Renkim

[kulla]

nje cast, nje vajze
me floke te zeze,
ne fillim te njezetave
vizaton nje lepurush me lapsa me ngjyra
mbi nje tryeze te xhamte,
pastaj suprinen do e bej dritare,
dhe nje tjeter vajze,
nje femije, jo me shume se tete,
(duhet te jene shoqe)
me tipare ezmere mesdhetare,
ose perse,
iu ofron banane falas kalimtareve,
e me nje miresjellje mbreale i percjell.

i njejti cast,
ne nje tjeter bote,
nje perspektive perverse e vetmja lidhje,
ose me mire, pa lidhje fare:

kreshte e bardhe, e heshtur,
ulerime e mbytur, grykecjerre,
jashteqitje te mendafshta,
substance e trashe,
ngercje degjenerimi pa mbarim,
orgazem e derdhur mbi memorie qerpikesh,
sy qe qeshin sperme lare,
mungese e velur, largesi,
pritje, plogeshti,
vetmi,
vetmi.

[katana]

Mbi kullen e trupit tend kercej
Renkoj!
Nen melodine e nje muzike brutale
emrin tend kendoj.
Zot, te kerkoj.
Tempulli me shembet ne brendesi.
Aty bie dhe un.
Martire!

[Henri]

pastaj? (mos me lini ta mbaroj une)

[kulla]

mbaresia mbaron ketu.
ne thepa majoshe ku shqiponja
le nje koke ne shkemb,
ne cmendje,
ne hieroglif pseudo-kinez,
me nje dykrenare te kryqezuar ne gjak
e me tre zara qe peshojne tre funta ne xhep,
ne shtate viza te bardha
te nje nate pa yje e pa hene,
duke pritur ne rutine margariten
mitologjike te agimit,
beatles ne radio,
ne kafke lolly pop.

[VETRIOLI]

ah kullaq kullaq
e di une ca do ti

[katana]

Ajo te ndjek nga pas. Si c’do bushter besnike. Ti can boren me hapat e tua te medha e ajo ec mbi gropat e thella qe le pas. Te dy heshtni! Ka mbi 6 ore qe ecni ne kerkim te ndonje gjeje te gjalle. Ke kohe qe nuk e kthen koken mbrapa ta shohesh nese eshte aty, qe nuk e ke humbur diku. Vetem ndien dhe nuhatjen e saj dhe je i sigurt qe do te ndiqte e nuk do ti shqiste syte e saja te nxehta. Shpesh here detyrohet te vrapoj qe te ndjek shpejtesine tende neper bore, kur u lodh leshoi nje te lehur qe i shpetoi. Ti s’ke as emer per te. I therret c’te te ze goja. Nga emri i jot eme, e nganjehere kur po e ledhaton e shikon mire e i thua “ti dukesh si nje Dina. Jo jo si nje Liza. Si nje Liza Minnelli” po te shumten e kohes cdo poshtersi qe di. Pasi vdiq Dina e babait, e babai vet, gjuetia s’eshte me e njejta. Gjithsesi nuk ke as si ta lesh. Te eshte bere nje tradite. Lizen e mba rrotull po per te njejten arsye. Ne fakt as nuk po e kekoje e as nuk e do po gjithsesi e di qe te duhet nje cape per gjueti. Nuk eshte as cape gjuetie. Po bushtra eshte ose shume e zgjuar ose eshte budallaqe e ben sit a kishte ne gjak gjuetine. Ti ama e ke ne gjak. Nuk e mba mend heren e pare qe te kishte marr me vete gjyshi. Merrnin turne kush te te mbante ne sup: njehere gjyshi qe ishte i forte edhe pse mosha e kishte lodhur e here babi qe te mbante prej zorrit e turpit qe plaku te kishte marr me vete. Dina u ndiqte nga pas e here printe rrugen e ti nuk ja shqisje syte edhe kur degjoje perrallat e gjyshit per derrat e eger e ariun qe e kishte plagosur. Kur shkoje me to per gjueti ishte e vetmja kohe qe te linin te luaje me Dinen. Po ndryshe nga Diana, Liza vetem te ndjek. Nuk luan me ty. E di qe dhe ti se ke mbajtur afer apo ti tregoje asaj te njejtes kujdes e dashuri si Dines, e eshte disi faji jot.Po gjithsesi nuk ndihesh fajtor sepse bushtra nuk eshte e jotja thjesht te eshte ngjitur si rrodhe e as nuk te behet aq sa ta humbesh diku. Ajo te ndjek, te beson edhe pse nuk ja heq syte ciftes qe mba var mbi sup.