Moisiu: Nuk nënshkruaj shkarkimin e kryeprokurorit Sollaku

[vagabondo_nyc]

3 pyetje 3 përgjigje



1. Kryeministri Berisha dhe ministri i Drejtësisë Aldo Bumçi kanë njoftuar të hënën se do të ngrenë një grup hetimor me prokurorë të pavarur për të hetuar veprimtarinë e kryeprokurorit Theodhori Sollaku. Si e vlerësoni ju këtë lëvizje, ndërkohë që Presidenti i Republikës e dha vendimin e tij për mosshkarkimin e shefit të akuzës?

2. Si i parashikoni këto shtatë muaj në vazhdim që i kanë mbetur në detyrë Presidentit të Republikës Alfred Moisiu në raport me qeverinë?

3. Ka më se një vit që kanë nisur sulmet ndaj kryeprokurorit Sollaku duke e akuzuar atë të lidhur me krimin e organizuar. Si mendoni ju, gjatë këtyre muajve, sa dhe si ka ndikuar kjo në mbarëvajtjen e punëve në organin e prokurorisë?

.....................

Andrea Stefani
Analist

1. E vlerësoj si një lëvizje që përmban në vetvete një dhunë të dyfishtë. E para është një dhunë ndaj institucionit të Presidentit të Republikës, që konsiston në mosrespektimin e vullnetit të këtij institucioni, vullnet i njohur nga Kushtetuta, për mosshkarkimin e prokurorit të përgjithshëm. Është një qëndrim që bie në kundërshtim me angazhimin e vetë Berishës për të respektuar vendimin e Presidentit Moisiu. Kjo që po ndodh tregon se ç'kupton Berisha me fjalën respekt të institucioneve, kupton sulmin ndaj atyre institucioneve që i dalin përkundër vullnetit të tij. Edhe njëherë bëhet e qartë që Berisha "respekton" vetëm ata që i binden. Aspekti i dytë i dhunës qëndron në propozimin ose në idenë për të ngritur një grup të pavarur prokurorësh që do hetonin kryeprokurorin Sollaku. Për mendimin tim është një ide antikushtetuese sepse hetimi është një atribut që në Kushtetutë i njihet vetëm organit të prokurorisë dhe përsa di unë me ligj prokuroria drejtohet në mënyrë të centralizuar nga kryeprokurori i Republikës, çdo përpjekje për të ndërtuar grupe prokurorësh të shkëputur nga prokuroria është si të krijosh një prokurori të dytë që nuk është e varur nga prokurori i përgjithshëm siç thotë Kushtetuta po është e varur nga kryeministri Berisha dhe nga partia. E fundit na kujton kohët e vjetra ku partia ishte mbi gjithçka.

2. Nuk do të jenë marrëdhënie të lehta sipas meje, jo për faktin se ka pasur fërkime midis këtyre dy institucioneve sepse një dukuri e tillë është normale për politikën e sotme dhe përgjithësisht dhe pas fërkimeve institucionet e gjejnë gjuhën e përbashkët në atë që quhet interes publik. Në këtë rast unë problemin më të madh e shoh te kryeministri, i cili është një person që "nuk fal" këdo që i del kundër planeve të tij. Përsa i përket Presidentit, do të ishte mjaft që ai në vendimmarrjen e tij të zbatonte Kushtetutën dhe mendoj që deri tani ka demonstruar që është Presidenti që e ka bërë më mirë këtë gjë se të gjithë presidentët paraardhës përfshirë dhe vetë Berishën.

3. Nuk mendoj se sulmet ndaj prokurorisë në këtë formë që janë zhvilluar kanë ndikuar për mirë në punën e saj, megjithatë se sa e si ka ndikuar kjo gjë mendoj se për këtë duhet të flasin prokurorët.

.....................

Alfred Peza
Kryeredaktor i gazetes “Shqip”

1. Termin prokuror apo prokurorë të pavarur,- në kuptimin që është përdorur në këtë rast, - nuk e kam hasur gjëkundi. Prokuror i pavarur, në njohuritë e mia është një person që mban këtë titull brenda organit të Prokurorisë, i cili në një shoqëri demokratike presupozon një sistem që përfaqëson akuzën në gjyq në emër të shtetit, të pavarur nga ndikimet e politikës apo të formave të tjera të korruptimit apo kriminalizimit, që i merr vendimet mbështetur vetëm në ligj, mbi bazë provash juridike apo dëshmish nga persona apo një grup personazh që kanë dijeni për ngjarjet, apo rrethanat e ndodhjes së çështjes(eve) që hetohet(n). Por, nga ana tjetër, sipas asaj që përcakton Kushtetuta në Nenin 148 të saj, "prokurorët janë të organizuar dhe funksionojnë pranë sistemit gjyqësor si një organ i centralizuar". Ky organ i centralizuar aktualisht në Shqipëri, drejtohet nga Prokurori i Përgjithshëm i cili quhet Theodhori Sollaku. Kështu që jashtë kësaj, çfarë do të thotë se do të ngrihet "një grup hetimor me prokurorë të pavarur për të hetuar veprimtarinë e kryeprokurorit Theodhori Sollaku"?! Sepse mund të ketë juristë të pavarur, por jo prokurorë të pavarur si të tillë, ashtu siç deklarohet. Ashtu siç nuk ka gjyqtarë të pavarur jashtë sistemit gjyqësor. Mund të ketë ish-prokurorë, apo ish-gjyqtarë, por jo prokurorë dhe gjyqtarë jashtë sistemit të prokurorisë apo gjyqësorit. Kështu që në të gjithë këtë që thuhet, kemi në rastin më të mirë, një gabim ose një nonsens. Ndërsa në rastin më të keq, nuk jam në gjendje që ta formuloj këtë. Sepse të kërkosh hetimin e Sollakut në këtë mënyrë, është si të thuash që do ngrihet një grup me ministra të pavarur për të gjykuar punën e kryeministrit. A është e mundur kjo?! Është tjetër gjë, se me këtë shprehje dhe me këtë formulim, si Berisha, ashtu edhe Bumçi kanë në kokë tjetër gjë: Që Sollaku të hetohet dhe gjykohet për shkeljet e pretenduara nga mazhoranca, nga Prokuroria dhe Gjykata e Krimeve të Rënda. Por, as kjo nuk është e mundur. Sepse Kushtetuta përcakton si rrugë të vetme për ta bërë këtë, atë rrugë që u ndoq e që njihet tashmë, për të cilën Presidenti firmosi dekretin ku e refuzonte shkarkimin e Prokurorit të Përgjithshëm për arsyet që ai i parashtroi në letrën që i drejtoi Parlamentit. Pas dështimit të kësaj rruge, gjithsesi ka ende edhe tre rrugë të tjera kushtetuese për të larguar Sollakun: Ose ai të detyrohet të japë dorëheqjen, gjë që më duket e pamundur në rrethanat që janë krijuar; ose mazhoranca të hyjë në zgjedhje të parakohshme me qëllim që të marrë një mandat më të fortë politik se deri tani, çka presupozon që të ketë mundësinë që të zgjedhë edhe Presidentin e Republikës (pra të zotërojë 84 vota në Parlament); ose të presë deri në korrikun e 2007-ës të zgjidhet Presidenti i ri dhe më pas, nëpërmjet tij të arrijnë atë që nuk e arritën këtë radhë nëpërmjet Moisiut. Rrugët e tjera, në gjykimin tim janë antiligjore dhe antikushtetuese. Aplikimi i tyre do të sillte pasoja të rënda për demokracinë, shtetin ligjor dhe për mazhorancën vetë.

2. Sigurisht pas refuzimit për shkarkimin e Prokurorit të Përgjithshëm, çështja e të cilit është bërë tashmë targeti kryesor i kësaj mazhorance, marrëdhëniet mes Presidentit dhe qeverisë, do të jenë tepër të vështira. Edhe para kësaj, nuk është se ato kanë qenë idilike. Duket qartë se Presidenti kërkon të qëndrojë në pozita kushtetuese deri në fund të mandatit të tij, madje duke e shkelur ndonjëherë edhe këtë linjë në kurriz të dekretimit të ndonjë ligji të diskutueshëm, në kurriz të filozofisë së ekuilibrave politike dhe nga frika se mos dukej "i njëanshëm". Ndërsa mazhoranca nga ana e saj, erdhi në pushtet në emër të premtimeve për çmontimin e sistemit të korrupsionit, çlirimit të shtetit nga kapja e krimit dhe lufta kundër monopoleve dhe konflikti i interesit. Realizimi i këtyre reformave kaq ambicioze, në një republikë parlamentare si jona, është i mundur vetëm nëse ke një mandat të fortë politik (një mazhorancë absolute në Parlament) gjë që nuk arriti ta siguronte më 3 korrik 2005. Ose në aleancë me Presidentin e në kurriz të Kushtetutës. Por ka edhe një rrugë të tretë: Nëpërmjet një qeverisje dinamike, nëpërmjet luftës kundër evazionit fiskal në tatime e dogana, nëpërmjet tolerancës zero ndaj krimit, nëpërmjet investimeve të përqendruara në pikat kyçe të infrastrukturës së vendit për ndryshimin e shpejtë të realitetit social-ekonomik të qytetarëve, nëpërmjet hartimit, miratimit dhe zbatimit të ligjeve, paketave ligjore dhe dokumenteve strategjike dhe në aleancë të shëndoshë më mediat dhe shoqërinë civile. Nga ana tjetër, nëpërmjet bashkëpunimit reciprok konform Kushtetutës e ligjit dhe ngritjes së raporteve partneriale dhe urave të shëndosha të komunikimit me të gjitha institucionet kushtetuese në vend dhe krijimit të një klime të shëndetshme demokratike për jetën dhe veprimtarinë e qytetarëve dhe klasës së biznesmenëve shqiptarë dhe investitorëve të huaj në vend. Nga kjo klimë e përgjithshme, kushdo aktor dhe faktor që nuk do të punonte dhe vepronte sipas kësaj fryme të përgjithshme do të ishte lehtësisht i identifikueshëm si "delja" e zezë që do të pengonte ritmin e ecjes së reformave dhe dinamikën e zhvillimit pozitiv të vendit. Pas kësaj pasqyre të idealizuar të një situate që do të duhej të ishte,- sipas gjykimit tim personal,- secili mund të gjejë edhe pozicionin e qeverisë dhe Presidentit, në raport me realitetin e sotëm dhe perspektivën e saj në 7 muajt e ardhshëm.

3. Sigurisht që kjo përplasje institucionale qeveri (ministri e Brendshme, ministri e Drejtësisë) me Prokurorinë nga njëra anë dhe SHISH e organe të tjera të specializuara antikrim nga ana tjetër, efektet më të mëdha do t'i sillte dhe i ka sjellë në luftën kundër krimit. E kam përmendur dje edhe në një shkrim tek gazeta "Shqip" që treguesi më konkret i kësaj klime, ka qenë raporti zyrtar i Policisë së Shtetit për gjendjen e kriminalitetit në 9 muajt e parë të këtij viti, i cili rezulton plot 13 për qind më i lartë se në të njëjtën periudhë të vitit të kaluar. Kjo shifër flet më shumë se çdo gjë tjetër, për pasojat që ka sjellë përplasja mes qeverisë dhe Prokurorit të Përgjithshëm.

.....................

Robert Rakipllari
Kryeredaktor i gazetës "Panorama"

1. Është sigurisht një lëvizje e dëshpëruar e krerëve të mazhorancës, e cila përveçse mban nën tension institucionet, nuk sjell asnjë lloj zgjidhjeje. Ishte po e njëjta mazhorancë, që në vend që të gjente gjuhën e përbashkët me kreun e shtetit për të zëvendësuar Prokurorin e Përgjithshëm bën krejt të kundërtën duke ngritur një komision hetimor e duke fabrikuar akuza banale ndaj z.Sollaku. Në vend që të lexonin Kushtetutën e vendit, e cila shprehet qartë (ka raste kur kjo Kushtetutë nuk ka fare qartësi) se Prokurori i Përgjithshëm shkarkohet nga Presidenti i Republikës, krerët e mazhorancës luajtën me kartën e faktit të kryer. Por, përveç rasteve të shumta kur qeveritë dhe institucionet në këtë vend na zhgënjejnë, është shumë pozitive që kemi një President që zbaton Kushtetutën dhe qëndron mbi palët. Komisioni me "prokurorë të pavarur" është gabimi i radhës që bën mazhoranca, e cila po harxhon energji pa fund për çështje jashtë axhendës përse është votuar nga shqiptarët.

2. Në muajt e fundit të mandatit, roli i Presidentit të Republikës do të zbehej edhe nëse raportet me qeverinë do të ishin normale. Por, në kushtet kur në muajt në vazhdim do të ketë ngjarje të rëndësishme politike që mund të shkaktojnë dhe kriza eventuale, roli i Presidentit do të jetë i pazëvendësueshëm. Mazhoranca nuk e shmang dot Presidentin sepse në dorën e tij shumë çështje që lidhen me veprimtarinë e përditshme të qeverisë si dekretimi i ligjeve, etj.

3. Akuzat për lidhje të kryeprokurorit Sollaku me krimin e organizuar janë qesharake. Pikërisht dhe për këtë Komisioni Hetimor i Kuvendit dështoi. Sepse nëse Sollaku do të ishte akuzuar për shembull për inaktivitet në punën e tij, kjo mund të kishte ngjitur në publik. Por të akuzosh kryeprokurorin për lidhje me krimin pa pasur as edhe një fakt të vetëm, të bën të pabesueshëm në publik. Për mua, kjo histori do të ketë dhe kosto elektorale për PD-në dhe mazhorancën. Ndërsa përsa i përket ndikimit në punën e Prokurorisë, do të ishte mirë që qeveria dhe institucioni i akuzës të kishin bashkëpunim për shkak se kjo qeveri ka si prioritet luftën ndaj korrupsionit dhe krimit të organizuar. Por, marrëdhëniet mes qeverisë dhe prokurorisë i përcakton shumë mirë Kushtetuta, kështu që përveç një tensioni në publik, nuk mendoj se do të ketë ndikim.

.....................

Plator Nesturi
Analist

1. Ka një mospërputhje në qëndrimet e shprehura nga funksionarët më të lartë të PD-së dhe të qeverisë. Pas sulmit të ashpër ndaj Presidentit pas vendimit për Sollakun, kryeparlamentarja Topalli u shpreh me tone më të zbutura duke e quajtur si një "incident historik", madje në këtë linjë u duk dhe Berisha kur deklaroi se si kryeministër nuk do të merret me Presidentin dhe as ta atakojë atë. Por mesa duket kreu i qeverisë nuk e ka gëlltitur lehtë vendimin e Presidentit duke e cilësuar si një humbje personale të tij në fushatën e shpallur kundër krimit dhe korrupsionit. Tashmë dilet në një variant amfib që kryeprokurori të hetohet po nga prokurorë, por kësaj radhe të pavarur. Nuk është e qartë se si mund të përzgjidhet ky grup hetimor dhe cilat janë kriteret që e bëjnë atë të pavarur, çfarë prerogativash dhe fuqi vendimmarrëse do të ketë dhe a është legale që gjykatat të mbështeten në vendimin e tyre nga një grup hetimor me baza legale të papërcaktuara dhe deri diku ilegjitim. Pasi anashkalimi i procedurave normale të hetimit dhe ngritja e këtij grupi hetimor, do të thotë ta vendosësh atë mbi ligjin, gjë e cila nuk mund të bëhet me një vendim qeverie apo urdhëresë ministrore. Më duket se ky vendim, më tepër sesa shkuarje deri në fund të çështjes Sollaku, ndërmerret si një akt për të zbutur inatin dhe sedrën e lënduar të kryeministrit, gjë që s'do të bëjë tjetër veç do të tensionojë më tej situatën politike dhe marrëdhëniet midis institucioneve. Ky veprim nuk ka pse të ndërmerret edhe për një arsye tjetër. Presidenti është në përfundim të mandatit dhe në këtë periudhë disamujore nuk ka pse të eksperimentohen zgjidhje të sforcuara dhe absurde. Vetë Berisha nga ana e tij theksoi se propozimin e tij për shkarkimin e Sollakut do t'ia paraqesë edhe Presidentit të ri. Atëherë përse nuk pret?

2. Ngërçi institucional kish kohë që ndihej në marrëdhëniet midis institucioneve të Presidentit, Kryeministrisë dhe Parlamentit. Për të mos përmendur institucionin e Prokurorisë me të cilën mazhoranca ka shmangur deri në maksimum kontaktet. Tashmë, pas vendimit për mosshkarkimin e kryeprokurorit Sollaku, dhe akuzave direkte që iu bënë Presidentit se dhe ai ishte i varur nga fijet e krimit, është e kuptueshme se ky acarim ka hyrë në një fazë më të agravuar. Sado që në fund u ndje një tërheqje në deklaratat e liderëve të mazhorancës për të mos vijuar sulmin ndaj Moisiut por të fokusohen vetëm tek Sollaku, ka ngelur ende një shije e hidhur. Realisht mendoj se si Berisha dhe të tijtë nuk janë tërhequr se kanë respekt për moshën e Moisiut apo se e kanë falur në gjykimin e tij, por sepse nxitja më tej e inatit të konsensualit kryetar shteti mund të çonte në një vendim ekstrem të dorëheqjes nga posti i Presidentit dhe ku mazhorancës do t'i ngelej në derë një krizë e parakohshme për zgjedhjen e Presidentit të ri. Në këtë kuadër marrëdhëniet e mazhorancës me Presidentin në muajt që mbeten nuk do të çlirohen nga acari i dimrit. Për më tepër që mazhoranca do të jetë në ankth në çdo dalje të Moisiut kur do t'i duhet të deklarojë qëndrimin e kreut të shtetit si për procesin e reformës zgjedhore ashtu edhe për procesin elektoral në rast se do të vërehen defekte për zgjedhjet e afërme vendore.

3. Padyshim që kur kërkohet shkarkimi i një drejtuesi është e kuptueshme se si do të jenë marrëdhëniet me institucionin që ai drejton. Për më tepër kur ky drejtues akuzohet për lidhje me krimin dhe ca më shumë akoma kur bëhet fjalë për kreun e prokurorisë së vendit. Por për të shpallur sukseset e mazhorancës qeverisëse në luftën kundër kriminalitetit, korrupsionit dhe trafiqeve, shtetarëve iu është dashur të përdorin dy standarde ndaj prokurorisë. Goditje me shënjestrën zero ndaj Prokurorisë së Përgjithshme dhe lëvdata pa fund për Prokurorinë e Krimeve të Rënda që janë pjesë organike të të njëjtit institucion dhe që është ngritur me iniciativën e po të njëjtit kryearmik- kryeprokuror, Theodhori Sollakut. Problemi është se edhe pas vendimit të fundit të Presidentit, nuk shihet në horizont ndonjë përmirësim të marrëdhënieve midis organit të prokurorisë dhe qeverisë. Çështja ka mbetur në një rreth vicioz ku i vetmi element i progresives është ngritja e toneve të akuzave reciproke. Nga njëra anë për lidhje me krimin dhe ndërhyrje në pavarësinë e institucionit nga ana tjetër. Një gjë është e sigurt. Se Berisha dhe Topalli nuk do të punojnë kurrë së bashku dhe bashkëpunimi midis dy institucioneve që përfaqësojnë do të arrihet vetëm kur njëri prej tyre të bjerë nga posti që ka. Basti se kush do të jetë i pari që do të ikë, është i vështirë nëse përveç faktorëve ekstrainstitucionalë ajo çfarë ndikon më tepër është loja politike dhe rrjedhojat e lëvizjeve të saj në këto muaj.

.....................

Aleksander Çipa
Drejtor i Lajmeve TVA

1. Është një lëvizje nervoze, e buruar prej nervozizmit. Në mënyrën se si u shpall, të lë shijen e ngutjes. Vetëm maturi politike nuk ka në këtë vendim, i cili dëshmon hapur braktisje të institucionalizmit. Kjo lëvizje parathotë një konflikt të ashpër politik. Mënyra se si po lind, të krijon ndjesinë se jemi para një kapitulli të ri të konfliktualitetit mes palëve kryesore të vendit. E keqja parathënëse e këtij konflikti në ardhje, lidhet sërish me mosrespektimin e institucioneve, me përplasjen e pushteteve për mungesë përgjegjësie. Ngritja e një grupi prokurorësh, të ashtuquajtur të pavarur prej Ministrisë së Drejtësisë për të hetuar Prokurorin e Përgjithshëm, është një akt pa precedent. Një absurd të tillë, s'ka republikë që ta ketë përcjellë realitet si ky që po përjetojmë ne qytetarët e Republikës së Shqipërisë sot. Konica jo vetëm ka pasur të drejtë, por mbetet i rivërtetueshëm, kur ka folur për "Zululandin"-shtet të shqiptarëve.

2. Konflikti mes kreut të ekzekutivit shqiptar dhe kreut të shtetit, për ditët e ardhme, ka për të qenë një kontekst tjetër konflikti politik. Tashmë ne kemi hyrë në fushatën elektorale të zgjedhjeve vendore, ku palët politike kanë nevojë për rikonfirmim dhe për fitore. Ky është thelbi. Zhvillimet jashtë kësaj skene, nuk do të jenë shumë në vëmendje, pasi e rëndësishme është se krerët e politikëbërjes kanë nevojë për tregues konkretë votash. Hyrja në këtë betejë elektorale me disa çështje të konfliktueshme, janë pjesë e regjisë dhe e skenarit që mesa duket protagonistët po e mendojnë më kompleks nga sa është shfaqur deri tani. Kryeministri Berisha do të japë edhe më tej provë se sa i penduar është për zgjedhjen e dikurshme të presidentit Moisiu. Tashmë ai ka nevojë edhe për disa prova të mëtejshme zhgënjyese nga "Plaku stoik" i Presidencës.

3. Ripërsëritja e konfliktit politik, ose riciklimi i këtij konflikti duke vënë në epiqendër institucionin e Prokurorit të Përgjithshëm, është një element flagrant se sa e inkriminuar shfaqet politika në këtë vend. Kemi të bëjmë me një të keqe e cila është aq e thellë si infeksion institucional, sa nuk mund të evitohet prej të kapurve prej virusit të politikës zhbërëse. Shumëkush mendon tashmë, se Prokuroria e Përgjithshme nuk mund të jetë efiçente në kushte të një lufte të tillë frontale, në kushte kur përditshmëria e saj shndërrohet në një makth përballë akuzash që as Al Kapone s'ka pasur rastin të përballet. Në këtë mënyrë, ne po sodisim vrasjen dhe vetëmasakrimin e shtetit institucional, e njërit prej pushteteve më themelore të shtetit-Drejtësisë. Pretenca e pareshtur e ekzekutivit për kryetitullarin e organit të akuzës, duhet kapërcyer. Antagonizmi ka shkuar aq larg, sa nuk ka arbitër për këtë ndeshje. Në mungesë dhe në humbje të shansit të fundit për të pasur një arbitër kushtetues, mesa duket do të kemi një arbitraritet të rikthyer politik. Ky është një turp dhe ky është një regres që ka zhvleftësuar shumë propagandën për standarde dhe integrim institucional të këtij vendi.

.....................

Adri Nurellari
Analist

1. Në fakt kjo është një situatë me të vërtetë shqetësuese pasi kemi mirëfilli një ngërç institucional, nga njëra anë është qeveria që kërkon heqjen me çdo kusht të kryeprokurorit dhe nga ana tjetër kemi Presidentin dhe kryeprokurorin që nuk lëshojnë pe. Unë e kam të vështirë të shikoj se çfarë tjetër mund të nxjerrë të re një grup i ri hetimor për të shqyrtuar veprimtarinë e zotit Sollaku. Edhe nëse do të kishte ndonjë arsye të fortë për të larguar këtë kryeprokuror, padyshim që mënyra sesi u menaxhua fushata kundër tij, bëri që në opinionin publik Sollaku të viktimizohej dhe të heroizohej, e për rrjedhojë e nxori këtë çështje krejt jashtë kontekstit ku duhej të trajtohej. Ky debat precipitoi shumë shpejt pa përshkallëzim, duke kapërcyer shumë etapa apo mekanizma që mbase duhej të ishin shteruar paraprakisht. Gjithsesi ajo që ngelet për të thënë është se fakti që ekzekutivi sërish ka probleme me rolin dhe funksionin e kryeprokurorit, për të disatën herë ne historinë e shkurtër të Shqipërisë së demokratizuar, lë të mendohet se roli dhe statusi i kryeprokurorit duhet të rishikohet në kushtetutë pasi ky i deritanishmi çon në një mënyrë shumë të mundshme në një ngërç institucional.

2. Qeveria ka shumë në dorë për të diktuar axhendën e çështjeve politike që diskutohen apo që vihen në qendër të vëmendjes sa aktualitetit shqiptar e për rrjedhojë unë mendoj se do të tregohet më e kujdesshme që të shmangë ato çështje që do të kalojnë në dorën e Presidentit në mënyrë që të minimizojnë rastet kur ekzekutivi të mos varet nga vullneti i Presidentit. Kjo situatë në përgjithësi ka për ta vënë qeverinë nën një trysni të madhe që në një farë mënyre është bërë traditë e një përqasjeje relativisht konfliktuale të qeverisë deri tani. Edhe atëherë kur arrihet një marrëveshje mes palësh, marrëveshja nuk është jetëgjatë. Besoj se ky qëndrim nuk mund të vazhdojë gjatë pasi politika nuk jeton dot pa kompromisin, konsensusin dhe bindjen pa shtrëngim.

3. Në fakt kjo pyetje kërkon nga ai që përgjigjet një informacion më të thellë dhe të gjerë lidhur me veprimtarinë e deritanishme të prokurorisë. Unë nuk mendoj se këto sulme kanë pasur një efekt të veçantë të dukshëm e të qartë tek prokuroria. Nga një anë mund të hamendësohet se presioni i vazhdueshëm i ekzekutivit ka ngritur përgjegjësinë në një nivel shumë të lartë duke shtyrë shumë prokurorë që deri tani ishin neglizhent, që t'i përvishen punës. Por mund edhe të hamendësohet se e ka delegjitimuar institucionin e prokurorisë duke ulur respektin e publikut për institucionin për se si dhe duke ulur nivelin e motivimit dhe moralit të prokurorëve të ndershëm që përballen dita ditës me krimin.

.....................

Ermal Hasimja
Universiteti Europian i Tiranes

1. Është vështirë të komentosh një nismë që nuk ka formë juridike, por thjesht deklarative. Janë dy gjëra të ndryshme që natyrisht nuk kanë të njëjtën vlerë. Nga ana tjetër togfjalëshi "grup hetimor me prokurorë të pavarur" nuk thotë asgjë të saktë. Prandaj duhet treguar kujdes, aq më tepër që kjo deklaratë vjen në një klimë e nxehtë. Sidoqoftë çështja më e rëndësishme është një tjetër: cilado qoftë nisma e qeverisë për të vazhduar betejën me prokurorin e përgjithshëm, ajo duhet të mbetet brenda mekanizmave kushtetues. Kam përshtypjen se kryeministri dha një mesazh pozitiv vetëpërmbajtjeje pardje, duke deklaruar se do të respektojë proceduralitetin e vendimit të Presidentit, pavarësisht akuzave që ka bërë ndaj tij. Është thelbësore që ky respektim i proceduralitetit dhe shmangia e dublimit institucional të jenë parimet mbi të cilat të mbështeten nismat e mëtejshme.

2. Shqipëria është republikë parlamentare dhe jo presidenciale. Për këtë arsye çdo bllokim që Presidenti i bën nismave të shumicës mund të krijojë situata nervozizmi dhe frustrimi. Të mos harrojmë se vendimi i fundit i Presidentit ka bllokuar një proces që shumica e konsideron si thelbësor për të fituar luftën që i ka shpallur korrupsionit dhe krimit të organizuar, si kali i betejës në mandatin e marrë me 3 korrik 2005.

3. Nuk mund të thuhet saktësisht sa ka ndikuar. Por në përgjithësi është e qartë se shumica e djathtë do të kishte pasur rezultate shumë më të larta në luftën kundër korrupsionit dhe krimit të organizuar në një situatë jokonfliktuale me prokurorin e përgjithshëm: qoftë me Sollakun, qoftë me dikë tjetër që do t'i kishte zënë vendin. Këtë e vërteton edhe fakti se përkundër këtij konflikti, rezultatet në luftën kundër korrupsionit dhe krimit të organizuar janë shumë herë më të mira sesa rezultatet që ka prodhuar "bashkëpunimi" mes shumicës socialiste dhe po të njëjtit prokuror përpara 3 korrikut 2005. Këtë nuk e kontestojnë as kritikët më të mëdhenj të qeverisë aktuale.

.....................

Skender Minxhozi
Analist

1. Për mendimin tim, ky është një absurditet ligjor, po aq sa edhe një shprehje e mllefit të verbër, pre e të cilit duket se ka rënë kryeministri. Rifillimi i "sagës" Sollaku në kushtet kur rreth saj është thënë fjala e fundit nga presidenti Moisiu, përbën vetëm një premisë për maisjen edhe më tej të tensionit politik dhe rritjen e destabilitetit në vend. Edhe zoti Berisha, edhe zoti Bumçi e dinë fare mirë se nuk ka asnjë hapësirë ligjore që qeveria të hetojë dhe të shkarkojë kryeprokurorin. Vetë fakti që PD-ja zgjodhi rrugën e hetimit parlamentar dhe kërkesën ndaj kreut të shtetit për shkarkim, tregon se ka qenë e qartë qysh në krye të herës sesi mund të arrihet largimi i Prokurorit të Përgjithshëm. Obsesioni i çuditshëm që po tregon PD-ja ndaj kësaj çështjeje, veçse përkeqëson krizën institucionale në vend. Asgjë më tepër.

2. E vështirë të parashikosh diçka afatgjatë në një ambjent të dominuar nga truket e çastit dhe llogaritë pas perdeve. Dhe shtatë muaj janë vërtet shumë për të parë qartë në këtë "Pazar Kabuli", siç mund të konsiderohet aktualisht politika shqiptare. Gjykoj se kreu i shtetit ka marrë një pozicion të qartë dhe mendoj se ai do t'i qëndrojë kësaj linje, çka do të thotë se raportet e tij me ekzekutivin do të vijojnë të jenë të tendosura. Kjo situatë krize e thellë mendoj se prek drejtpërdrejt cilësinë dhe nivelin e standardeve të qeverisjes në vend. Ndodhemi përballë një gjendjeje ku të gjitha pushtetet janë në luftë me njëri-tjetrin dhe kjo prek direkt politikëbërjen, promovimin dhe aprovimin e ligjeve, politikën e jashtme dhe tërthorazi edhe sfera të tjera si lufta kundër krimit apo reformat ekonomike.

3. Pa dyshim që prokuroria është influencuar nga klima surreale që ka rrethuar kreun e institucionit gjatë vitit të fundit. Është e kuptueshme që në vend me një demokraci të pakonsoliduar si Shqipëria, një presion kaq i madh mbi institucionin do të prodhojë destabilizim brenda trupës së prokurorëve. Kjo është në fakt kostoja e fshehur që politika nuk e llogarit fare kur gjuan mbi institucionet e shtetit. Megjithatë gjykoj se avantazhi që rezulton nga mosmiratimi i projektit të qeverisë për të nënshtruar organet e drejtësisë, është gjithsesi më i madh sesa dëmi i shkaktuar nga sulmet politike ndaj prokurorit Sollaku.

.....................

Erion Veliaj
Drejtues i Lëvizjes Mjaft

1. Mendoj se veprimet e fundit të mazhorancës qeverisëse, dhe sidomos të kryeministrit Berisha, kanë përforcuar një nga shqetësimet kryesore që Lëvizja Mjaft e më pas Aksioni Civil kanë ngritur në opinionin publik, shprehimisht rrezikun e cenimit të pavarësisë të disa institucioneve që janë krijuar për të qenë të pavarura. Këto shqetësime, jo më larg se ditën e djeshme, u pritën me shumë interes nga Ambasadorët e vendeve të BE-së, si dhe Ambasadori i OSBE-së dhe UNDP-së. Kërkesa e një grupi deputetësh të Kuvendit të Shqipërisë për të shkarkuar kryeprokurorin Sollaku, mori disa ditë më parë një përgjigje zyrtare, nga një institucion të cilit Kushtetuta i njeh të drejtën për të shkarkuar apo jo kreun e Prokurorisë. Presidenti Moisiu mori një vendim të prerë, vendim ky i cili i takon vetëm atij për tu marrë dhe parë nga ky këndvështrim deklarata e Berishës për ngritjen e një grupi tjetër hetimor duket absurd. Këto veprime të Berishës veçse përforcojnë idenë se kryeministri po tenton të vërë nën kontroll institucione të cilat nuk duhet të jenë nën kontrollin e tij. Duke kërkuar të shkarkojë me çdo kusht kryeprokurorin Sollaku, edhe pse ligji nuk ia njeh këtë të drejtë; duke iu përgjigjur vendimit të ligjshëm të presidentit Moisiu me një lumë akuzash të frikshme që nuk i shkojnë përshtat një Kryeministri dhe sidomos duke përdorur një arrogancë të pafalshme në Parlament, Berisha po vë në rrezik të drejtpërdrejtë mirëfunksionimin e demokracisë dhe njëkohësisht po ngre pikëpyetje të forta për imazhin e tij si një lider "tolerant" që "respekton mendimin ndryshe". Politika shqiptare është duke përjetuar këto ditë momente tejet të tensionuara, ku konflikti midis institucioneve ka arritur kulmin. Të gjitha veprimet e mëtejshme duhen ndërmarrë vetëm duke u mbështetur në Kushtetutë, e cila për fat të mirë i përcakton fare qartë detyrat dhe të drejtat e çdo pushteti, institucioni apo pushtetari. Dhe fatkeqësisht për Berishën, dukshëm, Kushtetuta nuk i jep të drejtë atij.

2. Sigurisht ka për të qenë një periudhë jo e lehtë. Unë nuk besoj se Kryeministri Berisha do të heqë dorë nga idetë e tij fikse për të kontrolluar disa institucione të rëndësishme, ndër të cilët sigurisht radhitet edhe Prokuroria e Përgjithshme. Nga ana tjetër, kam besim të plotë në Presidentin Moisiu, figurën dhe integritetin e tij. Jo pak herë Presidentit i është dashur të marrë vendime delikate, dhe fatmirësisht deri më sot, ai ka vepruar drejt, dhe çka më e rëndësishme, në përputhje të plotë me të drejtat dhe përgjegjësitë që i jep Kushtetuta. Me pak fjalë, parashikoj marrëdhënie të vështira, por besoj tek Moisiu dhe gjykoj se pavarësisht presioneve ndaj tij, Presidenti do i mbetet besnik Kushtetutës dhe betimit të bërë përpara Parlamentit Shqiptar.

3. Duke lënë mënjanë stresin nën të cilin ka punuar Sollaku, mendoj se puna më e vështirë ka qenë për prokurorët e tjerë, si dhe gjithë stafin e institucionit të prokurorisë, të cilët gjatë gjithë kësaj periudhe duhet të jenë ndjerë të pasigurt dhe njëkohësisht të përfshirë në një seri akuzash në më të shumtën e rasteve të pavërtetuara. Si do vazhdojë puna në organin e prokurorisë? Vështirë të parashikohet. Normalisht, pas vendimit të Presidentit, gjërat duhet të jenë qartësuar, edhe pse dyshoj se Berisha do të ndalet me kaq.

.....................

Lutfi Dervishi
Analist

1. Është një përpjekje për të krijuar për herë të parë institucionin e "Impeachment" (Një traditë e krijuar së fundmi në Shtetet e Bashkuara të Amerikës ku hetohet një zyrtar i lartë për thyerje të rënda të ligjit në detyrë).
Parlamenti nuk u legjitimua për hetimin e Prokurorit, pasi nuk mund të kishte një institucion paralel, nga ana tjetër kemi të bëjmë me një rast specifik ku vetë Prokuroria nuk mund të hetojë prokurorin e vet. Në këto kushte lind nevoja e një strukture të pavarur, për të bërë të mundur provimin e akuzave ndaj personave publik me një mandat siç është rasti i Prokurorit të Përgjithshëm. Ndoshta në Shqipëri ka ardhur nevoja e grupeve të pavarura që të hetojnë krerët e institucioneve pa i paragjykuar. Për shembull duhet parashikuar kush e heton Prokurorin e Përgjithshëm. Një gjë është e sigurtë, ky komision nuk mund të jetë perfekt, por prokurorët aktualë nuk mund të hetojnë shefin e tyre. Nga ana tjetër lind pyetja, a mund të hetohet dy herë një person për të njëjtën gjë? Dhe a duhet bërë një gjë e tillë tani?
Ndoshta do të ishte më mirë që shumica të ndiqte një strategji tjetër, të shpjegonte se problemi i vërtetë qëndron tek opozita dhe se faturën për rezultatet në luftën ndaj krimit të organizuar dhe korrupsionit do të duhet ta paguaj opozita në zgjedhjet e ardhshme. Në të njëjtën kohë një nga problemet që duhet të zgjidhë mazhoranca e sotme është mandati kohor i Prokurorit të Përgjithshëm. Është i vetmi titullar i një institucioni kushtetues që nuk ka të përcaktuar mandatin. Qeveria duhet të dëshmojë se nuk dëshiron të shohë veten e saj në një mandat të dytë, apo cilindo qeveri në të njëjtën pozicion ku nuk lëviz dot Prokurorin e Përgjithshëm. Por këto ndryshime kushtetuese (jo vetëm për këtë çështje) nuk mund të bëhen sot, por as mund të lihen në kalendat greke.

2. Kriza nuk është vetëm në çështjen e Prokurorit. Ka pasur përplasje dhe fërkime edhe në raste të tjera si ai i dekretimit të disa ambasadorëve, mandatet e Gjykatës së Lartë, (një nga dekretet është i bllokuar dhe ka një vit që nuk shqyrtohet në Parlament dhe një mandat tjetër që është bosh) apo problemi i Këshillit të Lartë të Drejtësisë. Kështu që në raport me qeverinë nuk pritet ndonjë përmirësim.

3. Prokurori i Për-gjithshëm është votuar nga mazhoranca e sotme dhe ish opozita e djeshme, por është e vërtetë që kur ka ardhur në pushtet ka kërkuar largimin e tij. Pra ka një qëndrim të prerë. Pjesa pozitive është se nuk ka patur kompromentim, për ta vënë nën tutelë. Ndërsa ndikimi është i dukshëm sepse gjithë struktura ka qenë nën presionin (qoftë edhe mediatik) se kreu i këtij institucioni do të largohet. Duke pasur parasysh se kemi një strukturë të centralizuar e gjithë situata ka ndikuar në punën e prokurorëve. Mjafton të përmendim se ka kaluar një vit dhe nuk kemi hetime të ish zyrtarëve të lartë apo kërkesa për të hequr imunitetin e zyrtarëve që hetohen për korrupsion. Mbarëvajtja e punës së Prokurorisë ndikohet edhe nga marrëdhëniet me Ministrinë e Brendshme dhe Ministrinë e Drejtësisë.

TiranaObserver

[Brari]

me i gezuari nder shqipot per bordellizmin qe tregoi moisiu natyrisht eshte arap orik shyto altinaj..

i lumte mafies.. di te vjedhe te vrase e te dal pa lagur tash 60 e kusur vjet..

-----

Luiza, peshqeshi i Sollakut për Moisiun

Bledi KASMI


Ish-deputetja e PS, ish-prefektja socialiste e Beratit dhe ish-drejtoresha e Përgjithshme e Postave, Luiza Hoxha, la qelitë e ftohta të burgut për t'iu rikthyer politikës si anëtare e Kryesisë së PS të Vlorës, duke premtuar se do të hakmerret ndaj denoncuesve të saj, ndoshta jo tamam ashtu si në '97-ën, kur pinte gjakun e oficerëve të shërbimit sekret në Vlorë, por kësaj radhe politikisht, duke forcuar radhët e partisë së Ramës në Vlorë.

Procesi i bujshëm nisi në fundin e shkurtit dhe u mbyll vetëm tre ditë më parë, ku Hoxha qëndroi në qelitë e burgut për pak më shumë se shtatë muaj, ndërsa vjedhja e denoncuar nga Drejtoria e Postave kap shifrën e 3.2 milion dollarëve. Ndoshta është nga proceset simbol që provon se si funksionon institucioni i akuzës të drejtuar nga Sollaku në këtë vend dhe si janë raportet e tij me të korruptuarit. Në procesin ndaj Hoxhës, pas denoncimit të bërë, prokuroria provoi se kishim të bënim me një korrupsion të shifrave të mëdha. Sipas organit të akuzës, Hoxha, në periudhën qershor-korrik të vitit të kaluar, ka lidhur një kontratë me një koleksionist zviceran, për shitjen e 500 mijë pullave dhe 500 mijë blloqeve postare. Po sipas prokurorisë, kjo sasi pullash e blloqesh postare është shitur me një vlerë prej 650 mijë eurosh, ndërkohë që vlera reale e tyre shkonte në 3.2 milion Euro. Pra, vetë institucioni i akuzës ka provuar se dëmi që i është shkaktuar shtetit nga kjo aferë korruptive e Hoxhës, kap shifrën e afro 2.6 milion Eurove, të cilat, sikurse mund të merret me mend, përderisa nuk kanë përfunduar në xhepat e arkës shtetërore, kanë përfunduar në llogaritë bankare të personit që lidhi kontratën në shkelje flagrante me ligjin mbi të cilin funksionon Posta Shqiptare.

Padia e parë e ngritur nga prokuroria ndaj Hoxhës, në fillim të marsit, ishte për "Vjedhje dhe shpërdorim detyre". Me kalimin e javëve, në mënyrë enigmatike, institucioni i Sollakut zhduku nga padia padinë për vjedhje dhe la vetëm atë të shpërdorimit të detyrës. Se si mund të hiqet padia e vjedhjes kur vetë prokurori bërtet në sallën e gjyqit se janë vjedhur afro 2.6 milion Euro nga afera e Hoxhës, këtë mund ta bëjë vetëm një institucion akuze që ka për titullar Sollakun. Dhe ana më qesharake e këtij institucioni të nëpërkëmbur si asnjëherë më parë, arrin kur prokurori kërkon në sallën e gjyqit dënimin për zhdukjen e 2.6 milion Eurove me vetëm 18 muaj burg. Një dënim i tillë është i njëjtë me ata që kërkohen për hajdutë të xhepave në linjat e autobusëve urbanë, por se mund të dënohen njëlloj si këta hajdutë edhe ata që vjedhin shifra marramendëse nga paratë e taksapaguesve shqiptarë, këtë mund ta bëjë vetëm prokuroria e Dhori Sollakut.

Rasti i asaj që u konsiderua deri disa muaj më parë si "monstra e korrupsionit", është panorama më realiste e funksionimit të institucionit të akuzës në vend dhe lufta reale që kjo prokurori u bën të korruptuarve. Deri një vit më parë, ndonëse radhiteshim të parët në botë për nivelin më të lartë të korrupsionit, nuk kishim asnjë të dënuar nga prokuroria, ndërsa duke nisur që nga një vit më parë, kemi me qindra raste të denoncuara të korrupsionit dhe të gjitha dosjet ose janë të bllokuara, ose dënimi i parë që u dha për korrupsionin, rezultoi më qesharak se vetë Sollaku.

Ky është sistemi që mbrojti katër ditë më parë me dekret Moisiu. Nuk ka peshqesh më të bukur se Sollaku i ka bërë Moisiut me rastin e mosaprovimit të vendimit të Kuvendit për shkarkimin e tij. Është një histori peshqeshesh që ka kohë që funksionon në mënyrën më perfekte mes këtyre dy njerëzve, një aleancë që, së bashku me Ramën mes tyre, po kërkon të mbajë peng luftën ndaj krimit dhe korrupsionit.


RD

[MaDaBeR]

Mendoj se Presidenti i Shqiperise ka bere gabimin me te madh gjat gjithe kohes se tij si president i Shqiperise. Ai ka luajtur me fatet e atdheut duke u dhene dore te lire krimit e korrupsionit te zaptojne cdo qelize Shqiptare. C'do nate ne lajme degjojme: U arrestua personi X i shume kerkuar per vrasje, u arrestuan anetaret e X bande kriminale, e shume e shume lajme te tilla, ndersa shume shume rrale degjojme ne lajme u denua X person per Y krim qe ka kryer. Mos do te themi valle qe kjo eshte peshe e gjykatave??? JO, kjo eshte nje barre e rende e prokurorise qe ka zgjedhur bashkepunimin me rrugen e krimit e jo me shtetin ligjor. E ne kete organizate tani hyn dhe Presidenti i Republikes se Shqiperise, i cili doli krah i djathte me krimin me vendimin qe mori. Te gjithe e dime se sa jane arrestuar nga puna e mire qe ka bere policia, sic dime gjithashtu se shume dosje te derguara ne prokurori as kapaket nuk u jane hapur ndonjehere. E pra Presidenti i Shqiperise ka futur friken te gjithe Shqipetareve me vendimin qe mori, pasi me ate vendim dihet qe KRIMI do jete institucioni me i larte ne Shqiperi. Presidenti e ka treguar dhe here te tjera qe nuk eshte i gatshem per bashkepunimin me institucionet e vendit dhe ky person bashke me kryeprokurorin duhet te dalin para ligjit, por jo te hetohen nga keta qe jane sot hetues, por te hetohen nga i gjithe populli Shqiptar e te denohen rende nga i gjithe populli Shqiptar.

Lukas

[Brari]

ja dhe miu i gjirizit zef brozi.. nje nga nismetaret e korrupsionit.. dhe vegel e neveritshme e altin arapo shyt edvinave cfar shkruan.. ne gsh te alba malltez caush arapes..

---

GSH

--



Sollaku, dorëheqje po nuk hetoi Berishën



Nga Zef Brozi


Tek po bisedoja me një person këtu në Washington, D.C., i cili e njeh mirë Shqipërinë, ai ndër të tjera më tha: "Zef, kam dijeni se kryeministri dhe disa parlamentarë e politikanë të tjerë po bëjnë akuza shumë të rënda për Presidentin, për Prokurorin e Përgjithshëm, për deputetë të opozitës, për gjykatat dhe prokurorinë. Dua të di opinionin tuaj nëse këto akuza janë apo jo të vërteta?"

Për mua, ashtu si për këdo shqiptar tjetër, një pyetje e tillë nuk është aq e lehtë për t'iu përgjigjur ndaj theksova se do te ishte një veprim jo i matur i imi të jap konluzione të prera nëse akuzat janë të vërteta apo jo Theksova se ashtu si në nëntor 1994, edhe në korrik 2005 populli e shprehu indinjatën ndaj korrupsionit të qeveritarëve me votën e tij dhe qeveria aktuale duhet të mbajë premtimin që dha gjatë fushatës se do t'i luftojë pa kompromis korrupsionin dhe krimin e organizuar. Por faktet e derisotme janë alarmuese. Vetë Berisha mori në mbrojtje ish kryeministrin që në korrik e quante baron të krimit dhe thuhet se po tenton ta bëjë edhe President. Korrupsioni vazhdon, opozita tani akuzon me fakte vetë kryeministrin dhe familjen e tij për pasuri të dyshimta por kryeministri nuk pranon të hetohet nga një komision i posaçëm parlamentar siç kërkon opozita. - E di këtë, ndërhyri personi në fjalë, dhe pyeti nëse kane filluar hetimet nga prokuroria për këtë çështje? - Jo, iu përgjigja unë. Me sa di prokuroria akoma nuk ka ndërmarrë ndonjë hap konkret në këtë drejtim. E keqja më e madhe mendoj se është fakti që organet e prokurorisë dhe gjykatat janë vënë nën thundrën dhe terrorin e ekzekutivit dhe nuk kanë guximin të hetojnë as Berishën, as familjen e tij, as qeveritarë e disa ish qeveritarë të akuzuar në shtyp për korrupsion. Prandaj krimi e korrupsioni i atyre që kanë apo që kanë pasur pushtet mbetet i padënuar dhe politikanet vetëm sa bëjnë propagandë politike...

E përmenda këtë bisedë dhe citova pjesë të saj për të vënë në dukje se institucioneve të huaja u tërheqin vëmendjen edhe akuzat e rënda që politikanet shqiptarë i bëjnë njeri- tjetrit dhe institucioneve të pavarura dhe pse prokuroria nuk vepron me gjithë forcën e ligjit ndaj këtyre akuzave dhe fakteve të korrupsionit që bëhen publike përmes shtypit, medias dhe në mënyra të tjera.

Dihet se gazetaret dhe media janë ndër denoncuesit e parë ndaj krimit dhe së keqes, pra edhe një burim i rëndësishëm informacioni që duhet të vejë në lëvizje prokurorinë dhe institucionet e tjera. Ja, p.sh, këtu në Amerikë, shumë herë prokuroria dhe FBI i fillojnë çështjet mbi bazën e denoncimeve që shtypi e televizioni u bën skandaleve të ndryshme.

Prokuroria shqiptare duhet të veprojë dhe të jetë shumë aktive ne luftën ndaj korrupsionit dhe nuk duhet të presë se çfarë vendosin komisionet parlamentare. Çdo institucion bën punën e tij sipas kompetencave që i jep ligji. Eshtë për t'u marrë shembull se si veprohet këtu në Amerikë kur hetimi lidhet me kongresmenë dhe persona që gëzojnë imunitet. Ndërsa komisionet e Kongresit bëjnë seanca dëgjimore për skandale të ndonjë kongresmeni, FBI e Prokuroria kanë filluar procesin hetimor, bëjnë edhe kontrolle në zyrat e kongresmeneve, në shtëpitë e tyre dhe të fëmijëve e të afërmëve të tyre kur ato e çmojnë të nevojshme. Dhe për këtë as që i marrin leje Kongresit, as kanë nevojë të kërkojnë heqjen e imunitetit të kongresmenti të akuzuar. Në fakt kongresmenët Amerikanë nuk kanë imunitet kur ato akuzohen për abuzime e krime. Ata kanë imunitet vetëm për fjalën dhe votën e tyre në Kongres si përfaqësues të popullit. Pra imuniteti i kongresmenit Amerikan pothuajse nuk ekziston. Shqipëria duhet të mësojë nga kjo eksperiencë e demokracisë Amerikane.

Në vendet e demokracive Perendimore, e sidomos këtu në Amerikë, gjithkush është i përgjegjshëm para ligjit, qoftë ky president, kryeministër, deputet, politikan, gjyqtar , prokuror etj. Dhe meqënëse në këto vende gjyqësori e prokuroria janë institucione të pavarura dhe veprimtarinë e tyre e ushtrojnë duke u bazuar në ligj e në prova dhe jo në urdhra të politikanëve e pushteteve të tjerë, pra nuk janë vegla të politikës, atëherë edhe politikanët nuk mund ta përdorin luftën kundër korrupsionit si një pretekst për të luftuar kundërshtarët politikë apo ata që mendojnë ndryshe. Por Shqipëria as që mund të krahasohet me demokracitë Perëndimore. Për fat të keq ajo po mbetet prapa edhe disa vendeve fqinje të saj që i filluan reformat shume vite më pas. Dhe kjo ngjet se disa pushtetarë e politikanë të Shqipërisë kanë perfeksionuar artin e shkatërrimit dhe regresit.

Një shqetësim real për qytetarët e Shqipërisë duhet të jetë fakti se ata shpesh po ua besojnë qeverisjen e tyre disa politikanëve të papergjegjshëm të cilët prodhojnë qeverisje të papërgjegjshme. Fjalori i kryeministrit Berisha dhe ndonjë deputeti a politikani tjetër ndaj Predidentit të Republikës, ndaj Prokurorit të Përgjithshëm, ndaj Këshillit të Lartë të Drejtësisë, ndaj gjyqësorit dhe ndonjë institucioni tjetër shtetëror është pak ta quash banal dhe të papranueshëm. Në këtë rast ne nuk gjykojmë se sa të paqytetëruar e tregojnë veten disa politikanë, por sa e padenjë dhe e rrezikeshme është sjellja e këtyre përfaqësuesve të qeverisë dhe parlamentit ndaj institucioneve më të larta të shtetit. Një sjellje e tillë po e diskrediton gjithnjë e më shumë edhe vetë Shqipërinë në sytë e ndërkombëtarëve.

Natyrisht që çdo politikan dhe deputet ka të drejtë të pëlqejë ose jo presidentin dhe drejtuesit e institucioneve të tjera. Çdo politikan dhe qytetar e ka të drejtë dhe detyre morale të denoncojë të keqen, korrupsionin dhe krimin. Por mënyra brutale dhe e pacivilizuar e sjelljes së Berishës dhe disa deputetëve ndaj President Moisiut dhe Prokurorit të Përgjithshëm është jashte çdo standarti demokratik dhe duket se motivohet nga qëllime të pandershme. Eshtë e papranueshme që sa herë President Moisiu merr një vendim në përputhje me Kushtetutën dhe faktet (dhe për këtë ai meriton përgëzimet e shqiptarëve, të institucioneve perëndimore dhe të miat personalisht) mbi të do bëhen shantazhe e do të shkarkohet gjithë fjalori fyes e akuzues që Berisha e ka art të tijin dhe këtë ua ka mësuar edhe disa ushtarëve të tij në Parlament e qeveri që i binden qorrazi.

Nëse Berisha ka vërtetë prova se Presidenti dhe prokurori i përgjithshëm "flenë me krimin", "janë pjesë e krimit dhe e mafias se drogës dhe krimit të organizuar" etj...atëherë pse nuk ia ka paraqitur ato me kohë prokurorisë, siç e kërkon procedura ligjore. Nëse është vërtetë ashtu siç thotë Berisha, atëherë edhe unë, dhe besoj të gjithë shqiptarët, do të kërkonim që prokuroria dhe gjykata, përmes nje procesi ligjor të rregullt, të ndershëm, të paanshëm dhe në përputhje me standartet ndërkombëtare të një gjyqësori të pavarur, të vinin para përgjegjësisë ligjore presidentin, prokurorin dhe këdo tjetër.

Por tani nuk është thjesht çështje dëshire e vullneti, por është detyrim ligjor i Berishës që të provojë para prokurorisë dhe gjykatës akuzat ndaj presidentit e Sollakut. Eshtë detyrim ligjor i Prokurorisë që të thërrasë Berishën për të dhënë shpjegimet dhe për të paraqitur provat për akuzat tepër të rënda të bëra ndaj Presidentit dhe Prokurorit të Përgjithshëm.

Kjo nuk është çështje personale e Moisiut, Sollakut e Berishës, por ka të bëjë me vetë ekzistencën e shtetit në Shqipëri. Shqipëria nuk mund të pranojë të ketë një President si ai që akuzon Berisha. Shteti nuk mund të ekzistojë nëse Prokurori i Përgjithshëm është ai që thotë Berisha. Dhe Kryeministri Berisha si fillim duhet të largohet nga funksioni dhe politika nëse ai nuk provon para drejtësisë se Presidenti dhe Prokurori janë pikërisht ashtu siç akuzon ai.

Do të jetë në dëm të demokracisë në Shqipëri nëse Presidenti i Republikës i toleron akuzat e Berishës dhe ndonjë tjetri kundër tij. Ai nuk duhet të ndruhet aspak për të ushtruar të gjitha kompetencat që i jep Kushtetuta dhe ligji për të mbrojtur dinjitetin e postit që i është besuar dhe për ta venë Berishën para përgjegjësisë ligjore e politike qoftë edhe duke e shkarkuar atë, nëse Berisha nuk jep dorëheqje.
Gjithashtu, nëse Prokurori i Përgjithshëm Sollaku nuk fillon procedurën ligjore për akuzat që Berisha ka bërë ndaj tij dhe Presidentit, atëherë ai vërtetë duhet të japë dorëheqjen.

Berisha dhe të tjerët kur thirren në Prokurori janë të detyruar të paraqiten për të dhënë shpjegime. Nëse ata nuk paraqiten vullnetarisht, duhet të detyrohen sipas ligjit. Dhe nëse ka ndonjë ligj që e pengon prokurorinë për të thirrur deputetë e pushtetarë për të dhënë shpjegime e paraqitur prova, atëherë ai ligj duhet të shfuqizohet urgjentisht nga Parlamenti sepse vjen në kundërshtim me parimet e një shteti ligjor e demokratik dhe shërben si një mburojë për korrupsionin dhe ligësitë.

Në fund të këtij shkrimi dua tu bëj thirrje të veçantë prokuroreve, gjyqtarëve, punonjësve të policisë dhe organeve të specializuara në luftën kundër krimit. Fati i demokracisë në Shqipëri është në duart tuaja. Jeni të guximshëm, të ndershëm e të aftë profesionalisht në misionin e rëndësishëm që ju keni për zbulimin, hetimin dhe ndëshkimin e korrupsionit dhe krimit të kujtdoqoftë. Zbatoni parimin e shenjtë të demokracisë së para ligjit të gjithë duhet të jenë të barabartë dhe mos u stepni nga pozitat e larta që kanë apo kanë pasur ata për të cilet ju keni prova se janë të korruptuar e të lidhur me krimin e mafian. Mos u frikësoni dhe mos u bëni vegla të politikanëve që duan t'ju përdorin për qëllimet e tyre të liga. Denonconi para publikut shqiptar dhe sidomos institucioneve ndërkombëtare çdo presion që ekzekutivi, legjislativi e politikanët mund të bëjnë mbi ju. Ruani dinjitetin tuaj njerëzor e profesional dhe bëhuni mbrojtës të së vërtetës dhe të lirisë. Po të veproni kështu, ju do të keni besimin e popullit në Shqipëri, mbështetjen e shumanëshme të qeverive dhe institucioneve Perëndimore dhe përkrahjen e imigrantëve shqiptarë. Dhe si gjithnjë ju do keni mbështetjen time përherë e më të madhe e cila, natyrisht nuk është vetëm përmes shkrimeve.

Le të punojmë të gjithë sëbashku për ndërtimin e një shteti ligjor e demokratik në Shqipëri. Dhe atëherë edhe politikanët e shtetarët e Shqipërisë do kenë më pak mundësi e më shumë frikë për ta vjedhur popullin, do jenë edhe më të ndershëm, edhe më të civilizuar, edhe më të kujdesshëm, edhe më të përgjegjshëm para ligjit dhe popullit të tyre, ndërsa Shqipëria do bëjë një hap të madh drejt demokracisë dhe begatisë.


gsh

[Brari]

Albo..

nuk kini bere ndonji gje interesante me kto "kryetemat" perkundrazi.. vec keni ulur interesin per to..
leri temat te ulen e ngrihen sipas lexushmerise e postimeve nga vet forumistat..


gaz55
--


Data: 22/10/2006, ora

Berisha në Kukës: Aldo Baret e KLD-së dhe avokatët e tyre në Prokurori, do të dalin para ligjit



Kryeministri, gjatë një takimi spontan në Kukës, në komunikimin me banorët e qytetit verilindor, u tregua i vendosur që ndaj Theodhori Sollakut apo Artan Gjermenit do të aplikohej procedura si me kockat mafioze që kanë dalë para drejtësisë, përgjatë një viti qeverisjeje të së djathtës



Kryeministri Sali Berisha shprehu dje vendosmërinë e qeverisë për të luftuar me intensitet krimin dhe korrupsionin. Gjatë një takimi të zhvilluar në qytetin e Kukësit, në sallën e Pallatit të Kulturës "Hasan Prishtina", zoti Berisha tha se “ne jemi të vendosur ta vazhdojmë këtë betejë, që fëmijët tuaj të shkojnë në shkollë të sigurtë, që ju të shëtisni në rrugët e qytetit tuaj dhe të Shqipërisë, në mesditë e në mesnatë”. “Shqipëria - vend i sigurtë, ishte premtimi ynë. Në një vit ne vendosëm para ligjit të gjitha kockat mafioze shqiptare, kudo që u ndodhën, anëtarë të organizatave të tyre, por beteja është në vazhdim”, tha zoti Berisha, duke shtuar se “anëtarë të këtyre organizatave janë në funksione të rëndësishme të shtetit të kapur shqiptar”. “Aldo Bare politik ndodhet në KLD, avokati i tij kryeson Prokurorinë e Përgjithshme, por asgjë nuk do të na pengojë ne, ju qytetarëve të Kukësit e të gjithë Shqipërisë, për t’i vendosur ata para ligjit”, tha zoti Berisha. Më tej, ai u kërkoi qytetarëve “të vazhdojmë së bashku këtë proces që kemi nisur, me realizimin e MSA, duke punuar kështu për pasaportën evropiane”.

Re. Po.




55


--


ka pas knu i kong Mina.. jo kjo e forumit po origjinalja..
parole parole parole.. thoshte e ngrata..

ahere se kuptonim se cdonte te thoshte.. qo grande Mina sic i thosh pipo baudollaraj.. ..
e paska pas fjalen per Doktorrin tone..qe hedh fjale po gje nuk arrin..
Mafia vazhdon te jete violina e pare ne Shqiperi..





dhe gjithmone zhapiket me te ndyre ne mbrotje te mafies dalin ish kanakare te Berishes.. sikurse zef broz cupi.. koplik mustaf nano.. gjinush moisi sallaku.. e tani se fundi tak tarto biqo ndokat apo .. tjer te pa nxjerre akoma nga menget e Ruco Mejdan ramiz nexho edvinit..

[Xhuxh Xhumaku]

Dakord mor Brar, po ky Sala shume prish e aspak ndreq me keto shprehje:

“ne jemi të vendosur ta vazhdojmë këtë betejë, që fëmijët tuaj të shkojnë në shkollë të sigurtë, që ju të shëtisni në rrugët e qytetit tuaj dhe të Shqipërisë, në mesditë e në mesnatë”

A nuk eshte teper i guximshem ky zotim [paraelektoral]??

“Shqipëria - vend i sigurtë, ishte premtimi ynë.

Po ku eshte siguria e premtuar? Kush e ka ate? Kush ndjehet i sigurte, sipas normave te tyre, vecse ata qe i kane rrembyer pronat dhe kane grabitur pasurite e ketij vendi.

Në një vit ne vendosëm para ligjit të gjitha kockat mafioze shqiptare, kudo që u ndodhën, anëtarë të organizatave të tyre, por beteja është në vazhdim”

Pra i paska vendosur para ligjit te gjitha kockat mafioze. Po ku avulluan baronet e mafies, e na paska vene para ligjit vetem kockat qe paskan mbetur.

Berisha tha, duke shtuar

“anëtarë të këtyre organizatave janë në funksione të rëndësishme të shtetit të kapur shqiptar”

. Po perse behet i kapur shteti kur ai eshte kryeminister dhe kryetar i padiskutueshem i pozites, e ngado i dalin kundershtare e armiq, e ai mpreh shpaten edhe nji here per situaten ... elektorale?

“Aldo Bare politik ndodhet në KLD, avokati i tij kryeson Prokurorinë e Përgjithshme, por asgjë nuk do të na pengojë ne, ju qytetarëve të Kukësit e të gjithë Shqipërisë, për t’i vendosur ata para ligjit”

Asgje more Sale nuk te pengon, vota tu dha me shprese se ekziston vullneti per te rikthyer shpresen e vrare per vite me radhe, e prape mbetet ne pragun e llafeve e te derdellitjeve, qe fatkeqesisht nje pjese njerezish i hane ende.

Berisha u kërkoi qytetarëve

“të vazhdojmë së bashku këtë proces që kemi nisur, me realizimin e MSA, duke punuar kështu për pasaportën evropiane”

duke vijuar fushaten elektorale te tij me fjale ne ere, por guret ne trajse.

Berisha nuk paraqet alternative (shprese ndryshimi) - ai vete nuk eshte alternative. Misioni i fundit i tij mund te jete dalja nga pozita me xhepa plot, per tu bere plotesisht barabar ne krim me barkaxhinjte opozitare. Eshte njelloj sikurse zef broz cupi.. koplik mustaf nano.. gjinush moisi sallaku.. e tani se fundi tak tarto biqo ndokat apo .. tjer te pa nxjerre akoma nga menget e Ruco Mejdan ramiz nexho edvinit..

[Brari]

vertet deshton Berisha..or xhumak.. por deshton ne realizimin e qellimeve te mira..
ai eshte vet alternativa..ai eshte e drejta..
ne se shqiperia ben nje hap para ate e ben vetem me berishen..
gjithcka tjeter.. qe vjen ere anti-berish eshte mafie e kanibalizem..

[Xhuxh Xhumaku]

Paska Ardhe Krishti Per Here Te Dyte!

E Na Te Marruemit Nuk E Paskena Dite? Une Edhe Papa I Romes Nuk Dijme Gja, Mos E Ka Ba Janullatosi Me Koke Te Vet!

E Pritshim Me Ardhe Prej Qiellit, E Na Paska Ardhe Prej Zgjedhjeve Te Dushkut Ne Shqiperi?!

E Ai Qenka Vetem, E Nuk Paska Asnji Dishepull!

A Thue Do Te Dale Ndonji Dante Alighieri Shqiptar Per Me Shkru Komedine Hyjnore Te Poshtersise Makabre Te Komunizmit Shqiptar!

[Brari]

xhumak.. gjerat jan te qarta.. o do jet njeriu me sallakun..pra me arapin e shyt kanibaleve o me mamane e mjere te genc sines..

un jam me te ngraten nene qe ja vrane te birin se kushedi cdonte mafia nga sallaku.. dhe jo me sallakun qe ju perul mafies dhe i tha ik arapo imelldes se une sallaku jam i urte si shaqo ziu.. e do zbatoj direktivat tuaja se sdua ta ha si genci..

keshtu jan ndare mileti.. o me arapo sallak moisi caush gjinushin ..o me te mjerin Genc te pafajshem..


qofshi ju qe kini zhavorr ne vend te zemrave..

do rroni shume..

---

rd

Akuza tjetër në drejtim të Sollakut


Artur KOPANI


Shumë nga ne patëm rastin të shohim në ekranet e televizioneve djalin e një të moshuare që u masakrua gjatë fundjavës nga një bandë grabitësish. Tronditja e rëndë e asaj familjeje dhe deklarata e djalit me nënën në krah - të keqtrajtuar nga grabitësit - është një prej ngjarjeve që çdo njeri normal do të donte t'i shmangte, të mos ishte as spektator. Po kaq tronditëse ishin edhe momentet kur njeriu i cënuar në nderin e familjes kërkoi shpagim, duke hedhur një dozë dyshimi mbi aftësinë e shtetit për të goditur kriminelët. Si argument, qytetari i thjeshtë, i zhytur në dhimbjen e tij, i rënduar edhe nga pamja që kishte marrë nëna e tij prej dhunës së barbarëve, tha se shteti nuk do të jetë në gjendje të luftojë kriminelët kur ka kaq muaj që nuk heq dot një të korruptuar si Prokurori i Përgjithshëm.

Ngjarja e fundjavës tregon se rezultatet konkrete dhe tepër të vlerësuara të luftës së qeverisë kundër krimit dhe korrupsionit, vazhdojnë të mbeten të kërcënuara sa kohë që segmente të strukturave të drejtësisë nuk janë të interesuara për të forcuar rendin dhe sigurinë në vend. Këto segmente, ku Prokurori i Përgjithshëm zë vend të rëndësishëm, janë identifikuar prej kohësh si rudimente të një sistemi, që shoqëria shqiptare me vendosmëri, qysh prej 3 korrikut të shkuar, kërkon t'u heqë çdo lloj pushteti për të mos qenë më i aftë të ndihë direkt ose indirekt krimin dhe korrupsionin.

Qëkurse Presidenti Moisiu shfaqi aleancën e tij me Sollakun apo elementë të tjerë që i shërbyen aktivisht mafias dhe trafikantëve, sistemi i drejtësisë ka dhënë shenja se po rikthehet me shpejtësi në shtratin e sëmundjeve që viktimizuan qytetarët dhe drejtësinë në vend për tete vite me radhë të qeverisjes së socialistëve. Sekserët janë sërish në dyert e gjykatave, në dyert e prokurorive dhe drejtësia nuk duket ende të bëhet pjesë e ndryshimeve që po ndodhin në këtë vend. Ndërsa po dëgjojmë edhe këto ditë pretenca qesharake për vrasës, një bashkim i forcave të së keqes kërkon të tërheqë vëmendjen e mazhorancës nga çështjet themelore që shqetësojnë të sotmen dhe të ardhmen e qytetarëve. Për shembull, një rrugë e Tiranës kutërbonte era kërmë dje nga tullumbacet e fryra me duhmën e urrejtjes së kasketave, të cilët po kalben si mbeturinat e fundit të goxillës komuniste që e copëtuam 15 vjet më parë.

Pavarësisht se çfarë kanë në axhendën e tyre aksionistët e llafeve apo aksionerët e krimit dhe të korrupsionit, Shqipëria nuk mund të largohet nga axhenda e integrimit euroatlantik. Përfundimisht, institucionet në këtë vend do të bëhen demokratike, do të çlirohen nga ndikimi apo kontrolli i krimit dhe do të vihen në shërbim të qytetarëve. Për këdo që shkel ligjin apo cënon të drejtën, fakti se punonte nën Sollakun, me Sollakun apo për Sollakun nuk përbën kurrfarë alibie. Sepse edhe për Sollakun nuk përbën alibi fakti se punoi nën, me apo për qeveritë kriminale të socialistëve. Ai do të përballet me ligjin si të gjithë të tjerët në këtë vend.

Pesëmbëdhjetë vite të tranzicionit, por sidomos tetë vitet e humbura nën sundimin e klaneve më kriminale të rajonit, kanë zgjuar mjaftueshëm ndërgjegjen qytetare dhe sakrifica e vetme e lejueshme për shumicën është ajo që e sjell vendin drejt plotësimit me shpejtësi të standardeve të integrimit. Përrallat me baballarët dhe parakalimet e aksionistëve nuk bëhen dot pjesë as e folklorit modern që prodhojnë sot metropolet dhe jo më t'iu vijnë në ndihmë përgjegjësve kryesorë të kapjes së shtetit nga krimi dhe korrupsioni gjatë sundimit të socialistëve.

rd

[Albo]

Berisha: Sollakun do e coj te Bare

E Marte, 17 Tetor 2006

Kreu i qeverise ka akuzuar kryeprokurorin dhe opoziten, si te lidhur me krimin dhe bandat e droges. Per te, kreu i akuzes do te kete vetem nje fund, ate te Lul Berishes dhe Aldo Bares. Kryeministri ka urdheruar ministrin e Drejtesise, per ngritjen e nje grupi hetimor me prokurore te pavarur per te hetuar kryeprokurorin dhe gjithe lidhjet me krimin

Edlira PRENDI

Kryeministri Berisha eshte shprehur dje ne Parlament, se do ta dergoje kryeprokurorin Sollaku te Aldo Bare, Lul Berisha dhe e tere banda e droges. Kreu i qeverise tha se do te mbaje qendrim te prere mbaj ndaj kryeprokurorit te vendit, me lidhjet e tij te gjithanshme. "Mbrojtja qe ju i beni prokurorit nuk ka lidhje me Sollakun, por ka lidhje me klanin "Gina" dhe parate e droges me te cilat u pasurua udheheqja juaj. Mbrojtja qe ju i beni Prokurorit nuk ka lidhje me Sollakun, por ka lidhje me gjakun e skuqur te rrugeve te Tiranes nga familjaret tuaj dhe qe prokurori avokat i krimit i nxori te pafajshem. Mbrojtja qe ju i beni Sollakut nuk ka lidhje me don Sollakun, se ate e keni per asgje ju, ate e keni nje ekstension te klanit te Zemunit, nje kone te shperfytyruar te tij, por ka lidhje me miliarda euro qe iu vodhen qytetareve shqiptare gjate viteve dhe dosjet e te cilave i mbylli don Sollaku", eshte shprehur dje Berisha ne Parlament, duke nenvizuar se ai, pikerisht ketu do ta kete vendin, tek njerezit e krimit, nepermjet tolerances zero ndaj tij. "Ju, Sollakun nuk e keni per asgje, pervec problemit te dosjeve tuaja te shumta dhe te panumerta, me te cilat mbuluat krimet, kontrabanden e armeve, te droges dhe, pse jo, te prostitucionit. Sollakun e keni qe te mbylle dosjet e moteleve dhe hoteleve tuaja apo ish-tuajat. Sollaku do te kete vetem nje fund, ate te Lul Berishes, Aldo Bares dhe te atyre qe prene kokat e qytetareve dhe i mori ne mbrojtje", u shpreh me tej kryeministri, i cili proven gjenerale te akuzave e kishte bere qe ne mbledhjen e grupit parlamentar,

ku kryeministri Berisha ka ngarkuar ministrin e Drejtesise, Aldo Bumci, qe te marre parasysh mundesine e ngritjes se grupi hetimor te pavarur, me prokurore te pavarur, per hetimin e lidhjeve te Sollakut me krimin. "Ministri i Drejtesise te shohe mundesine e ngritjes se nje grupi te pavarur hetimor prokuroresh, qe t'i zbertheje nje e nga nje lidhjet e tij me krimin dhe te gjitha ndervaresite e tjera pa perjashtim", ka deklaruar Berisha, gjate mbledhjes se radhes te grupit parlamentar te PD-se. Sipas tij, qeveria do te vazhdoje me ngulm luften kunder krimit dhe korrupsionit, por duke bashkepunuar me prokurore te pavarur nga Sollaku. Nje deklarate kjo, qe nxjerr ne pah nje precedent teper te rrezikshem, ate te carjes se institucionit te Prokurorise dhe krijimit te nje prokurorie paralele. Duke iu referuar idese se Prokurori i Pergjithshem eshte avokati i krimit, ai ka nenvizuar se, "sado qe eshte teper deshperuese, ne do te intensifikojme luften kunder krimit te organizuar dhe korrupsionit, duke bllokuar te gjitha perpjekjet e kryeprokurorit per ta bllokuar kete lufte, te cilat jane te perditshme dhe me fakte". Sipas kreut te mazhorances, vetem dy jave me pare Sollaku urdheroi prokurorin e ceshtjes qe te heqe Anastas Angjelin dhe Igli Tosken nga hetimi, per faktin e thjeshte, sipas lideri te mazhorances, se Igli Toska ka regjistrimin e tij. Berisha ka saktesuar se ekzistojne dokumente per keto. Per shefin e mazhorances, kjo verteton se ai (Sollaku) vazhdon te ushtroje indirekt presion ndaj oficereve te policise kriminale dhe asaj gjyqesore, duke mbyllur dhe bllokuar dosje. Ndersa ka pranuar se lufta kunder krimit nuk eshte aq e lehte me Sollakun ne krye te institucionit te akuzes, Berisha ka nenvizuar se lufta ndaj krimit e korrupsionit do te vazhdoje si deri me sot, me te gjitha institucionet dhe agjencite e zbatimit te ligjit, me prokuroret e ndershem, te ndergjegjshem qe nuk jane sollakizuar, qe e konsiderojne "don Sollakun" ne krye si nje fatkeqesi te madhe institucionale. Sipas tij, beteja per shtetin ligjor eshte nje beteje afatmesme. "Bajlozet po kendojne, por i siguroj se do te jene te deshperuar ne kengen e tyre. Ne kemi nje mandat, mandati yne ka qene rivendosja e shtetit ligjor. Ne do t'i qendrojme kesaj me vendosmeri te madhe", ka nenvizuar kreu i qeverise shqiptare.

Do te respektojme dekretin e Moisiut

Kreu i qeverise, Berisha, eshte shprehur se do respektoje dekretin e Presidentit. "Natyrisht, edhe njehere e theksoj, kushtetutshmeria e vendit kerkon qe pavaresisht nga rrethanat teresisht deshperuese dhe te papranuara te dekretit, te respektohet. Por kjo do te thote, qe ne te vazhdojme luften ndaj krimit e korrupsionit, si deri me sot, me te gjithe institucionet dhe agjencite e zbatimit te ligjit, me prokuroret e ndershem, te ndergjegjshem qe nuk jane sollakizuar, qe e konsiderojne "don Sollakun" ne krye si nje fatkeqesi te madhe institucionale", tha ai.

Korrieri