Po ky- mendon njeri- kush eshte te na jape keshilla sikur nuk e dime se ku ishim e ku po ikim?! Nese mendon se nuk ke per te perfituar nga pervoja e njerit qe ka hyre ne 6 shkolla qe nga 8-vjecarja dhe ka perfunduar 3 e gjysem qe nuk kane te bejne me fare me njera-tjetren, ateher mos lexo me tej. Nese mendon se ke per te mesuar dic nga njeri qe e njeh realitetin shqiptar me mire se ata qe jetojne ende atje. Ateher vazhdo.
1. Fshataresia. Te gjithe sa te vemi ne Shqiperi do perplasemi me nje provincializem te papare. Edhe fshati me i humbur skozez, Corleone (Terronet e Sicilise), ostfriesen ne gjermani, ose ndonje fshat tjeter ne perendim, nuk permban kaq shume injorant sa Tirana. Pse? JO se njerzit jane te gjithe injorant porse Tirana ESHTE NJE FSHAT I MADH.
2. Dituria. Ti mendon se ke mbaruar nje shkolle. Pret Respekt. Mendon se di! E ke gabim miku im, ti nuk di asgje. Ti di te lexosh, te shkruash, por ti ke harruar te jetosh mes intrigash, mashtrimesh, furcash te pafundme qe te lyejne nga para dhe te hedhin balte nga mbas.
3. Paraqitja. Mos bej gabim te nxjerresh se kush je, cfare di. Mos u mburr (fundja nje shkolle ke mbaruar, as profesor nuk je bere)! Seneka thote se i mencuri kur nxjerr veten sulmohet. Ne shqip: Pema qe ka kokra gjuhet me gure.
4. Pamvaresia. Sa te vesh duhet te jesh i pamvarur, ekonomikisht, idealisht dhe i qarte ne idete e tuaja. Nese kerkon parane, gjemoje vrullshem dhe pameshirshem, mos i shih asnjeher kufomat qe le mbrapa (nese nuk do qe te kesh ndjenja te fajit). Nese kerkon te ndryshosh dicka qe nuk te pelqen, je nje idealist, mos u fut ne asnje kamp pa njohur mire aftesite e tua prej valltari.
5. Percaktimi i kampit. Sa te vesh ne Shqiperi do kuptosh se njerzit jane te ndare ne Kampe. Keto kampet kane tejkaluar cdo cak dhe interes, madje edhe klanin familjar. Ka disa tipe kampesh qe ne fakt jane te perzjera mes tyre (te nakatosura). Kampet jane ideologjike, materialiste dhe ato te perzjerat. Pra jane tre lloj grupe njerzish ne Shqiperi.
a. Idealistet: Keta duan te bejne dicka. Me i miri dhe i afti ka hapur ndonje parti ose shoqate, shkruan ne ndonje gazete. Do e njohesh se kur shkruan sulmohet shume dhe nuk ka shoke. Ne keto kohet e sotme: Trimi i madh me shoke pak. Te tjeret, idealistet e paafte i sheh tek bejne nje pune te rendomte ose te papune, te qete, i kupton kur ne nje moment te caktuar gjykojne drejt, pa emocione, pa meri personale.
b. Materialistet: Keta jane lubite e kapitalizmit shqiptar, vrasin e prejne nepermejt ushtareve (ushtaret jane nje nen-sub-kamp me vete, ata jane vec ushtare, ndjekin urdherat dhe paguhen), demtojne, thurrin intriga. Qellimi i tyre eshte vetem Paraja. Keta njihen nga frutet e punes se tyre: nuk jetojne gjate, kane vila e makina, e dashnore, jane te pandershem, perhere duken te lumtur e te qeshur, nuk i rruhet per asnje.
c. Njerzit ne shitje. Grupi me i madh ne Shqiperi jane ata qe jane ne shitje. Keta jane ata qe ne psikologji njihen me "diffused identity" nga Marcia. Ky eshte grupi qe shitet, blihet vet dhe shet e blen cdo ide apo jep para per nje ide te caktuar. Keta jane edhe me te rrezikshmit. Potenciali kryesor per tu rekrutuar nga cdonjeri qe i premton nje ide te bukur per t'ju zbukuruar identitetin dhe ca para per te vegjetuar mbi toke per vitet e ardhshme.
Sic fola me pare, perpara se te futesh tek njera (vetem nuk behet asgje) duhet te njohesh mire epersite e tua.
6. Te njohim epersite tona. Njohja e epersive, aftesive dhe mundesive te tua jane ceshtja me kryesore ne kete mish-mash te realitetit shqiptar dhe ne fakt asaj boteror....
Kur isha 12 vjec me ra njeher topi ne shatervan. Tani une mendova se do hidhesha dhe do kapesha tek kati i dyte i shatervanit, pa u lagur fare do merrja topin dhe do kerceja pertej bordures se shatervanit jashte. Mendimi me doli i realizueshem dhe me gjithe rroba u hodha per te kapur borduren. Une e kapa borduren porse nuk e mbajta dot dhe me gjithe roba ne shatervan, mireqe ishte kohe dreke e s'kish njeri. Morali i historise: mos vlereso epersite e tua me fantazi. ....
Nuk e di se kush e ka thene: cdo gje qe nuk me vret, me ben me te forte. Ky duhet te jete dhe maksima e atij qe ka nje qellim.
7. Beso ne percaktimin tend. Mbasi provova te hyj ne disa shkolla te larta, hyra ne disa te tjera dhe perfundova dicka krejt te ndryshme, kuptova nje gje shume te rendesishme: EDHE PSE LARGE ENDERRAVE DHE DESHIRAVE TE MIA PO BEJ DICKA QE ME PELQEN. Pra edhe ti miku im, je aty ku je mbase jo me deshire, porse ajo qe ka ndodhur ishte me e mira per ty.
8. Largohu sherrit dhe shamates. Sherri dhe rremuja kane vetem nje fitues: Sherxhiun. Cdo konflikt ne Shqiperi eshte personal. Ti ke nje ide te bukur, ajo ideja nuk i pelqen dikujt (varet se cfare kampi i perket). Atehere personat qe nuk e duan kete ide merren jo me idene, se kesaj nuk kane cfare ti hedhin poshte, porse ATA MERREN ME PERSONALITETIN TEND. Ata fillojne dhe rremojne ne cdo qoshe te biografise tende per te gjetur dicka kunder personit tend. Fillojne te shajne edhe nga nena, motra e fisi per te poshteruar. Kjo nuk eshte vetem ceshtje PROVINCIALIZMI.
9. Personi vs. Idese. Perse nuk eshte vetem ceshtje Provincializmi?
a. Ne shqiperi te gjithe kemi pasur nje edukim. Barazia ekonomike ne sistemin komunist ka bere qe te gjithe te ishin baraz edhe ideologjikisht. Atehere cdo njeri qe mendon ndryshe shihhet ndryshe. Pra jo i yni, i huaj etj.
b. Personi kur mendon ndryshe dhe me objektivizem eshte ne kete moment ose anachronik (Kapedani), ose dashakeqes e tradhetor, ose ca me keq i blere nga Islamiket, Amerikanet, Kinezet ose Greket.
Pra ki kujdes kur te futesh ne nje konflikt te tille me njerez qe shohin tek ty vetem nje plasteline, dhe qe gjykojne per ty si per vete. Se miku im, sipas tyre, ti nuk mund te jesh ndryshe, nuk ka mundesi ti te mos mendosh si ata!
10. E verteta. Nje nga shenjate e fshatarllikut shqiptar eshte dhe besimi ne te verteten absolute. Ajo qe une mendoj se eshte e mire per ty, eshte e mire per ty. Ne Shqiperi ne akoma flasim me plako, babe, bace, vella (jaho). Perdorim fjale familjare qe kane te bejne me shprehjen e autoritetit. Pra ne Shqiperi te gjithe duan te luajne rolin e Babes, e plakut te mocem dhe te mencur. Te gjithe kane nga nje pergjigje e keshille dhe te gjithe e dine te verteten.
Shih psh. keta gazetaret (Mustafa Nano, Lubonja) si flasin, a thua ti se ky ka shkuar njeher ne ferr, eshte kthyer dhe po na rrefen neve te papareve se c'kish atje. Forma e rrefimit neper gazeta te ngjarjeve eshte narrative, ajo qe perdoret neper perralla, sa me shume perseritje, pak detaje thelbesore, shume detaje te kota per te kontrolluar besimin, shume epitete. Pra une kur lexoj ndonje editorial ne shqip me kujtohet gjyshi prane oxhakut tek rrefente peralla. Dy gjera e karakterizonin tregimin e gjyshit tim: autoriteti qe te sjell pervoja dhe autoritetin i sillte dashuria ime prej femije (attachment). Keto te dyja perdorin sot gazetat: autoritetin qe te sjell shtypi (e verteta ne leter) dhe autoritetin qe te sjell personi (personifikimi i ideve).
Krijoni Kontakt