Pengesat e besimit.

[deshmuesi]

Se pari ju uroj gezuar Krishtlindjen, te gjithe te krishterve ne mbare boten.
Ne kete forum te krishtere, jane sejlle mjaft shkrime ne lidhje me besimin ne Krishtin, dhe une mendoj se kjo eshte nje nder temat me te rendesishme, permes se ciles Perendia na tregon besimin e vertete. Po keshtu Perendia na zbulon qendresen tone ne kete besim, si dhe eksperiencat e vellezerve te ndryshem, qe per gjithsecilin prej nesh jane nje deshmi e gjalle, rreth asaj cka Zoti ka bere ne jeten dhe besen tone te krishtere.
Shpesh here me te krishtere te ndryshem ndodh qe , besimin e tyre perpiqen ta ndertojne dhe ta interpretojne simbas deshirave te tyre vetikake. Ndodh qe ne besen tone te krishtere, shume "gjera ", ( si pjese perberse te besimit) ti vendosim ne nje menyre aspak funksionale dhe aspak te frytshme per ndertimin dhe qendresen tone ne Krishtin JEzus. Me kete fakt nuk dua te them se, ne nuk besojme ne Krishtin Jezus, por pyetja ime eshte: Sa e rendesishme eshte vendosja e drejte e "gjerave" ne besim, si dhe cfare sjell paregullsia e tyre ne besen tone te krishtere? Mbase shumekush prej jush perpiqet te dije konkretisht se, cfare jane keto "gjera"" ne besen tone, te cilat ne duhet ti vendosim sa me drejt.
Le te sjell nje shembull , ne menyre qe ta bej sa me te qarte se cdo te thote, mosvendosja e regullt e "gjerave" ne besimin tone te krishtere.
" Njehere ne nje familje festohej ditlindja e babait. Keshtu babai mblodhi te afermit e tij ne shtepi, dhe sebashku festuan kete ditelindje. Festa mbaroi naten vone, dhe keshtu prinderit nuk kishin kohe qe te persenditnin shtepine. Babai tha: Le te shkojm te fleme, se neser qysh heret do te shkojme ne pune. Dhe ju drejtua cupes se tij, e cila ishte rreth 13 vjec, dhe i tha: Albana meqense neser ti nuk ke shkolle, te lutem laji enet dhe persendite shtepine, pasi ne na duhet te shkojme ne pune. Albanes i ndriti fytyra, sepse per te ishte hera e pare qe i ngarkohej nje detyre kaq e madhe, dhe keshtu ajo me kenaqesi e pranoi. Ne zemren e saj vlonte deshira per te bere nje pune sa me te pelqyeshme dhe te lavdereushme para prinderve te saj. Keshtu ne mengjez heret prinderit shkuan ne pune ndersa Albana vazhdonte te flinte. Pasi Albana u ngrit menjehere filloi tju pervishej puneve te shtepise, duke lare enet dhe duke fshire te gjithe shtepine. Pasi ajo mbaroi se lari enet mendoi dhe tha: Keto pjatat e lara nuk do ti fut ne dollapin e eneve, por do ti ve ne vitrinen e bufese , ne menyre qe te shihen nga prinderit. Ndersa enet e qelqta qe ndodhen ne bvitrine, do ti fut nen krevat, pasi ato nuk i kam lare une, dhe keshtu veproi. Me pas pasi fshiu shtepine dhe mori pluhurat, tha: ndersa kariget nuk do ti fut nen tavoline, por do ti ve ne nje vend sa me te dukshem, psh ti ve mbi krevat, ne menyre qe kur ti vijne prinderit ti shohin se si ato vetetijne nga pastertia. Pra perfundimisht Albana veproi ashtu sic i pelqeu, duke menduar se vendosja e ketyre "gjerave" jo ne vendet e tyre , do te bente nje pamje me te bukur para prinderve te saj. Por cfare ndodhi kur prinderit erdhen ne shtepi? Kur ata hyne brenda, u ndjene te befasuar, pasi shikon nje paregullsi te "gjerave" ne dhome. Nga ana tjeter Albana, priste me padurim qe te merte lavderimet prej prinderve te saj. Babai e kutpoi menjeher situaten dhe pasi e mori Albanan ne preherin e tij i tha: Albana e di qe je munduar dhe perpjekur ne menyre qe te na kenaqesh me punen tende, por, "gjerat" kane nje regull te cilit cdo kush prej nesh duhet ti permbahet. Une e di se ti je lodhur me punen e bere, por ne kete menyre se si ti i ke vendosur "gjerat, ke bere te zorshem funksionin e tyre, ne lidhje me frytshmerine qe ato sjellin ne familjen tone. Psh, nuk mund te ulesh me karige mbi krevat, e te hash gjellen. Apo nuk mund te vendosesh enet e guzhines, ne vitrinen e bufese, pikerisht ne vendin ku rine qelqurinat. Albana e kutpoi se ka rendesi te madhe vendosja e "gjerave" neper vendet e tyre, ne menyre qe ato te mos humbasin funksionin e tyre, dhe per kete falenderoi babane dhe nenen e saj, qe i dhane nje mesim mjaft te rendesishm jo thejsht ne regullimin e shtepise, por ne te gjithe jeten e saj. duke kuptuar se, cdo "gje" ka nje vend te caktuar, prej ku dhe kryen funksionin e saj. Po keshtu ajo kuptoi dhe mesoi se, mosvendosja e "gjerave" ne vendet perkatse, ben te mundur qe ato te humbasin funkisonet epr te cialt edhe jane dhene".
Mbase shembulli eshte pak vulgar, por duhet thene se ne te ka nje mesim shume te rendesishem. Ajo qe duhet thene eshte fakti se, Albana "asgje" nuk hodhi perjashta, por vetem sa ju ndryshoi vendet. Pra gjithshka ishte ishte brenda dhomes, por keqvendosja e ketyre "gjerave prej saj, solli mosfunksionim te tyre ne familje.
Vazhdon

[deshmuesi]

Une kam pare se si te krishter te ndryshem, te cilet deshmojne se besojne tek Krishti, dhe ne fakt besa e tyre nuk eshte e frytshme. Cfare ndodh me nje te krishtere, kur besa e tij nuk ka frut?
Jezusi na meson se, Besimi ne te Verteten, eshte gjithmone nje Besim qe te sjell ne Shpetim. Pra tek i besimtari i rilindur kristjan, fondamentalisht qendron vetem Besimi, i cili vjen prej Perendise. Por cfare ndodh tek disa te krishtere, te cilet ne vetvete kane nje besim te pafrytshem? Nese kemi nje besim te pafrytshem, asnjhere fajin nuk do ta kerkojme tek Besimi , i cili eshte nje nder nente frytat e Frymes se Shenjte. Gjithshka duhet kerkuar brenda vete zemres sone. Pyetja eshte: A eshte Zemra jone nje zemer e dorezuar ne dore te Krishtit? Pikerisht ketu fillon mardhenia me Perendine. Disa dite me pare digjova ne radio disa lutje te nje prifti, i cili i lutej te shenjtes Mari, qe te nderhynte per te krishteret tek Krishti. Mbase ketu jane bere mjaft shkrime dhe diksutime te ndryshme rreth ketij fakti, por une nuk dua ti futem perseri ketij lloj diksutimi. Fakti qe kam perpara si besimtar i krishtere me con tek pyetjet: Cfare me pengon qe ti lutem drejtpersedrejti Zotit Krisht, i cili banon ne zemren time? A kam lidhje te drejtperdrejte me Zotin Krisht? Mos valle Zoti me ane te Maries do te tregohet me i vemendshem per te digjuar lutjen time? Perse vete JEzusi nuk na jep nje mesim te tille? Perse tek mesimet apsotolike ne bibel, nuk e marim nje mesim dhe eksperience te tille? Ja pra keto jane disa pyetje, qe vertet jane serioze per cdo besimtar te krishtere. Une personalsisht per veten time, nuk e gjykoj nje gje te tille, por e quaj te PAFRYTSHEM dhe penguese ne Frytshmerine e besimit tone ne Krisht. Bibla na jep nje mesim te qarte kur thote se, ne duhet te ftojme te tjeret qe te luten per ne, si dhe ne per ata, por kur ne vendosim dike si nderlidhes, midis nesh dhe Krishtit, kjo e ben te pafrytshem besimin tone. Perse? Sepse ne ende nuk kemi arritur ne nje LIDHJE te perejtshme me Krishtin. Ne dhjaten e vejter, njiheshin nderlidhje te tilla, pasi te drejten e kishte vetem prifti ne tempull. Por me ardhejn e Krishtit, u hoq e vjetra dhe erdhi e reja, pasi Krishti HYRI vete ne Jeten dhe Zemren tone.
Nese do te shohim kishat e hershme tradicionale, besmtaret qe ju perkasin ketyre kishave, i kane ne qellim te tyre praktika te tilla. Ata i vendosin aq shume besimit te tyre te tilla pengesa, sa qe kur ballafaqohen konkretisht me fjalen biblike, qe ne thelb eshte mesimi i Krishtit, ndjehen pothuajse jashte saj. Ky fakt ka rendesi thelbesore per cdo te krishtere, i cfardo kishe qofte.
Nese i referohemi shembullit te mesiperm, shohim se, Albana dhe prinderit e saj kishin kendveshtrime te ndryshme. Albana ne qellim te vet kishte, te kenaqte Prinderit dhe te merte prej tyre nje lavderim, permes punes se kryer. Ndersa Prinderit qellimin kryesor kishin berjen e puneve te shtepise, si dhe ti jepnin mundesi dhe inkurajim cupes se tyre, per te kryer punet e shtepise. Pra sic shohim qellimet kane sense te mira, por, cili ishte qellimi kryesor? Prinderit vleresuan punen e cupes se tyre, por njekohesiht i mesuan asaj se, keqvendosja e gjerave jo ne vendet e tyre, sillte si rezultat humbjen e funksioneve. Nga ana tjeter Albana mori vleresim te punes, por ajo mesoi gjene me te rendesishme se, mosvendosja e gjerave ne vendet e tyre, ben te mundur qe gjerat te mos japin funksionim per te cilin edhe jane dhene.
Jeta fetare e nje te krishteri, eshte e mbushur me plot "gjera", ku disa jane "byk" dhe disa "grure", por per ne eshte e rendesishme qe te njohim "Grurin" dhe "bykun", dhe keshtu "bykun" ta vendosim ne vendin e tij, dhe "grurin" ne vendin e vet. Perendia per asjne cast nuk na le pa na e treguar kete fakt, ne Besimin dhe jeten tone te Krishtere. Por duhet thene se, gjithshka varet nga 'Veshet", prandaj dhe Krishti tha: Kush ka "veshe" per te digjuar le te digjoje.
A jem ne gjendje ne qe te njohim "grurin" dhe 'bykun" ne vete jeten tone si besimtare te krishtere?
Ketu qellimi nuk eshte thjesht Vepra e besimit. Pyetja eshte me e detajuar dhe me koncentruar. Ne mund te bejme shume vepra ne jeten tone te krishtere, por jo te gjitha jane "grure". Pikerisht ketu qendron dhe i gjithe thelbi i ketij shkrimi. Pengesat ne besim, humbasin frytshmerine e besimit, dhe keshtu nje i krishtere i tille, me shume kujdeset per "bykun" se sa per "grurin". Kete fakt shume lehte mund ta konstatosh tek te gjithe ata te krishtere, te cilet me teper kujdesen per religjionin e tyre dhe regullat fetare, se sa per besen dhe lidhjen e perjetshme me Krishtin. Pikerisht e gjitha kjo vejn nga pengesa qe ata i kane vendosur besimit te Perendise ne vete zemren e tyre, prandaj dhe eshte veshtire te diskutosh dhe ti mesosh ata. Jezus na flet per nje fakt te tille tek biseda e tij me te riun pasanik. Ky i ri kishte nje fetarizme te madhe nen religjion. Ai ndiqte me perpikmeri te gjithe regullat fetare, dhe per te kjo ishte e gjithe puna dhe detyra qe ai duhej te kryente para Perendise. Por cfare ndodhi kur ai erdhi perballe Krishtit? Pikerisht te gjitha gjerat perballe Krishtit, foremezohen duke u bere te zbulueshme ne karakter dhe qellim. Pikerisht JEzusi i tregoi ne menyre konkrete PNGESEN qe qendronte perpara ketij judeu. " Te mungon nje gje", i tha Jezusi te riut. Pikerisht atij i mungonte Krishti. Nese te mungon Krishti, AZGJE nuk ka FRUT. Pa Krishtin ne zemer, cdo veprimtari qofte fetare dhe jofetare, nuk eshte gje tjeter vecse "BYK".
Deshmuesi.

[deshmuesi]

" Vetem perems fjales dhe zbuleses se Perendise, ne do te mund te njohim, te dallojme dhe te heqim pengesat ne besimin tone tek Krishti."
Ky eshte nje perekufizim i imi, ne lidhje me pengesat e besimit. Nje i krishtere i cili eshte mjaft i vemendshem ne ate qe Zoti flet ne zerm te tij, ka plotesisht aftesine qe te dalloje pengesat pergjate rruges se tij ne Krishtin Jezus. Por nuk duhet te ndalemi vetem ketu. E rendesishme nuk eshte vetem ti njohesh ato, por eshte te triumfosh ndaj tyre, duke ecur sa me drejt dhe kthjellet ne besen e Krishtit.
Shpesh here ne perpiqemi ti shohim pengesat dhe ti vleresojme si te tilla, kur ato na paraqiten vetem ne ekstrimitetin e tyre, dhe ky fakt ben te mundur qe te mos shohim seriozisht dhe te kuptojme se, cdo gje qe cenon besen ne Krisht, eshte nje pengese, e cfardo sensi qofte. Jakobi ne letren e tij drejtuar bashkesise thote: "Ju kerkoni dhe nuk kini, sepse kerkoni keqaz, qe te shpenzoni per kenaqesite tuaja."
Pikerisht pengesat e ndryshme ne besen tone tek Krishti, bejne te mundur qe kerkesta tone ne lutje te jene jashte vullnetit te Perendise, dhe ne kete rast, thote Jakobi, pengesa eshte: mishi dhe vullneti i tij. Ne shohim ne bibel se edhe vete apsotujt, shume here treguan pengesa e tyre ne besimin tek Krishti. Pra me kete dua te them se, pengesat do te jene nje fakt konkret ne jeten dhe besen tone te krishtere, por pyetja eshte: Sa vend zene ato, dhe cfare sjellin konkretisht ato ne besimin tone tek Krishti? Gjithmone i referohem shembullit te Albanes. Albana kreu nje pune me sens te mire, por mosvendosja e gjerave simbas regullit, solli mosfunksionim te gjerave. Eshte pikerisht ajo qe Jakobi thote tek letra e tij. "Ju kerkoni, por keroni keqaz.." Qe te kerojme kjo eshte e derjta jone e pamohueshme tek Ati Perendi, prandja dhe JEzusi midis te tjerash tha: "Kerkoni dhe do tju jepet". Pra te kerkosh tek Ati, kjo eshte nje e drejte e pamohueshme epr cdo te krishtere, por fakti eshte se si dhe cfare kerkojme. NEse ne besimin tone tek Krishti, mishi behet pengesa kryesore, atehere detyrimisht qe do te kerkojme keqas dhe jashte vullnetit te Perendise.
Tradita dhe mesimet e saj.
Eshte e natyrshme qe njeriu nuk mund te jetoje jashte traditave, qofshin ato fetare apo njerezore. Pyetja eshte: Cfare rol dhe cfare vendi zene ato ne jeten dhe besen tone te krishtere? Pikerisht ketu duhet te ndalet cdo besimtar i krishtere, per te pare nese besimi i tij ne Krishtin eshte i gjalle dhe produktiv apo eshte i vdekur dhe tradicional. Ne jeten e kishes, natyrisht qe edhe tradita ka qene nje bashkeudhetare e saj, por nese mesimi i saj krijon nje pengese serioze ne mardhenien tone me Krishtin, atehere ajo ka humbur vlefshemirne. Ketu ndahen edhe shume te krishtere, ku nje pjese e vleresojne traditen si nje "mjet' i dodmosdoshme per tek KRishti, dhe pjesa tjeter e cila e quan te panevojshme ne mardhenie t e te krishterit me Perendine. Une personalsiht dal ne konkrluzionin se, te dyja ekstrimitetet jane te panevojshme. Per mua Tradita ka vlere deri ne momentin kur ajo i sherben Krishtit, por kur ajo e humbet vleren dhe mban te prangosur te krishterin, mendoj se eshte e demshme dhe e rrezikshme per cdo besimtar te krishtere.
Sot ka plot te krishtere, te cilet nuk njohin Krisht. Vertet eshte absurditeti me i madh qe mund te digjosh ndonjehere. Krishterizmi per ta eshte thjesht thmemelosja ne Tradite. nje miku im thote: Jam i krishtere per shkakte tradites familjare, dhe kur e pyes rreth Krishtit me thote: keto jane pjella te mendjes njerezore. ai shkon shpeshher ne kishe dhe ben "adetin" e caktuar, por une pyes: cili eshte fundi ? E dini se sa te tille ka sot nder kisha, ku mesimi kryesor eshte tradita dhe mbajtja e saj?? Jazusi dhe vete apsotujt na deshmojne se, ungjili dhe i gjithe shkrimi i Perendise, eshte BAZA e mesimit te cdo besimtari te krishtere. Vete apsotulli Pal i deshmon dhe inkurajon Timoteut duke i thene se, Mesimi i fjales dhe i shkrimit te Perendise eshte nje nder qellimet kryesore te Perendise, per mesimin e kishes se Tij. Pali nuk e koncepton dot nje besimtar te krishtere, jashte qellimit te shkrimit dhe mesimit te fjales se Perendise. Une personalisht kam vene re kete fakt tek te krishtere te ndryshem, te cilet ne thelb jane vetem mbajtes traditash. Per ta Shkrimi dhe mesimi i fjales se Perndise jane te parendesishme. Por a eshte keshtu?

[deshmuesi]

Po mar shkas nga letra drejtuar kolosianeve. Apsotulli Pal tek kapitulli i pare na jep nje zbulese mjaft te qarte dhe teper te rendesishem, ne lidhje me te krishterin dhe kishen e Perendise. Tek kolos:1:12. ( ju lutem lexoni keto vargje ne bibel) Pali inkurajon dhe meson kishen e Kolosise, se, rruga ne te cilen ata po ecin eshte rruga ne te cilen duhet te ece kisha e Perendise. Pikerisht BESA ne Perendine, dhe Dashuria ndaj Perendise dhe te afermit, permbushin ne menyren me te plote ate cka vete Zoti Krisht dha ne kishen e tij.
Pali i tregon kishes se, shpresa per kishen eshte e ruajtur ne qiell, dhe kete mesazh na e jep ne menyre te qarte fjala profetike ne ungjillin e Krishtit, thote apsostulli Pal. Pra Pali perqendrohet ne menyren me stoike, duke ju deshmuar te krishtereve se, vetem ungjilli eshte baza e mesimit, prej nga ku kisha mer mesimin qe Fryma i zbulon asaj ne permbushje te misionit te saj mbi dhe. Pali eshte mjaft i vemendshem ne lidhje me kete gje. Pasi ai jo vetem qe nuk lejon pengese ne mardhenien e te krishterit me Perndine, por i udhezon drejt te krishteret, ne menyre qe ata te mesojne te ecin ne rrugen e vertet perems mesimit te fjales se ungjillit te Krishtit. Natyrisht qe dikush do te thote: po ne ate kohe, ungjilli ende nuk ishte shkrojtur. Vellezer dhe motra ne Krisht: Perpiquni te shikoni permes vizionit te Perendise. Ungjilli erdhi prej Perendise, dhe ju dha kishes se tij, ne menyre qe kisha te ecte permes mesimit te Tij. Pra ungjilli filloi ti predikohej kishes, nen zbulese te Frymes, dhe me pas po nen kete zbulese te Frymes, kisha e shkrojti ate jo thjesht si nje dokument dhe kontribut kishtar, por si nje USHQIM dhe MESIM, prej nga ku kisha do te njiheshe me vullnetin e Perendise, ne menyre qe ajo( kisha) te permbushe misoionin per te cilin edhe u thirr. Vertet ndjej frike per te gjithe ata te krishtere, te cilet nuk e kane te qarte se cfare eshte Ungjilli, (ose me mire te them e gjithe fjala profetike e Perendise) dhe cili eshte qellimi i ungjillit ne lidhje me besimtarin e krishtere dhe kishen e Krishtit. Mosnjohja dhe pranimi i ketij fakti, ben qe plot te krishtere te mos njohin personalisht Krishtin dhe Perendine. Keshtu pra dhe besimi i tyre eshte nje besim i plogesht pa te Verteten.
Nese do te vazhdojme vargjet me poshte tek letra drejtuar kolosianeve, Pali na jep nje zbulese akoma dhe me te qarte. Ai ju deshmon besimtareve ne kolosi se, besa ndaj Krishtit si dhe dashuria ndaj te afermit, jane dy gjera themelore dhe fondamentale ne jeten e te krishterit dhe kishes se Krishtit. E gjitha kjo, thote Pali, vjen per shkak te shpreses qe ruhet ne qiell, te cilen e shpall dhe e meson ungjilli i Krishtit. Por a mjaftohet Pali vetem me kaq? Besa ne Krisht dhe dashuria ndaj Perendise dhe te afermit , jane permbushja e ligjit te Krishtit, por Pali ecen me tej duke i treguar kishes se, DASHURIA qe ju kini per Krishtin dhe shenjtoret( dmth bijve te Perendise qe eshte kisha e gjalle e Krishtit), eshte DASHURI qe vjen vetem prej Frymes se Perendise. Pra jo cdo dashuri mund te permbushe kete bashkim. Ja si thote Pali: Epafarai na tregoi DASHURINE tuaj ne Frymen. Varg i rendesishme dhe mjaft fondamental. Cdo i krishtere duhet te ndalet seriozsiht tek kjo deshmi e Palit, dhene kishes ne kolosi. Pali tek Romaket thote se, Dashuria e Perendise u derdh ne zemrat tona permes Frymes se Perendise. Pra eshte vete Zoti Perendi i cili na mbush me Besen dhe dashurine e tij, permes Frymes se Shenjte. Plot te krishtere sot perpiqen te duan Perendine dhe te afermin, nisur nga dashuria njerezore. Ky eshte nje deshtim, i cili ne fund te kushton shtrenjte. Religjionet ne thelb te tyre kane me teper mardheniet njerzore, duke u shqetesuar me teper per punet e botes se sa per ato te Perendise. Pra e gjithe baza e tyre eshte prej njeriut. Perderisa midis religjionesh ka urrejtje dhe kundershti mishore, kjo verteton plotesisht se dashuria dhe besa e Krishtit nuk eshte prezente ne themel te tyre. Mbase ne nje shkrim tjeter mund te jap nje shpjegim edhe me te gjere. Ajo per te cilen dua te ndalem sot, eshte pikerisht te shpjegoj Pengesat ne besen e te krishterit, si dhe qellimin e Perendise tek i krishteri dhe kisha e Tij.
Nese vazhdojme me poshte tek kapitulli i pare i kolosianeve, Pali na nxjer dhe qellimin perfundimtar te kishes se Krishtit. Une do ti lexoj vargjet me poshte ku Pali thote:
" Ne nga dita qe digjuam ( per besen dhe dashurine tuaj ), nuk pushojme se LUTURI per ju, duke lutur Perendise qe te njiheni me VULLNETIN e tij, me cdo URTESI dhe te kuptuari frymore, qe te ECNI sikunder VLEN ne ZOTIN, per ti PELQYER ATIJ ne te GJITHA, duke sjelle PEME ne cdo PUNE te mrie, dhe duke u RRITUR ne NJOHURI te Perendise. Duke u FORCUAR me cdo FUQI ( Perendie) sipas PUSHTETIt te LAVDISE se Tij, per cdo DURIM dhe ZEMREGJERESIE me GEZIM. Duke e FALENDERUAR Atin, i cili na beri te VLEJTUR, ne menyre qe te kemi PJESE ne TRASHEGIMI te SHENJTOREVe ne DRITE. "
Mendoj se permes kesaj skripture, Pali na zbulon ne menyren me te hapur dhe me te qarte, QELIMIN final te besimtarit dhe kishes se Krishtit mbi dhe. A mundet nje religjionoz apo nje kishe nen religjion, te jetoje dhe permbushe kete qellim te Perendise dhene kishes se tij? Mund te sillni mendimet tuaja.
Deshmuesi

[deshmuesi]

Nese do te ndalemi tek vargjet me poshte, Pali na zbulon nje fakt mjaft themelor , i cili ndikon fondamentalisht ne besen dhe mardhenien tone me Zotin Perendi. Pali deshmon se, qe nga dita qe ai digjoi dhe konfirmoi se bashkesia ne kolosai po ecen ne besim dhe ne dashuri te KRishtit ndaj shenjtoreve, ai po i lutet Zotit fuqishem per kete bashkesi. Por cilat jane kerkesat qe ai i drejton Krishtit permes lutjes, ne lidhje me bashkesine e kolosaise? Pali lutet ne Krishtin, qe kjo bashkesi te njohe fondamentalisht VULLNETIN e Zotit, permes MENCURISE FRYMORE. Ketu eshte dhe i gjithe qellimi dhe kembengulja qe Pali ben ne lutje per kishen e kolosaise. Pyetja eshte? Perse Pali kerkon fuqishem prej Krishtit, qe Jezusi ti zbuloje VULLNETIN e Tij, kishes se Tij? Une mendoj dhe deshmoj se, nje nga detyrat paresore dhe themelore per te gjithe drejtuesit e bashkesive, eshte pikerisht, qe ata ti luten Zotit Krisht, qe vete Zoti permes Frymes dhe fjales se Tij, ti zbuloje Kishes Vullnetin e Tij. Shikoni Palin. Ai nuk mjaftohet vetem me faktin se, bashkesia ne kolosi po ecen ne Besim dhe po tregon Dashuri ndaj shenjtoreve, dmth ndaj besimtareve. Pali deshmon fuqishem se, Bashkesia e Krishtit, ka nevoje fondamentale, qe te NJOHE dhe te BEJE Vullnetin e KRishtit. Ajo kishe (dhe ai besimtar), e cila nuk NJEH vullnetin dhe nuk ben vullnetin e Atit, detyrimisht qe shume shpejt do te shohe shkatrimin e vet. Pali kete fakt na e zbulon ne vargun nente, te kapitullit te pare tek letra drejtuar kolosianeve. Pali thote se, njohuria e vullnetit te Perendise, prej basheksise apo besimtarit, garanton nje ECEJe te SIGURT me Zotin Krishti. Ja si thote Pali:
Qe permes mbushjes me Vullnetin dhe mencurine Frymore te Perendise,
" .. te ECNI sikunder VLEN ne Zotin, per ti PELQYER Atij ne te GJITHA, duke sjelle PEME ( frut) ne cdo PUNE te mire, dhe duke u RRITUR ne NJOHURI te Perendise. Duke u FORCUAR me cdo FUQI simbas PUSHTETIT te LAVDISE se Tij, per cdo DURIM dhe ZMERGJERESIE me GEZIM."
Shikoni se sa te plota i paraqet Pali te gjithe ato " gjera", te cilat Zoti Perendi ja jep bashkesise se tij si dhe cdo besimtari te krishtere, permes njohurise se vullnetit te Vet. Nje bashkesi apo individ i krishter, kurre nuk mund te ece me Krishtin, nese atij nuk i eshte ZBULUAR dhe MBUSHUR me Vullnetin e Perendise. Nqofte se do te bejme nje renditje te te gjitha atyre qe Pali deshmon ne vargun me siper, te cilat vijne tek ne prej njohurise se vullnetit te Perendise, ateher do te kemi kete liste:
Permes vullnetit te Perendise bashkesia apo besimtari ben te mundur..
1- Te ECE sikunder VLEN ne Zotin.
2- Ti PELQEJE Zotit ne te GJITHA gjerat.
3- Te SJELLE ( me veprim) FRUTA ne cdo PUNE te mire.
4- Te RRITET ne NJOHURINE ( diturine, mencurine) e Zotit.
5- Te FUQIZOHET me FUQI simbas PUSHTETIT te LAvdise se Perendise.
6- Te kete DURIM dhe te jete ZERMEGJERE me plot GEZIM.
Ja pra shikoni se te gjitha keto "gjera" nuk mund ti kete ajo bashkesi apo ai i krishter, te cilit nuk i eshte zbuluar ende VULLNETI i Zotit. Eshte shume e rendesishme qe cdo kush prej nesh, te shohe konkretisht ne vete jeten e tij, se sa prezente dhe aktualisht keto "gjera" veprojne.
Tek Mat:7:21: Jezusi thote:
" Nuk do te HYJNE ne mbreteri te Qiejve ata qe me thone o Zot o Zot, por do te hyjne ne kete mbreteri vetem ata qe BEJNE VULLNETIN e Atit tim qe eshte ne Qiej."
Shikoni se sa rendesi fondamentale ka per besimtarin e krishtere, NJOHJA dhe BERJA e vullnetit te Atit Perendi. Jezusi deklarohet HAPUR dhe QARTE duke thene se, mosnjohja e vullnetit te ATit qiellor prej kishes apo te krishterit, ben te mundur qe ata te mos hyjne ne mbreteri te qiejve. Perpiquni te shikoni sot nder kishat ku ju shkoni se, sa evidente dhe konkrete eshte kjo deshmi e JEzusit. Ashtu sic e kam theksuar edhe me siper, kisha eshte thirur per QELLIM te Perendise, ku misioni i saj eshte: te BEJE VULLNETIn e Perendise, per te cilen edhe u thirr. Por cfare ndodh sot ne mjaft kisha? Pa pasur qellim te gjykoj emra religjionesh apo individesh, shoh se ne mjaft kisha, vullneti i Perendise nuk eshte evident. Mjaft krisha per shkak te religjionit, perpiqen te permbushin misione qe ne thelb kane gjerat njerezore, si humanizmin paqen e tjera. Jezusi kur erdhi tha: nuk erdha te sjell paqen ne bote, por shpaten. Mjere ata te krishtere, te cilet nuk kuptojne thelbesisht se cfare Jezusi eshte duke i deshmuar kishes dhe bashkesise se tij ne toke. "Shpata" e Perendise, eshte fjala e tij e gjalle, permes se ciles Fryma e Shenjte Meson kishen, e Disiplinon ate, i Zbulon vullnetin e Tij, pikerisht te njejtin vullnet qe Jezusi ju zbuloi apostujve dhe mbare dishepujve te tij.
Sot jemi para nje fakti teper kritik. Kisha te ndryshme perpiqen te tregojne vertetesine e tyre jo duke u nisur nga njohja dhe berja e vullnetit te Perendise, por duke e vetshpallur vertetesine e tyre permes permbushjes tradicionale te religjoionit. Nga ana tjeter, per shkak te traditave nen religjion, ata e kane c'vendosur biblen e Perendise, e cila eshte pjese thelbesore ne mesimdhenien e bashkesise. Pra ne kete rast shohim se PENGESA serioze ne keto lloj kishash, eshte THEMELOSJA ne TRADITE dhe RELIGJION. Qe ju te dashur te krishtere ta vertetoni kete gje, hyni ner keto kisha, dhe do te kuptoni se, do te jeni te rrethuar nga nje sere rregullash dhe traditash nen religjion. Me plot goje deshmoj dhe them se, kisha e hershme, e cila qendronte nen mesimin e fjales dhe Frymes se Perendise, ku apostujt ishin sherbesateret kryesore, asnje gje e tille nuk te binte ne sy. Perse? Kjo sepse, ata ishin plotesisht te mbushur me Frymen dhe fjalen e Perendise, dhe kishin NJOHJEN e Vullnetit te Perendise. Vetem keshtu, thote Pali, i krishteri dhe mbare bashkesia e Krishtit do te mund te ECE me Perendine, duke plotesuar qellimin per te cilen eshte thirur.
Amin.

[deshmuesi]

Eshte shume e rendesishme qe te jemi te vemendshem, ndaj cdo pengese qe del ne besen dhe mardhenien tone me Perendine. Pengesat ne besimin tone nuk eshte e thene qe te jene vetem ato lloje, te cilat ne thelb jane njerzore. Pjetri ne letren e tij thote: rrini ZGJUAR se satani vjen rrotull per te perpire ndokend po te jete e mundur. Po keshtu JEzusi tek ungjilli pas Gjonit thote se, ASKUSH nuk do tju rrembeje nga dora ime perjete. Ne te dyja keto vargje marim nje te vertete, dhe cila eshte ajo? Kjo eshte SIGURIA qe na jep Perendia, gjithmone kur ne rime ZGJAUR ( besa ne Krisht) dhe jemi DOREZUAR plotesisht ne doren e Tij. Cdo i krishtere duhet te kuptoje ne menyre fondamentale thelbin e ketij perfundimi. Satani me asnje lloj menyre, sado e sterholluar qofte ajo, nuk mund te perije ate qe eshte plotesisht i DOREZUAR ne doren e Krishtit. Ai vjen rrotull bashkesise dhe besimtarit, ai perdor te gjithe marifetet e tij per ta rrezuar bashkesine dhe te krishterin, por siguria jone nuk varet nga cka satani ben dhe ofron, ajo varet nga cka ne BESOJME dhe DOREZUAR ne DOREN e Krishtit. Vetem Jezusi dhe vetem Ai eshte SIGURIA jone. Fatkeqesisht sot ne mjaft kisha, asqe e digjon kete FAKT, dhe jo me ta perjetojne ata te krishtere, te cilet mbushin keto kisha. Keta te krishtere, te cilet nuk jane apsak te qarte ne kete gje per te cilen une po flas, mesojne prej drejtuesve te kishave dhe religjioneve se, majfton te mbash titullin e religjionit ku ben pjese, dhe kjo per ty eshte nje siguri. Kete fakt kam mundur ta vertetoj me se miri ne mjaft raste, ku une jam perjekur te shpall Krishtin tek keta te lloj te krishteresh, te cilet, jo vetem qe Krishtin nuk e njohin, por kembengulin duke qendruar ne idete e tyre se, ata dhe vetem kishat ku ata bejne pjese jane kisha e vertet e Perendise. Kjo lloj ideje dhe manie tek keto kisha dhe keta te krishtere, nuk ben gje tjeter, vecse i largohet Krishtit, duke ju ekspozuar atij qe sillet rrotull per ta perpire. Le te vijme para nje fakti, te cilin e shohim shume shpesh ne kete forum te krishtere. Disa te krishtere, te cilet jane mbrojtes te flaket te religjioneve ku ata bejen pjese, perpiqen te na tregojne se vertetesia e kishes varet nga TRADITA dhe bashkelidhja qe ata kane me kishen e hershme, si vazhdues te tyre, dhe nga ana tjeter, ata akuzojne deri ne urrejtej dhe perndjekje ate pjse, e cila verteton dhe thote se, Vertetesia e kishes nuk varet as nga tradita dhe as nga religjioni emeror qe ajo ka, por varet nga THEMELI ( Krishti) ne te cilin kjo kishe eshte ndertuar, si dhe BESA e patundur ne Krishtin. E theskoj edhe njehere se, qellimi im nuk eshte te merem me emrat e kishave, qellimi im eshte te shohim PENGESAT ne besimin tone, ne menyre qe te mund ti evitojme ato, duke mbajtur gjithmone syte tek Krishti.
Per te dhene nje ide sa me te qarte rreth PENGESES ne besim, po i kthehem nje shembulli nga jeta e apostujve me Krishtin. Njehere apsotujt me varken e tyre po udhetonin ne det te hapur. Ishte ngrysur, dhe ata mbase po ktheheshin drejt shtepive te tyre. Ne nje cast ata pan nje njeri ne mes te detit, te cilin e menduan per fantazme, i cili po ecte mbi det, duke erdhur ne drejtim te tyre. Ishte e para here ne jeten e tyre qe shihnin nje gje te tille, dhe keshtu te trembur prej kesaj fantazme ata filluan te bertasin. Por ai ishte JEzusi i cili ju tha: "Kini zemer, jam une, mos kini fkrike." Keto fjale te Krishtit jane fondamentale ne lidhje me SIGURINE qe ato i japin kishes dhe te Krishterit, ne cdo moment te veshtira te jetes. Se pari JEzusi na fton te kemi ZEMER tek tek Perendia dhe jo tek njeriu. Po keshtu na tregon se Ai ndodhet me ne, ne cdo cast te veshtire te jets sone, sado e "NGRYSUR" dhe e "ERRET" qofte ajo. Dhe se fundi JEzusi na deshmon qe te mos kemi FRIKE, kur Perndia eshte me ne. Sa reale i ndjen cdo i krishtere keto fjale te KRishtit.? Nga pergjigja qe ju jepni, deshmohet qarte se sa Krishti eshte ne ju, dhe sa Ai vepron ne jeten tuaj. Le te ndjekim historine dhe permes saj te marim zbulesen qe Fryma na jep.
Permes Pjetrit, na jepet shembulli me i qarte, i asaj cka ne shpeshhere na duhet ta provojme ne jeten tone te krishtere. Ai i tha JEzusit: Zot nese je ti, uredhero qe te vij tek ty. Ne mjaft raste na duhet ti drejtohemi Zotit me keto fjale, pasi shpeshhere dhe per shume arsye, na duket sikur Zoti nuk ndodhet prane nesh. Mendoj se keto i ka provuar cdo i krishtere. Por a shkoi kjo kerkese e Pjetrit larg vemendjes se Krishtit? Pikerisht ketu eshte dhe pika kryesore e gjithe kesaj historie. Zoti nuk na le pa ndihme, pa pergjigje dhe pa veprim konkret per shpetim, ne cdo monet te veshtire te jetes. Jezusi i tha Pjetrit: eja:

[Arcimedes]

Nuk i lexova te gjtha deshmuesi se jane shume, mirepo un nuk kam asnje pengese me besimin.

Un, nga dite ne dite e ndjej qe po besoj edhe me shume. Mua me pelqen shume Jezusi dhe Testamenti i ri.

Jezusi me ka terhequr qe ne momentin e pare kur ndigjova per te, sepse mu duk teper interesante qe ai vdiq, por u ngjall perseri.

Jezusi flet per paqe, falje dhe dashuri, prandaj un e pelqej dhe kam shume rrespskt per te.

Besimi eshte per mua nje pjese shtuese per shpirtin tim dhe un nuk mund te rroj dot pa besim.

Jeta e ime deri tani e ka vertetuar per mua qe cdo gje ka nje arsye qe pse ndodh dhe un nga cdo gje qe ndodh mesoj dicka dhe kjo e ben jeten time te bukur dhe interesante.

Besimi me ben mua qe un ta dua jeten dhe qe te jem optimist per jeten time ne cdo lloj rasti, sepse ne besim un gjej qetesine dhe dashurine time shpriterore.

Kalofshi mire.

[deshmuesi]

Nuk i lexova te gjtha deshmuesi se jane shume, mirepo un nuk kam asnje pengese me besimin.

Un, nga dite ne dite e ndjej qe po besoj edhe me shume. Mua me pelqen shume Jezusi dhe Testamenti i ri.

Jezusi me ka terhequr qe ne momentin e pare kur ndigjova per te, sepse mu duk teper interesante qe ai vdiq, por u ngjall perseri.

Jezusi flet per paqe, falje dhe dashuri, prandaj un e pelqej dhe kam shume rrespskt per te.

Besimi eshte per mua nje pjese shtuese per shpirtin tim dhe un nuk mund te rroj dot pa besim.

Jeta e ime deri tani e ka vertetuar per mua qe cdo gje ka nje arsye qe pse ndodh dhe un nga cdo gje qe ndodh mesoj dicka dhe kjo e ben jeten time te bukur dhe interesante.

Besimi me ben mua qe un ta dua jeten dhe qe te jem optimist per jeten time ne cdo lloj rasti, sepse ne besim un gjej qetesine dhe dashurine time shpriterore.

Kalofshi mire.

Fort i dashur Arcimedes!
Ne radhe te pari te falanderoj per pjesmarjen ne kete teme, si dhe te pergezoj per deshmine tende, ne lidhje me Besen ne Krishtin JEzus. Qellimi per te cilen shkuraj ketu, nuk eshte thjesht te tregoj se sa une di dhe njoh, por qe te deshmoj Ate qe dha jeten e tij per mua mekatarin, ne menyre qe une te jem nje bir i dashur i Atit Perendi. Pra me pak fjale do te thote, te deshmojme ate cka Zoti Perendi beri per gjithsecililin prej nesh, si dhe per kishen e Tij. Te inkurajoj duke te dhene zemer ne ate cka Zoti beri persoanlisht per ty, pasi cdo deshmi e jetes sone me Krishtin, na eshte dhene jo thejsht per te pare vetem ne Perendine, por edhe per ta deshmuar fuqine dhe pushtetin apsolut te tij, ne cdo kohe dhe moment te jetes qe jetojme. Kur JEzusi sheroi te verberin i tha qe te vinte tek Prifti, dhe te shpinte simbas regullit oferten, ne menyre qe ky sherim ( mrekulli Perendie) te ishte nje deshmi e gjalle se Zoti kishte erdhur per te vizituar dhe shpetuar popullin e tij. Te ftoj ty dhe gjithe te tjeret, qe te japin kontributin e tyre mbeshtetur ne fjalen dhe veprat e Perendise, duke deshmuar mrekulline qe Zoti ka bere ne jeten e gjithsecilit. Krishti ju bekofte me Hirin dhe Paqen e tij, si dhe bekimin e tij te perjetshem.
Deshmuesi

[deshmuesi]

Pasi Pjetri kerkoji te vinte tek Jezusi, Jezusi i tha: Eja. Cfare ndodhi me Pjetrin? Para Pjetrit rruga ishte hapur. Edhe pse ishte det me dallge, Pjetri ndodhej para proves. Ky moment vjen shume here ne jeten tone. Jezusi na fton ne cdo cast te jetes sone, edhe pse ajo mund te ndodhet ne momente te veshtira, qe te ECEM drejt tij. Ai nuk mund te rije pa ju pergjigjur lujtes sone, kur ajo behet ne BESE dhe ne te VERTETE. Jezusi i tha Pjetrit, EJA. Mos haroni se dhe ju jeni nje Pjeter para Zotit. Ai nuk ben dallim dhe ndarje ne TRUPIN e tij, pasi ai vdiq dhe u ringjall per te gjithe KISHEN dhe mbare boten.
Pjetri me te digjuar fjalet e KRishtit u nis drejt tij, me VESHTRIMIN drejt Krishtit, duke hedhur hapat e tij mbi uje. Fakti qe kemi perpara ne tregon se asnje PENGESE, qofte dhe vete uji, nuk mund te ndalte ecjen e Pjetrit drejt Krishtit. Ky fakt na tregon se, persa kohe qe ne i mbajme SYTE dhe gjithshka tonen drejt KRishtit, PENGESAT humbasin fuqine e tyre, dhe smund te na ndajne nga Perendia. Ecja jone behet e fuqishme dhe e sigurt me Perendine, kur gjithshka e jona eshte me veshtrim drejt Krishtit. Por si mund te shohim dhe te mbajme veshtrimin drejt Krishtit? Pikersht ne nuk ecim me Perendine ne menyren vizive, duke u mbeshtetur ne aftesite fizike dhe potencialin njerzor te njeriut. Le te shohim Pjetrin. Ai nuk u mbeshtet aspak ne aftesite e tij njerzore. Llogjika njerzore nuk pranon se njeriu mund te ece mbi uje. Pjetri ecjen e tij mbi uje e mebeshteti plotesisht dhe totalisht ne KRISHTIN. Ai i BESOI fuqishem FJALEs se Krishtit, dhe mbeshtetur ne kete BESE ai ECI mbi uje. Por cfare ndodhi me pas me Pjetrin? Per nje moment ai hoqi veshtrimin nga JEzusi, dhe dallga filloi ta mbuloje me uje. Shpesh here ndodh qe ne te ecim fuqishem ne Krishtin, duke pare konkretisht se si Zoti punon dhe vepron ne jeten tone. Ky fakt na bind se PENGESAT pergjate rruges se mundimshme ne kete bote te padrejte, jane te sfumuara( te dobta). Por me duhet te them se, pengesat do te jene gjithemone ekzistente, dhe do te shfaqen gjithmone sa here qe ne zhvendosim veshtrimin tone nga Krishti. Kete fakt e shohim te konkretizuar tek Pjetri. Persa kohe qe ai mbajti syte drejt Krishtit, ECJA ishte e SIGURITe, por kur VESHTRIMI i tij u drejtua nga DALLGET, ai filli te zhytet ne thellesi te detit.
Mosveshtrimi i besimtarit drejt Krishtit dhe kthimi i veshtrimit te tij drejt nje PENGESE, nuk do te thote se nuk je nje besimtar ne Krishtin. E megjithse Pjetri filloi te zhytej nder dallget, THIRJA e tij perseri u digjua prej Krishtit. "ZOT po MBYTEM", ishin fjalet e Pjetrit. Pra per nje cast besimtari mund te ktheje dhe te heqe veshtrimin ga JEzusi, por duhet thene se ZMERA e tij eshte e lidhur perjetesisht me Krishtit. Ai mund te fokusohet tek problemi( dallget) dhe ky perqendrim ben te mundur qe ai te "zhytet edhe me thelle" , por zemra e tij THERET: Jezus po humbas. Perse Zemra e besimtarit te vertete kristjan ben kete thirje? Perse Pjetri beri tHIRJEN e tij ne momentet qe po mbytej? Kjo sepse ishte BIR, dhe Biri ka ne themel te zmeres Kirshtin, nga dora e te cilit askush nuk te ndan.
Le te vazhdojme me pjesen e dyte.
Shpesh here te krishtere te ndryshem, nuk e kane plotesisht te qarte se cdo te thote, Besimi ne Krishtin. Keta lloj te krishteresh, besimin e quajne vetem nje akt i cili ju jep te drejten te quhen te krishtere. Por a mjafton kjo? Nese i krishteri nuk njeh fondamentalisht se cdo te thote BESE ne Krishtin, atehere cdo "pnegese" do te sjelle shume lehte renien e ketij te krishtere. Tek kolos:1:22-23 Pali jep dy vargjet me te fuqishme, qe cdo kush prej nesh duhet ti kushtoje vemendjen e duhur. Pali thote se, eshte pikerisht Krishti ai qe ju pajtoi me Perendine,dhe ekte e beri me ane te trupit te tij te mishte , permes vdekjes dhe ringjalljes, ne menyre qe tju nxjere perpara vetes se tij, shenjtore, fqebardhe, e tepafajshem. Te besosh ne Krishti do te thote, te LEJOSH Krishtin te KRYEJE ne ty kete VEPER kaq MADHORE. Pra Besa ne Krisht nuk eshte thjesht nje konfirmim se kush eshte Krishti dhe cfare beri Zoti, por cfare ai konkretisht beri ne jeten tende. Plot te krishtere qendrojne jashte ketij fakti. Ata jane me teper te interesuar per emertimin e krishtere qe mbajne, se sa per VEPREN qe KRishti duhet te kryeje ne jeten e tyre personale. Pikerisht satani, i cili qendron i gatshem qe te perpije kedo, permes mjeshterise se tij, arrin te beje prene e tij keta te krishtere. JEzusi tha se, satani mund te shndrohet ne nje "qingj ", por qe perbrenda tij, ne thelb dhe natyre eshte UJK. Por si mendoni ju: Kujt perpiqet satani ti tregohet si "qingj, te krishterve apo botes? Natyrisht qe lekuren e "qingjit" ai e vesh sa here qe i duhet te mashtroje nje besimtar te krishter. Ne vargun me poshte Pali jep dhe mesmin e plote, se ku dhe si duhet te qendroje BEsimi tek besimtari i krishtere. Pali na njeh me faktin e pare dhe me fodnamentalin kur thote se, qe Krishti tju nxjere para vetes se tij shenjtore dhe fitmitare, ju personalisht duhet te qendroni te THEMELOSUR, TE PATUNDUR, nga SHPRESA e UNGJILLIT qe digjuat prej predikimt te tij. Pra ketu vijme para nje fakti teper serioz dhe fondamental. Pali na tregon se, BESIMI yne themeloset dhe behet i patunduir ne Krishtin, jo duke u mbeshtetur ne religjion , ne tradite apo ne fetarizme te pafrytme. Besimi yne ne KRishtin THEMELOSET ne Krishtin, vetem kur ne nuk LEVIZIM nga SHPRESA qe UNGJILLI na PREDIKON, permes Fryems se Perndise. Permes ketij deklarimi qe ben Pali, dalin ne shehs shume dogma fetare dhe doktrina religjionoze, te cilat ungjillin e Krishtit, e perdorin vetem ne menyre figurative nder kisha, dhe themelosjen e tyre nuk e mbeshtetin ne SHPRESEN dhe mesimin e UNGJILLIT te Krishtit, por e mbeshtetin ne mesimin tradicional dhe religjionoz. Mendoj se ketu ka vend pe nje vemendje te madhe, per te gjithe ata qe ende nuk kane te qarte besen e tyre ne lidhje me Ungjillin dhe shpresen qe ungjilli na deshmon. Cfare ndodh sot nder shume kisha, ku ungjillit i behet vetem nje lexim i thate, vetem ne disa vargje te tij( shpeshher si vjershe)? Njerzit qe frenkuentojne keto lloj kishash, jane me teper te interesuar per evenimentet fetare te dites ne te cilen shkojne ne kishe, se sa per MESAZHIN, SHPRESEN dhe zbulesen qe Fryma permes fjales profetike te Perndise, i zbulon kishes e Tij. Vertet eshte e dhimbshme se si keta drejtuese mbajne nje barre dhe pergjegjesi kaq te madhe. Me rastisi nje dite, qe te hyj ne nje nga keto kisha. Po afronte dita e pashkes dhe une kisha hapur ne internet nje teme, mbi pashken dhe besimtarin e krishtere. Kjo pasi plot te krishtere e shohin pashken si nje feste por qe nuk dine konkretisht se cfare eshte pashka per besimtarin e krishtere dhe kishen e Krishtit. Keshtu pasi hyra ne kete kishe e ndoqa me vemendje te gjithe ceremonine, dhe pashe plot gjera te cilat nuk kam qellim ti gjykoj, por dua te them se, barra te renda i kane vendosur vetes keto kisha dhe keta te krishtere qe i frekuentojne keto kisha. Ajo qe te binte rendshem ne sy ne kete kishe, ishte fakti se sa te perkushtuar ishin njerezit ne nderim te figurave apo regullave religjionoze te kishes. Kjo dukuri me solli nderment JEzusin, i cili kur hyri ne tempull pa njerez dhe drejtuesa fetare, te cilet ishin te interesuar per punet e tyre dhe aspak per qellimin e Zotit. Nuk kam qellim te gjykoj per kam qellim te shpall drejt ate qe Fryma dhe fjala profetike na deshmon ne zemrat tona dhe ne mes te kishes se Krishtit..
Deshmuesi

[deshmuesi]

Meqense jemi tek rendesia fondamentale qe ze Ungjilli i Krishtit tek besimtari i krishtere, une po ndalem tek kapitulli nje i Kolosianeve, dhe konkretisht tek vargjet: njezetetre deri ne njezetenente.
Ketu Pali deshmon qartazi sherbesen qe Krishti i ka ngarkuar atij, ne lidhje me kishen e Perendise.
Pali ne vargun 23, thote se, Jam i gezuar per vuajtjet qe po heq per shkakun tuaj, duke plotesuar ne mishin tim, ate qe u mungon mundimeve te Krishtit ne trupin e vet qe eshte kisha e Perendise.
Shikoni me vemendje se si e deshmon Pali GEZIMIN e Perendise tek nje besimtar i krishtere. Pyetja ime eshte: a mund te gezohesh nga vuajtjet? Perse Pali i quan GEZIM vuajtjet qe ndodhin tek Ai? A kini provuar ne vete jeten tuaj te ndjeni GEZIM Perendie, pikerisht permes vuajteve qe hiqni? Pra keto jane disa pyetje, te cilave mendoj une, duhet tju kushtojme shume vemendje. Nese do ti referohemi predikimit te Jezusit dhene tek mali i ullinjve, Jezusi tha: Lum ata qe perndiqen per shkak te emrit tim. Aposutlli Pal eshte duke na deshmuar drjet se vuajtjet e tij, nuk jane vuajtje te shkatuara nga vete ai si njeri. Dmth, nga deshirat apo vullnetet e njeriut. Nese nje i krishter vuan per faktin se ka ecur ne deshirat e mishit, kjo aspak nuk ka lidhje me GEZIMIN e Perendise. Prandaj dhe njeriu i botes, nuk mund ta quaje kurre vuajtjen nje gezim. Pali e deshmon drejt se, ai eshte duke vuajtur mundimet e Krishtit, per besimtaret ne kishen e kolosaise. Kjo eshte pjesa e vuajtjeve qe cdo i krishtere duhet te heqe per kishen e Krishtit. Po cfare ndodh sot nder kisha? Gjithmone kjo eshte dhe pyetja qe qendron para cdo besimtari dhe kishe te Perendise? Dikuash perndiqet per emrin e Zotit, dhe pikerisht kjo perndjekje vjen nga te tijte. Dhe disa majmen nga pasurite per te kenaqur lakmite e tyre, duke perdorur pushtetin ne te cilen dhe jane zgjedhur. Nese i bejme nje veshtrim kishes se hershme, ne lidhje me kishen sot, shume gjera kane ndryshuar. Dikur apsotujt ishin ata qe VUANIN konkretisht duke u rrahur, burgosur dhe munduar, ne menyre qe kishat ne cdo vend te ecnin denjesisht ne KRishtin. Pra thene me shkoqur, prindi vuan per femijen, ne menyre qe ai ta rrite ate sa me denjesisht. Sot ne plot kisha religjionoze ndodh e kunderta. Drejtuesit me pushtet jane me te pasurit dhe ata shtojne pasurite e tyre dhe kete e bejne permes kishes ku ata drejtojne. Cilat jane VUAJTJET qe keta lloj pushtetaresh religjionoze, heqin per kishen e Krishtit? Skandalet e nje sere pushtetareve fetare ne ditet e sotme, duhet te bejne cdo besimtare te vertet kristian, qe te mendohet thelle , ne lidhje me ndjekjen dhe frekunetimin e tij nder keto kisha religjionoze. Shikoni se cfare digjova para pak ditesh ketu ne Amerike. Ne kishen orth. shqiptare cdo ceremoni eshte kundrejt nje pagese. Nese ti kerkon te pagezohesh apo te martohesh, apo te kryesh nje ceremoni mortore, duhet te paguash. Nuk dua te hyj me teper ne kete labrienth te erret, por dua te ndalem tek shebmulli qe duhet te ndjeke cdo i krishtere, dhe ky eshte Zoti Krisht. Pali ne plot raste e deshmon qarte dhe thote se, shembulli i cdo te krishteri dhe i gjithe kishes, eshte krye apostullli yne, Zoti Krisht. Po keshtu Jezusi i Nazaretit, nje njeri i varfer, deshmoi per veten e tij duke thene: Biri i njeriut nuk ka se ku te mbeshtese koken, nderkohe qe edhe zogjte e qiellit dhe kafshet e pyllit e kane nje fole. Kush ka veshe le te digjoje dhe kush ka sy le te shohe.
Mbase dikush do te thote se, keto para shkojne ne ndihme te kishes. Asnjeher nuk jam kundra, por ne te gjithe mesimin apsotolik dhe shembullin e kishes se hershe, kisha eshte mbajtur permes ndihmave dhe kontributeve te vete besimtareve te krishtere, dhe jo sherbesave me pagese. Asnje lloj mesimi biblik nuk me nxejre ne perfundimin se, qe te pagezohesh duhet te paguash para. Kjo eshte jo thjesht nje absurditet, por eshte nje veprim i gabuar dhe me tepr pergjejgesi per te gjithe ato kisha dhe drejtuesish kishashtaresh. Fjalet fondamentale te Jezsit drejtuar kishes jane: Falas moret, falas jepni. Sherbesa na eshte dhene falas, dhe ne falas duhet ta japim ate ne cdo kohe. Pjetri i tha lypsit paralitik: Pasuri dhe flori nuk kam, por ate( shrebesen) qe kam po ta jap( falas): ngreu ne emer te JEzusit Nazarenas. Pikerisht ketu qendron dhe PENGESA me e madhe ne BESIMIN e besitmarit te krishtere. Nese permes fjales dhe sherbeses se Perndise, te cilen e morem FALAS, fillojme te bejem BIZNES, atehere Jezusi tha, se, ti je nje sherbetor jo besnik dhe jo bestar. Nese do ti referohemi shembelltyres se tallantave, do ta shohim edhe me te konkretizuar kete qe une po them. Zoteria ju dha nga disa monedha ( tallanta) FALAS tri sherbetoreve te vet, duke ju thene: punoini. Por cfare ndodhi me keta sherbetore? Dy te paret i moren monedhat dhe duke punuar me to i shtuan duke i shumuar dyfishin. Zoteria e cmoi punen e tyre duke i quajtur Sherbetore BESTARE. Ai iquajti bestare pikerisht se ata permbushen ne menyre te perpikte dhe me frike te gjithe sherbesen per te cilen dhe ishin ngakruar. Mbase dikush do te thote: po a nuk bene biznes keta me tallantat e zoterise? Po, por ketu biznesi nuk jane PARATE dhe tregetite, me te cilat sot jane perfshire nje sere prifterisnjsh. Ketu biznesi eshte Puna ne SHERBESE qe ben cdo kush, qe eshte sherbetor, ne KRishtin. Jezusi i dha sherbestareve te tij TALLANTEN( HIRI i sherbeses) ne menyre qe ata perems saj te PUNONIN per Krishtin. Po le te shohim se cfare ndodhi me sherbetorin e trete. Ai pasi mori tallanten e vuri ne nje shami dhe e groposi. Pra ai nuk PUNOI( sherbeu) per zoterine ne asjne moment. Pyetja ime eshte: Me cfare "pune" u mor ky sherbetor deri sa zoteria erdhi dhe i kerkoi hesap? Pikerisht ky sherbetor nuk PUNOI asnje cast per zoterine. Ai punoi vetem per vete, dhe kur zoteria erdhi tha: mereni kete sherbetor te pabese dhe hidheni ne erresirat e perjetshme. Te gjithe ata sherbestare dhe drejtuese fetare, te cilet nuk punojne asnje cast per Krishtin, kane te njejtin fund. Por mos harojme se, edhe te gjithe ndjekesit e tyre, do te bien ne te njejten GROPE.