Statusi i ardhshem i Kosovës!

[Llapi]

Duke pritur pakon e Ahtisarit - Shkruan: Veton Surroi





Duke pritur pakon e Ahtisarit


Shkruan: Veton Surroi

Pothuajse para një viti filluan përgatitjet për procesin negociator për definimin e statusit të Kosovës, të udhëhequr nga Presidenti Ahtisari. Atëbotë, para një viti, u definua pak a shumë korniza e negociatave. Po të thjeshtësohej, negociatat kishin të bënin me rirregullimin e marrëdhënieve ndëretnike në një Kosovë të re, me status të definuar. Natyrisht, të vendosura si negociata që do të konsultonin Prishtinën dhe Beogradin, këto në masë të madhe, kishin të bëjnë me akomodimin e komunitetit serb në shtetin e ardhshëm të Kosovës.

Nëse thjeshtësohet, i tërë procesi negociator mund të ndahet në qasjen e të drejtave territoriale dhe joterritoriale, që do të thotë të të drejtave brenda një territori të caktuar dhe të drejtave që vlejnë në tërë territorin e Kosovës.

Pjesa territoriale, qartazi kishte të bënte me rirregullimin e territoreve të komunave të Kosovës dhe të kapacitetit të tyre vendimmarrës. Në procesin që ishte më i vështiri, delegacioni i Kosovës ofroi një pako, që përfshin mbi 90 për qind të popullatës serbe të Kosovës, gjegjësisht u krijon këtyre qytetarëve një realitet vetadministrimi në pushtetin lokal, gjegjësisht në komunat ku ky komunitet do të përbëjë shumicën e popullsisë. Për më tepër, ofroi një përkrahje serbëve të Kosovës nga ana e Beogradit, brenda një interpretimi liberal të standardeve të OSBE-së për komunikimin e shtetit amë me pakicat, kështu që këto komuna de facto do të vazhdojnë të kenë një relacion të papenguar me Beogradin, por natyrisht, dhe siç e do rendi, brenda bashkëpunimit me autoritetet shtetërore kosovare.

Pjesa joterritoriale kishte të bënte me një pako të avancuar të drejtash të veçanta të komuniteteve pakicë. Këto të drejta, të identifikuara brenda nocionit të interesave vitale të një komuniteti pakicë (identiteti gjuhësor, kulturor, nevojat arsimore etj.) u vendosën në një ofertë gjithëpërfshirëse kosovare, që u garanton komuniteteve pakicë të jenë tërësisht të mbrojtura nga çfarëdo mbivotimi etnik. Për më tepër, me angazhim për komunitetin tradicionalisht të nëpërkëmbur rom, pakoja minoritare kosovare ka tejkaluar standardet e shumicës së vendeve të Evropës së sotme.


2.

Këto negociata, megjithatë, u karakterizuan me një asimetri të theksuar.

Fillimisht, përfaqësuesit e serbëve të Kosovës, ata për cilët edhe u zhvillua pjesa më e madhe e debatit, u vetëpërjashtuan nga ky proces. Deleguan të drejtën për të vendosur për fatin e tyre delegacionit të Beogradit. Pasojë e këtij vendimi ishte se nuk evokuan për të drejtat e tyre, por lanë që Beogradi të përdorë të drejtat e tyre legjitime për axhendën e saj politike. Rrjedhimisht, çfarëdo që do të dalë nga ky proces negociator nuk do të ketë ndjenjën e pronësisë për serbët e Kosovës, gjegjësisht do të interpretohet si imponim.

Por, asimetria ishte edhe më e theksuar me taktikën negociatore të Beogradit. Duke marrë një vendim të vetëdijshëm për bllokim apo zhvlerësim të këtyre negociatave, Beogradi ka llogaritur se me përkrahjen e Rusisë në Grupin e Kontaktit, e më me rëndësi, në Këshillin e Sigurimit, do të çrregullojë kahen e negociatave dhe produktin e tyre final. Rusia zyrtare, ndërkaq, duke bërë formulimin se do të vendosë veton mbi çfarëdo rezolute me të cilën nuk është dakord Serbia, e ka shndërruar Beogradin në fuqi bërthamore, gjegjësisht ia ka dhënë Beogradit të drejtën e vetos në Këshillin e Sigurimit, të drejtën të cilën tradicionalisht e kanë fuqitë bërthamore.

Kjo asimetri e theksuar ka krijuar dy realitete. Së pari, ka bërë që Beogradi gjatë tërë procesit negociator të jetë i interesuar për territore e jo për njerëz. Pra, që të merret gjatë tërë kohës me përpjekjen e ndarjes territoriale të Kosovës. Së dyti, e ka shndërruar fundin e këtij procesi negociator në çështje gjeopolitike e jo çështje të drejtash. Kjo do të thotë se për Moskën është krejtësisht jorelevante se çfarë janë ofertat kosovare për një a tjetrën çështje të drejtash të komuniteteve pakicë. Është relevante se si e tërë vendimmarrja rreth Kosovës mund të përdoret në rolin e ri që e ka Rusia në ambientin botëror. Mesazhi është: kjo nuk është Rusia e Rambujesë; kjo është Rusia pa borxhe të jashtme, me 600 milionë dollarë të hyra në ditë nga eksporti i naftës dhe gazit, me vetëbesim të rifituar dhe nevojë për vulë në marrëdhëniet ndërkombëtare.


3.

Me ose pa gjeopolitikë, çështja e Kosovës megjithatë mbërrin në pyetjen e saj fillestare dhe fare të thjeshtë: nëse kështu si deri më sot nuk shkon më, e gjërat nuk mund të kthehen prapa, cila është rruga përpara?

Përgjigjet janë të thjeshta, në formulat e Evropës së sotme. Kosova duhet të jetë një vend demokratik, funksional, brenda tërësisë së saj tokësore. Kjo nënkupton që të gjendet një balancë e re mes shumicës dhe pakicës (siç kemi propozuar në dokumentet tona të Vjenës) dhe një balancë e re mes komunitetit ndërkombëtar në Kosovë dhe institucioneve të Kosovës (tejkalim i formave të protektoratit).

Për të bërë këtë presim që pakoja e Ahtisarit të propozojë që Kosova të fitojë në tërësi dhe pa ekuivoke, të drejtën e kontraktualitetit, e të drejtën që të jetë subjekt i barabartë ndërkombëtar.

Çfarë do të thotë kontraktualiteti? E drejta që të kemi marrëveshje me institucionet financiare ndërkombëtare, sepse nuk ekziston ekonomi në botë sot që zhvillohet pa mbështetje në kredi. Do të thotë e drejta që të nënshkruajmë kontratë me Këshillin e Evropës, që të jemi të mbikëqyrur, por edhe fuqiplotë në implementimin e pakos së të drejtave të njeriut dhe minoriteteve.

Do të thotë e drejta që të nënshkruajmë partneritetin me Bashkimin Evropian dhe NATO-n, që do të thotë ta kemi kapacitetin e integrimit. Regjioni ynë njeh vetëm dy tipa shoqërish: ato që përgatiten për integrim euroatlantik dhe ato që stagnojnë. Në këtë kategori të dytë do të jetë përherë Kosova, nëse nuk e fiton të drejtën e kontraktualitetit. A është bota e interesuar për një Kosovë në stagnim të përhershëm?


4.

Në javët dhe muajt që vijnë, gjithçka do të bëhet më e qartë. Shpresojmë se do të sqarohen edhe dy rreziqet e përhershme që po rrinë mbi kokën e procesit për përcaktimin e statusit të Kosovës. I pari është një deklarim i paqartë i Këshillit të Sigurimit, një rezolutë e papërcaktuar për Kosovën. Kjo do të ndante komunitetin ndërkombëtar në ata që do ta njohin Kosovën e pavarur dhe në ata që nuk do ta njohin, së paku për një kohë. Një gjendje e tillë do të ishte në kundërshtim me cakun themeltar, të stabilitetit të rajonit, duke zgjidhur problemin e fundit të mbetur nga zhbërja e ish-Jugosllavisë.

Rreziku i dytë, i lidhur edhe me këtë të parin, është ai i ushqimit të ambicies se Kosova mund të vazhdojë me një ndarje territoriale, çfarë e kemi de facto, edhe në të ardhmen, me shpresë se do të shndërrohet në realitet juridik.

Që të dyja këto rreziqe do të ishin jo pjesë e zgjidhjes, por pjesë e krijimit të problemeve të reja me Kosovën e rreth Kosovës, me të cilat edhe ky regjion, edhe Evropa është lodhur tashmë.

* (Autori është kryetar i Partisë ORA. Shkrimi u bazua në diskutimin e bërë fundjavën e kaluar në konferencën e PER-it në Budapest)

[Bardhi]

Qeshtje kohe eshte kur ne do te jemi te pavarur.
Teshat tona prehen ne vendet e vendosjes nderkombetare, athua si do te na vlersojn ata ne, me keto karakteristika qe kemi si popull.

[Bujar Dragaj]

Pas perfundimit te bisedimeve per statusin e Kosoves, cili mendoni se do te jete ky Status?

1. Pavaresi e plote.
2. Pavaresi e kushtezuar.
3. Automomi.
4. Tjeter...

pavarsi e kushtezuar por mbas nje kohe e plote

[Bujar Dragaj]

pershendetje

nese pyetni per deshirat tona atehere ajo sdon koment se e shte pamvarsia e plote.
mirepo nese shikojme pak a shume realitetin dhe servilizmin e politikes shqiptare kendej e andej kufirit satatuti i kosoves do te jet diqka ndermejt autonomise dhe pamvarsise se kushtezuar.

dhashte zoti te jame gabim se do te kisha deshire qe te mos jete e vertet ajo qe thashe mirpo cdo indikacion tregon se atje eshte duke na cuar politika jone.

shume te drejte ke Dardan

[skampin]

tashi dhe ministri jashtem Italian Masimo Dalema e tha hapur se eshte per nje pavaresi te kushtezuar per Kosoven keshtu qe pak nga pak te gjitha shtetet nje nga nje do ta pranojne hapur kete gje.tashme eshte e sigurte qe Kosova do kete pavaresi te kushtezuar(per momentin) dhe pas kesaj ate te ploten si gjithe shtetet e tjera.un jam i sigurte ne vetvete se keshtu do ndodhe se e gjithe diplomacia boterore po e thote vetem se politikanet e Kosoves duhet te kene me shum kujdes ne leshimin e te drejtave serbeve se kjo mund ti sjelle probleme ne te ardhmen shtetit te ri.
KOSOVA REPUBLIK

[NoName]

Unioni Paneuropian: "po" pavarësisë së Kosovës. Presidenti serb Tadiç: hipotezë "e mundshme"

Unioni Paneuropian, një nga organizatat e para e më të mëdha europeiste të botës, miratoi rezolutën për njohjen e Pavarësisë së Kosovës. Me anë të saj, vihet në dukje parimi themelor i unifikimit të Evropës, që është e drejta e popujve për vetëvendosje dhe i bëhet thirrje Bashkimit Evropian të inkuadrojë pavarësinë e Kosovës në vitin 2007.

Pavarësinë e Kosovës e sheh si të pashmangshme edhe presidenti serb, Boris Tadiç. Megjithëse hipoteza nuk është normale për të, Tadiç e quajti atë “të mundshme” për shkak të mbështetjes që gjen në qeverinë e SHBA-ve dhe të shumë shteteve evropiane.

Ndërkaq, nga Bosnjë-Hercegovina, ku ndodhet aktualisht për vizitë zyrtare, presidenti i Komisionit të Mbrojtjes në Senatin italian, Serxho De Gregorio propozoi që Konferenca e ardhshme ndërfetare për paqen ndërmjet etnive në Kosovë të zhvillohet në Romë.



NoName

[Llapi]

Rajs e Shtajnmajer kanë biseduar për Kosovën

Kosova, dokumenti përfundimtar i Marti Ahtisarit mbi statusin dhe angazhimi i ri ndërkombëtar nën ombrellën evropiane, ishin disa nga çështjet që u debatuan në takimin e sekretares amerikane te shtetit Kondoliza Rajs dhe ministrit të jashtëm të Gjermanisë Frank Shtajnmajer. Zëdhënësi i Shtëpisë së Bardhë Sin Mekkormak tha se çështja e Kosovës ka dominuar në bisedimet e darkës ndërmjet dy homologëve. Në brifingun me gazetarë, ministri Shtejnmajer konfirmoi se vendimi për Kosovën do të merret vitin që vjen.

"Z. Ahtisaari do të paraqesë vendimin e tij në fillim të vitit dhe ne duhet t'i bashkojmë përpjekjet në mënyrë që të ndihmojmë stabilitetin e rajonit sapo të jetë njoftuar ai. Evropa do të marrë pjesë në misionin më të madh civil që ajo ka ndërmarrë ndonjëherë, tha kryediplomati gjerman duke folur për mandatin evropian të udhëhequr nga një përfaqësues civil ndërkombëtar që do të pasojë misionin e Kombeve të Bashkuara ose UNMIK-un në Kosovë. Edhe shtypi amerikan ka botuar segmente të analizave dhe deklaratave mbi statusin e ri politik të Kosovës në një formë të pavarësisë së kushtëzuar e mbikëqyrur nga një autoritet ndërkombëtar – përfaqësues civil evropian i ngjashëm me atë të viteve të fundit në Bosnjë, në formën të Zyrës së Përfaqësuesit të Lartë.
Zëdhënësi i Departmentit të Shtetit, McCormack nuk deshi të thellohej në spekulimet e shtypit se ka një luftë bilaterale diplomatike midis Washingtonit dhe Moskës lidhur me Kosovën. Ai tha se Shtetet e Bashkuara nuk duan të paragjykojnë vendimin e Ahtisaarit, mirëpo theksoi se Kosova nuk ishte një çështje vetëm amerikano-ruse, por janë edhe shumë pjesëmarrës të tjerë të angazhuar rreth saj. Ne mendojmë se të gjithë duhet të mbështesim Ahtisaarin dhe punën e tij", tha zëdhënësi i Departmentit të Shtetit.

Sulejman Gashi

Postuar më: Eh/Radio Kosova & Blue Sky Staff me Dec 12, 06 | 2:04 pm

[tani_26]

Përfaqësuesi britanik në KS mbështet pavarësinë e Kosovës

[tani_26]

Përfaqësuesi britanik në KS mbështet pavarësinë e Kosovës



Nju Jork, 14 dhjetor - Gjatë debatit të mbrëmshëm në Këshillin e Sigurimit për Kosovën, shefi i UNMIK-ut, Joakim Ryker, tha se është rritur ankthi që nga koha kur fuqitë perëndimore shtynë marrjen e vendimit për statusin përfundimtar, deri pas zgjedhjeve të muajit të ardhshëm në Serbi.
Në raportin e tij mbi gjendjen në Kosovë, Ryker tha se ruajtja e qetësisë është qënësore për procesin e statusit në Kosovë. "Shtyrja do të thotë më shumë se humbje kohe. Shtyrja do të rritë tensionet dhe do të jetë në favor të ekstremistëve nga të gjitha palët. Shtyrjet nuk do të lehtësojnë arritjen e një zgjidhjeje, por do ta vështirësojnë atë". Ryker paralajmëroi se çdo vonesë në vendosjen e statusit të ardhshëm të saj do të ngrinte tensionet dhe do të bëhej instrument në duart e ekstremistëve. Prandaj ai i bëri thirrje Këshillit të Sigurimit të marrë një vendim të shpejtë për Kosovën.

Përfaqësuesja e Britanisë së Madhe në Këshillin e Sigurimit tha se çdo zgjidhje për Kosovën duhet të jetë në favor të një pavarësie për Kosovën, e cila do të jetë e mbikqyrur nga një prani civile dhe ushtarake ndërkombëtare. Mirëpo ambasadori rus, Vitali Çurkin, u shpreh se kërcënimi për trazira masive përbën shantazh nga udhëheqësit e Kosovës. Ai tha se çdo masë për nxitjen e dhunës mund të shkaktojë shtyrje të mëtejshme dhe ndoshta pezullimin e procesit të statusit.
Përfaqësuesi i SHBA ve tha se Uashingtoni është i kënaqur me përmbushjen e deritashme të 13 standardeve prioritare, por ka kërkuar vëmendje të veçantë për çështjen e pronës. Pasi ka dënoi minimin e hekurudhës dhe paraqitjen e maskave me pika kontrolli në Kosovë, ai u bëri thirrje të gjithëve që të përmbahen nga dhuna dhe të respektojnë sundimin e ligjit, tha diplomati amerikan Alehandro Volf. Njëherit ai kërkoi konstruktivitet nga Beogradi në raport me proceset në Kosovë, në veçanti lidhur me bashkëpunimin e serbëve me institucionet vendore. Ai tha se 6 vjet e gjysmë nga intervenimi i NATO së populli i Kosovës meriton të dijë statusin politik të vendit. "Çdo shtyrje e statusit të Kosovës do të çojë në paqartësi dhe do të krijojë një burim jostabiliteti në Kosovë. Ne mendojmë që zgjidhja e statusit duhet të arrihet shpejt", vlerësoi përfaqësuesi amerikan. Ndërsa procesi i statusit po i afrohet fundit të gjithë duhet të jenë realistë sa i përket rezultatit të statusit: "Nuk ka kthim para vitit 1999, nuk ka ndarje të Kosovës, nuk do të ketë bashkim të Kosovës me ndonjë vend fqinje. Zgjidhja duhet të reflektojë multietnicitetin, t'i mbrojë pakicat dhe të jetë e pranueshme për popullin e Kosovës", tha ai duke kërkuar që liderët kosovarë të punojnë me ndërkombëtarët në planifikimin për periudhën pas statusit.
Në emër të Bashkimit Evropian foli përfaqësuesja e Finlandës e cila tha se asnjëra palë nuk ka të drejtë të bllokojë bisedimet për status dhe se procesi nuk duhet të ndikohet nga dhuna dhe protestat në rrugë. Bashkimi Evropian, tha ajo, mbështet punën e Ahtisarit dhe që të paraqesë propozimin per status pas 21 janarit. Diplomatja finlandeze tha se të arriturat në Kosovë janë konstatuar me raportin e Kofi Ananit dhe të Komisionit Evropian. Zgjidhja e statusit, tha ajo, është sfidë edhe për bashkësinë ndërkombëtare dhe jo vetëm për Prishtinën dhe Beogradin. "Zgjidhja e statusit nuk do të jetë precedent për asnjë vend të botës. Çështja e Kosovës është e veçantë", tha ajo duke shtuar se Kosova dhe rajoni kanë perspektivë evropiane.

Përfaqësuesi i Francës Zhan Mark Sablie vlerësoi se puna e institucioneve kosovare në standarde ka qenë e kënaqshme dhe kërkoi që standardet lidhur me pakicat duhet të zbatohen edhe më tutje. Ai e quajti shumë zhgënjyes bojkotin e liderëve serbë ndaj institucioneve vendore duke kërkuar nga Beogradi që të mos e pengojë këtë proces. Qeveria franceze, tha ai, e mbështet plotësisht Marti Ahtisarin. "Zgjidhja për statusin duhet të jetë e pranueshme për popullin shumicë të Kosovës", nënvizoi ambasadori francez Sablie.
Ndërkaq përfaqësuesja e Beogradit Sanda Rashkoviq Iviq në mbledhjen e mbrëmshme përsëriti edhe kësaj radhe një gurmbull gënjeshtrash për situatën në Kosovë.

[Llapi]

E diele, 17. Dhjetor, 2006
MOORE:"PERENDIMI UNIK RRETH KOSOVËS"



Patrick MOORE, anlist i radios Evropa e Lirë


RADIO EVROPA E LIRË
Shefi i UNMIK-ut, Joakim Ryker, ka sinjalizuar Këshillin e Sigurimit se shtyerja e mëtejme e vendimit për statusin e Kosovës mund të shkaktoj jostabilitet në rajon. Por, ambasadori rus Vitali Çurkin ka akuzuar liderët e Kosovës se përmes kërcnimit se do të ketë revolta në rast të shtyerjeve të mëtjme, ata në fakt po shantazhojnë. Si i shihni ju këto prononcime?

PATRICK MOORE
Ajo që zoti Rucker është duke e bërë është rikthimi te qëndrimet e diplomatit norvegjez Kai Aide në vjeshtën e vitit 2005 i cili kishte potencuar se shtyerja ose paqartësia do t'u konvenoi ekstremistëve dhe do të çoi drejt trazirave. Pra, duhet qartësuar situata rreth statusit, sepse status quoja nuk është e favorshme për askë. Sa i përket zotit Çurkin ai thjesht është duke mbrojtur interesat e Serbisë, përmes inkurajimit të shtyerjeve të mëtejme, me shpresën se vendet perendimore do të humbasin interesimin dhe do të braktisin Kosovën. Kjo është politika serbe gjatë gjithë kohës. Ndërkaq, kur zoti Çurkin flet për shantazhet, ai vetëm manifeston disa nga taktikat primitive që i ka mësuar në shkollat diplomatike sovjetike të udhëhequra nga njerëzit e ish ministrit të Jashtëm Andrej Gromiko. Është një praktikë e vjetër sovjetike dhe nuk duhet trajtuar me seriozitet.

RADIO EVROPA E LIRË
Përfaqësuesit e Shteteve të Bashkura, Britanisë së Madhe dhe të Francës kanë thënë se statusi duhet të jetë i pranueshëm për popullin e Kosovës dhe në harmoni me parimet e Grupit të Kontaktit. A është ky një sinjal se Perendimi është unik sa i përket statusit të Kosovës?

PATRICK MOORE
Unë shpresoj se ata janë unik dhe se do të mbeten unik. Gjithashtu besoj se kanë mësuar disa gjëra nga gabimet që janë bërë. Gabimi më i madh që është bërë nga viti 1999 është sjellja e Beogradit në procesin negociator, në vend se që nga fillimi t'u thuhej se e kishin humbur luftën dhe se me veprimet në vitet '98 dhe '99 kishin humbur çdo të drejtë që të thirreshin në Kosovën. Beogradit është dashur thënë se ata duhet të pastrojnë rradhët e veta, ndërsa çështjen e statusit të Kosovës do ta zgjidhnin ndërkombëtarët bashk me kosovarët, përkatësisht me të gjitha komunitetet etnike që jetojnë në Kosovë. Pas Luftës së Dytë Botërore kur Gjermania humbi, gjermanëve u ishte thënë se për kushtet nuk do të negocohej me ata. Pas humbjes së luftës në qershorin e vitit '99, Serbia është dashur trajtur në të njejtën mënyrë. Sjellja e Serbisë në procesin negociator ishte një gabim i madh.

RADIO EVROPA E LIRË
"The Washington Times" ka shkruar se "Kosova ende ka gjasa reale që të jetë një sukses i madh dhe me ekonomi të zhvilluar, por gjithashtu mund të përjetoi edhe kaos, nëse bashkësia ndërkombëtare nuk fillon së vepruari me më shumë vendosmëri se sa deri tash". A mendoni se vërtetë Kosova mund të përfundoi në kaos?

PATRICK MOORE
Nëse çështje e statusit nuk do të trajtohet seriozisht çdo gjë është e mundur duke përfshirë edhe kaosin. Besoj se kosovarët nuk do të lejojnë të ndodh një gjë e tillë, por dështimi për të qatësuar statusin në dritën e pavarësisë do të bënte që të përfitojnë vetëm ekstremistët e të gjitha palëve. Është fare evidente se pa qartësimin e statusit nuk mund të ketë lëvizje përpara dhe zhvillim ekonomik.

RADIO EVROPA E LIRË
Pas largimit të UNMIK-ut, në Kosovë do të ketë një mision të Bashkimit Evropian. Si e shihni ju ate?

PATRICK MOORE
Shoh aspekte pozitive dhe negative. Aspekti më pozitiv për aq sa kam kuptuar qëndron në faktin se ky mision do të jetë shumë më i vogël se UNMIK-u. Pozitiv është edhe fakti që ai mision do të veproj në rrethanat e një statusi të qartësuar dhe jo të një status – quoje siç ka qenë rasti me UNMIK-un. Aspektet negative të misionit kanë të bëjnë me vetë natyrën e Bashkimit Evropian, që është një bryokraci jodemokratike, e pa zgjedhur dhe e njohur për arrogancë dhe politika imponuese ndaj Ballkanit. Kjo nuk sugjeron se ata do të ndihmojnë shumë, se do të dëgjojnë hallet e atjeshme dhe se do të largohen kur të vijë koha për t'u larguar. Frikësohem se do të tentojnë të ndërlikohen në shumë gjëra, të zgjërojnë byrokracinë dhe ta vazhdojnë sa më shumë qëndrimin. Është për t'u shqyetësuar nëse ky mision do t'i gjasoj misionit të dështuar në Bosnjë. Kjo nuk është një reçetë e mirë për demokracinë. Personalisht kisha pasur dëshirë që UNMIK-u të ishte zëvendësuar jo nga Bashkimi Evropian, por nga një ekip ndërkombëtar që do të përbëhej nga përfaqësuesit e Quintit. Ky do të ishte model më i mirë, sepse do të kishim të bënim me qeveri konkrete që do të dërgonin përfaqësues të përgjegjshëm dhe jo si këta nga Bashkimi Evropian që vijnë nga struktuart gati të padukshme të Brukselit. Kjo strukturë krahas pranisë së Bashkimit Evropian gjithashtu do të garantonte praninë amerikane në planin ushtarak dhe civil. Kjo do të kishte efekte pozitive në Kosovë.

Intervistoi: Melazim KOCI