Diela III e Pashkeve

[NoName]

Liturgjia e Fjalës së Zotit e dielës së 3-të të kohës së Pashkëve “B”

( Veprat e Apostujve 3,13-15.17-19; Psalmi 4 ;1 Gjoni 2,1-5a; Luka 24,35-48)








Ja përsëri në takimin tonë javor të shtunës me Fjalën e Zotit të Liturgjisë hyjnore të dielës së 3-të të kohës së Pashkëve.
Nëse, të dielën e kaluar, tema qendërore ishte feja si takim me të Ngjallurin që e mbush jetën me të vërtetën e nga i cili takim rrjedhë dëshmia dhe misioni, e diela e tretë e Pashkëve nënvizon faktin se si kthimi në rrugën e Zotit dhe tek Zoti, është sjellja e përcaktimi që i kërkohet njeriut për t’ia mbërrijë të vërtetës së jetës së vet, të vërtetës që është Krishti Zot. Pra, leximet biblike të liturgjisë së dielës së tretë vazhdojnë të na flasin mbi frytet e Ngjalljes së Jezu Krishtit: “paqja me ju” “pse po trembeni?..unë jam! Vetë! Më prekni e vërtetojeni!” “predikoheni Lajmin e Mirë të popujve dhe faljen e mëkateve”…thotë Jezusi në pjesën e Ungjillit të kësaj së diele.
Pjetri ( leximi i parë) e merr fjalën për shpallur se si Hyji e ka lavdëruar të Birin e vet, Jezusin duke e ngjallur prej së vdekuri. Shërimi i të paralizuari i pohon fjalët e tija derisa ai ata që e dëgjonin i thërret të kthehen e të besojnë në Zotin e kryqëzuar.
Zoti, i ngjallur prej së vdekuri, është dritë që ndriçon çdo errësirë ( psalmi), çdo hije të njerëzimit e të çdo besimtari. Me psalmistin, të kërkojmë që ekzistenca jonë të jetë e ndritur nga agimi i ngjalljes së Krishtit.
Dëftimet e vazhdueshme si dëshmi e pohim i pranisë të të Ngjallurit në mesin e të vetëve, janë argumenti që na paraqet pjesa e ungjillit. Apostujve, të shndërruar në dëshmitarë të Tij, Jezusi ua beson detyrën e kumtimit të ngjalljes së tij të gjithëve popujve.

[NoName]

E DIELA E TRETË E PASHKËVE -B-


Kjo e dielë e tretë e Pashkëve, gjithnjë e më tepër na përgëzon në të Ringjallurin dhe na bind, që më të vërtetë ai është ringjallur. Tema kryesore e shërbesës së fjalës do të ishte: „Për dashuri ndaj Jezusit, kthehu, beso në të dhe përqafoje atë“!

Të kthehesh kah Zoti d.m.th. t'i drejtohesh Atij dhe atë ta pranosh dhe të besosh në të. Ky kthim qëndron pas nesh, kur thojmë: unë besoj në Zotin dhe këtë e dëshmojmë dhe përbetohemi për atë se çka kemi pranuar prej Zotit, pra, fenë e gjallë e të vërtetë, a kjo duhet të jetohet me një dashuri ndaj jetës që na u dhorua.

Në Veprat e apostujve ndëgjuam pretkun e Pjetrit apostull se si ai i mbushur me Shpirtin Shenjt dëshmon i bindur me fe të gjallë se Jezusi jeton, ai është i fuqishëm që të shëron dhe të shëlbon. Në emër të të Ringjallurit ai e shëron një të sëmuar, në emër të Jezusit ai iu fal mëkatet e tyre, që ata këtë Jezus e mbytën. Kjo është porosia, lajmi i Pashkëve, beso në të Ringjallurin që të jesh i shëruar në shpirt e në trup. Kthimi është gjithmonë i mundshëm, Zoti i pranon mëkatarët të cilët kthehën kah Zoti dhe bëjnë një pendesë të sinçertë.

Zotin t'a njohësh d.m.th.: „T'i mbajsh urdhërimet e tija“. Fjala biblike „të njohësh“, nuk ka të bëjë asgjë më një njohje, teori abstrakte filozofike, por teoria, njohja biblike do të thotë dashuri dhe ajo konkrete dashuri ndaj dhe për Zotit. Urdhëri më i lartë është dashuria e vërtetë ndaj Zotit e të afërmit. Vetëm kush donë e kryen vullnesën e Zotit dhe atë e njeh, dhe ai është flia pajtuese për mëkatet tona, sepse ai neve na donë e tregoi një dashuri shumë të madhe ndaj nesh, pra, e pse ne atëherë mos t'a duam atë?

Ja, se çka na thotë një matematicient dhe filozof i shek. XVII me emrin Blaise Paskal: „Njërëzit duhet t'i njohësh, atëherë për t'i dashur. Por, Zotin duhet ta duash, që t'mundesh atëherë t'a njohësh“!

Ungjilli i kësaj së diele, disi edhe në këtë mënyrë që e ndëgjuam na e paraqet njohjen, gëzimin, paqën dhe hapjen e zemrës sonë. Jezusi duke i parë nxënësit të frikosur pa masë ua dhuronë kurajën dhe paqën shpirtërore. Jezusi është i gjallë në mesin e të gjallëve. Ky është gjithnjë gëzim i Pashkëve që Jezusi është gjallë. Prezenca personale e të Ringjallurit dhe fjala e tij ndihmëse bënë që nxënësve t'iu hapën sytë e zemrës e ta njohin atë, Mësuesin e tyre. Ata mësohen tash që ta kuptojmë Shkrimin shenjt dhe ta mësojnë qëllimin e Zotit në të se çka për të ngjarë. Ngjallja e Jezusit është plotësim i Fjalës së Zotit dhe është një fillim i ri i historisë hyjnore me ne njerëzit. Ne jemi dëshmitarë për këtë dhe pjesëmarrës në këtë, të dashur vëllezër e motra, se Krishti u ungjall dhe është i pranishëm në mesin tonë, i përjetuar, i pashëm.

Ai na parakallëzoi: „Nëse janë dy apo tre të bashkuar në emrin tim, aty jam edhe unë“. Ne nuk jemi dy apo tre, por ne jemi një numër tëjet i madh që dëshmojmë këtë të vërtetë të fesë, se Jezusi u mundua, vdiq dhe u ngjall pas tri ditëve. Në kumtojmë vdekjen tënde, shpallim ngjalljen e tij dhe presim ardhjen e tij në lumturi. Të jetojmë edhe ne qysh jemi të bashkuar me Krishtin në euharisti, ta kuptojmë edhe ne Shkrimin shenjt dhe të lejojmë që të na hapën zemrat tona që ta kuptojmë dhe të jetojmë sipas saj. Sot gjindemi edhe para fillimit të muajit maj, që është muaj i kushtuar Zojës së bekuar. Ktu na ipet mundësia që ta adhurojmë më me tepër Nënën e Zotit e cila është "dera e shëlbimit", që na udhëheqë deri te Krishti, Biri i saj. Ajo është "transparente" për Zotin. Në të shëndrisin mrekullitë e shëlbimit. Kshtu kemi të drejt ta adhurojmë Nënën qiellore me nje dashuri e respekt të sinqertë. Të mundohëmi që sa më mirë dhe sa më tepër ta njofim Marinë, Nënën e Zotit! Amen