Edhe une anoj pak nga arsyetimi i Grifshes. Opinioni tek shoqeria shqiptare (dhe jo tek shqiptaret, duhet bere dallim ketu, arsyet mund t'i nxirrni vete ose t'i kerkoni), eshte mbizoterues.
Me sa kam vene re une, per aq kohe sa kam jetuar ne Shqiperi, ne jetojme ne nje shoqeri te polarizuar : ose kemi shume afersi me tjetrin ose kemi shume largesi. Te mesmen nuk e njohim aspak ose fare pak.
E kam fjalen qe ne Shqiperi ke ose miq qe lene koken per ty, ose armiq qe te bejne gjemen dhe ne vrimen e miut. Miqesia e moderuar ekziston fare pak.
Kur ke te besh me nje mik, ky miku per nga thelbi tejet i afert dhe pothuaj mbytes, e lejon veten te te thote gjithçka mbi jeten, qe keshtu e ashtu e andej e kendej derisa truri te behet dhalle dhe fillon e trashet.
Kur ke te besh me nje armik, ky armiku per nga thelbi mjaft i vendosur, nuk le rast pa te vene sterkembeshin, nuk te hiqet deri ne varr.
Kam pershtypjen qe opinioni eshte kaq i forte atje sepse duke vuajtur nga mungesa e mendimit te mirefillte, ne e pelqejme veten ne grumbull, ne anonimat, ne tundjen e kokes se tjetrit per budalliqet qe thame, e keshtu me rradhe.
Ne fakt ne nuk vijme nga nje e kaluar me tradita individualiste. Gjithashtu mendoj qe nuk kemi nje tradite te lashte letrare, ku njerezit te kuptonin ç'thote tjetri jo nepermjet thashethemeve por nepermjet librave, dhe nepermjet meditimit te tyre vetjak.
Ne nje ode burrash, ka gjithçka perveçse mendim te mirefillte. Tregohen gjithfare lloj historish vetem e vetem per te qene i miratuar dhe i pelqyer nga tjetri ne krah, perndryshe ta vune damken dhe ta moren erzin. Psh, une nuk kam degjuar kurre ne nje diskutim, apo dasem apo vdekje, dike te flase per diçka qe te fut ne mendime, por thjesht perralla te tipit : "Kishte qene njeri dhe kishte rene ne qytet dhe kishte takuar..." dhe morali i perralles me siguri do te jete per te ngacmuar dike aty ne krah. Poshterimi i tjetrit do te thote automatikisht lartesim i vetes. Provim i kaluar me sukses ! Burreria shkoi ne vend ! Pika qe s'na bie ! Ja keshtu...
Jo se edhe ketu ne France nuk flasin jo, edhe ketu ka shume thashetheme, por ne intensitet dhe kohezgjatje me te vogel, dhe kur vjen fundi, ai i kritikuari, i talluri, ua keput nje "je vous emmerde" dhe t'i le llastiqet ne dore, kurse ne Shqiperi, s'ke as mundesi te thuash kete sepse e shtove edhe nje armik ne qitapin tend... Eh, s'eshte kaq e lehte aman... Lum ata qe Zoti u ka dhene mend dhe e kalojne diten e tyre duke biseduar me te vdekur sesa duke marre neper goje me te gjalle. Kaq.
Krijoni Kontakt