Tė gjithė shqetėsohen. Ėshtė ndjenjė tė cilėn e kemi kur pėrballemi me diēka, nga e cila kemi frikė. Njė shemull i mirė janė provimet. Tė gjithė merakosemi pėr to, i themi vetvetes : “E di qė nuk do tė kaloj”, ndėrsa tė rrahurat e zemrės dhe frymėmarrjes shpejtohen kur jemi duke hyrė nė sallė.
Njė ankth i vogėl ėshtė i mirė pėr ne. Pėrndryshe si do ta motivonim vetveten? Mirėpo nganjėherė ankthi bėhet problem. Nėse pėrgjigjeni me “po” pėr tė gjitha pyetet e meposhenuara mund te jeni duke vuajtur anksioziteti:

-A shetqėsoheni dhe merakoseni shpesh?

-A shqetėsoheni pėr gjėrat pėr tė cilat tė tjerėt nuk brengosen?

-A keni filluar t’u shmangeni situatave qė ju shkaktojnė ankth?

-A ka filluar t’ju pengon nė jetėn tuaj
?

Afėrsisht 1 nė 20 njerėz vuajnė nga ndonjė shkallė e ankthit? Nganjėherė ankthi ynė nxitet nga ndonjė ndodhi nė jetė, psh. divorci, mendimi pėr vdekjen, sėmundja, detyrimet si dhe gjėrat qė nuk na pėlqejnė. Kėshtu ne shqetėsohemi pėr gjithēka. Megjithatė, kjo nuk mund tė na mposhtė dhe ne mund tė pėrballemi me tė.