Xxx

[Agim Doçi]

Te urrej
Te urrej kur shkruan poezi
Te urrej kur buzeqesh pambarim
Te urrej kur ben dashuri
Te urrej kur zgjohesh ne agim...
Te urrej dhe kur merresh me mua
sepse me shume sesa te urrej
Te dua!!!!!!

[Poeti]

MOS

Mos urreni dashurinë!
Sikur urreni njerinë
Mos urreni as kend në botë
Gëzoni, mos derdhni lot!

Mos e vritni ardhmërinë
Mos e adhuroni vetminë!
Mos urreni as mos tradhëtoni
Buzëqeshni dhe dashuroni!

[Era1]

Nanushja mire se u ktheve , mu be shume qejfi per kthimin tend.

Brari, Agim dhe Poeti faleminderit per kohen tuaj .


XXX

Shikoji ata po qajnë!
Të lutem,
tregoju këmbët e tua të stërgjata,
muskujt e tu të rrëzuar nga koha,
ngjyrën e venave të tua,
jepu pak gjak nga plagët e tua,
mbuloji me lëkurë nga jotja,
trajtoji si ëndrra.
Shikoji ata po qajnë!
Të lutem,
mos i lër të heshtin,
shikoji si dhembin,
kafshojnë me dhëmbët e rënë,
klithin me zërin e fikur,
jepu pak frymë nga jotja,
rriti si ëndrra.
Shikoji ata po qajnë!
Të lutem,
mos i lër të qajnë,
janë vargjet e mia.....


Te gjitha te drejtat te rezervuara nga Era1

[white_snake]

era je e perkryer dhe vecse e perkryer, bravo!

[Anisela]

Si mund te qajne keto vargje??Jane ushqim per shpirtin e cdo lexuesi....
Urime Era!

[Agim Doçi]

Me lotet e mija u tha Saharaja...
Me kripen e shpirtit kam bere pasterma...
kur isha i vogel me rrihte mamaja
Tani qe u plaka jetoj me uha!

[Anisela]

Me lotet e mija u tha Saharaja...
Me kripen e shpirtit kam bere pasterma...
kur isha i vogel me rrihte mamaja
Tani qe u plaka jetoj me uha!

Uha,ishin lotet
Kripa gjithashtu...
Uha, ish dhe rahja
jeta poashtu....

[hajla]

XXX

Fillova të ripërtërihem në largësi,
të bëhem pishman për ecjet e mia në trishtim,
të harroj hapat e lotuar,
mendjen e djersitur,
e sytë e përgjumur.
Ndesha rrugës realitete të “fshehura”,
xhelozi të vdekura,
ëndrra të lagura dhe të kripura në det.
Ecja mbrapsht dhe fshija me gomën e shpirtit,
lëkurën e djegur nga mungesa jote,
kapërdija me vështirësi kafshatat e mallit,
pija e dehur lotët e dhimbjes,
dhe laja veten me prekjet e tua.
Mërmërisja në kubin e kujtimeve,
psherëtija në urinë e ankthit,
dhe vazhdoja të fshija dhimbjet,
shkruaja të nesërmen,
prekja ardhjen tënde,
përkëdhelja tingujt e ndjenjave,
dhe më në fund e ripërtëriva veten në largësi.

E Nderuara Era1 pershendetje ne poezit... kan nje frymezim,shpirtrore

hajla

[Agim Doçi]

Anisela

me shkrove kater vargje dhe ndjeva gozhdimin
siç ndjeu dhembjen i Biri i Shen Merise...
Me borxhet e shpirtit gelltita trishtimin
uha kam gjithshka perveç Shqiperise!

[hope31]

urime te gjitheve per poezite e bukura qe keni sjelle

por ne veçanti urime per Era1,
jo vetem qe vargjet jane te mrekullueshme
por meqe eshte dhe teme e hapur nga ajo vete