Zonjusha e flirtit

[Xhuxhumaku]

Zonjusha e flirtit

Eva Braun nuk ishte e dashura e parë e Hitlerit. Ky privilegj disi i dyshimtë i kishte takuar fillimisht mbesës së tij, Geli Raubal, e cila kishte ndarë fillimisht krevatin e tij, ndërsa e ëma e saj e mbante në shtëpi

Daniel Johnson

Në vitin 1929, Eva Braun ishte një vajzë e ëmbël naive 17-vjeçare. Por kjo ambicioze, që vinte nga një familje e respektuar katolike bavareze, ishte e vetëdijshme për tërheqjen që ushtronte te meshkujt. Eva e kishte filluar punën e saj të parë në një dyqan fotografik në lagjen boheme të Munihut. Në këtë vend, një ditë tetori, Adolf Hitler erdhi drejt jetës së saj.

Kohë më vonë, pas kësaj dite, ajo do t’i sqaronte motrës së saj Ilse, se si kishte ndodhur: “Isha ngjitur sipër në një shkallë të lartë për të marrë një dosje, e cila ishte në majën e rafteve të një dollapi në dyqanin tim. Ndërsa punoja, në këtë kohë vjen pronari. Ai ishte i shoqëruar me një burrë të moshës së tij me mustaqe shumë qesharake, që mbante një pallto angleze (overcoat-pallto e kohës) me ngjyrë të hapur dhe me një kapele të madhe shajaku në dorë. Pas pak, së bashku u ulën në anën tjetër të dhomës përkundrejt meje. U përpoqa të shikoja vjedhurazi në drejtimin e tyre dhe ndjeva qartë se ky biçim njeriu, që më kishte tërhequr, ishte duke parë këmbët e mia”.

E ardhmja e tyre, lidhja plot fat pwr vajzwn është gati e kuptueshme edhe vetëm në këtë përpjekje të shkurtër, që shpjegon Eva. Vajza, që vinte nga një formim Kuvendi, iu kënaq së tepërmi kujdesit të tij dhe ishte pak si e zënë ngushtë në një moment, kur sapo kishte shkurtuar vetë me duart e saj fustanin dhe “nuk ishte e sigurtë nëse nuk kishte përveshur si duhet palën e saj”.

“Ishte e vërtetë, që i huaji, e kishte vërejtur me kujdes vajzën e mrekullueshme mbi shkallë. Hitleri iu prezantua (si “Herr Wolf”- Zoti Ujk, prezantimi i tij i zakonshëm) nga bosi i saj Heinrich Hoffmann, njeriu që ishte njëkohësisht fotografi edhe miku i tij. Njeriu që do të bëhej në një farë mënyre shpagimi - dhe qenia e saj - duhet që t’i ketë bërë një përshtypje të menjëhershme: Eva vendosi menjëherë që të martohej me të. Por, Ai kishte mbetur njësoj i vendosur, që të mbeste beqar dhe pa fëmijë. Koha tregoi se askush nuk do të linte tjetrin që të ikte.

Eva, në fakt, nuk ishte e dashura e parë e Hitlerit. Ky privilegj disi i dyshimtë i kishte takuar fillimisht mbesës së tij, Geli Raubal, e cila kishte ndarë fillimisht krevatin e tij, ndërsa e ëma e saj e mbante në shtëpi. Nuk ishte vetëm kjo marrëdhënie inçestuale në jetën e tij. Bash në kohën kur Geli u përpoq që të shmangej, duke u lidhur me të tjerë të dashur, Hitleri i zuri frymën me xhelozinë e tij të pamëshirshme. Eshtë një tregim disi revoltues, që i ngjan të Bukurës dhe Bishës.

Në vitin 1931, kur Geli e konsideroi plotësisht se Hitleri jo vetëm nuk do të martohej me të, por edhe se nuk do ta linte që të lidhej me ndonjë tjetër, ajo bëri vetëvrasje. Loja e fajit u dyshua gjatë, por asnjëherë nuk u provua ndonjëherë. Hidhërimi i tij dukej që ishte i vërtetë: Dhoma e saj mbeti një si tip faltore deri në fund të jetës së tij.

Eva gjeti mundësinë dhe rastin në këtë qerthull, që të kënaqte Führer e goditur; sepse brenda pak javësh, ata ishin plotësisht të dashuruar. Kështuqë, Eva i vlerësoi natyrisht të gjitha femrat jashtë kompeticionit me të. Më kot, Unity Mitford u përpoq që të bënte përshtypje, duke ngacmuar snobizmin e Hitlerit. Duhet thënë, se ai e përdori atë për t’u treguar thjesht miqve Berlinin e paraluftës. Në fakt, ajo ishte shumë e paekuilibruar dhe tepër britanike për të qenë një rivale serioze. Magda Goebbels, pa asnjë takt, e vendosi veten si një nga të adhuruarat e Hitlerit, në momentet që ai kishte thjesht nevojë të argëtohej. Eva ishte gjithmonë e mbajtur pas kuintave dhe zakonisht në raste zyrtare. Fatkeqësisht, për zhgënjimin e saj të madh, kurrë nuk arriti që të ishte e pranishme në protokollet e mëdha, të tilla, si ato që u bënë për pritjen e Dukës dhe Dukeshës së Windsor-it. Por, në Berghof, në shtëpinë e fshatit të Hitlerit, Eva është detyruar që të jetë në hierarkinë Naziste. Kuptohet se pas kurrizit, nazistët vazhdonin ta quanin atë “lopa e çmendur”.

Përveç thashethemeve pa fund, nuk ka asnjë dëshmi që Hitleri ka qenë seksualisht jonormal, megjithatë duhet pranuar se ai ka qenë i turpshëm dhe ka të ngjarë që të ketë qenë i virgjër deri afër të tridhjetave. Ndryshe nga punët që rrodhën me mbesën e tij, kjo nuk ishte ndonjë lidhje abuzive, por në një mënyrë shprehëse një ndjenjë tepër e përbashkët. Akoma mund të jetë tepër sinjifikante edhe fakti që të gjitha gratë e rëndësishme në jetën e Hitlerit pësuan vetëvrasje: duke filluar që nga përpjekja e tij e dështuar me një të dashur të hershme, Mimi Reiter, pastaj vijuan Geli dhe Unity (që vrau veten ditën që Anglia i shpalli luftë Gjermanisë). Në fund, Eva pati kënaqësinë e shikimit të rivales së saj histerike Magda Goebbels, që u godit nga Hitleri vetëm pak minuta pasi të bënte vetëvrasjen e saj me të shoqin.

Ajo që është pika më e njohur e referimit në të gjithë historinë e tyre është fakti që, shumë kohë më parë, Eva për dy herë me radhë u përpoq që të vriste veten. Në nëntor të vitit 1932, ajo e goditi veten në grykë, por duket se nuk e shënjoi mirë qafën. Dhe, një herë më pas, në vitin 1935, ajo u përpoq përsëri… por këtë herë me pilulat e gjumit. Arsyeja e aktit të saj në të dyja herët, ishte mëse e thjeshtë: Hitleri e neglizhonte. Megjithatë, ai priti që ajo të ndërpriste karrierën e saj dhe të gjithë shpresonin te martesa e tyre dhe te fëmijët, por ai edhe atëherë e shihte vetëm njëherë në tri apo katër javë. Dhe, madje, kur ishte larg… ai shpesh as nuk i shkruante dhe as i telefononte. Pak përpara tentativës së vetëvrasjes së dytë, do të shkruante në ditar: “Sikur nuk e kam parë kurrë njëherë në sy!”.

Duke vazhduar më poshtë. Megjithëse ishte e palumtur, devocioni i saj është një fakt i qartë i jetës së tyre. Kur ata u martuan përfundimisht, ajo dukej se kishte përmbushur të gjithë jetën e saj. Dhe të mendosh vetëm për 36 orë, koha kur asaj duhet që t’i drejtoheshin me “Zonja Hitler”, megjithëse ende i shoqi i saj e thërriste… “Zonjusha Braun”.

Biografia plot jetë dhe e lexueshme e Angela Lambert përpiqet shumë që të hedhë dritë mbi “jetën e humbur” të Evës dhe ta bëjë më shumë se një shenjë në histori. Sqarojmë se lidhja e saj me Hitlerin është mbajtur tepër private, madje, edhe për familjen, shokët dhe shërbëtorët. Këta të fundit bënin më shumë hamendësime, mënyrë veprimi që i bënte ata shumë të dyzuar. Ashtu si pranon vetë ajo, ne dimë më shumë për ditët e saj në bunkerin e Berlinit sesa në të gjithë pjesën tjetër të jetës së saj. Dhe duhet thënë që faza e fundit e jetës së saj është shumë më tepër familjare.

Për ta bërë Evën edhe më shumë tridimensionale, Lambert ka përdorur shumë mjete të ndryshme, që shtrojnë pyetje. E para, ajo shkruan një rrëfim paralel rreth lidhjeve të saj tip gjermane, veçanërisht nënës së saj, e kaluara e të cilës sillte instiktivisht shumë ngjashmëri me Braunin. Në një farë mënyre ajo ishte e pafuqishme dhe tepër e çmendur. Atëherë, autorja arrin që të spekulojë rreth asaj çfarë ka thënë X për Y, por edhe se çfarë Hitleri dhe Eva duhet të kenë thënë… ndërsa kryenin vetëvrasjen. Kjo duhet thënë se është në mënyrë shumë pozitive, por edhe tepër irrituese. Përfundimisht, ajo u përpoq që të zëvendësonte jetën e Braunit me kontekstin e një drame historike rreth saj. Kjo është e mrekullueshme, por ajo është madje edhe jashtë… thellësisë së saj.

Autorja pranon vetë deri ku është futur në kërkimet e saj. Ajo dinte fare pak për këtë periudhë dhe unë kam frikë se ajo e tregon këtë rastësi qartë. Për shembull, ajo mbivlerëson shumë famën dhe suksesin e Hitlerit, kur ai e takoi në vitin 1929, duke pretenduar se Partia Naziste që atëherë kishte “Një milion anëtarë”. (Numri i vërtetë ka qenë shumë më pak se një e pesta e këtij numri), apo edhe se ‘Mein Kampf’ ka shitur gati “miliona” kopje në vitin 1927 (Në të vërtetë - vetëm dy vjet më vonë, të dy volumet së bashku kanë shitur 40.000 kopje).

Lambert identifikon, deri më atëherë me subjektin e saj, se ajo u përpoq që të tregonte se Eva nuk ishte një anti-semite dhe, madje, nuk dinte asgjë se çfarë kishte ndodhur deri më atëherë me hebrejtë. Eshtë e pamundur që të provosh këtë në mënyrë negative, por asnjë historian me reputacion nuk ka të ngjarë që të bindet. (Nuk është e qartë nga shënimet nëse David Irving, të cilin Lambert e ka intervistuar për librin e saj, e ka inkurajuar atë që të kthejë këtë libër në një apologji). Thjesht akoma, Eva që ka qenë një vajzë e këndshme katolike dhe që nuk iu bashkua kurrë Partisë Naziste, nuk e shkarkon atë nga faji. E vetmja gjë që i jepte kuptim jetës së saj ishte Hitleri dhe ajo e dinte më mirë se të gjithë se çfarë i jepte jetës së saj… ishte kuptimi i jetës me të. Kjo grua e kishte atë vetëm për veten e saj vetëm në vdekje, dhe kjo duket se ka qenë e mjaftueshme për të.

Në vend të epilogut
Të kesh sillë me Hitlerin

Lidhja në mes të Hitlerit dhe Braunit ka qenë shpesh e paparaqitur në publik, veçanërisht në vitet e para. Ka të ngjarë që Hitleri e ka trajtuar atë në fillim me indiferencë apo dhe e ka injoruar komplet. Në 1 Prill të vitit 1935, ajo ankohej te ditari i saj për një sillë të mëparshme në një hotel: “Isha ulur pranë tij për tri orë dhe nuk kemi shkëmbyer qoftë dhe një fjalë të vetme. Në momentin e ndarjes, ai më kapi në dorë ashtu si kishte bërë më parë dhe më la në të një zarf me kartmonedha. Do të kishte qenë shumë më mirë, nëse ai do të kishte mbyllur me një përshëndetje apo thjesht me një fjalë dashurie”.


Përktheu nga anglishtja Ben Andoni



ABC nr.31-Daniel Johnson, Përktheu Ben Andoni
06.04.2006

[Baptist]

Eva Braun pervec se qenit Zonjushe e Flirtit nuk mendohet te mos kete pasur ndonje rol te vecante, e aq me pak influence ne jeten e Hitlerit. Gruaja e vetme per te cilen Hitleri kishte respect te ralle, admironte dhe dashuronte me te vertete ka qene Winifred Wagner, gruaja e Siegfried Wagner, djalit te compositorit te njohur Richard Wagner.

Winifred, angleze nga lindja martohet me djalin e Wagnerit kur ishte 17 vjec, ndersa ky 45. Winifred brumoset me kulturen antisemitike te shtepise se Wagnerit te percuar nga Richard Wagner, dhe sidomos gruaja e tij e dyte (vjehrra e Winifred) Kozima. Kozima vete, qe bije e paligjshme e Franc Listit dhe e nje Konteshe te njohur franceze me origjine cifute. Mendohet se bindjet e Kozimes u krijuan ne kunderpergjigje te antipatise qe kishte formuar per prinderit e saj. Sidoqofte, R. Wagner ishte antisemit edhe para njohjes se Kozimes (kur te dy ishin te martuar me njerez te tjere).

Wagneri (kompozitori) admironte Jesusin por mednonte se ai nuk ksihte origjine cifute. Po ashtu, mendonte qe Zoti i Jesus nuk ishte ai i izraeliteve. Flitej se Wagnerin e terhiqte Budizmi.Wagneri kishte botuer edhe nje liber mbi ndikimin cifut ne muzike. Ka krijuar mjaft opera por me te preferuarat per Hitlerin qene “Siegfried” dhe “TannHauser”.

R. Wagner, e pas vdekjes se tij Kosima dhe Siegfried, dhe pas vdekjes se tyre Winifred qene inisiatoret dhe udheheqesit e nje rrethi me influence te madhe politike ne ate kohe te quajtur Beiruth (Bayreuth), ku benin pjese politikane me ze te qarqeve angleze, nje prej te cileve ishte edhe dhenderri i Eves, vajzes se R. Wagner.

Winifredi qe e vetmja grua qe mund ti telefononte Hitlerit ne cdo kohe dhe kudo, I vetmi person qe mund t’I kerkonte favore dhe t’I plotesoheshin. (permendet nje rast per te hequr njerez nga lista internimit). Sidoqofte Winifred nuk ishte nga ato qe benin nder, ose qe perdorte lidhejne saj per te shpetuar qofte edhe te njohur te afert. Shtepia e Wagner-eve ne Bayreth qe vendi I pushimit me I preferuar per Hitlerin.Familja Wagner ne Bayreuth gezonte status te vecante, privilegje ne taksa etj.

Femijet e Winifredit (sidomos 3 djemte) e konsideronin Hitlerin si babane e vet, pasi ai perkujdesej ne menyre te vecante, diskutonte edhe shetiste me ta. Winifredi qe perkthyesja e Hitlerit ne paktin me Angline. Para se Hitleri te ngihej ne pushtet Winifredi beri cmos te perparonte kauzen e tij dhe brumoste bindjet e perbashketa. Kur Hitleri u fut ne burg (ne fillim te karieres) Winifred I shpinte cdo jave pako me ushqime dhe letra per te shkruar. Mendohet se ne letrat qe conte ajo eshte shkruar Main Kampf.

Winifredi pati lidhje te ngushta me Hitlerin deri pak muaj para renies se Gjermanise. Ndersa ne vitin 1933 shume mendonin se ata do martoheshin bashke. Winifredi vdiq ne moshe te thyer pak vjet me pare. Femijet e saj tregojne se e ma nuk u pendua kurre per lidhjen shpirterore me Hitlerin, dhe se “nuk do deshironte kurre qe kjo te mos I kishte ndodhur”. Winifredi nuk lejoi askend te fliste negativisht per Hitlerin ne presence te saj deri ne fund te jetes.