Disa çeshtje lidhur me BIBLEN!

[NoName]

Por ajo a është e domosdoshme?



Bibla është e domosdoshme sepse na sjell Lajmin e gëzueshëm mbi shëlbimin e njerëzimit që në emër të mbarë njerëzimit i ka qenë drejtuar e dhuruar popullit të Izraelit e nëpër Jezu Krishtin përsëri mbarë njerëzimit. Aty gjejmë dëshminë e fesë së hebrenjve (BV) dhe të krishterimit (BV e BR). Të lexohet Shkrimi Shenjt do të thotë të gjesh këtë mesazh në dëshminë e fesë të të paraardhësve tanë dhe dëshminë tonë fetare ta krahasojmë me atë. Nga Bibla mësojmë se Hyji vazhdon ta krijojë botën, të flasë ende në historinë e njerëzimit e të dëftojë se do më shumë drejtësi në mesin tonë. Hyji me anë të Biblës, me ndikimin e Shpirtit Shenjt, jep hire për të ngritur “profetë” – njerëz të mirë, shenjtër që me nënshtrim të vullnetit të tij vullnetit të Hyjit, dëshmojnë Hyjin deri në derdhje të gjakut. Lexohet Bibla për t’i krahasuar e madje për t’i bazuar bindjet tona religjioze a janë të sakta me dëshminë e fesë të të parëve tanë.

Nëse feja është e njëjta, mënyra për ta jetuar ndryshon sipas kohës. Në një kohë ka theksimin mbi një send e një kohë të vjetër mbi një send tjetër: feja e njëjtë e mënyra dëshmimit e ndryshme. Ilustrim: ndarja e pasurisë në fillim të krishterimit na thotë se na duhet të jetojmë po atë fe, por jo më në grumbullimin e pasurisë “të këmbët e apostujve”, por duhet kërkuar mënyrë tjetër si psh. ndarjen e drejtë të pasurisë, solidaritetin etj.etj.

Kush mendon se Shkrimi Shenjt jep recepte të gatshme për rregullimin e botës e ka gabim; por në bazë të saj mund të nxirren të gjitha parimet për një jetë religjioze e dinjitoze të sigurt njerëzore dhe shumë humanitare. Bibla është e domosdoshme për themelet e fesë së Kishës.

[NoName]

Bibla sajon mendësinë e krishterë


Feja nuk jetohet vetëm por në bashkësinë që quhet Kishë. Kishës i duhet vazhdimisht të mbështetet në Shkrimin Shenjt për të nxjerrë nga burimi i sigurt udhën që duhet të ndjekë. Ajo e siguron a është mënyra si e jeton Ungjillin sot në përkim me zbulesën e Biblës. Të vërtetat e fesë nuk është lehtë të shprehen në mënyrë të kuptueshme. Kështu feja në Bibël ka burim të pashtershëm përfytyrimesh, shprehjesh, ngjarjesh e simbolesh për të siguruar se dëshmimi ynë i fesë është në përkim me të vërtetën.
Ngjarja p.sh. e viçit të artë bëhet simbol i hyjnive të vogla personale që, dalngadalë, siç janë mendja e madhe, ngurrimi të mos pranohet e vërteta e njohur ose e drejta, e mira qoftë personale e dikujt qoftë edhe e mbarë popullit / siç janë sistemet totalitare/, ose në studime ajo anësi që kundër ndërgjegjes pohon çfarë s’është i bindur se është e vërtetë.
Nuk është më në modë idhujtaria materiale ndër popujt e civilizuar, por këto hyjni personale që i përmendëm mbeten gjithherë në mesin e njerëzve – mohojnë Hyjin e vërtetë e kështu simbolikisht “ adhurojnë viçin e artë “ që e ndërtuan izraelitët në shkretëtirë.
Procesioni rreth Jerihonit dhe rrënimi i mureve na thotë se toka është dhuratë e Hyjit e si të tillë duhet ta ruajmë. Kjo parabull edhe neve sot na thotë se na duhet të jemi mirënjohës për tokën e dhuruar e na detyron të kemi nderim për të e ta ruajmë me kujdes, ta kërkojmë e ta përdorojmë për të mirën e njerëzve pa e shpërdoruar / ekologjia sot është lëvizje moderne /.
Në një fjalë strategjia hyjnore është të mos bëjë dhunë në vullnetin e lirë të njeriut, por me anë të pedagogjisë, duke dhënë shenja për edukim, Bibla bëhet burim i pashtershëm për edukimin e njerëzve. Ajo trajton një mendësi në njerëz që i bën më të gatshëm ta hetojnë praninë e Hyjit e, simbas ndërgjegjes ta jetojmë jetën e qenësit të arsyeshëm që nuk është i hedhur rasandodhas në hapësirën e rruzullit.
Ajo na lidh me të gjithë besimtarët e kohës së shkuar dhe të tashmes. Na rreshton në ndeshtrashat e besimtarëve në Hyjin që prej Adamit, nëpër Noehin e Abrahamin deri në Jezu Krishtin, të Ringjallurin e Nazaretit. Na shtie në rrethin ngushëllues të shpresës së madhe të thirrjes sonë “ të birësisë në shpirt – adoptimit “.
Të lexohet Bibla për të krishterin nuk duhet të vlerësohet si diçka që njeriu e bën për “ hobi “ o për të kaluar kohën o edhe vetëm për të njohur kulturën, por është e domosdoshme për disa arsye. Kështu mund t’ kuptohet se Bibla edhe pse libër i vjetërsisë, prapë mbetet shumë aktual e me rëndësi të shumëfishtë për ta bërë jetë – jetuar.

[NoName]

Bibla është për gjithkënd


Faqet e mëparshme mund të formojnë një mendim se Bibla është shumë e komplikuar, madje aq e vështirë sa që shumica e madhe as që ka pse ta marrë në dorë. Qenka libër që duhet t’u lihet vetëm ekspertëve. Jo, assesi! Biblën mund ta lexojnë e duhet ta lexojnë të gjithë pa qenë ekspertë të studimit të saj: ajo është për të gjithë njerëzit.

Pse?

a) Më së pari pse si besimtarë të gjithë e kanë një ndihmë të veçantë: fenë e vet. Bibla ka një afëri – afinitet në fe të atyre që e lexojnë me fenë e atyre që e kanë shkruar. I krishteri e lexon Biblën i nisur nga feja në Jezu Krishtin e bashkë me Jezu Krishtin e ringjallur.
Vërtet, besimi në një Hyj që aq fort na don sa që ka dhënë një të vetmin Birin e vet për shëlbimin e të gjithë njerëzve e që don ta jetojnë mbretërinë e tij të paqes e të dashurisë, jep një çelës të mrekullueshëm për leximin e kuptimin e Shkrimit Shenjt. Kjo bindje e besimtarit i tupit të gjitha vështirësitë e kuptimit, sepse i zhduk të gjitha ato përshkrime ahmarrëse, hidhëruese, ndëshkuese të tjera, kështu që i krishteri e merr vesh lehtë se ato përshkrime nuk janë përshkrime realiteti, por mënyrë paraqitjeje e kohës, stil jete të kohës së kaluar.

b) Leximet biblike të liturgjisë bëjnë që i krishteri të mos jetë krejtësisht pa njoftime mbi Shkrimin Shenjt sepse pjesët që lexohen / tri janë të marra nga Bibla / e shtjellohen në bashkësinë e besimtarëve, lehtësojnë shumë kuptimin e Biblës. Këtu është Kisha që na e dhuron leximin e pjesëve të Shkrimit Shenjt në meshë e në ndarjen e sakramenteve e të sakramentaleve.

c) Leximi në grupe – është një pasurim shumë i madh në kuptimin e Shkrimit Shenjt. Ndihmon sidomos pse, si bashkëveprim kishtar anëtarësh, ka hire e ndihmë të posaçme prej vetë Hyjit.

d) Ekzegjeza është një degë shkence biblike që shtjellon vendet më të vështirat e Shkrimit Shenjt. Të dhënat e saja në botimet katolike shënohen në fund të faqes – vërejtjet e ato ndihmojnë të merret vesh Shkrimi Shenjt. Botimet katolike i kanë gjithmonë vërejtjet. Por gjithashtu janë edhe parathëniet zakonisht para çdo libri. Kjo është një shërbesë e brendshme e Kishës ku, në bazë të arritjeve të shkencave biblike, shtjellohen vendet e vështira.

e) Magjisteri i Kishës jep shtjellime mbi ndonjë vend që ndoshta sjell ndonjë çështje të ndërlikuar. Barinjtë përgjegjës të Kishës, përfaqësues e të profesionit e të misionit ndërhyjnë për të dhënë shtjellim e sqarim sipas rrethanave e të arriturave të kohës.

Shërbesa e Magjisterit kishtar ndërhyn në të mirën e ruajtjes të visarit të Shkrimit Shenjt që ndonjë grup të mos e marrë krepçinë mbi Biblën në raste kur ndonjë çështje del në pah për kuptimin e saj që të mos bëhet ndonjë shmangije në shpjegimin e saj. Magjisteri pengon që të mos bëhen përshpejtime që mund të bëjnë të devijohet nga e vërteta. Merr parasysh të gjitha rrethanat e mundshme e çështja zhvillohet sipas arritjeve të shkencës biblike e të tjerave që thirren në ndihmë për të mirën e bashkësisë së besimtarëve. Magjisteri bën çmosin të favorizojë e të mundësojë të hapet përherë e më mirë interpretimi i Biblës.