Te japesh.

[deshmuesi]

Te dashur vellezerit e mij ne Krisht, Shtegetari dhe Livein ju pershendes.

Mendoj se ende ka dicka qe ti shtegetari nuk e ka kapur.
Sot ka mjaft kisha dhe predikuese, te cilet persa i perket besimit dhe shpetimit, fokusohen ne kendveshtrim jo te plote dhe themelor. Psh. Veprat i anashkalojne dhe me teper meren me shpalljen duke thene se, mjafton te besosh dhe je i shpetuar. Une e pranoj plotesisht se, shpetimi vjen prej beses, por nuk mund te ndalem ketu dhe ta quaj te mbaruar mesimin mbi besimin shpetues. Pali nuk shpalli vetem kaq, por ai vazhdoi te inkurajoje dhe te ndertoje kishen e Krishtit duke i udhehequr besimtaret permes shembullit te tij, drejt VEPRAVe te BESES.

Vepra e besimit eshte nje faktor vendimitar, i cili jo se na con ne shpetim, por na deshmon se jemi te shpetuar. Pikerisht ky eshte edhe thelbi i gjithe shkrimit tim. Po keshtu sa per veprat, ju perpiqeni ti shikoni ato vetem ne lidhje me kishen, por bibla na jep nje djapazon mjaft te gjere. Nje i krishter duhet te beje vepra te mira edhe jashte kishes, dmth. ne bote, dhe keto vepra nuk mund te jene direkt ne te mire te kishes. Kur ti punon ndershmerisht, kur ti ndihmon njerz qe nuk jane te krishtere e tjera gjera te ngjashme me to, te gjitha keto jane vepra te cilat vijne per shkak te beses ne Krisht. Pra perpiquni ta shikoni te krishterin jo si nje dicka funsionale vetem brenda kishes dhe kaq. NE jetojme ne LIRI, dhe lirjia jone nuk eshte vetem ne kishe. NE jemi te lire ne cdo vend dhe kudo.

Tani le tju them edhe njehere se, Vepra nuk eshte nje faktor qe ndihmon vetem kishen dhe kaq, ajo eshte dhe nje faktor TREGUES i BESIMIT tone nese ai eshte i vdekur apo i gjalle, gjithashtu ajo eshte edhe nje deftyes i beses tone ndaj njerzve te tjere rreth nesh, pavaresisht nese ata jane apo jo te krishtere. Une citova dicka nga Jakobi, por qe ju te bindeni me plotesisht se, veprat na jane dhene edhe per te deshmuar dhe vertetuar besen tone (nese eshte apo jo e vertet) ne Krisht, lexoni se cfare thote Jakobi tek kapitulli 2: (origjinali Grek). " DEfteme besen tende nga VEPRAT e tua, dhe une do te te DEFTEJ ty besen time nga PUNET e mija."

Shikoni pra se te deftosh BESEN tende e cfare lloi eshte, duhet patjeter VEPRA. Per mua Vepra e ben te dukshem dhe te prekshem BESEN. "Te japesh" eshte VEPER e Beses se gjalle, dhe burimin nuk e ka nga njeriu, por e ka nga Perendia i cili ju NDAVi te gjithve simbas deshires se tij. Prandja kush ka Krisht do te jape Krisht dhe kush nuk ka Krisht do te jape njeri.

Vellai juaj ne Krisht Deshmuesi

[marcus1]

Vepra e besimit eshte nje faktor vendimitar, i cili jo se na con ne shpetim, por na deshmon se jemi te shpetuar. Pikerisht ky eshte edhe thelbi i gjithe shkrimit tim. Po keshtu sa per veprat, ju perpiqeni ti shikoni ato vetem ne lidhje me kishen, por bibla na jep nje djapazon mjaft te gjere. Nje i krishter duhet te beje vepra te mira edhe jashte kishes, dmth. ne bote, dhe keto vepra nuk mund te jene direkt ne te mire te kishes. Kur ti punon ndershmerisht, kur ti ndihmon njerz qe nuk jane te krishtere e tjera gjera te ngjashme me to, te gjitha keto jane vepra te cilat vijne per shkak te beses ne Krisht. Pra perpiquni ta shikoni te krishterin jo si nje dicka funsionale vetem brenda kishes dhe kaq. NE jetojme ne LIRI, dhe lirjia jone nuk eshte vetem ne kishe. NE jemi te lire ne cdo vend dhe kudo.

I dashur vëlla Dëshmues, në parim jam dakort me shkrimin tënd, por ka diçka që nuk shkon dhe që dua ta sqaroj pak.

Sot në kisha i jepet shumë rëndësi individualizmit. Të Krishterit i mësohet se ai duhet të ecë në Zotin vetë në jetën e tij, të përballojë problemet vetë, të lutet vetë, të lexojë biblën vetë, etj si këto. Vetëm në këtë mënyrë i Krishteri kur të vijë në kishë do mundet t'i japë kishës. Kështu pra të Krishterëve u mësohet të luftojnë në jetën e Krishterë në mënyrë individuale dhe kur ata mblidhen në kishë, atëherë kisha do funksionojë saktë. Të krishterit pra individ i drejtohet gishti dhe i thuhet se çfarë duhet të bëjë apo të mos bëjë.

Unë jam në kundërshtim me këtë mësim. Jo se i Krishteri nuk duhet të ketë ecje personale në Krishtin, jo se i Krishteri nuk duhet të bëjë vepra të mira kudo që ndodhet, por se i Krishteri nuk duhet të ndjhet i vetëm në rrugën frymoore që ai bën. Çfarë dua të them me këtë?

Unë mendoj se qëllimi i Perëndisë në flijimin e Krishtit ka qenë lindja e Kishës. Perëndia nuk e dërgoi Krishtin që njerëzit të shpëtojnë. Kjo nuk do të thotë se ne nuk duhet të predikojmë shpëtimin, por predikimi vetëm i shpëtimit do të ishte gjysmak. Qëllimi i vërtetë i Perëndisë ishte lindja e Kishës, e cila përbëhet nga të shpëtuarit. Perëndia pra, punon, vepron dhe bën çdo gjë për Kishën dhe nëpërmjet Kishës. Perëndia kurrë nuk ka dashur të punojë për individin dhe nëpërmjet individit.

Ajo që dua të them pra është se kisha duhet të funksionojë në një mënyrë të tillë që të Krishterët të mbushen në frymë dhe kështu ata të mund të bëjnë një jetë plot Krisht në jetën e tyre individuale. Pra Dëshmues nëse mund të më kuptosh, ajo që dua të them është se jo se i Krishteri nuk duhet të ketë një jetë të mbushur me vepra të mira në jetën e tij personale, por se duke jetuar në nje jetë Kishe, ai do jetë i mbushur me vepra të mira.

Unë di shumë raste kur të Krishterët kanë dalë nga takimet e tyre kaq shumë të mbushur saqë ndërsa ecnin rrugës për të shkuar në shtëpi, ndjeheshin se ishin në qiell dhe jo në tokë dhe i jepnin vazhdimisht lavdi Perëndisë. Pra ajo që dua të them është se kur kisha funksionon ashtu si duhet, i Krishteri e ka më të lehtë të bëjë jetën e Krishterë, pasi i Krishteri mëson të jetojë nëpërmjet Krishtit që ka brënda tij.

Po përse sot theksohet kaq shume individualizmi? Pa dashur të gjykoj asnjë kishë, dua të them se kjo ndodh për arsye se sot kisha nuk mund t'i japë shumë gjëra të Krishterëve. Kur e vetmja gjë që të Krishterët bëjnë sot është që të ulen çdo të Djelë në mëngjes dhe të dëgjojnë një predikim, që në të shumtën e rasteve këto lloj predikimesh janë të tilla që i vënë në gjumë besimtarët, atëherë çfarë mund të bëjnë ata? Atyre u vihet një barrë e rëndë duke u vënë ligje dhe rregulla se si të jetojnë jetën e Krishterë.

Po sjell disa vargje nga Efesianët.

11 Vishni gjithë armatimin e Perëndisë që të mund të qëndroni kundër kurtheve të djallit,


12 sepse beteja jonë nuk është kundër gjakut dhe mishit, por kundër principatave, kundër pushteteve, kundër sunduesve të botës së errësirës të kësaj epoke, kundër frymërave të mbrapshta në vendet qiellore.


13 Prandaj merreni të gjithë armatimin e Perëndisë, që të mund të rezistoni në ditën e mbrapshtë dhe të mbeteni më këmbë pasi t`i keni kryer çdo gjë.


14 Qëndroni, pra, të fortë, duke patur në ijë brezin e së vërtetës, të veshur me parzmoren e drejtësisë,


15 dhe duke mbathur këmbët me gatishmërinë e ungjillit të paqes,


16 mbi të gjitha, duke marrë mburojën e besimit, me të cilën mund të shuani të gjitha shigjetat e zjarrta të të ligut.


17 Merrni edhe përkrenaren e shpëtimit dhe shpatën e Frymës, që është fjala e Perëndisë,


18 duke u lutur në çdo kohë dhe me çdo lloj lutjeje dhe përgjërimi në Frymën, duke ndenjur zgjuar për këtë qëllim me çdo ngulmim dhe lutje për të gjithë shenjtorët,

Zakonisht këto vargje intepretohen sikur individi, pra çdo besimtar në veçanti duhet të ketë veshur të gjithë armatimin e Perëndisë. Kjo gjë nuk është e vërtetë. Ne radhë të parë kjo letër i drejtohet një kishe, pra një grupi të Krishterësh dhe jo një individi. Në radhë të dytë të gjithë e dimë se dhuntitë ndahen në kishë dhe jo çdo person ka të gjitha dhuntitë e Frymës. Pra jo të gjithë kanë dhuntinë e ungjillëzimit, të besimit apo të lutjes. Ka persona që luten më shumë se të tjerë, ka persona që kanë më shumë besim se të tjerë, ka persona që njohin më mirë fjalën e Zotit se të tjerë, e kështu me radhë.

Pra është kisha si trup i gjallë që e vesh armatimin e Perëndisë, jo individi.

Gjithashtu do doja të thoja se kur themi se me anë të veprave tona të mira Kisha forcohet dhe rritet nuk e kemi fjalën vetëm për ata që janë të shpëtuar, por edhe për të zgjedhurit e Tij që vetëm Ai i njeh dhe që nëpërmjet dëshmisë sonë besojnë dhe bashkohen me Kishën.

[deshmuesi]

I dashur Livein.

Ndonse pak me vonese po pergjigjem, por ne kete shkrim ka pak paqartersi , ne lidhje me shkrimin tim.

Ju pepriqeni ta paraqisni kishen vetem ne nje kendveshtrim te vetem te vetme, duke mos hyre thelbesisht ne perberjen e saj. Ju e shikoni besimtarin ne kish vetem si nje "instrument" i cili mer fizionomi dhe identitet jo ne personalitetin e tij si individ, por ne numrin shumes. Keto mesime duan me teper njohuri dhe me teper pergjejgesi, sidomos kur ne i paraqesim ne nje forum te krishtere. Une jo se nuk jam dakort me ato qe ti thua, por nuk pranoj vetem kete kendveshtrim per te cilin ti mendon se eshte kryesor.

Si gjithmone shembulli im themeltar mbetet djali plangprishes. Jezusi flet ne menyre konkrete per nje INDIVID, se si ai erdhi perseri ne PAQE me atin e tij. Nese do te globalizonim kishen dhe te sfumonim individin, do te binim ne nje ser mesimesh te gabuara te cilat shume kisha tradicionale i mbajne si mesimet baze te tyre. Psh.Per orthodhoksit mjafton te jesh antar emeror i kishes orthodhokse, dhe kjo te ben automatikisht te shpetuar. Permes mesimit te bibles Perendia na meson se, ne para Zotit jemi persona individe, te cilet kemi nje perzgjedhje personale dhe jo kolektive,si dhe kemi besimin dhe vullnetin tone te lire. Pra ketu ky fakt ka shume rendesi per tu kuptaur drejt. Cfare ndodh me ne kur ne vijme ne KRishtin? Pikerisht ketu mer forme dhe persoanlitet idividualizmi yne, te cilin Perendia per asnje cast nuk e dhunon, nuk e perjashton dhe nuk neperkemb.

Po mar si refernce apsotullin Pal. Kush ishte Pali dhe cfare ai ishte para Krishtit dhe kishes se tij. Pali ishte nje individ ne te cilin vepronte personalisht Zoti Krisht. Por cfare vendi zuri Pali ne kishen e Krishtit? bibla thote se, Perendia na vendosi ne Trupin e tij ashtu sic ai deshi. Pra cdo person ( nenkupto individ) frymor te rilindur ne Krishtitn, Perendia e vendos atje ku ai do te mund te JAPE frytshmeri. Pikerisht ketu kemi te bejme me kontributin individual te personit, ne nje BASHKESI.

Neqofte se ne shohim vetem momentin e kontributit, dhe themi se kjo vjen per shkak te basheksise, atehere perjashtojme individin si person dhe keshtu e bejme gjysmake faktin kishe. Nese sheh Palin ne momente te ndryshme, kur kishat nuk ecnin brenda mesimit te KRishtit, ai ne menyre PERSONALE PERJSAHTONTE veten( individin personin) e tij nga kjo lloj "bashkesie", duke ju deshmuar atyre PESONIN e tij te themluar ne KRISHT. Ky fakt ka rendesi shume te madhe qe te kuptohet drejt prej ne te krishterve. Pali porosit bashkesine e galatise qe te qendrojne te GJITHE ne NJE MENDIM, dmth ne MENDIMIN e KRishtit. PRa te gjithe keta PERSONA te cilte ne thelb jane PERSONA ( individe) duke qene ne NJE mendim te vetem ne Krishtin , na tregojne dukshem BASHKESINE e Perendise. Vetem ateher kjo BASHKESI do te funksionoje totalisht brenda vullnetit te Perendise. Eshte e rendesihme qe te kutpojme se, ne, ne cdo cast para Perendise jemi PERSONA , dhe shpetimin, gjykimin apo bekimin e kemi jo si nje e mire qe vjen nga bashkesia, por nga berja personalisht e vullnetit te Perendise ne vete jeten dhe besen tone tek Krishti.

[marcus1]

Si gjithmone shembulli im themeltar mbetet djali plangprishes. Jezusi flet ne menyre konkrete per nje INDIVID, se si ai erdhi perseri ne PAQE me atin e tij. Nese do te globalizonim kishen dhe te sfumonim individin, do te binim ne nje ser mesimesh te gabuara te cilat shume kisha tradicionale i mbajne si mesimet baze te tyre. Psh.Per orthodhoksit mjafton te jesh antar emeror i kishes orthodhokse, dhe kjo te ben automatikisht te shpetuar. Permes mesimit te bibles Perendia na meson se, ne para Zotit jemi persona individe, te cilet kemi nje perzgjedhje personale dhe jo kolektive,si dhe kemi besimin dhe vullnetin tone te lire. Pra ketu ky fakt ka shume rendesi per tu kuptaur drejt. Cfare ndodh me ne kur ne vijme ne KRishtin? Pikerisht ketu mer forme dhe persoanlitet idividualizmi yne, te cilin Perendia per asnje cast nuk e dhunon, nuk e perjashton dhe nuk neperkemb.

Dëshmues, më duket se nuk më ke kuptuar drejt. Unë nuk kam thënë kurrë se të jesh anëtar i një kishe, automatikisht je i shpëtuar. Shpëtimi është diçka personale që mund të ndodhë tek besimtari nga mënyrat më të ndryshme. Kisha është e përbërë vetëm nga të shpëtuarit, vetëm nga ata që kanë pranuar Krishtin dhe janë rilindur nga Fryma. Për këtë nuk ka as edhe një dyshim.

Por cfare vendi zuri Pali ne kishen e Krishtit? bibla thote se, Perendia na vendosi ne Trupin e tij ashtu sic ai deshi. Pra cdo person ( nenkupto individ) frymor te rilindur ne Krishtitn, Perendia e vendos atje ku ai do te mund te JAPE frytshmeri. Pikerisht ketu kemi te bejme me kontributin individual te personit, ne nje BASHKESI. Neqofte se ne shohim vetem momentin e kontributit, dhe themi se kjo vjen per shkak te basheksise, atehere perjashtojme individin si person dhe keshtu e bejme gjysmake faktin kishe. Nese sheh Palin ne momente te ndryshme, kur kishat nuk ecnin brenda mesimit te KRishtit, ai ne menyre PERSONALE PERJSAHTONTE veten( individin personin) e tij nga kjo lloj "bashkesie", duke ju deshmuar atyre PESONIN e tij te themluar ne KRISHT. Ky fakt ka rendesi shume te madhe qe te kuptohet drejt prej ne te krishterve. Pali porosit bashkesine e galatise qe te qendrojne te GJITHE ne NJE MENDIM, dmth ne MENDIMIN e KRishtit. PRa te gjithe keta PERSONA te cilte ne thelb jane PERSONA ( individe) duke qene ne NJE mendim te vetem ne Krishtin , na tregojne dukshem BASHKESINE e Perendise. Vetem ateher kjo BASHKESI do te funksionoje totalisht brenda vullnetit te Perendise. Eshte e rendesihme qe te kutpojme se, ne, ne cdo cast para Perendise jemi PERSONA , dhe shpetimin, gjykimin apo bekimin e kemi jo si nje e mire qe vjen nga bashkesia, por nga berja personalisht e vullnetit te Perendise ne vete jeten dhe besen tone tek Krishti.

Ti po sjell vetë shëmbullin e trupit dhe të gjymtyrëve dhe megjithatë të shpëton të kuptosh rëndësinë e saj. Tani më lër të të jap një shëmbull. E zëmë se një trup është i sëmurë dhe kështu punojnë vetëm disa organe të trupit. Le të zëmë se për një arsye ky trup detyrohet të qëndrojë i shtrirë në krevat për një kohë shumë të gjatë.

Duke qene kështu këmbët nuk vihen në përdorim. Pas një kohe shumë të gjatë nëse ky trup do ngrihet në këmbë, ato do ndjehen shumë të dobëta dhe nuk do të funksionojnë si duhet. Ato nuk do kenë fuqinë që kishin dikur. Ky person nuk do mund të lëvizë lirshë.

Le të jap një shëmbull të vërtetë. Kam njohur një vajzë e cila është e sëmurë me zemër. Për shkak të sëmundjes në shkollë nuk bënte fiskulturë, nuk bënte ushtrime dhe nuk i lejohej të ecte shumë, pasi i rëndohej zemra dhe rrezikonte të vdiste. Sot ajo është rreth 30 vjeçe dhe ajo është shumë e dobët nga ana fizike. Ajo pothuajse nuk ka muskuj. Ajo lodhet shumë shpejt, pasi këmbët e saj nuk kanë fuqinë e një njeriu të zakonshëm.

Përse ka ndodhur kjo? Nga pasiviteti i disa organeve të trupit. E njëjta gjë ndodh edhe me kishën. Nëse në një kishë besimtarit i mësohet vetëm të ulet në karrike, të dëgjojë dhe të mos bëjë asgjë tjetër, ky besimtar nuk mund të jetë aq i stërvitur në gjërat frymore sa dikush tjetër që është aktiv në një kishë ku të gjitha organet e trupit funksionojnë. Nga pasiviteti i tepërt, ai do të dembeloset në gjërat frymore dhe do kërkojë gjithmonë t'i marrë gjërta gati nga pastori i tij, apo nga dikush tjetër.

Kjo gjëndje vëlla nuk është normale. Plani i Perëndisë ka qenë që të gjithë të jenë priftërinj në kishë. Të gjithë të merren me gjërat frymore në kishë. Por kjo gjë fatkeqësisht nuk ndodh sot.

[deshmuesi]

Po sjell disa vargje nga Efesianët.

11 Vishni gjithë armatimin e Perëndisë që të mund të qëndroni kundër kurtheve të djallit,


12 sepse beteja jonë nuk është kundër gjakut dhe mishit, por kundër principatave, kundër pushteteve, kundër sunduesve të botës së errësirës të kësaj epoke, kundër frymërave të mbrapshta në vendet qiellore.


13 Prandaj merreni të gjithë armatimin e Perëndisë, që të mund të rezistoni në ditën e mbrapshtë dhe të mbeteni më këmbë pasi t`i keni kryer çdo gjë.


14 Qëndroni, pra, të fortë, duke patur në ijë brezin e së vërtetës, të veshur me parzmoren e drejtësisë,


15 dhe duke mbathur këmbët me gatishmërinë e ungjillit të paqes,


16 mbi të gjitha, duke marrë mburojën e besimit, me të cilën mund të shuani të gjitha shigjetat e zjarrta të të ligut.


17 Merrni edhe përkrenaren e shpëtimit dhe shpatën e Frymës, që është fjala e Perëndisë,


18 duke u lutur në çdo kohë dhe me çdo lloj lutjeje dhe përgjërimi në Frymën, duke ndenjur zgjuar për këtë qëllim me çdo ngulmim dhe lutje për të gjithë shenjtorët,

Zakonisht këto vargje intepretohen sikur individi, pra çdo besimtar në veçanti duhet të ketë veshur të gjithë armatimin e Perëndisë. Kjo gjë nuk është e vërtetë. Ne radhë të parë kjo letër i drejtohet një kishe, pra një grupi të Krishterësh dhe jo një individi. Në radhë të dytë të gjithë e dimë se dhuntitë ndahen në kishë dhe jo çdo person ka të gjitha dhuntitë e Frymës. Pra jo të gjithë kanë dhuntinë e ungjillëzimit, të besimit apo të lutjes. Ka persona që luten më shumë se të tjerë, ka persona që kanë më shumë besim se të tjerë, ka persona që njohin më mirë fjalën e Zotit se të tjerë, e kështu me radhë.

Pra është kisha si trup i gjallë që e vesh armatimin e Perëndisë, jo individi.

Gjithashtu do doja të thoja se kur themi se me anë të veprave tona të mira Kisha forcohet dhe rritet nuk e kemi fjalën vetëm për ata që janë të shpëtuar, por edhe për të zgjedhurit e Tij që vetëm Ai i njeh dhe që nëpërmjet dëshmisë sonë besojnë dhe bashkohen me Kishën.

I dashur Livein. mendoj se nuk i jep nje shpjegim shume te qarte ketyre vargjeve qe Pali i drejton kishes ne Efes. Ti ngatron dhuntite me armatimin e Perendise. Armatimi eshte "koraca" PERSONALE e cdo INDIVIDI te rilindur kristjan, ndersa dhuntite jane fuqishmeria e Frymes qe i eshte dhene personave te caktuar per ndertimin e kishes se Krishtit. Tek Efesianet shohim se Pali i flet konkretisht cdo personi te bashkesise ne efes, duke ju treguar atyre se, ata duhet te veshin peronalisht kete "korace" te Perendise, e cila eshte dhene per te gjithe bijte e Perendise, qe ne fakt jane Trupi e Kishes se Krishtit. Nese do te ec me mendimin tend me duhet te mendoj se, mjafton qe te jesh anetar i kishes ku ben pjese, dhe automatikisht ti e kam mare kete "korace" te Perendise. Por a eshte i vertet ky fakt?

Qe te jete e kuptueshme le te shohim nje per nje te gjithe "armatimin" e Perendise. Pali ne shembull te tij ka mare nje LUFTETAR romak, dhe permes simboleve te ketij armatimi te luftetarit romak, ai i tregon Kishes dhe personalisht cdo te krishteri se si ai duhet me patjeter te veshe kete "korace" te dhene prej Perendise, ne menyre qe ai ti rezistoje kurtheve te te ligut. Pjeset perberse te kesaj korace jane: "Perkrenarja", qe eshte shpetimi. "Brezi", qe eshte e Verteta. "Parzmorja" qe eshte Drejtesia. "Sandalet", qe jane te mbathurit dhe gadishmeria per te perhapur ungjillin e Krishtit. "Mburoja", qe eshte Besa ne Krisht. "Shpata" e Frymes qe eshte fjala e Perendise. Pra Pali konkretisht na tregon VESHJEN personale te cdo besimtari individ ne kishe, i cili ne bashkesi me individe te tjere te te njejtit "lloj", formojne Kishen e Perendise. Duhet theksuar fort se, kete "korace" nuk e marim prej kishes, permes antaresimit tone ne te, por e marim persoanilsht prej Perendise, per nje QELLIM te caktuar, dhe qellimi eshte: te qendrojme personalisht ndaj cdo kurthi qe i ligu pregatit. Ndersa dhuntite jane fuqishmeria e cdo te krishteri, te cilat vijne prej Frymes se Shenjte, dhe jepen per te sherbyer bashkesise ne kishen e Perendise.

Nese Armatimi na duhet domozdoshmerisht si nje "pjese" PERSONALE per ti bere balle kurtheve te te ligut, dhuntite na duhen per ti sherbyer personalisht bashkesise ne te cilen Krishti na ka vendosur. Por mos valle ti mendon se une jam duke ngritur personin, dhe nga ana tjeter jam duke sfumuar bashkesine? Apsolutisht jo. Personi dhe bashkesia jane te lidhura aq persosmerisht, sa qe panjeratjetren ato nuk mund te ekzistojne. Pra une nuk jam duke quajtur si me te rendesishem personin, dhe si te parendesishem bashkesine. Te dyja keto ecin ne nje MENDIM, ne nje UNITET dhe ne nje BESE ne Krishtin. Ajo qe mbetet e rendesishme te dijme eshte fakti se, nuk duhet te ngatrojme vlerat e njerit krah me krahun tjeter.

Ja se si thua ti ne shkrimin tend:
" Pra eshte kisha e gjalle qe e vesh te gjithe armatimin dhe jo individi".
Une te them se, nese individi nuk do te veshe personalisht kete "korace" mbrojtese te Perendise, atehere, kisha del nje dicka apstrakte dhe inekzitente. Perse? Kjo sepse kisha perbehet nga GURE te GJALLE ( individe ), qe ne thelb jane persona te rilindur kristjane, te cilet ne menyre persoanla kane erdhur ne Krishti, kane pranuar Krishtin dhe jane bere PJESE e trupti te tij kishes. Pra une asnjeher nuk perpiqem te NDAJ ate qe Perndia ka bere NJE. Une deshmoj plotesisht ate qe Pali ju deshon efesianeve, kur ju thote: Vishni "Koracen" e Perendise, dhe kjo eshte nje thirje qe i drejtohet PERSONALISHT cdo te krishteri. Une nuk them se Pali ka ne qellim te tij totalisht vetem individin dhe aspak bashkesine. Por duhet thene se, Pali nuk e ndan INDIVIDN nga bashkesia, dhe nuk e sheh bashkesine pa pjesmarjen e individid.

Nje ushtar romak, te cilin Pali e mer si shembull, ka paisjet e tij personale, te cilat i jepen per pjesmarejen e tij ne beteje. Pra e perkethyer do te thote se, nese me eshte dhene Shpetimi, Besimi, Shpata e Frymes, Fjala e Perendise, Ungjilli i Krishtit e te tjera pjese te "koraces", te gjitha keto Jeuzis mi ka dhen personalisht mua ne menyre qe te jem nje luftetar i denje ne fushen e betjejes, per te mos humbur une personalisht perballe kurtheve te te ligut. dhe ajo qe deshmoj fuqishem eshte fakti se, te gjithe bijte e Perendise e kane veshur "koracen" e Krishtit, prandja dhe jane gjithmone fitimtare ndaj cdo kurthi dhe betje te te ligut.

Mbase u zgjata pak, por keto qe thashe mendoj se na ndihmojme shume, qe te kutpojme Individin dhe bashkesine ne Trupin e Krishtit.

[marcus1]

Dëshmues, kam përshtypjen se nuk ke lexuar shkrimin tim të mësipërm.

[deshmuesi]

Fort i dashur vella Livein.

Eshte e rendesishme qe permes diskutimeve te mesojme, duke mare gjithmone ate qe eshte e perendishme. Qellimi im ne kete shkrim nuk eshte tju kundershtoj ju apo dike tjeter, dhe kete ta bej per te ngritur vetveten. Aspak tek une nuk qendron nje gje e tille. Une e lexova me kujdes shkrimin tuaj, dhe ai ka ne qender te vet me teper kendveshtrimin tek bashkesia, si nje rendesi efondametale, ndersa individin ti e vendos ne nje plan me pak te rendesishem.

Persa ju perket kishave dhe menyrave se si ato e perdorin pushtetin e tyre, kjo eshte nje ceshtje tjeter. Ne kemi biseduar shume gjate per kete gje, dhe une mendoj se, gjithmone zeri qe duhet te digjoje dhe zbatoje i krishteri, eshte vetem zeri i Krishtit.

Po te tregoj nje episod te vogel. Ne kishen ku shkoj, gjithmone e me teper nuk ndjehem shume produktiv. Kur bej krahasimin e kishes ne Greqi ku une jetova per nje vit e gjysem dhe kesaj ketu ne Amerike ( qe kam shtate vjet), vertet qe shoh nje ndryshim te madh. Ne kishen e Greqise, jo vetem qe mu dha mundesia te sherbeja ne fjale, por pleqte e kishes gjithmone me inkurajonin dhe me jepnin mundesite qe uen te flisja, pasi dhurata( thoshin ata) na eshte dhene qe ta veme ne sherbim te bashkesise se Krishtit. Deshira ime per te vajtur regullisht ne kete kishe ishte pothuajse maksimale.

Ndersa ketu ne Amerike, edhe pse kam kerkuar te sherbej ne fjale, per mese tri here, vetem kam mare ca buzeqeshje dhe fjalen: do ta mendojme. Vertet une nuk e flas anglishten ne ate mase sa te predikoj, por kam patur rastin permes vellezerve te krishter shqiptare, te cilet e njohin perfekt kete gjuhe, dhe nisur nga ky fakt kam kerkuar qe te predikoj ne kishe. por.... Po keshtu edhe ne Greqi, kur kam kryer sherbesat e mia, ato jane bere permes perkthyesve te krishtere shqiptare. Perse valle ky ndryshim?! Atehere cfare duhet te bejme, te rime duar kryq sepse ne kishen lokale nuk kemi mudesi te sherbejm ne sherbese te fjales, pasi na mungon parashtesa Prof. e Doc. ? Jo. Ai qe eshte punetor i Krishtit, vreshti i Perendise eshte gjithmone gati. Une aktualisht drejtoj nje bashkesi familjare ne shtepine time, e cila e ka fillesen qysh ne momentin qe ne familajrisht pranuam Krishtin. Perfitoj tju them atyre qe jetojne ne Mass. USA. nese deshirojne te behen pjese e kesaj bashkesie familjare jane te mirpritur. Emaili im eshte: Deshmuesi2@yahoo.com

Le te vazhdojme Vella sherbesen tone edhe perems kesaj faqeje te internetit, e cila si gjithmone eshte nje mundesi per te dhene dhe mare mesazh prej Krishtit.

Deshmuesi

[marcus1]

I dashur vëlla, ti po më jep një pamje të qartë të kishës në të cilën ti shkon. Me sa kam kuptuar anglishtja jote nuk është aq e mirë, jo vetëm për të predikuar në atë kishë, por edhe për të kuptuar ato gjëra që predikohen atje. Kështu i bie që ti të shkosh çdo të Djelë në atë kishë, të ulesh në një vënd dhe të dëgjosh një predikim të cilin ka shumë mundësi që të mos e kuptosh të gjithin.

Gjithashtu ti thua se në shtëpinë tënde ti drejton një takim me shqiptarë. Tani të lutem shumë më thuaj diçka. Nëse ti nuk do kishe atë takimin në shtëpi, por e vetmja mundësi e jote do ishte që të shkoje të Djelave në atë kishën që ti shkon, a do të ishe i kënaqur me këtë gjëndje? Unë jam i bindur se edhe ti vetë do ta pranosh se nuk do ta duroje dot këtë gjëndje të mjerueshme dhe do bëje diçka për të dalë nga ajo.

A e kupton pra se sa e mërzitshme dhe sa e padurueshme është për një të Krishter që të mos bëjë asgjë tjetër veçse të ulet dhe të dëgjojë? E pra ti e din shumë mirë se nuk është pakica, por shumica e të Krishterëve që ndodhen në një pasivitet vdekjeprurës. Ti the se kërkove që të flisje në atë kishë ku ti shkon dhe ata nuk pranuan. Por unë po të them diçka tjetër. Le të zëmë se ata do të pranonin që ti të predikoje në atë kishë. Nëse ti do predikoje, do filloje të ndjeheshe mirë dhe çdo gjë do të të dukej në rregull, por unë po të them se vetëm çështja jote do ishte e zgjidhur, pasi anëtarët e tjerë të asaj kishe do ishin përsëri në atë gjëndje të mjerueshme që ti je tani.

Do thuash ti se edhe ata mund të kërkojnë të predikojnë, por ti e di shumë mirë se jo të gjithë kanë këtë dhunti. Atëherë si mund të zgidhet ky problem? Mjaft thjeshtë. Le të kthehemi tani në takimet që ti bën në shtëpi. A nuk janë atje të gjithë që ndajnë diçka? Të gjthë që flasin dhe ndajnë Krisht, dikush më pak dhe dikush më shumë?

A e kupton tani se pse unë i jap rëndësi shumë të madhe mënyrës se si funksionon kisha?

[Matrix]

Une aktualisht drejtoj nje bashkesi familjare ne shtepine time, e cila e ka fillesen qysh ne momentin qe ne familajrisht pranuam Krishtin.

I dashur vella,

Ajo bashkesi qe mblidhet ne shtepine tende, eshte nje shprehje shume e bukur e Kishes. Nje kishe organike, e ngrohte, familjare, ku ndahet Krisht.
Ajo duhet te vazhdoje te mblidhet, dhe te behet qendra e punes suaj.

Vetem, per nje gje te vogel dua te te korrigjoj, nqs me lejon.
Ti duhet ta lesh ate qe ta drejtoje Krishti, dhe te mos jesh aty ne pozitat e drejtuesit, por te ulesh ne nivelin e vellait te thjeshte. Une e besoj se ti dhe nqs drejton, e ben kete vetem nga dashuria, por anetaret e atij grupi duhet te mesohen te mos te te shohin ty si drejtues. Sepse nqs ata te shohin si drejtues, ata do mesohen ta marrin ushqimin nepermjet teje, dhe keshtu do krijojne nje lloj varesie nga ty dhe jo nga Krishti. Pra, ti kete duhet ta shmangesh.
Per te tjerat do te kujdeset vete Krishti, sepse Ai bekon ate pune qe fillon nga zemra te sinqerta, qe kane etje te zjarrte per Ate.

[deshmuesi]

Faleminderit vellezerit e mij te dashur per inkurajimin dhe kujdesin qe tregoni ndaj meje. Vertet eshte mrekulli e Perendise, qe te gjithne kujdesemi per njeritjetir. Falenderoj Zotin per vellezerit qe ai me ka dhene. Paqe dhe Hir ne Krishtin Jezus. Zoti ju bekofte.
Deshmuesi