Nata eshte pa hene,
hena eshte pa seks,
yjet eunuke,
qielli pa gjinj
dhe une pa ty.
Ku do takohemi?
Mbi toke?
Jo!
Mbi toke jane
ata.
Po ku ?
Edhe qielli ka
legjendat e tij te murimit:
ne Udhe te Qumeshtit do leme takimet,
aty...
te dy burimet.
Nata eshte pa hene,
hena eshte pa seks,
yjet eunuke,
qielli pa gjinj
dhe une pa ty.
Ku do takohemi?
Mbi toke?
Jo!
Mbi toke jane
ata.
Po ku ?
Edhe qielli ka
legjendat e tij te murimit:
ne Udhe te Qumeshtit do leme takimet,
aty...
te dy burimet.
Ndryshuar pėr herė tė fundit nga ash : 10-05-2006 mė 11:49
gone with the wind...
Ky ditari jot 'i pa flete' e paska nje huq. s'e njokerka hic te zotin!
not bad...
Ne mendjen time gjithshka
sic e ke lene ti dikur,
rremuja e pluhurosur,
vizitoret kurreshtare,
ciceronet memece,
nje fantazem e pernatshme
qe me hapat e tua ec.
Edhe ne zemren time
gjithshka sic e ke lene ti dikur
vecse kinezet e ikjes tende
nga mendja e ndane me mur.
gone with the wind...
Ja, me ne fund ra mbremja.
Fjala u tret bashke me zhurmat e dites.
Rruget e boshatisen.
Qepenet e dyqaneve u mbyllen.
Edhe qepeni i turmes iu bind
verdiktit.
Qetesi! Po vjen heshtja!
Qyteti Pa Njerez po fle.
Qente me kocke ne goje dhe bisht nder shale
-shenje e fundit e jetes -
nisin ritualin e pernatshem
qenesisht te tyrin...
Ndryshuar pėr herė tė fundit nga ash : 02-06-2006 mė 09:54
gone with the wind...
Heshtja eshte flori
kur ajo qe do te thuash
tingellon e kote.
Heshtja eshte alibi,
dinakja alibi,
per dike qe nuk ka
cfare te thote.
gone with the wind...
19 cmendina larg meje ndodhem une
dhe ne katin perdhes te nje premtimi
do me gjesh edhe kur nuk jam.
19 qiej larg meje ndodhem une
dhe ne te padukshmen e nje reje
do me gjesh edhe kur nuk te kam.
19...
sa larg...
sa prane...
gone with the wind...
I marr skeletet ,
u jap jete nga jeta ime
por nuk vdes.
Teatrin e Kukullave te neteve te mija
e jeton gjithnje dikush tjeter.
Pastaj vjen perseri erresira
dhe une si gjithnje germoj
varrin e gabuar
deri ne mengjezin e duhur...
Ndryshuar pėr herė tė fundit nga ash : 11-06-2006 mė 12:12
gone with the wind...
Ndoshta do ridashurojme njeri-tjetrin
perseri
une...nje tjeter-UNE,
ti...nje tjeter-TI
dhe udhet ku nuk shkelem dikur kur mundeshim
deshmitare hapash behen
kushedi...
Ndoshta nje dite une behem peme
dhe ti udhetare e lodhur e hijes se munguar,
ndoshta nje dite une behem rrenje
dhe ti lulja qe do celesh shpenguar,
ndoshta nje dite ti behesh flake
dhe une hiri qe zjarrin puth,
ndoshta nje dite ti behesh fjale
dhe une dridhje e tendes buze,
ndoshta nje dite behem veshtrimi
i syrit tend pa lote,
ndoshta nje dite behem edhe enderra
e gjumit qe ti po fle sot...
Ndoshta do ridashurohemi nje dite
kushedi
une...nje tjeter-UNE,
ti...nje tjeter-TI,
dy te panjohur rasti,
por jo rastesisht perseri...
Ndryshuar pėr herė tė fundit nga ash : 14-06-2006 mė 19:30
gone with the wind...
shume te bukura poezite hiri (ash -_- ) urime!
me pelqen origjinaliteti i stilit dhe rrjedhshmeria e vargjeve
P.S. Sic e kam thene me pare, me ben goxha pershtypje qe vargjet me te ndjera dhe te bukura duket sikur shumicen e hereve marin frymezim nga dhimbja![]()
ash, meqe keta s'me lane te jap reputacion again, une po te uroj edhe njehere, sidomos per poezine e fundit.
perzemersisht,
Fjalet e embla jane si nje huall mjalti,
embelsi per shpirtin dhe ilac per kockat.
Fjalet e Urta 16:24
Krijoni Kontakt