Shkodra Live - Realitet i Hidhur

[shkodrane82]

Karroca që shtron rrugët e Shkodrës

E vërteta është se nuk qëndron puna te shtrimi rrugëve, sepse ato vetëm sa riparohen kur gropat kalojnë gjysëm metri, por karroca me kalë që shtron rrugët e Shkodrës i shkon edhe “Rulit” 50-të vjeçar që shtyp shtresën e ziftit në rrugët e Shkodrës. Megjithatë egziston një urdhër dhe rregullore edhe në qarkullim që nuk kejon kuajt, karrocat dhe kafshët në qytet dhe rrugët e tij. Por për karrocën që shtron rrugët e Shkodrës dhe kalin që tërheq atë kjo do të ishte një padrejtësi e madhe, sepse pavarësisht kthimit në kohë gjithsesi punojnë, duke mbyllur gropat e rrugës që zmadhohen sa herë bie shi. Ky kalë dhe kjo karrocë sidoqoftë kanë një meritë të madhe, sepse punojnë akoma ( ashtu siç dinë dhe sa kanë mundësi) në kundërshtim me të tjerë që kanë mundësi shumë herë më të mëdha që vetëm flasin dhe nuk shtrojnë asgjë.

[shkodrane82]

Reklamat e mëdha dhe Isa i “vogël”

Ka më tepër se 1 vit që në Shkodër ka filluar një “epidemi” reklamash dhe vendosja e tyre ka marrë hovin e një “aksioni” i cili nuk merr parasysh se qyteti është më i rëndësishëm se ato. Bashkia në Shkodër ka lejuar që me reklamat të përdorura në vënde kryesore të mbulohen pikat më të dukshme dhe të nderuara të qytetit të madh të veriut. Mbulohen vënde kulture dhe patriotizmi. Mbulohen rreth rrotullimet e qytetit dhe trotuarete tij dhe mbulohen edhe shtatoret e mëdha që nuk qëndrojnë vetëm si momente të historisë, por edhe si arritje të artit të dikurshëm. Respekti ndaj lekëve që japin reklamat e stërmëdha kudo në Shkodër, ka ulur ndërgjegjen deri në minimumet e saj, duke transformuar edhe etikën qytetare në Shkodër. Bashkia të gjitha këto përfitime mund ti marrë edhe po të krijojë në mënyrë të studiuar vëndet e lejuara për reklamat dhe publicitetin dhe kjo do të ishte vepra më e mirë po të bëhej duke pasur edhe mendimin e atyre që kuptojnë rëndësinë e reklamave , por edhe atyre që kuptojnë rëndësinë e prishjes së imazhit qytetar të qëndrës së Shkodrës. Dëndësia e reklamave , madhësie e tyre të kujton “pushtimin” dhe duket sikur Shkodra e gjitha është në shërbim të këtyre tabelave të stërmëdha që me të vërtetë japin lekë, por nuk mund të jenë kurrë vepra arti. Gjithmonë në Shkodër ka pasur një zakon disi të egzagjeruar i cili kishte vështirësi të fillonte një punë, por kur një person kishte kurrajo dhe fillonte të tjerët e vazhdonin duke lënë çdo punë tjetër. Kështu edhe reklamat nuk u vendosën në Shkodër deri në 2002, kurse tani duhet “me ba kalim me pengesa prej tyne” siç shprehen vetë qytetarët shkodranë. Kësaj rradhe po paraqesim shtatoren 4, 5 metra të lartë të Isa Buletinit e cila nuk duket prej reklamave të mëdha në një nga sheshet e Shkodrës e pikërisht atë të Perashit.

[shkodrane82]

Anijet “Venedikase” kalben nga mos funksionimi.

Në Shkodër janë premtuar disa herë se do të fillojë linja ujore Shkodër-Vir Pazar. Për këtë kanë ardhur dhe qëndrojnë në molo në liqen edhe dy anije të bukura veneciane që me vështirësi kanë hyrë nga lumi Buna. Jo vetëm që nuk funksion lidhja me anën tjetër të liqnit në Malin e Zi, por nuk funksionon as shetitja në liqen. Disa konfrenca dhe disa takime dy palëshe dhe shumë palëshe. Lekë të hedhura për liqenin dhe lidhjet ndërkombëtare që duhet të ketë ai. Megjithatë edhe sot e kësaj dite liqeni i madh i Shkodrës trajtohet si të ishte koha e diktaturës duke mos pasur asnjë vlerë tjetër por vetëm atë të gjuetisë së peshkut e cila ka defiçite të mëdha dhe po keq trajton çdo gjë e pikërisht edhe turizmin. Janë miliona lekë dhe mijra vizitorë që nuk lejohen të vijnë në Shkodër se liqeni përbuzet si nga shteti shqiptar ashtu dhe nga vëndorët në Shkodër. Premtimet dhe lidhjet turistike shpesh herë janë bërë edhe me të huajt dhe gënjeshtrat kanë vazhduar duke larguar edhe ato. Ka disa ide mbi lejimin e degradimit të liqenit dhe lëvizjes turistike në të, por ajo që shihet dhe preket qartë është fakti se asnjë pushtet nuk interesohet ndryshe nuk ka mundësi që në vitin 2006 në një liqen gjigand të tillë të mos ketë varka dhe tragete turistike me linja të rregullta.

[shkodrane82]

Karrocat kanë mbretërinë e tyre në Shkodër

Ka një urdhër dhe një rregull që karrocat dhe kafshët të mos dalin në rrugët e qytetit. Ka edhe aksione të policisë e cila mbasi i gjobit “drejtusit e mjetit” apo edhe ju kanë marrë karrocat dhe kafshët që tërheqin, ato kanë lejuar që të rifuten përsëri në qytet. Në fakt perideri ka Shkoda me fshatarë me karroca, por periferi ka edhe Tirana, Durrësi, Vlora, Korça dhe të tjerë qytete të Shqipërisë, por kanë “hequr dorë nga karrocat” sëpaku në rrugët qytetare. Shkodra dhe administratorët e saj në këtë pikë tregohen “konservatorë” që kërkojnë të konservojnë një traditë të vjetër të udhëtimit me karrocë. Kjo do të ishte shumë e bukur dhe besoj do të përkrahej edhe nga qytetarët, por karrocat e sotme në Shkodër sjellin vetëm llaç, tulla, pleh dhe rërë që vjedhin në këmbët e urës së Drinit për ti shjellë në qytet. Kjo nuk është traditë, por vetëm devijim qytetar i ditëve tona. Gjithsesi karrocat e një qyteti në vazhdim të “tranzicionit” pa mbarim, janë ato që po “ndërtojnë” mure dhe gardhe apo po transportojnë inerte dhe plehra dhe kimikate të cilat i çojnë pastaj në liqen apo Drin e Kir, duke prishur edhe ekologjinë e qytetit.

[shkodrane82]

Mania e kazanave në mes të rrugës.

Nuk ka edhe një qytet tjetër në Shqipëri ku kazanat të pastrohen dhe të qëndrojnë në mes të rrugës. Duke mos dashur të themi se këto kazana nuk pastrohen apo prishin hijeshinë e qytetit kërkojmë që ato të mos jenë në mes të rrugës vetëm për një arësyeë lejohet qarkulimi i mjeteve normal dhe sipas rregullave. Nuk mund kthehet në modë edhe kjo gjë kaq elementare e cila përcakton dhe urbanizimin e qytetit. Janë dhjetra rrugë të cilat kazanët i kanë në mes të tyre sepse nuk ju është bërë një vënd apostafat ku të qëndrojnë. Vështirësitë teknike nuk janë punë e qytettarëve, por e atyre që marrin rrogën në Bashki. Qytetarët vetëm prishin makinat dhe rrezikohen përditë nga kazanët që kudo mund të kenë vëndin por në mes të rrugës jo.

[shkodrane82]

Liqeni me gardh dhe i parcelizuar

Pasuria më e madhe e Shkodrës e cila nuk shfrytëzohet është me gardhe të cilat jo vetëm e “pronësojnë” një pasuri kombëtare dhe të Shkodrës por nuk lejojnë një qarkullim normal në këtë pasuri. Harxhimi i milionave me seminare, mbledhje, vizita, reinxhërsa, “Qëndra Peshkimi” etj jo vetëm që nuk kanë transformuar liqenin por kanë thelluar akoma më shumë degradimin e tij. Gardhet në liqen janë turpi i atyre që guxojnë por edhe turpi i atyre që i lejojnë. Përdorimi i këtyre gardheve nuk është për mbi jetesë dhe varfërinë e tejskashme që gjithsesi e kanë banorët e këtyre anëve, por për të lënë mbas në zhvillim këtë zonë turistke e cila do të thithte miliona euro fonde zhvillimi dhe banorët do të kishin përfitimet më të mëdha. Parcelizimi i liqenit dhe mos kalimi në ,krahun turistik të tij ndalohet për dy aspekte. I pari janë shumë shoqata të cilat mbijetojnë kur liqeni do studime dhe propozime dhe rregullimi i tij do ti ndalonte këto projekte dhe donacione kot fare. Ana tjetër është se për hesap të fitimit të dy-tre peshkatarëve, nuk lejohet lundrimi, përmirësimi ekologjik dhe trajtimi turistik. Kjo varfëri ideore dhe trajtim masakrues i liqenit më të madh të Ballkanit jo vetëm që sjellë dëme, por kalon edhe caqet e gabimit duke qënë një faj i mirëfilltë që padrejtësisht po tolerohet nga shteti shqiptar.

[shkodrane82]

Parkimi shtetit, mund të jetë edhe kështu

Shëbullin më të “mirë” në parkimet e automjeteve në Shkodër e japin vetë drejtuesit dhe titullarët e shtetit. Me një kapadaillek të cilin e marrin nga “fuqia” që ju jep pozicioni në shtet ato kërcejnë edhe mbi trotuare me makinat luksoze për të treguar se përfaqësuesit e shtetit janë ato të parët që thyejnë ligjin e shtetit. Aq ma keq në trotuarin e prefekturës në Shlkodër ku duhet të jetë edhe “frika” më e madhe e këtij veprimi. Kuptohet se edhe polici i shkretë nuk mund të bëjë asgjë në këtë rast sepse makina e “Përmbaruesve” mund të ketë fuqi të “përmbarojë” edhe punën e polici të gjorë e cila ju jep të hajë fëmijve të tij. Trafiku në Shkodër është më i pa disiplinuari në qytetet e mëdha të Shqipërisë, por kjo ndodh se edhe vetë shteti në Shkodër lështë më “i pa disiplinuari” në këtë trafik. Këtë gjë e bëjnë edhe ndonjë deputet i Shkodrës disa këshilltarë të Shkodrës disa drejtorë të Shkodrës dhe lista vazhdon akoma më gjatë

[shkodrane82]

Plehrat në trotuar në qëndër të Shkodrës

Se kujt i ka shkuar në mend të shfrytëzojë pikërisht qëndrën e Shkodrës për të hedhur plehra deri në trotuar kjo nuk dihet, por dihet se lejohet dhe nuk ka edhe një kazan ti justifikojë ato. Nga Bashkia shikohet, por nuk ju ka vajtur ndër mend, kurse nga të tjerët kjo gjë është normale. Normale që të jetë pranë “Kullës së Sahatit të Inglizit” dhe turizmit apo xhamisë së madhe ku etika qytetare të krijon përshtypjen e menjëhershme të mos interesimit total. Këto plehra në këtë pozicion që janë po të ishin në Tiranë do të gjindeshin pranë “sahatit të madh dhe xhamisë” që janë një simbol për Tiranën. Mirë rrënojat e ndërtesave të vjetra të Shkodrës që dikur kanë pasur “Muzeun Historik” të qytetit, por tani edhe plehrat si simbol i këtij qyteti i cili pranon të “plehërohet” edhe në qëndër të tij. Shkodra nuk është kaq e papastër sa shumë media e sulmojnë , por Shkodra nga papërgjegjshmëria e disa njerzve në administratë, lejon edhe idiotizma të tillë në qëndrën e saj.

[shkodrane82]

Pompat “gërryejnë” muret e pallateve

Nuk ka qytet në Shqipëri që të ketë furnizimin me ujë me të sigurtë dhe me bollek si Shkodra. Vetë rrethimi i këtij qyteti me ujë e bën atë në rrezik përmbytjesh, por në siguri furnizimi. Mirëpo moda e futjes së shumë pumpave në themelet e qytetit po krijon bindjen se shumë pallate të vjetër “ngrihen” mbi boshlleqet e rrezikshme të “gropave dhe shpellave” që pompat e madhësive të ndryshme krijojnë në themelet e këtyre pallateve. Janë me mijra këto pompa që ngjisin ujin në katet e larta, sepse shtyrja e ujit lart megjithë investimet në këtë fushë nuk bëhet dhe as që ka mundësi të bëhet nga që nuk mendon kush për këtë gjë.
Lutjet e ujësjellësit në media dhe në publik i ngjanë qarjeve të cilat krijojnë bindjet në qytetarë për të mos paguar akoma më keq ujin. Akoma më keq kur punonjësit e ujësjellësit shkojnë vetëm në pensionistë që jetojnë vetëm dhe ju thonë paguani dhe për fëmijët që janë jashtë shtetit, duke bërë kështu trimëri me të pafuqishmit dhe të “butin” me atë që nuk paguan ujin e shpërdoruar egër. Në këtë rast me ujësjellësin e qytetit kanë mbyllur punë shumë shtetas që kanë puse apo i kanë shpuar ato edhe në apartamente, duke ju larguar një ndërmarjeje e cila nuk mat dot sasinë e ujit që ju jep konsumatorëve dhe nuk merr dot lekët e këtij produkti të rëndësishëm.

[shkodrane82]

Rrugët e pa shtruara prej dekadash.

Kjo rrugë është vetëm 100 m në vijë ajrore mbas prefekturës dhe është një nga më të vjetrat në Shkodër. Ajo ka dekada që nuk ka parë shtrim, mirëmbajtje dhe kanalizime në trupin e saj. Megjithse përfaqëson Shkodrën e vjetër kjo rrugë trajtohet si një “apendiks”në qëndër të qytetit. Shkodra ka rrugë të shtruara në periferi dhe në lagje të reja akoma jo të sigurta dhe informale, por në të kundërtën ka rrugë dhe lagje të vjetra taksapaguese të lëna pas dore në mënyrë të turpshme. Idea që periferia të rregullohet dhe lagjet e vjetra të degradohen, po nxjer jashtë loje edhe ato qytetarë që në konceptin e tyre kanë jetën në komunitet dhe legjitimitet. Lënia e tyre në ditë të hallit kërkon të barazojë informalitetin me legjitimitetin absurd në periferi. Si kjo rrugë ka me dhjetra të tjera në qytetin e vjetër dhe me mijra rrugica që vuajnë për investimet në këtë drejtim.