Izrael - Palestinë

[Kryqi i Paqes]

Komuniteti nderkombetar ka bere cdo perpjekje per nje zgjidhje te kesaj ceshtjeje, por atje ashte pike bashkimi i pllakave tektonike*(lexo kulturore) te lindjes me perendimin ndaj dhe nuk do te kete kurre qetesi fatkeqesisht. ka shume palestineze orthodokse qe jane bashke me myslimanet ne nje pozicion dhe qe si askund tjeter kerkojne te njejtat gjera nga Izraeli. Nuk eshte vetem prob. Izraeli mendoj, atje eshte Fitili i dyniase sic e quante nje miku im gazetar.
fanatizmi i ka verbuar njerezit e asaj ane dhe thone vetem nese do te shuhen fete do te vije paqja ne ate ane te dyniase, pra kur te mos kete me Zot ne gjithesi, pra kurren e kurres.
Sidoqofte ndiqeni kete video..............

[figaro]

Komuniteti nderkombetar ka bere cdo perpjekje per nje zgjidhje te kesaj ceshtjeje, por atje ashte pike bashkimi i pllakave tektonike*(lexo kulturore) te lindjes me perendimin ndaj dhe nuk do te kete kurre qetesi fatkeqesisht. ka shume palestineze orthodokse qe jane bashke me myslimanet ne nje pozicion dhe qe si askund tjeter kerkojne te njejtat gjera nga Izraeli. Nuk eshte vetem prob. Izraeli mendoj, atje eshte Fitili i dyniase sic e quante nje miku im gazetar.
fanatizmi i ka verbuar njerezit e asaj ane dhe thone vetem nese do te shuhen fete do te vije paqja ne ate ane te dyniase, pra kur te mos kete me Zot ne gjithesi, pra kurren e kurres.
Sidoqofte ndiqeni kete video..............
http://www.youtube.com/watch?v=C0F_6...eature=related

Jan edhe palestinezet katolik qe vuajn nga padrejtesit izraelite, vetem pse jan arab.
Rracizmi i kolinizatorit, nuk do te sjell asnjehere paqe, refugjatet e 3 besimeve monoteiste sot e 60 vite qe flejn ne kampet jordaneze.

[~Geri~]

http://www.top-channel.tv/video.php?id=26793

[forum126]

Letra E Benjamin Franklin, Para 155 Vjeteve , Ne Lidhje Me Hebrejte

[DYDRINAS]

Vendet arabe, “presion diplomatik” Tiranës për njohjen e Palestinës

Shqipëria duket se do të votojë pro lindjes së shtetit palestinez në sesionin e 66-të të Asamblesë së Përgjithshme të Organizatës së Kombeve të Bashkuara, që nis këto ditë në Nju Jork të Shteteve të Bashkuara të Amerikës. Një takim tri ditë më parë i numrit dy të qeverisë, Edmond Haxhinasto, njëkohësisht ministër i Jashtëm me ambasadorët e Palestinës, Arabisë Saudite, Egjiptit dhe Libisë në Tiranë ka marrë në shqyrtim pikërisht këtë çështje, e cila pritet të jetë tema kryesore e sesionit në fjalë. Me Palestinën, subjekt të së drejtës ndërkombëtare, Lindja e Mesme merr një udhë të re zhvillimi, pasi në planin formal përmbush me sukses 60 vjet përpjekje edhe të armatosura, të cilat u identifikuan kryesisht me liderin e OÇP-së, Jaser Arafat. Kalimi drejt votimit në OKB duket se e ka mbyllur etapën e ballafaqimit në terren, si mjet imponimi, dhe vota e Shqipërisë në këtë rast ka rëndësi në funksion të arritjes së kuorumit. Nga ana e tij, Haxhinasto bëri të ditur se vendi ynë do të japë kontributin e vet për të gjitha zgjidhjet që garantojnë paqen në Lindjen e Mesme. “Edmond Haxhinasto priti në takim ambasadorin e Shtetit të Palestinës, z. Issam Massalha, ambasadorin e Mbretërisë së Arabisë Saudite, z. Abdullah Abdulazis Al- Abdulkarim, ambasadoren e Republikës Arabe të Egjiptit, znj. Amina Imam Gomma dhe përfaqësuesin e Shtetit të Libisë në Tiranë, z. Zahaer Al-Azzabi. Ministri Haxhinasto konfirmoi edhe një herë se Shqipëria e ka bërë të qartë pozicionin e saj në mbështetje të zgjidhjes së qëndrueshme të krizës në Lindjen e Mesme, që parakupton zgjidhjen e dy shteteve të pavarura, që jetojnë në paqe e siguri”, njofton me këtë rast Ministria e Jashtme e Shqipërisë. Edhe pse nuk ka një deklarim të drejtpërdrejtë lidhur me votën, njohja nga Shqipëria e shtetit palestinez, përbën një sinjal për këtë. “Shqipëria është ndër vendet e para që e ka njohur shtetin e Palestinës, ndaj dhe kërkon gjetjen e rrugës më të mirë, që procesi i paqes në Lindjen e Mesme të shkojë përpara. Vendi ynë do të mbështesë çdo veprim dhe aksion diplomatiko-politik, që do t’i shërbejë në mënyrë efikase dhe realisht arritjes së paqes së qëndrueshme në Lindjen e Mesme”, është shprehur Haxhinasto. Delegacioni shqiptar, që do të jetë i pranishëm në punimet e Sesionit të 66-të të Asamblesë së OKB-së, do të niset sot drejt SHBA-së dhe do të drejtohet nga Kryeministri Sali Berisha, i shoqëruar nga zëvendëskryeministri dhe ministri i Jashtëm, Edmond Haxhinasto. Vizita përfshin shumë aktivitete dhe përkon me një situatë të ndezur edhe në Kosovë, e cila mbetet axhendë e përhershme e OKB-së, deri kur rivendosja e sovranitetit në të gjithë vijën kufitare të stabilizohet përfundimisht. /Shqip/

tema

[DYDRINAS]

Dhjetë arsye për një “PO” evropiane ndaj kërkesës palestineze

18-09-2011

Nga Marti Ahtisari dhe Havier Solana


"International Herald Tribune"

Nuk ndodh shpesh që Bashkimi Evropian të ketë mundësinë për të luajtur një rol shumë të rëndësishëm në skenën botërore. Por, kur palestinezët po u mësyjnë Kombeve të Bashkuara me kërkesën për njohjen e shtetit, secila palë synon mbështetjen e Bashkimit Evropian, duke i dhënë më shumë ndikim në procesin për Lindjen e Mesme, madje më shumë se në kohën e miratimit të Deklaratës mbi Parimet për Vetëqeverisjen e Përkohshme në Oslo. Si kurrë më parë, 27 shtetet anëtare të BE-së po ballafaqohen me sfidën për ta paraqitur veten me një qëndrim të unifikuar. Ekzistojnë dhjetë arsye të forta që këto shtete të bashkohen për një votë “pro” për të mbajtur gjallë paqen në Lindjen e Mesme, duke miratuar qasjen për dy shtete. Vota vendimtare do të jetë ajo para Asamblesë së Përgjithshme, mbi një rezolutë për të ngritur statusin e palestinezëve nga ai i vëzhguesit në atë të një shteti jo-anëtar. Palestinezët kanë gjasa të marrin shumicën e votave, por ajo që vlen më shumë se rezultati, është formati dhe përbërja e votave. Qeveria izraelite po lobon fuqishëm për një “jo” dhe Deklarata e Parimeve -e pafuqishme për t’iu përshtatur realitetit në terren - shpreson të tregojë të paktën një forcë tërheqëse politike për shpresën e vazhdueshme ndaj qasjes për ekzistimin e dy shteteve. Evropianët po e gjejnë veten në një pozitë të pazakonshme, duke qenë trofeu kyç në këtë përleshje.
Arsyeja e parë përse 27 anëtarët e BE-së do të duhej të hidhnin votën miratuese për palestinezët, qëndron në faktin se rezoluta e Kombeve të Bashkuara është një përpjekje për të vënë në jetë zgjidhjen përmes dy shteteve. Kjo zgjidhje është nën sulmin e vazhdueshëm të zgjerimit të vendbanimeve izraelite në territoret e okupuara dhe të besimit të kryeministrit, Benjamin Netanjahu, se konflikti nuk do të duhej të pranohej si “i pazgjidhshëm”. Si rezultat, kjo votë nuk paraqet ndonjë hutim të parëndësishëm, por një rikonfirmim për rëndësinë e procesit të paqes. Arsyeja e dytë për një “po” evropiane ka të bëjë me investimet e BE-së në zgjidhjen dyshtetërore që po shqyrtohet, përfshirë ndihmën vjetore prej 1 miliardë eurosh për ndërtimin e një shteti funksional palestinez. Një “po” do të ishte një riafirmim për vlerën e projektit. Arsyeja e tretë për një “po” është thjesht për t’ju përgjigjur pozitivisht arritjeve shtetndërtuese të Mahmud Abasit. Dështimi për të votuar me “po” do të ishte një reagim ndaj kërkesave për shtet-ndërtim, duke refuzuar të njihet ajo ku formalisht kanë arritur. Arsyeja e katërt ndërlidhet me Pranverën Arabe. Gjithçka tjetër, përveç “po”-së, do t’i nënshtronte evropianët ndaj akuzave për standarde të dyfishta, sikurse nga qeveritë revolucionare, ashtu dhe nga regjimet arabe. Një “po” hyn gjithashtu në kuadër të interesave dhe vlerave evropiane, në kohën kur po rivendosen marrëdhëniet rajonale. Interesat, përfshirë parandalimin e terrorizmit xhihadist, frenimin e Iranit, furnizimin me energji dhe ruajtjen e tregjeve për eksport, do të dëmtoheshin nga hipokrizia e perceptuar mbi konfliktin izraelito-palestinez.
Pavarësisht shqetësimeve të analistëve se një “po” do të dëmtonte marrëdhëniet me Shtetet e Bashkuara, ajo do të mund të ishte edhe në interesin të Shteteve të Bashkuara. Shtetet e Bashkuara e kanë të pamundur të votojnë me “po” për çështje të brendshme, por po qe se 27-shja evropiane vepron asisoj, do të fuqizohej krahu amerikan në trajtimin e Izraelit. Thënë me fjalët e Uilliam Hejg, marrëdhëniet e shëndetshme trans-atlantike do të ishin më parë të forta, sesa nënshtruese. Arsyeja e shtatë dhe ajo e tetë shqetësojnë Izraelin. Kundërshtimi i Izraelit ndaj votës, e cila vlerësohet të jetë e njëanshme dhe në kundërshtim me marrëveshjet paraprake, nuk pi ujë dhe nuk paraqet ndonjë arsye që Evropa të mos votojë me “po”. Edhe pse vota do të rihapte mundësitë për negociata aktualisht të mbyllura për palestinezët, ajo do të ndihmonte në përgjithësi Izraelin. Lëvizjet drejt njohjes së shtetësisë palestineze me kufijtë e vitit 1967, do të përforconin vetë legjitimitetin e ekzistencës së Izraelit.
Pavarësisht nga frika e izraelitëve, kjo nuk do të hapte domosdoshmërisht një rrugë më të lehtë për opsionin rezervë të palestinezëve për t’iu drejtuar Gjykatës Ndërkombëtare për Krime dhe do të mund t’i jepte Evropës një pozitë, nga e cila ajo do të vazhdonte një pajtim të heshtur me palestinezët, që ata të mos i drejtohen juridiksionit të gjykatës në fjalë për një periudhë të caktuar. Arsyeja e nëntë për një “po” evropiane është se ajo mund të reduktojë gjasat për shpërthimin e dhunës palestineze. Në të vërtetë, një kombinim i dështimit të perceptuar dhe ndikimit të Pranverës Arabe do të mund të ndihmonte një “rezistencë të tretë”. Të shtypur në mes të Izraelit dhe pamjeve televizive të revoltave, autoriteteve palestineze u nevojitet një shenjë e përparimit nëse u takon atyre të parandalojnë që frustrimi të kalojë në dhunë. Miratimi evropian për shtetësinë e tyre do të ishte një sinjal i fuqishëm publik se përparimi është i mundshëm. Në fund, një “po” në Kombet e Bashkuara nuk obligon njohjen bilaterale të palestinezëve. Vota është për rritjen e përfaqësimit në Kombet e Bashkuara dhe vetëm individualisht shtetet mund ta njohin Palestinën. Natyrisht se ekziston edhe një arsye e njëmbëdhjetë për një “po” të unifikuar evropiane. Bota tashmë ka shembuj të mjaftueshëm për paaftësinë e Evropës për të luajtur një rol efektiv në skenën ndërkombëtare. Optimistët shpresojnë që evropianët, kësaj radhe, do të na befasojnë, duke e bërë veprimin e duhur dhe duke ia siguruar vetes një sukses shumë të nevojshëm diplomatik në këtë proces.

55

[Kreksi]

Fundi apo rifillimi i krizes ne Lindjen e Afërme

Me ne fund edhe kesaj zgjidhje i ka ardhur rradha; duhet patjeter te votohet "pro" ne emer te paqes. Nga ana tjeter edhe qeveria izraelite nuk do ua vej thiken tek fyti atyre vendeve te cilat do votojnë pro, keshtu u shpreh zedhensi i qeverise se izraelit.
Mendoj se poashtu edhe Shqiperia duhet ta ndjeki këtë rrugën e drejtë per te ardhmen e dy shteteve Izraelit dhe Palestinës ku patjeter do te mbretroje paqa.
Si shifet, pas 70 vite me ne fund erdhi dita qe te perseritet e njejta gjë sot si dikur me propozimin e krijimit te dy shteteve, u desht sa e sa luftëra për te ardhur perseri deri te ky momnti kyç; paqë apo luftë !

Te premeten e ardheshme i deshiroj popullit palestinez te zgjohet ne një shtet të lirë e demokratik, poashtu edhe izraeliteve paq te perjetshme me fqinjet e tyre !

[kleadoni]

Fundi apo rifillimi i krizes ne Lindjen e Afërme

Me ne fund edhe kesaj zgjidhje i ka ardhur rradha; duhet patjeter te votohet "pro" ne emer te paqes. Nga ana tjeter edhe qeveria izraelite nuk do ua vej thiken tek fyti atyre vendeve te cilat do votojnë pro, keshtu u shpreh zedhensi i qeverise se izraelit.
Mendoj se poashtu edhe Shqiperia duhet ta ndjeki këtë rrugën e drejtë per te ardhmen e dy shteteve Izraelit dhe Palestinës ku patjeter do te mbretroje paqa.
Si shifet, pas 70 vite me ne fund erdhi dita qe te perseritet e njejta gjë sot si dikur me propozimin e krijimit te dy shteteve, u desht sa e sa luftëra për te ardhur perseri deri te ky momnti kyç; paqë apo luftë !

Te premeten e ardheshme i deshiroj popullit palestinez te zgjohet ne një shtet të lirë e demokratik, poashtu edhe izraeliteve paq te perjetshme me fqinjet e tyre !

Te ishte kaq e lehte mire do ishte. Ti vertete mendon qe do arrihet paqja nese OKB pranon shtetin palestinez? Une e dyshoj fortesisht pasi palestinezet nuk do e pranojne kurre prezencen e izraelit... ato nuk e duan ty.
Eh...sa mire do ishte!

[Rina_87]

Uroj dhe shpresoj shume qe palestinezet te kene shtetin e tyre te pavarur dhe sovran, se boll mo me keto dokrra urrejtje, sidomos per ne shqiptareve duhet te jene te papranueshme, duke marr parasysh historine tone.

[Kreksi]

Një copë tokë e premtuar per dy popuj të vuajtur !

Na vjene keq qe hebrejet kanë vuajtur duke bredhur nga një vend në tjetrin, qe nga Ur deri ne Urusalem Afriken veriore e Spanjë, Turqi e Austri e Gjermani, pothuaja se ne tërë Europën....deh në fund perseri u kthyen aty si në një pikë takim më histrorinë për të ndar një tokë të barabart më një popull tjetër, aty ku u rriten ne krye më babain e tyre Abrahamin qe i solli nga Mezopotamia më shpresa se mbi këtë truall do gjenin paqe e begati...por kete tokë te premtueme nuk e lakmonin vetem hebrejet, pas një kohe edhe një popull tjeter, poashtu i largët i ardhur nga deti zuri vendë në pjesen perendimore te Kanaenit ku për shumë shekuj mes tyre zgjati një armiqësi e urrejtje e terbuar edhepse keta dy popuj u gjenden aty si ne nje takim rasti mbi nje tokë te premtuar per te gjithe popujt por vetëm më i forti duhej të sundonte, në munges të tolerances deh pabesisë të njërit ndaj tjetrit, keta dy popuj që atehere para 3200 vitesh ishin të denuar të jetonin së bashku, keshtu ndoshta ishte deshira e Perendisë Supreme por që njerzit e kanë keq interpretuar, te ardhurit nga Uri apo te ardhur nga Deti duhej patjeter një ditë të pajtoheshin më zgjedhjen e Perendisë; të jetonin në paqe keta dy popuj e jo në armiqësi ! Më në fund u degjua zeri i buris; hebrejët e filistinët të barabrt si dy vllezer qe e ndajnë token e babait te tyre. Më deshirën më të sinqert iu uroj të dy popujve paqe e harmoni duke e rrespektuar njeri tjetrin se mbi këtë tokë nuk ka as popull të zgjdhur as të pa zgjedhur por të barabart e të miqsuar më njeri tjetrin !