të lehtë, e të paturp
era na mori me vete
na shpuri larg, atje diku
e krahët s'ju lodhën të shkretës
të drunjtë, e të papeshë
deti s'na mbyti dot të gjithëve
dallgët na shpërndanë, gjithkund
e bregut na falën netëve të mjerat
i vetëm u gjenda shkretëtirës
pa ujë, po etje s'pata
veç thirra, aq fort u çorra
sa ti në bregun mëmë dëgjove
këndove bukur, ëmbël
sa zogjtë ty të dëgjuan
e erdhën, shtegëtarë
të gjitha mi treguan
e qava fort, pa dashje
buzëdetit pritur dallgën
ashtu i lehtë, paturp
zëngjirur më su çorra
Krijoni Kontakt