Taksa e Xhizihase: Barazi edhe dinjitet nen ligjin islamik?

[Seminarist]

Hyrje

Shpesh eshte nje pretendim i thene here pas here, se muslimanet i kane trajtuar komunitetet e tjera fetare gjithnje me respekt edhe dinjitet ne nje shtet me te vertete islamik. Faktikisht, sikunder edhe shihet ne literaturen islamike, ky pretendim bie edhe me teper ne sy me ane te perseritjeve te te shpeshta se ka qene keshtu. Per shembell, autorja islamike Suzana Haneef thote per qendrimin e islamit karshi komuniteteve te tjera religjioze:

...Islami nuk lejon diskriminimin ne trajtimin e qenieve te tjera njerezore ne baze te religjionit apo te ndonje kriteri tjeter....thekson afrueshmerine edhe respektin per lidhjen me marredheniet me jo muslimane....brenda kesaj familje njerezore, Judenjte edhe te krishteret, te cilet kane shume te perbashketa ne besime edhe vlera me muslimanet, konstitutizohen me ate qe Islami e termizon Ahl al-Khitab, me fjale te tjera, njerezit e Librit, prandaj edhe muslimanet kane nje lidhje te vecante me ta si ndjeks te "Shkrimeve" (Haneef Suzanne, What everyone should know about Islam and Muslims, [Kazi publications, Lahore, 1979, fq 173])

Ne menyre te ngjashme, gjermani i konvertuar ne Ahmed von Denffer, duke studiuar pozicionin e te krishtereve ne Islam, pohon se 'eshte pra e qarte, se e pare nga ana ligjore, te krishteret lejohen te kene udhezimet e tyre'. (von Denffer, Ahned, Christians in the Qur'an and the Sunna, fq 38). Persa ai quan 'perspektiva shoqerore', ai prek problemin e Suras5:51, qe paralajmeron te marurit e Judenjve edhe te krishtereve si 'miq':

Nga njera ane, te krishteret duke qene ahl al-kitab , nuk duhet te perndiqen edhe te ngiten per shkak se jane jo muslimane. Eshte e vertete se Kurani paralajmeron per te marurit e judenjve edhe te krishtereve si miq, por kjo nuk do te thote se ata duhen perndjekur edhe ndeshkuar sepse nuk jane muslimane.(von Denffer, Christians in the Qur'an and the Sunna, fq 41.

Deri ketu shume mire, por qe te dy, Haneef edhe Denffer jane muslimane qe jetojne ne perendim, duke patur kontakte me te krishtere, edhe duke iu adresuar nje audience perendimore. Keshtuqe menyra e trajtimit te tyre do te kushtezohet prej ketij realiteti. Nje tjeter lloj qendrimi paraqitet prej nje shkrimtari musliman qe jeton ne Arabine Saudite, nje shtet i qeverisur gjeresisht prej ligjit islamik, edhe qe ndalon cdo lloj shprehjeje te lirise religjioze:

Ne nje vend te qeverisur prej autoriteteve muslimane, nje jo muslimani i eshte e garantuar liria e besimit...Muslimanet jane te ndaluar per ta detyruar nje jo musliman per te perqafuar islamin, por ai duhet te paguaje tributin muslimaneve me gatishmeri edhe nenshtrim, te dorezohet karshi ligjeve islamike, edhe nuk duhet te praktikoje ritualet e tij politeiste haptasi. (Al-Omar, Abdul Rahman Ben Hammad, The religion of Truth, fq 86.

Ne kete punim do te shikohen aspekte te qendrimit musliman ndaj jo muslimaneve, sidomos taksa e Xhizihase, per te pare nese pretendimi i Haneef ne vecanti eshte i vertete. theksimiet do te jene mbi ligjin islamik, pasi ky qeveris jeten e perditeshme. Meqe muslimanet ne Perendim edhe ata te te gjithe botes e konsiderojne si te shenjte karakterine Shari'ahut, i bazuar fillimisht ne Kuran edhe Suan, edhe e mbajne nje shtet islamik me nje ligj islamik si shoqerine ideale, eshte e rendesishme te shihet se cfare do te thote kjo praktikisht per jo muslimanet, nqs Kalifati do te ish restauruar edhe aplikuar ndonjehere ne Perendim.

1. Vlera e jetes njerezore

vijon...

[Seminarist]

Ne Perendim, te pakten ne terma kushtetues, pamvaresisht nga ndonje moszbatim ne praktike te disa vendeve, barazia e qenieve njerezore eshte nje princip themelor - 'te gjithe njerezit jane te barabarte karshi ligjit'. Per kete arsye, Drejtesia eshte paraqitur neper statuja me sy te lidhura; klasa, religjioni apo raca e dikujt jane te paprekshme ndaj ligjit, te pakten ne kuptimin e qellimit te tij, i cili zbatohet njelloj per te gjithe, edhe mbron gjithekend njesoj.

Ligji Islamik sidoqofte nuk i takon ketij rasti. Jeta e nje muslimani konsiderohet me e larte se ajo e nje jo-muslimani, aq shume sa nese nje jo-musliman per vrasjen e nje muslimani do te denohet me vdekje, e kunderta nuk do te bente vaki. Megjithese edhe ne Islam, vrasja konsiderohet si nje denim kapital ne Islam, me denime te rregullta ne shume prej shteteve muslimane. Kjo jo barazi shprehet edhe ne perqindjen e gjakut te paguar nje jo-muslimani ne rast vrasje apo plagosje, qe eshte sa gjysma e nje muslimani.
Pra efektivisht keto rregulla tregojne se nje musliman nuk ka pse te trebet per shpagimin e zakonshem per vrasje kur ai vret nje jo-musliman. Ligji me qellim edhe vetedije nuk e mbron jo-muslimanin sikunder muslimanin. Qendrimi i ligjit Islamik eshte se jo jeta e njeriut eshte e shenjte, por ajo e nje muslimani.

2. Vlera e provave

Ajo cka thame me siper mbi Drejtesine behet mese e dukshme, kur shihen provat neper gjygje. Supozimi i Haneef-es mund te vihet ne diskutim menjehere kur shihet fakti se ne Islam deshmia ne gjykim te nje jo-muslimani shihet si inferiore ndaj deshmise se muslimanit. Kjo do te thote ne praktike se kur nje musliman cenon ne nje fare menyre nje te krishtere, me vjedhje, plagosje apo edhe me perdhunim, te krishterit i duhet te pakten edhe nje i krishtere tjeter si deshmitare, per te barazuar deshmine e muslimanit, edhe madje atehere mundesia eshte qe muslimani te jete deshmitar me i besueshem. Ky rregull le te nenkuptoje gjithashtu se jo-muslimanet konsiderohen si te pandershem edhe te pabesueshem si deshmitare.

[shenim** nga citimet e gjata e te shumta une po prek kesaj rradhe vetem nje te ketij rasti:Al-Hedaya Vol.II (Hanafi Manual)
Te krishteret edhe judenjte mund te deshmojne persa i perket njeri-tjetrit. Malik edhe Shfe'i kane thene se prova e tyre eshte absolutisht e papranueshme, sepse, sikurse te pabeset jane te padrejte, eshte e domosdoshme qe te jemi te ngadalte ne besim te cdo gjeje qe ata mund te sjellin. Zoti thote ne Kuran: "Kur nje i padrejte tu thote ndonje gje, ji i ngadalte ne te besuar ate".......

Sic shihet qarte, kjo gje e disfavorizon jo-muslimanin edhe behet nje praktike e sjelle ne faktet qe shohim kur ndeshkimet e vazhdueshme te blasfemise, te perdorura prej muslimaneve kunder te krishtereve, ne vende si Pakistani, te cilat kane zakonisht nje motiv ordiner (shpesh grindje personale ose per toka ...... s'jena vetem jo ne shqiptaret). Kushtet ligjore si keto u japin muslimaneve te paskrupullt idene se me minoritetet u be deti kos. Nje rregull i tille i ngjashem rrezikon te drejtat e trashegimise te grave te krishtera ndaj muslimaneve. Serish kjo u jep mundesine muslimaneve te pandershme, te aferta te nje vejushe.

vijon.....

[Seminarist]

3. Vlera e dinjitetit njerezor

Ajo cka sapo kemi ekzaminuar, behet shume rendesishme, kur marrim para sysh vleren e dinjitetit njerezor. Pothuajse nenkupton se kur jeta e nje jo-muslimani konsiderohet se inferiore kundrejt e asaj te nje muslimani, dinjiteti i te parit do te mbahet ne te njejten mungese vleresimi. Perdhunimi, ne te shumten e vendeve muslimane, rezulton zakonisht ne ekzekutimin e keqberesit, kur viktima eshte nje musliman. Kur viktima eshte nje jo-musliman, edhe keqberesi eshte nje musliman, nuk ndodh e njejta gje. [reference: AL - RISALA (MANUALI MALIKI)] 37.27 Nqs nje i krishtere perdhunon nje muslimane, duhet vrare menjehere prej cdo muslimani qofte. Por nje musliman nuk mund te ekzekutohet per llogari te nje jobesimatari
Keshtu, nderi i nje te krishtereje nuk konsiderohet i barabarte me ate te nje muslimaneje.

Nje rregull kundershtues eshte vecanerisht per grate e krishtera te muslimaneve. Dallimi ne religjion vecon vendvarrimin e tyre. Per me teper, nqs ajo do te jete shtatzane ne momentin e vdekjes, femija (i palindur ende), duke u konsideruar musliman, nuk mund te varroset ne nje varreze te krishtere, keshtuqe as edhe gruaja nuk mund te varroset atje, edhe si pasoje varroset ne nje vend neutral. [reference: Fiqh-us-Sunah; Fiqh 4.75a....Nje jo-muslimane qe vdes, duke patur ende ne bark nje femije prej nje muslimani, duhet varrosur ne nje varr te vecante. Al-Baihaqi njoftoi prej Wathilah bin al-Asqa' se ai varrosi nje grua te krishtere, qe mbante ende ne bark femijen e nje muslimani, ne nje varreze qe s'u perkiste as te krishtereve edhe as muslimaneve. Ahmad e perkrahu kete mendim, pasi ai thote se nje grua, duke qene jo-besimtare, nuk mund te varroset ne nje varreze te muslimaneve, pasi ata do te vuanin per shkak te ndeshkimit ndaj saj. As edhe ne nje varreze te krishtere nuk mund te varroset, per shkak te femijes se saj qe ka ende ne bark, i cili eshte nje musliman, edhe do te vuante per shkak te ndeshkimit te saj.

vijon.....

[Danieli]

Klodi ne shkrimin "tend" ka dia probleme, aty shfaqen ato mendime te cilat, apo ligjie (ne te cilat ka polemika ndermjet dijetareve) te cilat jane pak si me te ashpera, apra duhet qe aty te vendoset edhe mendimi i atyre dijetareve te cilet kame mednuar ndryshe....
Psh: ti thua se ne qoft se nje musliman vret nje kristian anpo cifut, ai nuk vritet, kurse kur ndodh e kunderta po.

Me gjithe ate shume dijetar mendojne se ne qoft se nje musliman vret nje kristian i cili mbrohet nga shteti Islam, pra eshte banues ne nje shtet Islam, ai "muslimani" duhet te vritet, madje edhe ne qoft se kristiani eshte i nje shteti jo-musliman, porse keta dy shtete kane marveshje paqeje etj...

Pra ky ishte vetem nje shembull, per te tjetrat duhet te shohesh edhe anet pozitive qe dalin per kristianet, ku shume gjera qe jane te detyruesheme per nje musliman, per ta nuk jane te tilla, psh ne rast lufte muslimani e ka per detyr te shkoj ne luft, lkurse kristiani jo.
Per me teper qe kristianet dhe cifutet punmojne me ligjet e tyre, pose me nje ndryshim qe jo ne ceshtjet e pergjithesheme...
Pastja, ku do te ishte qellimi i nje shteti Islam?!

[tim]

qe te flasim per taksat islamike
nuk ka nje ligj qe i dytyron muslumanet qe te pagujne taksat pasi islam nuk ka ligje njerzore ( ligje te njeriut) por ka vetem ato te koranit qe ne baze te thenjeve te koranit ( suna) ato jane te shenjta dhe cdo njeri qe nuk i zbaton shkrihet midis zjarrit te infernit por dotrinat kane interpretuar( igtihad) kte aspekt si nje qellim bashkimi
dhe jo vetem ne kete aspekt por ne te gjitha strukturat shoqerore ,famiglia, prona, kontrata, lufta, puna,
jane te spikatura fjalet e koranit qe gjate nje periudhe te gjate
d.m.th. perendoria osmane e verejt nje interpretim jo i koranit por i doktorrates ( talqiq) dhe kjo ishte nje periudhe kritike
per indentifikimin e muslumanit ( teori) pasi u verejt edhe kolonizimi dhe shteti ne fuqi qe po shkonin drejt nje statalismi
tani per ti ra shkurt
sot nuk behet me nje interpretim ( talqiq) i doktorrates
por po kthehet perseri ne gjurmet e tij ne interpretimin e koranit
( igtihad) dhe parashikimi i kesaj levizje eshte shume i thjeshte
kundershtimi i perendimit etj.
per te bere kete duhet consensi ( igma) nga popujt musulmano
ku nje element eshte edhe taksa etj...........

[Seminarist]

IV. Vlera e pronesise te personit

E drejta per mbrojtjen e pronesise personale eshte pare zakonisht si liria themelore, edhe dhunimi i saj me ane te vjedhjes eshte i denueshem ne te gjitha shoqerite, serish, pa lidhje fare me identitetin fetar te vjedhesit apo viktimes se tij. Ne rastin e Ligjit Islamik nuk kemi te bejme me nje gje te tille ne te gjitha rastet. Situata eshte paksa luhatese disa here, sidomos nese behet fjale per sende te konsideruara haram prej musimaneve.Al-Hedaya Vol. III (Hanafi manual). Mbi marrjen e gjerave te pavlera. Nje musliman eshte i pergjegjshem (ngarkuar me faj) per shkaterriminveres ose derrave ve te nje Zimmee. Nqs nje musliman ka pergjegjesine per shkaterimine veres apo derave qe i perkasin nje Zimee, ai duhet ti kompensoje me te njejten vlere; ndersa nqs shkaterron ato te nje muslimani, nuk i detyrohet asnje kompensimi.- Shafei eshte i mendimit se edhe ne rastin e pare, nuk i detyrohet ndonje kompensimi...etc

Nje rregull tjeter sugjeron sidoqofte se nese nje musliman vjedh nje send te nje te krishteri, si ndonje kryq te arte, edhe me pas pohon se e beri qe te shkaterroje objetkin e ketij "te pabesi", ai mundet ti shpetoje denimit.Al-Hadaya Vol. II (Hanafi Manual) Prerja e dores nuk behet ne rast se vidhet nje kryq, edhe pse eshte prej ari, -...etc
Keshtuqe nuk ka asgje te prere qarte ne Ligjin islamik qe te mbroje pronesine e subjekteve te krishtera, sic do te ishte rasti ne shumicen e sistemeve perendimore, qe mbrojne te gjithe pronesite, pamvaresisht nga raca apo feja.
vazhdim...