Me beri pershtypje kjo pjese nga nje artikull i Nolit i publikuar ne "Dielli", Boston,n.46, 1910:
"Në qoftë se u përhap krishterimi në Shqipëri në gjuhën greke, këto terma do të ishin greqisht. Për provë sllavonishtja, në të cilën priftit i thonë “ierei”, meshës “liturgia” dhe kështu tutje. Krishtërimin në Shqiperi nuk e përhapnë selanikasit, por vetë shën Pauli (...). Mbetet pra një çështje e vetëm: shën Pauli ç’gjuhë përdori në Ilirikum? Përgjigjja është e lehtë: ose shqip ose latinisht. Shqipëria gjer atëhere s’ish sunduar kurrë prej grekërish (...), po sundohej prej governatorësh romanë dhe latinishtja u imponua si gjuhë ofiqale. Ungjillëzimin që nisi Shënt Pauli e mbaruan pastaj misionarë latinë dhe kjo provohet nga rithmi roman i kishave te vjetra ne Toskëri, nga terminologjia latine dhe nga që Shqipëria qe ne jursdiktën e papës, gjersa nisnë grindjet në mes te dy kishëve. Arkivet e Vatikanit janë plot me dokumente për ungjillizimin e Shqipërisë prej latinësh. (...) Kështu pra provohet me fakte historike që tradiciet e Kishës Shqipe janë fjesht latine për TETË SHEKUJ në Toskëri dhe për NËNTËMBËDHJETË SHEKUJ në Gegëri..."
Ne vitin 732 Luani III Izaurik perandori, gjate luftes per ikonoklastine, ndau jurisdikten e dioqezave midis Romes dhe Kostantinopojes. Problemi qe se vuri nen Kostantinopojen edhe Illyricum-in dhe Italine jugore, qe kishin mbetur gjithmone nen Papen. Kjo vuri pengesen e pare te madhe nga ana praktike per nje zgjidhe paqesore te atij konflikti qe do te shperthente perfundimisht ne 1054 me Skizmen e Lindjes... Kjo nuk do te thote qe peshkopet dhe popullsia e ketyre tokave pranoi urdherin e nje perandori te larget nga pikpamja gjeografike dhe nga ndjeshmeria fetare. Iliret dhe Italianet jugore nuk ishin greke...( kam permbledhur ne pak fjale ate thote M.V. Anastos, The transfer of Illyricum, Calabrie and Sicily to the jurisdiction of the Patriarchate of Constantinople in 732-733, in Silloge bizantina in onore di Silvio Giuseppe Mercati (Studi bizantini e neoellenici, IX), pagg. 14-31, Roma 1957. )
Tani, personalisht kam konsiderate te larte per Nolin, por prape mendoj se nuk eshte i pagabueshem. Ajo qe thote me ngjan si e vertete, por, nga shume gjera qe kam degjuar ketu mbi orthodoksine shqiptare sidomos nga filo-Janullatosi i terbuar Seminarist (nuk e kam me te keq o Seminarist, e them me buzeqeshje se me kujtohet si me ofendove njehere duke me quajtur antar i Taize-se), do te me dukej interesant nje diskutim mbi kete teme:
Ke patriark ndoqen shqiptaret? Nese ajo qe thote Noli eshte e vertete, atehere si u perhap orthodoksia (bizantinizmi ose feja e krishtere lindore po te doni)?
Nuk duhet harruar se orthodokset sot jane me shume se katoliket... Po te shohim arbereshet kemi perballe katolike te ritit bizantin (pra meshen e thone ne menyre idenike me orthodokset). Kjo ka rrenje historike. Nuk duhet as harruar fakti qe ne Koncilin e Firences me 1435-1443 kishat u bashkuan, po ky akt nuk u njoh nga peshkopi grek Mark i Efezit, i cili per ne katoliket eshte kokederr i mete, ndersa per orthodokset eshte hero. C'fare influence mund te kishte nje grek ne Shqiperine e kohes se Skenderbeut kur luftonte nen drejtimin shpirteror te Papes kunder turqve?
Do te doja te vija dy kushte metode...
1 - Nuk i ben hir askujt te trajtoje tjetrin keq me fjale dhe te flase me perbuzje per bindjet e tija fetare. Nuk eshte qellimi im te shpertheje nje tjeter lufte e zjarrte me fjale katoliko-orthodokse. E di qe dikush e ka te veshtire, por nisuni nga fakti qe jemi dy dege te te njejtes peme, qe Krishti na bashkon.
2- Kur tregoni fakte te rendesishme e vendimtare per te provuar ate qe thoni ju lutem sillni burimet letraro-historike te tyre. Pra titullin e librit/artikullit, vendbotimin dhe vitin e botimit.
Krijoni Kontakt