Për të nesërmen

[deep_blue]

Ajo qe kam ndermend te shkruaj nuk ka ndodhur, pres te ndodh, po ju nuk do ta lexoni, eshte gje e piste!
Do te lind nje foshnje.Do te kete te qara. Pastaj, 40 dite ne vaske uji do te derdhet nga pocerkeza poshte e foshnja do te rritet.
Do ta kete dhe nje emer gjithsesi.
Do te filloj te shetis parqeve te periferise, do te vezhgoje dhe do te behet kampion ne keto lloj gjerash.
Do mesoje shume nga vezhgimi. Pastaj do provoje vete te beje ate cfare kishte pare, stoleve, uleseve, karrigeve, shkurreve dhe drizave. Do te kete edhe shqyrje rrobash edhe ngapak gjak te derdhur, aty.

Kjo ka per te ndodhur !

[deep_blue]

- Nene do te te them dicka, ti duhet te me kuptosh.
Kur te me duhet me shume - e me shume, une do te te shaj. Por, ta dish se nuk do ta kem pernjemend, eshte sa per te dalur ne TV. Nje e share me nje te dalur ne TV.
- Po, pse mor bir, a nuk mund te dalesh ne TV pa me share me mua?
- Po, jo moj nene, se kur te dal ne TV mua do te me duhet te them dicka. Gje tjeter nuk dij , pos te te shaj ty. Jo vetem kaq se po te shava ty, tjeter kush nuk do me hidhet mua ne qafe pastaj.
- Ah, moj nene, sa mire qe do dukem ne TV!

[macia_blu]

cdo gje te thuash, mbasi lexon , eshte gjithnje me pak se sa meriton ajo cka shkruan ti.
(eshte arsye e madhe kjo , per te heshtur....)
ndonese ne heshtje lutem te kesh shkruar dicka te re, te nesermen.

[deep_blue]

Ngjyra e verdhe e ndezur me mbishkrim Taxi te ben me dije se po te prêt ty.
Taksisti ferkon duart deri sa ti i afrohesh. Edhe pse je ulur ne karriget e pasme , te urdheron te dalesh nga taksia pasi keni kaluar periferine e qytetit.
Te fut koken ne bagazh, me koken hyn edhe trupi dhe kembet , duart i ke te lidhura sic e ke te lidhur edhe gojen. Te le afer një çuke. Iken Taksia. Vijne njerez tjere, te dehur, tere gjakun alkool e kane. Ata nuk e verejne se ti je bukur. Je mall i tyre. Pasi te kene shtjerre nga ti energjite e fundit te jetes, njeri nga ta nxjerr revolen pa ze dhe te pyet :
- Ku e do plumbin?
Do ikesh ne qiell dhe do te tallesh me ne deri sa te vijme tek ti.

[shigjeta]

Ngjyra e verdhe e ndezur me mbishkrim Taxi te ben me dije se po te prêt ty.
Taksisti ferkon duart deri sa ti i afrohesh. Edhe pse je ulur ne karriget e pasme , te urdheron te dalesh nga taksia pasi keni kaluar periferine e qytetit.
Te fut koken ne bagazh, me koken hyn edhe trupi dhe kembet , duart i ke te lidhura sic e ke te lidhur edhe gojen. Te le afer një çuke. Iken Taksia. Vijne njerez tjere, te dehur, tere gjakun alkool e kane. Ata nuk e verejne se ti je bukur. Je mall i tyre. Pasi te kene shtjerre nga ti energjite e fundit te jetes, njeri nga ta nxjerr revolen pa ze dhe te pyet :
- Ku e do plumbin?
Do ikesh ne qiell dhe do te tallesh me ne deri sa te vijme tek ti.

Perbindeshat nuk i perkasin vetem mitologjise. Disa prej tyre kane ardhur deri ne ditet tona te kamufluar si njerez....

[deep_blue]

Nje mengjes do te zgjohet pa zhurme dhe zera te papercaktuar ne koke.
Do te jete shume e qete. Do te dal ne rruge me nje buzekuq te pashije.
Do te sillet poshte e lart rrugeve kryesore te qytetit. S’ka lidhje pse bije lehte ne sy te kalimtareve te tjere. Do bleje tek tregtare ambulantore nje transistor, per te degjuar kengen e saj te preferuar. Nuk do ta degjoje. Vendos te hyje ne nje radio lokale te qytetit , do te kerkoje te transmetohet kenga e saj. Vetem aty do te mund ta kuptojne per here te pare pas tre vitesh. Do ta degjoje kengen ne ajer pa zera.Duke buzeqeshur dhe duke u ndjere e lumtur do te kerkoje falje .
- Do te kisha deshire te qendroja edhe me me ju, por me duhet te shkoj se kam termin ne qendren rehabilituese.

[deep_blue]

Shume rendesi do t’u kushtojë miqve. Nje dite nuk do ta ndjeje mire situaten, duke besuar tek miqte, do te zhgenjehet. Deri atehere orar pune per te ishte dhenia keshilla miqve.
Pas çastit te thyerjes, do te humb vetebesimin, me nuk do te punoje , do te marre pushim mjekesor, nuk do kete as orar pune per ta. Do te filloje t’i urrejë, t’i injorojë. Askush nuk do ta ndjeje mungesen e saj ne takimet e tyre. Ajo po.
Nje mengjes do te gjejne nje leter lamtumirese jo per miqte, per vete, per çastin e thyer. Litari as pas dy ditesh nuk do te keputet, asgje nuk do te ndodh, veçse nje qafe e thyer e pakeputur ne lak.

[deep_blue]

Ate dite kur nuk do t’i ndez makina, do te vonohet, do ta humb punen. Buze shkurorezimit gruaja do t’ia marre femijet ,do ta le vetem. Pa pune, pa grua dhe pa femije do te vendos te kaloje jeten si nje eremit.
Stacioni i tij i perditshem do te jete nje gyp kanalizimi i ujerave qe vijne nga malet perreth qytetit.
Do te vijne shume ekipe televizionesh ta marrin intervista nga ai, aty ne banesen e tij te re.
Pergjigjet e tij do te lene te kujtojne se ai ishte nje njeri shume inteligjent.
Me jeten e tij kane udhequr te paaftet, matrapazet ,askushat.
Cdo mengjes do te dale nga ai gyp i gjere kanalizimi ,do te shkoje te pije kafene e mengjesit me nje lule ne dore, per t’ia dhuruar kamarieres ne bar…

[deep_blue]

Ptuh.
Kjo te jete jeta valle? Tere jeten mbeti haxhi. As s'u mbaroi shtepi djemve , as vajzat nuk i martoi.Haxhi, thuana nje fjale. Ai po nderronte kokrrat e tespise. I kishte shkrepur te martohej edhe nje here.
Po te kisha para e dija se cilen do e merrja per grua. Helbete njeriu ne pleqeri i duhet dhe nje shoqeri e sado e vogel, sa per te nderruar nje dore muhabet.
pa çka se ai kurre nu pinte kafe.Ta pshurrsha muhabetin pa kafe. Njejte sikur ta puthesh nje te vdekur.
koha kishte ecur me te kater rrotat, haxhiu jo se jo. Disi edhe femijet e rritur percillnin ritet e tij.

Asnjerit prej femijeve te tij nuk i kishte shkelur kemba ne xhami.
Djali i madh i kishte ikur nga shtepia, edhe i dyti me vone i ishte martuar me nje te huaj, po haxhiu nuk po merzitej.
Edhe sot vijon te jetoje ne levozhgen e tij, pa muhabet , pak kafe dhe pa shoqeri.