GJON PALI II - Nje Vit pas vdekjes !!

[NoName]

Dëshmi nga ipeshkvij, meshtarë, rregulltarë e laikë shqiptarë
për figurën vigane, poliedrike, të Gjon Palit II, një vit pas vdekjes








Zgjodha disa dëshmi nga ipeshkvij, meshtarë, rregulltarë e laikë shqiptarë për figurën vigane, poliedrike, udhërrëfyesit të njerëzimit, Gjon Palit II:

“Me vdekjen e tij na flet, na mëson ta vlerësojmë jetën në çdo rrethanë” – shprehet Kryeipeshkvi Metropolit i Shkodër-Pultit, Imzot Angelo Massafra;

Kryeipeshkvi Metropolit i Durrës-Tiranës, Imzot Rrok Mirdita, duke kujtuar Gjon Palin II thekson: “Kisha humbi një prijës, por fitoi një shenjt”;

‘Shembull i përkryer i prijësit fetar e i njeriut që di të falë në çdo rrethanë’ – kështu e kujton Imzot Zef Gashi, Kryeipeshkëv i Tivarit dhe ipeshkëv ‘ad interim ‘ i Kosovës Papën Gjon Pali II:;

Imzoti i ndjerë Mark Sopi, duke kujtuar se Gjon Pali II do të mbetet gjithnjë në zemër të Kosovës, nënvizon një nga porositë e Tij më aktuale: bashkëjetesën paqësore ndërmjet besimeve të ndryshme;

Meshtari katolik dom Fran Sopi vë në dukje se Gjon Pali II, ndërmjet shumë dhuratave që i bëri popullit shqiptar, i la dhuratën e madhe të lumnimit të Nënë Terezës;

“Në se dëshironi t’ju respektojnë, respektojeni njëri-tjetrin’ – këtë porosi të Papës Vojtyla kujton sot laiku katolik kosovar, Lekë Musolli;
Ambasadori i Shqipërisë pranë Selisë së Shenjtë, Zoti Zef Bushati, kujton se si një vit më parë Sheshi i Shën Pjetrit i ngjante një mozaiku shumëngjyrësh: mozaik popujsh, gjuhësh e kulturash, që të kujtonte familjen e madhe të popujve, “qytetërimin e dashurisë” për të cilin ka folur aq shumë Gjon Pali II;

‘Ta duam njëri-tjetrin’ – është porosia e Papës që kujton dom Anton Kqira:

Imzot Dod Gjergji, ipeshkëv i Sapës, na kujton një nga tiparet më të spikatura të Karol Vojtilës, me vlerë të jashtëzakonshme për çdo njeri e për çdo kohë: Ai kishte guximin t’ia thoshte botës të vërtetën, sado e hidhur të ishte”;
***
Motër Vida nga Shkodra shpreh besimin se Gjon Pali II do të ndërmjetësojë për përforcimin e fesë së krishterë ndër shqiptarë:;
***
“ Mos kini frikë; hapjani në dy kapakët portat Krishtit” – këtë thirrje që përshkoi fund e krye papninë e Gjon Palit II na kujton sot Imzot Hil Kabashi, ipeshkëv i Shqipërisë së jugut;
***
Dhe së fundi, mesazhi i Papës që iu drejtua të gjithë popujve të rruzullit tokësor në gjuhët përkatëse e që prandaj i foli edhe popullit shqiptar në gjuhën shqipe;

[NoName]

Nata e lutjes për të përkujtuar vdekjen e Papës Vojtila
Mijëra besimtarë në radhë për t’u lutur pranë varrit të Papës së dashur




Populli i Zotit, plot emocion e mirënjohje, përkujton kryevjetorin e vdekjes së Gjon Palit II; në Sheshin e Shën Pjetrit u mbajt nata e lutjes në praninë e Benediktit XVI dhe të një turme të jashtzakonshme, ndërsa gjithë ditën, radhë të pafundme besimtarësh u lutën pranë varrit të Papës Vojtila.
Në Sheshin e Shën Pjetrit kremtohen dy çaste kulmore të të gjitha kremtimeve përkujtimore në kryevjetorin e vdekjes së Papës Gjon Pali II: nata e lutjes, organizuar sonte nga dioqeza e Romës, në Sheshin e Shën Pjetrit dhe nesër pasdite kremtimi eukaristik i përshpirtërisë, i kryesuar nga Ati i Shenjtë, duke filluar nga ora 17. 30 Në zemër të natës së lutjes - Rruzarja Shenjte, së cilës i priu kardinali Kamilo Ruini. Mbrëmja e lutjes filloi në orën 20. 30 me leximin e disa shkrimeve të Karol Vojtilës. Në orën 21, Benedikti XVI doli në dritaren e studios së tij për të bashkuar zërin me turmën e besimtarëve në vijim të Rruzares Shenjte. Më pas, në orën 21. 37, pak pas përfundimit të programit tonë e pikërisht në atë orë kur një vit më parë ndërronte jetë Gjon Pali II, Benedikti XVI u drejtoi fjalën të pranishmëve dhe dha bekimin apostolik.

[NoName]

Gjon Pali II na ka lënë një trashëgimi të pafundme:
kështu e kujtoi Benedikti XVI paraardhësin e tij në përvjetorin e parë të vdekjes





Besimtarët katolikë në mbarë botën përkujtojnë përvjetorin e parë vdekjes së Papës Vojtila. Sot lutja e Engjëllit të Tënzot; sonte, nata e lutjes në Sheshin e Shën Pjetrit me Benediktin XVI; nesër pasdite kremtimi eukaristik për shpirt të Papës Gjon Pali II i kryesuar nga Ati i Shenjtë, Benedikti XVI duke filluar nga ora 17. 30.
Populli i Zotit, plot emocion e mirënjohje, po përkujton kryevjetorin e vdekjes së Gjon Palit II; në Sheshin e Shën Pjetrit vijon nata e lutjes në praninë e Benediktit XVI e të një turme të jashtzakonshme besimtarësh.
Figura e Papës Vojtila u sintetizua kështu nga Benedikti XVI në lutjen e Engjëllit të Tënzot: ‘ Gjon Pali II jetoi i frymëzuar nga guximi i paepur i fesë’.
***
Gjon Pali II ka lënë një gjurmë të thellë në historinë e Kishës dhe të njerëzimit – tha Benedikti XVI në lutjen e sotme të Engjëllit të Tënzot duke përkujtuar kryevjetorin e Tij të vdekjes. Papa foli në Sheshin e Shën Pjetrit përplot me besimtarë, të cilët dëshmuan përsëri dashurinë bijnore që i lidh me Karol Vojtilën. Të shumtë shtegtarët e ardhur nga Polonia për Papën e tyre aq të dashur. Benedikti XVI i ftoi të gjithë për natën e lutjes që, tani kur ne po transmetojmë vijon në Sheshin e Shën Pjetrit. Pas Lutjes së Engjëllit të Tënzot Benedikti XVI i nxiti të gjithë besimtarët të luten e të agjërojnë për paqen në Irak.
***
“Një shtegtim feje, dashurie, shprese, që ka lënë gjurmë të thellë në historinë e Kishës e të njerëzimit” – me këto fjalë Benedikti XVI përshkroi orët e fundit të jetës tokësore të Gjon Palit II. Agonia dhe vdekja e tij – nënvizoi Papa – ishin gati-gati si një zgjatje e Triditshes së Pashkëve. Benedikti XVI kujtoi pamjet e Udhës së fundit të Kryqit të Karol Vojtilës, ndjekur nga Kapela private, duke mbajtur në duar një kryq. Pastaj kujtimi i Atit të Shenjt u rikthye tek dita e Pashkëve të vitit të kaluar:
***
“Dha bekimin Urbi et Orbi – Romës e Botës – pa mundur të shqiptojë fjalë, vetëm me një gjest të dorës. Ishte bekimi më i ndjerë e më prekës që na la si dëshmi e fundme e vullnetit të tij për ta kryer detyrën deri fund të fundit. Gjon Pali II vdiq ashtu siç kishte jetuar, i frymëzuar nga guximi i paepur i fesë, duke u lëshuar plotësisht në dorën e Zotit e duke ia besuar vetveten Zojës së Bekuar”.
***
Më pas Papa u kujtoi të pranishmëve natën e lutjes, që është duke vijuar në Sheshin e Shën Pjetrit në Vatikan dhe Meshën e përshpirtjes, që do të kremtohet nesër pasdite. Dy çaste për të kujtuar së bashku me Benediktin XVI, të madhin Karol Vojtila. Më pas Shenjtëria e Tij u ndal tek trashëgimia që ka lënë Papa i cili ‘i priu Kishës në Mijëveçarin e Tretë’.
***
“Trashëgimia e tij është e pafundme, por mesazhi i papnisë së tij të gjatë mund të përmblidhet në fjalët me të cilat ai deshi ta përurojë këtu, në Sheshin e Shën Pjetrit, më 22 tetor 1978: ‘Hapjani, madje në dy kanatat, portat Krishtit!’. Këtë thirrje të paharrueshme, Gjon Pali II e mishëroi me gjithë vetveten e me gjithë misionin e Pasardhësit të Shën Pjetrit, posaçërisht me programin e tij të jashtëzakonshëm të shtegtimeve apostolike”.
***
Gjon Pali II – vijoi Papa – e kumtoi përherë Krishtin, duke ua propozuar të gjithëve, siç pati bërë Koncili II i Vatikanit, si përgjigje për realizimin e shpresave të njeriut për lirinë, drejtësinë e paqen. Vdekja e tij – tha Benedikti XVI – ishte një ‘dëshmi koherente feje”. Ia dhuroi vetveten të tjerëve deri në fund të fundit.
***
”Në vitet e fundit Zoti pak nga pak ia mori të gjitha, për ta bërë plotësisht të ngjashëm me Vetveten. E kur nuk mundi më të shtegtonte, e më pas as të ecte, e së fundi nuk mundi as të fliste, gjesti i tij, kumtimi i tij u kufizua në atë që ishte themelore: në dhurimin e vetvetes deri në fund të fundit!”.
***
Pas lutjes së Engjëllit të Tënzot, Benedikti XVI vuri theksin tek nisma për paqen në Irak, organizuar nga Patriku i Babilonisë së Kaldejve, Emanueli III Deli dhe nga ipeshkvijtë irakianë. Një thirrje e cila na prek në zemër, që nesër e pasnesër, të gjithë njerëzit vullnetmirë të bashkohen në lutje e në agjërim për t’i kërkuar Zotit dhuratën e paqes e të harmonisë në Irak e në mbarë botën. Papa i ftoi të gjithë të bashkohen me nismën e vëllezërve të këtij vendi të martirizuar. E më pas, në fjalët drejtuar shtegtarëve, Ati i Shenjtë përshëndeti posaçërisht besimtarët polakë, që i pritën fjalët e Benediktit XVI me një duartrokitje të stuhishme: “Falënderojmë Zotin – tha Shenjtëria e Tij – për veprën e jetës së Papës Vojtila e për çdo të mirë që i solli Kishës dhe botës”. Së fundi Papa i ftoi të rinjtë në takim për të enjten e ardhshme në Sheshin e Shën Pjetrit për tubimin në prag të Ditës XXI Botërore të Rinisë, që do të mbahet në nivel dioqezan të Dielën e Larit në të gjithë botën katolike.

[romeoOOO]

Sot isha ne Rome dhe kishte shume te ardhur pere te kujtuar ish-Papen Gjon Pali II .


Midis tyre dalloheshin flamuret e Polonise!


Njeri i madh ishte, i kalonte kufinjte e fese!

[NoName]

Porosia e Gjon Palit II lënë shqiptarëve në 1993
“Liria e vërtetë fetare i shpëton ngacmimeve të intolerancës dhe të sektarizmit dhe ofron mënyra dialogu të respektueshëm e konstruktiv”







Populli Shqiptar, më pëlqen të kujtoj në këtë çast shembullin tënd në këtë pikëpamje. Që të tre Komunitetet fetare mbajnë raport respekti reciprok të një bashkëpunimi të njerëzishëm. Qëndroni në këtë pikëpamje, Vëllezër e Motra të dashura!”.
Po e përkujtojmë Papën e madh Gjon Palit të II-të me fjalët testament që ua la shqiptarëve me rastin e vizitës historike të 25 prillit të 1993 në Shqipëri. Nga sheshi Skenderbe i Tiranës, Papa Vojtila mes tjerash u tha shqiptarëve:
“Ajo që ka ndodhur në Shqipëri, të dashur Vëllezër e Motra, nuk ishte parë kurrë në historinë e njerëzimit….Ju sot keni fituar lirinë në një mënyrë krejt të veçantë të papërgjakur. Jeni ngjitur lart mrekullisht, nga një greminë tiranie dhe vdekjeje. Kur dukej se po shuhej gati çdo motiv i arsyeshëm besimi, zbrardhi agimi i lirisë. Rilindi jeta. U ringjall guximi për të qëndruar, u ndez përsëri drita e shpresës.
Po kjo liri besimi fetar, të cilën ju më në fund po e shijoni, nuk është vetëm një dhuratë e çmuar e Zotit për ata që kanë hirin e fesë, por është dhuratë për të gjithë, sepse ajo( liria fetare) është themeli i garancisë për çdo shprehje të lirisë. Ajo prek njeriun në intimitetin e vet, në atë cep të shenjtë dhe të padhunueshëm që është ndërgjegjia, ku qenia njerëzore takohet me Krijuesin dhe fiton ndërgjegje të plotë të dinjitetin të vet. Nga një liri e tillë, e trajtuar ashtu siç duhet, nuk ka përse t’i trembet asnjë çrregullimi shoqëror.
Besimi i çiltër në të vërtetë, nuk i përçan njerëzit, por përkundrazi, i bashkon me gjithë veçantitë e tyre. Sikur na mëson edhe feja: nëse kemi një Krijues të përbashkët, atëherë që të gjithë jemi vëllezër. Kështu që feja ështè një Kështjellë mbrojtëse kundër totalitarizmit dhe jepë një kontribut vendimtar për një vëllazërim njerëzor. Liria e vërtetë fetare i shpëton ngacmimeve të intolerancës dhe të sektarizmit dhe ofron mënyra dialogu të respektueshëm e konstruktiv.
Popull Shqiptar, më pëlqen të kujtoj në këtë çast shembullin tënd në këtë pikëpamje. Që të tri Komunitetet fetare mbajnë raport respekti reciprok të një bashkëpunimi të njerëzishëm. Qëndroni në këtë pikëpamje, Vëllezër e Motra të dashura! Ju do të keni merita për solidaritetin dhe për paqen në Atdheun tuaj dhe në krejt zonën e shumëvuajtur të Ballkanit. Kështu, ju mund të ndërtoni një bashkim kombëtar të urtë dhe të qëndrueshëm”.

[NoName]

Kisha Shqiptare përkujton Papën Gjon Palin e II-të,
profetin e palodhshëm të shpresës e paqes




... që ka përshkuar shtigjet e globit për t’ia komunikuar Ungjillin të gjithëve dhe për të nxitur ndërtimin e një bashkëjetese paqësore, madje vëllazërore ndërmjet feve e popujve, edhe për Shqiptarët kudo, do të mbetët Papa që luftoj për lirinë dhe dinjitetin e njeriut e të popujve.

E si në mbarë botën edhe në trevat shqiptare, me rastin e një vjetorit të vdekjes së Papës Vojtila, janë kremtuar Meshë e organizuar nisma të ndryshme përkujtimore fetare e kulturore për të reflektuar mbi trashëgimin e tij të madhe që i ka lënë Kishës e botës mbarë.

[NoName]

Dje pasdite Mesha e Papës Benediktit XVI
në kujtim të Gjon Palit II në përvjetorin e parë të vdekjes.
ParMbrëmë, nata e lutjes në Sheshin e Shën Pjetrit








“Dëgjojmë si na jehojnë në shpirt thirrjet e përsëritura të Papës Gjon Pali II për të ecur pa frikë në rrugën e besnikërisë ndaj Ungjillit, për të qenë kasnecë e dëshmitarë të Krishtit në Mijëvjeçarin e Tretë e, sidomos, për t’i mbajtur gjithnjë sytë ngulur tek Krishti, që është i njëjti dje, sot e përgjithmonë e jetës e që i prin Kishës së tij” – këtë theksoi sot pasdite në Sheshin e Shën Pjetrit Benedikti XVI në Meshën për shpirt të Gjon Palit II në përvjetorin e parë të vdekjes. Pjesëmarrje e jashtzakonshme sonte e mbrëmë në natën e lutjes mariane në kujtim të Papës Vojtila i cili – tha Benedikti XVI – vijon të ngjallë në zemrat e të gjithëve entuziazmin për të mirën dhe guximin për të ndjekur Jezusin.

Dje pasdite, duke nisur nga ora 17. 30, Benedikti XVI kryesoi, në Sheshin e Shën Pjetrit në Vatikan, Meshën e përshpirtjes për Gjon Palin II në kryevjetorin e vdekjes.

Në homelinë e këtij flijimi eukaristik për shpirtin e zgjedhur të Papës Gjon Pali II, Ati i Shenjtë u përqëndrua në komentin e leximeve biblike, lidhur ngushtë me figurën madhore të Papës Vojtila. Duke pasur parasysh leximin e parë nga Libri i Urtisë, Ati i Shenjtë kujtoi se fati i fundmë i të drejtëve është lumturia e plotë, që i shpërblen pa masë për vuajtet e provat e përballuara gjatë jetës. ‘Zoti i vuri në provë – na kujton teksti i shenjtë – e i gjeti të denjë për vetveten, sepse ata flijuan gjithçka për Hyjin’. E kjo na bën të mendojmë për Gjon Palin II, që flijoi gjithë jetën për Zotin e për Kishën posaçërisht në kremtimin e Eukaristisë.
Ndër lutjet e tij më të dashura, të cilën e përsëriste vazhdimisht – kujtoi Benedikti XVI - ishte: “Jezus Kryemeshtar, ti që e lëshove vetveten në duart e Hyjit si dhuratë e si flije, kij mëshirë për ne!” E pikërisht kjo lutje shpreh më së miri karakterin e tij meshtarak e dëshirën e tij më të madhe: ‘Të bëhej një gjë e vetme me Krishtin Meshtar, përmes flijimit eukaristik, që është burim i përkushtimit të palodhur apostolik.

Natyrisht, në themel të dhuratës së tij të plotë ishte feja e patundur - vijoi Papa – dhe më pas, duke komentuar leximin e dytë, u ndal posaçërisht tek simboli i arit që provohet në zjarr. Jeta tregon se qëndrueshmëria, pastërtia e patundshmëria e fesë së vërtetë provohen pikërisht ndër vështirësitë e jetës. E Papa Gjon Pali II, të cilin Zoti e kishte pajisur me dhanti të shumta njerëzore e shpirtërore, duke kaluar nëpër furrën e mundimit apostolik e të sëmundjes, na u duk gjithnjë më tepër si shkëmb i fesë. E kush pati fatin ta njohë nga afër – shpjegoi Benedikti XVI – mundi gati-gati ta prekë me dorë këtë fe të kulluar e të patundur, që i emocionoi thellë bashkëpunëtorët e ndikoi fuqimisht mbi gjithë jetën e Kishës, duke u rritur vazhdimisht, derisa arriti kulmin në muajt dhe ditët e fundit të jetës së tij. Ishte fe plot bindje, e fortë, e vërtetë, e lirë nga çdo frikë e kompromis, që preku zemrat e shumë njerëzve. E kjo, në saje të shtegtimeve të vazhdueshme apostolike në të katër anët e botës e sidomos, në sajë të shtegtimit të fundit, agonisë dhe vdekjes së tij - komentoi Papa - e në vijim, duke pasur parasysh faqen e Ungjillit, kujtoi se Gjon Pali II deshi t’i përngjante Gjonit, apostullit të dashur të Krishtit, duke u bërë Bir i Virgjërës Mari tek këmbët e Kryqit. Prandaj motua e shënuar në stemën e papnisë së Gjon Palit II, ‘Totus tuus’, e përmbledh mirë gjithë këtë përvojë shpirtërore dhe mistike, gjatë një jete të orientuar plotësisht drejt Krishtit përmes Virgjërës Mari: ‘ ad Iesum per Mariam’.
Në vijim Benedikti XVI rikujtoi me emocion të thellë çastin e vdekjes të Papës së dashur, por njëkohësisht theksoi:
“Dëgjojmë si na jehojnë në shpirt thirrjet e tij të përsëritura për të ecur pa frikë në rrugën e besnikërisë ndaj Ungjillit, për të qenë kasnecë e dëshmitarë të Krishtit në Mijëvjeçarin e Tretë. Na kthehen në mendje nxitjet e tij të vazhdueshme për të bashkëpunuar bujarisht në realizimin e një bote më të drejtë e më solidare, për të qenë veprimtarë të paqes e ndërtimtarë të shpresave. E, sidomos, për t’i mbajtur gjithnjë sytë ngulur tek Krishti, që është i njëjti dje, sot e përgjithmonë e jetës e që i prin Kishës së tij.

Forca e Shpirtit të Jezusit qoftë për të gjithë, siç qe për Papën Gjon Pali II, burim paqeje e gëzimi – uroi në përfundim të homelisë Benedikti XVI.

Ndërsa parmbrëmë, në Natën mariane të lutjes, organizuar nga dioqeza e Romës në Sheshin e Shën Pjetrit për të kujtuar Karol Vojtilën, ishin të pranishëm 80 mijë besimtarë e shtegtarë. Në orën 21 Benedikti XVI u bashkua, nga dritarja e studios së tij private, me besimtarët që vijonin Rruzaren Shenjte.

2 prill 2005 – 2 prill 2006, Sheshi i Shën Pjetrit ishte si një vit më parë. Rreth 80 mijë besmtarë u kthyen rishtas në këtë Shesh për t’u lutur në kujtim të Gjon Palit II një vit pas vdekjes së tij. Posaçërisht prekës çasti kur u hap dritarja e studios private të Papës dhe zëri i Tij u bashkua me zërat e mijëra besimtarëve që vijonin Rruzaren Shenjte, në përfundim të së cilës , në orën 21 . 37, pikërisht në orën kur vdiq Gjon Pali II, Benedikti XVI e kujtoi kështu Paraardhësin e tij të dashur: “Kaloi tashmë një vit nga vdekja e Shërbëtorit të Zotit, Gjon Palit II. Por ai vijon të jetë i pranishëm në mendjen tonë e në zemrën tonë; vijon të na përcjellë dashurinë për Hyjin e dashurinë për njeriun; vijon të ngjallë ndër të gjithë, posaçërisht ndër të rinjtë, entuziazmin për të mirën e guximin për ta ndjekur Jezusin e mësimet e Tij”.

[NoName]

PAPA GJON PALI I DYTE
- MIK I MADH I POPULLIT SHQIPTAR -

Nga Bardhyl Ukcamaj

Kur tymi i bardhe doli nga oxhaku i Kapeles Sistine me 16 tetor te vitit 1978, bota mesoi se papa i sapozgjedhur ishte nga Polonia komuniste, i pari joitalian i zgjedhur ne ate post ne me shume se 450 vjet. Papa me i ri ne shekullin e XX, ishte vetem 58 vjec, kur u foli te pranishmeve ne sheshin "Shen Pjetri": "Mos kini frike. Fuqia e Shpirtit te Shenjte eshte me ju."

Karol Vojtila lindi me 18 maj te vitit 1920 ne Vodovice te Polonise dhe qe ne moshe te re i humbi prinderit. Kur shpertheu Lufta e Dyte Boterore ishte student ne Universitetin e Krakovit. Ai u detyrua te mesonte dhe te pergatitej fshehurazi per t'u bere prift ne vitin 1942, kur Krakovi u pushtua nga nazistet. Ne vitin 1964 ishte argjipeshkev i Krakovit dhe tre vjet me vone u be kardinal.

Qe nga dita kur u zgjodh ne postin e Papes, ishte e qarte se Karol Vojtila do te linte gjurme te thella ne historine e Evropes Lindore. Ishte i vetmi pape i Lindjes ne dymije vjetet krishterim. Ne shtegtimin e pare ne atdheun e tij si pape, me 2 qershor 1979 tronditi muret e diktatures komuniste, duke shpallur me te madhe: "Ndiqeni Zotin, ndryshojeni jeten, ndryshojeni veten, ndryshojeni historine, ejani pas meje, mos kini frike".
Argjipeshkvi amerikan, John Foli, beson se Papa Gjon Pali II ishte nje nga faktoret kryesore qe cuan ne shembjen e komunizmit: "Per mendimin tim, ngjarja me e rendesishme ishte vizita e pare e Papes ne vendlindjen e tij, Poloni, ne vitin 1979". "Une, theksoi argjipeshkvi Foli, mendova ne ate rast, se ai udhetim shenonte fundin e komunizmit".


Papa Gjon Pali i Dyte beri perpjekje te medha per te permiresuar marredheniet me te krishteret jokatolike dhe besime te tjera fetare. Ai kreu 104 udhetime apostolike ne 170 vende te botes. Papa Gjon Pali eshte i pari pape qe u lut edhe ne sinagoge, edhe ne kishat ortodokse e protestante, edhe ne xhami, me kuran ne dore. E kemi pare duke ecur mendueshem perballe murit te loteve ne Izrael, duke medituar me qetesi ne xhamine e Damaskut, duke perkedhelur varrin e Indira Gandit.

Ne ceremonine e varrimit te tij, ishin se bashku presidenti i Izraelit, Sirise dhe Iranit. Presidenti i Liges Arabe tha se bota islame kishte humbur mikun e saj te madh. Per here te pare ne histori nje president i SHBA se merr pjese ne varrimin e nje pape dhe perulet para tij. Presidenti amerikan Bush, me te dale nga bazilika e Shen Pjetrit, deklaroi se bota ka humbur kampionin e lirise, duke e falenderuar Papa Vojtilen, sidomos per mbeshtetjen e nderhyrjes se NATO s ne Bosnje dhe ne Kosove.


Gjon Pali ka nje vit qe i mungon fizikisht njerezimit. Botes tokesore do t'i mungoje prezenca e tij fizike, por nuk do t'i mungoje dashuria dhe kujdesi i i tij. Te gjithe popujt e botes e kane ndier thelle humbjen dhe dhimbjen per shuarjen e atij njeriu qiellor ne toke. Karol Vojtila per 26 vjet e gjysme, ne krye te Kishes Universale Katolike, pushtoi zemrat e njerezimit mbare, pa dallime racore, fetare a kombetare. Ai u shnderrua ne nje engjell mbrojtes te te drejtave, lirive dhe dinjitetit njerezor.


Papa Gjon Pali i Dyte ne memorien e shqiptareve

Ne historine tone kombetare, perkrah Papa Klementit XI, Papa Gjon Pali i Dyte mbetet nje prej miqve me te vyer te popullit shqiptar. Mirenjohja eshte virtyt i popujve te qyteteruar dhe i shoqerive te emancipuara, ndaj mirenjohja ndaj tij eshte nje tregues i rendesishem per ne, per te cilen ne mbetemi nevojtare.

Papa Gjon Pali II eshte i pari pape ne histori, qe puthi token shqiptare, token ku, se pari, Shen Pali Apostull predikoi fene e Jezu Krishtit. Pese shekuj me pare drejt tokes se shqiponjave u nis, por mbeti ne Ankona, Papa Piu i Dyte, i cili ne aleance me aleatin e Krishtit, heroin tone kombetar Gjergj Kastriotin, planifikonte t'u vinte ne ndihme popujve te shtypur te pjeses lindore te kontinentit evropian.

"Te dashur vellezer e motra shqiptare!
Vij tek ju ne emer te Zotit, vij me u lute bashke me ju, per nje te ardhme te qete dhe paqesore. Ashtu si nje here e nje kohe, katoliket, ortodokset, myslimanet dhane prova te mirekuptimit te frytshem, keshtu edhe ne te tashmen dhe te ardhmen, dialogu dhe solidariteti reciprok te thellohen dhe te zhvillohen, qe te mbeshtesin ne menyre te vlefshme perpjekjen per rindertimin dhe rinimin kombetar."

Duke u ndalur ne kohen e persekutimeve komuniste, Papa ripotencon rrenjet historike dhe atdhedashurine e shqiptareve: "Ju keni vuajtur per kombin tuaj, prandaj edhe keni te drejte ta doni aq shume. Populli juaj kaloi nje tragjedi te vertete tronditese nen shtypjen komuniste....Ne vendin tuaj, te fshikulluar me shume se asnje vend tjeter nga persekutimi, eshte e thjeshte te gjesh gjurmet e katakombeve te lashta kristiane dhe te arenave, ku deshmitaret e Krishtit me dhune hidheshin per t'u shqyer nga bishat. Qe nje lufte e ashper kunder fese, sipas nje vije dogmatike te nje programi shoqeror dhe politik te mbeshtetur nga ideologjia komuniste..."

Presidenti shqiptar ne ate kohe, Sali Berisha, i rikonfirmon Papa Gjon Palit te Dyte ruajtjen e lidhjes shpirterore te shqiptareve me Seline e Shenjte:
"Lidhjet e Shqiperise me Seline e Shenjte jane lidhje shpirti dhe lirie. Ne historine e tyre shqiptaret kane patur ne Seline e Shenjte mikun dhe aleatin e tyre, kane gjetur mbeshtetjen e fuqishme ne luften dhe perpjekjet e tyre per te ruajtur lirine, ndersa tek Ju, mikun e shquar qe lutej gjithnje per ta dhe Shqiperine. Zoti e ka degjuar lutjen Tuaj dhe sot Ju vini ne nje Shqiperi te lire. Ne dhe brezat qe do te vijne do t'u jemi gjithmone mirenjohes".

Lidhjet diplomatike midis shtetit shqiptar dhe shtetit te Vatikanit (i pari shtet ne bote qe njohu pavaresine e Shqiperise) u nderprene ne vitin 1945, kur delegati apostolik monsinjor Leoni Nigris u nxor jashte nga Shqiperia komuniste si "persona non grata". Me Kushtetuten e vitit 1967, shteti shqiptar i drejtuar nga E. Hoxha, shpallet si i vetmi shtet ateist ne bote. Klerit katolik shqiptar, i cili pa asnje medyshje perbente esencen e inteligjences se kombit, u masakrua ne menyre te papare qysh prej kohes se martireve te pare te krishterimit.

Papa Gjon Pali II ishte burgosur nga komunizmi, ndaj ishte koshient me shume se kushdo ne Perendim per rrezikshmerine e ketij sistemi shoqeror. Ne kete kontekst, me 1979, ne manastirin e Grottaferrates prane Romes, ai deklaron: "Une lutem cdo dite per Shqiperine dhe e dua shume ate".
Duke shfletuar neper arkivin e "Buletinit Katolik Shqiptar" nenvizoj disa qendrime shume te rendesishme te Papa Gjon Palit te Dyte, lidhur me gjendjen qe kalonte kisha dhe gjithe populli shqiptar nen diktaturen komuniste.

Me 1980 nga Otranto, ne Italine Jugore, gjate predikimit, Ati i Shenjte shprehet: "Une nuk rri pa hedhur syte nga kisha heroike ne Shqiperi, e permbysur nga persekutimi i eger dhe i gjate, por i pasuruar me dashurine e martireve te saj si: ipeshhkvinj, prifterinj, burra dhe gra fetare dhe besimtare te thjeshte".

Ne shkurt te vitit 1984 ai deklaron nga Bari: "Mendja me shkon nga ky qytet te vellezerit e motrat e Shqiperise, te cilet nuk mund te shfaqin hapuri besimin e tyre fetar, nje te drejte themelore te qenies njerezore. Ndersa ua keshilloj ato ne lutjet tuaja te perbashketa, dua t'i siguroj keta vellezer, qe jane kaq te lodhur, se ata kane nje vend te vecante ne zemren time dhe se ia besoj per mbrojtje Zojes sone".

Ati i Shenjte ben nje vizite ne komunitetin katolik shqiptar ne Rome ne prill 1986, ne kishen e Shen Gregorit, jashte mureve te Vatikanit. Kapelanit te kesaj kishe, P. Daniel Gjecaj, Papa i shprehet:

"Cdo dite, sidomos gjate sakrifices eukaristike, une perpiqem te jetoj martirizimin tuaj, te besimtareve tuaj, te vellezerve e motrave tona ne Shqiperi; une lutem cdo dite per atdheun tuaj, per te gjithe besimtaret e besimeve te ndryshme dhe per kishen ne Shqiperi, e cila ne dukje eshte zhdukur... Une besoj thellesisht bashke me ju se Krishti jeton ashtu sic jeton ne komunitetin romano shqiptar, po ashtu jeton ne vellezerit e motrat tuaja te torturuar ne Shqiperi".

Famullitari i kishes katolike shqiptare "Zoja e Shkodres" ne Nju Jork, don Pjeter Popaj, kujton mesazhin e dashurise qe Papa Gjon Pali i Dyte u percolli shtegtareve katolike shqiptare nga komuniteti amerikan (qe kishin shkuar ne Itali per te vizituar kishen e "Zojes se Shkodres" ne Genazzano) gjate audiences private te tij me 6 maj 1988.

"Kjo toke, kaq e afert gjeografikisht, eshte shume e dashur per mua. Si mund te mos jete e dashur derisa ruan kujtimin e perzemert te apostujve Andre dhe Pale, kujtimin e selise se pare ipeshkvnore apostolike te Durresit. Kujtimin e Shen Ashtit dhe te nje numri martiresh e deshmitaresh. Si mund te me mungoje dashuria per nje komb, per nje bashkesi katolike, e cila i ka qendruar besnike Selise Apostolike edhe gjate rrethanave tejet te veshtira e te rrezikshme. Secila faze e historise suaj, gjate shekujve shenon vendosmerine tuaj per te afirmuar e mbrojtur identitetin shpirteror dhe kulturor".
Fjala e plote e Papes me kete rast u botua ne gazeten "L'Oservatore Romano" te dates 7 maj 1998.


Pas renies se komunizmit, 20 marsi i vitit 1991 shenon viziten e pare private ne Shqiperi te zv/ministrit Claudio Celi dhe pergjegjesit per Marredheniet e Vatikanit ne OSBE, te cilet marrin pjese ne nje ceremoni fetare ne Pallatin e Sportit te Shkodres, i cili sapo ishte rikthyer ne Katedrale. Me 17 prill 1991, Papa Gjon Pali II pret nje delegacion te Qendres Katolike Shqiptare ne Vatikan. Marredheniet diplomatike midis Shqiperise dhe Vatikanit rivendosen me 7 shtator 1991, ne nivel ambasadash. Vatikani dergon ne Tirane Nuncin apostolik Ivan Dias, ndersa ne prill te vitit 1993 paraqet letrat kredenciale ne Vatikan ambasadori i pare shqiptar Vili Kamsi.

Me 25 prill 1993, ne oren 8:30 Papa Gjon Pali II mberrin ne aeroportin e Rinasit, duke qene keshtu i pari pape ne histori qe puth token shqiptare. Ai erdhi per te rikonfirmuar identitetin perendimor te popullit te Kastriotit, Papa Klementit XI e te Lumnumes Nene Tereza, per ta rifutur Shqiperine ne Perendim. Pas pershendetjeve te rastit ne Rinas, se bashku me Nene Terezen dhe personalitetet shqiptare niset drejt qytetit te lashte te Shkodres dhe ndalon te rrenojat e kishes se dikurshme "Zoja e Keshillit te Mire", rreze kalase.

Papa Gjon Pali i Dyte vendos ne altar kopjen e figures se "Zojes se Shkodres", te sjelle nga qyteti i vogel i Gjenacanit dhe i lutet i pari per fatet e Shqiperise:
"O Zoja e Shkodres, Pajtorja e Shqipnise, Ti Nana e jone e ambel! Ty qe ne zemer te rrjedh gjaku i popullit tend: sjelli syte e tu mbi kete komb, i cili ka pase fatin te marre mesimin e pare te Ungjillit nga goja e apostujve e qe Ty te ka nderue perhere me dashtuni te paster femije. Edhe sot ne terrin e proves ky komb te drejtohet Ty plot me uzdaje e pret ndihmen Tande amerore.

Ti i prin Kishes ne shtektine e fese, lesho syte e tu mbi bijte e bijat shqiptare, te cilat jane kah udhetojne te ngarkuem me prove e mundime. Forco te ligsht, ngushllo te mjerumet, mbaj gjalle fene ne zemer te te gjitheve! O Nana e Shelbetuesit, beko familjet e krishtera, te cilat perbajne thalbin e Kishes se Birit Tand hyjnor. O Nane e shpreses, shpetoje diten ne te cilen ky popull fisnik te shohe edhe njehere te realizueme deshirat ma te thellat e shpirtit te tij, atebote kur te gjithe, bij e bija, kane per te mujte te bashkohen ne harmoni te plote per te rindertuar nje te ardhme ne drejtesi e paqe.. Amen". Urata e Papes Gjon Palit II per "Zojen e Shkodres".

Papa vlereson lart Shkodren si djep i kultures dhe i katolicizmit shqiptar dhe falenderon Shqiperine qe i ka dhene botes edhe nje shenjtereshe, sic eshte Nene Tereza, bija e madhe e popullit shqiptar, e cila shoqeronte Papen ne kete vizite historike.
"Nuk mund te mos pershendes sot nje njeri te pervuajtur qe ndodhet midis nesh, Nene Terezen e Kalkutes. Te gjithe e dime cili eshte atdheu i saj. Atdheu i saj eshte ketu. Edhe ne kohet e izolimit te plote te Shqiperise ishte kjo rregulltare e pervuajtur, kjo sherbyese e pervuajtur e me te varferve qe perconte ne te gjithe boten emrin e atdheut tuaj. Me personin e Nene Terezes, Shqiperia eshte nderuar gjithmone".

Ky citim i Papes si dhe deklarimet e vete Nene Terezes mund te jene te vlefshem edhe per ata qe rreken te sajojne "shpikje mediatike" rreth kombesise se Nene Terezes.

Duke iu referuar Nene Terezes, presidenti amerikan Klinton, ne mbremjen vjetore te Keshillit Kombetar Shqiptaro Amerikan, Nju Jork, qershor 2002, do te shprehej: "Sonte dua te them nje fjale per nje shqiptare te madhe, nje shenjtore qe nuk jeton me midis nesh, Nene Tereza, e cila ishte e para qe me beri ta dua kombin shqiptar. Ajo e para mu lut te ndihmoja Kosoven. Dhe tani ndihem shume krenar qe plotesova nje detyre morale ndaj Saj dhe ndaj vlerave te lirise".

Mu kujtua ky citim i presidentit amerikan ndersa lexoja disa prononcime talebanesh antishqiptare (nje grusht mjeranesh injorante) kunder ngritjes se nje busti ne nderim te kujtimit te saj ne qytetin e Shkodres. Keto prononcime jane denuar nga komuniteti mysliman shqiptar dhe inteligjenca shqiptare.

Ne kundershtim me filozofine e bandes talebane, kujtoj fjalet e monsinjor Rrok Mirdites, me rastin e vizites se Papa Gjon Palit te Dyte ne sheshin "Skenderbej": "Ate i Shenjte, edhe pse ne shqiptaret jemi me perkatesi te ndryshme fetare, jam i bindur se nga te gjithe, brenda dhe jashte atdheut, jeni i mirepritur. Dallimet fetare ne Shqiperi nuk kane penguar vellazerimin e bashkejetesen kombetare edhe kur fanatizmi fetar eshte ndihmuar nga te huajt me qellim me na ngaterrue e sundue".

Ne dhjetor te vitit 1994, Papa Gjon Pali II i jep titullin Kardinal, imzot Mikel Koliqit, si nje deshmi te rilindjes se besimit te Zoti ne zemrat e shqiptareve. I prekur nga ky emerim, Koliqi shprehet: "Tani emerimi im si kardinal ben qe syte e botes te drejtohen mbi atdheun tone te harruar".

Papa Gjon Pali i Dyte shpejtoi procedurat per shenjterimin e bijes se madhe te popullit shqiptar, personalitetit me te njohur te shekullit XX, nobelistes Nene Tereza, te cilen e shpalli te lumturuar, hapi i fundit para shenjterimit ne Kishen Katolike, pa kaluar 5 vjet nga nderrimi i jetes. Ne kete ceremoni moren pjese rreth 300 mije pelegrine, mes se cileve, 40 mije shqiptare nga e gjithe bota, se bashku me presidentin e Kosoves, Ibrahim Rugova, presidentin e Shqiperise, Alfred Moisiu, ish presidentet shqiptare Sali Berisha e Rexhep Meidani.

Po ashtu, nen kujdesin e Papa Gjon Palit te Dyte, Kardinali Crescenzio Sepe, prefekt i Kongregates per Ungjillezimin e Popujve, me 10 nentor 2002 ne Katedralen e Shkodres shpalli fillimin e procesit te beatifikimit per 40 personalitete te kishes katolike shqiptare qe u martirizuan ne emer te besimit dhe te kombit.

Me rastin e vdekjes se Atit te shenjte Papa Gjon Pali II, presidenti Alfred Moisiu shprehet: "Shenjteria e Tij eshte nje figure e madhe, eshte jo vetem baritori i katolikeve ne mbare boten, por dhe i mbare njerezimit, sepse kontributi i tij ne zhvillimin njerezor ka permasa te tilla, qe une nuk besoj se do te harrohet kurre. I ka dhene njerezimit ate qe i ka munguar, dashurine e njeriut per njeriun, gje per te cilen ne te gjithe kemi nevoje".
Presidenti amerikan Klinton (engjelli mbrojtes i Kosoves) shkruan ne librin autobiografik te tij se gjate diteve te terrorit serb ne Kosove, i tronditur nga tragjedia qe mbuloi Kosoven dhe popullin kosovar, Papa Gjon Pali II telefonoi nga Vatikani, pa paralajmerim e ne oret e para te mengjesit, me nje qortim: "Z.President! Duhet te beni dicka per Kosoven; kjo gjendje nuk mund te vazhdoje me gjate!"

Presidenti i Kosoves, prijesi legjendar i Dardanise moderne, Ibrahim Rugova, pasi merr lajmin e ndarjes nga jeta tokesore te Papa Gjon Palit te Dyte, shprehet:
"Me dhembje te thelle e morem lajmin per vdekjen e Atit te Shenjte Papa Gjon Pali II. Papa Gjon Pali II ishte nje mik dhe Ate per Kosoven. Ai ka merita te medha per lirine, pavaresine dhe demokracine e vendit tone, Kosoves. Ne cilesine e presidentit te Kosoves, kam pasur nderin e madh ta takoj pese here qe nga viti 1993 e deri me 2003 e 2004, pas lumturimit te Nenes Tereze.

Mbetet i paharrueshem takimi im me familje me 1999, gjate luftes se Kosoves, kur u lirova nga arresti. Mund te them se isha mik i nje Pape dhe njeriu te Madh. Kosova dhe shqiptaret ne pergjithesi do ta kujtojne si nje Ate te shenjte te Madh qe ka bere shume per kombin tone. I falemi kujtimit te Tij te perjetshem. Zoti e bekofte Papa Gjon Pali II, sic e ka bekuar!"

Tashme edhe Rugova ka nderruar jete dhe ne te gjithe do te ndahemi nje dite nga kjo bote, por ne historine e kombit shqiptar, Papa Gjon Pali i Dyte gjithnje do te kujtohet si nje mik i madh.



http://www.kohajone.com/lexo.php?id=1014

[NoName]

Mesha për shpirtin e Gjon Palit II në Moskë








( 04. 04. 06) Në Moskë, përvjetori i parë i vdekjes së Gjon Palit II u përkujtua me një Meshë përshpirtjeje, kryesuar nga kryeipeshkvi Kondrusheviç.

Papa Gjon Pali II u kujtua në kryevjetorin e vdekjes, më 2 prill në kateralen katolike të Zojës së Papërlyer në Moskë. Meshën shenjte e kremtoi Metropoliti Tadeush Kondrusheviç në praninë e një numri jashtzakonisht të madh besimtarësh. Para kremtimit, në hyrje të katedrales, u ndez një llambë që ndriçoi portretin e Papës Vojtila, ndërsa në Kishë ishin vendosur fotografi të tjera nga periudha të ndryshme të jetës dhe të veprimtarisë së Gjon Palit II. Gjatë homelisë, Kryeipeshkvi katolik i Moskës, duke vërejtur se një vit më parë në Sheshin e Shën Pjetrit binin në sy sidomos të rinjtë – e kujtoi çastin e vdekjes së Papës, që i donte aq shumë dhe i quante shpresa e Kishës dhe e botës, si “një ditë e re Botërore e Rinisë”.