Ditari i ndjenjave

[Nanushja]

ne diten e sodit nuk ujam me ajo qe isha e gezuar dhe e lumtur.......sot thuaj valla qe jam sot jam e molisur ..........as veten me nuk po e njoh ........dhembja ,pikellimi ,lotet jane bere shoke te mi kete te marte ........nuk po kam force qe te vazhdoje me tutje ........jam mbetur si nje njeri qe qe e ka humbur shpirtin ,jeten dhe gje me te vlefshme ne bote DASHURIN.

[*Dea*]

Ti zgjat duart poshte mengeve dhe mi kerkon. Une ti vendos nje nga nje ne duar. "Mi jep" me thua, lehtesohu". Dhe une ti vendos nje nga nje ne duar dhe te shoh ne sy nese mund ti mbash apo jo. Dhe ti me aprovon me veshtrim.
"Vendos akoma" me thua, "Lehtesohu" dhe une te besoj dhe vazhdoj vendos nje nga nje ne duart e tua, mekatet e mija.Ti sheh ne to, nuk jane shume ndryshe nga te njerezve te tjere. Nuk jane shume me ndryshe nga te tuat. Por njerezit kurre nuk i shohin mekatet e tyre nga jashte.Ose nuk i shohin kurre asnjehere. Jane pjese e tyre.
Papritur ti i ben nje "oh" dhe i leshon te gjitha mbi kembet e tua. Pluhuri qe ngrihet te futet ne sy. "C'pate qe me vure kaq shume" me thua. "Nuk ta mori mendja qe nuk i mbaja dot" Dhe une te shoh e habitur"Vete kerkove" te them. "po une nuk e dija qe ishin kaq te renda dhe te shemtuara" me thua " Ti e dije dhe me qellim mi vure ne duar, qe te me rrezoheshin" " Po une po i mbaja vete ato dhe nuk isha rrezuar " te them. "Me dukesh ndryshe tani" me thua.Ti iken.
Nuk di pse shpesh here te mendoj ty, kur kaloj prane kishave, ose kur te kujtoj me shfaqesh prane nje kishe, apo ulur ne nje nga stolat e salles aty brenda.Ka te beje kjo me ty apo me zanafillen?

[ash]

Kur kaloj prane kishave nuk te mendoj kurre...Te jete blasfemi valle ?

[Poeti]

Hapa dritaren e syve te mi, se bashku me mengjesin e mjegullt dhe provova te veshtroj ne largesi. Qudi edhe pse ishte mjegull veshtrimi im erdhi gjer tek ti...

[ash]

Nje dite me pare perjetova TE DIKURSHMEN...Me erdhi mire qe ai perjetim arriti te ty ashtu sic ishte. Por ti nuk e kuptove.Thjeshte e ndjeve. Mendove si gjithmone "ah sa i paqendrueshem eshte ky njeri!"...
Disa gjera para se te vdesin, zbukurohen vetiu per te fundit here. Instinktivisht. Mes perpelitjeve te agonise papritur shfaqet e bukura, sic ishte dikur, si nje feksje, si nje flash i fundit, si nje kujtese per ate qe po iken.Ishte perpelitja e fundit, e paqellimshme, e natyrshme, e pafajshme...
Ishte...nuri i vdekjes.

[Niagara]

Kalendari shenon te njejten date. Akrepat e ores s'kane levizur fare. E njejta dhome pa ndricim, kafeja ka te njejten shije. Per dreq e njejta enderr cdo nate (sikur te mund t'i ndryshohej fundi!). Cdo gje ne vendin e vet, ne po ate vend qe para nje shekulli, te njejtet fqinje te merzitshem, edhe shitesi i marketit po ai. Pasqyra tregon te njejten fytyre.
Kete nate do kthehem te fle me fytyre nga muri, i bardhe, i ftohte. Ndoshta, do mund ta ndryshoj fundin e endrres te pakten.

[Poeti]

ne diten e sodit nuk ujam me ajo qe isha e gezuar dhe e lumtur.......sot thuaj valla qe jam sot jam e molisur ..........as veten me nuk po e njoh ........dhembja ,pikellimi ,lotet jane bere shoke te mi kete te marte ........nuk po kam force qe te vazhdoje me tutje ........jam mbetur si nje njeri qe qe e ka humbur shpirtin ,jeten dhe gje me te vlefshme ne bote DASHURIN.

Ndryshimi i shpeshte i gjendjes agregate eshte dem per shendetin.
Ne kete dite dua vetem te jap nje sugjerim: Mendoni vetem pozitivisht, sepse vet jeta eshte negative.....

[Nanushja]

Flm i nderuar Poeti ,per sygjerim e dhene do te kem parasysh...........



.Pershendeje

[hajla]

ahh,qfar dite kam has sot? banale,edhe pse dukej nje diell i fresket ne shiqimin e dritares time, posaqerisht une nuk e ndjeja ate freski nga, nga se kisha dhimbje koke as qe kam hyr ne internet tani me duket qe mora veten nje qik,para pak kohe,vellau me telefonoi nga gjermania me ftoi te jem atje per vitin e ri,(nemesin e tyre)po une iu pergjigja shkurt, thash se nuk me duhet viti i ri (as ketu e as ne gjermani)!! ashtu? eee tani po ekuptoi pse ndjen dhimbje ne kok?! mir u ndegjofshim moter, tung tung...

[Poeti]

Ti mbrëmë nuk ishe me mua, mbrëmë nuk erdhe të më plotësosh zbraztësinë e shpirtit, edhe mbrëmë si shumë netë të tjera e fillova natën dhe e takova mëngjesin në vetminë time, pa ty pranë. Për qudi mbrëmë nuk të pash as në ëndërr, sikur të shihja zakonisht, ndoshta kjo sepse mbrëmë as gjumin gjumë nuk e bëra. Vallë mungesa jote në mëndjen time ndikoi që edhe gjumi mos të hyjë. Dhe si do të hynte në erresirën skëterrë që ikja jote e la pas vehtes, si ???