E dashura e shkrimtarit

[dimegeni]

e dashura e shkrimtarit

Zilja e telefonit bie.Ta ngre apo jo?kush mund te jete ne kete ore?
Me mire po e kaloj ne mesazh.Gjumi me doli fare kur ne sekretarine telefonike po rregjistrohej nje ze i vuajtur.Ishte Ajo.E dashura e shkrimtarit.E takova te Ura e Lanes me nje shishe te vogel plot me valium.Te pahapur akoma.Donte qe ta puthja gje qe nuk e prisja dhe me habiti po me teper me frikesoi se ngjante me nje trup te vdekur.Ecem pa folur dhe pa shikuar njeri tjetrin ne sy drejt shkalleve te muzeumit.Nje egersi e lehte po i pershkonte fytyren.Dyshova qe refuzimi i te puthures ishte arsyeja.Dicka me e thelle vraponte ne trurin e saj.Shkrimtari ishte i gjithe problemi i saj.
Relacion pa pasion ne,sic filloi ta quante,ne te cilin kishte shume
pak te merrje dhe te jepje.Cdo gje e bazuar ne nje makine shkrimi dheajo si e paralizuar ose si e pergjysmuar ne karrike degjonte shkrimet e tij plot ndjenje.Sa qesharake dukej kjo ndjenje per ate.Ndjenja qe ajo donte te egzistonte ishte sensuale,e deshirushme,e zjarrte,e paturpshme.Ajo guxonte ta zhvishte turpin nga vetja dhe ta digjte me zjarrin e saj ndersa shkrimtari idealizonte faktin qe femra duhet te vdesi me turpin veshur.Ajo guxonte te ndjehej lakuriq dhe fituese,shkrimtari edukohej me zerin e shoqerise.Kjo ishte jeta e saj pa
paragjykime apo turp,nje pol komplet i kundert me ate te shkrimtarit.Te gjithe shkrimtaret genjejne veten,shfryej,kujtojne se te japin kenaqesi me cfare shkruajne kur erotizmi eshte gjeja me e cmuar ne nje dhome dhe jo te ulesh nate per nate duke kujtuar se krijmtaria eshte ajo qe me ben te ndjehem epshore.Aq e urrente ate per cka fliste aq me shume e donte me zjarr.Nuk kishte turp te shikonte drejt e ne sytee mi dhe te me thoshte qe zjarrin e shikoj tek ty.Tek une?
Jo.Kurre.Asnjehere.Zjarri im ngroh shpirtra,zjarri i asaj djeg shpirtra.
Sa cinik behet njeriu.Duhet te kesh shume fuqi t'ia dalesh.Dhe sa shumeshkrimtari kishte ndikuar ne gjendjen e saj.
U kthye vetem te Ura e Lanes.Ndersa vazhdoja rrugen gjate lumit pashenje shishe bosh valiumi.Nuk doja ta dija cfare ndodhi.Pres nje dite kur mekatet do flasin per mua.




p.s.ej,kete e kam shkruajtur per qefin tim,keshtu qe mos u merzisni kot dhe te beni zhurme si nje Tore qe i eshte lidhur kanocja te bishti..lol..

[erzeni]

A ishe duke shkuar te shkallet e Muzeumit, por nga dole te ura Lanes?

[Fiori]

Me gjithe ate fillim e zhvillim real ku te shkon mendja qe e vret gjithe tregimin me fjaline e parafundit ... duhet ta numerroj nese ishte e dyta apo e treta nga fundi, nejse dicka e tille. Shikon shume filma ti me duket...

U mundova mos beja shume zhurme, me pelqen shume ideja, po keshtu jane gjerat te bie ne koke dhe ska rendesi nese poeti dhe e dashura jane shume ndryshe.

Nuk pushoj dot u kurdisa, ka shume per te thene ne lidhje me shkrimin me lart ose ndoshta thjesht ai shenimi ne fund me beri mos pushoj.

[Letersia 76]

FIori i the taman.....ashtu eshte me te vertete...

[dimegeni]

Si mor vesh keta seriozat ca te keqe kishte ajo fotografia,po nejse Fiori ke te drejte sic ke ti per te thene shume kam dhe une po dhe une si them dot se ndonjehere eshte me e veshtire te flasesh ketu sesa te japesh koncert para 10-mije vetave.

Erzen ca me bo e kom shtepin ne vend ters.