Ditari im pa flete

[ash]

Epshesh tunduar
tundimesh perveluar
mes shaleve te ngrohta
shpirti i saj i bukur
ne fund te nje profilaktiku
humbur...

[||xXx||]

Po ky qytet a ka veshe...
sy a ka kjo rruge pafund...?
Shpirtin shkelur kalimtaret
edhe zemer asgjekund...

Po njerez ka dhe ku jane ?
Valle ato hije jane ata ?
Cudi...nate eshte pa hene...
edhe dita diell s'ka...

Po zhurma s'paska ky qytet ?
Askush s'kendon apo vajton ?
I porsalinduri ketu nuk th'rret...
dhe pragvdekja ketu s'renkon...

Po zogjte, qente, macet shtateshpirteshe
valle banuan ndonjehere ketu
apo qiejt, kockat, minjte
i perpiu nata blu...?

Po ti ku je ne s'jane keta...
ti a banoje ketu dikur...
apo je tretur pa rikthim
atje ku lulet behen gur...?

ash ne pergjithsi te gjitha me pelqyen as vet se di pse po kte dallova me pelqeu pak me shume se te tjerat

[ash]

"Hajde..rradha..rradha"
dhe rradha nuk vjen kurre...
shtyhesh
duron
shkelesh
perbaltesh
"Hajde... rradha... rradha"
dhe rradha nuk vjen kurre...
shtypesh
lodhesh
rrezohesh
luhatesh
"Hajde... rradha... rradha"
dhe rradha nuk vjen kurre...
ngrihesh
ringrihesh
mbeshtetesh
shpreson
"Hajde..rradha....rradha"
ne rradhe te gjen dhe vdekja
"Hajde...te erdhi rradha!"
dhe rradha ketu mbaron...

[ash]

Po..cigarja ne buze me mbeti...
dhe nje fjolle tymi qe nuk te arriti kurre...
Kaloi mbi ty
u be re
e ti s'e pe...
Digjet...
shuhet...
fiket...
ngadale...qete...
heshtja tavell e saj.
...................................
Cigare...sa shume...
tymosen aq ndryshem dhe...
fiken njesoj.
Si une.

[Poeti]

Ash,

Edhe pse per vehten time preferoj vargun e rimuar (sikur edhe mund ta vesh re ne postimet e mia), poezit e tua edhe pse te thurrura ne varg te lire me ben pershtypje, sepse sipas meje bartin sejcila ne vehte nga nje porosi (nuk dallova ndonje, sepse nuk dua te u hyje ne hak te tjerave), pune parimi ky...

[ash]

Rrugetimi mbaroi. Nje tjeter rrugetim ka filluar tashme. Drejt vetes sime. Si ai qe rikthehet ne dhomen e tij pas nje viti mungese dhe perballet me crregullimin total te gjerave te tij. Ul dorezen e portes dhe degjoj me mall zhurmen e saj te njohur. Gjithshka ka mbetur sic e lashe. Tashme duhen shpluhurosur dhe duhen hapur pak dritaret sa te hyje rrezja e diellit ne to. E paskam harruar aromen e kesaj dhome. Paskam harruar edhe komfortin qe e mbush. Ja..pianoja e vjeter, pikturat neper mure, rrobat e paveshura prej shume kohesh,nje pale kepuce te vjetra ne qosh dhe si gjithmone ne kendin perkarshi krevati im...i crregullt sic e lashe ate mengjez...
Duhet te bej shume gjera tashme. Por fillimisht kam nevoje per gjume.Duhet te fle dhe te harroj shume gjera qe nuk munda t'i mbart brenda mureve te vjeter te kesaj dhome. Nje gjume te qete dhe pa enderra. Deri ne enderren e rradhes. Se edhe enderrat jane si njerezit. Mbajne rradhe.
Cudi! Perse valle enderrat qe shoh brenda mureve te kesaj dhome ua tregoj atyre qe presin jashte saj? Apo ndoshta kjo eshte aresyeja qe here pas here me ben ta braktis kete dhome ? A quhet enderr enderra qe nuk tregohet ?

[ash]

Te pashe ne enderr. Sikur po ecnim me shpejtesi me makine mbi nje rruge qe mbaronte me nje tunel.(Ne kemi kaluar dikur ne ate rruge...E mban mend ?) Para se te hynim ne tunel ti m'u lute te zbrisnim nga makina dhe te ecnim ne kembe...Ashtu beme. Ecnim dhe balta sa vinte e behej me e thelle nen kembet tona. Nje balte e zeze, me e zeza qe kam pare deri tani.Ne nje moment kerkove te te mbaja ne krahe. U perpoqa , por rrezikuam te rrezoheshim te dy mbi llucen e zeze. Te leshova perseri dhe ashtu perdore vazhduam te ecnim permes baltes...Ne nje cast nuk e ndjeva me doren tende shternguar pas times...Thirra me sa force kisha emrin tend, por m'u pergjigj vec kumbimi i zerit tim ne hyrjen e tunelit Kishe ikur...Ku...?

(Cudi, mendoja qe mund te flija pa enderra. Gjithsesi...)


Ne c'enderra valle dergjesh tashme
dhe floket e bukura cila dore t'i kreh,
prekjen qe neteve te turbullonte aq shume
ta japin valle dritehijet sic ta jepja une...?

[ash]

Per ATE

Nuk me tradhetoi ajo qe desha,
por femra qe ajo fshihte nen bark,
kur gjakftohte nje dite me tha:
"Te dua, por ti je shume larg!"

Nuk me tradhetoi ajo qe desha
dhe qe netet ia fala ne varg,
por ajo tjetra...e fjetura
qe ne zgjim iu duka aq larg.

Nuk me tradhetoi ajo qe desha
nga pasioni im dikur turbulluar,
por ajo tjetra...gjithmone e pastreha
epsheve te rastit strehuar...harruar.

dhe PER TY

Ty qe te desha nuk ta prish me qetesine
dhe faj kurre nuk do te te ve
se vetem dashuria e ka magjine
qe brigjet e larget ti bashkoje ne NJE.

Ty qe te desha nuk ta prish me qetesine
te gjitha te pathenat tani u thane
se vetem dashuria e kishte magjine
qe fjalen LARG ta lexonte PRANE.

Ty qe te desha nuk ta prish me qetesine
dhe faj ty kurre nuk do te te ve
se vetem dashuria e ka magjine
qe femren dhe gruan t'i shkrije ne NJE.

[Brari]

"asaj" qe e deshe tre here i je drejtuar kurse asaj tjetres qe mat qillometrat.. nuk i the asgje..
apo degjon dhe ajo tjetra me kte rast..lol.
ehh ..nje pal vesh kane ne fakt te "dyja" .. po sic duket Zemra paska shum sendyqe qe mezi i njohim..


e bukur kjo poezi..

..

[Blue_sky]

Per ATE

Nuk me tradhetoi ajo qe desha,
por femra qe ajo fshihte nen bark,
kur gjakftohte nje dite me tha:
"Te dua, por ti je shume larg!"

Nuk me tradhetoi ajo qe desha
dhe qe netet ia fala ne varg,
por ajo tjetra...e fjetura
qe ne zgjim iu duka aq larg.

Nuk me tradhetoi ajo qe desha
nga pasioni im dikur turbulluar,
por ajo tjetra...gjithmone e pastreha
epsheve te rastit strehuar...harruar.

Nganjehere lenia e njeriut qe do eshte forma me ekstreme e shprehurit te dashurise dhe jo e mungeses te saje.Te lesh ate qe do ngaqe s'mund te durosh idene e te paturit larg,idene qe nje tjeter mund ti hedh syte "prones tende" ndersa ti s'je aty per ta terhequr nga gusha dhe thene"hey,jam ketu une",idea qe dhe ai po vuan largesine...vetem nje shpirt i madh mund te dashuroje ne kete forme.Shkruaji dashurise te madhe qe ajo mbarti per ty dhe jo lenies!