Porosia e Papes Benediktit XVI per Rinine

[NoName]

POROSIA E ATIT TË SHENJTË BENEDIKTIT XVI

- DREJTUAR RINISË SË BOTËS ME RASTIN E DITËS SË XXI-të BOTËRORE TË RINISË (9 PRILL 2006) -

"Fjala jote është dritëz për këmbët e mia,
dritë për udhët e mia" (Ps. 119 [118]:105)

Të dashur miq të mi të rinj!
Me gëzim të madh ju përshëndes në përgatitjet tuaja për Ditën e 21-të Botërore të Rinisë, dhe ju përkujtoj në ato përvoja të pasura të cilat i kemi ndarë në Gjermani në gushtin e vitit të kaluar. Dita e Rinisë Botërore këtë vit do të festohet në Kishat vendore, dhe do të jetë një rast i mirë për të ringjallur zjarrin e entuziazmit i cili ishte zgjuar në Këln të cilin shumë prej jush e keni sjellë në familjet, famullitë, shoqatat dhe lëvizjet tuaja. Në të njëjtën kohë, do të jetë një mundësi e mrekullueshme që të ftoni shumë miq tuaj për të ju bashkangjitur në shtegtimin shpirtëror të gjeneratës së re drejt Krishtit.
Tema të cilën ua propozoj është vargu nga Psalmi 119 [118]: “Fjala jote është dritëz për këmbët e mia, dritë për udhët e mia" (v. 105). Më i shtrenjti ynë i dashuri Gjon Pali i II shpjegoi vargun e psalmit si në vijim: "Ai që lutet zbraz falënderimet e veta për Ligjin e Zotit të cilin e pranon si dritëz për hapat e tij në udhën e jetës shpesh të errët” (Audienca e Përgjithshme, e mërkurë 14 nëntor 2001). Zoti e zbulon veten në histori. Ai i flet njerëzimit., dhe bota të cilës Ai i flet ka fuqi krijuese. Koncepti hebraik “dabar” zakonisht i përkthyer si “fjala”, me të vërtetë bart të dy kuptimet e fjalës dhe veprës. Zoti thotë atë çka bën dhe bën atë çka thotë. Besëlidhja e Vjetër u shpall Fëmijëve të Izraelit ardhjen e Mesisë dhe themelimin e besëlidhjes së “re”; në Fjalën e bërë Njeri Ai e përmbushë premtimin e Tij. Kjo është shumë qartë e saktësuar në Katekizmin e Kishës Katolike: "Krishti, Biri i Hyjit i bërë njeri, është Fjala e Atit që është e vetmja Fjalë, e përsosur dhe e patejkalueshme. Në te Ai tha çdo gjë; nuk do të ketë më tjetër fjalë përveç kësaj” (n. 65). Shpirti i Shenjt i cili udhëhoqi popullin e zgjedhur duke i frymëzuar autorët e Shkrimeve të Shenjta, i hap zemrat e besimtarëve për të kuptuar domethënien e tyre. Po ky i njëjti Shpirt është i pranishëm në mënyrë shumë vepruese në kremtimin e Eukaristisë kur meshtari, “in persona Christi”, i thotë fjalët e devocionit, duke shndërruar bukën dhe verën në Korpin dhe Gjakun e Krishtit, për ushqim shpirtëror të besimtarëve. Për t’u ngritur në shtegtimin tonë në këtë botë drejt Mbretërisë Qiellore, ne të gjithë duhet të ushqehemi me fjalën dhe bukën e Jetës së pasosur, dhe këto të dyja janë të pandashme njëra prej tjetrës.!
Apostujt e kanë pranuar fjalën e shëlbimit dhe e kanë përcjellë tek pasardhësit si visar të çmueshëm që mbahet i sigurt në kuti të thesareve të Kishës: pa Kishën, ky visar rrezikohet të humbet apo të shkatërrohet. Të dashur miq të mi të rinj, duajeni fjalën e Zotit dhe duajeni Kishën, dhe kjo do të ju jep juve mundësi për të pasur thesarin me një vlerë shumë të madhe dhe do të ju mësojë si të çmoni pasurinë e tij. Duajeni dhe ndjekni Kishën, sepse ajo ka marrë prej Themeluesit të vet misionin për t’u treguar njerëzve rrugën për në lumturinë e vërtetë. Nuk është e lehtë për të njohur dhe për të gjetur lumturinë e mirëfilltë në këtë botë në të cilën jetojmë, ku njerëzit zakonisht mbahen të robëruar nga mënyra aktuale e të menduarit. Ata mund të mendojnë se janë të “lirë”, por janë duke e humbur rrugën dhe bëhen të humbur në mes të gabimeve apo iluzioneve të ideologjive lajthitëse. “Vet liria duhet të lirohet” (krh. Veritatis Splendor, 86), dhe errësira në të cilën njerëzimi është duke shkuar me të prekur si i verbër ka nevojë të që të shndritet. Jezusi na ka mësuar se si kjo mund të bëhet: "Nëse do ta mbani fjalën time, vërtetë do të jeni nxënësit e mi; do ta njihni të vërtetën dhe e vërteta do t’ju bëjë njerëz të lirë" (Gjn 8, 31-32). Fjala e mishëruar, Fjala e së Vërtetës, na bën të lirë dhe e drejton lirinë tonë drejt të së mirës. Të dashurit miqtë e mi të rinj, meditoni shpesh mbi fjalën e Zotit, dhe lejoni që Shpirtit Shenjt të jetë mësuesi i juaj. Atëherë do të zbuloni se mënyra e të menduarit e Zotit nuk është e njëjtë me mënyrën e të menduarit të njerëzimit. Do të gjeni vetveten të udhëhequr të soditni Zotin e vërtetë dhe të lexoni ngjarjet historike nëpërmes të syve të Tij. Në plotësi do të shijoni gëzimin që është sajuar prej së vërtetës. Në rrugën e jetës, e cila nuk është as e lehtë as e liruar prej mashtrimeve, do të përballeni me vështirësitë dhe vuajtjet dhe nganjëherë do të tundoheni të bërtisni me psalmistin: "Jam për së tepërmi i përvuajtur" (Ps 119 [118]. v. 107). Mos harroni të shtoni edhe atë sikurse edhe psalmisti: "ma përtërit jetën, o Zot, sipas premtimit tënd... Jeta ime është gjithmonë në rrezik, por nuk e harroj Ligjin Tënd" (ibid. vv. 107; 109). Prania e përzemërt e Zotit, nëpërmes të fjalës së Tij, është dritë e cila shpërbën errësirën e frikës dhe e ndriçon udhën edhe në kohët më të vështira.
Autori i Letrës drejtuar Hebrenjve shkroi: "Vërtetë, fjala e Hyjit është e gjallë dhe vepruese. Është më e mprehtë se çdo shpatë dy tehesh. Përshkon aq sa ndan frymën dhe shpirtin, gjymtyrët dhe palcin dhe shqyrton ndjenjat dhe dëshirat e zemrës" (4:12). Është shumë e rëndësishme që të merret seriozisht vendimi që të përfillet fjala e Zotit për t’u bërë “arma” e domosdoshme në luftën shpirtërore. Kjo do të jetë e fuqishme dhe do të jep rezultate nëse mësojmë që ta dëgjojmë dhe asaj t’i bindemi. Katekizmi i Kishës Katolike shpjegon: "T’i bindesh (nga fjala latine ob-audire, ”dëgjo ose të dëgjosh”) në fe është që t’i dorëzohesh lirisht fjalës e cila është dëgjuar, sepse e vërteta e saj garantohet nga Zoti, i cili është vet e Vërteta” (n. 144). Përderisa Abrahami i cili bëhet shembull në këtë mënyrë të dëgjuarit që është bindje (dëgjueshmëri), Solomoni në anën e vet tregohet të ishte studiues i zjarrtë i urtisë e cila përfshihet në Fjalë. Kur Zoti e pyeti atë: "Kërko çfarë do që të të jap unë", mbreti i urtë u përgjigj: "Jepi, pra, shërbëtorit tënd një zemër që të dijë të mësojë" (1 Mbretërve 3:5,9). Fshehtësia e kërkimit të “zemrës që të dijë të mësojë” është që të ushtrosh zemrën tënde për të dëgjuar. Kjo fitohet duke medituar me këmbëngulësi mbi fjalën e Zotit dhe duke mbetur vendosmërisht i rrënjosur në te nëpërmes të përkushtimit për të këmbëngulë që të arrihet të njihet më mirë.

[NoName]

Të dashurit miqtë e mi të rinj, ju nxis që të jeni më të afërt me Biblën, dhe ta keni atë afër vetes që ajo të bëhet busulla juaj që të ju drejtojë në rrugën të cilën duhet ta ndjekni. Duke e lexuar atë, do të mësoni ta njihni Krishtin. Lidhur me këtë Shën Jeronimi ka thënë: “Mos dija ndaj Shkrimit Shenjt është mos dija ndaj Krishtit” (PL 24,17; krh. Dei Verbum, 25). Mënyra e rrënjosur nga koha për të studiuar dhe shijuar fjalën e Zotit është lectio divina (komenti biblik), e cila përbëhet prej rrugës shpirtërore të vërtetë dhe reale që është e zhvilluar në etapa. Pas lectio, e cila qëndron në leximin dhe rileximin e fragmentit nga Shkrimi Shenjt dhe duke përvetësuar elementet kryesore, ne vazhdojmë me meditatio (meditim). Ky është moment i reflektimit të brendësisë në të cilën shpirti kthehet në Zot dhe mundohet të kuptojë se çka fjala e Tij na thotë neve sot. Pastaj vjen, oratio (lutja) në të cilin ne vazhdojmë të bisedojmë me Zotin drejtpërdrejt. Në fund vijmë deri te contemplatio (reflektim). Kjo na ndihmon që t’i mbajmë zemrat tona të kujdesshme ndaj pranisë së Krishtit, fjala e të cilit është “dritë që ndriçon në vend të errët – deri të zbardhë dita e të lindë Ylli i Dritës në zemrat tuaja" (2 Pjet 1:19). Leximi, studimi dhe meditimi i fjalës së Zotit atëherë do të rrjedhë në jetën e besnikërisë së vazhdueshme ndaj Krishtit dhe mësimeve të Tij.
Shën Jakobi na thotë: "Bënu zbatues të fjalës e jo vetëm dëgjues që gënjejnë vetveten. Sepse, në qoftë se dikush e dëgjon fjalën, por nuk e zbaton, ai i përngjan njeriut që e shikon fytyrën e vet në pasqyrë, e pa veten, shkoi e menjëherë harroi se si qe. Ndërsa ai që e vëren ligjin e përsosur, - atë të lirisë – e në qoftë se i përvishet jo thjesht si dëgjues i habitur, por si zbatues i veprës, ky do ta gjejë lumturinë e vet në ushtrimin e tij” (1:22-25). Ata të cilët dëgjojnë fjalën e Zotit dhe gjithmonë i drejtohen asaj, janë duke ndërtuar ekzistencën e tyre në themele të forta. "Kështu, kushdo i dëgjon këto fjalë të mia dhe i shtjen në veprim”, thotë Jezusi, “mund të krahasohet me njeriun e urtë, i cili e ndërtoi shtëpinë e vet mbi shkëmb” (Mt 7:24). Nuk do të shembet kur të vjen koha e keqe.
Të ndërtosh jetën tënde në Krishtin, të pranosh fjalën me gëzim dhe të i vësh mësimet e saj në vepra: kjo, njerëz të ri të mileniumit të tretë, duhet të jetë programi i juaj! Është një nevojë urgjente për dalje të gjeneratës së re të apostujve të ngulitur (ankoruar) me vendosmëri në fjalën e Krishtit, të aftë për të përballur sfidat e kohës sonë dhe të përgatitur për të përhapur Lajmin e Mirë (Ungjillin) anë e përtej. Këtë Zoti e kërkon nga ju, në këtë juve ju fton Kisha, dhe kjo është ajo që bota – edhe pse mund të mos jetë e vetëdijshme për këtë – e pret nga ju! Nëse Jezusi ju thërret, mos u frikoni të i përgjigjeni me zemërgjerësi, posaçërisht kur kërkon nga ju që të shkoni pas Tij në jetën e shenjtë ose në celibat (priftëri). Mos u frikoni; Atij besoni dhe nuk do të zhgënjeheni.
Miq të dashur, në Ditën e 21 Botërore të Rinisë të cilën e kremtojmë më 9 prill, pas Dielës së Larit, do të kemi qëllimin, në zemrat tona, për të shtegtuar drejt botës të takohemi me të rinj të cilët do të tubohen në Sidnej në korrik të vitit 2008. Do të përgatitemi për atë takim madhështor ku të gjithë së bashku do të reflektojmë në temën Shpirti i Shenjtë dhe misioni në etapa të njëpasnjëshme. Këtë vit vëmendja jonë do të jetë e përqendruar në Shpirtin Shenjt, Shpirtin e së Vërtetës, i cili na e zbulon Krishtin, Fjalën e bërë Njeri, duke i hapur zemrat e secilit ndaj Fjalës së Shëlbimit e cila na shpien në plotësi të së Vërtetës. Vitin e ardhshëm, në 2007, do të meditojmë mbi vargun nga Ungjilli sipas Gjonit: “Ashtu sikurse Unë ju desha juve, doni edhe ju njëri-tjetrin” (13:34). Do të zbulojmë më tepër për Shpirtin Shenjt, Shpirtin e Dashurisë, i cili e ngjall bamirësinë hyjnore në ne dhe na bën të vetëdijshëm për nevojat materiale dhe shpirtërore të motrave dhe vëllezërve tanë. Së fundi do të arrijmë në takimin botëror të 2008 dhe tema e atij takimi do të jetë: ”Por ju do të merrni fuqinë e Shpirtit Shenjt, i cili do të zbresë në ju dhe ju do të bëheni dëshmitarët e mi" (Veprat e Apos. 1:8).
Që nga ky moment e tutje, të dashur miq të mi, në atmosferën e dëgjimit të vazhdueshëm të fjalës së Zotit, thirrni Shpirtin Shenjt, Shpirtin e guximit (qëndresës) dhe të dëshmisë, që ju të mund të shpallni Lajmin e Mirë (Ungjillin) pa frikë deri në të sosur të botës. Zoja jonë ishte e pranishme në shtëpi bashkë me Apostujt në pritje të Rrëshajve (zbritjen e Shpirtit Shenjt). Le të jetë ajo nëna dhe udhëzuesja e juaj. Le të ju mësojë të pranoni fjalën e Zotit, që ta çmoni dhe ta mbani në zemrat tuaja (cf Lk 2,19) ashtu siç bëri ajo gjatë tërë jetës së saj. Le të ju jep zemër që t’i thuani “po” Zotit deri sa të jetoni “dëgjueshmërinë e besimit”. Le të ju ndihmojë të qëndroni të fuqishëm në fe, të qëndrueshëm në shpresë, këmbëngulës në bamirësi, gjithmonë të vëmendshëm në fjalën e Zotit. Unë jam së bashku me ju në lutje, dhe ju bekoj secilin prej jush me gjithë zemrën time.


Nga Vatikani, 22 shkurt 2006, Festa e Katedrës së Shën Pjetrit Apostull

BENEDICTUS PP. XVI