Ahmet Zogu

[halla mine]

more violo.. ky Zogu nuk na paska qene edhe aq budalla, me nje manastir kreu punen me serbin. Ne tani ne Kosove te tera manastiret e kishat i kemi vure nen juridiksion te serbise, as edhe nje nuk e kemi ndalur per vete per kujtim te te kaluares para turqve.. dhe prap nuk ngopet serbia, deshiron veriun ne teresi per fillim i eshte shtuar oreksi.. e pastaj do shohim çfare do kerkoje akoma..
Ka ngrehur kemben zvarre zogolli, nipat e kane perterir e tejkaluar larg..

[ilia spiro]

Problemi juaj, dhe kur them ty kam parasysh si hapesin e temes si te gjithe ata qe kane shkruajtur kunder figures se Mbretit Zog ne kete teme, eshte injoranca. Injoranca juaj ka dy fytyra. Fytyra e pare eshte fytyra e trasheguar e propagandes komuniste qe Enver Hoxha ua nguliti mire ne tru qe femije dhe te cilen ju e recitoni sot shume bukur, edhe pse komunizmi e Hoxha kane dekada qe kane vdekur. Fytyra e dyte qe e shfaqni akoma me hapur, eshte SE SA PAK E NJIHNI JU FIGUREN DHE JETEN E MBRETIT ZOG. Dhe eshte e vetmia figure e historise shqiptare ne keto 100 vjetet e fundit, per te cilin kane shkruar me shume te huajt se sa historianet shqiptare.

Mbreti Zog iu shmang luftes? Mbreti Zog e filloi luften ne krye te trupave te zones se tij qe kur ishte femije. Shkolla qe kish bere ne Stamboll ishte shkolle ushtarake. Ishte ai i vetmi qe cau bllokaden e forcave italiane qe i prene rrugen kur ky u nis pas Kongresit te Lushnjes per te krijuar qeverine e dale nga ai kongres ne Tirane. Ishte ai qe e beri Tiranen kryeqytet, qytet qe ne te cilin ti banon sot, pasi deri ne 1920 ishte Durresi qendra e qeverise se atij vendi. Mjaftonte qe Mbreti Zog te hapte gojen dhe gjithe popullata shqiptare do e priste pushtuesin me lufte.

Largimi i Mbretit Zog nga froni dhe nga Shqiperia ne 1939 ishte akti me i larte i atdhedashurise se nje lideri te nje shteti. Ai hoqi dore nga Froni i tij pasi nuk deshironte te behej vegel e pushtuesit italian. Ai hoqi dore nga nderi i tij, duke mos e pritur pushtuesin me lufte, pasi e kish te qarte qe "nderi" i tij do ti kushtonte shqiptareve ne mijera jete e tonelata gjak te derdhur kot. Ai u largua edhe per ti kursyer Shqiperise nje lufte civile: pushtuesin italian nuk e mbeshtesnin vetem tanket, anijet e aeroplanet, e mbeshtesnin edhe gjithe opozita politike e Ahmet Zogut dhe pjesa derrmuese e komunitetit katolik ne vend.

Tradhetia e Mbretit Zog do te dukej vetem nese ai do te zgjidhte te qendronte te rrinte ne Shqiperi e te behej vegel e rregjimit fashist qe u instalua ne vend.

Albo

Perpara se te pergjigjem Albo, ju uroj per pamjen e re te forumit,...nje ndryshim ne te mire te aparences se tij...
ndersa persa i perket brendise,gelon ne percartje, fyerje,..etj. dhe pak shume pak racionalitet..edhe ti si administrator duhet te japesh shembullin tend personal,...qe fatkeqesisht shume here e shkel me fyerje jo te renda...dakord.. por gjithsesi fyerje mbeten...
kjo eshte e qarte edhe ne postimin e siperm..megjithate gjithkush "do jape llogari vetem per veten" apo jo??
Duke vazhduar me sqarimin, po te them se nuk duhet te abuzosh duke permendur Enver Hoxhen dhe regjimim komunist, si mjet per te vertetuar se nuk kam te drejte... Kjo sepse si regjimi i Enver Hoxhes ashtu edhe "demokracia" perendimore bejne pjese ne te njejtin sistem te iluminato-masoneve, me qellim largimin e njeriut nga Zoti... dhe kemi 20 vjet qe po e shohim edhe kete "demokracine", se cfare po na sjell..., po liria u arrit dhe ja kemi borxh vetem Zotit tone Jisu Krisht dhe askerrkujt tjeter..
prandaj mos abuzo me regjimet kur gjykon historine...
Per faktin e mbrojtjes se atdheut...Eshte pak e diskutueshme kjo edhe ne Kishen Orthodhokse, por mbisundon mendimi se atdheu duhet mbrojtur me arme, nese sulmohet, dhe lufta mbrojtese justifikohet..
Dhe aq me teper nje udheheqesi, nuk mund t`i falet qe t`ja mbathe dhe te lere atdheun ne duart e fashisteve..., duke dhene shembullin e vet se cfare duhet te benim ne te gjithe,,pra, t`i nenshtroheshim fashisteve...ti ben sofizma Albo, kur thua se gjoja ky iku per te mos u bere "vegel", qesharake kjo, sepse ky si vegel e Jugosllavise erdhi ne pushtet, ..pra ka qene me kohe vegel dhe shume e bundur bile,...e te gjitheve dhe ne fund e Italise..fashiste...
une thjesht kam krahasuar himnin e flamurit me veprimin e ti dha asgje tjeter...une nuk jam fanatik i cdo lloj skeme...une mund edhe ta justifikoj veprimin e tij, por jo me aresyetimet e tua dhe me hipokrizine e pergjithshme, por duke dale hapur dhe duke thene aresyet se pse,..atehere , dakor jam, le te hiqet strofa e himnit qe kam cituar dhe le te vihet kjo:

"Se Zoti vete tha me goje,
se kombe shuhen permbi dhe,
por Shqiperia do te rroje,
per te, per te, luftojme ne"

Pse nuk vihet kjo strofe, e ke pyetur ndonjehere veten,....kjo ka qene pjese e himnit te Asdrenit dhe me pas eshte hequr...
mos u maskoni pra pas folklorizmave dhe teorive pseudopatriotike boshe,...pr e thoni te verteten ashtu sic eshte...
aresyetimin tend Albo pse nuk marrin persiper ta bejne edhe politikanet shqiptare, madje as PLL nuk e ka shpallur zyrtarisht, sic po e shpall ti,....ti nxjerr nje deduksion, per te cilin do te isha dakord,..por jo duke bere hipokrizi,..polikanesh dhe forumesh....
si perfundim po e perseris, se duke e marre ne konsiderate idene tende, te zevendesohen strofat e mesiperme,..ose se paku te jene te dyja..., perndryshe ketu ka vetem hipokrizi dhe mosbesim..
zogu nuk perfaqeson unitetin e kombit...

[ilia spiro]

Ishte ai qe e beri Tiranen kryeqytet, qytet qe ne te cilin ti banon sot, pasi deri ne 1920 ishte Durresi qendra e qeverise se atij vendi.

Ketu po me ben te qesh dhe me kujton disa komuniste te thekur, qe ne vitet 1991-1992, me thoshin: " ty shkollen e larte ta ka dhene partia"...
ca thu mer Albo, Tirana u shpall kryeqytet ne Kongresin e Lushnjes dhe mund te ishte shpallur edhe Korca, Shkodra, etj...., une nuk vuaj nga kompleksi i inferioritetit ndaj "figurave", qe me shkruan keto gjera pa kuptim,...

[juanito02]

Revolucioni i Qershorit ‘24 si Revolucioni i Qershorit ‘97

Arben Çejku



Revolucioni i Nolit (Qershor 24 dhe Revolucioni Nanos Qershor 97) do të hyjnë në histori si revolucionet e 2N-ve, të cilët janë shembulli tipik i Demokracisë së Imponuar. Ndonëse të zhvilluar në kohë të ndryshme, ata ngjasojnë shumë me njëri-tjetrin aq sa mund të mendohet se skenari është i njëjtë dhe vetëm kanë ndryshuar aktorët. Njohja ndërkombëtare që iu bë Revolucionit të 29 Qershorit 97 nëpërmjet gjysmëlegjitimimit të parlamentit neobolshevik, nuk i heq atij asnjë vlerësim të ngjashëm që pati Revolucioni i Qershorit 24, qeverinë e të cilit përveç Greqisë dhe Rusisë nuk e njohu askush. Historia gjakftohtë nesër, duke i parë këto zhvillime në planin e vlerave dhe parimeve të liberaldemokracisë, do të dijë të dallojë fare mirë "demokracinë" e revolucionit të Nolit dhe "demokracinë" e Revolucionit të Nanos.

Le ti hedhim një sy vetë historiografisë së regjimit komunist, për të parë nga afër disa momente pikante të ngjashmërisë siameze në organizimin, zhvillimin dhe përfundimin e Dy Revolucioneve (anti)Demokratike të Qershorit 24 dhe Qershorit 97.

"Nga fundi i vitit 1920 e deri në pranverë të vitit 1924, një luftë gjithnjë e më e ashpër midis të djathtës reaksionare që synonte të ruante privilegjet e vjetra në një Shqipëri në thelb feudale dhe krahut përparimtar, që ishte për reforma që duhej ta vinin vendin në rrugën e përparimit e të zhvillimit demokratik. Kjo luftë fillimisht u zhvillua në kuadrin e sistemit parlamentar.(Kujto luftën parlamentare të PS-së që nga 26 maji 96 e deri më 29 qershor 97-A.Ç ).

Në gjysmën e dytë të prillit, në vargun e gjatë të krimeve të tij (të Zogut -A.Ç) ai shtoi vrasjen në Tiranë të Avni Rustemit, udhëheqësit të dashur e të nderuar të organizatës "Bashkimi" që grumbullonte elementët më të përparuar të intelektualëve të rinj". (Në shkurt të 97 u vra Artur Rustemi në rrethana të dyshimta. Varrimin e tij opozita e ktheu në një kopje të varrimit të Avni Rustemit. Opozita akuzoi Berishën dhe mori pjesë në varrim. Fotot e këtij kortezhi botohen edhe sot e kësaj dite nga shtypi i majtë kur është fjala për të akuzuar PD-A.Ç ).

Si hap i parë, gjithë forcat e opozitës u larguan nga kryeqyteti në shenjë proteste dhe u grumbulluan në Vlorën e epopesë së dyfishtë.. Vetë ceremonia e varrimit të heroit martir, ku mijëra vetë erdhën për të marrë pjesë nga të katër anët e vendit, u shndërrua në një manifestim madhështor politik, që paralajmëronte qartë shpërthimin e afërt revolucionar.

Në fillim të majit, gjithë deputetët e opozitës në parlament i dërguan nga Vlora një ultimatum Këshillit të lartë në Tiranë (që kryente funksionet e kryetarit të shtetit) duke i kërkuar që të shkarkonte pa vonesë qeverinë që zotërohej nga kamarilja zogiste.

(Vini re: Në Ultimatumin e Komitetit Kombëtar të Shpëtimit Publik, datë 17 mars 97 në pikën 3 lëshohej pothuajse i njëti ultimatum; "K.K.SH.P kërkon prerazi dorëheqjen e menjëhershme dhe pa kushte të Sali Berishës, deri me datë 20 mars 1997"-A.Ç ).

Qeveria u përgjigj duke marrë masa raprezalje kundër deputetëve "rrebelë", gjë që i dha shkas organizatës "Bashkimi" të bënte menjëherë thirrje për t’u hedhur në kryengritje me armë."

(Vini re. Parlamenti shqiptar në mars 97 vendosi gjendjen e jashtëzakonshme, e cila u cilësua si masë represive, si raprezalje kunder "rebelëve". Madje zoti Vranicki i kërkoi Presidentit Berisha 48 orë afat për të shtyrë veprimet e policisë në shtypjen e revolucionit. Organizata politike "Forumi për Demokraci", ku bënin pjesë drejtues të PS-së, PSD-së, PAD-së dhe disa ish-viktima të regjimit komunist që u përdorën si karrem për publikun e huaj dhe si justifikim për t’i dhënë ngjyrën e një proteste mbarëpopullore revolucionit antidemokratik, nuk ka asnjë dallim nga organizata majtiste "Bashkimi", e cila ishte bërthama e revolucionit të Nolit. Ky forum bëri thirrje në Vlorë "O djem rrëmbeni armët, ja vdekje ja liri!". )

"...Në jug rreth 12 mijë fshatarë rrokën armët për të goditur forcat e qeverisë. Një Komitet Administrativ u formua në Vlorë nën kryesinë e Fan Nolit për drejtimin e përgjithshëm të kryengritjes. Reaksioni ndërkombëtar bëri një përpjekje të fundit për t’i ardhur në ndihmë qeverisë kur ministri anglez Aires, duke kryer një ndërhyrje brutale në punët e brendshme të vendit propozoi "pajtimin e të dyja palëve në konflikt", por as kjo nuk qe në gjendje të ndalonte fitoren e shpejtë të Revolucionit demokratik"

(Vini re; fshatarët armatosen në ’97 nga hapja e depove në Vlorë prej disa guerrilasve dhe ish-oficerëve. Populli armatoset dhe nxitet në kryengritje të përgjakshme kundër shtetit. Vriten funksionarë të shtetit dhe digjen të gjallë dhe masakrohen disa oficerë të shërbimit sekret. Të gjitha forcat qeveritare cilësoheshin si "serb" që s’dinin shqip apo si "të palarë". U ngrit Komiteti i Shpëtimit Publik, në krye të të cilit ishte A.Shyti por që pas tij ishin Sabit Brokaj, Neritan Ceka, Skënder Gjinushi, Fatos Nano, Rexhep Mejdani etj. Lidhur me "ndërhyrjen ndërkombëtare", kujtojmë paralelisht ndërhyrjen e Vranickit, i cili u bëri thirrje të dyja palëve për "dialog".-A.Ç ).

"Më 16 Qershor u formua Qeveria Demokratike Revolucionare me Fan Nolin në krye. Ishte padyshim më e majta ndër të gjitha qeveritë që kishin ardhur në fuqi në Shqipëri qysh se kjo fitoi pavarësinë".(Citime nga; "Demokracia e Rrethuar"-A.Puto, fq 7-9 ).

Lidhur me njohjen e qeverisë së Nolit, rikujtojmë se atë përveç Rusisë dhe Greqisë nuk e pranoi askush. Britania e Madhe si edhe SHBA e shumë shtete të tjera demokratike të perëndimit, nuk pranuan të njohin qeverinë e Nolit, e cila ishte rezultat i një revolucioni bolshevik të armatosur.

Përfaqësuesi Britanik i kthente këtë përgjigje qeverisë së asaj kohe lidhur me kërkesën që kjo e fundit kishte paraqitur për njohje.

"Guverna Britanike ka si princip të mos njohë menjëherë guvernat që vijnë në fuqi me violencë dhe fjalët tona nuk e ndërrojnë dot këtë princip. Qeveria e tanishme shqiptare ka ardhur në fuqi me forcë" (A.Q.Sh,fondi 251)

Përkundrazi, Rusia gjeti një ishull mjaft interesant tek Shqipëria e Nolit, dhe nxitoi ta përfshinte në gjirin e interesave të saj këtë vend përmes njohjes pa kushte të qeverisë revolucionare.

M. Litvinov, zëvendëskomisar për punët e jashtë të Rusisë, në një notë dërguar qeverisë së Nolit shkruante;

"Qeveria e Republikës Ruse, e shtyrë nga dëshira për të vendosur marrëdhënie normale e miqësore me të gjithë popujt që nuk kanë lakmi imperialiste, duke përgëzuar popullin shqiptar për luftën e tij të guximshme për pavarësinë e tij të plotë, mendon se ka ardhur koha për të vendosur marrëdhënie diplomatike midis popujve rus e shqiptar, gjë që do të lejonte të zgjidheshin të gjitha çështjet me karakter politik që ekzistojnë midis dy popujve" (A.Q.SH,fondi 251,d.19

Noli dhe grupi i deputetëve opozitarë të majtë, kishin kërkuar me kohë në parlamentin shqiptar një minut zi për vdekjen e Leninit. Lidhjet shpirtërore dhe ideologjike me Rusinë të grupit të deputetëve që i stacionuan në Vlorë për të udhëhequr "Revolucionin Demokratik", ishin të qarta dhe ato vazhduan edhe më pas dështimit të këtij revolucioni. Shtypi i kohës e quante Fan Nolin "Peshkopi i Kuq".

Revolucioni i Qershorit i udhëhequr nga Fan Noli sipas historiografisë komuniste është i "rëndësishëm në historinë e popullit shqiptar. Qeveria e dalë prej tij përbën një nga shfaqjet më interesante të demokracisë shqiptare" (A.Puto, po aty.fq.255).

Qeveria e Fatos Nanos, e cila doli nga Revolucioni i vitit 97, është një qeveri revolucionare, pavarësisht petkut "demokratik" që nxituan ti veshin mbështetësit e Internacionales Komuniste sot. Vetë rezultatet e mëvonshme të kësaj qeverie, që vazhdojnë edhe sot, tregojnë qartë për filozofinë revolucionare mbi të cilat mbështetet. Qëndrimi ndaj opozitës, të cilën e konsideron dhe sillet ndaj saj si ndaj një pushtuesi, tregojnë se Revolucioni i 97-ës, synonte eleminimin e kësaj opozite. Akoma edhe sot punohet në këtë drejtim. Dahrendorf ka bërë një vlerësim mjaft të drejtë lidhur me dallimin midis Revolucionit dhe Luftës. "Lufta dallon nga revolucioni se ajo mbaron një ditë, kurse Revolucioni vazhdon edhe pas mbarimit të Luftës". Në kapitujt e tjerë ne do të trajtojmë faktet e shumta të prodhimeve revolucionare të koalicionit të majtë që erdhi në pushtet në Qershor 97.

Se sa "demokratik" ishte revolucioni i Qershorit 24, e tregon vetë autori i tij, Fan Noli, i cili pas dështimit të revolucionit, filloi të publikonte në shtypin e kohës defektet e tij politike, ndërkohë që ishte një mjeshtër i artit.

Në një intervistë për gazetën greke "Eleftheron Vima", tetor ’24, Noli e ka cilësuar "revolucionin demokratik" si një "coup d’etat" politik bashkë me një "pronunciamento" ushtarake".

Pra, Revolucioni i Qershorit 24 ishte një revolucion bolshevik, i cili për fat të mirë nuk u njoh nga qeveritë demokratike perendimore të kohës, ashtu siç ishte një revolucion bolshevik Revolucioni i 97-ës në Shqipëri, që për fat të keq u gëlltit nga shumë kancelari.

Rexhep Qosja,një ideolog i majtë, e cilëson revolucionin e marsit ’97, si "revolucion demokratik të vonuar", pikërisht duke u mbështetur në konceptet e tij për revolucionin e Nolit, të cilin e ka cilësuar si "Moisi modern".

Ardhjen me armë në pushtet e ka pranuar edhe Pandeli majko, ish-Kryeministër socialist i koalicionit të Qershorit 97, i cili ka deklaruar se "Ne e kemi përzënë Berishën me armë nga pushteti apo si i themi ne me kallashnikov".

Perikli Teta, eksponent i rëndësishëm i koalicionit të sotëm, ish-ministër i brendshëm, ka deklaruar gjithashtu se "PS, pra, gjithë koalicioni i majtë, ka ardhur në pushtet me grykën e pushkës".

Për të krijuar analogjinë midis rebelimit të qershorit ’24 dhe mars-qershorit ’97, na ndihmon edhe gazetarja Marita Vihervuori e APA, e cila në një artikull analitik për ngjarjet në Shqipëri thekson se ajo që ndodhi ishte një "Coup d’Etat i oficerëve, ose ç’mund të jetë tjetër kur oficerët ia lënë kazermat në dorë rebelëve?".

Këto dy revolucione kanë qenë dhe mbeten fatkeqësi historike për shqiptarët, sepse të dyja kanë vonuar këtë komb në prosperim demokratik dhe kanë shërbyer si pika mbështetje për mbajtjen gjallë të frymës bolshevike në Evropën Juglindore. Këto revolucione mbeten të dëmshme ende në histori edhe për faktin se një pjesë e indoktrinuar e historiografisë shqiptare, vazhdon ti konsiderojë si "demokratike", duke dëmtuar rëndë botkuptimin e bashkëkohësve shqiptarë për demokracinë. Natyrisht që kjo është rrjedhojë e konceptit leninist për "Demokracinë Proletare" dhe "Revolucionet e Diktaturës së Proletariatit" që kanë sot shumë historianë dhe politikanë që kanë uzurpuar Akademinë e Shkencave dhe institucione të tjera shkencore dhe riprodhojnë në libra me kopertina moderne të njëjtat argumenta dhe koncepte marksiste që kanë prodhuar gjatë 50 viteve.

Ahahahahha
Gazete serbe e ka shkruar kete?
Dukesh qe je me nashken o poko po se ke te gjate as ti
Gospodin poko velika Albania uvjek i kukavice kao ti ne ziveo

[violativo]

more violo.. ky Zogu nuk na paska qene edhe aq budalla, me nje manastir kreu punen me serbin. Ne tani ne Kosove te tera manastiret e kishat i kemi vure nen juridiksion te serbise, as edhe nje nuk e kemi ndalur per vete per kujtim te te kaluares para turqve.. dhe prap nuk ngopet serbia, deshiron veriun ne teresi per fillim i eshte shtuar oreksi.. e pastaj do shohim çfare do kerkoje akoma..
Ka ngrehur kemben zvarre zogolli, nipat e kane perterir e tejkaluar larg..

O Halle , po pse kush e beri "budalla" Zogollin ? Zogolli ka qene gje e zgjuar per vehten e tij ! Vetem se atij nuk ia ndiente per Shqiperine dhe shqiptaret te cilet i shikonte si nje ciflig personal , apo si nje toke e "xanun" , per hesap te xhepit te vet ! Keshtu qe nuk i plaste shume se dha apo leshoi interesa vendi kur e pranonin dhe furnizonin per pushtetin e tij !

5 fronga ari , 5 fronga ... bolll ishin ! U bon gjashte neser se dolen interesa te reja ne shitje , prape mire ishte se tek xhepi shtoheshin ...... Mos lexo asnji nga keta "armiqte" e Zogollit , jo Fanol , jo Konic , jo Luigj , jo Hasan etj etj , por lexo vetem Catin Saracin , apo ate gjindarmin qe negocionte me italionet te shikosh "Profilin" e Zogollit !

Te pakten Zogolli boni presion me iu marr ndonji lek italioneve per faljen e Shqperise , dhe ata i thane "boll ke marre" dhe u futen ushtarakisht .... Kurse keta qe kemi sot neve as nuk e kane fare menderen me bo presion , keta i falin vete cdo gje , per me marr ndonji buzeqeshje apo ndonji "bravo" per vjedhjet qe bejne dhe shitjen e interesave kombetare ! Te pakten Zogu ishte ushtar i bindur i Serbit apo Italianeve , po keta qe kemi sot nuk jane ushtare te askujt dhe jane te gjithekujt !

Loja e vjeter antishqiptare , duke i konsideruar shqiptaret "MYslymane" , apo myslymanet "shqiptare" dhe leshimi edhe i objekteve te kultit ne territorin shqiptar si "prone" e te huajve eshte koncesioni me antikombetar ! Eshte si me thene "vija e zjarrit" te pushtuesit , apo "baza e nisjes" ne gjuhen ushtarake ! Edhe Nastradini do te dilte nga historia tregimeve popullore me "ate punen e gozhdes se vet" para ketyre historive tona !

[peshkatari2011]

i beri cobanet shtet edhe prap kan fytyr ta shajn

Ke te drejte o mik,,,shtet dhe c,fare shteti,,,,

[Alti Elezi]

o violativo
sa nerva paske qe merresh me lloj lloj qofte-je zgare,Shqiptaret aq shume e njohin historine e tyre,sa po ti pyesesh nga ajo familjare psh,se nga vjen,nga eshte origjina jote do te thote psh:nga tirona mer jahu,ose prej duresi mer plak,etj me radhe.....pra kaq dine,po ti pyesesh me thelle se nga eshte origjina e gjyshit,do veri gishtin ne goje e do i beje llap gishtit,se nuk e di se nga e ka origjinen,......pra si perfundim,kur nuk di se nga cila b.y.t.h.e ke dale ca pret ti te diskutosh mbi traktatet e Zogollit,epo leshit,eshte njesoj si te bisedosh me MURET.

[drague]

po me zogun cfare keni?

[POKO]

MURAT BASHA
Ai sot u rikthye. Kurse unë ndjehem keq që nuk do t’i them babait tim se sot do të kthehet në atdhe Mbreti Zog I. Në të vërtetë kthehen eshtrat e Mbretit. Si mund t’i them babait se kthehen eshtrat e Mbretit, kur ai mendon tjetër gjë…? Me peshën e viteve, por dhe vuajtjeve mbi supe, ai tashmë ecën bashkë me erën përmbi re. Ai jeton me të shkuarën, ndjehet mirë më të. Aq më tepër kur historia e jetës së tij është në pjesën më të madhe historia e eshtrave të babait të tij. Peng i një amaneti, detyrim i besës. Mbajtja e fjalës. Mund të duken të çuditshme këto fjalë sot, por e tillë është historia. Ne shqiptarët shpesh kemi qenë peng i amanetit apo besës, që me aq art është jetësuar te legjenda e “Kostandinit dhe Doruntinës”…. Sidoqoftë, sot Mbreti është në atdhe, në Shqipëri. I ri, tepër i ri, e nisi veprimtarinë në shërbim të atdheut dhe kombit. Ne sot jemi krenarë për të, duke u përulur me nderim të thellë para tij, për përkushtimin ndaj Shqipërisë dhe shqiptarëve, për çdo gjë që ndërtoi dhe realizoi në atdhe, prej Kongresit të Lushnjës, që hodhi themelet e shtetit të parë kombëtar shqiptar e deri kur mbylli sytë më 9 prill 1961, në Paris. Këtij burri, por edhe shumë të tjerëve që luftuan, punuan dhe sakrifikuan gjithçka në shërbim të atdheut dhe kombit, komunistët i kishin ndaluar rikthimin në atdhe edhe pas vdekjes. Makabritet që mund ta bëjnë vetëm mendjet e sëmura. Por, tek e fundit, kjo ishte kultura e së majtës shqiptare (vazhdon të jetë edhe sot, me disa përjashtime), e mbushur me mitologji revolucionare dhe mohim i çdo vlere që del jashtë kontureve të saj të ngurta, ideologjike.
Heshtje. Mungesë kuraje për të kërkuar falje për tragjedinë që i shkaktuan një populli. Heshtje. Mungesë kuraje për t’u kërkuar falje viktimave të pafajshme. Heshtje. Mungesë kuraje për të treguar gropat në të cilat gjenden eshtrat e të pushkatuarve, me dhe pa gjyq. Heshtja dhe errësira kanë mbuluar një kohë të errët, një kohë pa kohë. Kohën e ndalur e një populli të përshkuar dhe dërrmuar nga dhuna e terrori, edhe për sa? Kemi pritur më kot pendesën… E kam thënë dhe më parë, ata që kanë kryer krime e kanë të vështirë pendesën, sepse pendesa lidhet me madhësinë e fajit.
Po ndërgjegjja? Duhet ta kesh, që të mund të dëgjosh zërin e saj. Të ndarë mes vedi. Pse? Sepse nuk janë mbyllur “llogaritë” me të shkuarën. Dikur kam shkruar se në Shqipëri lufta solli një risi, si në çdo vend tjetër lindi dualiteti ndërmjet luftëtarit të rezistencës dhe partizanit ose militantit partiak. Luftëtari i rezistencës vendos mbi gjithçka luftën për liri, sakrificat në mbrojtje të atdheut, por edhe të dinjitetit njerëzor. Kurse militanti partiak, në momentin që në horizont shfaqet pushteti, bëhet i dhunshëm karshi gjithçkaje edhe kundër luftëtarit të rezistencës. E trishtueshme, por e vërtetë. Historia jonë e dhimbshme flet qartë për këtë fakt.
Pikërisht për të njëjtat “arsye” pa arsye sot përsëri vazhdojmë të jemi të ndarë edhe përsa i përket vlerësimit të figurave historike, por në veçanti për Mbretin Zog I. Nuk dua të bëj asnjë koment apo të jap konsiderata historike për veprimtarinë e tij. E kam bërë deri sot, do ta bëj edhe në të ardhmen nëse hapet një debat. Sot dua të flas pak, por fare pak, ama, për veprimet apo fjalët e një hordhie militantësh partiakë, “fatkeqësisht” të gjithë të majtë, të cilët prej kohësh kanë “zaptuar” një pjesë të mediave duke organizuar “debate” apo emisione me njëri-tjetrin, pa pranuar mendimin e “kundërt” me qëllim zbardhjen (nxirjen) e të “vërtetave” historike. Po këto të “vërteta” historike i serviren publikut të mbuluara kryekëput nga tisi i ideologjisë, militante, partiake. Ideologji së cilës i shërbyen me devotshmëri deri dje dhe jo vetëm dje…
Ndikimi i tyre, por, mbi gjithçka, llogaritë politiko-elektorale, e kanë “detyruar” edhe kryetarin e Partisë Socialiste të rreshtohet përkrah militantëve partiakë. Them llogaritë politiko-elektorale, sepse specifikisht për këtë rast nuk besoj te kushtrimi i të parëve apo thirrja e gjakut. Pasi kjo do të ishte e dyfishtë. Gjyshi i tij nga babai, i nderuari z. Vlash Rama dhe bashkëshortja e tij, punuan me ndershmëri dhe përkushtim pranë Mbretit Zog I dhe familjes mbretërore shqiptare. Kjo thirrje duhet të ishte më e “fortë” se sa ajo “tjetra” që vjen nga krahu i majtë, nga komunistët dhe militantizmi, ngrehur mbi llogaritë politiko-elektorale. Ky mentalitet, kinse ose jo, të bën të thuash banalitete të tilla si ajo që: nuk konceptohet që një princ të jetë këshilltar i Presidentit të Republikës….?? Po përse jo? Nuk paska të drejtë princ Leka II që në rrugën e gjyshit, Mbretit Zog I, babait mbretit Leka I, të japë kontributin e tij në interes të atdheut dhe kombit? Po ku kishte gjë më të bukur dhe prekëse kur një djalë i ri (mbetur jetim, në raport me humbjen e prindërve) betohet para trupit të pajetë të babait, mbretit Leka I, se do të ndjekë rrugën e paraardhësve të tij në shërbim të atdheut dhe kombit.
Për të minimizuar dasitë, por në të njëjtën kohë edhe nisur rrugën e “vështirë” të pajtimit dhe bashkëpunimit në interes të shqiptarëve, kryetari i Partisë Socialiste duhet të ishte prezent në ceremonitë e rikthimit dhe rivarrimit në atdhe të Mbretit Zog I. Por, siç duket, thirrjet e të parëve i dëgjon vetëm nga veshi i majtë. Kurse llogaritë politiko-elektorale e ndalojnë që të kryejë një veprim dinjitoz, por që në fund të fundit do kurajë dhe integritet.
Përtej gjithë fjalëve apo ndodhive të këtyre ditëve. Një gjë është e sigurt. Mbreti sot është në atdhe. Po kjo nuk është e gjitha. Ai, Mbreti ynë, Zogu I, do të jetë pranë bashkëshortes, Mbretëreshës Geraldinë. Do të ketë pranë edhe djalin, mbretin Leka I dhe bashkëshorten e tij, mbretëreshën Suzanë. Më në fund ata janë bashkë. Nuk kanë qenë kurrë të gjithë së bashku. Fati apo ngjarjet dhe rrethanat historike i dhanë kuptim tjetër jetës së tyre, por kurrë nuk ia ndryshuan drejtimin dhe përkushtimin, atë të shërbimit dhe sakrificave për Shqipërinë dhe shqiptarët.
Ata nesër do të jenë pranë njëri-tjetrit. Këtu, poshtë, në tokën shqiptare. Në tokën ku patën kujtimet më të bukura, edhe pse…, por gjithçka mund të duket magjike nëse e sheh nga një këndvështrim i veçantë. Dashuria për vendin bën të harrosh gjithçka jo të mirë që të ka ndodhur në atdhe.
Ata, së bashku, do të jenë për brezat e ardhshëm të shqiptarëve një dëshmi historike, shembull sakrifice dhe vetëmohimi, por, mbi gjithçka, një poemë dashurie sublime për njëri-tjetrin dhe në veçanti për atdhe dhe komb.
Ne jemi sot këtu për t’i nderuar, por edhe falënderuar për veprën e tyre. Ata u përpoqën shumë që ne të ëndërronim për lirinë, por edhe të bindeshim për të lëvizur drejt shpresës, të luftonim për të. Por ata, para se të jenë mbretër dhe mbretëresha, janë një familje. Familje shqiptare. Një familje që ka gjithë të drejtën e Zotit të prehet në tokën amtare. Megjithatë, ata janë familja mbretërore shqiptare. Simbol i madh. Simbolet e mëdha janë përherë edhe shënjestra të mëdha të armiqve dhe kundërshtarëve. Por, tek e fundit, e rëndësishme është që ata së fundi janë me ne. Jo më të ndarë, por të gjithë bashkë. Çfarë mrekullie! Bashkë.

[murik]

Po floririn sikur e mori thone....apo llafe thuaj....

floririn e perdori Enveri per bunkera dhe per familjen e vet 45 vjet rresht. Nje pjese te floririt mbi 4000 kilograme e luajti bixhoz Ramiz Alia ne bursen nderkombetare dhe humbi.Thone qe Zogu mori 178 kilogram dhe me to mbajti per aq kohe sa mundi familjen dhe qeverine ne mergim. Tani si me shkolle qe jeni thirini pak mendjes se eshte turp te vazhdosh sot te besosh propaganden enveriste.