Ditari i ndjenjave

[Poeti]

Shiu që sonte po bie mbi qatitë e fjetura të qytetit, sikur po me lagë brendinë time dhe së bashku me këto pika shiu, po më përzihen edhe lotët që pandalshëm po i vërshojnë faqet e mërdhezura nga të ftohtët që kam në brendi. Dhe shiu, e as lotët nuk ndalojnë, sikur më kërcnojnë me vërshimën që po afron dhe sikur më thonë o ndalo lotët o të përfshiu vala, sepse Perëndia shiun nuk do ta ndal dot. Por, vallë meqë ka aq shumë fuqi , përse nuk e ndal shkakun që po më sjell lotët në faqe?

[hajla]

te kam then, se do te kujdesem per ty' deri ne pleqeri...e pastaj kush do kujdest per mua?!
ajo' vdekja e cila me rrin me afer, se jaka e kemishes!

hajla,

[hajla]

tere oret e dites ndjeva nje dhimbje koke,here pas here duke hapur internetin
si ta kaloja kohen po hiq se ,dhe me shum me behej e rendomte! ngase, nuk shiha anen pozitive nder poezin te cilen ekerkoja here pas here,nje numer i mbetur tek,ne merak isha...ndihem e brengosur,pse?!

hajla,

[Poeti]

Sot sërish e kuptova se sa afër e kemi vdekjen, vetëm një hap i vogël na ndanë nga ajo. Një shoqe e afërt, një kolege e punës, dje ishte me ne, dje qeshnim bashk, dje qanim së bashku hallet që kishim në punë, dje e ngacmonim njëri tjetrin, dje…por sot ajo më nuk është, sot ajo i dha lamtumirën kësaj jeta që aq shumë e deshi dhe aq shumë investoi në te, sot shoqja ime është e shtrirë në shtratin e vdekjes dhe pret që ata që e deshën për herë të fundit nesër të përshëndeten më te.
Një moskujdes, një lëvizje e gabur dhe u gjetën ajo dhe dy kolegë të saj ballë për ballë me vdekjen, për fat ata dy e tejkaluan tehun e hollë që jetën e ndanë nga vdekja, por ajo jo, atë vdekja e mori në krahët e saj dhe tani e shetit nëpër botën e amshuar, sot ajo më nuk është…
U preftë në qetësi dhe i qoftë i lehtë dheu!

[hajla]

Sot sërish e kuptova se sa afër e kemi vdekjen, vetëm një hap i vogël na ndanë nga ajo. Një shoqe e afërt, një kolege e punës, dje ishte me ne, dje qeshnim bashk, dje qanim së bashku hallet që kishim në punë, dje e ngacmonim njëri tjetrin, dje…por sot ajo më nuk është, sot ajo i dha lamtumirën kësaj jeta që aq shumë e deshi dhe aq shumë investoi në te, sot shoqja ime është e shtrirë në shtratin e vdekjes dhe pret që ata që e deshën për herë të fundit nesër të përshëndeten më te.
Një moskujdes, një lëvizje e gabur dhe u gjetën ajo dhe dy kolegë të saj ballë për ballë me vdekjen, për fat ata dy e tejkaluan tehun e hollë që jetën e ndanë nga vdekja, por ajo jo, atë vdekja e mori në krahët e saj dhe tani e shetit nëpër botën e amshuar, sot ajo më nuk është…
U preftë në qetësi dhe i qoftë i lehtë dheu!

I nderuar Poeti me keqardhje,per lajmin e hidhur!
ne fakt edhe me shum eshte,e prekshme kur e perjeton nga afer vdekjen e dikujt,ndaj koleges se juaj Poeti ngushllime,edhe pse nuk e patem te kjart nga qka? po si do qoft aq e ka patur momentin e fundit.
Ndaj duhet te jemi te fort' rreth rasteve kur jeta na i merr me te afermit, me te dashurit,e me te shtrenjtit...ku vetem kur na prek qdo njerit atehere ndihem te brengosur, ndoshta dhe per tjetrin, ndaj vdekja eshte e (till) mese e veqant,nga kjo nuk kemi ku te ikemi? dhe nga ti mshefemi ajo na gjen ku do!
ps.diku me par e kisha then dhe kte, qe as jaken e kmishes nuk e kemi me afer se (vdekjen)!
uroi qe sa me leht te kaloni dhimbjen ndaj koleges se juaj,rahmet past shpirti saj!

hajla,

[Poeti]

I nderuar Poeti me keqardhje,per lajmin e hidhur!
ne fakt edhe me shum eshte,e prekshme kur e perjeton nga afer vdekjen e dikujt,ndaj koleges se juaj Poeti ngushllime,edhe pse nuk e patem te kjart nga qka? po si do qoft aq e ka patur momentin e fundit.
Ndaj duhet te jemi te fort' rreth rasteve kur jeta na i merr me te afermit, me te dashurit,e me te shtrenjtit...ku vetem kur na prek qdo njerit atehere ndihem te brengosur, ndoshta dhe per tjetrin, ndaj vdekja eshte e (till) mese e veqant,nga kjo nuk kemi ku te ikemi? dhe nga ti mshefemi ajo na gjen ku do!
ps.diku me par e kisha then dhe kte, qe as jaken e kmishes nuk e kemi me afer se (vdekjen)!
uroi qe sa me leht te kaloni dhimbjen ndaj koleges se juaj,rahmet past shpirti saj!

hajla,

Mikja ime hajla,

Ne mengjesin e hershem, ne rruge per ne pune (nga Prishtina per ne kampin Bondsteel)koleget e mi perjetuan aksident te drejteperdrejte komunikacioni, ne te cilin kolgia ime vdic ne vend, kurse dy bashkeudhetaret e saj gjenden te shtrire ne spital.

[hajla]

Mikja ime hajla,

Ne mengjesin e hershem, ne rruge per ne pune (nga Prishtina per ne kampin Biondsteel)koleget e mi perjetuan aksident te drejteperdrejte komunikacioni, ne te cilin kolgia ime vdic ne vend, kurse dy bashkeudhetaret e saj gjenden te shtrire ne spital.

ashtu si eshte e then, dhe vdekja perfundo! dikush vdes dhe dikush shpeto..
dhe ni here,te them me gjuhen e (ambel gege) se mos u merzit miku Poeti.
ne shqiptaret jemi te mesuar,te ballafaqohemi me jeten keshtu...! gje qe, sa me shum na thjerr jeta, dhe me te fort na ben!

mir mbeteshit miku,i paq familjen dhe veten.hajla

[Hekurani1]

Ajo po me mungon sonte, njejte sic i mungon bora dimrit, njejte sic i mungon vapa veres, njejte sic i mungon shiu vjeshtes, njejte sic i mungon aroma e luleve pranveres...
Ajo po me mungon sonte dhe ndihem tmerresisht i vetmuar . S'e shoh dot neper dhome as hijen e saj...Eshte tretur pa nam e pa nishan.
Ajo po me mungon sonte
Sa do te deshiroja qe ta humbas betejen me pagjumesine, e te zhytem pafundesisht thelle ne endrrat e bardha, e ta perkedheli, ta shtrydhi e ta ndrydhi sic beja dikur...
Ajo po me mungon sonte dhe...
Ndoshta edhe une po i mungoj asaj

[[xeni]]

Me ne fund erdhi edhe Marsi...
Une e dija qe Marsi do vinte...çdo vit vjen Marsi. Por, kete vit do vinte se pse ashtu doje ti...lol.

[Hyllien]

Erdhi Marsi, erdhi Marsi,
ne nje dit', me vitn' qe shkoi.
Shkroi Xeni, shkroi Xeni,
vjet, sot, pak-kush e kuptoi.

(Se mos e fshin njeri se ndjenja jane dhe keto, te mos tallet njeri me ndjenjat e te tjereve.)

Te dashuruarit jane budallenj. Kaq, por kaq eshte vetem mendim, ti shtoj ndonje ndjenje, po nga t'a gjej?

Jane budallenj te veçante, nga ata qe cenojne vijen e holle qe ndan budallenjte nga gjenite. Ngjajne me te dytet sepse kane kuptuar thelbin e jetes, ngjajne me te paret sepse nuk e dine kete... Ndryshe nga te dy, nuk jane te vetmuar, ka dikush qe i kupton...Ndryshe nga te gjithe njerezit e thjeshte te cilet notojne si kufoma mbi oqeanin e jetes keta jane te dashuruar me pafundesite...Ç'budallenj! (Nuk u kerkoj falje atyre qe u fyen. )