Pavaresia e Kosoves nuk varet nga Veto-ja e RusisË, Por Nga Amerika!

[ARIANI_TB]

Dr. Mehdi Hyseni

PAVARËSIA E KOSOVËS NUK VARET NGA VETO-JA E RUSISË, POR NGA AMERIKA!

Tanimë, si opinioni i bendshëm publik, ashtu edhe ai ndërkombëtar janë në dijeni se Martti Ahtisari ( i dërguari spcial ndërkombëtar i KS të Kombeve të Bashkuara) në marrëveshje me Grupin e Kontaktit dhe me aktorët e tjerë relevantë bashkësisë ndërkombëtare ka shtyrë debatin ndërkombëtar për zgjidhjen e statusit të Kosovës për vitin e ardhshëm, pasi të jenë mbajtur zgjedhjet parlamentare në Serbi, më 21 Janar 2007. Mirëpo, ky potez absurd dhe i papranueshëm për interesin jetik të Kosovës shqiptare, nuk nënkupton edhe vënien e pikës pavarësisë së saj, pavarësisht nga “paralajmërimet kërcënuese” të diplomacisë proserbe të Moskës.

Një vendim i tillë i Martti Ahtisarit dhe “aminuesve” të tij evro-ndërkombëtarë, në asnjë mënyrë nuk është i bazueshëm dhe i justifikueshëm në aspektin e realizmit politik, as diplomatik, sepse nuk ka kurrfarë ndërlidhurie kauzale me zgjdhjet e ardhshme parlamentare në Serbisë, as me kushtetutën e as me referendumin e bërë në Serbi në muajin tetor të vitit 2006, por është i bazuar vetëm në dështimin katastrofik të “shuttle diplomacy” të tij, përkatësisht të titullarit të tij të KS të KB, Kofi Annan.

Mirëpo, me gjithë pasojat e mundshme negative të tij, si rrjedhim i infiltirimit të diplomacisë ruse në favor të mbështetjes së politikës antishqiptare dhe antidemokratike të Serbisë, politika dhe diplomacia shqiptare, nuk duhet të heqin dorë nga opcioni i pavarësisë së plotë të Kosovës, pavarësisht nga llogaritë strategjike dhe taktike të koalicionit të madh serbo-rus dhe evro-ndërkombëtar, që pavarësia e Kosovës të pezullohet nga “itinerari” i ardhshëm i negociatave ndërkombëtare në relacionin Grupi i Kontaktit dhe Kombet e Bashkuara.

Nëse bashkësia ndërkombëtare do të përfillë kërkesat iracionale dhe të paqëndrueshme të Serbisë lidhur me statusin e Kosovës, atëherë jo vetëm se do të shtyhet dhe zvarritet afati i zgjidhjes së tij, por do të vihet në pikëpyetje edhe esenca e përmbajtjes së tij, që juridikisht dhe politikisht nënkupton kontestimin e pavarësisë së Kosovës. Në këtë rast, do të vinte në shprehje mohimi i së drejtës legjitime historike dhe juridike ndërkombëtare të shqiptarëve mbi Kosovën shqiptare. Pa dyshim se, një ndërlikim i këtillë i zgjidhjes së statusti të Kosovës, do të zhbalanconte edhe ekulibrin ekzistues të marrëdhënieve të shteteve anëtare të Grupit të Kontaktit për Kosovën, në veçanti të Shteteve të Bashkuara të Amerikës me Rusinë, e cila qëmoti (mbi bazën e tradicionales historike sllave) është deklaruar si mbrojtëse lojale e interesit kolonial të Serbisë mbi Kosovën.

Një përzierje e tillë e Rusisë në çështjen e Kosovës, do të shkaktojë kundërti dhe disonanca kontradiktore negative si ndërmjet anëtarëve të Grupit të Kontaktit, të Bashkimit Evropian(BE), ashtu edhe në Këshillin e Sigurimit të Kombeve të Bahkuara, ku në rast se Kosovës do t’i njihet pavarësia, atëherë një vendim të tillë do ta kundërshtonte Rusia, duke përdorur të drjetën e “veto-s” së saj si anëtare e përherhshme e KS të Kombeve të Bashkuara.

Edhe pse Serbia i ka mbështetur të gjitha shpresat e saj të fantazisë gjeopolitike në Rusinë “mëmë”, se me veto-n e saj në KS të Kombeve të Bashkuara, do t’ia arrijë që të neutralizojë pavarësimin e Kosovës nga sundimi i saj i derisotëm kolonial, me gjithatë llogaria e politikës dhe e diplomacisë së këtillë të Beogradit, që tani mund të cilësohet si e gabuar dhe iluzore, sepse edhe nëse Rusia, do të votojë kundër kundër Kosovës në kuadrin e KS të Kombeve të Bashkuara, kjo, në asnjë mënyrë nuk do të thotë se Rusia dhe Serbia, do të kenë kapacitetin e nevojshëm politik dhe diplomatik, që ta “ngrijnë” procesin e pavarësisë së Kosovës në favor të Serbisë kolonialiste, përkatësisht në favor të ruajtjes së mëtejme të sferës së influencës së Rusisë në Ballkan.

Me të drejtë shtrohet pyetja e pashmnagshme dhe racionale se çfarë do të ndodhë më pas me fatin e Kosovës, nëse “veto-ja” e Rusisë do ta bllokonte njohjen e pavarësisë së Kosoovës nga ana e KS të Kombeve të Bashkuara?

-Me gjithë përpjekjet e fundit të politikës propagandistike dhe të diplomacisë kolonialiste të Serbisë, që negociatat e ardhshme për zgjidhjen e statusit të Kosovës, të bëhen qëllim në vetëvete dhe për qëllime të palës më të fortë, më të përgatitur dhe më të gatshme që (duke e favorizuar njëanshmërisht interesin e lashtë kolonial të Serbisë mbi Kosovën) t’i sabotojë ato në themel, duke mos zgjedhur mjete as forma ligjore, që janë në favor të njohjes së pavarësisë së Kosovës, veto-ja e Rusisë në KS të Kombeve të Bashkuara, vërtet, do të paralizojë vendimin e njohjes së pavarësisë nga ana OKB-së. Mirëpo, kjo në anën tjetër, do shkaktonte efekt tejet negativ për një vendim të tillë eventual të KS të KB, si shkak dhe pasojë e veto-s së Rusisë, sepse ekziston mundësia reale që,pas një hapi të tillë të gabuar dhe të pajusitifikueshëm të OKB-së, automatikisht të vijë në shprehje njohja e pavarësisë së Kosovës në formën unilaterale nga ana Shteteve të Bashkuara të Amerikës, shembullin e së cilës pa dyshim, do ta ndiqnin edhe aleatët e saj të Evropës Perëndimore.

Përveç kësaj, veto-ja e Rusisë në Këshillin e Sigurimit të OKB-së, do të kishte efekt pozitiv thelbësor në kuptimin historik dhe juridiko-ndërkombëtar, sepse njohja e pavarësisë së Kosovës në mënyrë unilaterlae nga Amerika dhe aleatët e saj perëndimorë, pa dyshim do ta evitonte rrezikun potenacial dhe alternativ të saj, që quhet “pavarësi e kushtëzuar”.

Pra, shprehur qart në fjalorin e së drejtës dhe të drejtësisë ndërkombëtare, shqiptarët nuk kanë asnjë arsye pse të brengosen, as të frikësohen nga veto-ja e mundshme e Rusisë në KS të OKB-së, sepse pikërisht ajo “veto” e Rusisë, do ta varrroste alternativën iracionale me karakter antihistorik dhe antijuridik “ pavarësi e kushtëzuar” (që tanimë, si duket është “gatuar” në kuadrin e Bashkimit Evropian dhe të OKB-së, për hir të ruajtjes ekuilibrit të marrëdhënieve ekonomiko-politike dhe diplomatike me Rusinë) dhe, në vend të saj do të vinte në shprehje realizimi i së drejtës së vetëvenmdosjes së Kosovës.

Së fundi, ky do të ishte “efekti pozitiv i zbatimit të parimit universdal i së drejtës ndërkombëtare” të Rusisë së Vladimir Putinit në “dobi” të politikës kolonialiste të Beogradit.

Pra, si Beogradi zyrtar,ashtu edhe serbët në përgjithësi, nuk kanë arsye pse të jetojnë në vetëkënaqësi dhe në iluzione se do t’i “shpëtojnë” veto-ja e Rusisë dhe prolongimi i afatit të Martti Ahtisarit për zgjidhjen e statusit të Kosovës, sepse asnjëra prej këtyre dy opcioneve (përpos “time out”) nuk do të shënojnë asnjë poen politik në llogari të “ngrirjes” së statusit të pavarësisë së Kosovës. Moska zyrtare (me gjithë sondimet dhe simulimet e diplomacisë së saj, duke imituar rolin e superfuqisë së ish-BRSS-së në zgjidhjen e problemeve ndërkombëtare, së këndejmi edhe të ruajtjes së sferës së inluencës ruse sllave në Ballkan) është e vetëdijshme se ç’do të thoshte për interesin serb aplikimi i veto-s së saj në KS të Kombeve të Bashkuara, mirëpo, jo edhe politika kolonialiste dhe antidemokratike e qeverisë së Serbisë së Vojislav Koshtunicës dhe Boris Tadiqit, të cilët me këmbëngulje po i vardisen politikës dhe diplomacisë së Boris Putinit, që Rusia me veto-n e saj në KS të KB-së, të bllokojë çdo vendim a rezolutë, e cila do nënkuptonte njohjen e pavarësisë së Kosovës. Mirëpo, nëse do të vinte në shprehje veto-ja e Rusisë në OKB, atëherë, në të njëjtën kohë do të pësonin debakël edhe Serbia edhe Rusia, sepse do të vinte në shprehje ridefinimi i marrëdhënieve politike, ekonomike dhe diplomatike të Uashingtonit dhe të aleatëve të tij evro-perëndimorë ndaj aleancës tradicionale serbo-ruse lidhur jo vetëm me çështjen e Kosovës, por edhe të çështjeve të tjera në rajonin ballkanik, evropian dhe ndërkombëtar.

Sa më sipër, diplomacia ruse është në dijeni se çfarë efekti negativ do të kishte arritur veto-ja e saj kundër vendimit të KS të KB-së për njohjen e pavarësisë së Kosovës, (pavarësisht nga përzierja e Rusisë në zgjdhjen e çështjes së Kosovës, me qëllim që ta qetësojë Serbinë deri në “ditën e gjykimit” përfundimtar) prandaj, nuk mund të llogaritet si “akt i kryer” veto-ja e Rusisë në rastin e bllokimit të ndonjë vendimi a rezolute të OKB-së për zgjidhjen përfundimtare të statusit të Kosovës.

[Hyllien]

Mire e ka ky, po sikur te thote qe varet nga vete Kosovaret i her ? Apo s'quhet. Gjithmone duhet me prit nga te tjeret.