gjithmone ajo kembengul
dhe une si ajo kembngul
rrethojme njera tjetren
here me te drejte
here pa te drejte.
miqesi e vjeter.
gjithmone ajo kembengul
dhe une si ajo kembngul
rrethojme njera tjetren
here me te drejte
here pa te drejte.
miqesi e vjeter.
Ndryshuar pėr herė tė fundit nga macia_blu : 04-07-2002 mė 19:54
Dua te shkruaj dhe nuk di te shkruaj. Humba aty, duke ardhur. Do doja te te zgjoja si tani, por jo te teren, vetem nje pjese tenden. Ajo do mjaftonte qe kur te te lexoja, te mbushesha si sot. Te mbushesha dhe te mos shkruaja dot.
Ji Vetvetja!
Te te them te mrekullueshme do te ishte pak.Je fantastike dhe
vargjet e tua jane mahnitese i kalojne muret e fantazise.
Bravo.
ju perqaf te gjithave.....
Ndryshuar pėr herė tė fundit nga macia_blu : 04-07-2002 mė 19:56
Ti vjen e vogel, e imet si ves mengjesi,
ti cudia ime mitur, mozaiku i diteve te mia.
Ti vjen e heshtur e plote,
e vagellt si fryme femije,
ti kundermim qumeshtor i imagjinates sime,
brenge e pakonvertuar perendimesh.
Ti je psalm qetesie ne buzet e mia,
renkimi qe pollen largesite.
Ti je buzeqeshja ne fytyren time
ti me ben per dite me te mire.
Sikur mos te te njihja.
do vija te te gjeja
Tani qe te njoh
nuk vij as te te shoh
Nuk rri dot me ty , as pa ty
prandaj
......................kam faj
muzg i heshtur
ihaaaaaaa, nkrah, nkruh, nkrah nkruh... (kali)
Pike uji!!!
Ti me tremb.
Ti zgjon kafshen time e me rremben nje tjeter mastrubim, nje tjeter derdhje. Ma lidhe trupin me aroma sot, ia lidhe syte buzeve te mia, qe ato te pallojne buzet e tua te mbufatura me ajrin e lengesht te imagjinates sime te mbarsur, qe sa vjen e behet me i rradhe. E krijove imazhin tim ashtu sic ta kerkuan llafazanet gagace te shpirtit tend, e pastaj e skalite ne sy, per ta shkatarruar terbueshem pas cdo rrekeje loti, pas cdo enderre, i per ta rindertuar serishmi paralel me cdo ikje burri.
Me kerkon ne cdo burre, e harron se une jam akoma femije.
Me trishton pamundesia, fluturimi deshtak qe rreshket mbi supe modelesh, e perfundon ne vidhe te dhjamura prostitutash. Me trishtojn bisedat e rimelosura, qe me ngerdheshen e me numurojne mallet e blera ne dyqena aeroportesh, apo te ruajtuara plot kujdes si relike te trasheguara nga dinasti " vegjetariane".
Ti e dashur e zhveshur der ne floke rende ne rruge te madhe, terhoqe zvarre kembezat e gjakosura, e me njollat e gjakut tend i dhe nje tjeter ngjyre mbreterise sime.
Pike uji, ( keshtu me pelqen te te quaj) perendo mbi mungesat e mia e eja te mi ngjyrosesh vetmite, eja te ti ngjyros enderrat.
E gjitha e verdhe.
mund te kete filluar si "cikel vdekje",por vazhdon....aaahhh.te mos kete mbarim!te mos jete nje cikel i rrethorte!
me mire keshtu.
Ndryshuar pėr herė tė fundit nga macia_blu : 04-07-2002 mė 20:00
Krijoni Kontakt