Mjellmush, po te flet zogushi yt, e ka marre malli shume per ty. Do vij te te shoh shpesh Mjellmush, sa here qe te ndihem pak vetem, sa here qe te kem nje hutim keshtu pa shkak, do vij te te sjell nga nje poezi te vogel, here te gezuar e here te trishtuar, thjesht per ta ndare bashke, e do te ta lexoj vete me ze, e ti do te me kapesh nga veshi, e une do te skuqem nga turpi e ti do te me marresh per dore e do te shkojme per te mbledhur krandet e flise me kulloshter...
Rainer Maria Rilke
Copëz fundi
vdekja është e madhe
ne i përkasim asaj
gojë që qesh
kur ne e besojmë veten
në mes të jetës
ajo guxon të qajë
midis e ndërmjet nesh
Krijoni Kontakt