Mjellmush, më ka marrë malli...

[Blue_sky]

Oiseau dhe te gjithe atyre qe ndiejne veten bosh nga kjo humbje:

Para ca kohesh humba nje njeri qe kisha goxha afer,qava me dite te tera derisa ne nje nate e pashe ne enderr,ishte ulur ne cepin i krevatit tim dhe me tha"Mendova qe te kisha lene aq kujtime te bukura sa te mos beje keshtu".Une nuk besoj dhe aq ne mbinatyralen e endrrave por qe ne ate moment vendosa te mos kujtoj me merzi njerezit qe kam dashur te cilet s'jane me.
Njeriu duhet te jete i lumtur qe ka patur fatin te njohe,te kete dashuri nga ato...kurse vdekja?Vdekja eshte nje faze qe do e kalojme te gjithe.

[Poeti]

Rekuiem për një njeri me shpirt të madh.
Për ty shumë e çmuara dhe e respektuara Feride (Mjellma)

MJELLMA E QETËSISË

1.
Mëngjesi agoi në Prishtinë
Dhe ti atë mëngjes nuk e puthe dot
Ishte i mugët, i errët fare
Një mëngjes i larë me lot!

2.
Dukej se Prishtina qante
Mu ashtu sikur dhe zemra ime
Duket se Prishtina
Pa puthjet e tua ka mbetur jetime!

3.
Ti ike krenare nga kjo botë,
Puthjen peng ia le Prishtinës
Ike në qetësinë e liqenit tënd
Këtë botë mjerane e le prapa shpindës!

4.
Kokën nuk e ktheve, lotët me na pa
Nuk shikove prapa miqt e tu si qajnë,
Nuk shikove dot krenarinë që të njohën
Kujtimet e ëmbëla që për ty i mbajnë!

5.
Ne të vegjlit mbetëm
Ti e madhe (në zemër) ike
Punën e çmuar e le pas vehtes
Veç u tranformove, por kurrë nuk u fike!

[RTP]

http://www.alb-net.com/pipermail/prizren-l/attachments/20000910/7a529073/mjellma.bin

[Uriani]

Në lumë

Plotë ujë peshq
Dhe rrjeta në pritë

Diku lartë
Ndoshta qielli me yje

Mes tyre e vetme
Hëna gjysmë e plotë
E sosi veten

Në lumë

[oiseau en vol]

André-Ferdinand Herold

Mbi tokë bie borë,
Mbi tokë bie hije.

Ku kanë shkuar gjethet e vyshkura ?
Edhe këto gjethe kanë vdekur,
E tani bie borë dhe hije.

Ndoshta engjëj që përplasin
Çekiçë të ndryshkur përkundër dyerve,
Engjëj që na vrasin me vuajtje të ngadalta.

Dhe, në horizont, re të trishta, zvarrë-zvarrë...

Shtëpitë të mbyllura si varre të zeza,
Dhe, ngado, bie borë dhe hije.

[Dreri]

* * *
mjellme
heren e fundit nxitoje
me the qe je mire
me dhe nje pende
si urim ogurbardhe
dhe ike
sme dhe kohe as te te ndal
mjellmat jane te lira
shtegtuese
ku ta dija une
se ti do kaperceje shtegun e fundit
une kam marre mallin
e flas me te si me ty
te kemi shkruar
ne nje buzembremje
po valet se kuptojne
ndaj i fshijne
fjalet e shkruara
(sa te pafajshme qe jane)
liqeni eshte serish gri
i shkrete ngjan me beso
ti je zemruar me mua
e as fjale as ze ne ty nuk marr
c'ndodhi me ty
me zemren e bardhe
me shpirtin e madh
te kerkoj qiell
ndersa ne vesh me pershperit nje ze i mekur
une prap se prap si i marre
vazhdoj te mos besoj
qe ti ke vdekur

* * *

[Darzana]

Mjellma iku ,per ne parajsen e qetsise. Rruga e leht te qoft moj motra ime. Ishe e mire , e afert , krenare , shoqe , mike ,patriote . Me mungon shum, numrin tende te cecularit nuk e kam feshire dot. E mbaj aty te sigurt , qe kur dua te ndegjoi zerine tend e kam ne veshin tim, edhe pse nuk te prek, aroma e telefonit me sjell eren dhe ne frymen qe me vje nga thellesia.Nuk te harroi asnjehere mbetesh e pashlyer ne mendjen time.


Te gjithe qe ju shkruat poezit per Mjellmen ju falenderoi , sidmos Oiseau en vol, poetin. dhe drerin. Ju lumt juve qe e kujtoni me fjalet artistike ,te ndjeren Mjellme.

[Dreri]

* * *
Sonte do nisem per Prishtine
e ti ne mendje me erdhe
prandaj jam i trishtuem Mjellme
Ti je ne liqenin e qetesise
me dil para s'mundem me te thane
neser kur mes hapash
dikush shqip ka me me fole
zany yt do me duket
do kthej kryet pertej yllit
do ta nis nje qeshje buze
per nje re te bardhe
ne trajten e siluetes tane
qe ka me ardhe
prej atij mengjesi Prishtine
.........
Shqip kane me me percjelle ne Prishtine
e jeta jeme
ka me ndrrue edhe nje flete
neser
* * *

[White_Angel]

Nese vdes - mos u trishto
Pse ndahem prej teje
ne grusht zemren shtrengo
Une prape kthehem
Nese vdes ...... cfare pastaj ?
Si nga gjumi do te ngihem.
Nese vdes - mos therrit
neper nete te degjoj
Nese vdes - Ti jeto

Une ne ty do te jetoj ......

[Veshtrusja]

Eminesku:

"Ai është prapë, megjithëse s'është,
i vdekur ndrit gjithmonë"