Drenica

[alibaba]

Vetni diçka burra

Muja nga Drenica, plak pedant, e i ditur, nuk linte tubim burrash pa
shkuar. Mirëpo, dobësi e tij ishte se fliste shumë dhe nuk ndalej. Në një
dasmë ku ishte edhe Muja, filloj muhabeti. Njëri nga ana tjetër e odës po i
thotë: A po na flet diçka axha Mujë?!
-Po more, -u përgjegj Muja dhe ia filloi bisedës.
Dikur pas, tri orësh e përfundoi e po i shikon të pranishmit se a u ka bërë
përshtypje biseda e tij, apo jo? Asnjëri nga të pranishmit s´po flet! Muja
po u thotë: Po vetni diçka burra, se unë u tregoj çka të më vetni!
-Besa ka mbi dy orë që po mundohna me të vetë, po ti s´po lejshe as me
tvetë, mor burrë, -i tha një dasmor.
================================================== =====

Ndize një duhan!

Në një odë burrash po bisedohej për tema të ndryshme nga historia, shkenca,
politika, etj. Një plak ndërhynte vazhdimisht, edhe pse kishte ekspertë
lëmishë të ndryshme të pranishëm. Dikur njëri u mundua që t¹ia bëjë të
ditur plakut se e ka tepruar, dhe i tha: Ndize një duhan mixho se je
lodhur, -dhe ia gjuajti një cigare.
-Besa jo një duhan, por edhe një kuti po të ma gjuash përpara, s´e kam ndër
men që ta ndali bisedën, - ia ktheu plaku.
================================================== =====

Për dhunë...

Pas demonstratave të vitit 1981, në tërë Kosovën shkruheshin parolla si
Kosova Republikë, Poshtë Serbia etj. Milicët shkuan në Malishevë ku
ishte shkruar një parollë e tillë. E thirrën të zotin e shtëpisë dhe e
pyetën: -Kush e ka shkruar këtë parullë?
I zoti i shtëpisë po u përgjigjet se nuk e di, dhe se kishte patur dëshirë
që edhe ai ta dinte.
Mirë axho, - po sikur ne ta zbulojmë atë që ta ka shkruar parollën në
shtëpinë tënde, çka do t¹i bëje ti?
Eee, ai mua ma paska shkrue Poshtë Serbia e unë ati për dhunë do të ia
shkruaja Rroftë Shqipnija!
================================================== ======

Pëllumbat!

Në një demonstratë, ditë më parë, i lëshuan disa pëllumba të bardhë në
fluturim, në shenjë paqeje. Po i thotë një demonstues tjetrit: Shih sa
bukur, pëllumbi është simbol i paqës dhe ne të LDK-së botës po i trgojmë se
jemi për paqë. Mirë besa, -ia ktheu ai, -por s´duhet ta bëjmë shpesh sepse
bota do të mendoj se jemi pëllumbaxhinjë!

[alibaba]

Ja ky patrioti i juaj!

Ishim në Shqipëri dhe po rrinim me disa shokë, -tregonte Shpendi, -aty
pari kaloi një vendas i imi (të cilin e njihja mirë), sepse dikur ai kishte
qenë punëtor i UDB-së. Një tiranas, që ishte aty me ne, po na thotë: -Ja,
ky patrioti juaj!
-U habita, -rrëfente Shpendi. Këtë e quan patriot ti?, -i thash.
-Po ore, pse ç¹të keqe ka? Ne në Shqipëri u themi patriotë vendësve tanë, si
ju atje në Kosovë që i thërrisni bashkatdhetarë, - ma ktheu
- Aha, po ashtu he burrë, se ma ngrive gjakun.
================================================== ====

Ka mundësi!

Një ditë u dëgjua nga një intelektual, se edhe Palestina na qenka
shqiptare! Ai merrte shembuj dhe e zbërthente emrin e Arafatit, që në shqipe
do të thoshte Ara e fatit. Pra sipas tij, fjalë shqipe. Ç´të themi, mbase
ka mundësi, sepse edhe ata po sikur ne janë të robëruar, zatën të gjithë të
panafakët, sipas një filozofie, janë vëllezër - ara të fatit, toka mera, që
kujt t´i teket futet e i lavron, besa koxha thellë…
================================================== ====

E pres lisin

Një vajzë e dashuruar në një djalë të ri kishte qitur fjalën, o e marr
Gazmendin, o do të varem n´Lis t´kronit!
Disa shokë që kishin dëgjuar për këtë po e pyesin Gazmendin se çka do të
bënte. Ai u tha: -Më vjen keq. Unë nuk mund ta marr, por kam vendosur që ta
shpëtojë!
-Si?, - e pyetën shokët.
-Do ta pres lisin, u tha Gazmendi.
================================================== ====

Qysh është dreqi, hoxhë?

Shaban Sadiku i anës së Deçanit, edhe pse në moshë dhe haxhi, e ngiste
motoçikletën dhe t´a bënte tym e pluhur.
Një ditë po e ngiste motoçikletën me shpejtësi nëpër Deçan dhe ashtu në
shpejtësi e ndali para imamit të Irzniqit. Hoxhën e mbuloi pluhuri nga
shpejtësia e motorrit dhe i hyri frika në palcë. -Hoxhë, -po i thotë Haxhi
Shabani, -me m´kallxu a ka dreq edhe si është dreqi?
-Po bre haxhi, -po i thotë hoxha, dhe dreqi është qeshtu sikur ti, me kapuq
të haxhisë në krye, hypun n´motorr, që ta bënë pluhur e mjegull e t´bënë
turr me t´shkelë.
================================================== ===

[alibaba]

Sa për naj llaf

Një i Drenicës kishte mbetur vejan, si mos më keq. Kaloi një kohë bukur e
gjatë dhe ai nuk u martua. Një natë i shkojnë tre katër shokë në konak.
Gjatë bisedës njëri nga shokët po i thotë: Pash besën, pse s´u martove hala?
Ti edhe nuk je aq i vjetër.
-Qebesa, -ia ktheu i drenicësi, -edhe unë po e shoh që nuk bëhët pa u
martua. Jo aq shumë për ato punët tjera, sa për atë që kam mbetur fillikat
vetëm pa pas me kand me ndërrue një llaf.
N´a dhashë besën si s´hin më fellë, sa për naj llaf po t´i sjellim gratë
tona, he burrë, -po i thotë mysafiri.
================================================== ====

Ti sonte unë nesër!

-Do të vi sonte tek ti, po i thotë një i ri fqinjit të vet, i cili kishte
një vajzë të bukur. Hajde se që besa qefin ma bënë, -ia kthen ai djaloshit.
Ti eja sonte e unë do të vie menjëherë nesër ja ktheu ky,

sepse edhe ky e kishte të ëmën të ve! Djaloshi e diktoi, dhe i tha:

-A di çka? As mos eja e as nuk po vi!...
================================================== =====

Mua nuk po më duket keq!

Shkon një i Drenicës në konak te Sali Bajrami në Duzhne të Gjakovës.
Aty u mblodhën nja 30 burra për ta takuar drenicasin:
Kishin shtruar raki e meze dhe ia krisën muhabetit.
Mirëpo, ky i drenicësi nuk i dinte rregullat e vendit?
Aty duhej ngritur dollinë dhe me marrë edhe nga pak meze. Mirëpo, ky
ngaqë e kishte marrë uria e nga që nuk e dinte si shkon rregulli i rakisë,
ja krisi mishit të pjekur për shtatë palë qejfe.
Një i moshuar që e thërrisnin bacalok po i thotë:
-Ti shoq, turrju nga pak edhe rakisë!...
Të falemnderit, se mua nuk po më duket keq,
unë po i turrem mishit sipas zakonit tem e ju turrnju rakisë sipas zakonit tuaj!
Kështu, nuk po dalim sojit as njana palë!...
==================================================

[no name]

Pershendetje Per Drenicen

[Çaushi]

MASAKRA E DELIAJVE NË ABRI TË DRENICËS!

Kishte pesë ditë luftë të ashpër në mes të forcave të UÇK-së dhe atyre të armikut në ofanziven e muajt shtatorë të ‘98,Forcat tona Çlirimtare i bënë një rezistencë të fortë armikut në fshatin Baicë,të Drenasit.
Plani i armikut ishte që të marrë nën kontroll fshatin Abri të Epërme, meqenëse nga fshati Baicë ishte e pamundur të depërtojë sepse ishte një rezistencë shumë e fortë , forcat e armikut ndërruan planin .
-Ata vendosin që në fshatin Abri të Epërme të depërtojnë nga ana perëndimore pikërisht nga fshati Likoc dhe nga ana jugore prej fshatrave Vuçak dhe Gullbovc,ku në atë kohë armiku kishte depërtuar në këto fshatra .
-Më datën 25.09.’98 Organizohet nga Brigadat 111 dhe 113 të UÇK-së një rezistencë e fortë kundër armikut në lagjen e Muliqëve dhe të Deliajve të Abrisë lagje këto që lidhnin rrugën në mes të dy fshatrave Abrisë dhe Likofcit , në atë front , forcat tona dhe ato të armikut përballeshin në një distancë prej dyqind deri treqind metrash ,armiku pëson humbje në njerëz dhe makineri luftarake ,një autoblindë e armikut bie në një minë tokësore antitank e vendosur nga ana e UÇK-së ku përafërsisht gjejnë vdekjen dhjetë (10) pjesëtarë të ushtrisë serbe , dhe shumë të tjerë plagosen.
-Nga ana jonë bie dëshmorë Afrim Mitar Kiçina nga fshati Baicë pjesëtarë i Brigadës 111 “Adem Jashari” të UÇK-së ,dhe plagosen disa shokë, fronti zhvillohet nga orët e paradites deri në orët e vona të mbrëmjes të datës së lartshënuar . Me vendim të Shtabit të Përgjithshëm të UÇK-së urdhërohen dy Brigadat e UÇK-së 111,dhe 113 ta bëjnë tërheqjen taktike nga Istikamet në natën mes datave 25 dhe 26 shtatorë të ’98 në kuptimin e ruajtjes së njerëzve dhe municionit ,e në vëzhgimin e armikut,dhe të bëhen sulme sipas urdhrave që pasojnë .
-26 dhe 27 shtatorë ’98 ,ndodhemi në lagjen e Strumcakëve një grup prej 27 pjesëtarëve të UÇK-së, në shtëpinë e Ali Strumcakut pjesëtarë I UÇK-së , lagje kjo në veri të fshatit tonë, me ne ndodhej edhe Komandanti i Batalionit të dytë të Brigadës 113 “Mujë Krasniqi” Isa Xhemajli i cili kishte caktuar një grup për përcjellje dhe lëvizjen e armikut dhe mbante lidhjet me njësitë e tjera të UÇK-së të cilat ishin në vëzhgimin e forcave të armikut.
-Ora 24:00 errësirë e madhe, unë dhe Imer Deliu i parashtrojmë një kërkesë Komandantit që të na lejojë rrugën të hyjmë në lagjen e Hysenajve dhe të Deliajve për ta vëzhguar terrenin , në mëngjesin e hershëm të dt, 28.09.’98 vazhdojmë rrugën me Imerin , dhe hyjmë në lagjen time, nuk kishim informacione të plota se armiku tërësisht është larguar nga fshati por ne lëviznim me një kujdes të shtuar .
-Ulemi në një livadh nën shtëpinë time, hamë disa dardhë që kishin rënë nga pema ,Imeri as që kishte ndjenjën se familjes së tij mund ti ketë ndodhur diçka ,ai mbushi gjoksoren e tij me dardhë për të gjithë anëtaret që kishte dhe shpresonte se do ti takonte dhe t’ua japë nga një të gjithëve ,karikatorët i futi në xhepa pantallonash, në rrugë e sipër Imeri tregonte se me një dëshirë të madhe iu kishte bashkangjitur radhëve të UÇK-së për çlirimin e vendit , ai tregonte dhe thoshte se para fillimit të Luftës i kishte ftuar të gjithë anëtaret ,Prindërit,vëllezërit dhe i kishin ndarë detyrat familjare, Imeri që ishte më i madhi prej vëllezërve do të futej në UÇK ,ndërsa vëllai i dytë Enveri të kujdesej për anën ekonomike të familjes dhe ndodhej i punësuar në Slloveni ,ndërsa vëllai i vogël Ademi të përkujdesej për lëvizjen e familjes në rast nevoje , kjo të bënë të kuptosh se ky njeri ishte i përgatitur psiqikisht ,shpirtnisht dhe fizikisht të kontribuojë në çlirimin e vendit të tij prej një armiku shekullorë, në fillim të muajt qershor të ’98 Imeri lë punën në Slloveni vjen në Shqipëri armatoset kalon kufirin shqiptaro-shqiptar dhe i bashkëngjitet radhëve të UÇK-së në Drenicën e tij.
-Binte një shi i imët por i pa ndërprerë,vazhdojmë rrugën për në lagjen e tij,në rrugë e sipër në vendin e quajtur “gryka e hagjëve”takojmë kushëririn e Imerit, Bashkimin,një djalë rrethe të njëzetave i cili lëngonte nga një sëmundje fizike të njërës këmbë , ndalemi dhe vëzhgojmë terrenin ishte mjegull mëngjes i hershëm , ishim afruar diku rrethe 200 metra afër rrugës kryesore që lidhte dy fshatra Abrinë dhe Likofcin ,vërejmë se diçka ishte ngritur në malin para nesh,por nuk mund ta dallojmë se çka ishte,me që Imerin e kisha Komandant të skuadrës ai më propozon që të kthehem të shokët dhe të i njoftojë se deri aty mund të vijnë të gjithë shokët .
-Kthehem të shokët dhe e njoftoi Komandantin se si ishte gjendja në teren dhe se të gjithë mund të nisemi në drejtimin që isha ndarë me Imerin se aty na pret ai .Në ndërkohë Imeri me kushëririn e tij ishte afruar më afër rrugës kryesore dhe kishte vërejtur se ajo që ishte ngritur mbi malin e shkurtër kishte qenë tendë najloni ku kishin qëndruar forcat e armikut,Imeri me kushëririn e tij hynë në lagjen Deliu pa pritur ardhjen tonë.

-Derisa unë me shokë po bëheshim gati për tu nisur dhe veç ishim rreshtuar për nisje arrin Imer Deliu me kushëririn e tij Bashkimin ,në duar mbanë një foshnje dhe shprehet duke qarë ; merreni shokë kjo është e tërë familja ime që ka mbete gjallë....! të tjerët janë të masakruar të gjithë..!! , të gjithë u shtangëm dhe u tronditëm nga ajo që dëgjuam..!!! , filluam ta ngushëllonim Imerin të gjithë me një dhimbje të madhe që përshkroi gjithë shpirtin tonë .
-Kjo foshnje gjashtë javësh ishte Diturie Imer Deliu e cila kishte mbijetuar dy ditë të plota duke qëndruar në gjoksin e nënës së sajë të mbytur dhe duke u ushqyer me gjakun e nënës së saj, dhe me pika shiu . Hamide Xhemajli,Lindita Jusufi,dhe Rahime Hajdari pjesëtare të UÇK-së marrin nën përkujdesje e pastrojnë dhe e ushqejnë Diturien gjashtë javëshe .....!
-Të pikëlluar se çka kishte ndodhur në lagjen e Deliajve vazhdojmë rrugën të gjithë shokët së bashku për të parë se çka kishin bërë të çmendurit e një ushtrie qyqare ndaj fëmijëve grave dhe pleqve,të paarmatosur në një male afër lagjes Deliu .
-Hymë në oborrin e Sali Deliut ,babai i Imerit dhe shohim trupin e pa jetë të Ademit në korridorin e Odës ku më herët Imeri e kishte tërhjekur zvarrë nga vendi i ramjes,vazhdojmë në kërkimin e kufomave të tjera hasim në plakun 94 vjeçar Fazli Deliu i djegur në shtëpinë e tij tërësisht , vetëm kafka dhe eshtrat tregojnë pamjen se ka qenë njeri, tutje në malin ku ishin të strehuar Deliajt......kufoma e tretë Zeqir Jonuz Deliu 45 vjeçar ,vazhdojmë në të majtë të malit hasim në plakun rrethe të shtatëdhjetave Ali Deliu i prerë në fyte me thikën e tij të vogël...!!! që grinte duhan kaçak për të pirë,kushëri i Imerit ,tutje Pajazit Deliu edhe ky kushëri i Imerit,rrethe gjashtëdhjetë e pesë vjeçar ,Nëna dhe Halla e Imerit diku afër të shtatëdhjetave të masakruara barbarisht...!!! këmbët e prera në gjunjë, më tutje bashkëshortja e Imerit,(Lumnija)....bashkëshortja e Enverit (Luljeta shtatzënë...!!!) bashkëshortja e Ademit 30 vjeçar (Mihanja 25).....nëna e Valmirit një vjeçar...!!!! ( vëllezër të Imerit)!!!.. në formën më mizore të masakruara........!!!!! si mund të durojë pa u zhgreh në vajë njeriu normal para fëmijëve të Imerit...!! Vajzës tetë vjeçe Menduhise dhe djalit Jetonit dhjetë vjeç që ishin bërë shoshë nga thikat e Çetnikeve-shkie ujqërve te Ballkanit .....!!! dhe u kishin prerë gjymtyrët e trupit......!! ishte kufoma e fundit në mesin e 24 të masakruarve ajo e më të riut Valmir Adem Deliut, vetëm një vit jetë kishte......!!!!! cuclla i rrinte mbi gjoksin dhe kraharorin e tij të njomë …!!!!!
Ndodheshin të vrarë bashkëshortja e Hajriz Deliut (Zahidja) me dy fëmijë nën moshën dhjetë vjeçare Gentiana shtatë vjeçe dhe Donjeta gjashte vjeçe ...!!!!Babai Hajrizi ishte gjetur tre dite me vone i mbytur ne bunar ,kushëriri i Imerit ,Mësuesi veteran i arsimit Habib Deliu me të vëllamë Hysenin dhe me dy vajzat Mihanja 16 vjeçare dhe e motra Antigona 14 vjeçare ....!! të masakruara dhe të dhunuara nga bishat serboçetnike . Me ne ndodhej veprimtari i pa lodhur i këshillit për të drejtat e njeriut për rajonin e Drenicës zotëri Murat Musliu nga Likoci i cili të gjitha kufomat i vizitojë dhe i fotografoj një nga një.
-Para gjithë asaj që kishte ndodhur, Imeri u mbante jashtëzakonisht mirë pavarësisht prej rastit tregoi një zemërfortësi të madhe ,ku edhe ne shokëve na ipte kurajë që të vazhdojmë luftën deri në arritjen e lirisë së plotë, sepse thoshte liri pa gjak nuk ka, unë për vetën time do ta quaja legjendë për zemër fortësi që ka treguar para një masakre të tillë familjare .
-Mbas gjithë asaj që kishte ndodhur ,Imeri na tuboi të gjithëve dhe na tregoi vendin se ku planifikon të i varrosë përkohësisht të masakruarit,në familjen e Imerit mungonin edhe katër fëmijë të cilët nuk ishin prezent me të masakruarit,vjen një lajm se katër fëmijët ndodhen në lagjen e Hysenajve ,nga Imeri marrë urdhrin që të shkojë dhe të i vizitojë ,ngjitem lartë në lagje dhe në familjen e Avdullah Mehmet Hysenaj takoi katër fëmijët e gjallë të familjes së Imerit , të gjithë kishin plagë në trupin e tyre të njomë ,mosha e tyre ishte nga një (1) deri në pesë (5) vjet , njëri ishte djali i Imerit (Alberti i cili i ka shpëtuar masakrës dhe është ngushëllim per Baba Imerin ) ndërsa tre të tjerët të Enverit (vëlla i Imerit) , kthehem në vendin e ngjarjes dhe e njoftoi Imerin se katër fëmijët ishin gjallë dhe ishin të strehuar në shtëpinë e Ajet Hysenajt, për një moment Imerit I ngushëllohet shpirti nga ky lajm se katër fëmijët e familjes së tij janë gjallë !!!! .
-Fillon hapja e varrezave nga shokët tanë ,dhe disa fshatarë që kishin dëgjuar për lajmin edhe ata shumë pak .
Kurrë në jetën time nuk kisha përjetuar diçka të tillë dhe nuk kisha parë masakër më të rëndë , për një moment më lindi ideja se po ta shohë bota këtë masakër do të tronditet , e ndajë Imerin nga shokët dhe i propozojë që nëse është e mundur të i njoftojmë mediat vendore dhe ato ndërkombëtare që në atë kohë ndodheshin në Prishtinë, dhe të i vizitojnë të masakruarit në vendin e ngjarjes, dhe se kjo do ti tregonte Botes se me çfarë armiku kemi të bëjmë , nën emocionin e dhimbjes që kishte Imeri, ai dëshironte që të masakruarit të varrosen sa më shpejtë ,por edhe me ndihmën e shokëve e bindëm Imerin se ia vlen ta njoftojmë opinionin e gjerë.

-Kthehem tek zotëri Murat Musliu i cili mbasi kishte bërë fotografimin ndodhej në lagjen e Demakve të Fshatit Terstenik,në shtëpinë e Shaban Demakut i them se nëse ke mundësi për të lajmëruar ngjarjen në Qendrën e Gazetarëve Botërorë në Prishtinë , ai menjëherë pranoi mendimin tim dhe veproi me telefonin e tij celular.
Arrijë në vendin e ngjarjes dhe ulemi me Imerin e njoftoi për veprimin e kryer dhe ndezim nga një cigare......vjen dikush nga shokët dhe na njofton se në vendin ku ishin të masakruarit kanë arritur ca gazetarë ndërkombëtarë,ngrihemi dhe shkojmë si duket lajmi kishte marrë dhen... dhe kishte filluar të dëgjohej,shohim se në vendin e ngjarjes kishin arritur vëzhgues diplomatik ndërkombëtarë të asaj kohe që ndodheshin në Prishtinë e jo ndonjë gazetarë, Ishin vëzhgues diplomatik Amerikan dhe Anglez me ta ishte edhe Fred Abrahams udhëheqës i Organizatës Ndërkombëtare për të Drejtat e Njeriut “Human Right Watch” ata bënë fotografimin e të masakruarve me aparatet e tyre speciale dhe tronditen nga ajo që shohin,nga sytë e tyre dilnin lot për atë që panë në fshatin Abri të Epërme !!!.
-Vëzhguesit diplomatik lënë fshatin nën krismat e granatave të armikut dhe kthehen në Prishtinë ,njoftojnë mediat vendore dhe ato ndërkombëtare me rastin e Abrisë ,të nesërmen shumë gazetarë ndërkombëtarë ia mësyjnë fshatit Abri për të arritur në vendin e ngjarjes ku kriminelët e Beogradit kishin lënë gjurmët e tyre,lajmi mori dhen e pikëlloi Kosovën dhe tronditi Botën...!!!!! .
-Për mendimin tim masakra e Deliajve të Abrisë ka forcuar moralin të të gjithë pjesëtaret e UÇK-së në rejonin e Drenicës, për të vazhduar luftën e drejtë për çlirim të vendit, por edhe i ka treguar Bashkësisë Ndërkombëtare se kriminelët e Beogradit duan ta shfarosin një popull të tërë, nga vatrat e veta etnike historikisht, duke masakruar fëmijë, gra dhe pleq të pa armatosur .
-Ndër gazetarët e parë që bëri incizimin me kamerë është gazetari i BBC-së nga Britania e Madhe VAVGHAN SMITH (VANI) i cili edhe mbeti mik i ngushtë i Imer Deliut dhe në përgjithësi Familjes Deliu e cila e çmon punën e tij për mos lejimin e varrosjes së kësaj ngjarje të madhe.
-Ngjarjen e evakuoi nga kujtimet e tij "Çaushi" ish pjesëtarë i Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës, nga fshati Abri e Epërme të Drenicës ,dhe i cili mendon se Masakra Deliu .....dhe shume masakra tjera qe ndodhën në Kosovë gjatë luftës së fundit janë nën tretmanin dhe nën hijen që e meritojnë,nga institucionet vendore në Kosovë.......!!.


Me respekt
Çaushi

[no name]

Pershendetje Drenica
mir se ju gjeta

[angert]

Masakra e obris

thon masakra e obris
mija lot,ka zbrit gjithsis
shume yjet ka vargis
me dal qiellit per me pa
n,lot,ylltare,per me kja
kah,at, foshnje,e mbyt ai shkja
edhe dy motra,kah po i mbyt
kah nji plak po e prejn ne fyt
kah nji nane i nxjerrin syt
q ,jan ,trishtue,shekujt,mbi,dhe,
se ,q,jan rrqeth po kombe ,e,fe
kah ,nji nan,sheh n fyt tu pre,
edhe foshnjet n djep tue mbyt
e dy vajzave tu u nxjerr syt
flok e rrenj po nxjerr ledines
kah po e sheh po shkjaun e shkines
permbi gjak ah duert tu i la
britma e nanes druj ka tha
ka tha qiell,e ka tha dhe
shpresat rrezeve ua ka pre
mos me ra pingul me nxe
se edhe toka q ,esht urrye
dielli pamje kur ka kthye
kur ka pa foshnjen n bibron
jet njomzakja kah po ndrrron
shkaju mbi djep at tue godit
nanen sysh bebzat tu i rrit
mendt jash ballit don me i qit
qielli e dheu e n britma nana
thon trishtue jan diell e hana
thon kan luejt,dete e,vulllkana
kan mbledh m,llef e kan ba be
per me u derdh njiher mbi shkje
kurt vjen koha t vjen sahati
shkje e shkina me i zan mkati
kan me e,mblue kan than serbin
ka me i lshue llava ordin
shum orteqe do t i bijn
do ti bjen tsunam me dhe
shum vullkane qe jan nxe
jan pervlue mnije tue pa
shum damar t tokes jan tha
kur me sy kan pa at shkja
kah i bjen foshnjes qekan
n, rrasht te kokes,kan tha nan
kan tha shpirtat an e, m, an
kan tha fije qe lidh qielli
kan th sy e zemr dielli
kan tha bari,e pranver prilli
kan prek yjet shpue pertej
fundin t tokes prek ne dej
kan lu fort themelet t jetes
jan turr ndezjet e kometes
edhe turr esht ajo vransina
esht pervlue ara e ledina
nga kta shkje qe i bani shkina
ka vajtue po qyqja n shkrep
po si prehet fmija n djep
po sii nxjerr nana ato flok
ka kja fleta n borzilok
gur e zalle jan ba tok
jan rrudh dridhjesh rrqeth ylberat
seq jan struk po kalli e fjerat
edhe shpend po ato t mjerat
jan rrqeth yjt tue pa hata
qielli mendjen,e ka vra
thon se lot jan shkri pa pra
gjithkah toks e galaktikes
kur esht ngul po maja e thikes
n, bark te foshnjes n ,fyt te qikes
tue pa nana kaspahane
tue nxjer flokt ajo drit hane
tue lue n shprt toka dardane
shkjau mizor tue gri e pre
kah me krim qetnikt jan nxe
nanen t gjall shpirtin si n loj,
tu ia sjell,mbi buz e goj
tue mbulue vendin me ploj
deri sa shpirtit nan e fmi
jan perplit po te nji vrri
nji familje pre e gri
dikush n thik e dikush n sater
kur pau bota ket masaker
si u shkretue po e,mjera vater
se si u la nji bab pa fmi
si ju pre nusja me bi
djep me gjak qe pik nen bli
kur pau bota mizorin
nisi ather rreshtoj ushtrin
edhe,ne hart ka kqyr obrin
kqyr drenicen kqyr reqakun
shkjau i shkines tu u derdh gjakun
kanibalat tue pre mish
kah zgerdhihen t gjith si bish
tu i filmue prej sateliti
kur nji shkaj foshnje ia njiti
per kaptjelli e qon perpjet
si tu lue me i kukull t leht
kur ajo shpirt tash kish pas dhan
tue hudh fioshnjen permbi nan
zot q ka lshue bota nji gjam
se q kan ndje po diell e han
po a ka kund kshtu mbi dhe
mbasi foshnja te jet pre
me hudh loje mbi nan t, re
lshojka qielli lotin rrke
thon betue ja ato rrfe
thon betue jan gur e dhe
se nji dit kur t vjen gjykimi
kan me ra pa pik dyshimi
mbi serbi mbi at mish t eger
kan me shkye vullkanet fleger
edhe hakmarrja e perendis
per kket loj me kufom t fmis
per qdo krim qe i la shqipnis
edhe njerzve n tjera fe
sa mish njerzve qe u ka pre,
shihni pra ju kombe e,fe
ju qe mir gjith jeni ndje
edhe kur ka vuajt shqiptari
kur ka qa n ballkan ma i pari
kurka shkrue ankese leter
kur ka luejt europa e vjeter
e pazare me lugeter
shihni mir thrrtore ,e gjak
shih serbin me karadak
shih q ,ka ba europa plaak
me thik sllave t dirigjimit
gjithmon leje i ka dhan krimit
per me lue sllaviant n ,kufoma
per t gjaku esht aroma
e jolulja qe rrit flet
per t a krimi esht n ket jet
krimiesht per serbianin
edhe per rus e per junanin
prndaj ti europ drejto
t dy syt e mir pergjo
hapi vesht edhe ndigjo
se me krime t, pansllavis
s md me qit nder qytetnis
as me i dhan vulen drejtisis
s e at zot ti e ke hidhrue
n gjak hakmarrrja esht tu i vlue
ty perfshi t ka n list po drue
se t padrejta ke ba ne akte
ka shqipnija gjurme fakte
kur i lshove ujq,t,nder ne
mish t pafajshem me na pre
foshnje e cuca e nuse t re
se masakra,e obris
sot esht dhimbja e shqipnis
por edhe e,globit e njerzis
shpesh mendon bota me lot
se ka t,kjart as kurr as sot

si mbi glob ku rrijn gjallesat
ku rrijn kombet tu i var shpresat
per je tt re per cak ma t mir
paska soje e njeri
qeaq ftoft merr jet mbi fmi
siq e bani shkjau ne obri
ku ajo foshnja me bibron
ka pa nanen kah loton
mandej ng jak motrat tu u la
kur edhe kjo ka nis me kja
po me qesh din veq ai shkja
jo kush tjeter kah etika
as ne glob as n galaktika
kushkaq ftoft e kaq i qet
nuk merr n foshnje gjak e jet
si serbijani qe s,njeh mshir
njihe pra oj bot e lir
njihja vepren e strukturen
shihja krimin e kulturen
shihja veprat gjakatare
shihje caqet sa vrastare
i ka n jet e ato qellime
veq per gjak e per pshtjellime
e mbuloft qielli n mallkime
shihe bot kush esht kasap
kush gjith globine don n zap
kushe msheh thiken nen vrap
kush per gjak ka etje prore
kush nuk njeh rug parimore
kush nuk ka mshir ,as norm jete
shihni kush po trazon dete
kush po i mbush palnetet vner
kush derdh gjak mbi bari e fjer
kujt maskarat i duke loj
kush vret fmi me bibron n goj
se maskara e obris
ka thye shpirt gjithkah njerzis
por ndergjegje s prek t serbis
se aty ndergjegje s ka
se per foshnje s ndjen ai shkja
as per fryt te qytetnis
nuk e ndjen lotin e fmi,s
huk ka lot at qe e,perkul
s ka qeliz as molekul
vetem forcen ai e njeh
ather nis ligjet i sheh
ather nis me u ba viktim
nis me kja e at bertim
pa fije turpi let per ligj
mbaju bot e,mos u digj
mosu digj qka sheh mbi dhe
qka ske pa nder kombe e,fe


poeti xhelal ferizi nga mitrovica vazhdon me vargjet e tij liriko epike,
lexoni vlersoni dhe komnetoni poetin,xhelal ferizi,
ndimojeni poetin perkraheni poetin

[angert]

perkraheni dhe ndihmojeni poetin e Mitrovices


KONTAKTI ME POETIN integro_fat@hotmail.com

[alibaba]

Përshëndetje sofra a ka fli?

perkraheni dhe ndihmojeni poetin e Mitrovices

Për çfarë është fjala?

[RaPSouL]

Mjesi drenica legjendare ju pershendes