Edmond Tupja

[shigjeta]

U thye

U thye krejt natyrshem
Ne duart tona
Pikerisht kur e prisnim nje gje te tille
Me padurimin me te qyteteruar

U thye por megjithate
Qe e bukur
Qe e trishtuar
E detyruar te thyhej nje dite

Kjo enderr e erret
Plot mall per drite


Me kot

Me kot e hap gazeten
Ate qe shpirti ta kerkon
Aty s’ke per ta gjetur

Radion e hap me kot
Ate qe zemra ta kerkon
Aty s’e degjon dot

Kujtimet me kot i hap
Per te mbijetuar sado pak
Zeri i tyre eshte lak

Jeta eshte polieder
Tel me gjemba kujtimet jane
Ti gjithmone nga ana tjeter

[shigjeta]

Pritja eshte...

Pritja eshte litar i tendosur
Dhe dashuria gershere e rende
Qe ti perpiqesh ta ngresh me te dy duart
Por duart t'i kane lidhur me zinxhire te hidhur
Atehere ti perpiqesh t'i zgjidhesh ato
Dhe koha iken moskokeçarese ndaj mundimit tend
Atehere ti perpiqesh te mbash kohen
Por kjo eshte rraskapitese e padurureshme
Nje çast ti mbeshtetesh tek litari i pritjes
Dhe befas ndodh mrekullia
Zemra te rreh kaq furishem sa litari merr zjarr
Ti s'ke nevoje per gershere ne duar
Pritja merr fund dashuria vjen
Por nderkohe zemra te ka pushuar

[shigjeta]

Kaq i lodhur

Kaq i lodhur isha ne shpirt
Sa gjumi me kapi ne çast
Kur hapa syte ne enderr
Isha bere vele e bardhe

Befas deti u mbush me brire
Dhe mua me futen ne nje shporte
Pluskoja lidhur me zinxhire
I denuar te mbytesha ne port

Pastaj me lyen me te zeze
E me gjymtuan bujarisht
Nje lot leshova ne zgjim e siper
Kaq i lodhur isha ne shpirt

[shigjeta]

Shiu gërvisht

Shiu gërvisht
Vertikalisht
Peisazhin shurdh

Vështroj, kërkoj
Nëpër hapësirë
Dhe humb

Humb fillin
E ëndërrimit
Që larg të shpie
Humb pas vijave
Të shiut në dritare
Pa dritë, pa hije

Pa dritë, pa hije
Rri e pres
Një copë qiell blu
Një hap, një trokitje
Një fjalë, një gjest
Diçka, diku...

[shigjeta]

Ne keto dite

Ne keto dite lidhur nyje
Njeriu s'mund te jete shkemb
Ai ka nevoje edhe per yje
Edhe per henen qe u tremb

Njeriu s'eshte fosil i thare
Diçka te bute ka ne brendesi
Ndonese i urte dhe i marre
Vetes shtigjet mire ia di

Ne keto dite nyje lidhur
Vetem drita s'eshte e hidhur


Ende jam

Ende jam qendroj ne kemb
Mes dy rrahjesh zemra dhemb

Dashurrejtja po me ndjek
Zjarr i saj me ftoh me djeg

Une asaj s'i shmangem dot
Ne çdo hap gezim e lot'

Ajo eshte katedrale
çdo gje tjeter eshte banale

Bashkejetoj une me te
Nje kambane kam ne ze

Nje kambane qe me mban zgjuar
Me gjithe boten ngaterruar

[shigjeta]

Pema

Kur e prene te gjithe e pane
Por askush nuk foli
As ai qe e mbolli

Kur e dogjen te gjithe e pane
Por askush uje s'i hodhi
As ai qe e mbolli

Kur u be prush te gjithe erdhen
Te ngrohen fare prane
Te gjithe ata qe heshten

Pas denimit qe i dhane


Brenda lotit

Syte i ke me rrathe te zinj
Nje mall a brenge te endet,
brenda lotit

Gjithcka tjeter eshte e huaj

Une jam jasht' teje,
diku prane

Jeta eshte arene cirku,
te them
Mbylli syte ne zemren time,
me besimin blu te nates,
dhe lerme t'i marr rathet e zinj.
Si xhongler trishtimi,
te luaj, pastaj te zhdukem me to,
qe ti te rigjesh gezimin
brenda lotit

Gjithcka tjeter eshte e huaj
Une per ty vuajtjen bluaj


Emrin tend

Emrin tend askush s'e di
A je enderr apo vetmi
A je thike apo kajsi

Emrin tend askush s'e di
A je akull apo zjarrmi
A je qejf apo marri

Emrin tend askush s'e di
A je prush apo vec hi
A je zgjedhe apo liri

[Fiori]

Shume prekse dhe te ndjera ne pergjithsi - nuk mund te rrija pa e permendur.


Do vecoja 'Kaq i Lodhur' dhe 'Pema'...

[Jorgo Telo]

Sapo lexova poezite e z.Edmond Tupe, per shkrimet e te cilit, sic e kam theksuar dhe me pare, kam konsiderate. Poezite qe shkruan poeti gojetar Tupe rrezatojne nivel artistik, ndjeshmeri te lexueshme dhe percjellin emocionet e "hallet" e moshes sone; se dhe une i perkas moshes se flokeve te thinjur tani...
Boll qe te kenaqemi dhe me kujtimet tash e tutje, zoti Edmond!
Te lumte per rrjedhshmerine e larmine e vargjeve poetike
Urimet te vine nga JORZAGORITI (Jorgo S. Telo) anetar i te njejtit forum

[shigjeta]

Frut pafundesie

Trishtimi eshte nje frut pafundesie
Si heshtja e maleve pertej dritares sime

Aty kryqezohen shtigjet e endrrave te nderprera
Aty zbuten ujqerit e urrejtjeve te vjetra

Aty gjaku kthehet ne vere te hidhur
Dhe deh mendimet, deh ankthet e zgjidhur

Aty e verteta plot plage dergjet e lodhur
A thua ne syte e verber diçka te kete ndodhur

Aty dikush troket i ndrojtur ne oret e vona
Eshte nje ze i harruar apo ndoshta jehona

Mes heshtjes se maleve pertej dritares sime
Trishtimi eshte nje frut pafundesie

[GeoF]

Poezia eshte e mrekullueshme dhe kur behet fjale per profesorin e nderuar , qe eshte njekohesisht njohes i i leksikut dhe i fjale se artit me perkthimet dhe studimet e tij, ajo (poezia) behet 10 here magjike.
Pershendetje poeteve dhe jete te pafund artit te te vertete........Genti Banaj