Tre lajthitje poetike...

[Agim Doçi]

..........................................

Në guzhinën e trishtimit
Gjella ishte shumë e ftohtë
Porosita dy psherëtima
Dhe një gotë dopio me lotë…

.....................................

Kush e ndezi dritën?
Heshtje…shkretëtirë.
Kishin hyrë hajdutët
Të vidhnin fëmijërinë

......................................

Numërova pikat e shiut që ranë
miljona apo miljarda ishin....!
Doja të numëroja puthjet që muarrëm e dhamë
As qiejt aq yje nuk kishin...

[Trebeshina]

[QUOTE=Agim Doçi]..........................................

Në guzhinën e trishtimit
Gjella ishte shumë e ftohtë
Porosita dy psherëtima
Dhe një gotë dopio me lotë…

.....................................

Befas, mikroval'e shpirtit
shkriu mendjes nje kujtim,
qe me poqi, e me dogji,
dhe me hengri gjer ne zgjim.

[Trebeshina]

......................................

Numërova pikat e shiut që ranë
miljona apo miljarda ishin....!
Doja të numëroja puthjet që muarrëm e dhamë
As qiejt aq yje nuk kishin...[/QUOTE

.................................................. .........

Keshtu,i shpalla puthjet "emigrante",
dhe si fillim,iu dhashe leje-qendrim;
Per me te zbehtat- "permesso indeterminato",
Per me te vyerat-Pasaporten "Agim".

[Agim Doçi]

Në shtetin fqinj të Xhelozisë
kufiri kalohej veç me vizë...!
Në kontinentin e Dashurisë
Ndalohej hyrja e marrëzisë?....

[Trebeshina]

"Dashurine" e kurorezuam
brigjeve te "xhelozise".
Dy unazave iu betuam,
perpara "Shen Marrezise".

[Agim Doçi]

Dashuria është e çmendur
gjer në verbëri!
Jezu Krishti nuk ka babë
Por është Perëndi.

[RSHP]

I nderuar Agim


Lexova poezine tende me interes.

Trishtim i filtruar ne gjakun e dashurise. Kombinim i perkryer i
lengut te dashurise dhe lengut te vetmise.

Urime me tej

Rezart Palluqi

[RSHP]

Urime, eshte pikerisht ajo penda tende qe i mungon Shqiperise sot, ajo pena me frymezim rilindas. Ne nuk jemi ndonje vend me pasaporte kombetare 500 vjecare.
Vazhdo ti kendosh shqiperise si Naimi dikur

Rezart Palluqi

Toka pa hene

Per ty qiell shqiptar derdh me pak lote sesa shkronjat e kesaj poezie.
Dielli e derdh cdo mengjes si ujevare driten e tij te arte dhe
zogjte nuk te braktisen por te pershendesin cdo pranvere.

Lotet e mije per juve dallget e kristalta Adriatikase e Joniane,
qe rrihni si anije te fundosura ne brigjet e shpirtit tim,
jane gjithashtu me te pakte sesa shkronjat e kesaj poezie.
Peshqit vazhdojne te notojne ne gjiret tuaj te kripur.

Por lotet e mije per juve male te zhytur ne zi dhe ty
toke shqiptare jane me te shumte sesa shkronjat e kesaj poezie.
Ti toke vajton sepse vetem Tiranet t’a puthin dheun
dhe une vajtoj sepse kam turp te qaj ne sheshin e demokracise.
Sepse atehere do te me ndjekin me gure e moral kombmohues te pashpreset.
Apo cifligaret tuaj magjistare, qe diten te mallkojne si kuceder famekeqe
dhe naten puthin cdo pellembe te dheut tend.

Por tani qe ti je e vetmja toke pa hene e planetit,
ka plot puse te erret e te thate–-te braktisur nga zoti dhe hena—
ku ne mund te derdhim lotet tane, te qete, rreth flakes te qiriut tim poetik.
Gezohu pra o dheu im, qe nuk vajton me ne vetmi!
Derdhi pra lotet tuaj shekullor mbi flaken e qiriut tim poetik,
derisa dylli i mynxyres tone shpirterore si
qiri stergjigand fitilin e henes te flakeroje.

Qirinjte e vertete flakerojne vetem gjate neteve pa hene.


Rezart Palluqi

Elbasan, 15—02—2005

[Agim Doçi]

Prej këtij halli kur do delet?!
Deri kur kështu ma?...
Kanë vu ujqit me ruejt delet
sa t'a mbes vatha pa gja....

[hajla]

Pershendetje!
____ O i madh Agim____________

Te lumt pena, Agim Doqi.
Pena jote, ne shpirt na poqi,
Mblidh, ca lule e thur- ne vargje
Sjell ngrohtesi te pakten, mergimtar/ve...!

hajla,