Statusi i ardhshem i Kosovës!

[dodoni]

Sa shumë lakenj në këto anë!


Ku po shkojmë? Pse kjo gjendje ndër shqiptarët në Ballkan?, Pse na shpërfillin, na përbuzin, na denigrojnë, na marrin nëpër këmbë?, Ne shprehemi më të zellshmit për të dëgjuar të huajt, ne sakrifikojmë veten për hir të fqinjëve, ne jemi flamurtarë të integrimeve rajonale, ne...?, -këto janë pyetjet dhe dëshpërimet që ndjehen rëndom mes bisedave të shqiptarëve.

Dhe këtij realiteti, me një gjykim të ftohtë mund ti jepje përgjigje me një argument: “Janë shtuar shumë lakenjtë! Shihni në shtypin serb, maqedon, grek, shihni në qëndrimet e intelektualëve dhe njerrëzve të letrave në ato anë, se si i mbrojnë interesat e tyre me vetmohim, qofshin edhe interesa ekspansioniste, diversioniste, agresive të politikave të shteteve të tyre. Kthehuni më pas të gjeni në shtypin e në letrat shqipe ekuivalentin, dhe do të ndjeheni me këmbët në zbrazëtirë.

Në shtypin e letrat shqipe do të gjeni me shumicë përjargie kundrejt fqinjëve, herë-herë edhe kuisje të ngjashme me ato të qënit kur i bien shkelma bythëve, e në rastin më fatlum edhe ndonjë ankim serioz për shkeljen e fqinjësisë së mirë, të rregullave të bashkëpunimit e mirëkuptimit.

Intelektualët shqiptarë nuk mund të bien aq poshtë sa t’iu përgjigjen me të njëjtën monedhë fqinjëve, sa të bëjnë politika të “vogla, lokale, arkaike, nacionaliste”, ata janë intelektualë oksidentalë, ata aspirojnë për politika integruese, për koncepte bashkëkohore, moderniste, globale! Ata s’mund të ngushtohen në qerthullin e interesave “meskine” të bashkëkombasve të tyre, sepse....sepse lakeizmi iu ka hyrë thellë në vetëdijen e tyre mjerane. Në viset shqiptare ushtrohet prostitucion “intelektual”. O zot, sa janë shtuar lakenjtë kësaj ane!...

Atehere kur edhe ne arrijme te krijojme nje klase intelektuale si te fqinjte, atehere edhe ne do jemi dikushi ne politike.

Kosova, ne pergjithesi eshte mire, ne kete aspekt. Mendoj qe Tirana duhet te marre mesim nga fqinjte per kete pune.

[Sabriu]

Greqia i njohu kufijtë e sotëm të Shqipërisë për të cilën kur u shpall shteti autonom, ministri për punët e jashtme të asaj kohe Jorgji Seit deklaroi në parlament si më poshtë: “Dhe sikur të mos kishte Shqipëri lypsej të krijohej për interesin e Greqisë”. E vërtetë është se përsa kohë qeveris në Tiranë klika albano-turke miqësia greko-shqiptare ajo ka për të mbetur një dëshirë e shenjtë për ne dhe një fjalë për shqiptarët. Edhe midis shqiptarëve ka njerëz që e kuptojnë nevojën e bashkëpunimit.

Pra edhe grekëve u levërdiste një shtet i gjymtuar shqiptar. Edhe jugosllavëve u ka leverdisur më pas. Për të dy palët rëndësi kishte të mos bëhej shteti real kombëtar shqiptar në Ballkan. Dhe këtë e realizuan me anë të konspiracionit ndërkombëtar. Për këtë punë edhe sot si grekët dhe sllavët shpresat i kanë përsëri tek konspiracioni ndërkombëtar.

[Sabriu]

Sipas asaj që kanë ofruar deri tash faktorët ndërkombëtarë ende nuk dihet se cila prej formulave juridike do të aplikohet rreth të definimit të statusit final politik të Kosovës; autonomia substanciale, pavarësia e kushtëzuar apo opsioni si njësi e federatës serbomalazeze, duke i bërë kështu bashkë viktimën me xhelatët, që shikuar realisht kjo shumësi e opsioneve rreth statusit politik të Kosovës duke e përjashtuar (a priori) pavarësinë e saj, i ka vënë shqiptarët para një situate të komplikuar politike. Posaçërisht konfuzioni juridik që i ka përcjellur variantet e sipërpërmendura rreth statusit të ardhshëm të Kosovës si dhe kufizimi i kompetencave ndaj subjekteve politike shqiptare të limituara me Kornizën kushtetuese si dhe me aktet tjera të UNMIK-ut kanë bërë që vijat dalluese midis faktorëve politikë shqiptarë dhe ndërkombëtarëve rreth statusit final të Kosovës të rriten deri në ate masë sa të marrin karakter të një konflikti politik midis tyre (anulimi i Rezolutës së Parlamentit për kufijtë e Kosovës nga ana e M. Steinerit), që shikuar në aspekt më të gjërë politik sikur del se e drejta e popujve për vetëvendosje e garantuar me Kartën e OKB-së dhe me konventa tjera të Zhenevës, sidomos kur ajo e drejtë fitohet me gjak, siç është rasti me Kosovën, në një mëyrë apo tjetër vetëm shqipatëeve po iu mohohen.

Andaj, këtu dhe gjithë ditën mendojmë se kritikët dhe analistët politikë shqiptarë duhet ta bëjnë dallimin midis kritikës së mirëfilltë si mospajtim me qendrimet e faktorëve ndërkombëtarë rreth pavarësisë së Kosovës dhe kritikës (jo)formale për të mos rënë në konfrontim me te, ngase e drejta e popullit shqiptar të Kosovës për të jetuar i lirë dhe i pavarur në trojet e tij etnike, e drejta për t’u angazhuar deri në fund për mbrojtjen dhe realizimin e interesave të tyre kombëtare, qoftë duke zënë nganjëherë edhe me faktorët ndërkombëtarë, nuk mund të cenohen dhe mohohen nga askush. Këto të drejta shqiptarët duhet t’i mbrojnë fuqishëm, pa frikë dhe pa hezitime, duke i kundërshtuar fuqishëm vendimet e atyre subjekteve ndërkombëtarë me të cilat cenohet e drejtat e popullit shqiptar të Kosovës për pavarësi, sidomos kur këto të drejta i mbajnë në kompetenca ekskluzive ata të cilët zgjidhjen e çështjes nacionale shqiptare e shohin në integrimin e shqiptarëve në Europë përmes Serbisë dhe Greqisë.

"Mr Dituria"alias Sabri Selmani

[Tiffany]

Ne shtypin europian thuhet:
"The EU is stepping up preparations to increase its presence in Kosovo once the future status of the territory has been decided"

"The EU to create a team of security and law experts, charged with planning and designing a new role in providing security to Kosovo"

"EU states should be prepared to support the union's biggest and most expensive mission ever"

dmth pamvaresisht se c'do vendoset ndermjet kosovareve dhe serbeve, idete se ne c'rruge do ece Kosova dhe si duhet te ece jepen nga jashte; parate vijne nga jashte; forcat qe do rregullojne cdo parregullsi do vijne nga jashte..pavaresi "e bukur shume". Shume mire na e bejne, kur ne kemi shume fjale dhe vdesim te shahemi e te tregojme qe jemi me te miret. "Fjalet jane fukarallek" thone dhe situata qe tash eshte ne Kosove, Shqiperi e ne mbare rajonin, me perjashtime te pakta, verteton cdo gje. Punoni e mesoni o njerez, dhe pavaresine do e keni ne xhep kudo dhe kurdohere.

I miss my homecountry

[dodoni]

Kadare: Kombi shqiptar, në Europë, jo më i gjymtuar

Ky është një vit me rëndësi për Kosovën, statusi i së cilës është në prag të zgjidhjes. Në Ballkan duket se do të krijohet së shpejti një shtet i ri. Çfarë prisni që të sjellë krijimi i këtij shteti të ri në psikologjinë shqiptare në përgjithësi?

Me sa duket kjo do të ndodhë. Do të krijohet një tjetër shtet shqiptar në Ballkan, pra do të ketë dy shtete shqiptare. Për shumëkënd kjo u duk në fillim si pak e çuditëshme, e papranueshme. Këtu nuk ka asgjë të papranueshme, është normale. E papranueshme, e tmerrshme ishte që gjysma e kombit shqiptar nuk kishte liri, ishte në gjendjen e një kolonie. Kjo ishte skandaloze. Kurse zgjidhjet e tjera janë të gjitha logjike. Nuk duhet harruar që dikur, nëse hapim kronikat e Rilindjes, flitej për katër Shqipëri, ose katër vilajete siç quheshin. Prandaj këtu nuk ka asgjë të keqe dhe kjo është një përvojë që e njeh bota. Ka disa kombe që përbëhen nga dy shtete madje nga dy shtete e gjysmë. Pra, me sa duket, në një kohë të afërt në Ballkan do të ketë dy shtete shqiptare dhe kjo është një gjë e mirë për të gjithë hapësirën shqiptare, për vizionin e kombit shqiptar, për shtatin e tij, për përmasat e tij. Dhe kur trupi është më i plotë, edhe mendja bëhet më e plotë. Është diçka që i përshtatet kombit shqiptar dhe këtu nuk ka asgjë të keqe, përkundrazi ka një gjë të mirë: prania shqiptare në Ballkan do të jetë e fortë, e fuqishme. Kur them këto fjalë nuk i them sepse neve na duhet një prani e fuqishme për të uzurpuar ndonjë vend tjetër ose për t'u shtrirë diku ku s'na përket. Absolutisht jo. Kombi shqiptar do të gjejë shtatin e vet natyral. Se e ka gjetur këtë në një hapësirë unike ose në dy, kjo nuk ka shumë rëndësi. Kryesorja është që kombi shqiptar po hyn në Evropë me atë shtat që ka dhe jo me një shtat të gjymtuar siç ka qenë deri më sot.

Kohët e fundit ju keni shprehur një farë ndjeshmërie për faktin që një pjesë e shqiptarëve priren të shohin drejt lindjes se sa drejt perëndimit, të cilin ju e konsideroni si vendin e natyrshëm të tyre. Cilat janë shkaqet e këtij preokupimi?

Këtu kemi të bëjmë më tepër me një keqkuptim sepse nëqoftëse shqiptarëve do t'u shpjegohet mirë se çfarë është Lindja dhe çfarë është Perëndimi dhe përse ata i përkasin kontinentit evropian, atëhere nuk do të ketë dy mendime për këtë gjë por do të ketë një mendim. Natyrisht në çdo vend ka gjithmonë grupe të vogla që mendojnë mbrapsht dhe nuk u pëlqen kurrë mendimi i përgjithshëm por unë mendoj që vendi i shqiptarëve në Evropë është një vend objektivisht i natyrshëm, nuk është fryt i një propagande ose i një plani strategjik apo një shpikje. Shqiptarët e kanë pasur vendin në Evropë, e kanë dhe do ta kenë në Evropë. Nuk ka kontinent tjetër për ta. Prandaj vetë pyetja kur shtrohet, për mua përmban një element absurditeti. "Jo, po ne kemi edhe elemente nga Lindja," thonë disa. Të gjithë vendet kanë elementë nga Lindja, disa herë edhe vende të largët. Të marrim Spanjën. Për shkak të një bashkëjetese relativisht të gjatë me botën arabe dhe myslimane, në kulturën, arkitekturën dhe gjuhën e saj ka gjurmë të kësaj bashkëjetese dhe kjo është normale, ashtu siç ndodh me të gjitha vendet. Por askush nuk mund të thotë se Spanja është midis Lindjes dhe Perëndimit. Ajo ka qenë dhe do të jetë gjithmonë një vend evropian. E tillë është pak a shumë pozita e Shqipërisë. Ne nuk jemi më afër asaj që quhet Lindje se shtete të tjera. Ka një sërë shtetesh që janë në kufi me Lindjen, shumë më afër se ne, prandaj s'ka pse ne t'i krijojmë vetes një lloj dileme të kotë, një lloj pyetje, hamendje, dyshimi nëse jemi më shumë kështu apo më shumë ashtu.

Ka patur raste që në Shqipëri tensione ndërfetare janë rritur, përfaqësues të njërit besim fetar ankohen për veprime të besimtarëve të një feje tjetër, siç e kemi pare për shembull gjatë këtij viti. A është ende e vlefshme shprehja se marrëdhëniet ndërfetare në Shqipëri janë të shkëlqyera, apo kjo ka mbetur thjesht një formulë për t'u dukur mirë në sytë e botës.

Nuk mendoj se ka qenë një formulë e sajuar për propagandë të trandafiltë, pra për t'u dukur mirë. Jo. Kjo ka qenë një gjë e vërtetë. Nëqoftëse do të kishte patur dizarmoni fetare, Shqipëria do të ishte shpërbërë prej kohe ose do të ishte tani një grumbull krahinash që kush e di se si do të kishin përfunduar po të ishin ndarë sipas feve. Kështuqë harmonia fetare, marrëveshja midis feve ka qenë një realitet, një gjë për të cilën shqiptarët janë krenuar me të drejtë. Sepse, duke qenë një popull shumë energjik në grindje, siç janë për fat të keq, ata do ta gjenin fenë si një vjegë, si një pretekst për t'u shpërbërë. Kjo nuk ka ndodhur dhe nuk ka pse të ndodhë tani. Natyrisht, në liri shfaqen probleme që për arësye madhore të robërisë nuk janë dukur më parë. Shqiptarët kanë patur probleme të tjera. Kur gjysma e Shqipërisë ishte shtypur nga komunizmi shqiptar dhe gjysma tjetër nga komunizmi serb, sigurisht që problemet fetare dalin në plan të dytë. Kështuqë kur vjen liria - Shqipëria dhe kombi shqiptar përgjithësisht, në shumicën e strukturës së vet janë të lirë - natyrisht që do të dalin probleme më të sofistikuara dhe prandaj del edhe problemi i kësaj harmonie fetare e cila, për mendimin tim nuk ka pse të rishikohet. Ajo ka qenë një përvojë shumë e vlefshme për kombin shqiptar por ajo duhet mirëmbajtur dhe duhet riushqyer, asaj i duhet bërë meremetim ashtu si çdo ndërtesë në këtë botë që kërkon mirëmbajtje.

Sa rëndësi ka kërkimi i identitetit etnik apo fetar për shqiptarët në një botë ku kryefjala është globalizimi? Cfarë duhet harruar dhe çfarë duhet ruajtur në këtë identitet?

Unë mendoj se identiteti shqiptar nuk bie ndesh me atë që quhet identitet evropian. Absolutisht jo. Evropa, që në themelet dhe në frymën e saj është Evropë e kombeve. Nuk është Evropa e fshirjes së kombeve. Nuk ka ndonjë Evropë abstrakte, të përgjithshme. Nuk ka ndonjë Evropë siç ishte doktrina e komunizmit sipas të cilës "jemi në radhë të parë komunistë pastaj kemi edhe kombësitë tona, jemi sovjetikë pastaj jemi edhe lituanezë, gjeorgjianë apo armenë" siç thuhej për kombet në ish Bashkimin Sovjetik. Jo. Evropa po ndërtohet si një Evropë e kombeve dhe jo si një Evropë e fshirjes së identiteteve. Prandaj, identiteti shqiptar si identitet themelor në Ballkan, është po aq i fuqishëm sa edhe identiteti grek, identiteti i sllavëve të jugut dhe s'ka pse neve të na shqetësojë një gjë e tillë. Ne kështu do të bëjmë pjesë në mozaikun evropian dhe kështu është e gjithë Evropa: në veri janë identitetet e vendeve skandinave, në qendër janë të tjera identitete, në perëndim të tjerë dhe në lindje të tjerë.

Ndoshta vendet perëndimore nuk janë treguar aq dashamirës ndaj shqiptarëve, e kam fjalën te vështirësitë e mëdha që ende kanë ata për të udhëtuar në Perëndim. Duket sikur Perëndimi tregon një farë përbuzjeje ndaj faktit që shqiptarët janë ende të varfër. Kush e ka fajin në të vërtetë?

Vështirësia për të udhëtuar në Perëndim është e përgjithshme. Ka një sërë vendesh, një pjesë e Evropës, nuk udhëton dot në Evropë. Kjo është e vërtetë. Është gjithashtu e vërtetë se për ne shqiptarët vitet e fundit është krijuar një lloj teprimi në këtë kah. Unë e kam ngritur disa herë që Shqipëria duhet të marrë masa për t'u mbrojtur nga racizmi antishqiptar. Çdo komb në Evropë e ka për detyrë t'i bjerë ziles së alarmit kur konstaton se me pa të drejtë - dhe gjithmonë racizmi është i padrejtë - ka shenja të racizmit. Unë e përsëris se ne nuk duhet të flemë mbi dafina por të shqetësohemi kur njerëzit tanë bëjnë gjëra të padenja por gjithashtu duhet të shqetësohemi kur pa të drejtë të tjerët na e teprojnë këtë gjë sepse racizmi krijon një kundërveprim shumë të keq tek një popull. Ai ose bëhet po ashtu racist ose egërsohet.

Në ligjëratën që mbajtët në Institutin Harriman të Nju Jorkut ju folët për marrëdhëniet ndërmjet letërsisë dhe tiranisë. Tani që në Shqipëri tirania nuk ekziston më, me sa efektivitet po e shfrytëzojnë shqiptarët lirinë e fituar në aspektin e kulturës dhe të artit.

Letërsia nuk përfiton e para nga liria, ndoshta përfiton e fundit. Letërsia është mësuar të jetojë në të dyja, edhe në mungesë të lirisë edhe në liri, prandaj ajo nuk përfiton përnjëherësh, përfitimi i saj është afatgjatë. Jeta shoqërore shqiptare do të ketë përfitime të tjera shumë të dukshme dhe i ka ndërkaq. Por në fund vjen arti sepse kalendari i artit është i ndryshëm, është shumë i ngadaltë, zhvillimi i tij është i ngdalatë dhe prandaj letërsia dhe artet jetojnë shumë gjatë sepse pjekurinë e tyre e arrijnë ngadalë.

VOA

[dodoni]

Pettifer: Stabiliteti i rajonit varet nga statusi
--------------------------------------------------------------------------------

Tiranë - Stabiliteti i rajonit varet nga statusi përfundimtar i Kosovës, tha në fjalën e tij të hënën, në seminarin e 62-të “Rose-Roth” të Asamblesë Parlamentare të NATO-s, përfaqësuesi i Akademisë së Mbrojtjes të Mbretërisë së Bashkuar, James Pettifer. Ai vlerësoi se Kosova tashmë po sillet si një entitet i pavarur, ndërkohë që BE-ja, sipas tij, ka një rol të rëndësishëm lidhur me konsolidimin ekonomik të vendeve të Ballkanit Perëndimor. Seminari i 62-të i Asamblesë Parlamentare të NATO-s i përfundoi punimet e veta treditore të hënën pasdite.

marre nga www.lajm.info

[dodoni]

Pavarësi de-jure dhe pranim në OKB


Nga Viron Gjymshana

Grupimi i Parlamentit Europian, ALDE ( Aleanca e Liberalëve dhe Demokratëve Europianë) në një sesion të posaçëm është shprehur në favor të pavarësisë de - jure të Kosovës dhe dhënien asaj të një vendi në OKB. Ky është grupimi i tretë i Parlamentit Europian për nga numri i eurodeputetëve, pas atij popullor dhe socialist dhe i pari që shprehet zyrtarisht për pavarësinë e Kosovës.
Zgjidhja e statusit të ardhshëm të Kosovës ka qënë një temë tepër e nxehtë në diskutimet dhe debatet e zhvilluara prej kohësh në Parlamentin Europian. Së fundmi në këtë debat janë angazhuar edhe një grup eurodeputetësh, anëtarë të Grupimit të Partive Liberale dhe Demokrate Europiane, i njohur shkurtimisht edhe si ALDE. Një mbledhje e veçantë e këtij grupimi, në të cilin kanë marrë pjesë edhe disa nga anëtarët e Asamblesë Parlamentare të Këshillit të Europës ka arritur në përfundimin e prerë dhe të parevokueshëm: « Kosovës duhet t’i njihet pavarësia de jure dhe të pranohet në Organizatën e Kombeve të Bashkuara ».
Duke argumentuar këtë qëndrim europarlamentarët liberalë dhe demokratë theksuan ndër të tjera se jo vetëm që pjesa dërrmuese e popullit të Kosovës kërkon pavarësinë, por duke pasur parasysh se Jugosllavia nuk ekziston më, as de jure dhe as de fakto, pavarësia e Kosovës nuk ka nevojë për të kërkuar ndarjen me ndonjë shtet tjetër.
Por kjo pavarësi e plotë dhe e njohur ndërkombëtarisht, sipas eurodeputetëve liberalë dhe demokratë, duhet të shoqërohet megjithatë me disa kushte, të cilat sipas tyre nuk kanë të bëjnë me ndonjë lloj pavarësie të kushtëzuar, por thjesht me detyrimet që ka çdo shtet në respektimin e pakicave të tij apo të normave ndërkombëtare.
Eurodeputetët kërkojnë me këtë rast që shteti i ri ballkanik të pranojë të nënshkruajë konventat ndërkombëtare dhe europiane për mbrojtjen e minoriteteve dhe që serbët të kenë të drejtë të kujdesen dhe të administrojnë monumenet e tyre të kulturës atje.
Njohja zyrtare edhe e gjuhës serbe, rome etj dhe përdorimi i tyre nga qytetarët në marrëdhëniet me njëri - tjetrin dhe shtetin si dhe bashkëpunimi i plotë me Gjykatën e Hagës, - janë po ashtu disa nga kërkesat e europarlamentarëve. Njëkohësisht njohja dhe pranimi i kufijve të tashëm si të përhershëm dhe të pandryshueshëm së bashku me nevojën e ruajtjes së pranisë së NATO-s atje, për sa kohë që Këshilli i Sigurimit të Kombeve të Bashkuara do ta quajë të nevojshme - janë po ashtu disa nga rekomandimet që përfshihen në rezolutën e aprovuar nga grupimi i Partive Liberale dhe Demokrate Europiane.

Me këtë rast duhet theksuar se ALDE është njëri nga grupimet më në zë të Parlamentit Europian. I përbërë nga eurodeputetë të spektrit liberal dhe demokrat ai përbën grupimin e tretë për nga rëndësia dhe pesha në Parlamentin Europian, dhe i pari që shprehet hapur dhe zyrtarisht në favor të pavarësisë së plotë të Kosovës
Marrë nga DW

[dodoni]

Senatori Mekkein: Kosova përfundimisht do të bëhet e pavarur

"Kosova përfundimisht do të bëhet e pavarur”, deklaroi senatori Xhon Mekkein, në një fjalim të tij të mbajtur me rastin e 60 vjetorit të Planit Marshal për Evropën.


Definimet e statusit të Kosovës dhe të Malit të Zi, Mekkein i ka quajtur si një pjesë e projektit më të madh demokratik evropian që nga përfundimi i Luftës së ftohtë. Mekkein është ndër senatorët më autoritativ në Kongresin Amerikan dhe njëri ndër kandidatët kryesorë të republikanëve për president të ardhshëm të SHBA-së.


RTK 01/05/2006 12:09:02

Ky eshte senatori i shtetit te Arizones, ku jam duke jetuar une per momentin. Senatori numer nje i republikaneve amerikane.

[Sabriu]

Aq sa ka senator në SHBA do të ket edhe komuna serbe në Kosovë.Aq sa ka shtete në konfederatën e SHBA-ve,aq do të ket edhe miniautonomi serbe në kosovë.Kështu ndihmohet Kosova teoretikishe e Serbia praktikisht,pra kështu mbrohet e favorizohet Kosova që do të mbetet e vogël sa një gogël.

"Mr.Sulltani"

[Djal_Lacjan]

Statusi Perfundimtar i Kosoves duhet te jet Pavarsia e Plot. Nqs kjo nuk arrihet me negociata, bejm vetvendosje.