Drenica

[no name]

Pershendetje sofra

[zeuss]

Miredita.....

[alibaba]

Këta persona pa identitet që kanë hyrë në forum këto ditët e fundit naj kanë prue këta shkije me shushka këtu.
Lus moderatorët të moderojnë pak më mirë.
Kjo temë është për drenicën, e cila përjetoi vrasje masakra djegie e çka jo nga shkijet, nuk tolerohen këto provokime nga serbët që kanë hyrë në forum, sepse sikur të ishin shqipëtarë do t'a shkruanin gëzuar e jo gezur

[zeuss]

gëzuar

[Mishelin]

gëzuar

gëzuar

Mos i ki deri nesër 1000 euro

[no name]

Pershendetje sofra
/me slaps ALL drenicen

[angert]

Ti drenic je djep me zana
ti gjithmon ke lind azgana
plumbat tu kan ndez martinen
t kan jehue krismat luginen
ta ka ndje zanin malsija
mali e kodra bjeshka e vrrija
kang per ty ka kndue shqipnija
ti je e kuqe e la me gjak
pre me shkja e karadak
n luft me turq e me bullgar
me asqer e me gjandar
ti gjithmon si legjendare
e ke mbajt trimrin shqiptare
ke mbajt besen neper kulla
t kan ra topat n gur e tulla
t esht ndje pushka n per frengjija
n tel t ka kndue gjithmon sharkija
gjaku yt ty t ka ba t kuqe
si ajo fleta n lul burbuqe
zemren t bardh ma ke si bora
malet t bukura si kurora
fushat tua si gjerdani
hije t ka ty gjamadani
edhe tirqit me gajtana
edhe shndritjen kur t lshon hana
ti drenic je shkrep me shkrep
pushk e motit qe lind n djep
ti m ke rrit gjithmon trimnesha
n fije t holla t hjeshon veshja
me at plis qe t rrin n lul t ballit
t zjarrta i ke kokrrat e zallit
edhe dheun gjithkah n qdo pllamb
s ka armik qe t mban nen kamb
se tij si nji vullkane
shqip ma flet po at gjuh nane
ti drenic je yll qiellore
nder e klasht e der,s arbnore
t hjeshon mali me ato ara
gjith n kushtrim ke dal ma e para
pushka jote n shkrepa t lisit
ka dridh mosk e kull t parisit
ka jehue ne vashington
n beligrad deri n london
kshtu nder breza gjith prej t parit
deri sot ne fis t jasharit
qe t esht ndje globit mbi dhe
kah ka kombe fise e fe


vargjet i ka shkruar poeti xhelal ferizi nga mitrovica per drenicen legjendare djep i trimins dhe i mejdanit vyrtyt i shqiptarizmi kapedane fole trimash e trimneshash
krenari shqiptare vend i mikpritjes dhe mirsis drenica shpirtmadhe bukurija e atdheut ndera e jon e perjetshme vendi i gjeraqinave e bukuris ne mjedis te kosoves shqiptare dardane

[alibaba]

Hamzë Jashari

[alibaba]

Humor nga Drenica

E mashtronim me duartrokitje

Derisa bisedonin dy veta, njëri e pyet tjetrin: -A keni qenë ndonjëherë
kundër sistemit të Enver Hoxhës?
-Të gjithë kemi qenë kundër or kosovar, të gjithë. Kurrë se kemi dashur atë
sistem.
-Po mirë, si nuk e diktonte ai që ju mbi tre milionë njerëz jeni kundër
tij?!
-Eee, e mashtronim me duartrokitje.
-Sa vite e mashtruat kështu?
-Eee, për dyzet vite rresht ia hodhem Enverit!
================================================== ===

Në Gjakovë

Para nja tridhjet vjetësh shkova në Gjakovë për me i ble do jorgana,
-tregonte një plak.
-Hyra në një akçihane për të ngrënë pak bukë. Nja katër djemë të ri po
m´vesin: prej nga je axho? * Prej Drenice, ua ktheva.
-Eh ju Drenica nuk patët kurrë një njeri të zot e me shkollë. Na Gjakova po
e mbajmë Kosovën dhe filluan e po m'i numërojnë Veli Devën, Mehmet Hoxhën,
Xhavit Nimanin, Fadil Hoxhën etj. Mjaft! -u thashë- se pasha mixhën po e
pranoj, se mos me kánë këta djem moti na kish marrë Shqipnia.
================================================== ====

A ta bana qejfin?

Nasuf Oruqi, një plak zotëri e teraqi i madh e besa edhe merakli, nuk prekte
punë me dorë. Zgjohej vonë e kafenë e pinte tërë naze. Sheti (fqinji i tij),
njeri punëtor dhe i pa naze, shkon një ditë për ta vizituar dhe për ta pirë
një kafe me të. Rri bukur gjatë dhe po e vëren që Nasufi nuk po i bënë
qehre. Ky nuk u durua dhe po i thotë: Nasuf more! -Urdhëro, -ja ktheu ai.
Diçka si pa qehre po më rri! Unë kur u nisa thash me vete po shkoj te Nasufi
e po ja bëjë qefin pak...
-Valla more Shet bash dhie qefin ma kie sot!
================================================== ====

Pasha zotin hunda jeme paska qenë!

Dikur kishte qenë rrezik me u marrë me kontrabandë duhani. Një i Polacit dhe
një i Prekazit shkojnë në Gjilan për të blerë duhan. Udhëtimi ishte me
rreziqe dhe bëhëj natën. I polacësi ishte me një grip dhe me hundë të zëna.
Nga lodhja e madhe i fishkëllon hunda dhe iu duk se fishklluan xhandarmëria,
e i thotë shokut ikim, dhe ia dhanë vrapit. Vrapuan dy-treqind metra e u
ndalën pak për të përgjuar. Atij prapë hunda fiu, e ta marrin vrapin
prapë. Mirëpo, ky i Prekazit e vërejti që atij po i bënë hunda e kapi për
dore dhe po i thotë: Ngadal vëlla se na mbyte. Nuk ka xhandar, po hunda jote
po fishkllon! Ai u ndal dhe për të vërtetuar po i fryn hundës.
-Pasha zotin hunda jeme paska qenë!

[alibaba]

A do me të rrah dajak, a do me të vra kobure?

Një Qaza, poreznik i Serbisë kërkonte tatimin prej populli dhe kush nuk
e paguante e bënte telashe me milicë. Duke shkuar në një fshat e takon Arif
Qorrin, i cili ishte shumë i varfër. Pse nuk e paguan porezin?- iu
kërcënua poreznik Qaza.
-Nuk kam ku me i marrë - ja ktheu Arifi.
-Kam me t´i marrur teshat e shtëpisë, -i tha porezniku!
-Prit pak se po ta paguaj, tha Arifi, dhe nga gardhi e nxuar një hu, mirëpo
Qazës nuk po i mbushte sy. Pasi e nxori hunin prej gardhit, Arifi e nxuar
edhe koburën nga brezi dhe po e pyet poreznikun: -A po do me të rrahë
dajak, apo do me të vra krejt? Poreznikun e lëshuan këmbët, dhe po i
thotë: -Aman burrë, rrihem e mos m´vra!
-Mirë, po i thotë Arifi, -bjer se nuk mundem me të mbrri me hu. Qaza u
shtri, e Arifi i hipi hu gardhi deri sa e la të shtrirë, sepse siç thonte
Arifi, -kisha frigë se qohet e më duhej ta vrisja krejt!
================================================== =====

Ne po e hajshim ni nam

Dikur në Kosovë kishte pak vetura, e në veçanti në Skënderaj, si pjesa më e
varfër e Kosovës. Një posllanik Lata e kishte blerë një veturë. Mirëpo,
nuk dinte që ta ngiste. Pasi ia mori pak dorën, me mësimin që ia kishte bërë
një shok i tij, Lata deshi që ta provojë me nga veturën vetëm. Shoku i tha
Latës: -Ti nisu në këtë drejtim dhe kur të shkosh në Polac të lisat e Xanit
ktheu se unë po të pres në shtëpinë tënde. Ky shkoi në shtëpi të Latës dhe
po bënin muhabet me të shoqen e Latës, kurse Lata i gjorë prit se po kthehet
këtu, e prit këtu, shkoi deri në Gllogovc, sepse s´kishte guxim të ndalonte.
Deri sa erdhi, shkoi më shumë se një orë. E shoqja e Latës i tha: -Ne po e
hajshim ni nam me këtë shokun tënd, derisa po vije ti, Latë!
E kishte fjalën për darkën e shkreta.
================================================== ===

Po i mpreh dhëmbët biro!

Një poreznik, shkon te një fshatar i varfër për ti kërkuar porezin që
ai nuk ia kishte paguar Serbisë. Fshatari i gjorë nuk kishte gjë pas
shpirtit veçse pesë kokë dele. Porezniku ishte lodhur e uritur, fshatarit
i tha që t´ia bëjë pak bukë, kurse një çunit po i thotë: Më sill legenin
dhe pak ujë, dhe filloi e po i lan dhëmbët. Çuni nuk kishte parë kurrë njeri
duke i larë dhëmbët dhe po e pyet babanë e vet: -Babë, çka po u bën dhëmbëve
ky njeri?
I ati (pasi nuk diti se çka me i thënë të birit), ia priti: -Valla more bir
qysh ashtë duke i mprehë dhëmbët me kët farë furçe, po m´duket se po báhet
gati me na i hángër qitó pesë copë dele që na kanë mbétun mbas shpriti!
================================================== ======

Unë jam në shtëpinë time!

Avdiu, fqi i Bislim Prekazit shkon një ditë për të ndenjur tek ai. Avdiu
ndenji gjer në mesnatë! Edhe pse ishte dimër njeriu i gjallë duhet të
lëvizte, kurse atë ditë iu desh që mbi 16 orë të rri ngujuar në odë duke e
dëgjuar Avdiun se çka po i thotë! Hëngrën mëngjesin, drekën e darkën e
Avdiu nuk po lëvizte. Dikur, pasi kishte kaluar mesnata Avdiu po thotë:
Bislimo, a qohemi?!- Bislimi ia ktheu: Unë jam në shtëpinë time e nuk kam
ku e kaj nënën me shkue, kurse ti bëja si të duash Avdio...