Dhe pse tema ka ca kufizime ne gjini. Pra kur meshkujt i le e dashura, une thashe te "fus turinjte" pakez ne temen "tuaj".

Dhe arsyeja qe ky postimi i mesiperm i Arcimedes. Se pari shume gje e rralle qe dikush te pranoj vertete dicka. Vertete per tu admiruar sinqeriteti yt Arcimedes. Sikur cereku ketu (apo dhe ne jete) te kishin ate sinqeritet ndaj vetes ne radhe te pare (jo per keto tema, por ne pergjithesi flas), ehhhhh sa mire do te ishte gjithcka.
Une them se ndarjet ne pergjithesi, nuk jane per asnje njeri fund i botes. Qofte ajo dhe (ne pikepamjet e tua) dashuria e jetes tende, apo njeriu me te cilin t'i beson se do kalosh gjithe jeten tende, apo i vetmi person qe te ka bere te ndihesh as "special". Besoj se cdo plage mbyllet, cdo pike loti vjen nje moment dhe behet buzeqeshje, sepse koha ben vertete qe gjerat te ndryshojme...qe te "rritemi" dhe te shohim shume gjera ndryshe, ....plaget te shnderrohen nga hulli tek te cilat dallohen dhimbjet, lotet, merzija, ne gervishje te lehta, te cilat dalin ne pah vetem ne momente dobesie.
Prandaj dhe une besoj qe per cdo njeri, vjen nje dite ku "perballet" me te shkuaren dhe kupton se ajo ishte thjesht nje ngjarje e cila e beri me te rritur, pervoja qe i duhet cdokujt te behet ndryshe. Kjo nuk ka te beje thjesht me idene qe te lene, po dhe kur le, dhe kupton qe i ben keq dikujt....ndoshta padashje...ndoshta sepse ka qene zgjidhja e vetme, per ti bere mire atij dhe vetes.
nga une.
Krijoni Kontakt