[B]Letër e hapur z. Soren J. Petersen[/B]
nga gazeta Java, Prishtinë
Shkruan: Bardhyl Metaj
I nderuari z. Petersen:
Në masmediat e Kosovës vazhdon të emitohet plot brengë thirrja drejtuar qytetarëve, që të kenë kujdes nga bombat dhe minat ende të pa-deaktivizuara në Kosovë. Luten njëkohësisht të gjithë, që në rast se identifikojnë ndonjë të tillë, të mos e prekin...por të lajmërojnë KFOR-in, SHPK-në, TMK-në e UNMIK-un...
Edhe unë nuk po e prek njëherë...vetëm po alarmoj për një bombë, shpërthimi i së cilës do të përfshij një territor shumë më të gjerë seç është territori i mbetur i Kosovës - i cili me shumë përkushtim dhe seriozitet, po administrohet nga Ju. Sado që mund ta keni merituar, më shumë se çdo administratorë tjetër, ky shkrim, nuk është një Laudatio për Ju. Fjala është për një alarm dhe rrjedhimisht masat imediate për parandalimin e shpërthimit...apo të shpërthimeve zinxhirore!
Alarmi i ndarjes së Kosovës!
Alarmi, ka të bëj me ndarjen e Kosovës. Ndarje e cila sikurse edhe negociatat apo paralelisht me to, është në zhvillim. Në proces!
Ju mund të më thoni, se kjo frikë është e pajustifikueshme, se këtu është NATO, KFOR-i, SHPK-ja, TMK-ja etj, pastaj të mi kujtoni ato “qëndrimet”, deklarimet etj.
I kam lexuar edhe unë z. Petersen. Dhe e kam kuptuar kornizën e bisedimeve, e cila veç tjerash thotë edhe se “...nuk ka ndarje të Kosovës...”! OK. U rikonfirmuan këto deklarime njëqind herë dhe nga shumëkush. E dimë të gjithë dhe kjo është mirë. Por nuk është kurrfarë garance. Dhe këtë e dini edhe Ju.
Ashtu siç po thuhet sot, pa fije përgjegjësie, se bashkësia ndërkombëtare ka dështuar në Mitrovicë, ashtu mund të thuhet edhe nesër, se ka dështuar fill pas intervenimit, kur nuk njohu të drejtën e Vetëvendosjes dhe sovranitetit Kosovës – që do ti ishte rrethanë lehtësuese edhe për Beogradin por veçanërisht për serbët kosovarë, të njohin e pranojnë realitetin ! E jo të kemi tash 6 vjet përballje e mejdan absurd të të drejtës së shumicës me lojalitetin e pakicës, protagonistë të një shoqërie post-konfliktuoze e të pasluftës...etj, etj.
Jam po ashtu në dije se, ishit ju që i bëtë shpjegimin më të mirë negociatave me thënien se, “Ato po zhvillohen për t’ua hequr shqiptarëve frikën e kthimit në të kaluarën dhe serbëve frikën për të ardhmen e tyre”! Me frikën, keni identifikuar (mrekullueshëm) thelbin e problemit. Por jo edhe kahet, reaksionin, dhe strategjitë e protagonistëve.
Apo s`ju kujtohet nga shkolla ai fenomeni: Aksioni, kundër- reaksioni.
Me fillimin e negociatave, po ngjan më shumë e kundërta e asaj që pohoni. Shqiptarët dhe serbët, të dyja palët, kanë frikë nga procesi dhe e ardhmja e tyre. Bile po frikohemi shumë.
Secili nga këndi dhe përvojat e tij (por të gjithë plot ankth), po e projektojmë dhe për-jetojmë procesin.
Këtë shqetësim e keni edhe Ju. Ishit në vizitë te shoqata e veteranëve të UÇK-së. Sinqeriteti dhe forma e Juaj e drejtpërdrejtë meritojnë respekt. Mirë që keni shkuar ti nderoni. Por s’kishit pse të shkoni i motivuar nga ai shqetësim. Nuk do të jenë ata, të cilët do të minojnë procesin. Frika dhe brenga është te çdonjëri Kosovarë. Dhe frika është edhe motor, adrenalinë...ajo, nuk kushtëzon vetëm reagimet e një shtrese. Por të të gjithëve. Së këndejmi, kam një lajm të keq. Vetëm qetësi, indiferencë dhe përmbajtje nuk mund të prisni.
Është një palë tjetër që po e shtjellon dhe përgatit strategjinë e destabilizimit. Rezultatet e testit të parë në Kosovë, tashmë kanë befasuar pozitivisht edhe vetë autorin. Kujtoni Marsin e vitit 2004. Cili ishte shkasi e cili ishte shpërthimi? Kush dhe si e filloi, e kush e mbaroi? Radhitje të njëjtë parandiej edhe këtë herë! Apo keni besuar Ju ndonjëherë në proçkat se ishte faji i mediave për eskalimin, atëherë, dhe se me ndonjë rokadë në RTK-ë është eliminuar rreziku?
Skenari Serb i „Selaçka Bunës“!
Frika ime dhe e shumë kujt vjen nga një skenar i thjesht, i njohur dhe ripërsëritur disa herë. E kam shpaluar edhe njëherë tjetër, në një editorial për lexuesit e gazetës Jáva (Shih, Jáva nr.161, Dossier, Dr.Sandra dhe Jovan Rashkoviq) por këtë herë, po u drejtohem Juve: “çfarë të bëjmë me reprizën e gjithë asaj që pat ndodhë në Kroaci e pastaj Bosnje dhe e cila me një përpikëri po na përsëritet në Kosovë”? “Edhe atje pat filluar thjeshtë: me bojkotim institucionesh, enklavat, me disa gurë dhe bllokime rrugësh kah Knini, me nxjerrjen sheshazi të armatimit dhe fill pastaj të përdorimit të tij, me shpalljen e Autonomive...e së fundi edhe të Republikës”!
“Cilët do të jenë kësaj radhe skenarët serb në Kosovë? Të cilët supozojmë se do ti ngjajnë si veza-vesë atyre në Kroaci, me përparësinë e mbrojtjes kësaj radhe nga kordoni i KFOR-it...dhe ku, do tu shohim ndoshta edhe Ju e Diplomatë të tjerë, të obliguar nga rrethanat e krijuara, duke përsëritë atë frazën e Milosheviqit se, “askush nuk guxon me rrahë popullin Serb? Dilemë është vetëm se, kur do të ndizet fitili...në cilën fazë të bisedimeve? Kush nga Liderët lokalë serb do të marrë rolin e kanalizimit “të pakënaqësisë së tyre objektive”? Çfarë do të jetë reagimi i shqiptarëve? Dhe a është ekstremizëm me mbrojt këtë pak copë Kosovë që ka mbet?
Se frika ima nuk ishte/është ndonjë paranojë personale, u binda rishtazi edhe nga Muhamedin Kullashi, një profesor i nderuar filozofie, në Universitetin e Paris-it8 (shih: Intervistën e botuar në numrin e kaluar të gazetës Jáva, nr.171). Në pyetjen lidhur me procesin negociues, “Cilat janë skepsat e juaja...” përgjigjet: “Rreziku kryesor ka të bëjë me mundësinë e cungimit të një pjese të territorit të Kosovës...ani pse Grupi i Kontaktit dhe BE thonë se nuk do të ketë ndarje të Kosovës. Skenari që do të mund të shpinte në këtë drejtim mund të rezymohet kështu: negociatorët serbë do të mund të ndërpresin bisedimet me arsyetimin se nuk po ju ofrohet asnjë zgjidhje kompromisi; pjesa veriore që është nën kontroll të Beogradit do të mund të shpallte bashkimin me Serbinë; mund të ketë ekstremistë shqiptarë që, në rrethana të tilla, të sulmojnë serbët në enklava. Brenda situatës së tillë të jashtëzakonshme do të mund të shtohej disponimi i ndërkombëtarëve për ndarjen e Kosovës si zgjidhje që ofron stabilitetin...”! “...Beogradi, mund të përdorë për këtë qëllim edhe pakicën serbe në Kosovë” Kështu përfundonte Kullashi dhe këto pra janë shqetësimet tona dhe skenariot Serbe.
Kush, kur dhe si janë pyetjet të cilat duhet të gjejnë përgjigje nga Liderët shqiptarë dhe miqtë e tyre gjithandej. Por përgjigje duhet ta gjeni edhe Ju, z. Petersen, bashkë me KFOR-in. Sikur edhe të precizoni masat preventive. E ta njoftoni opinionin kombëtarë e ndërkombëtarë.
Kushdo që shpreson se skenare të tilla nuk do të ketë apo e lutë Zotin, është një figurë tragjike.
“Era” – kësaj pune e “bombe të kurdisur”, po i vjen deri te unë në Zürich, besoj se duhet të ndihet edhe në Uashington, Bruksel e gjithandej. E kishte nuhatur edhe z. Kullashi në Paris, prandaj nuk ka si të mos e keni nuhatur edhe ju në Prishtinë.
Natyrisht se jemi të vetëdijshëm se, të vrarit dhe viktimat e atij nën-qielli, Ju dhe as zoti, nuk mund ti shpëtoni më, nga “bombat”e njëqind viteve të fundit, të cilat tashmë kanë shpërthye.
Por jeni përgjegjës dhe mund të bëni shumë, për këtë bombë e cila është identifikuar dhe e cila ende nuk ka shpërthye.
Nëse për cilat do arsye nuk mund të bëni gjë, atëherë e keni me borxh, me informu popullin e Kosovës.
Ne s`kemi kah të shkojmë e si të ndalemi...ky është vendi, varri e shpresa jonë...dhe ne besojmë shumë!Besojmë, ashtu siç ja shpjegoi Mufail Limani (gazeta express, 16 nëntor 2005) kolegut Tuaj Atisarit, se: “Thonë se ata që besojnë sa duhet, mund ta kalojnë lumin e thellë këmbë. Kosovarët janë nisur në këtë proces jo vetëm këmbe, por edhe dathë...”!
Zürich, 19 Dhjetor 2005
www.gazetajava.com
Krijoni Kontakt