Shkodra Live - Realitet i Hidhur

[shkodrane82]

Shkodra Live pergatitur nga Besi Bekteshi :

Çinari i vjetër si dyqan orësh

Çinari (Rrapi) qindra vjeçar i ndodhur në qëndrën e Shkodrës dikur ka qënë një objekt i mbrojtur nga shteti. Ai ka pasur edhe një tabelë që shërbente për të orientuar njerzit mbi rëndësinë që ka një pemë e tille gjigande e cila ka shekuj që bën hije dhe që ka shoqëruar historinë e Shkodrës sëpaku këto tre shekujt e fundit. Ky çinar i cili në hijen e tij fut me dhjetra njerëz dhe bisnese ka parë luftrat e kryera në qytetin e vjetër me turkun, malaziasit, serbët dhe është dëshmitar i plotë i kësaj historie. Ky çinar është dëshmitar i pushtimit të Shkodrës përkohësisht dhe nxjerrjes jashtë të tyre nga përpjekjet e shkodranëve në luftë të vazhdueshme në mbrojtje të qytetit të tyre. Ai është dëshmitar i kulturës dhe zhvillimit ekonomik të qytetit. Ai dëshmon për popullsinë mbi 30.000 banorë të Shkodrës kur Beogradi, Shkupi dhe qytetet e mëdha të Ballkanit para gati tre shekujsh ishin tepër të vogla në krahasim me 2400 vite zhvillim i pandërprerë qytetar këtu. Gjithsesi çinari vazhdon të jetë aty dhe ju shërben sot njerve që e kanë privatizuar duke e përdorur për vënd ku varen orët me gozhdat e ngulura në trup të tij. Sot çinari i madh dëshmon për mungesën e respektit dhe kulturën anemike që ka Shkodra dhe administratorët e saj për çdo gjë të vjetër që përfaqëson qytetin.

[shkodrane82]

Mbi plehra shitjet janë më të mëdha.

Nuk është se Bashkia nuk ka lëvizur në Shkodër për shkatërrimin e ndërtimeve pa leje. Përkundrazi ajo ka shkatërruar edhe në “Zdralej” por ka lënë të gjitha mbeturinat e prishjeve të cilave ju janë shtuar plehrat e shumta të përditëshme. Kjo mënyrë e të gjeturi vënd për të shitur mbi plehra është një nga më të përdorurat në Shkodër e cila në fund të fundit krijon idenë se bisnesi mund të zhvillohet në çdo vënd dhe rrethanë. Mbi rrënoja dhe mbi plehra aty është edhe “fitimi më i madh” sepse pikërisht aty njerzit kërkojnë të blejnë edhe më lirë dhe ato që shesin nuk paguajnë qera. Ka vite që rrënojat janë aty dhe asgjë nuk pastrohet. “Zdralja” mbetet problem i Bashkisë dhe të gjitha inisiativat pothuaj kanë shkuar dëm si për pastrimin e saj, ashtu edhe për sjelljen në një vënd të grumbulluar të tregtarëve për shitje normale dhe të pastra. Ajo që duhet thënë është se janë shumë ndërhyrje për të futur tregtarët në rregull dhe në kushte të pranueshme, por gjithmonë rruga dhe shitja në plehra ka fituar në saj të “zbutjes” së kontrollit apo dhe të “keqardhjes” për ti larguar shitësit nga pislleku dhe kodrat me mbeturina.

[shkodrane82]

Migjeni dhe Pashko Vasa në vetmi të plotë

Shkodra përveç busteve të heronjve apo përmendoreve të burrave të nderuar ka edhe bustet e poetëve dhe rilindasve të jashtëzakonshëm. Megjithatë respekti ndaj tyre është një diçka që mungon në mënyrë tragjike. Bustet e Migjenit dhe PashkoVasës janë një dëshmi i trajtimit me një “inatë” që nuk dihet se prej nga rrjedh. Vëndi i tyre i dikurshëm në nderim të figurës ka tani një harresë jo vetëm të busteve, por edhe të figurës së tyre madhështore. Nuk dëgjohet në përvjetoret e vdekjeve apo lindjeve një organizim apo tubim përkujtimor të këtyre bijve të Shkodrës dhe madhështisë së tyre letrare dhe njerzore. Aq shumë politizohet edhe kultura sa edhe Migjeni dhe Pashko Vasa gati gati perceptohen si të një krahu politik dhe duhet të jetë ai krah që “i përkasin” që i kujton, kurse tjetri i harron. Gjithsesi teatri “Migjeni” dhe shkolla me emrin e rilandasit të madh Pashko Vasa janë shumë pak për të justifikuar harresën e plotë të sotme dhe për arësyen se këto emra janë vënë dikur.

[shkodrane82]

Semaforët mbas ferrave, struken të heshtur

Janë të rinj vetëm 2-3 vjeçarë të 22 semaforët e Shkodrës. Të gjithë bashkë nuk kanë punuar asnjë ditë të plotë 24 orëshe. Kurse grupe grupe ka pasur momente që kanë punuar edhe një javë gjithsej. Por më tepër se 1 muaj nuk ka zgjatur kjo punë e tyre në qytetin me 130 mijë banorë dhe me kryqëzime, i dyti mbas Tiranës. Ato tani janë një rudiment dhe vazhdojnë të çedukojnë akoma më keq shoferët që gjithsesi kur hedhin shikimin drejt tyre tallen me pa afëtsinë e 22 të shkretëve që rrijnë kot dhe po i mbulojnë ferrat kurse disa po prishen tërësisht. Asnjë inisiativë as nga Bashkia dhe asnjë propozim në Këshillin Bashkiak të Shkodrës që problemi i semaforëve të rregullohet një herë e përgjithmonë për ti hapur rrugë një urbanizimi dhe disiplinimi të trafikut tej mase të përçartur të Shkodrës. Gjithsesi në bisedë me një prej njerzve që përfaqëson popullin në Këshillin Bashkiak për semaforët kur ju kërkua ndërhyrja e tij u përgjigj: Mos kërkoni gjëra kot, sepse edhe po të rregullohen dhe futen në efiçencë asgjë nuk zgjidhin, se Shkodra nuk ka drita.

[shkodrane82]

Xhonglime në dyert e prefekturës

Në fakt sot Prefektura po të krahasohet me 2 muaj më parë është përmirësuar dukshëm. Megjithatë mbetet që ajo të funksionojë e lirë, por gjithmonë e kontrolluar në shërbim të rregullit dhe qytetarëve. Ka ikur koha e dezhurnit në fund të shkallëve, por një status të veçantë ruajtje institucioni më i rëndësishëm në qarkun e Shkodrës duhet të ketë. Duhet thënë se në këtë godinë kur mund edhe të xhonglohet me top në shkallët e saj nuk është vetëm Prefektura si institucion, por edhe Qarku i madh i Shkodrës dhe shumë organizma të tjerë rilevantë të veriperëndimit të Shqipërisë. Sa “pare ban” që mbyllet me dry dera e madhe në oborrin e saj, kur mund të luhet top në hyrjen kryesore të saj dhe po të ketë akoma më kurrajo nga qytetarët edhe në koridoret nga më të mëdhatë në vënd që ka Prefektura me tepër se 100 vjeçare e Shkodrës.

[shkodrane82]

Në Shkodër ujrat rrjedhin edhe nga katet e larta.

Shkodra është vëndi më me mundësi të ujit të pijshëm ndër qytetet e mëdha në Shqipëri. Megjithatë kjo nuk do të thotë që ato të rrjedhin edhe nga katet e larta të godinave. Të gjitha instalimet e ujrave të shkodranëve janë me tubacione të dala jashtë ndërtesave dhe sipër tyre. Tubacionet e vjetra tashmë nuk vlejnë me një “grosh” në qytetin ku veprimi i njërit bëhet modë për të gjithë. Këtë të ftohtë të këtyre ditëve me temperatura minur 5-6 gradë të gjithë tubacionet e ujit të ngjitura në tarraca plasën dhe krijuan një spektakël të jashtëzakonshëm me tarraca që lëshonin ujra nga lartë dhe shtëpi që pikonin brënda. Spektakli pastaj vazhdonte mbas disa minutash poshtë, sepse njerzit rrëshqitnin në pistën e akullit të shatrivanit nga tarraca.

[shkodrane82]

Katet e larta ku teshat teren në mënyrë ekologjike.

Tashmë moda e shumëkatëshve të lartë mbi 10-të kate ka filluar edhe në Shkodër. Në ndërtim e sipër janë shumë prej tyre në qëndër dhe në periferi të qytetit të madh të veriut. Por ajo që nuk ka ndryshuar në këtë rritje në lartësi të Shkodrës është mentalieti i njerzve që banojnë edhe në katin e 12-të në nderjen e teshave dhe shpesh herë edhe të hedhjes së mbeturinave. Varja e teshave në katet e larta të Shkodrës ka edhe të mirën e tharjes në mënyrë ekologjike. Kurse në mëngjez apo darkë ndonjë celofon nga lart përplaset në rrugë afër kazanit të plehrave por jo saktësisht në të.

[shkodrane82]

Gjithmonë rrethi i policit është pa polic

Në fakt shpesh herë policia është ankuar se Shkodra ka nevojë për një rivlersim të shenjava të qarkullimit dhe komandimin më të mirë të trafikut. Por ajo që vazhdon është se policët e trafikut dhe sidomos ato të kryqëzimeve të mëdha e kanë zor në Shkodër dhe shpesh herë turp të qëndrojnë në komandim të trafikut për të kryer më mirë detyrën e saj. Në fakt shkodranët janë mësuar të komandohen si ju ka qejfi dhe policët merren me ndonjë muhabet të rastit. Ka një të vërtetë kjo ide se po të pyesësh shumë shkodranë në se policët duhet të jenë më shumë në detyrë të përgjigjen se nuk është fort e leverdishme kjo gjë, mbasi kur takon ndonjëherë që polici të kryejë detyrën atëherë “trafiku është në kaos të plotë”

[Lunesta]

shkodra ka qen qytet intelektual ene i civilizum po e prishen ato lokt qe zbriten ka mali.

[shkodrane82]

Teatri Migjeni shet mall të lirë dhe “cilësorë”

Shtimi i aktiviteteve të teatrit “Migjeni” ka një zhvillim pozitiv, por ky zhvillim është vetëm mbas dite. Para dite aktiviteti i teatrit është “shitje me çmime të lira” jo në sallën e bukur, por në rrethimin me hekurat e zinj në anët e tij. Ka vite që teatri është një vënd tregtimi si e gjithë Shkodra në qëndër dhe periferi të saj. Por askush nuk e merrte me mënd se viti 2006-të do të vazhdonte ta gjente atë të rrethuar nga të gjitha anët me persona që shesin për më tepër pa leje dhe me degradim të plotë infrastrukturor të dukshëm edhe nga larg. Janë tentuar shpesh herë nga Bashkia të largohen këto shitësa jashtëligjit dhe jashtë gardhit të teatrit, por ato gjithmonë janë kthyer si “artdashës” të pa ndreqshëm që janë.