Shqiptarët, konflikti SHBA-Iran dhe Soros

[Davius]

Nga Kastriot Myftaraj

Derisa në kohën kur u bënë atentatet e 11 shtatorit, si dhe më pas, në kohën e ndërhyrjes amerikane në Afganistan dhe në Irak, analistët e mediave shqiptare u morën gjerë e gjatë me këto zhvillime, në gazeta dhe televizione, sot në kohën kur është duke u shkallëzuar konflikti SHBA-Iran për çështjen e impianteve bërthamore, konstatohet një indiferencë e përgjithshme e analistëve shqiptarë për këtë çështje. Mund të thuhet se kjo vjen për shkakun se konflikti SHBA-Iran nuk është shkallëzuar ende në luftë, si dy të parat, për çka edhe mbulimi medial nuk mundet të jetë i shkallës më të lartë, pra i analizave të hollësishme.

Por, misioni i analistëve shqiptarë nuk është që thjesht t’ i mbulojnë zhvillimet ndërkombëtare, duke ndjekur modën e mediave ndërkombëtare, por është që të provojnë të gjejnë impaktin që këto zhvillime ose moszhvillime mund të kenë në ardhmërinë e shqiptarëve. Konflikti SHBA-Iran është një episod-kyç i zhvillimeve globale që, varësisht nga mënyra se si do të ecë, pra, nëse do të ketë ose jo një ndërhyrje ushtarake amerikane në Iran, do të shkaktojë një zinxhir efektesh gjeopolitike, jo thjesht në zonën e Lindjes së Mesme, por edhe më gjerë, pa përjashtuar as Ballkanin. Irani është sfida imediate kryesore me të cilën është duke u ndeshur SHBA në periudhën pas Luftës së Ftohtë, posaçërisht në fushatën e definuar si lufta kundër terrorizmit (islamik), që filloi pas atentateve të 11 shtatorit 2001. Në rast se bëhet një analogji me Luftën e Dytë Botërore, Afganistani i talebanëve mund të krahasohet me Italinë fashiste, Iraku me Japoninë, ndërsa Irani është “Gjermania naziste”, pra fuqia kryesore.

Ndërsa Al-Qaeda mund të krahasohet me lëvizjen fashiste ndërkombëtare që vepronte edhe në Perëndim, jashtë vendeve të Boshtit. Në këtë sens, fushatat në Afganistan dhe në Irak nuk kanë asnjë vlerë në rast se nuk pasohen me një fushatë kundër Iranit. Sikur mos të bëhet kjo, është njëlloj sikur në Luftën e Dytë Botërore të sulmoheshin dhe të nxirreshin jashtë lufte vetëm Italia, Japonia dhe të goditej lëvizja fashiste ndërkombëtare jashtë vendeve të Boshtit, por jo Gjermania. Koncepti “ luftë kundër terrorizmit” ka krijuar një perceptim të gabuar të gjërave.

Terrorizmi islamik, për ata që e ushtrojnë, ashtu siç qe terrorizmi racor për nazistët, nuk është një qëllim në vetvete, por një mjet por një mjet për të arritur qëllime të caktuara. Lufta nuk bëhet kundër mjeteve, por kundër bartësve të tyre dhe bëhet për t’ i penguar që të arrijnë qëllimet e tyre. Qëllimi i terrorizmit islamik është rrëzimi i regjimeve aleate, ose më saktë klienteliste të Perëndimit në vendet e Lindjes së Mesme të pasura me naftë si dhe në Egjipt dhe Pakistan dhe krijimi i një federate islamike sipas modelit të khalifatit historik, që do të tentojë të shndërrohet në një superfuqi islamike të pajisur me armë bërthamore.

Irani është vendi islamik, i cili që prej Revolucionit Islamik të vitit 1979, është duke e ndjekur këtë objektiv me persistencë të palëkundur. Vendet të cilat fundamentalistët islamikë i shohin si pengesa për të arritur këtë gjë, janë SHBA dhe Izraeli. Prandaj, synimi i fundamentalistëve islamikë dhe posaçërisht i Iranit është që t’ i dëbojnë SHBA-t nga Lindja e Mesme dhe ta shkatërrojnë shtetin e Izraelit. Për të arritur këtë fundamentalistët islamikë duan ta përdorin luftën në Irak, për të arritur atë çka u arrit dikur me luftën në Vietnam, pra dëbimi i SHBA-ve nga Indokina, respektivisht nga Lindja e Mesme. Humbjet njerëzore dobësuan dikur vullnetin e SHBA-ve për të luftuar agresionin komunist në Indokinë dhe çuan në largimin e SHBA-ve nga Vietnami dhe krejt Indokina.

Të njëjtën gjë llogaritet, nga ana e terroristëve islamikë, të bëjnë dhe humbjet njerëzore që po pësojnë SHBA-t në Irak, pra të shkaktojnë largimin e SHBa-ve nga Iraku. Natyrisht, largimi i SHBA-ve nga Iraku do t’ u jepte zemër forcave ekstremiste që të veprojnë dhe në vendet e tjera të Lindjes së Mesme për të përmbysur qeveritë properëndimore, që nga Pakistani në Egjipt, ndërsa vullneti i SHBA-ve për t’ i ndihmuar do të qe dukshëm më i vogël. Në këtë situatë do të rritej vullneti i Iranit për t’ u angazhuar më gjerësisht në sponsorizimin e lëvizjeve ekstremiste në vendet e tjera islamike, për përmbysjen e regjimeve të tyre properëndimore dhe i gjithë ky proces do të përfundonte me rënien e krejt zonës së Lindjes së Mesme nën kontrollin e një koalicioni ekstremistësh islamikë terroristë, të pajisur me armë bërthamore. Pra, një ndërhyrje amerikane në Iran është çelësi i luftës kundër terrorizmit.

Në këtë kontekst, çështja e projekteve bërthamore iraniane është vetëm një aspekt anësor. Kundërshtimi amerikan për projektet bërthamore iraniane ngjan me kundërshtimin britanik para Luftës së Dytë Botërore për projektet gjermane për të ndërtuar një flotë të madhe ushtarake detare. Në vitet para Luftës së Dytë Botërore Britania e Madhe, e cila në atë kohë ka pasur në botë atë rol që SHBA-t e kanë sot, i kërkonte Gjermanisë naziste që të kufizonte ndërtimin e flotës së vet ushtarake detare. Por, problemi i vërtetë nuk qe flota ushtarake detare gjermane, por regjimi nazist me doktrinën e vet të supremacisë racore ariane prej të cilit derivonte aspirata dhe aksioni për dominimin e Gjermanisë në botë.

Në këtë sens, edhe sot problemi i vërtetë nuk janë projektet bërthamore iraniane, por regjimi i ajatollahve në Teheran me doktrinën e vet fundamentaliste dhe terroriste islamike, nga e cila derivon aspirata dhe aksioni Iranian për ndërtimin e një superfuqie islamike në rajon. Pra, ai që duhet shkatërruar është regjimi i ajatollahëve në Teheran dhe jo thjesht impiantet bërthamore iraniane. Në rast se SHBA nuk e sulmon ushtarakisht regjimin e ajatollahëve në Teheran, atëherë ky i fundit sigurisht që do t’ i arrijë synimet e veta, duke inkluduar dhe shkatërrimin e shtetit të Israelit, pasi nuk ka se kush ta pengojë. Ajo që të bën përshtypje në këtë çështje është se kundërshtarët më të mëdhenj të politikës së forcës të administratës së Presidentit Bush në Lindjen e Mesme, kanë qenë liberalët amerikanë dhe posaçërisht George Soros.

Në kohën e fushatës elektorale për zgjedhjet presidenciale të vitit 2004, George Soros e bëri kauzë personale kundërshtimin e rizgjedhjes së Presidentit Bush, duke e quajtur këtë të fundit “rrezik për botën” dhe duke i krahasuar deklaratat e Bush me sloganet e Hitlerit. Por, George Soros është hebre dhe këtu qëndron ironia, pasi synimi i deklaruar kryesor i terroristëve islamikë në Lindjen e Mesme, duke inkluduar dhe ata që luftojnë në Irak, është ai i deklaruar nga Irani, pra shkatërrimi i Izraelit dhe asgjësimi i hebrenjve, domethënë një Holokaust i ri, deri edhe bërthamor. Angazhimi ushtarak amerikan në Lindjen e Mesme, duke inkluduar dhe një ndërhyrje të mundshme ushtarake amerikane në Iran, çon në zhdukjen e këtij rreziku dhe është një garanci se nuk do të ndodhë holokausti i ri.

Ndërsa hebreu Soros dhe liberalët e tjerë amerikanë, çuditërisht e akuzojnë, praktikisht si “Hitlerin e ri”, Presidentin Bush, njeriun që është i përkushtuar për t’ ia larguar këtë rrezik shtetit të Izraelit dhe që më siguri do t’ ia kishte larguar, sikur mos të qe për kundërshtimin e liberalëve amerikanë. Çfarë do të thotë Soros në rast se Irani shkakton Holokaustin bërthamor në Izrael? A i bëhet vonë vërtet Sorosit për këtë gjë? Duket se jo pasi Sorosi thjesht e sheh Holokaustin historik dhe jetët e miliona hebrenjve që u humbën në të si një investim në publik relations për të mbrojtur spekulimet e veta financiare, duke i konsideruar si antisemitë ata që e akuzojnë si spekulator destruktiv të financave ndërkombëtare.

Kundërshtimi që liberalët amerikanë dhe posaçërisht Sorosit i kanë bërë Presidentit Bush në ndërhyrjen e tij ushtarake në Lindjen e Mesme të ngjan me kundërshtimin që liberalët amerikanë, në emër të pacifizmit, i bënin Presidentit Roosevelt në vitet para fillimit të Luftës së Dytë Botërore, kur ai kërkonte që ta angazhonte Gjermaninë në krah të fuqive antifashiste. Ky kundërshtim bëri që fuqitë fashiste të merrnin zemër për të filluar luftën, gjatë së cilës u bë Holokausti. Në këtë sens liberalët amerikanë janë përgjegjës për Holokaustin, ashtu siç do të jenë sot ata dhe Soros në rast se ndodh Holokausti bërthamor në Israel. Por, cilat do të jenë pasojat për shqiptarët, në Republikën e Shqipërisë dhe tej kufirit, në rastin e ndërhyrjes ose mosndërhyrjes amerikane në Iran?

Në rast mosndërhyrjeje dhe të rritjes së kurajës të forcave terroriste islamike në Lindjen e Mesme, SHBA do të tërhiqen nga Iraku dhe do të ulet vullneti i tyre për të patur një prezencë të fortë në rajone të tjera. Në këto rrethana do të krijohet një proces stereotip, sipas të cilit forcat antiamerikane në rajone të tjera dhe në Ballkan do të joshen për të përdorur forcën, deri edhe me veprime terroriste, për t’ i nxjerrë jashtë amerikanët. Në Republikën e Shqipërisë dhe Kosovë serbët, por edhe ekstremistët grekë, mund të ndërmarrin veprime terroriste kundër amerikanëve, ndoshta duke i maskuar edhe si veprime terroriste islamike.

Synimi do të jetë që të detyrohen SHBA-t të tërheqin forcat e tyre ushtarake nga Kosova dhe Republika e Shqipërisë. Pasojat e tërheqjes amerikane mund të merren mend lehtë. Hapësira shqiptare në dy anët e kufirit do të ndahet midis Serbisë dhe Greqisë dhe do të pësojë një spastrim etnik të kamufluar me luftën kundër terrorizmit islamik. Kështu, në konfliktin SHBA-Iran Soros, si kundërshtar i angazhimit ushtarak amerikan në Lindjen e Mesme, është njëlloj kundër Izraelit dhe kundër shqiptarëve. Por, çdo të ndodhë me shqiptarët në rast se SHBA-t ndërhyjnë ushtarakisht në Iran? SHBA në këtë zonë është duke operuar në vende kufijtë e të cilëve janë vendosur nga fuqitë koloniale, duke u nisur nga konsiderata gjeopolitike, çka ka sjellë në krijimin e shteteve multietnike dhe multireligjioze. Irani nuk bën përjashtim, duke qenë se kufijtë e sotëm të tij janë rezultat i një kompromisi ruso-britanik dhe sot Irani prej rreth 69 milion banorësh është etnikisht i përbërë nga 51% persianë, 24% azerë, 7% kurdë, 3% arabë, 2% turkmenë etj., të cilët, përveç persianëve, janë të gjithë këto grupe që u përkasin etnike që gjenden në vendet kufitare me Iranin.

Në këto shtete grupet etnike e religjioze të shtypura tradicionalisht, si p.sh. kurdët (Irak, Iran. Siri), azerët (Iran), shitët (Irak), sunitët (Iran, Siri), do ta mirëpresin që angazhimi amerikan në rajon të marrë profilin e Ëilsonianizmit tradicional të bazuar tek parimi i vetvendosjes nacionale. Angazhimit amerikan në Azinë Qendrore dhe më pas në Lindjen e Mesme (lufta e Irakut), si dhe një angazhim potencial i SHBA për të përmbysur regjimin terrorist në Iran, do të bëjë që të dalë në plan të parë projekti i një “Kongresi të Berlinit”, ose më saktë i një “Paqe të Ëestphalie”-s në për të zgjidhur krizën jo vetëm në Lindjen e Mesme, por në atë që quhet “Ballkani global” nga Adriatiku në Himalaje, gjë që do të arrihej nëpërmjet ndryshimit të kufijve për të krijuar shtete homogjene etnike dhe fetare.

Kështu, Lindja e Mesme do të hyjë në “shekullin XVII” sipas kohës historike perëndimore. Është e qartë se mënyra se si do të zgjidhet konflikti SHBA-Iran do të ketë një impakt të madh në fatin e shqiptarëve në Ballkan. Analistët shqiptarë që nuk e kuptojnë këtë tregojnë se gjeopolitikisht nuk shohin dot përtej hundës së vet.

Sot.com.al

[antares]

Ky myftaraj ngjan me nje adoleshent qe pasi ka perzjere raki rrushi me raki frutash shpreson te heqe dhimbjen e kokes me shlivo!
Ky anal-list patetik eshte me sa duket i bindur se mjaftojne leximet e 4 artikujve te Leeden, Perle e Wolfowic, me ato te Steele apo Pat Buchannan per tju krekosur shumices se shqiptareve me pendet e anal-listit!
Sigurisht qe do flase brockulla se po te nisesh nga premisa te gabuara s'ka se si te dalesh ne konkluzione te drejta.......
Komik eshte qendrimi prej "patrioti" kur kujton se Shqiperise sigurine nuk do ja jape vetvetja dhe shendoshja e gjendjes ne vend, por qendrimi permanent i cizmes amerikane ne Ballkan!
Beson qyqari se USA nuk e ze gjumi per ceshtjen shqiptare!

[kolombi]

Myftaraj nuk eshte fare adoloshent,por lapsin e ka mprehur tek mprefsja e llogjikes,dhe jo e urrejtjes kuturu.

USA vertet munt te mos e zere gjumi per Shqiperine,por na eshte gjendur me prane ,sesa talebanet dhe hauret e Iran-Irakut.


PS "Internacionale do jete bota e re",besoj se edhe Gjeneral Simon Bolivari,edhe Hugos,do e kene kenduar kete refren......................