Mareveshja pozite-opozite mbi reformat

[Brari]

E ku je mo Albo Analisti..

Une nuk i lexoj zakonisht shkrimet me te gjata se 20-30 cm po kte e lexova krejt.

Bukur ke shkruar..plot llogjike.. Urime !

[peshkatari]

Vetem ke harruar nje gje qe shqiptaret hane dhe bare dhe nuk i tradhetojne partite e tyre. Pra nuk do te kete zgjedhje te reja ne qershor dhe dhe po pati, ndryshimet do te jene shume te vogla ne dem te njeres dhe ne fitim te tjetres,sepse ata njerez qe shajne gjithe diten Qeverine dhe Nanon sot po ti çosh ne zgjedhje do te votojne per PS sepse ata nuk e tradhetojne idealin dhe kujtojne ate fjalen e Namik Hotit se fshatari zbret nga kali vetem me lufte,dhe nga ana tjeter perkrahesit e PD megjithese jane ne kundershtim me Sali Berishen ne kete moment sepse ndjehen si te tradhetuar kur te vije puna tek vota do te jene per PD. Atehere ngelet vetem vota e te lekundurve, por ata do te bejne hesap me mire te na vjedhin apo te na vrasin! Gjeje se kush do te fitoj?
Une jam me ty sepse ke bere nje analize shume te mire por harron mentalitetin e votuesit dhe mos u mbeshtet shume te gazetat dhe gazetaret se ta garantoj se 90% jane genjeshtra per shitje gazete. Ne me duket se do te lekundemi ndermjet ketyre dy politikaneve dhe nja dhjete vjet te tjera.

[erzeni]

SPIUNI i VJETER GODO ne Veprim.

Hajduti i Romanit "Skenderbeu" "shkrimtari" GODO ne mbrojtje te Klosit dhe Mafies.

..............


gazeta55
......................

Godo i drejtohet Alisë: Shoku Ramiz, Fatosi na ka tradhëtuar!

Marrëveshja e presidentit konsensual, siç e kemi theksuar edhe shumë herë të tjera, një ndër më të mirat e mëdha që pati, ishte nxjerrja jashtë loje jo vetëm e figurave që shquheshin për revanshizëm dhe akte të destabilizimit të vendit, por edhe ata që në dukje ishin të qetë, por prapavijën operative e kishin jashtëzakonisht të rrezikshme.

Dalëngadalë, edhe shoku Sabri Godo, i hershëm në të gjitha punët, ka filluar të nxjerrë origjinën e vetes në politikë, me deklarata, të cilat nuk mund t'i quajmë që janë jashtë kontrollit të tij, por situata i bën të tilla, sepse jo gjithçka tani, është në dorë të Sabriut. Në deklaratat e dy ditëve të fundit, zoti Godo është bërë shumë xheloz për komunikimin e opozitës, nëpërmjet marrëveshjes së presidentit konsensual dhe mbi të gjitha, nëpërmjet institucionit të presidentit. Xhelozia e këtij fakti të komunikimit me opozitën, kuptohet qartë: që Godo po humbet rolin e "korrierit" dhe kjo situatë e ka nxjerrë jashtë loje si korrier. Dhe natyrisht që z.Godo nuk është dakord me presidentin konsensual, me marrëveshjen dhe institucionin konsensual, është shumë i "shqetësuar" për komunikimin me opozitën, sepse Godo në fakt, njeh vetëm një president, shokun Ramiz Alia, njeh vetëm një mjet të komunikimit, që është të qenurit të tij "Korrier", me atë opozitë që ka qejf ky dhe Ramizi, dhe jo opozitën reale. Takimi Nano-Moisiu-Berisha ia ka errësuar pak arsyen plakut Mere, më falni, plakut Godo, dhe ai nuk do që të jetë vetëm Fatosi në kontakt me presidentin e tij real Ramiz Alinë.
Mesazhi i fundit që ai i ka dërguar shefit të tij është:
Shoku Ramiz, Fatosi na ka tradhëtuar!

[alumni]

Te thuash se shoku Fatos ka tradhetuar, do te thote se:

1- ai paska "tradhetuar" nashi vone;

2- ai paska qene ne pozita deri nashi;

3- ai e paska pesuar sepse nuk paska "tradhetuar" me pare;

4- tani qe u "pajtua" me shokun Sali qenka bere "tradhetar";

5- Shoku Sali paska tradhetuar me pare, dhe i paska dale me mire;

...

Nuk me thoni, shoku Fatos e beri shokun Sali ber vete, apo ana(sh)-sjelltas?

Merrni vesh gje se cfare shkruani e sillni ketu?

[Redi]

Alumni, ku bazohesh qe i nxjerr keto konkluzione??

Pas zgjedhjeve te fundit shihet qarte se cila rryme po fiton dhe kurrsesi nuk mund te quhet Nano apo Meta.
Ata u detyruan te hapnin rruge dhe te pranojne kushtet e opozites gje qe nuk ka ndodhur kurre me pare ne politiken shqiptare.

Ti harron se me ke ambient ke te besh. Disa me siper e kane deklaruar qarte.


Zotin Ndoka desha ta kundershtoj ne nje fakt, megjithese ka shume ku mund te mos jem dakort.

Akti i doreheqjes mund te quhet Fisnik ne njerin aspekt, por dhe mungese karakteri dhe dobesi ne anen tjeter.

Nano e ka dhene doreheqjen shpesh here, por nuk eshte larguar nga qellimet e tija.

Dhe e dini pse???

Sepse ka ambientin, njerezit, simbolet, idealet (te drejta apo te padrejta qofshin, varet nga kendveshtrimet) etj etj qe e mbeshtesin.

Doreheqja ne kete rast eshte njelloj si pretendimi per zgjedhje te reja, pra nje zgjidhje e castit pa perspektive dhe pa bazament ku nuk mund te mbeshtesesh te ardhmen dhe te fillosh ndertimin e institucioneve te shtetit shqiptar, ose te merementosh ato te pakta qe fuksionojne.

[ganoid]

erzen djale duhet te mendohesh mire para se te akuzosh njerez qe vertet kane dhene shume per shqiperine dhe per mua shume pak nga politikanet shqiptar dine te bejne politik.godo eshte nje nga keta njerez te rralle qe kane dhene dhe po japin akoma mgjs jane te terhequr nga politika.godo mgjs ne opozite ishte babai i kushtetutes shqiptare pas viteve 90 pasi shqiperia akoma skishte akoma aktin e pare per te qene shtet.
erzen duhet te dishe dhe dicka tjeter qe nqs ke bindje te majta (gje te cilen godo nuk i ka pasi ishte i pari qe ne kohen e sales qe luftonte per privatizimin) nuk do te thote qe je tradhtar apo qe i do te ligen shqiperise pasi shume komuniste (mgjs une jam shume larg ideve te bolshevizmit) prap se prap kane dhene ndihmese per shqiperine. ti erzen duhet me e dite qe existenca e shqiperise eshte fale luftes se partizaneve (qe sishin vetem komuniste) pasi do kishe perfunduar si pas luftes se pare botrore qe u perdorem si vend per tu bere qejfin fqinjve grekoserb nga fuqite e medha.
le te kthehemi te tema kushdo qe ka dheshiren per te punuar per nje shqiperi me te mire duhet ta inkurajojme .pastaj nqs idete e tija (ose te tzre) jane te drejta apo jo ate e vendose populli.
per mua tosi me salen kane bere aleanc dhe po punojne per te miren e shqiperise gje qe duket ,pastaj nqs ata kane dhe arsye personale eshte tjeter gje po dua tju kujdoj thenien e madhe te smith "nqs te gjithe punojne per qellimet e veta ne kete menyre ndihmojne edhe bashkesine"

[Nard]

Redi,

Doreheqja eshte gjeja e fundit qe politikanet mund te bejne!

Z.Nano ka dhene doreheqjen disa here, por asnjehere seriozisht, por ne te gjitha rastet duke luftuar per ti nenshtruar bashkepunetoret e tij, dhe ja ka arritur qellimit fale mentalitetit te bazes (komuniste) qe ate e mbeshtet. Nano ka nje merite, megjithse i lufton, i akuzon, i poshteron bashkepunetoret, por ne asnje rast nuk i perjashton dhe nuk krijon hapesire per rrjedhje dhe krijim partish nga PS.

Z.Berisha ka nje menyre te menduari dhe te punuari krejt ndryshe, nuk i lufton bashkepunetoret haptazi, por i perjashton ato, duke i detyruar te krijojne parti, fakti eshte sa jane krijuar disa, aq sa PD nuk mund te quhet me si e vetmja alternative e djathte.
Pershendetje

[Albo]

Koha për marrëveshje të hapur e barazi

Nga Gary Q. Kokalari

Presidenti Alfred Moisiu u zgjodh si rezultat i një bashkëpunimi, pak të çuditshëm, por vullnetmirë midis partive politike shqiptare. Edhe pse procesi i zgjedhjes nuk ishte një model transparence, ishte veprimi më i mirë praktik për situatën.
Kjo sjellje e re bashkëpunimi në politikën shqiptare ka hapur rrugën e saj edhe përtej Atlantikut. Gjatë udhëtimit të fundit në Nju Jork, presidenti Moisiu u takua me anëtarët e komunitetit amerikano-shqiptar, dhe takimi i tij shënoi një tjetër ndryshim. Ky takim ndodhte për herë të parë që nga koha kur Sali Berisha kishte vizituar Nju Jorkun si president dhe kishte mbledhur në një dhomë rreth një lideri shqiptar fraksione të ndryshme të shqiptaro-amerikanëve.
Pavarësisht nga zhvillimet pozitive, Shqipëria nuk mund t'i shpëtojë faktit që ka zhvilluar një reputacion të një vendi të rrezikshëm, ku sundon dhuna, një vendi që administrohet nga zyrtarë të korruptuar. Në fillim të këtij viti, Departamenti Amerikan i Shtetit nxorri një paralajmërim për amerikanë që udhëtonin për në Shqipëri, ku thuhej "se bandat e krimit të organizuar dhe korrupsioni janë shumë të përhapura atje."
Nëse Shqipëria dëshiron ndonjëherë të realizojë ëndrrën e saj për një integrim europian, ligji dhe rregulli duhet të jenë më shumë se një koncept dhe askush, në mënyrë absolute nuk duhet të qëndrojë mbi ligjin. Forca e ligjit duhet të zbatohet në mënyrë rigoroze që nga veriu më i largët i pacivilizuar, deri tek gangsterët që rrojnë si lordë dhe për më tepër në Tiranë, ku politikanë të lartë dhe zyrtarë të qeverisë nën maskën e liderit kanë dhunuar besimin publik me praktikat e tyre të korruptuara.
Edhe pse mund të ketë kufizime kushtetuese në lidhje me pushtetin e presidentit, Alfred Moisiu ka mundësinë të ushtrojë autoritetin moral të institucionit të tij dhe të shërbejë si një agjent pozitiv për ndryshime. Dhe nëse ai zgjedh të ushtrojë autoritetin e tij me gjithë fuqinë që i jep ligji, Moisiu mund të fitojë mbështetjen e Shteteve të Bashkuara, të Bashkimit Europian, diasporës, por mbi të gjitha, të shqiptarëve të Shqipërisë, në përpjekjet e tyre për të kapërcyer problemet që po e pengojnë progresin përpara të Shqipërisë.
Së pari, Alfred Moisiu duhet të bëjë thirrje për krijimin e një Komisioni Presidencial për Korrupsionin, të miratuar nga Parlamenti, por të pavarur prej tij, të cilit duhet t'i jepet pushtet për të hetuar korrupsionin që përfshin zyrtarët qeveritarë. Nëse Shqipëria do të luftojë me të vërtetë korrupsionin, i cili është bërë si një epidemi e rëndë e sistemit, duhet të jetë e qartë për të gjithë, se kjo luftë duhet të fillojë që nga majat deri në bazë. Nëse do të bëhet luftë e pastër, duhet të kapen peshq të mëdhenj dhe të përgjigjen për krimet e tyre.

Me qëllim që ky komision të jetë efektiv, ai duhet të ketë akses në informacionet e sigurimit të shtetit dhe në regjistrat e bankës. Komisioni duhet të ketë të drejtën të përdorë institucionin e presidentit për të kërkuar ndihmë nga qeveritë e huaja për të dhënë informacione mbi llogari të qytetarëve shqiptarë të depozituara në institucione financiare të vendeve respektive. Komisioni duhet gjithashtu të ketë të drejtën të marrë në pyetje çdo shqiptar që mund të ketë dijeni për praktika korrupsioni, duke përfshirë këtu edhe ish-anëtarë ose anëtarë aktualë të Parlamentit.
Eshtë e sigurt që anëtarë të diasporës me aftësi profesionale në këtë fushë do të shprehin menjëherë dëshirën për të bashkëpunuar në komisionin presidencial. Edhe unë vetë do të jem shumë i lumtur të ofroj ndihmën dhe kontributin tim vullnetar në këtë çështje. Ata që janë akuzuar për korrupsion gjithashtu duhet ta mirëpresin krijimin e këtij komisioni, sepse kështu do të kenë mundësinë të "pastrojnë" emrin e tyre. Ata që nuk duan, na bëjnë vetëm të dyshojmë se diçka fshehin.
Ne duhet të inkurajohemi me faktin që më në fund qeveria shqiptare ka vendosur të ndërmarrë veprime në lidhje me krizën e trafikut të qënieve njerëzore. Vlen të përmendim shprehjen "Më mirë vonë se kurrë". Duhet të theksohet se pavarësisht nga propaganda që kanë zhvilluar vetë anëtarët e Parlamentit për interesa të tyre, kjo luftë do të marrë më shumë se disa skafe të sekuestruara, apo rrahje gjoksi në lidhje me interesin e ri të shqiptarëve për të luftuar trafikun dhe për t'i dhënë fund këtyre krimeve njëherë e përgjithmonë.
Një shqetësim i madh ka të bëjë me faktin se qeveritarët mund të ndërmarrin veprime të kufizuara dhe sipërfaqësore deri sa të kuptojnë se Shtetet e Bashkuara dhe Bashkimi Europian janë të kënaqur me rezultatet, dhe t'ia rifillojnë biznesit përsëri, siç ndodh pas kalimit të një stuhie. Gangsterët që janë në krye të trafiqeve kanë mbajtur lidhje me disa qeveritarë shqiptarë dhe askush nuk duhet të çuditet nëse këto lidhje do të vazhdojnë përsëri. Shtyllat kryesore të kësaj tregtie, të cilat janë shumë të njohura prej qeverisë shqiptare, duhet të shemben, dhe për të arritur këtu, do të duhen përpjekje agresive e të vazhdueshme për t'i luftuar këta kriminelë të urryer që kanë detyruar vajzat shqiptare të prostituojnë dhe që për pasojë kanë krijuar një reputacion të keq për Shqipërinë dhe shqiptarët në të gjithë botën.
Disa liderë shqiptarë kanë bërë deklarata gati naive për t'u dhënë të kuptojnë të huajve që problemi i trafikut është zgjidhur. Por në realitet, veprimi i fundit i ndërmarrë nga Shqipëria në luftën kundër trafikut, është vetëm një fillim dhe mezi ka gërvishtur pak sipërfaqen e problemit. Loja finale është shumë larg dhe për të theksuar natyrën kritike të kësaj krize, presidenti Moisiu duhet menjëherë të deklarojë një "Luftë shqiptare kundër trafikut të qënieve njerëzore" e ngjashme me atë që ka deklaruar presidenti Bush kundër terrorizmit. Si pjesë integrale e kësaj lufte, duhet të caktohet një "organ suprem" me përgjegjësinë e koordinimit të kësaj lufte midis ushtrisë, policisë, shërbimit informativ, si dhe me homologët në vendet fqinje më të prekura nga ky problem, por edhe me agjencitë ndërkombëtare të interesuar për luftën ndaj trafiqeve dhe krimit të organizuar. Presidenti Moisiu ka shprehur shqetësimin e tij për diplomatët shqiptarë trutharë, shqetësim ky i drejtë dhe një fatkeqësi e radhës për vendin. Diplomatët shqiptarë kanë pozicionet më të preferuara nga të gjithë përfaqësuesit e qeverisë shqiptare. Ata mbështeten shumë nga vendi i tyre, kudo ku janë nëpër të gjitha kryeqytetet më të rëndësishme të botës, por ata bëjnë shumë pak nga detyra e tyre për të mbrojtur interesat e Shqipërisë dhe shqiptarëve. Dhe kur misioni i tyre mbaron, pasi kanë shpenzuar nga thesari i popullit shqiptar, disa nga diplomatët i kthejnë shpinën vendit që i ka ushqyer, sikur i thonë: "Ishte kënaqësi që më mbështetët në këto vite. Edhe pse unë kam përfaqësuar Shqipërinë, ky vend tashmë nuk më duket i përshtatshëm, prandaj po vendos të qëndroj në vendin ku kryeva misionin, dhe ky do të jetë atdheu im i ri."
Kur zgjedh diplomatë për t'i caktuar me misione jashtë vendit, qeveria shqiptare duhet të sigurohet për prioritetet e tyre. Cili është objektivi i tyre kryesor, interesat e vendit apo ato private? Eshtë e qartë që interesat vetiake janë cilësi e racës njerëzore, por shumë nga diplomatët që përfaqësojnë Shqipërinë, e kanë vënë theksin në përmirësimin e jetës së tyre më shumë se mbi çdo gjë. Posti i diplomatit amerikan në Uashington dhe në Kombet e Bashkuara janë pa dyshim dy postet më të kërkuara dhe dy nga detyrat më të rëndësishme të diplomacisë shqiptare, por ato vazhdojnë të zihen nga njerëz plotësisht të paaftë dhe aspak aktivë, të cilët kanë bërë fare pak për të mirën e interesave të Shqipërisë. Duke u nisur nga rëndësia e këtyre pozicioneve, ato duhet t'u jepen diplomatëve profesionistë, kompetentë e të ndërgjegjshëm. Duhet shmangur gjithashtu praktika e vendosjes së njerëzve të besuar të fraksioneve të ndryshme, dhe këta diplomatë të zgjidhen me konsensusin dhe aprovimin e Parlamentit.
Një problem tjetër shqetësues është dhe dilema e studentëve shqiptarë që fitojnë bursa studimi jashtë shtetit, të cilat kanë si qëllim t'i pajisin këta të fundit me njohuri që duhet t'i përdorin në Shqipëri. Por edhe këta pasi mbarojnë studimet, qëndrojnë jashtë për të kënaqur qëllimet e tyre egoiste. Kjo është një formë e ikjes së trurit. Duhet ndjekur një politikë e tillë që t'u kërkojë me ligj këtyre studentëve të kthehen e të punojnë në vendin e tyre pas përfundimit të studimeve të paktën dy vjet. Për të zbatuar këtë, studentëve dhe familjeve të tyre mund t'u kërkohet të ripaguajnë koston e edukimit të tyre jashtë, nëse ata nuk kthehen. Marrëveshjet duhen strukturuar në mënyrë që t'i detyrojë ata me ligj të zbatojnë këto detyrime.
Eshtë koha për një lider shqiptar që të përballet me shovinistët grekë, të cilët kanë qenë dhunues serialë të të drejtave të shqiptarëve. Qeveria shqiptare ka patur një qetësi relative madje dhe ka heshtur përballë diskriminimit etnik të shqiptarëve në Greqi dhe ka bërë fare pak për të zgjidhur çështjen çame. Apatia që ka shfaqur qeveria shqiptare në këto çështje është një turp për të gjithë. Presidenti Moisiu duhet t'i kërkojë qeverisë greke t'i japë fund diskriminimit të shqiptarëve dhe formës unike të spastrimit etnik, të njohur si helenizim. Presidenti duhet gjithashtu të kërkojë hapjen e një procesi që do të trajtojë çështjen çame, pasi situata tragjike e tyre ka mbetur ende e pazgjidhur.
Që të jemi të sigurt, këto sugjerime të dhëna këtu, kërkojnë një lidership kurajoz nga ana e presidentit Moisiu, sepse nëse ai ndërmerr hapa të tillë, forcat politike do t'i kundërvihen njera-tjetrës. Pikërisht ata që kanë ndërmarrë veprime kurajoze dhe kanë dhënë kontribute të mëdha për të mirën e popullit të tyre, janë identifikuar në histori si liderë të mëdhenj dhe jo ata liderë që kanë përfituar nga status-quo-ja e tyre për të pushtuar poste ceremoniale.
Teddy Roosevelt njihet nga të gjithë si presidenti më i madh amerikan. Kur ai u zgjodh në postin e presidentit, Uashingtoni drejtohej nga politikanë të korruptuar, të cilët bënin tendera për bizneset e tyre me emrat Rockefeller, Morgan, Carnegie, dhe Mellon. Këta njerëz që njiheshin si baronët hajdutë, kishin një kontroll monopoli në industritë më strategjike të Amerikës, ku përfshihej nafta, hekuri, transporti dhe bankat. Kështu ata kishin një influencë të jashtëzakonshme në qeveri.
Roosevelt, i cili njihet si reformator, e pa rolin e presidentit si atë të një administratori të njerëzve, i cili mund të ndërmerrte veprime kur ishte e nevojshme për të mirën e popullit. Ishte vendosmëria dhe pushteti i tij, ato që e bënë të përballet me baronët e fuqishëm dhe madje t'i shkatërrojë kordat biznesit me qeverinë.
Në një panair kombëtar në Nju Jork në vitin 1903, presidenti Roosevelt mbajti një fjalim që përmbante këto fjalë: "Ne duhet ta trajtojmë çdo njeri në bazë të vlerës dhe meritave të tij si njeri. Ne duhet të shohim secilin si të barabartë dhe askush nuk duhet të marrë as më shumë e as më pak."
Edhe popullit shqiptar duhet t'i ofrohet kjo marrëveshje e hapur nga liderët e tij. Shqiptarët kanë duruar pesë dekada represioni nën diktaturën më të shëmtuar të historisë botërore. Dhe atëherë kur ata menduan se kishin mundësi për reforma demokratike, ata u kthyen mbrapsht në kohë me skemat piramidale. Dhe deri në kolapsin e këtyre firmave, ata janë mashtruar vazhdimisht, dhe kanë pësuar abuzime nga ata që u quajtën "liderë".
Eshtë koha që shqiptarët e Shqipërisë të kenë një marrëveshje të hapur dhe presidenti Moisiu ka mundësinë të ushtrojë autoritetin e tij moral për t'u bërë një reformator i Shqipërisë. Por ky i fundit duhet të ndërmarrë veprime deçizive dhe kurajoze, dhe duhet t'i bëjë ballë forcave të errëta që kanë përfituar dhe vazhdojnë të përfitojnë nga pozita e tyre për të kënaqur egoizmin vetiak.
Historia do të gjykojë nëse Presidenca e Alfred Moisiut është thelbësore apo ceremoniale.
*Autori është anëtar i lobit shqiptar në Amerikë,
Përktheu: Alma Kushova

[Albo]

Ndryshimet e Politikës Shqiptare

Nga Daniel Simpson

Përroi me ujë të turbullt që rrjedh mes përmes qendrës së kryeqytetit të Shqipërisë kutërbon ende nga era e keqe, por pjesa tjetër e qendrës së Tiranës, një prej monumenteve më pak joshëse që ka mbetur nga stalizinizmi i hirtë e brutal, është duke pësuar një si operacion plastik. Nuanca të ndryshme të bëra me bojë pasteli stolisin blloqet e ndërtesave, të cilat duket sikur janë të kalbura nga brenda; buldozerët kanë fshirë nga faqja e dheut qindra kioska të paligjshme për të krijuar kështu në vend të tyre parqe e ledhe me bar; të rinj të veshur plot gusto, a thua se fitojnë goxhá atje ku punojnë, ulen në verandat e kafeneve e gjerbin ekspresë të pafund.
Në një vështrim të parë, kryeqyteti i vendit më të varfër të Evropës duket sikur ka bërë gjithë atë rrugë që nga koha kur Shqipëria u zhyt në anarkinë e dhunshme, si pasojë e shembjes së skemave piramidale. Por një këqyrje e atypëratyshme prapa fasadave të qendrës së re të Tiranës zbulon Shqipërinë e vjetër: një arkitekturë e mjerë, një tollovi linjash telefonike ilegale, që shpesh nuk funksionojnë, dhe tregtarucë, që përpiqen të nxjerrin dhjamë nga pleshti në kolibet e ngritura në çdo qoshe, ku shesin çfarë të mundin.
Edhe për sa i takon politikës, sa më shumë ndryshojnë gjërat, aq më shumë ato mbeten ashtu si janë. Eshtë vënë re një aleancë e pazakontë midis dy politikanëve, kacafytjen e të cilëve vetëm pak kohë më parë një hap e ndante nga të qenët gjakmarrje. Tani ata kanë bashkuar forcat për të ruajtur pozitat e pushtetshme. Edi Rama, kryetari i bashkisë së Tiranës dhe arkitekti e shndërrimeve më të fundit, thotë: "Sigurisht, Tirana nuk do të bëhet kurrë si Roma e Parisi, por kjo s'do të thotë që ne nuk duhet të përpiqemi". Ndërsa flet, ai i mban sytë tek rrënojat e ndërtesave të bëra kapicë buzë lumit të cekët të Lanës.
Ai e pranon se do të duhet shumë kohë për ta bërë ndjellës këtë qytet e për të penguar njerëz të tjerë të bëjnë atë që kanë bërë më se një milion shqiptarë gjatë dymbëdhjetë viteve të fundit, me një fjalë ta braktisin këtë vend. Sido që kozmetike, ndryshimet e nxitura nga zoti Rama, një ish- basketbollist e artist profesionist, po e bëjnë punën e tyre. Anketimet tregojnë se më shumë se 4/5 e banorëve të Tiranës janë të kënaqur me rezultatet e operacionit pastrues, ndërsa Kombet e Bashkuara sapo e kanë dekoruar me një çmim për kontributin në mbrojtje të mjedisit.
Sidoqoftë, jo të gjithë janë të kënaqur. Sali Berisha e Fatos Nano, armiq të pamëshirshëm për vite me radhë që nga koha kur zoti Berisha e burgosi zotin Nano me akuzën e mashtrimit (1992), janë së bashku në antipatinë e tyre ndaj zotit Rama dhe ndaj të tjerëve si ai, të cilët - sipas Nanos e Berishës - janë të korruptuar. "Kryetari i bashkisë është më i korruptuari në këtë qytet, ai është një sharlatan",- thotë pesëdhjetetetëvjeçari Berisha, kreu i Partisë Demokratike në opozitë dhe presidenti i Shqipërisë në gjysmën e parë të dhjetëvjeçarit të fundit. Pesëdhjetëvjeçari Nano, figura tjetër udhëheqëse e politikës në periudhën paskomuniste, tash kryeministër për herë të tretë, është disi më i rezervuar (ndonëse therës), kur flet për Edi Ramën, i cili u zgjodh si i pavarur nën mbështetjen e Partisë Socialiste të zotit Nano.
Zoti Rama, kryetari 38-vjeçar i bashkisë, beson që kundërshtarët e tij kanë bërë një martesë leverdishmërie për të penguar ngritjen e politikanëve të llojit të tij. "Unë mund ta kuptoja këtë gjë, nëse ata do të bëheshin bashkë për të çuar deri në fund një aksion reformash jopopullore",- thotë Rama. "Por ata, duket sikur janë bërë bashkë për të marrë hak ndaj kundërshtarëve të tyre bezdisës, përshirë mua. I ka kapur një zemërim i vetvetishëm ndaj atyre, të cilët po vënë gjërat në lëvizje".
Të dy ata, zoti e Nano e zoti Berisha, janë duke thënë se nuk kanë asnjë interes tjetër, veç interesit të vendit. Aleanca e tyre e farkëtuar nën trysninë e fortë ndërkombëtare me synimin për të mos e lënë këtë armiqësi të pengojë kursin e reformave, e ka tronditur jetën politike shqiptare. Askush nuk është i sigurt sa do të zgjasë kjo histori. "Duket se ish e vetmja mënyrë për të dy ata, nëpërmjet së cilës mund të mbijetojnë politikisht: ata kanë qënë irracionalë në urrejtjen ndaj njëri-tjetrit dhe tani ata janë irracionalë në dashurinë me njëri-tjetrin",- thotë Remzi Lani, analist politik dhe drejtor i Institutit shqiptar të Medias. "Por, gjithsesi, është më mirë të komunikojnë, sa të kacafyten".
Klima e re e bashkëpunimit mund të shihet si një zbulim interesant, por shumë njerëz druajnë se pak opozitë mund të sjellë shumë dëm. Lidhur me këtë, zoti Rama është i drejtpërdrejtë: "Ata nuk e kuptojnë se demokracia është më e rëndësishme se stabiliteti",- thotë ai. "Dhe kësisoj, ata po vrasin demokracinë në emër të stabilitetit". Gjashtë muaj pasi Bashkimi Evropian urdhëroi dy politikanët grindavecë të Shqipërisë të zgjidhnin një president konsensual, erdhi vendimi shpërblyes i Brukselit për të nisur bisedimet mbi marrëveshjen e stabilizimit dhe asociimit në Evropë të këtij vendi të varfër.
Duke shpresuar tek përshpejtimi i procesit, zoti Nano po përpiqet të bindë fqinjët e tij ballkanikë, disa prej të cilëve kanë ende marrëdhënie tepër të vështira pas një dhjetëvjeçari lufte, të ngrenë një asamble parlamentare rajonale dhe t'i dëshmojnë BE-së, se ata mund të merren vesh. "Ne të gjithë kemi të njëjtat përparësi, por ndryshimi i vërtetë mund të ndodhë vetëm kur të ndërtojmë një institucion autoritar rajonal për t'i kuptuar e sendërtuar këto përparësi",- thotë ai.
E njëjta logjikë duket se e ka çuar Nanon tek vendimi për të bashkëpunuar me zotin Berisha. Zoti Nano heziton të zbulojë atë që ka ndier kur i ka dhënë dorën atij, që e burgosi për tre vjet. Për sa i takon zotit Rama, zoti Nano thotë se ky djalë i ri dëshiron që armiqtë e vjetër të vijojnë të grinden dhe, në këtë mënyrë, ai të mund të fitojë vota.
Zoti Rama këmbëngul se ai nuk ka plane të këtij lloji, se ai nuk ëndërron ndonjë post më të rëndësishëm, duke nënvizuar se ai e ka angazhuar veten për të qeverisur Tiranën në një periudhë nëntëvjeçare. Por ai është i rezervuar në kritikat e tija ndaj atyre që e kanë qeverisur vendin gjatë dymbëdhjetë vieteve të fundit. "Ka një mungesë totale vizionesh", -thotë ai. "Sikur të mos kishim pasur shpirtin sipërmarrës të shqiptarëve dhe mbështetjen financiare të diasporës, kjo klasë politike budallaqe do ta kishte shkatërruar tashmë vendin".

Marrë nga Nju-Jork Times, 21.11.2002

[Brari]

Flak-ndezesja e Vlore97, gazeta e Cup-Lesit, Koha jone, interviston sot komisarin e Rebelizmit, bolshevikun Zabit Terbacin.



Pra po pergatisin opinionin Shtabi rebelizmit.
Puci eshte afer.
Te shofim kush do fitoje.

Dyshja Nano-Berisha ose Banda e Gjinush-Brok-Mejdan-Klos-Brahos.

Ja cfar thote Zabiti ne Koha jone dhe sa bukur perdor sloganet:


"Nano, ky Stalin e Mao Ce Dun qe shkaterroi PS

- Zoti Brokaj, ne kendveshtrimin tuaj, cila eshte gjendja e Partise Socialiste sot, pas disa zhvillimeve dhe ngjarjeve te ndodhura ne me reagimin e elektoratit dhe ne qeverisje?

- Situata aktuale ne PS, e prezantuar pas ngjarjeve me sulmin ndaj institucioneve, tregon nje kompaktesim te PS, qe u kushtezua nga perpjekjet e Partise Demokratike, duket edhe me miratim te kryetarit te PS, qe realizimi i ngjarjeve ne SHISH, apo per Klosin, te kishin nje reperkusion, nje rikthim ne vleresimin se prapthi te ngjarjeve te vitit '98, ose kalim te pergjegjesive te PD ne pergjegjesi te PS, e ne zhvillimet negative te koheve te fundit. Ky defekt politik qe eshte i natyrshem kudo, por vecanerisht tek socialistet, i beri ata qe te kompaktesohen, te qendrojne forte, madje ne dallim e ne kundershtim, te qendrimeve politike te kryetarit te PS. Une besoj se ne qendrime te tilla, te rendesishme e kardinale, PS tregon pjekuri. PS ka reflekse te veteruajtjes, te zhvilluara, sepse ne periudha te veshtira, keto lloj refleksesh e kane ndihmuar shume. Sidoqofte ajo ka probleme, te cilat duhet domosdoshmerisht te zgjidhen per te provuar ate qe shume shpresohet nga socialistet: optimizem ne kuptimin politik, demokracine e zhvillimit ne kuptimin konkret, dhe, asaj te mireqenies.

- Pa kaluar tek problemet e PS, te flasim pak per qendrimin e kryetarit Nano. Ju thate qe edhe Nano kishte deshire per te rikthyer edhe nje here ne vemendje te politikes ngjarjet e _97-'98. Pse Nanos i interesonte nje denigrim i tille i SHISH-it dhe rikthim ne ato ngjarje?

- Une mendoj qe ka disa arsye: njera prej tyre eshte kerkesa e Nanos per t'u bere kryeminister dhe per te qendruar ne kete detyre sa me gjate, duke i dhene kaparin Berishes. Ky pazar eshte paga qe Nano duhet t'i jape Berishes. Se dyti, Nano ka pergjegjesite e veta per ate kohe, te cilat, duhet t'ia kalonte dikujt tjeter aktualisht. Gjinushi ne nje interviste ka thene se Nano dhe Berisha duhet te pergjigjen se bashku per 14 shtatorin. Njeri pse e sulmoi shtetin dhe tjetri pse e braktisi ate. Kete gje, ia kam thene une Nanos, ne fund te shtatorit a fillim te tetorit ne '98, ne nje mbledhje te KPD. I thashe se 50 per qind te fajit per sigurine e shtetit e ka sulmuesi, qe eshte Berisha, dhe 50 per qind te fajit e ka kryeministri qe ka marre persiper sigurine kombetare, dhe ne kete rast kryeministri ishte paralajmeruar. Une i qendroj ketij mendimi qe e kam shprehur vete kater vjet me pare, qe pergjegjesia e tij natyrisht eshte e madhe, per cilindo qe do te lexoje historine, per cilindo qe do te bej politiken. Une nuk merrem me vleresimin, apo spekullimin politik, harresen e shqiptareve, faktin qe ende nuk kane dale nga kriza, sidomos ne aspektin e kaosit te vlerave, kur nuk merret vesh se cili eshte vertet i mire, dhe cili i keq. Ku ai qe tregoi vertet vlerat dhe qe u mbajt ishte Meidani ne Presidence, edhe pse erdhi nje ultimatum atje erfaqesuesit e te cilit jane aktualisht ne parlament per te marre miratimin e ultimatumit, e me pas (dy vjet me vone) akuzuan Meidanin se ishte larguar. Ndersa Nano, tani merr dekoraten e trimerise se "Skenderbeut". Sepse "Skenderbeu" jepet per te gjithe vlerat, por duhet te permbante edhe trimerine, ne esencen e vet zoti Nano kur i dekorua. Pra megjithese tani eshte nje kaos, Nanos iu duk se kjo gje duhet t'i kalonte dikujt tjeter, ashtu sikurse edhe Berishes dhe te shplahen qe te dy nga kjo histori politike. Do te thosha qe eshte idiote te mendosh qe nje popull, keto histori te rregjistruara mund t'i harroje ne kater vjet, kur per 400 vjet nuk kemi harruar historine tone te pashkruar, dhe jo kete qe eshte e dokumentuar. Te them te drejten, mund te kete edhe arsye te tjera, te cilat nuk me le pergjegjesia dhe serioziteti qe t'i shpreh se pse u godit Sherbimi Informativ dhe Fatos Klosi. Por kam thene nje gje tjeter qe eshte nje e vertete absolutisht e pakundershtueshme: SHISH dhe kjo strukture e sigurise u godit rende. Nuk merrem me spekulimet, apo abuzimet qe bejne palo-politikane, apo palo-gazetare e te tjere analiste, por ky eshte fakt. Dhe per cudi u godit struktura qe u ndertua nen asistencen e sherbimeve partnere, vecanerisht atij amerikan, qe ligji qe duan te rishikojne tani ka ardhur i gatshem nga sherbimi amerikan, qe ne ne ate ligj kemi bere ndonje ndryshim fare te vogel te parendesishem, qe cdo veprim i Klosit qe diten e pare e deri diten e fundit, ka qene i monitoruar, pasi ne aspektet e terrorizmit, te Kosoves, te zhvillimeve ne rajon, sherbimet e huaja dhe shqiptare, kane operuar pothuajse si nje njesi. Dhe per cudi, ketyre amerikaneve, anglezeve dhe te tjereve, u paskan shpetuar te tera keto gabime te renda, burgime, vrasje dhe arrestime qe ka bere SHISH dhe ata do te pranonin te bashkepunonim me Klosin, duke qene keta, qe bejne vrasje politike dhe ndjekje politikanesh. Po pse CIA amerikane u largua menjehere nga Berisha pas vitit '96? A nuk ishte fakti qe SHIK i asaj kohe, u largua nga principet e nje vendi demokratik? Pra kjo te ben te mendosh jo mire per kete aspekt te marreveshjes qe godit individin dhe strukturen me te afirmuar per sigurine kombetare, me te afirmuar e me konkrete per ceshtjen, dhe me e afirmuara ne lidhje me partneret. Kjo me ben te mendoj qe ketu ka qellime me te keqia sesa keto qe paraqiten.

- Cfare qellimesh?

- Ju thashe qe nuk jam ne nivelin qe te shprehem per kete ceshtje.

- Pra ju merrni vetem aspektin negativ, sipas jush te marreveshjes Berisha-Nano, PS-PD, apo pozite-opozite. Por ju nuk shihni asnje gje pozitive ne kete marreveshje?

- E para, nuk e bej leshimin qe te pranoj se kjo eshte nje marreveshje PD-PS. Kjo eshte nje marreveshje Nano-Berisha. Eshte vetem keshtu dhe koha e tregoi me se miri. Dhe duke qene se nuk eshte transparente, eshte quajtur me te drejte si nje pazar. Le te themi se cfare te mire ka ky pazar? Ka nje te mire qe doli ne dukje qetesimi i politikes shqiptare dhe tani jemi te gjithe te qete. Por ne qoftese kjo qetesi nuk ka produkte ne qeverisje dhe ne zhvillimin e Shqiperise, ne jemi qetesuar nga sherrxhinjte, si puna e sherrxhinjve te fshatit. Por nje marreveshje mes politikaneve, vecanerisht mes atyre qe drejtojne qeverine dhe ata qe drejtojne opoziten, duhet te shikosh produkte konkrete. Vertet qe kjo qet-_tregoi se ishte e deshiruar, por vetem per Nanon dhe Berishen nuk rezultonte negative. Tani, do te kishte politika shqiptare paksa arsye qe mund te thuhen logjikshem, pa dashur te shprehem me termat e Lubonjes, sic edhe mund ta thosha... Por kjo kohe tregoi qe mjafton qe keta te heshtin, dhe qetesohemi ne. Pra sa mire do te ishim pa ta, mund te thuhet me mire akoma. Dhe aspekti i dyte: ku eshte produkti i marreveshjes, i pazarit? Produkti eshte goditje realisht e institucioneve, ato me te afirmuarat, me ato mangesi qe kane, por me te afirmuara edhe nga partneret. U godit Banka e Shqiperise, u gjet nje pretekst per Shkelqim Canin, duket se ishin gjetur edhe kandidatet qe do ta zevendesonin. Pra u gjet nje argument per abuzim te nendrejtorit dhe politikanet thane "shyqyr qe na erdhi ne shteg Shkelqimi". Dhe ne fund te fundit, Banka, nuk shpetoi nga keta, por shpetoi nga grupi parlamentar i PS, gje e cila, une do te thosha synonte eleminimin e pavaresise se Bankes Kombetare, po te kemi parasysh kandidaturat qe u menduan per ta zevendesuar. Ashtu sikurse duan te revizionojne Kontrollin e Shtetit. Revizioni qendron ne faktin qe te heqin Kercukun. A ka ndonje njeri serioz, a ka ndonje njeri te ditur qe te kuptoje si reforme heqjen e nje personi? A ka njeri qe te pranoje dhe te besoje se struktura e Kontrollit te Shtetit punon mire dhe kryetari eshte i keq? Padiskutim qe mund te kete probleme, por kjo logjike nuk funksionon. Duket qe eshte bere pazari per personat qe duhet te goditen dhe qe nuk u pelqejne te dyve (Nanos dhe Berishes), dhe personat qe duhet te vihen dhe qe t'u pelqejne te dyve dhe me kete kam parasysh vetem kuptimin personal te te dyve. Sepse po te ishte nje ceshtje institucionale, kjo gje mund te ishte zgjidhur dhe nuk ka nevoje qe keto te behen patjeter Nano-Berisha. Shkohej ne institucione, sikurse duhet te ishte bere edhe me Presidentin normalisht dhe do te gjendeshin zgjidhjet. Me Nanon ose pa Nanon ketu duhet te kishte strategji te zhvillimit te progresit, e cila u imponohet forcave politike nga nevoja per zhvillim qe ka Shqiperia ne procesin e integrimit. Ku jane marreveshjet lidhur me zgjidhjen e ceshtjes se pronave? Ku jane marreveshjet per strategjine per energjetiken? 10 vjet asnjera prej tyre nuk po zgjidhet. Ku jane marreveshjet per integrimin real? Keshtu mendojme se do te zgjidhim problemet, duke bere pazar? Duke folur sa ne nje krah, sa ne nje krah tjeter? Une sapo jam kthyer nga Asambleja Parlamentare e NATO-s dhe cfare u tha ne Prage, u kalua ne ate Asamble. Dhe aty raporti ishte ne paragrafin per Shqiperine, e cila ishte parashikuar kohe me pare qe te ishte ne Prage, dhe u hoq gjate ketij viti. U hoq per arsyen e nje niveli te ulet te zhvillimit demokratik; u hoq per politike konfliktuoze; u hoq edhe per grindjen, carjen apo kontraditat, brenda Partise Socialiste. Do te kaloj ne nje prizem tjeter: pse filloi konflikti ne PS ndaj atij ose atyre qe jane tani shume te mire? Per te vonuar hyrjen ne NATO ose te pakten per t'u shenuar tek ai raporti qe lexova une dhe tre anetaret e tjere te delegacionit? Ku jane marreveshjet ne kete rast? Ketu duket qe nuk ka marreveshje tek ne, e jo nje marreveshje me Berishen. Prandaj eshte joserioze qe te quash marreveshje nje pacavure, nje veprim vertet te denueshem mes dy individeve, te cilet abuzojne me faktin qe njeri komandon partine e tij dhe tjetri abuzon, e perdor partine e tij, pa e dashur aspak kete parti. Nano vetem e perdor partine dhe operon vetem me intrigen, shpfjen dhe percarjen brenda saj. Kjo eshte politika qe pretendohet.

- Ne nje nga mbledhjet e fundit te grupit parlamentar te PS ne te cilen merrte pjese edhe zoti Nano, Kryeministri tha se kush ishte kunder marreveshjes, le te fliste ne grup, dhe askush nuk foli. Pse atehere flitet jashte forumeve?

- Edhe kete moment nga shume, ose disa nga deputetet ne politiken e PS, ekziston refleksi i dikurshem kur behej fjale per nje vendim politik qe merrte udheheqja apo elita. Realisht konsensusi u trajtua. E tha Doris Pack qe ishte i mire, e thane ne bote qe ishte i mire dhe ata mezi e prisnin vertet konsensusin e politikes shqiptare, u tha edhe brenda vendit "shyqyr qe na pushuan veshet" dhe eshte shume veshtire qe politikanet, dhe ata qe e kapin thelbin ta pohojne qe eshte keq. Dhe qe disa te tjere, nuk kane pse te futen, sepse qe ne fillim eshte gabim te futesh ne trajtimin e konsensusit. Dhe ky eshte nje grup njerezish. Ekziston nje grup tjeter qe duke qene se ka kohe qe ne PS operohet mbi shpifje, denigrime dhe trajtime pa skrupull nga Nanua, operohet dhe mbi dobesi qe realisht jane, dhe ky grup e gjen veten keq, per nje arsye, ose per nje tjeter, dhe nuk pergjigjet. Eshte nje grup i trete, me deputete te ndershem, te cilet mendojne se nuk kane asnje arsye qe te futen ne nje debat me Nanon per stilin e tij te te fyerit, sikurse mund te ofendohet nje njeri, nga te sharat e kujtdo, qofte edhe ne rruge, dhe ata druhen. Padiskutim qe kjo nuk justifikon deputetet, padiskutim qe kjo nuk i justifikon politikanet, por ja qe keto jane fenomenet njerezore e reale, dhe une dua te shpjegoj ato qe jane. Por nga ana tjeter, reagimi i grupit parlamentar, tre here rradhazi, tregoi nje fakt: qe ata kete marreveshje e quajne realisht te pabaze dhe ata merren me produktin e saj duke e kundershtuar. Efektivisht kundershtimi i produktit, provon me se miri qe marreveshja nuk miratohet, packa se Nanos nuk iu kundervune asaj kohe.

- Ka edhe nje fenomen tjeter ne PS: aktualisht Nano bashkepunon me Sekretarin e Pergjithshem zotin Ruci, te cilin Nano e etiketoi si "komunist i pareformuar", bashkepunon me Ilir Meten, te cilit i tha se "qeverisi me metoda fashiste" etj. Ky lloj bashkepunimi, sipas jush, mbi c'baza mbeshtetet?

- E verteta eshte qe pergjigja normalisht duhet te jepej prej tyre, dhe une kam pak te drejte qe te shpjegoj per ata kete pergjigje. Por gjykoj se vete ata ndjekin edhe nje rregull funksionimi te institucioneve. Nano eshte kryetar i partise dhe ata do te bashkepunojne me te. Natyrisht qe mund te kishte dhe te tjere qe te thone te verteten. Une pershembull nuk rri dot ne ate tavoline ne kryesi, por jam ne KPD dhe deputet i PS. Ka edhe nga ata qe kane edhe motive te shendosha dhe mendojne se pavaresisht konsideratave te Nanos, mund ta ndihmojne partine nga pozicioni qe kane dhe e suportojne. Pergjigja do te ishte e sakte prej tyre, edhe pse nuk mund te them se ata do te thoshin plotesisht ate qe ndjejne. Mendoj se keto jane arsyet qe ne princip detyrojne nje njeri te bashkepunoje edhe aty ku jane denigruar apo jane trajtuar keq. Keshtu qe ne fund te fundit, ai eshte kryetari i PS dhe rregullat, statuti, normat bejne qe te bashkepunojne me te. Ata e gjykojne qe jane te dobishem per partine dhe korrigjojne ndoshta edhe gabime te tij.

- A nuk mendoni se Nano ka pasur nje rol pozitiv ne shkrirjen e konflikteve ne PS, duke pasur parasysh faktin se sa here ka dale i fituar i ka zgjaur doren humbesit?

- Kjo keshtu eshte trajtuar dhe une personalisht keshtu e kam menduar. Dhe e kam quajtur kete nje risi. Nano kaloi nga nje grup ne tjetrin dhe kete e ben, jo dhe aq per moral. Une mendoj se ai kur eshte fitimtar, bashkepunon me kundershtaret dhe mund t'i komandoje e t'i perdore. Ndersa ata qe ka me vete dhe qe jane pjese e fitores, nuk u imponohet, sepse ata jane pjese e saj. Kjo qe eshte vleresuar, qofte edhe nga une dikur, si pozitive, ky eshte nje tipar i perdorimit te njerezve nga Nanua. Sepse del qarte nje fakt, qe ata qe ka goditur, ata qe jane share nga Nano, sapo behen te dobishem ne periudha mujore, behen cuditerisht te mire prej Nanos dhe mburren. Ndaj mund te them se Nano nuk e do PS, Nano e perdor PS dhe ne lojen e perdorimit futen te gjitha keto elemente qe jane edhe rezultati aktual i kesaj loje politike, e quajtur liberal-demokratike prej Nanos. Ai ka qellim shkerrmoqjen e PS. Nano i heq politikes nervin e mire, i heq politikes solidaritetin qe eshte kaq i domosdoshem dhe qe eshte tipar i te majtes moderne, e shkermoq solidaritetin duke kaluar sa ne nje grup, ne nje tjeter. Jane te tere te share dhe te tere te futur ndjeshmerisht ne konflikt me njeri-tjetrin. Sepse une nuk mendoj qe Petrua e ka kritikuar Ilirin me keqdashje, per inate. Ka goditur te metat e Ilirit dhe keshtu edhe e anasjellta. Dhe ne nje moment te caktuar, te gjitha keto i kane shkuar Nanos ne favor, por ata nuk kane natyren e Nanos. Atyre u mbetet ne ndergjegjen e tyre, nje fyerje ndaj shokut per hesap te dikujt tjeter. Pra kjo eshte ajo qe e shkermoq PS-ne.

- Cfare interesi ka Nano, nese eshte e vertete kjo qe thoni ju qe kerkon te shkermoqe PS?

- Une mendoj se njerezit qe drejtojne politiken, sidomos primaret si Nano, ata qe udheheqin me ide dhe krijojne grupimin e simpatizanteve, sepse pelqejne idete, sic ishte edhe ideja e Nanos per te pastruar politiken (ku mori edhe perkrahje maksimale qe nga Akademia e Shkencave, te rinjte, e deri tek profesoret e mjeket demokrate te spitalit), i vazhdojne keto ide. Sepse ky eshte lideri. Ka te tjere qe nuk kane idene, por kane produkt dhe ne fund te fundit thone se ky shtroi nje rruge, apo na solli uje e drita. Ka edhe te tjere qe thone: ne fund te fundit, eshte burre i mire. Nano, mjerisht, nuk ka asnjeren prej ketyre tipareve. Cilat jane idete e Nanos? Qe vertet te gjithe ne, idealiste apo jo ne PS te themi: bravo kryetarit. Hodhi idera gjithperfshirjeje e meritokracish, i kanalizoi ne menyra te turpshme dhe i ktheu ne vlera komike, por asnje vlere tjeter. Te vjen turp t'i permendesh tani ndonje ide. E degjoni kur flet? Ka shteruar... nuk thote asgje te re. Cili eshte produkti i tij? Thone se Iliri kishte produkt, edhe Majko po ashtu qe nuk mund te them se jane drejtues te mire apo te kualifikuar. A ka ndonje njeri ne PS qe te thote se Nano eshte burre i mire? Ke nuk ka telendisur: qe nga Driteroi, qe ne koherat e veshtira peshonte shume ne PS dhe deri tek djemte e rinj te PS. Atehere mbetet qe ai te operoje me menyrat qe permenda me lart. Dhe kjo eshte e keqja e tij, por edhe e keqja jone.

- Me te gjitha keto sa ju thate, del se Nano nuk e ka me figuren e kryetarit ndoshta...

- Jo per mua nuk e ka as figuren e liderit, dhe as te kryetarit.

- Kush eshte kandidatura tjeter? Kush do te jete konkurenti ne kongresin e ardhshem?

- Pa dskutim qe mungesa e nje lideri ne kuptimin efektiv ndikon ne nje parti politike. Por partia politike nuk eshte lideri. Ne kryetarin e kishim ne burg per kater vjet dhe gjetem nje mekanizem me kater sekretare dhe funksionuam ne menyre te shkelqyer. Natyrisht edhe situatat e mevonshme kane kaluar mire. Partia eshte nje organizem i madh dhe me strukturat qe ka, madje edhe kur ka veshtiresi mund t'i kaperceje ato me nivelin, kapacitetin apo produktin.

- Atehere, edhe nje here rikthehem, a duhet te kete ndryshime ne lidershipin e PS?

- Pyetja juaj, me kthen kater vjet perpara kur u be kongresi, qe Nano konkuronte me Majkon. Atehere Nano doli 34 vota mbi Majkon, megjithese tundi Shqiperine, me tezen e anti-Berishes dhe kompromentimit te Majkos me Berishen. Perjetohej qe atehere fakti qe nuk ishte nje lider partie Majko, dhe Nano ende mund te ishte i tille dhe luajti rol edhe fakti tjeter qe mua shpesh me kujtohen qendrimet e Nanos, jo ne raport me mua sepse kohet e fundit ai s'ka mbajtur asnje qendrim, qe Nano atehere iu lut kongresit, u tha: amani, me zgjidhni edhe nje here. E shprehu keshtu, sic po e them une tani. Por pas kater vjetesh, ky njeri qe ishte zero, ishte vetem kandidat dhe nuk ishte asgje tjeter dhe me keto lutje dhe me ate anti-Berishizem, mori vetem 34 vota mbi Majkon, nuk mund te them mbi te tjere, por mbi Majkon qe e them realisht se nuk mund te ishte kandidat ne ate kohe, cfare permiresoi? Le te bejme per kete nje bilanc te ftohte, pra Nano qe i lutej kongresit, pothuajse me lot, dhe Nano tani...cfare te mire i solli PS. Dy vjet konflikte, dy vjet mungese qeverisjeje, apo qeverisje cale-cale. Harruam vlerat tona. Ne jemi te majte, jemi apo nuk jemi. Kete e percakton me se pari lideri vete me ruajtjen e qendrimeve dhe principeve. Pra, si mundet qe Nano, (ai e ka guximin per cdo gje sa per dijeni), te behet kryetar ne nje kongres tjeter kur dikush do t'i thote qe: zoteri ne t'i dhame te gjitha mbeshtetjet, dy vjet apo edhe me shume ne drejtimin e PS, ne drejtimin e qeverise, qe jo vetem qe nuk e ndryshove, por ne te mbeshtetem edhe per me mire dhe ajo perhere u be me e keqe. Pretendoje te rregulloje qeverisjen dhe perberjen e saj nga ata qe ua merrje pushtetin dhe nuk bere asgje me te mire sesa ata. Ndaj them qe pare jashte nje fare kompleksi, nje njeri i pergjegjeshem serioz, normal, gjendet ne forumet e PS. Ndaj them se nuk me duket ndonje cudi qe Nano te mos zgjidhet. Ne PS ka plot njerez, shume, shume me te mire se Nano.

- Eshte trajtuar gjate ne media se ne mbledhjen e fundit Nano ka kercenuar me moszgjedhje si deputete, ata politikane te cilet dalin kunder qendrimeve te PS. A mendoni se ky eshte nje nder kercenimet qe Nano ben per te mbajtur te bashkuar PS-ne?

- Ky kercenim i Nanos perhere ka patur nje efekt ne mungesen e nje kritike ndaj Nanos dhe ne nje qendrim indiferent. Ka njerez qe nuk u dihet se cfare mendojne dhe cfare jane. Padyshim, une vete mendoj se jane shume te mire dhe kane shume mendim. Por arrijne nje status, dhe per inat te kryetarit, dhe per mungese te informacionit, mund te mendohet jo mire per individin e caktuar. Une do te thosha: po pse nuk do te jene keta ne liste dhe patjeter do te jete Nano? Dhe kete e them seriozisht. C'eshte ky Stalin, ky Mao Ce Dun qe do te zgjedhe ky nese i pelqen, apo nuk i pelqen Sabiti, Ndre Legisi, apo Musa Ulqini. C'eshte ky njeri? Pse, kontributi politik i ndivideve jane marredheniet me Nanon, apo eshte kontributi se sa i sherbehet PS, elektoratit, popullit dhe vendit? Ky qenkerka percaktuesi? Qe kur Nano foli me kete gjuhe, mua me beri qe te jape kete interviste me ju. "

------------


Pikerisht ikja e Nanos nga stalinizmi dhe maoizmi e shqetson Zabitin por demagogu i vjeter luan bukur.