Muzeume - Ekspozita

[Dita]

Per ata qe jane ne Berlin, ne afersi te Berlinit, ose qe kane ndermend te shkojne ne Berlin ne nje te ardhme te afert jepet mundesia per te vizituar nje ekspozite me vepra nga muzeu i arteve moderne te New York-ut.
Ekspozita (e hapur me 20 shkurt) do te qendroje e hapur deri me 19 shtator 2004.
Zhvillohet ne kete adrese: Neue Nationalgalerie, Potsdamer Straße 50, 10785 Berlin Deutschland


Informacione me te detajuara ne gjermanisht gjeni:


KETU



Mjeshtra te sjelle ne te (sipas faqes se mesiperme):


Moderne Anfänge
Cézanne - Seurat - van Gogh - Gauguin - Ensor - Munch - Klimt - Rousseau - Matisse - Derain - Braque - Kandinsky - Monet

Matisse - Picasso

Kubismus und Abstrakte Kunst
Braque - Picasso - Gris - Chagall - Delaunay - Léger - Balla - Carrà - Boccioni - Brancusi - Malewitsch - Popowa - Puni - Rodschenko - Moholy-Nagy - Mondrian - van Doesburg - Davis - O'Keeffe

Fantastische Kunst, Dada und Surrealismus
Duchamp - Picabia - Man Ray - de Chirico - Klee - Magritte - Ernst - Tanguy - Dalí - Miró - Arp - Masson - Matta - Giacometti - Oppenheim - Calder - Cornell - Bourgeois

Neue Menschenbilder
Rodin - Maillol - Lachaise - Picasso - Nadelman - Modigliani - Lipchitz - Dix - Beckmann - Grosz - Bonnard - Balthus - Hopper

Neue amerikanische Malerei
de Kooning - Gorky - Still - Pollock - Rothko - Newman - Reinhardt - Tomlin - Motherwell - Kline - David Smith - Gottlieb - Hofmann - Frankenthaler - Rauschenberg - Johns - Twombly - Kelly - Otero

Die Kunst des Realen
Ruscha - Warhol - Lichtenstein - Dine - Wesselmann - Oldenburg - Stella - Noland - Martin - Ryman - Judd - Flavin - de Maria - Tony Smith - Andre - Lewitt - Tuttle - Morris - Serra - Hesse

Offenes Ende
Nauman - Artschwager - Guston - Richter

[liliella]

Nese ndonjeri ndodhet apo ka rruge nga Parisi ta shikoj dhe te na sjell mbresat.
lili
--------------------------------------------------------------------
Visual art
Anri Sala
ARC au Couvent des Cordeliers, Paris

Ekspozita e Anri Sales, "Entre Chien et Loup- When the Night calls it a day" (Mes qenit dhe ujkut-Kur nata thote "naten e mire" ) ne dhomen jashte mase te madhe te monastirit mesjetar te Counvent des Cordeliers (deri ne 16 maj www.mam.paris.fr), eshte nje nga prezantimet me te mira ne video te nje artisti qe une kam pare.


p.s. Per me shume shikoni temen mbi Anri Salen

[liliella]

ne mungese te kohes po ve vetem disa foto nga expozita "Singular Forms (sometimes repeated) ne Guggenheim Museum ne NY .











per me teper vizitoni museun ose website(edhe pse punimet qe me pelqyen mua nuk jan aty)

[drini_në_TR]

Arti postmodern vë në diskutim legjitimitetin e dijes. Tashmë nuk gjykohet nga vlerat narrative e komunikuese. Ekspozita "Ngjyrat e Shqipërisë" në sytë e artistit Xhovalin Delia, që prej vitesh jeton në Firence

COLOURS OF ALBANIA - Ti Shqipëri, më jep nder, apo më jep emrin shqiptar!?


Xhovalin Delia

Që nga përndjekja e hershme, endemi në kërkim të "parajsës së humbur." Kjo dëshirë, pasion, dhimbje, ëndërr apo ego e pafre na josh e ne e ndjekim si endackë në mes tokës dhe qiellit, pa e prekur dot as njërën e as tjetrin, deri sa përplasemi në derën e mbyllur. Shpesh dyshojmë në ekzistencën e saj. Të dëshpëruar fillojmë ta ndërtojmë sipas modelit të ri deri sa makina artistike, institucionale, politike, e shtetërore fillon krasitjen e kopshtit të vjetër.
Mëkatarët, në përpjekje për t'u pastruar e për t'u lehtësuar nga pesha e "fajit," nxitojnë drejt "portës së shejtë" ku kurorëzimi është i sigurt. Institucioni kthehet në tempull, e viktima gjunjëzohet para portës së shejtë, ndërsa të përlyerit i kthejnë krahët pa iu trembur "flakëve të ferrit." "Ati" vëzhgon sorollatjen e krijesës së vet.

Artisti lirohet nga prangat artizanale, të qëndrueshme, komunikuese e rrëfyese. Gjithçka do ta gjeni të shkruar në një nga kolonat e "Portës së Parajsës," në hyrjen të Galerisë Kombëtare të Arteve.

Nga teksti që shoqëron instalacionin & performancën e artistit Xhovalin Delia që prej vitesh jeton në Firence. Ai ishte një nga 23 artistët e ardhur nga vende të ndryshme të botës për të ekspozuar për herë të parë bashkë në Galerinë Kombëtare, në ekspozitën "Ngjyrat e Shqipërisë."

Po çelësin kush e ka?

Sarkazëm apo ironi, frikë apo dëshirë, dashuri, refuzim, sugjerim apo propozim? Cilado përgjigje nuk do të ishte larg së vërtetës. Sapo të kaloni pragun e "Parajsës" do të gjeni të projektuar, të ulur e të varur në GKA artistët: Adrian Paci, Flutura e Besnik Haxhillari, Helidon Gjergji, Ibrahim Kodra, Agim Sula, Omer Kaleshi, Ornela Vorpsi, Venera Kastrati, Anila Rubiku, Armand Lulaj, Toni Maliqi, Bashkim Ahmeti, Bujar Luca, Bujar Marikaj, Arian Risvani, Xhovalin Delia, Ilir Zefi, Astrit Vatnika, Artan Shabani, Valbona Atanaskovska, Viktor Ferraj. Të gjithë flasin shqip.

Ata janë ftuar në shtëpinë e tyre, ku nuk imponohen, por sugjerojnë e propozojnë ide e mendësi të re. Në hyrje të GKA do të përplaseni me një "portier" me çelës në qafë që do t'iu kërkojë "leje kalimi" për në "Parajsë."

Sapo të keni kaluar pragun e "Parajsës,"në odën e tij, do të gjeni Adrian Pacin, të vdekur e të lamë nga lotët e shtihanes që po e vajton. Pasi të jeni çmallur me Pacin, ecni mbrapsht, - kujdes! - mos trembni zogun e Agim Sulës. Do ta shikoni vetë ç'ka hequr i ziu për të modeluar "djalin me kafaz" mbi trungun e thatë me të cilin ka lundruar nga "Sheshi i Flamurit," për në Itali. Një jetë punë me penel "0" në mërgim, sa edhe trungu i ka zënë myshk. Leonardo Da Vinçit iu deshën shtat vjet më pak për të bërë "Xhokondën."
Përballë, sa faqja e murit do t'ju shfaqet një vajzë e bukur, shumë e bukur. Ajo zbret nga qielli si ëngjell me thikë në dore e fillon të grijë në rriska të holla zemrën e ...

Mos i flisni se mund të presë edhe gishtin! Ornela Vorpsi do t'ju hutojë e ka rrezik të lini pa parë shumë vepra, por kur të afroheni tek dy telajot nuk do t'i shpëtoni dot kurthit abstrakt të Ilir Zefit. Ju do të bëni sikur dëgjoni "shakatë" e tij, por me bishtin e syrit të djathtë do të zhbironi Anila Rubikun e cila kërkon të gjejë ekuilibrin në majë të gjilpërës e ulur "shesh-besh." Do ta keni vështirë t'i ktheni krahët kësaj artisteje magjike, por gruaja, ose fëmijët do t'ju tërheqin për mënge për të parë një "pikture" të çuditshme që Helidon Gjergji i përtej Atlantikut, realizuar nëpërmjet telekomandës dhe me drita medianike televizive. (action Tv painting).

Flutura e Besnik Haxhillari enden si fantazma në mes qiellit e tokës në përpjekje për të zgjatur jetën çift, tashmë të lodhur. Përballë, në një telajo do t'ju shfaqen legjendat e Bashkim Ahmetit në vaj: New-Jersi -Argjirokastër. Karshi, i veçuar për "mos me u përzi" rri Bujar Luca abstrak. Në një kthinë të ekspozitës është fshehur Venera Kastrati, lakuriq dhe zhgarravit me kalem barkun e fryrë si bushiq.
Në këtë kalim të shpejtë nuk pata shumë kohë të ndaloja tek Armando Lulaj, Toni Milaqi, Astrit Vatnika, e Viktor Ferraj. Me Valbonën e heshtur u pamë si dy miq të vjetër, ndërsa me Artan Shabanin nuk patëm kohë të rrinim pasi ai po luante një pjesë për violonçel e fërshëllimë. Arian Risvani vraponte në kërkim të Davidit në mes të sallës "Blu." Me siguri do të kem harruar ndonjë "Colour of Albania" kështu që më mirë shkoni e hidhni një sy vetë ekspozitës. Mos kërkoni të gjeni as narracion, as heronj, as "happy end." Lamtumirë harmonive të formave e të shprehurit të qëndrueshëm! Mund t’ju duken sikur këto forma nuk qëndrojnë, sikur nuk denjojnë as të komunikojnë me ju, po mos u mërzitni me artin e ri.

Arti postmodern vë në diskutim legjitimitetin e dijes. Tashmë nuk gjykohet nga vlerat narrative e komunikuese. Principi sipas të cilit përfitimi i dijes është i pandarë nga formimi i shpirtit dhe i personalitetit vihet gjithnjë e më shumë në diskutim. Arti postmodern shënon fundin e ideologjive iluministe, idealiste e marksiste, praktikisht imponon forma të reja komunikuese, forma që kibernetika padyshim furnizon duke stimuluar njëkohësisht refleksione teorike mbi fenomenet kulturale të shoqërisë postindustriuale e postkapitaliste. Gjerësia përcaktuese e këtij horizonti të ri dijesh ka favorizuar edhe një lloj banalizimi (duke filluar nga vitet '80) duke e kthyer postmodernen në një etiketë të përgjithshme, ose në një lloj ideologjizimi radikal.

Në planin estetik, arti postmodern, prezanton një horizont referimi për praktikën artistike, sipas dy linjave të cilat kanë në qendër vetëdijen e transformimit, ndërmjet informacionit e komunikimit, njëkohësisht, nga ana tjetër refuzon frakturën ndërmjet botës së komunikimit të vlerave e të kontigjentit të informacionit të përditshëm.

Artisti e shkrimtari postmodern janë në të njëjtën situatë me filozofin: "teksti që shkruan, vepra që kryen, në princip, nuk udhëhiqen nga rregulla të paracaktuara dhe nuk mund të gjykohen mediante. Artisti ose shkrimtari punon pa rregulla për të stabilizuar rregullat e asaj që do të bëhet.
"Ishim rehat në komunizëm, në realizmin socialist," mund të thotë ndokush.
Prandaj shumë artistë ikën herët nga "realiteti i vdekur socialist" për t'u integruar në botën e qytetëruar perëndimore dhe filluan bashkëjetesën në një gjeografi e shoqëri tjetër ku ushqehen, mendojnë e shikojnë ndryshe, si rrjedhim bëjnë edhe një art ndoshta "të çuditshëm" e nganjëhere edhe "të papranueshëm." Të gjithë artistët shqiptarë, piktorë, balerinë, kineastë, instrumentistë e këngëtarë "pa atdhe," me pasaportën e artit po mbjellin farën e "Shqipërisë së mirë" në botë. "Shqipëria barbare" veç klandestinëve e prostitutave, "trafikon" edhe artistë e intelektualë.
Ekspozitën "Colours of Albania" e pagëzuan nëpër kafene me shumë emra. Dikush e quajti "taktikë," dikush "strategji," një tjetër "lux politik." Ndërsa artistët pjesëmarrës i graduan: refugjat, të jashtëm, të asimiluar. Unë e çmoj iniciativën për të mbledhur artistët shqiptarë në një ekspozitë në vendin e tyre.

Falenderoj Kryeministrin e vendit tim, UNHCR&IOM dhe GKA, iu jam mirënjohës donatorëve të huaj dhe vendas. Kapitalistëve shqiptarë, do t'ju kërkoja të ishin më largpamës, të mësojnë të investojnë për artin e kulturën e tyre. Ekspozita "Ngjyrat e Shqipërisë" m'u duk një sinjal pozitiv. Një projekt të tillë do ta konsideroja marrëdhënie njerëzore, artistike, intelektuale e kulturore midis artistëve dhe njerëzve të thjeshtë, midis vetë artistëve, midis artit dhe institucionit. Këtu "çelësi" i "portës së parajsës" merr vlerë. Hapet një dritare për të qarkulluar ajri i mykur.

"Porta e parajsës" është e hapur deri me 27 qershor 2004. Po ju teproi pak kohë, bëni një shëtitje bashkë me fëmijët në kopshtin e Galerisë Kombëtare. Edhe po nuk ju pëlqeu asgjë, ngopni mushkëritë me ajër të pastër e shpëtoni të vegjëlit nga tymi i cigares e mllefet e kafenesë. Po ju tundoi "Parajsa" provoni të hyni, mos kini frike se bëni mëkat!



13/06/2004,
Shekulli online.

[drini_në_TR]

Kleves dhe Ergys Krisiko paraqitën dje në orën 19.00 në Galerinë Kombëtare të Arteve ekspozitën e tyre të përbashkët në pikturë dhe në instalacion. Ata janë vajza dhe djali i çiftit skulptorë-qeramistë Kiço e Liljana Krisiko.

Krisikot e rinj kthehen në Tiranë

Suzana Kuka



Kleves dhe Ergys Krisiko paraqitën dje në orën 19.00 në Galerinë Kombëtare të Arteve ekspozitën e tyre të përbashkët në pikturë dhe në instalacion. Ata janë vajza dhe djali e çiftit skulptorë-qeramistë Kiço e Liljana Krisiko. Kjo familje e mirënjohur artistësh shqiptarë jeton dbe punon që pas viteve '90 në Athinë, Greqi. Ekspozitat e tyre në grup apo vetjake, fitimi i disa çmimeve shumë të rëndësishëm, vendosja e punimeve të tyre në mjedise galerish dhe mjedise publike tregon se të katër artistët Krisiko janë integruar në jetën artistike dhe sociale të këtij vendi, duke mos harruar vështirësitë e pamohueshme të çdo emigrimi profesional apo social. Kleves dhe Ergys kanë përfunduar Liceun Artistik "Jordan Misja" në Tiranë dhe më pas Akademinë e Arteve të Bukura në Athinë.

Kleves do t’i paraqesë publikut 50 punime në gjininë e pikturës, në artin postmodem bashkëkohorë të formave konceptuale. E gjithë bota e saj figurative në këtë ekspozitë është ritmi vizatimor i figurës, tingujt e një muzike figurative, shpërthimi ekstazë, fluiditeti i reales dhe lëshimi i lirë i tempit njerëzor në lëvizje. Kleves për të realizuar artin e saj bashkërendit veprimin profesional dhe artistik, duke përdorur materiale të ndryshme akrilik, pastel, laps, vaj, karbon, bojra teknike me bazë rezinë mbi kanavacë dhe mbi plastmas apo PNC. Përmasa më e madhe e pikturës së saj është 122x225 cm.

Ergysi do të paraqesë 7 instalacione në skulpturë dhe në artin moderm të formave aerodinamike. Bota e tij figurative në këtë ekspozitë do të jetë ndërthurja tridimensionale e volumeve të ndryshme gjeometrike. Gjithashtu volumet e ngrohta të qeramikës do të jenë në disa raste thelbi i hapësirës së volumeve transparente. Rrotullimi gradual dhe ritmi i lëvizjes janë loja artistike e skulptorit, të cilat do të shfaqin ndryshyeshmërinë e trajtave të figurës tërësore të instalacioneve në hapësirën e performancës ekspozuese. Ergys për të realizuar instalacionet e tij ka përdorur hekurin e plotë, piastra metalike të dimensineve të ndryshme, fije sintetike transparente me tonalitete të ngjyrave të lehta industriale, volume të modeluara qeramike dhe forcën lëvizëse të elektricitetit elektromotorik. Përmasa më e madhe e punimeve të tij është 800x150x150 cm.

Vëlla e motër janë së bashku, edukimi artistik familjar, arti bashkëkohor, edukimi në të njëjtën shkollë arti, ku programet janë të konsoliduara, lëvizja dhe shpërthimi i figurës njerëzore dhe aerodinamike me të njëjtin ritëm, riciklimi i materjaleve të përdorimit të përditëshëm dhe ndërveprimi i tyre me materjale tradicionale të realizimit të veprës artit janë shprehje e harmonizimit dhe e qëndrimit komod të të dy krijimtarive në të njëjtën sallë. Të dy artistët sjellin një ekspozitë shumë të mirë, me nivele të qëndrueshme artistike, i cili mbart mesazhe të artit modem dhe bashkëkohor.



ERGYS KRISIKO 1977 Lindi në Tiranë

Studime1991 -1995

Liceu Artistik "Jordan Misja" Tiranë 1996-2002

Akademia Arteve të Bukura Athinë, Dega Pikturë-Skulpturë EKSPOZITA PERSONALE

2000 Ceramisfs House Athinë

2002 Galeria "Aleksandër. Gardhuli" Athinë

2003 Metaksurgjio EKSPOZITA NË GRUP

1997 Ekspozitë Ndërkombëtare e Qeramikës, Athinë

1998 Ekspozitë e Artistëve Bashkëkohorë Shqiptarë, Athinë

1999 Ekspozita Ndërkombëtare, Athinë

1999 Ekspozita ATIKA "Pikturë-Skulpturë", Athinë

2000 Ekspozita Ndërkombëtare e Qeramikës, Athinë

2001 Këndra e Artit, Athinë

2002 "Koha" Fondacioni Grek Botëror, Athinë

2003 Qeramistët Bashkëkohorë Ballkanik, Athinë

2004 Galeria Kombëtare e aryteve, Tiranë

ÇMIME

2004 Çmimi 1 dhe i III në Konkurset e O.S.E. me rastin e Lodrave Olimpike.



KLEVES KRISIKO 1973 Lindi në Tiranë.

Studime 1988-1991 Liceun Artistik"Jordan Misja", Tiranë 1991-1996 Akademinë e Arteve të Bukura, Athinë, në degën Pikturë-Skenografi-Grafikë 1994-1995 Skenografi në qëndrën e artit folklorik EKSPOZITA PERSONALE: 2000 Kellor papakristo, Athinë 2002 Galeria "Aleksandër Gardheli" Athinë 2002 "Benetato" Athinë 2003 "Metaksurgio" Volo EKSPOZITA NË GRUP 1994 Këndra Kulturore Athinë 1995 "Merlina Mërkuri" A^hinë 19960.S.EAthinë 1996 Galeria Kombëtare Athinë 1999 "Shiller" Salomine 1999 "Benetato" Athinë 1999 Ekspozita Ndërkombëtare e pikturës, Instituti Francez, Athinë 1999Limnos,Athinë 1999 Simposium F.Y.R.O.M 1999 Ekspozita ATIKA Athinë 2001 Këndra e Artit 2002 Teknopoli Athinë 2003 Galeri "Kerambos" Athinë 1996-2000 Bashkëpunoi si asistente e Jani Mezhnikofpër skenografinë dhe kostumet e 22 pjesëve teatrale në Greqi PUNËSIMI Që nga viti 1991 banon në Athinë dhe aktualisht punon si skenografe e kostumografe në teotrot e Athinës dhe jep pikturë në këndrën kulturore të Athinës. ÇMIME Çmimi i 1 në Institutin e "Compusand Art", Athinë Çmimi i III në Bankën Ktimatike, Athinë.

(Gazeta Tema Online)

[katana]

per tu mos u humbur nga ato qe jetojn ne chicago ose ne rrethanat e saj. anri sala eshte i vetmi shqiptar me nje njohje nderkombtare.
Focus: Anri Sala


--------------------------------------------------------------------------------


September 30, 2004–January 9, 2005
Gallery 139

Overview: The Art Institute of Chicago showcases a world premiere, as-yet-untitled film by film/video artist Anri Sala—specially commissioned by the museum’s Department of Contemporary Art. The film is currently being shot on location in Chicago and features a collaboration with a yet to-be-announced local rock band. Sala has won nine awards internationally for his artistic films and documentaries and will now be displaying his talent in a new and original prodcution specifically for the Art Institute.

The film and video work of Anri Sala is emblematic of an emerging generation of enormously promising artists who hail from places in Europe once believed to exist outside the mainstream discourses of the geographical, political, aesthetic, and intellectual boundaries of contemporary European art. Sala lives and works in France, but he was born in Albania in 1974 and grew up in Tirana during the brutally repressive Communist era and witnessed Albania’s arduous, uncertain conversion to capitalism. In the mid 1990s, he moved to Paris to study film and video. Since that time, he has received widespread acclaim for his blend of documentary, narrative, and autobiographical approaches. His separation from his native country imbues his practice with a dual consciousness: all of his works—exploring the dissonance between language and image, speech and action, appearances and elusive historical fact—record everyday situations that inevitably become allegories for a troubled society in transition.

Among his most noteworthy and praised work is Intervista (1998), in which Sala explores the history of the Albania revolution through found television footage of his mother’s activities as a leader of the Communist youth alliance. The film follows Sala’s efforts to recover the contents of his mother’s interview, now silent without its original soundtrack. After deaf lip readers succeed in restoring the dialogue, we learn that Sala’s mother expresses disbelief in her own naïve recital of party jargon, ironically remarking, “we were living in a deaf and dumb system.”

For Blindfold (2002), a double-screen film projection with a new music soundtrack by noted Brazilian composer Wilson Sukorski, Sala returned to the Albanian city of Tirana, where he filmed two empty billboards at dusk. Covered with metallic foil, the billboards notably lack the advertising they were designed to carry. In the absence of thriving commerce, these objects become, for Sala, beautiful abstractions. As the sun sets, the foils reflect light, and the surfaces glow and radiate a shimmering, formal optimism amidst an environment of urban decay.

Curator: James Rondeau, The Art Institute of Chicago

[babana]

Arbana Hajredinaj pjesëmarrëse në Bienalin e Artit në Ekuador

Publikuar: E premte, më 26 mars 2010


Prishtinë, 26 mars- “Dy botë” është titulli i pikturës me të cilën Arbana Hajredinaj do të dërgojë një “fragment” arti kosovar në edicionin e dytë të Bienalit të Artit, i cili do të nisë rrugëtimin më 24 prill në muzeun “Luis Noboa Naranjo” në Guayaquil të Ekuadorit.
Me ftesë të drejtorit të Muzeut, Pablo Martinez Rojas, Hajredinaj do të ekspozojë veprën e saj artistike përkrah artistëve nga vende të ndryshme të botës.
Për Hajredinajn është hera e parë që ekspozon në “Luis Noboa Naranjo”.
“Mesazhi i pikturës sime është të duash më së shumti atë në të cilën ke besim dhe për çka punon, e kjo është vetvetja”, ka shpjeguar Hajredinaj për Kohën Ditore. “Piktura ime pasqyron momentin e një ngjarjeje të kohës, kur ajo u krijua”, ka shtuar ajo.
Fituesit e tri çmimeve të Bienalit të Artit do të shpallen më 27 prill, përderisa hapja solemne e ekspozitës do të bëhet një ditë më vonë. Kjo ngjarje shumë e rëndësishme do të “përthekohet” në një katalog prej 80 faqesh. Arbana Hajredinaj ka pasur disa ekspozita personale si “Started Here” në vitin 2008, “My Art II”, në vitin 2009, “Homage to my Father” në vitin 2005, “Nothing is perfect” në vitin 2002 etj.
Po ashtu, punimet e saj i ka ekspozuar edhe në një mori ekspozitash kolektive, duke përfshirë “Gjon Mili”, në vitin 2007, “Muslim Mulliqi” në vitin 2006, “28 Nëntori” etj.

www.artbstudio.webs.com

[arjan03]

Ekspozitë e dy fotogarfive të Pablo Pikasos për të shënuar Ditën e muzeumeve 18 Majin 16/05/2008 19:14:35


Fotografia "Koka e gruas" e piktorit Pablo Pikaso të cilën e posedon Muzeu i Artit Modern (MAM) pas gjashtë viteve përsëri do tu prezanohet vizitorëve nga Maqedonia në Natën e muzeumeve mes 17 dhe 18 majit në prag të shënimit të ditës Ndërkombëtare të muzeumeve.
Fotografia është e donuar në vitin 1964 dhe bën pjesë në përmbledhjet e veprave botërore që Muzeut iu dhuruan pas tërmetit të Shkupt. Ka përballuar edhe vjedhjen në vitet shtatëdhjetë, kurse për herë të fundit është ekspozuar në vitin 2002. Që atëherë ruhet në depot e muzeumeve.
Krahas fotografisë të njohur "Koka e gruas", në ekspozitë me rastin e Ditës së muzeumeve do të ekspozohet edhe një vepër e krijuesit të kubizmit, grafika " Vallëzimi i stairave", që personalisht e posedon një koleksionist nga Maqedonia i cili ka insistuar të mbetet anonim. Bëhet fjalë për një fotografi unikate me certifikat, të cilën Pikaso e ka krijuar në vitin 1957.
Dita e muzeumeve 18 Maji do të shënohet edhe me një ekspozitë edukative tradicionale, " Kompozimi" në të cilën do të eksponohen dhjetë vepra nga nxënësit, kurse të njëjtën ditë do të mbyllet ekspozita e Viktor Vazareli e cila për shkak të interesimit të madh u vazhdua për dy javë, kurse e kanë vizituar rreth gjashtë mijë njerëz.
Me aktivitete të veçanta Ditën e muzeumeve do ta shënojë edhe Komiteti Nacional i IKOM-it, organizata ndërkombëtare për muzeume, e cila në Maqedoni ekziston që nga viti 1993. Këshillimin për punëtorët e muzeumeve në Maqedoni këtë vit IKOM-i e organizon në bashkëpunim me Manastirin, i cili është qytet i kulturës për vitin 2008.
Në Entin dhe muzeun Manastiri do të ligjerohet "Muzeumet si forcë lëvizëse e ndryshimeve sociale" dhe prezantimi " Katasrofat natyrore dhe mbrojtja e lëvizjes së trashëgimisë kulturore". IKOM inicon ngritjen e çmimit për arritje të posaçme në fushën e muzeumeve në Maqedoni, për të cilën konkursi do të jetë i shpallur në muajin shtator.........