Lidhur me këto se u than ma naltë desha të jap mendimin tim.
A e dini se si është puna e feve?
Feja është e domosdoshme, pra njeriu të besoj në Zotin Hyji; Krjuesin tonë është e mirë dhe e pa të metë, por, ne i ngatrrojna gjanat në shumë raste.
Një fillozof ka thënë se asnjë emer ne botë nuk është fye dhe këqperdorur sa emri i Zotit!
Me këtë thënje un pajtoj dhe është e vërtetë se emri i Zotit është përdorur dhe përdoret në shumë raste deri edhe në vrasje dhe lufta të ndryshme që sjellin gjakderdhje të tmerrshme.
Në shumë raste ne besojmë se ka Zot por që varet se si e kuptojmë dhe sa e njohim ne Hyjin dhe si e njohim ne Atë.
Nëse dikush beson se ka Zot por që nuk e njef atë dhe nuk e ka shijue atë, është sikurse nëse njeriu beson se në mulli ka miell dhe dikush ja ka lavdue at millë, por qe maxhja e tij është e thatë dhe s'ka buk me ngrënë! Edhe kjo është mashtrim i vetvetit!
Në shumë raste ne kemi përdorur edhe simbolet fetare (kryqin, tespit etj etj) por që në realitet ato i kemi patur vetëm si marketing dhe pa ditur fare se qka do me thënë kjo, edhe kjo është një lloj feje tëk ne dhe që nuk sjellë kurrfar dobie.
Në shum raste kemi predikuar dhe kemi folur mbi shkrimet shenjëta por që aspak nuk i kemi perdorur si model dhe rrugë për jetesë dhe edukatë në shoqërinë tonë. Pajtoj me thënjen e iliria e para ku thot se: "nëse i gjejna një shumë të madhe të hollave....." vështirë do të hasësh në shqiptar se do të dorzoj paratë e gjetura në polici, por që edhe ka asi shqiptari, e nëse ka, me siguri se polici apo gjykatësi do ti ndal per veti sepse shumica janë hajdut.
Po e tregoj një rast:
Un perpara kam jetuar në Zvicër, atje kishna një mik dhe shumë her dilna me të dhe kalojsha kohen e lirë. Ai njeri shumë her më folte për fe dhe ishte i përkushtuar, por, perkushtimin e kishte në mënyrë të zakonshme siç e kemi thuaja ne të gjithë; teorinë dhe asgjë më tepër.
Un, si njeriu se s'mund të rrin rahat, mirrna pjesë shumë her në disa aktivitete, para lufte shumëher ka patur nevoja të ndihmojmë nga mërgata Kosoven dhe shoqerinë Kosovare. Shumëher më ka ra me pa dhe me njoftë njerëzit gjatë asaj kohe. Këtë njeri që thash se predikonte dhe i thonte vetit fetar e percjella se a mos po e lexoj emrin e ti ndokun në lista të ndihmave apo..., askund nuk lexova emrin e ti! Një ditë kërkova dhe ju luta që të paguaj diçka sipas mundësisë për arsimin që paguanim në ato kohna, më tha se jam keq prej parave në këtë muaj, kështu që nuk paguajti. Në vitin 1997 filluam një aktivitet për ndertimin e Kishës së Sh Pjetrit dhe Sh Palit në Gjakovë. Filloj edhe aktiviteti për grumbullimin e të hollave. Kur shiqova listen bankare e vërejta se ky njeri nuk kishte paguar asnjë pare. Kur erdhi prifti përgjegjës nga Gjakova ne Zvicër, e mora priftin dhe u shkuam në banesa këtyre njerëzve që nuk kishin paguar, kështu që i shkova edhe këti far mikut, e pyeta a do të ndihmoj ai ndertimin e Kishes apo jo, i thash se është duke u rrëzue Kisha, mu pergjigj se nuk i ka sendet mirë me para njëher, kështu që nuk u tregue burr i mirë. Këtë njeri e kam pa me sy të mi kur në një klub shqiptarësh i ka dhënë këngëtares 100 franga, ndërsa për ndertimin e Kishës nuk e bëri zemren e fortë, poashtu as për arsim në Kosovë nuk ka dhanë asgjë, ndërsa në anën tjetër nuk prante duke folur për fe, duke lavduar fenë e vet, duke u lavduar se sa fetar është, pos asaj thonte se Zoti mi ka dhan këto të mira dhe une po punoj në Zvicër e kështu me radhë...! Kam edhe raste tjera të njerëzve të besimit islam por unë mora një shembull nga një besimtar i perkatësisë time fetare.
Më duket se e zgjata pakëz, por ajo se dua me e thënë ështe; pa dallim feje në këtë rast, se na shqiptarët (por jo edhe të gjithë), flasim shumë për fe, edhe fëmia i vogël e din se qka është katoliki dhe qka është muslimani, por në praktikë jemi shumë mrapa krahasim me dynjan tjetër. Dikujt i duket se është marë dhe i mjafton nëse vetëm din të falet apo të lutet, din të fal namazin apo din të bëjë kryq, por jemi shumë largë asaj që Zoti e kërkon prej nesh. Ndoshta nuk ju pelqen kjo thënje e imja por të pakten unë kështu po shoh këtu ku po jetoj.
Një dua ta themë dhe kjo ështe fillimi dhe mbarimi i fesë dhe bindjes time mbi Zotin: Jezus Krishti ka thënë " Nuk do të hyjë në mbrtetërinë e Hyjit ai i cili veq thotë o Zot o Zot, por ai i cili e kryen vullnetin e Atit tim", pra le ta dijmë dhe njëher e përgjithmonë, dhe të jemi sy qelë se nuk është feja ajo që përdorim në teori por ajo që zbatojmë në praktikë.
Edhe diçka desha të shtoj; sipas disa shkrimeve më naltë vërejta se Kryqi konka duke i penguar disa njerzëz!! Mua nuk më pëngon ndonjë simbol islam. Çuditëmi se përse ju pengon Kryqi? vallë përse e keni frikë Kryqin në këtë formë, a është kjo frikë nga Hyjnorja apo.....?
Mos të shitemi shumë fetar sepse në vepra shihet feja jonë; "Pema nihet prej frytit të vet"!
Pershëndetje të përzemërta nga
toni77
Pėrgjigju Duke Cituar
Postuar mė parė nga Legjion
Krijoni Kontakt