Shkrime të Rrok Berishës

[Arb]

Koment

TË SHPËRNDAHEN FORMACIONET PARALELE SERBE

Edhe një sulm i serbëve u bë siç sulmuan edhe më parë. Kjo të bën të kuptosh se kriminelët serbë , pasi që nuk përballen me drejtësinë janë shumë
aktivë nëpër enklava, duke organizuar trazira të reja në prag të zgjidhjes
së statusit. Heshtja e ndërkombëtarëve ndaj prezencës së njësiteve
sekrete të sigurimit serb e të grupeve të armatosura serbe nëpër
enklava ,mundëson që kriminelët serbë ta gjakosin përsëri Kosovën. Ata
organizojnë rrahje, vrasje të shqiptarëve , por edhe të serbëve, që e kanë
kuptuar realitetin e ri në Kosovë. UNMIK-u e KFOR-I nuk duhet lejuar
barikadimet e kriminelëve serbë nëpër enklava e as në pjesën veriore të
Mitrovicës, sepse ata janë burim i së keqes.

Rrok BERISHA
Rrokberisha@hotmail.com

Këto ditë jemi dëshmitarë të një sërë sulmesh të ekstremistëve serbë që
bënë ndaj shqiptarëve në Kosovë , por vala e dhunës serbe këto ditë ka
filluar edhe ndaj shqiptarëve të Kosovës Lindore , Preshevë , Bujanovc
dhe Medvegjë. Sulmi më I ri , ku pësuan nxënësit shqiptarë, ndodhi vetëm
pesë kilometra larg kryeqytetit të Kosovës Prishtinës, ku është e
vendosur e gjithë elita ushtarake e politike vendore e ndërkombëtare.
Këto dhe rastet e mëparshme, kur sigurimi serb inskenoi vrasjet e serbëve
për t` ua veshur shqiptarëve.

Kjo nuk përputhet me deklaratat pompoze të
këtyre ditëve të përgjegjësve ndërkombëtar për rend e siguri se në Kosovë
mbretëron një situatë e mirë e sigurisë . Eprorët më të lartë u zotuan se
KFOR-i dhe policia e UNMIK-ut është në gjendje gatishmërie për të bllokuar
çfarëdo provokimesh. Dhe u zotua se " nuk do të tolerojë dhunë e as
trazira të reja" në Kosovë.

Është e çuditshme se si asnjëherë nuk i përmendin grupet e armatosura
paramilitare serbe, që janë shtrirë nëpër enklava serbe dhe në pjesët
veriore të Mitrovicës. Është një e vërtetë se me apo pa vetëdije, policia e
UNMIK-ut dhe qarqet relevante që merren me çështje të sigurisë në
Kosovë , që nga 1999 e këndej, lejojnë shërbimet e zbulimit dhe të
kundërzbulimit serb që të veprojnë lirshëm në Kosovë .

Mospërmendja dhe dhënja e "porosisë", por edhe mosndëshkimi i grupeve të armatosura dhe të shërbimeve serbe që manovrojnë duke e destabilizuar paqen dhe sigurinë në Kosovë , është një gabim i madh , qe nuk i kontribuon paqes e sigurisë në Kosovë , e as regjionit. Sepse kjo ka mundësuar që enklavat të jenë të stërmbushura me armë . Kështu, në zemër të Kosovës po rigrupohen për ta gjakosur Kosovën përsëri.

Këto njësite vrastare duan ta bllokojnë Kosovën. Është jologjike dhe e
dëmshme , por edhe e turpshme , që një grupi serbësh I lejohet ta bllokojë
rrugën nacionale dhe të gjuajë me gurë në prezencën e të dyja policive ,
UNMIK-ut dhe të SHPK-së. Grupet serbe , kur të duan mund ta bllokojnë edhe qarkullimin e policisë së UNMIK-ut, e mos të flasim për SHPK-në !!!

Kjo është e patolerushme ,dhe mund të sjellë reagime të palës shqiptare, sepse është e ditur se dhuna sjell dhunën, arma e kërkon armën, e këto të dyja sjellin vetëm të këqija. Prandaj edhe grupet e armatosura që muajt e fundit janë lajmëruar në Dukagjin dhe në pjesët e tjera të Kosovës mund t`ua kthejnë përgjigjen grupeve serbe vetë.

Armatosjen e serbëve në enklava , dhe në pjesën veriore të Mitrovicës po e
bën vetë shteti serb. Për nga numri, Kosova është rekord sa u përket
forcave të sigurisë ,veçmas atyre policore e ushtarake ndërkombëtare.
Pra,është vendi më i mbuluar me to, dhe duhet të jetë edhe vendi më i
mbikëqyru. Por, fatkeqësisht e çuditërisht, është edhe vendi më i
frekuentuar i shërbimeve të huaja sekrete. Këto shërbime më lehtë se në çdo
vend në regjion ,qarkullojnë e veprojnë shlirshëm së bashku me grupet e
armatosura kriminele serbe nga enklava në enklavë , të cilat po luajnë
rolin e njësiteve "mbrojtëse", dhe furnizuese të enklavave me armatim e
mjete të tjera të dhunës.

Policia e UNMIK-ut dhe KFOR-i, që janë këtu për stabilitet të qëndrueshëm
të Kosovës , duhet të veprojnë .Duhet t`i shpërndajnë formacionet
paralele të pushtetit dhe ato ushtarake të serbëve nëpër enklava , që
është e vetmja mënyrë e drejtë e inteërgrimit të serbëve në jetën politike
e institucionale të Kosovës . Demilitarizimi i enklavave dhe i grupeve
të armatosura , është hap i nevojshëm dhe i ngutshëm.

[Arb]

Koment

DECENTRALIZIMI

Nuk mund të bisedohet për decentralizimin pa u zgjidhur statusi përfundimtar
i Kosovës. Nuk do të ketë decentralizim as sipas recetës së Beogradit.
Duhet të jemi të gatshëm, që të mos bimë vetë para aktit të kryer: që me
gabimet tona t'i mundësojmë Serbisë të na imponojë zgjidhje. Kjo do ishte
hedhje e benzinës në zjarr, që do të kishte edhe çrregullime të reja në këtë
pjesë të Evropës Juglindore...

Rrok BERISHA
rrokberisha@hotmail.com

Ndër çështjet më të përfolura kohëve të fundit në Kosovë është procesi i
decentralizimit. Edhe pse është folur shumë për këtë formë të rregullimit
territorial të Kosovës, për shkak të rrethanave deri tash është bërë shumë
pak në këtë drejtim. Decentralizimi ( rregullimi territorial) në Kosovë,
tash për tash ka marrë karakterin e një fushate politike.

Sepse të gjithë jemi te vetëdijshëm se pa kushtetutë e ligj nuk mund të ketë ndarje territoriale në Kosovë, apo siç po e quajnë decentralizimin. Por, në
gjendjen në të cilën jemi ne decentralizimin, më së shumti, po e politizon
pala serbe. Serbët e Kosovës, të mbetur peng të politikës shovene të
Beogradit, decentralizimin po e shfrytëzojnë si mjet të realizimit të
ëndrrës së humbur për Kosovën, me moton më mirë diçka se hiq.

Më këtë, ata synojnë që përmes planit të tyre të decentralizimit, të bashkojnë të gjitha enklavat serbe, duke e bërë një lidhshmëri fizike dhe gjeografikë, e më vonë edhe politike të tyre, në një anësi, e cila do të funksiononte e dirigjuar nga politika shovene e Beogradit. Kjo është e papranueshme për palën shqiptare, por edhe për pakicat e tjera jo serbe, qe kanë gjetur perspektivën për të jetuar në shtetin e Kosovës.

Është e papranueshme edhe për ndërkombëtarët, sepse të gjitha qendrat e
vendosjes, hapur janë deklaruar dhe kanë dhënë porosinë: S`ka ndarje të
Kosovës, s`ka bashkim me ndonjë shtet fqinj,s`ka ndryshim të kufijve. Kjo
porosi është e qartë, dhe është sinjal i fortë që faktori ndërkombëtar de
fakto njeh pavarësinë e Kosovës.

Në realizimin e aksionit të kthimit të të zhvendosurve, duhet pasur parasysh edhe një fakt: të mos bëjmë diskriminim pozitiv. Që gjatë kthimit secili të kthehet në vendin, fshatin a qytetin e vet, në pronën e vet, e të mos lejojmë që serbet të grumbullohen nëpër enklava. Grumbullimi i qëllimshëm a fryrja e enklavave, duke u përpjekur që të shtohet numri i vendbanimeve në baza të pastra etnike, është i gabueshëm, i dëmshëm dhe jo i qëndrueshëm.

Si i këtillë, edhe decentralizimi nuk guxon të bëhet në baza etnike, siç e mendojnë e dëshirojnë serbët dhe politika e Beogradit. Kjo është edhe në kundërshtim me qëndrimet e faktorit ndërkombëtar, që po angazhohet për një integrim sa më të gjerë të pakicave. Pakicat nuk mund të integrohen e as të zhvillohen nëse mbesin të mbyllura nëpër enklava. Një formë e këtillë gjithmonë do të jetë burim i krizave, mollë sherri për sigurinë në Kosovë.

Loja që po përpiqen ta bëjnë serbët me decentralizimin, ngjason me atë në
Bosnjë, kur serbët e fituan si në bingo-Republikën Serbe. E gjithë
krrokatja e tyre dhe mospranimi i pilotprojektit të decentralizimit të
qeverisë së Kosovës, është alarmuese dhe të jep të kuptosh se Beogradi
zyrtar po përgatit një skenar të vaçantë, që do të shkaktojë reagime të
ashpra te shqiptarët.

E, kështu, pala serbe llogarit që të përfitojë duke
shfrytëzuar faktorin ndërkombëtar, që më në fund "një minutë në
dymbëdhjetë" të vendoset për decentralizimin, i cili synon të jetë bashkimi
i enklava serbe në një tërësi a në një formë më të zbutur e kantonizimit.
Si kushtëzim-lëshim pe,që është shumë e përfolur nga ana e palës serbe.

Serbët vendorë, me qëllim nuk po pranojnë pilot -projektin për decentralizim
të qeverisë së Kosovës, sepse i gjithë procesi menaxhohet nga Beogradit.
Çdo përzierje e Beogradit zyrtar drejtpërdrejt a indirekt, është i dëmshëm
për proceset në Kosovë dhe regjion. Qeveria e Kosovës duhet të jetë e
kujdesshme, që të mos bëjë hapa të ngutshëm në këtë drejtim.

Duhet ta pres zgjidhjen e statusit e pastaj me kushtetutë e ligj ta rregullojë edhe decentralizimin. Madje, askush nuk mund ta detyrojë qeverinë e Kosovës që decentralizimin ta kushtëzojë me zgjidhjen e statusit të Kosovës. Edhe faktori ndërkombëtar është i vetëdijshëm se decentralizimi nuk mund të realizohet pa u zgjidhur statusi, pa pasur kushtetutë e ligj.

Duhet përballur me raritetin duke vepruar drejt, e jo me eufori e pa arsye
të shëndoshë, vetëm për t'i hyrë në hatër dikujt, sepse këto janë gjëra
shumë të ndjeshme dhe gabimet eventuale vështirë se mund të riparohen.

Pra, faktori vendor duhet të jetë i një zëri dhe i një fjale. Nuk mund të
bisedohet për decentralizimin pa u zgjidhur statusi përfundimtar i Kosovës.
Nuk do të ketë decentralizim as sipas recetës së Beogradit. Duhet të jemi
të gatshëm, që të mos bimë vetë par aktit të kryer: që me gabimet tona t'i
mundësojmë Serbisë, të na imponojë zgjidhje. Kjo do ishte hedhje e benzinës
në zjarr, që do të kishte edhe çrregullime të reja në këtë pjesë të Evropës
Juglindore.

[Arb]

Veshtrim

Anton Çetta shëroi plagën tonë më të madhe kombëtare

Është mirë që përmendorja e këtij veprimtari, atdhetari e patrioti të
ngritet në ndonjë vend meritor, në qendër të Prishtinës. Ose para Institutit
Albanologjik, ku edhe ka punuar. Kështu do t'i bëhej atij një respekt për
atë që ka bërë në jetë.

Rrok BERISHA
rrokberisha@hotmail.com

Në luftën e madhe të shtyrjes me bërryla, që po bëjnë liderët e Kosovës se
kush po mund pozicionohet më mirë, dhe në kohën kur garohet për të
mbushur bagazh sa ma të madh të "meritave" për të gjitha këto që i kemi, në
fund të këtij viti ndjeva nevojë të madhe të përkujtoj një njeri të
çmuar të të gjitha fushave, e në veçanti të humanizmit dhe të bashkimit,
urtakun profesor Anton Çetta.

I qetë, gjithnjë buzagaz e që rrudhat e ballit ia shtonin krenarinë. I urtë e gojëmjaltë, i afërt dhe i kuptueshëm për të gjithë e nga të gjithë. shok e mik, që për çdo njerin gjente vend që të jetë i barabartë në sofrën e përbashkët shqiptare, duke mos ia mohuar askujt rolin e kontributin.

Profesor Antoni ishte ai që më kohë kishte kuptuar realitetin se në çfarë situate gjendeshin shqiptarët në ish-Jugosllavi, dhe nevojën për të shpëtuar kombin e vet nga e keqja më e madhe e kohës, por edhe nga plaga e rendë që për ditë e më shumë zgjerohej e shkaktonte dhembje e lot -hakmarrja. Angazhimi i profesor Anton Çettës për ta shëruar këtë plagë të rëndë që dita- ditës shkatërronte qenien tonë kombëtare.

Ai këtë e ndjente si obligim prej një intelektuali, studiusi dhe
atdhetari, duke mos kursyer asgjë nga vetvetja. Angazhimi i profesor
Antonit në këtë fushë, që kishte sa karakter human aq edhe patriotik, ia
kishte shtruar vetes për obligim e kurrsesi për të bërë karrierë për t'u
ekspozuar.

Pos shumë veprave me rëndësi të madhe për kulturën tonë, dhe
kontributit në arsim, Anton Çetta i doli në ndihmë popullit të vet atëherë
kur e kishte më së vështiri. Kur Kosova u ripushtua me tanke nga Serbia.
Profesor Antoni e kuptoi nevojën se shqiptarët duhej të bëheshin sa më
unikë.

Dhe të mos e mbronte shqiptari shpinën nga shqiptari, por të
bashkoheshin në një front të përbashkët kundër armikut shekullor. Pajtimi
duhej të bëhej me falje. Pra, duhet çrrënjosur hakmarra. Shi për ketë,
profesor Anton Çetta i pari e përkrahu një grup studentësh nga Peja, me
në krye Nurie Zekajn.

Atëherë filloi aksioni më i madh patriotik e humanitar: pajtimi i gjaqeve dhe ngatërresave në Kosovë. Krahas profesor Anton Çettës ishin edhe shumë intelektualë e prijës fetarë, si profesor Zekerija Cana, Don Lush Gjergji, Hoxhë Kokruku-Kosova, Kajtaz Reci, Xhevat Kryeziu, etj. Kjo ishte arma më e madhe kundër pushtuesit serb. Qe nga kjo kohë edhe filloi mobilizimi i përgjithshëm kombëtar në luftë kundër Serbisë.

Me pajtimin e gjaqeve, rrënjosjen e hakmarrjes fituan të gjithë në Kosovë.
Me këtë edhe u bë bashkimi kombëtar. Ishte ky sinjal edhe për Serbinë se
shqiptarët e Kosovës kurrë nuk do të pajtohen me robërinë. Pas pranverës së
madhe të pajtimit të prirë nga profesor Anton Çeta, sipas veprimtarit të
kohës Tadej Rodiqi, në Kosovë kanë rënë për 70 për qind veprat penale.

Pra, Kosova po përgatitej për ta luftuar armikun. Dhe të gjithë ata që deri
në atë kohë ishin të hasmuar mes vete, dhanë besën për pajtim, që ishte edhe një pajtim kombëtar dhe luftë për liri. Vepra e profesor Anton Çetës është e qëndrueshme po aq sa është edhe ky popull.

Sepse ai ishte një fanar që në errësirën e kohës shndërriti rrugën drejt së vërtetës, drejt bashkimit të shqiptarëve në realizimin e synimeve të tyre shekullore. Veprës së profesor Anton Çettës duhet dhënë hapësirë dhe publicitet më i madh. Është mirë që përmendorja e këtij veprimtari ,atdhetari e patrioti të ngritet në ndonjë vend meritor, në qendër të Prishtinës. Ose para Institutit Albanologjik, ku edhe ka punuar. Kështu do t'i bëhej atij një respekt për atë që ka bërë në jetë.

[Brari]

Arb i nderuar!

Ju uroj juve dhe krejt atdhetareve si ju Gezuar nje Vit te ri plot prosperitet per ju e per Kosoven dhe popullin e saje!
Uroj qe Presidentin ta kemi shendosh dhe kte vit qe vjen e dasht Zoti dhe shum vjet tjera!

RTP nuk po e shoh..

Gezuar te gjithve juve !

[Arb]

Në trevjetorin e vrasjes së kolonel Tahir Zemajt

Për Kosovën luftoi dhe për të u flijua

Kolonel Zemaj ishte ushtaraku që frymoi sipas institucioneve të Republikës
së Kosovës, dhe njohu si të vetmin komandant suprem presidentin e dalë nga
vota e lirë në mars të vitit 1998, dr.Ibrahim Rugovën

Rrok BERISHA

Është i rëndë çdo fillim janari. Është i rëndë si shkëmbi, si plumbi ,një
datë që për çdo vit kalendarik përsëritet në kalendar. Qe të përkujton
ngjarjen më të hidhur në historinë e re të Kosovës. Vrasjen, e komandantit
në liri, vrasjen qyqare nga pusia në pabesi. Vrasjen e kolonelit të Alpeve
Shqiptare- Tahir Zemajt. Ne ketë rast, këta rreshta do t'i shkruaj në emrin
tim dhe të gjithë bashkëluftëtarëve, ushtarëve dhe shokëve të kolonelit, ne
emër të atyre që sy patrembur luftuan shkuan, duke i shkaktuar humbje e
viktima me të mëdha në të gjitha betejat, që së bashku me kolonelin dhe
eproret e tyre profesionistë luftuan në mbrojtje të identitetit kombëtar
dhe të çlirimit të atdheut-Kosovës së robëruar. Është kjo ditë përkujtimi me
plot dhembje,kur para tri vjetësh, kriminelet të motivuar politikisht,
mjaftë mirë të paguar, por edhe të shtyrë nga xhelozia profesionale, në
pabesi, shprazën breshëri plumbash mbi trupin e pambrojtur të kolonel Tahir
Zemajt, duke i shuar jetën eprorit tonë të respektuar e të dashur. Çmenduria
dhe urrejtja patologjike, bashkë më jetën e kolonelit, mori edhe dy lule.
Vrau edhe djalin Enisin,e kushëririn Hasan Zenajn, që ishte luftëtar e
veprimtar i forumit Rinor të LDK-së.
Dhembja për kolonel Tahir Zemajn, për eprorin e urtë, është e madhe edhe sot
pas tri vjetësh, është e madhe për gjithë ata që dinë ta vlerësojnë
kontributin e tij, që i dha luftës çlirimtare nën uniformën e UÇK-së dhe
kontributin e madh që i dha paqes. Kjo dhembje sado që rëndon, nuk mund ta
mposhtë krenarinë e gjithë atyre që në kohërat më të vështira për
shqiptarët kishin fatin që në ballë të kolonës, në ballë të luftës
çlirimtare, ta kenë një ushtarak të karrierës si kolonelin. Ushtarakun e
guximshëm, ushtarakun e qëndresës, njeriun që shpresën e humbur të popullit
falë strategjisë e shndërroi në shumë fitore. Kolonel Zemaj ishte
ushtaraku që frymoi sipas institucioneve të Republikës së Kosovës, dhe njohu
si të vetmin komandant suprem presidentin e dalë nga vota e lirë në mars të
vitit 1998, dr.Ibrahim Rugovën. Pse kombin tonë në faza të rëndësishme e
përcjell i njëjti fat. Dora e zezë antishqiptare, e vrau në pabesi edhe
Ministrin e Mbrojtjes të Republikës së Kosovës në Tiranë, komandant Ahmet
Krasniqin. E njëjta dorë e krimit goditi në paqe edhe kolonel Tahir Zemajn,
ashtu si shumë patriotë e veprimtarë të rezistencës kombëtare ndër shekuj
Fate të njëjta të njerëzve të mëdhenj. Kriminelet e motivuar politikisht,
disa herë patën organizuar atentate kundër kolonelit. Por, patën dështuar në
shumë prita. Dora tradhtare si çdo herë bijtë e kombit shqiptar i vrau
vetëm nga pusia, pas shpine, natën në mënyrën më qyqare. Por, kjo farë e
keqe e krimit mashtrohet se kurrë nuk mund ta vrasin veprën e kolonel Tahir
Zemajt, e as idealet e tij për pavarësinë e Kosovës, sikurse nuk mund e
vranë as ushtrinë e tij, sikurse nuk mund ta vrasin as ushtrinë e Kosovës, e
as pavarësinë e saj. Vepra e idealet, se bashku me shpirtin fisnik e
luftarak të kolonelit, është e rrënjosur në shpirt e zemër e mendje të të
gjithë atyre që Kosovën e dëshirojnë të lirë e të pavarur. Është frymëzim
për punë të mëtutjeshme për ardhmërinë.
Kriminelët që vrasin, shëtisin të lire, sepse këto tri vjet është bërë
shumë pak për kapjen e tyre. Por, një ditë, maskat do të binë. dhe
drejtësia do ta thotë fjalën e vet.
Kot mendojnë këta kriminelë se do të mbrohen. Kriminelët dhe urdhërdhënsit
e tyre, pa marr parasysh se në ç`pozitë janë, një ditë janë të gjykuar të
dështojnë. Ata do t'i zërë gjaku,loti, vuajtja e qindra e mija shqiptarëve
të pafajshëm që u martirizuan për liri, dhe e qindra të tjerëve që u vranë
në pabesi pas luftës.
Ata do t'i gjykojë e drejta, që është fuqia më e madhe.
Ushtarakët,bashkëluftëtarë e bashkëpunëtorë të kolonelit, njohin vetëm një
datë- 28 dhjetorin,datën e lindjes. Po nuk ka datë të vdekjes. Katër janari
nuk i ka vrarë idealet e komandantit e as të ushtarëve të tij, sepse
kujtimet për të gjithnjë mbetën të freskëta,e vepra dhe porosia e tij,
mbetët udhërrëfyese për ne.
Prandaj, sot, në tre vjetorin e vrasjes, të gjithë ne, miqtë, shokët,
bashkëluftëtarët e kolonelit, duhet dhembjen ta zëvëndësojmë me krenarinë.
Që plogështinë të shndërrojmë në qëndresë e mospërkulje para farës se bimës
së keqe, para ideologjisë se kuqe majtiste. Para shërbimeve sekrete, që kanë
vërshuar si këpurdhat pas shiut. Hidhërimi dhe dhembja për kolonelin, duhet
të na i kalit shpresat për një të ardhme më të mirë, për ndërtimin e një
Kosove të pavarur. Për ngritjen e ushtrisë së Kosovës, sipas standardeve të
NATO-s. Këtë e dëshironte edhe koloneli ynë. Nga kjo del edhe porosia:
Kurrë mos të bëhem hyzmeqarë të së keqes, e as pjesë e tradhtisë. Në këtë
mënyrë, mund ta mbrojmë krenarinë dhe kujtimin që ishim ushtarë nën
komandën e një ushtaraku të karrierës të kalibrit të lartë. Ishim ushtarët e
parë të ushtrisë së rregullt shqiptare të Kosovës, ushtrisë që nën
udhëheqjen e kolonel Tahir Zemajt, doli fitimtare në shumë beteja, si në
Loxhë, në Llukë e në Lug të Baranit. Dhe ndër më të rëndësishmet është
beteja humanitare për shpëtimin e popullatës civile. Këto komandanti Tahir
Zemaj me të drejtë ia dhanë epitetin e komandantit legjendarë të Alpeve
Shqiptare.


Koment

SA (S) ËSHTË ZGJIDHJE "BUNKERIZIMI" POLITIK I KOSOVËS?


Kosova këtyre viteve u përball me shumë akte të rënda të krimit të
organizuar politik e ekonomik. Bosët e këtij lëmi, mjaft profitabile, janë
mjaft aktivë. Këta janë të "bunkerizuar" dhe që të mos "hapen" dyert e
"bunkerit" të së vërtetës që do t'i godasë, janë në gjendje që të
bashkëpunojnë edhe me djallin, vetëm e vetëm qe të mos u zbulohen e të
vazhdojnë punën dhe qëllimet e veta, si ato në rrafshin politik, edhe
ekonomik. Këtë gjendje në Kosovë e ka bërë më të rëndë mungesa, por edhe
moszbatimi i ligjeve ekzistuese.

Rrok BERISHA

Shteti dhe politika shqiptare me dekada ishte e bunkerizuar. Nga ky virus i
bunkerizimit, edhe pas një dekade në demokraci, me vështirësi po
tejkalohen pasojat e një sistemi totalitar. Nga kjo me vështirësi të mëdha
po shkohet në krijimin e parakushteve për një shtet ligjor e të vërtetë
demokratik, të lirë dhe transparent. Ne mungesë të ligjit, bartësit e të
keqes, ata që demokracinë e shfrytëzojnë si mbulesë të qëllimit, armën më
të fortë e kanë "kritikën" e ashpër deri në sharjet ndër me brutale,
secili kundër secilit. Në mungesë të fakteve konkrete, kjo gjë mbetet vetëm
një "alarmues " në ajër, që prish njerëzit mes vete.

Kosova këtyre viteve u përball me shumë akte të rënda të krimit të
organizuar politik e ekonomik. Bosët e këtij lëmi, mjaft profitabil, janë
mjaft aktivë. Këta janë të "bunkerizuar" dhe që të mos "hapen" dyert e
"bunkerit" të së vërtetës që do t'i godasë, janë në gjendje që të
bashkëpunojnë edhe më djallin, vetëm e vetëm që të mos u zbulohen e të
vazhdojnë punën dhe qëllimet e veta, si ato në rrafshin politik, edhe
ekonomik. Këtë gjendje në Kosovë e ka bërë më të rëndë mungesa, por edhe
moszbatimi i ligjeve ekzistuese. Njëra ndër kushtet e bashkësisë
ndërkombëtare është edhe çështja e sigurisë së qytetarëve, dhe ajo sa Kosova
e pavarur mund të jetë shtet i së drejtës për të gjithë qytetarët e saj.
Por, edhe me marrjen e ingerencave të dy ministrive, sa do të jetë e aftë që
drejt dhe pa paragjykime politike të kryejë punët dhe obligimet e tyre? Sa
do të jetë puna e këtyre ministrive transparente, dhe se a do të
"bunkerizohen " në vetvete këto ministri dhe puna e qeverisë, siç po e
kërkon Serbia? Derisa elita e lartë e Serbisë, kohët e fundit ka ndërmarrë
fushatë diplomatike, ajo po mundohet që ta bëjë "bunkerizimin politik" të
Kosovës. Mbyllja në vetvete a "bunkerizimi politik i Qeverisë së
Kosovës"( si ndaj faktorit vendor dhe atij ndërkombëtar), do të jetë gabim
fatal. Kosovës, si pozitës, ashtu edhe opozitës, në këtë moment, i nevojitet
një transparencë e sinqertë dhe e besueshme, që do të shërbejë si faktor i
stabilitetit politik. Kosova më shumë se kurrë, sot ka nevojë për një
konsensus të gjerë e të përbashkët brendapërbrenda faktorit politik
shqiptar. Kjo edhe do sjell siguri dhe unitet, që Kosovës i nevojitet më
shumë se sa shërbimet sekrete partiake. apo zënkat hileqare .! Bunkerizimi
politik i Kosovës nuk është në dobi as të pozitës e as të opozitës.
Pozita duhet të jetë e hapur ndaj elektoratit të vet dhe të aleatëve të saj
politik, që është mundësia e vetme e avancimit të vlerave reale që i
kanë,e me të cilat edhe janë paraqitur në programet dhe fushatën zgjedhore,
gjë që ka ndihmuar të mbushen kutitë e subjekteve të tyre. Kjo u ka
mundësuar ardhjen në pushtet. Përmbushja e premtimeve ndaj elektoratit,
është bazë e fortë për stabilitet dhe fitore te re. Sepse, në Kosovë tash
elektorati nuk mund të bindet me "vlera " e fjalor ideologjik, por vetëm më
punë konkrete. Është e mira së mirës që përditë e më shumë po perëndon koha
e frazeologjisë dhe bindjeve ideologjike. Baza nga edhe vijnë votat, është
bërë përcaktuese-a vlerësuesi më i mirë i punës së secilit subjekt politik,
e që më vëmendje përcjell çdo lëvizje në të mirë a ngecje eventuale.
Sepse baza dëshiron t`i shpërblehet vota, mundi dhe kontributi. Baza nuk ka
dëshirë që të zgjedhurit e saj të " bunkerizohen" e të mos jenë
transparentë, e të papërgjegjshëm në veprimet e tyre. Ata kanë nevojë dhe
synojnë një jetë më të begatshme dhe më funksionale, që mendojnë se do ta
arrijnë përmes punës së të zgjedhurve të tyre. Kosova nuk ka nevojë për një
shtet e as për një qeveri të "bunkerizuar", por për një shtet vlerash
demokratike e humane, një shtet me një pushtet të ligjit, të njëjtë për të
gjithë qytetarët, për të gjitha subjektet politike. Për një pozitë
politikisht të qëndrueshme e transparente, e jo të "bunkerizuar" në vetvete
dhe ndaj opozitës.
Më ketë edhe do të hapte pushtetin në bazë dhe në popull, duke e bërë
qytetarin- votuesin bartës te aktiviteteve dhe subjekt të zhvillimit
ekonomik dhe politik. Hapja, transparenca do të eliminonte edhe elementet
paralele të "sigurimeve të shteteve " të huaj dhe hutinë që ka futur në
popull, rastet shumë të përfolura të verbimeve sekrete partiake, të cilat si
gjithmonë më shumë po u sjellin sherr partive politike se sa siguri. Si të
këtilla këto shënime sekrete, janë paraqitur si mollë sherri edhe
brendapërbrenda subjektit ku veprojnë. Sepse vetë puna e tyre është
përcjellë me krijimin e grupeve dhe fraksioneve brendapërbrenda, duke
privilegjuar njërin a tjetrin krah. Këto shërbime sekrete partiake,
drejtpërdrejt ndikojnë edhe në "bunkerizimin " dhe nuk japin hapësirë
për zhvillimin dhe zgjerimin e subjektit politik, duke mbyllur transparencën
e funksionarëve të lartë të subjektit, pra ato ndihmojnë dhe preferojnë
bunkerizimin politik të partive politike. Bunkerizimin eventual të partive
në pozitë shumë mirë mund ta shfrytëzojnë partitë opozitare, në formën më të
thjeshtë e të natyrshme, duke u lëshuar në aktivitet në bazë. Në ketë rast,
subjektet opozitare e kanë me lehtë që edhe gënjeshtrën ta përdorin si të
vërtetë.

[Arb]

Koment
TË NDARË

Ata që u flijuan për te njëjtat ideali, nuk duhet te ndahen në krah e parti
politike. Ne mbledhjen komemorative për tre vjetorin e vrasjes se Kolonel Tahir Zemajt, mungoi hierarkia e Koalicionit Qeverisës, Kryeministri, funksionar të AAK-së , të TMK-së, SHPK-së, dhe si gjithnjë opozita. Edhe, sikur te ishin të përziera drejtpërdrejt apo indirekt në vrasjen e Kolonelit, burrat e timat kur kanë vrarë, mbështet në Kanun kanë shkuar për kry shendosh.Kolonel Tahir Zemaj ishte një figure e lartë ushtarake, gjithmonë kishte qellim bashkim e jo ndarjen.!

Rrok BERISHA
rrokberisha@hotmail.com

Në Kosovë, në mungesë të një ligji , në të cilin përcaktohen roli dhe vlera
e figurave me peshë kombëtar, data e ngjarjet më rendësi kombëtare, madje edhe akademitë përkujtimore të dëshmorëve e martirëve të kombit shënohen ndaras.

Varësisht se kush është organizator, mund ta mendosh sakte se
kënd mund ta gjesh aty. Është brengoseshe edhe fakti , se edhe ngjarjet që organizohen nga organi më i lartë i shtetit Presidenca, bojkotohen përherë nga Opozita, TMK-ja,SHPK-ja,madje edhe nga pjesëtaret e Koalicionit Qeverisës.

Një ndarje e këtillë, e dëshmoreve dhe heronjve, e atyre që benë e dhanë shumë për Kosovën, u pa edhe në mbledhjen Komemorative me
rastin e shënimit të katër vjetorit te vrasjes së Kolonel Tahir Zemajt, por
edhe ne shumë komemoracione e manifestime te tjera te mëparshme të
organizuara nga kjo hierarki e shtetit te Kosovës.

Kjo ngjarje e rendë asnjë qytetare te Kosovë s nuk e lëne rehat, se athua kush e vravë vetë Kolonelin, djalin e tij Enisin dhe nipin Hasanin, duke ia mbyllur kështu derën.

Dhe, kjo mos pranin e disa figurave tash ne qeveri te jep të mendosh:
Ndoshta nuk mund prezantojnë , të duket Logjike se ata qe drejtpërdrejt e vranë apo urdhëruan vrasjen e tij nuk vinë ngërzit e as përfaqësuesit e
subjekteve që mund të jenë të përzier drejtpërdrejt apo indirekt në akt
makab.

Por,në një të kaluar jo fort të largetë realiteti e ka tregua të kundërtën.. në të gjitha rastet enigmatike qe supozoheshin qe na i kishte bërë " armiku", ishin prezent elita e te dyshimtëve (ata që kishin dhëne urdhër apo mbështetur vrasjen) madje edhe pse ishte luftë, ata vetë por edhe shërbim i tyre, le qe kanë prezantuar por edhe e kanë organizuar ceremonitë mortore për viktimën, duke e varrosur me Ceremoni madhështore si hero.

Nëse ne këtë takim komemorativ,si gjithëherë mungoi opozita, atëherë
subjektet që janë në koalicionin qeverisës, më AAK-në, grupi i pakicave G + l dhe pakica turke,është dash te ishin ne ketë mbledhje komemorative. Sepse e kishte organizuar Presidenca dhe sipas marrëveshjes presidenti është edhe i tyre, sepse edhe ata e kanë votuar.

Arsye tjetër është se kolonel Tahir Zemaj ishte e është simbol i vaçant i shtetit të Kosovë. Përfaqëson idealelet sublime të popullit shqiptarë të Kosovës, si komandant i parë i ushtrisë së rregullt të Kosovës. Njeriut që më shumë se çdo kush tjetër,(edhe më shumë se ata që shtyheshin me bërryla për tu ulur ne vendet e pare) i ka njohtë dhe respektua institucionet dhe votën e popullit, viktimë i të cilave qëndrime është.

Kolonel Tahir Zemaj nuk i takonte asnjë partie politike , kishte simpati
për LDK-në,e PSHDK-në. Ai e ndente veten ushtarak të vertetë të pa
politizuar. Si i tillë thellë në shpirt e ndjente se i takon Kosovës , me
Kosovën përfshinte te gjithë popullin dhe spektrin e gjerë politik.

Andaj gjithmonë përkushtim kishte bashkimin e jo ndarjen, luftën për çlirimin e Kosovës e jo vëllavrasjen, ngritjen e një ushtrie profesionale të aftë për tu ballafaquar më sfidat e kohës për ti del zot Kosovës , e jo të formacioneve ndëshkues , të grupeve me bindje politike e të ekskuadrillave vrastare, të shërbimeve te fshehët pranë partive politike, shërbimeve qe vrajë e ndajnë popullin e Kosovës.

Mashtrohen të gjithë ata që mendojnë se duke i ndarë dhe anashkaluar në këtë formë figurat meritore te kombit, si Kolonel Tahir Zemajn, nuk i bëjnë shërbim askujt e as subjekteve të tyre.

Secili luftëtarë e patriot, i cilit do krah që thuhet që është, ai ka dhen kontribut për çlirimin e Kosovës, dhe si i tillë, ai nuk duhet ti takoj asnjërit subjekt politik por gjithë Kosovës. Edhe kolonel Tahir Zemaj, edhe Kolonel Ahmet Krasniqi, edhe Sali Ceku ehe Agim Ramadani, edhe Adem Jashari, edhe Zahir Pajaziti edhe shumë e shumë të tjerë, si dhe të gjithë martiret e dëshmoret e masakrës së Reçakut, të Izbicës, martirizimi i familjes Adem Jashari, masakra e Mejesa, të gjitha këto janë simbole të shenjta të historisë së lavdishme të Kosovës.

Janë simbole dhe i takojnë gjithë shqiptarëve andej e këndej kufirit .
E kuptoi se ne këtyre kohë më se vështiri , madje madje raste raste gati me vështire se me shkuan, është lufta e disa njerëzve që veten po dëshirojnë ta shpallin flamurtarë të proceseve. Dhe e gjithë sakrificën e tyre po e po e shfrytëzojnë për te marr pushtet , për të berë marketing më këto figura të nderuara dhe sakrificën e tyre. Dhe mjerisht për te përçarë dhe ndarë popullin.

Shënim i datave dhe figurave meritore te kombit duhet rregulluar më ligj. E kjo done punë e përkushtim vlerësim real te kontributit të secili, pa marr parasysh a ishin ushtarë a epror te FARK-ut, apo te njësiteve që te tjera. Më rendësi është të vesohet se kush çka bëri për Kosovën, dhe kur ishte kur populli i sajë e kishte me se vështir.

A ndihmoi luftën , a bënte biznes më shkaun a ishte strukur ne ndonjë vend azilant politik duke hanger makran të ndihmave. Sepse është e vertetë se tash na u ka zëne fryma nga atdhetar e patriotët. Veç Kolonel Tahir Zemaj sa "bashkëluftëtaret " i kishte pas unë si njeri prej tyre dhe mik I ngushtë I tij po mbetem i habitur. Madje edhe ata që e lanë veten ne ditët më të vështira po rrahin gjoks për patriotizëm ne emër te tij. .!

Pra është koha, që mos ti lajmë dëshmoret, veprimtaret e meritort me një thes me koloboraconistet e dikurshëm që të nxjerrin sytë me patriotizëm, me hajdut, vrasës, spiunë dhe ata qe nënë uniformen e UCK-së kanë bërë krime nder më të ndryshëm.

Pra ketë nuk duhet marr si fushat kundër UCK-së, por si të vetmin elemte që mund të bashkoj, të gjithë luftëtaret e lirisë, dhe te hedh dritë ndajë gjithë atyre luftëtarëve që janë lëne pas dore ne sajë të bryllave nga joluftetaret dhe matrapazët .

Sepse Shqiptareve nuk u bën nderë që të kremtojë dhe përkujtojnë ndaras. Sepse ne akademinë përkujtimore për Kolonel Zemajn, ushtarakun më të shquar të ushtrisë së Kosovës është dashtë të ishte prezent dhe ti bene nderim edhe pozita dhe opozita.

Edhe TMK-ja dhe SHPK-ja, se të dyja duhet të janë pjesë e
institucioneve të Kosovës dhe si te tilla, le për Kolonel Tahir Zemaj qe
ishte ushtaraku me i njohur i UCK-së, dhe njeriu që i pari në vepër zbatoi urdhrat e Ministrit të Republikës se Kosovës dhe Kushtetutën e Kosovës duke hyr më shokë në Kosovë, për të organizuar luftën mbrojtës dhe çlirimtare, por është dashtë te ishin prezent sepse kjo akademi mbahej ne emër të Presidentit të Kosovës, dhe jo ne emër të asnjë partie.

Por as kjo nuk na befason sepse tash jemi mësuar që TMK-në e SHPK-në ma shumë ta shohim në tubime private të partive politikë ,që fatkeqësisht po ndikon në ndarje dhe hendeqe, ne vend që të jene shembull i bashkimit. Figurat e veçanta të kombit duhet të jenë pika të bashkimit,të kenë një emërues dhe mesazh të përbashkët: Te bashkuar mund te jemi vetëm duke respektuar vlerat e vërteta.

[Arb]

Ipeshkvit Imzot Mark Sopi

Pusho në paqe shkëlqesi

17 janar 2006 /TN

Më 18 maj 2005, më përkushtim, e krenari prej një shqiptari, më gjuhen e argumenteve të bollshme, e të pa kontestueshëm, dëshmoi para kongresit amerikan. Duke mbrojtur Pavarësinë e Kosovës, si të vetmin faktor që do të stabilizoi ter rajonin e Ballkanit.

Ai më argumente e hodhi si të pa vertetë, propagandën serbe për fundamentalizmin shqiptar, duke i lartësuar lartë vlerat dhe tolerancën fetare te shqiptarët.

Shkruan: Rrok BERISHA
RrokBerisha@hotmail.com

Shugurimi për priftë më 1968, pastaj emërimin famullitarë në Zllakuqan 1974 dhe rrugëtim e tij deri ne emërimin për ipeshkëv 1996 nga selia e shenjët Vatikani, Imzot Mark Sopi e kishte kuptuar, si thirrje te Zotit, për sakrificë, për fe, komb e Zot.

E këto sfida ishin te një pas njëshme. Por qe i tejkaloi, si një atdhetarë e udhëheqës i mirë i Kishës Katolikë në Kosovës.

1. Sfida e parë, e nder më të rëndësishme, për Imzot Mark Sopin ishte, përballja më të gjitha të këqijat e padrejtësitë që i bëheshin me dekada popullit shqiptarë në Kosovë nga pushteti sllavokomunist në një anë, dhe ruajtjen e grigjës se vetë, drejt rrugës se vërtetë te zotit, në anën tjetër.

Më emërimin i Imzot Sopit, në krye te Ipeshkvisë së Kosovës, më 1996, si trashëgimtarë të ipeshkvit dhe patriotit të madh të çështjes kombëtare Imzot Nikë Prelës, ishte punë e obligim pak sa e vështirë. Rruga të cilën duhet ta ndjek edhe Imzot Mark Sopi , nuk do të ishte aspak e lehtë. Ishin këto vite të rënda për Kosovën, më plot sfida, në një kohë dhe rrethanë shumë të renda për veprimtari.



Por, Imzot Mark Sopi arriti, më përkushtim të ndjek rrugën e paraardhësit të tij. U bë, jo vetëm udhëheqës fetar i mire, por edhe udhëheqës kombëtare. Kur shqiptaret u ngritën ne rikthim të identitetit nëpërkëmbur kombëtar fetar nga sistemi komunist si në Kosovë ashtu edhe në Shqipëri, Imzot Mark Sopi, ishte i pa kursyer dhe u bë zëdhënës i kërkesave të shqiptarëve, duke internacionalizuar çështjen e Kosovës dhe te drejtën e shqiptarëve për pavarësi.

Në çdo hapë, në çdo takim, brenda dhe jashtë, dëshmoj se shqiptaret janë një komb, kanë një gjuhë e një gjak, ata nuk janë, as terrorist dhe as fundamentalist, por si për nga kultura , ashtu edhe orientimi i takojnë civilizimit Evropian.

Ishte i aftë që kurdo paraqitej nevoja më gjuhen e fakteve të argumentojë luftën e drejt të shqiptarëve të Kosovës për liri e pavarësi.

Duke ua dalë përpare dhe kundërshtuar gjithë propagandën serbe, qe shqiptaret i quante terrorist e fundamentalist dhe kundër civilizimit evropianë.

Imzot Mark Sopi arriti të dëshmojë në qendrat e vendrojës dhe në Vatikan, se shqiptaret dëshirojnë pavarësinë dhe bashkimin ne familjen Evropian, e kurrsesi të formimit të një shteti të ri Islamik, në Evropë, siç e paraqitke dhe parqet edhe këto ditë propaganda serbe.

2. Sfida të renda , për Imzot Mark Sopin ishin vitet 1997-1998-1999 . Si të shpëtohet populli shqiptarë i pa mbrojtur, të cilit I kanosej zhdukja nga makineria vrastare e Beogradit. Lutjet dhe korrespondenca më çarqet relevenate të qendrave të vendosjes,e veçmas me Vatikanin, ishin dy detyra parësore. Kishte vendim të prerë.

Secili famullitar në Kosovë duhet të qëndroj në famullinë e vetë, pranë popullit të vet pa dallim, në luftë e në zjarr. Objektet e shenjta, Kishat Katolike, të jenë vende për të gjithë shqiptaret pa dallim. Mos largimi, ishte edhe një sfidë tjetër, informimi më i drejtpërdrejt, i botës më barbarinë e makinerisë vrastare serbe në Kosovë, duke shpërthyer kështu bllokadën informative të pushtuesit serb.

Imzot Mark Sopin, ishte kundër shpërnguljes se shqiptarëve. Këtë plagë të rendë e të kamotshme të kombit, e kishte përjetuar edhe familja dhe bashkëkombësit e tij dekada më parë. E dinte peshën e rëndë të kësaj shpërngulje. Gjatë vizitave nëpër famulli, ndjente dhembje kur fshatrat të tera ishin përgjysmuar. Kjo i shatonte dhembje te madhe në shpirt. Edhe pse ishte i vetishëm për të gjitha rrethanat, skamjen, varfërinë e pa perspektivën e të rinjve. Në shumë biseda më ta, e njëjta temë, si të pengohet shpërngulja, të ringjallet jeta në çdo mjedisi, në çdo famulli.

I vetëdijshëm për numrin e madh të familjeve, e të te rinjve shqiptarë, që jetonin e vepronin në Evropë e më gjerë, Imzot Mark Sopi,së bashku më selinë e Shenjet bënë shumë, që diasporën mos ta lëne pa bari shpirtëror e kombëtar, arriti ta zgjeroi e profilizoi rrjetin e priftërinjve shqiptarë, duke hapur qendra katolike shqiptarë nëpër shtete të ndryshme, të Evropës e deri në Amerikë.

Imzot Sopi u përball edhe më njerëz të pa moralshëm, që kurrë se kishin njohët e as dashtë Zotin e as fenë. Gjithmonë ishte bari i mirë, më butësi e buzagaz i pranonte, edhe pse ishte njohës i mirë i veprimtarisë së tyre anit Zot e anit fe. Shpesh në buzagaz u thoshe:” Për besimtaret e mi dhe në emër të Ipeshkëvis se Kosovës ka kush flet”.

Edhe kur keqpërdorej emir i tij në ekstrem , Imzot Mark Sopi, prapë ishte i qetë, nuk reagonte publikisht, sepse dëshironte ta ruante qetësinë njerëzore dhe humanitetin, duke u bërë shembull i përvujtnisë dhe sakrificës. Por, përdorte fjalët e Krishtit: “Fali o zot se nuk dinë se çka janë duke bërë”.

3. Koha e pas luftës më pasoja të mëdha dhe çështja e mbijetesës gjithë shqiptare, e mundonte shumë Imzot Sopin. Edhe ne ketë fushë u përpoq e bëri shumë. Karitasi shqiptarë i ndihmuar nga shoqatat si motra dhe donatorë trokiti pa dallim në çdo shtëpi nevojtare.

Thoshte “Te gjithë ne jemi bit e Zotit.” U ndihmuan të gjithë, si në ushqim,veshmbathje, ne medikamente mjekësore, në rindërtim të shtëpive të djegura e të shkatërruara. E veçanta ishte se ndihmoi edhe ngritjen dhe rindërtimin e disa Xhamive, të shkatërruara nga lufta. Kosova arriti ta merr veten, ta kaloj fazën e emergjente.

4. Për Imzot Mark Sopin Shenjtërimi dhe lumturimi i humanistes Shqiptare Nënë Terezës, kishte rendësi te veçantë kombëtare, duke kaluar kufijtë e konfeksional. Ndërtimi i një Katedrale për Shenjtëroren Shqiptare, në Kryeqytetin e Kosovës ishte imperativë kohë. Më këtë dëshirë të nisur e mbetur ne gurthemel edhe shkoi Imzot Mark Sopi. Sa e sa here patë than:”

Ndërtimi i Katedrales në Prishtinë, që i kushtohet humanistes dhe shenjtërores shqiptare Nënë Terezës, është më shumë se një objekt i zakonshëm sakral, i kultit. Është lidhshmëri e së kaluarës historike më të tashmen, zbardhje dhe kthim ka identiteti i shqiptarëve”.

Ngritja e Katedrales në Kryeqytetit e shtetit të Kosovës, për Imzot Mark Sopin kishte edhe një rendësi tjetër të veçantë. Në Prishtinë duhet të rikthehet selia e Ipeshkevisë së Kosovës. Kjo do jetë edhe qendër diplomatike, sepse më njohjen formale të pavarësisë , në Kosova do të ketë lidhje të drejtpërdrejta si me shtetet e tjera te Evropës e botës ashtu edhe me Vatikanin.

Për Imzot Mark Sopin edhe përgatitjet e mundimshme, rreth fillimit të ndërtimit, e veçmas të vemjes se gurit themeltar të ndërtimit të Katedrales “Nënë Tereza” në Prishtinë, ishte edhe një sfidë e madhe, qe vdekja e pa pritur nuk e lejoj që ta përballoi.

Për gjitha këto, meriton të falënderojmë për gjithë veprën e madhe që ka bërë për shqiptaret, si ne rrafshin fetar dhe atë kombëtar. Andaj ishte shumë i qëlluar vendimi i Presidentit Ibrahim Rugova që dita e varrimit të tij të jetë ditë zi për Kosovën. Sepse me humbjen e tij Kosova dhe shqiptarët kanë humbur një bari të vyeshëm të grigjës.

Shpirti i tij pushoftë në paqe.

[Arb]

Sa për te mos harruar

TITO DHE NASERI

Deri në revolucionin Egjiptit, kur edhe vjen Naseri në pushtet, në Egjipt
jetonte e vepronte një diasporë e madhe shqiptare prej rreth 96 mijë
shqiptarë. Jugosllavia e Titos në Naserin që të shaketrroj mbretërinë e
Mbretit Faruk më prejardhje Shqiptare, por pati ndikim edhe në atë që të
shkatërroj mërgatën e fuqishme shqiptare, duke mos lejuar lobizimin e sajë,
për të mirën e shqiptarëve në trojet e tyre etnike .

Rrok BERISHA!
Rrokberisha@hotmail.com

Është e keqe nëse harrohet e kaluar e dhembshme historike e kombit tonë,
dhe ajo e kaluar nuk përdoret për të kuptuar se çfarë fushate asimilues
në shekullin e kaluar benë armiket e kombit fqinjët tanë tanë.

Ajo e kaluar e dhembshme , na benë ta kuptojmë një realitet te hidhur se patëm më shumë armiq se miq dhe se në saje të verbërisë sonë politike-ideologjike e religjioze, armiket e kombit sy mbyllas i shërbemë dhe shpërblyem si miq. Në shfletim të historis, e kaluare e dhembshme më përplasi në Egjiptin e largëte dhe ne mardhenejt e shkëlqyeshme te Titos e të Naserit.

Ketë e shkruaj që tu përkujtoj një brez gjeneratash, veprimin e tyre ne te
kalurën si internacionalist të përbetuar, të cilët me gjithë qenien e tyre
jetuan dhe u munduan qe ta zbatonin ne vepër vëllazërim bashkimin ne mes
te popujve jugosllave dhe popujve tjerë vëlla.

Madje këta njerëz ishin në top formë edhe atëherë kur më qindra mija shqiptarë mga dhuna shtetërore e keti Vëllazërim bashkimi , më dhunë dëboheshin nga trojet e tyrë për në Anadoll.

Qe nga vite 1948 e këndej shqiptarët, kudo qe grindeshin ne trojet
e tyre etnike ishin të përndjekur nga langoret e UDB-ës e të SHIK-ut.
Kështu nacionalistet ndjekëshin e burgoseshin ne Jugosllavi , por nëse
arrijnë te kalojnë ata e njëjta I priste edhe në Shqipëri. Për atë gjithë
patriotet , atdhetaret, ata që u munduan për çështjen shqiptare përjetuan
më të keqën e më të zezën, nga komunistet Jogosllavo-Shqiptar. Shërbimet
sekrete te këtyre dy shteteve ,i kishin shpallë luftë të koordinuar edhe
diasporës shqiptare, duke e ndjek hap pas hapi, por edhe duke vrarë patriot
e atdhetar ne pabesi.

Pjese e kësaj historisë të dhimbshme, është edhe mërgata shqiptare e
Egjiptit, e cila ne vitet e "50-ta ishte mjaftë mirë e organizuar dhe
koordinuar, e qe dhente kontribut te madh për çështjen epa zgjidhur
shqiptare , e cila kishte mbetur nene prangat e ideologjisë komuniste
sllave dhe hyzmeqare të verbër shqiptarë.

Më 1952 ne Egjipt fitoi Revolucioni Egjiptian. Ky revolucion ishte
shkatërrimtar për mbretërinë e deri atëheshme të Mbretit Faruk, I cili
kishte prejardhje shqiptare. Rrëzimi i Mbretit Faruk përmes Revolucionit-,
edhe për mërgatën shqiptare ne ketë shtet, qe numëron hiq më pak se 96 mijë shqiptarë , vini ditë gjithnjë me te vështira.

Deri sa ishte me fron mbreti Faruk, shqiptaret ne Egjipt kishin gjetur strehim dhe mbështetje dhe lirshëm mund te merreshim me aktivitetin e tyre atdhetar e patriotike,të cilët shuheshin nga malli për atdhe, dhe lirinë rij , te ndarë e te coptuar, nga komunistet.

Dhe në ketë kohë kemi një diaspore mjaftë të fortë shqiptare, te aftë te lobizuar, që bene një fuqi mjaft të madhe intelektuale ne ndihmë çështjes se atdheut.

Por, me ardhjen e Naserit në krye të shtetit të Egjiptit, e sidomos më
përmirësimin e mardhenjeve në mes të Jugosllavisë së Titos dhe te Egjiptit
te Naserit, edhe gjendja e diasporës shqiptare , qe ishte ne ketë shtet prej
diku rreth 96 mijë shqiptarë, u be shumë e vështirë.

Nga frika e kësaj diaspore Tito kishte kishte arritur te ketë ndikim në Naserin, që të ushtroj dhunë shtetërore ne shkatërrimin e kësaj bërthamë . Naseri ketë edhe nuk e kishte te vështirë sepse kishte tash një ndjenjë antishqiptare, qe nga Mbreti Faruk.

Por që mardhnjet gjithnjë e me te mira të Titos e te Naserit. Kështu shteti Jugosllav i Titos dhe i Rankoviqit ,si dhe sigurim Jugollsav, tash kishin më lehtë që të veprojnë , te realizojnë gjahun ndaj diasporës shqiptare, ne ketë vend "mik" e më pas te painkuadruar.

Në anenë tjetër propaganda e Jugosllave, kishte arritur që ta ngrisë
autoritetin e Naserit si miku më I mirë dhe me I dashur e me I besueshmi I
Titos dhe popullit Jugosllav. Mjerisht kjo propagandë , kishte lanë gjurmë
të mëdha edhe të një pjesë e shqiptarëve , të cilët e çmoni dhe vlerësonin
lartë Naserin dhe kontributin e tij, përkundër asaj që kishte bërë dhe qe
bënte ndaj diasporës shqiptare.

Nga kjo simpati , edhe shumë shqiptarë,pagëzuan fëmija e tyre me emrin e Naserit, edhe atë duke u mburrur dhe dëshiruar që ata të bëhen burrështetas te aftë e te mirë si Naseri. Dhe ne atë kohë deri sa Naseri mitizohej ne Jugosllavi por edhe tek një pjesë e e shqiptareve.

Edhe përkundër asaj se edhe shteti I Naserit si ai I
Jugosllavisë , që me vonë bën lidhjen e shteteve te painkuadrura, u benë
kundërshtar të përbetuar të shqiptareve si ne jugosllavi , por edhe në
diasporë, e kjo vazhdoi deri ne shkathim.

Në anën tjetër ne Kosovë rriteshin femijte e shqiptarë me përplot krenari
për emrin e kryetarit e te mikut Naserit. Të atij Naseri qe shketrroi
dinastinë Mbretërore me përardheje shqiptare dhe të diasporës së madhe në
numert dhe te fortë shqiptare. Me siguri edhe sot ndoshta ka nostalgjik, te
Naserit, te cilin e adhurojnë atë dhe kohen e artë të TItos dhe Naserit, por
te me falin.

Nga ajo kohë asgjë nuk mund te ndërrojnë, përpos emrit, port ë
kujtosh të keqen që na është bërë , është shumë mirë, sepse te pamundëson që të përsëritësh gabimet, e disa inetenacionalistve, bit e te cilëve edhe me
emra të Nasrit por edhe pa emra të tij,dukshëm janë avancuar, në Kosovën e
pas luftës, po si babalarret e tyre ne ishin Jugosllavinë e Titos. Populli
thotë, dikujt gjithmonë I shkon kungulli mbi uji. Të presim e te shohim...

[Arb]

Koment

TRE GISHTAT E PAKICAVE .

Në luftën për shkatërrim të institucioneve të Kosovës, nga 1998-ta e deri
ne përfundim te luftës 1999, Millosheviqi dorë të djathtë kishte edhe
pakicat jo serbe në Kosovë. Ne emër të "shkeljes se të drejtave" të këtyre
pakicave, ai i mobilizoj ato në formën më të vrazhdë
propagandistike,diplomatike, logjistike dhe në luftë te vërtetë kundër
shqiptarëve. Pakicat e diskriminuara pozitivisht deri në atë kohë dhe sot,
qeveria serbe i shtrydhi dhe i la si limon te tharë edhe në bisedimet e
Rambujesë. Këto i pat përfshirë në delegacionin serb.! Dihet se kush ishin
përfaqësuesit e ketyrë pakicave, edhe Romet qe rebelohen ne prag te
zgjidhjes se statusit te Kosovës kishin përfaqësuesin e vet. Edhe këta
ishin aktive gjatë luftës, ne krahun e ekskudrilave vrastare te
Millosheviqit , ku qenë rekrutuar dhe kryen punë nder më të ndyta. Nuk
harrohen lehtë, as tre gishta lartë të këtyre pakicave, në shenjë te
fitores serbe, por as shenja me gisht rreth qafe, që simbolizonte rrezikun
, të gjithëve do u presim në fyt.

Rrok BERISHA
rrokberisha@hotmail.com

Shqiptaret e kanë vështirë dhe nuk duhet ta harrojnë të taluren e rendë, e
cila duhet te shërbej si udhë rrëfyese për ardhmërinë . Janë të
paharrueshme, vitet e rend te okupimit, dhe fyerjet deri ne skajshmëri qe i
bënë një pjese e pakicave , që në Kosovës falë vullnetit te mirë të
shqiptareve ishin avancuar ma mirë se askund ne ndonjë shtet tjetër te
Evropës.

Por ajo e mirë që shqiptaret si shumicë , kur ishin në pushtet ua
bene pakicave duke i avancuar net e gjitha aspektet, shqiptareve iu kthye
bumerang -për të keq , në kohën më të vështirë, atëherë kur Serbia më dhunë suspendoj të gjitha institucionet e Kosovës, dhe shqiptaret i pruri në
pozitë mjaftë të vështirë për të mbijetuar si komb.

Edhe fillimi I luftës në Kosovës , pakicat jo serbe nuk i mbushi mend. Ato le që përkrahnin aparaturën represive shtetërore serbe kundër shqiptarëve, por edhe haptazi dolen ne anën e tyre.

Gjithmonë me mbeten te freskëta kujtimet e Tre gishtave te ngritur lartë të pakicave jo serbe dhe te pakicës Rome në lagjet e Prishtinës, dhe storejet e ndryshme në TV në rrafshin e Kosovës dhe në Mitrovicë. Këta Tre gishta te tyre, ngiteshin ne shenje te fitores se makinerisë okupues vrastare serbe,ne shenjë te përkrahjes së kësaj fitoreje të "përjetshme" të okupatorit sllav.

Krahas këtyre tre gishtave këto pakica, kishin edhe një shenje rishtues, vrastarë, që ndjell gjak dhe te keqe, që shtinte mllef, tmerre dhe kërcenim, ishte gishti rreth qafës , që simbolizonte së të gjithë shqiptarët do ti prejmë ne fyt. Dhe nga policia, paramilitaret e ushtria te armatosur deri ne dhemb dhe nga kërcënimi I pakicave në këtë formë, të epej përshtypje e rendë, se shqiptaret do ta kenë mjaft vështirë për të mbijetuar.

Me këso pamje rrenqethese, dhe kolona njerëzish të pa mbrojtur që me dhunë dëboheshin nga shtëpitë e tyre , ishte e mbushur Kryeqyteti i Kosovës në Prillin e 1999, gjatë dëbimit masiv me dhunë që beri Serbia , për pastrimin etnik te Kosovës.

Duhet përmendur se qytetaret shqiptarë të debuar me dhunë nga shtëpitë e tyre, plaçkiteshin nga ana e këtyre pakicave më ndihmën e policisë, edhe ato pak sende qe kishin arrit ti marrin para dëbimit për nevoja emergjente.
Vërtet ishte kohë e rendë për shqiptaret, mbi të cilët ishte vërsulur
makineria vrastare e Beogradit, e cila manipulonte edhe pakicat e sidomos
atë rome e myslimane.

Për ketë gjendje te djerrë, një e vërtetë qe ishte shendrruar në anekdotë- në atë kohë. Kjo pakicë (rome), qe kurrë nuk kishte pas asnjë të keqe nga shqiptaret, përpos mbështetje e ndihmë, nuk kishte nguruar të thoshte:"Shqiptaret në Shqipëri, Serbet në Serbi, Turqit në Turqi , dhe atyre do tu mbetet Kosova".

Humor i rendë ne tragjedinë e një kombi. Kjo anekdotë e lansuar në kohen dhe momentin më të vështirë për shqiptaret, nuk ishte rastësi. Ishte e qellimtë dhe kishte efektin e vet propagandisti. Kishte qellim dhe porosi të kjartë. Inspiroj dhe mobilizoi këtë pakicë ne krahunë e militarëve gjakatarë serb.

Zgjoi shpresat e pakicave ne pastrimin e përhershëm etnik të Kosovës, duke i lenë kështu edhe shqiptaret pakicë. Duke mbyllur shtegun e kthimit të shqiptarëve në shtëpitë e tyre një herë e përgjithmonë.

Nga eufori e fitores serbe, pakicat sidomos ajo romë e mysliman e të tjerë,
qe si "punëtor të zellshëm i bënë shërbim të pa kursyer shtetit vrastar
serb, që nga logjistika,spiunazhi ,e forma te tjera të shërbimit deri të
krimet më të renda.

Këtë të "mirë" shqiptaret nuk e kishin mëritura, sepse
ne sado pak pushtet që kishim, pakicat në Kosovës kishin shënuar rilindje
te vërtetë. E kjo falë vullnetit të mirë e paqësore që kishin shqiptaret.
Edhe përkundër rolit të tyre destruktiv, as gjatë e as pas lufte, pakicat
nuk u ndëshkuan nga shqiptaret. Ato nuk u detyruan te largohen nga shtëpitë
e tyre.

Nga shtëpitë e tyre i lagoi veprimi i tyre, dhe bashkëpunimi me
gjelatinë. Se pakicat janë të lira të jetojnë e veprojnë ne Kosovë,
kuptohet pos atyre që kanë të zhytura duart me krime, tregon edhe apeli i
vazhdueshëm që iu është berë atyre, si nga faktori ushtarak-TMK-ja ashtu
edhe ai politik i Kosovës.

Këto pakica , mund te kthehen ne shtëpitë e tyre,
nëse nuk i kanë shitur kohë më parë ato. Por, nuk u lejohet që këto pakica ,
të cilat me ose pa votë, janë të përfaqura nëpër institucionet lokale e
qendrore, që të bëjnë politikë destrukltive.

Që të kushtëzojnë, përpjekjet e faktorit shqiptarë e atij ndërkombëtar, e po bëjnë për ta. E ajo qe deklaron një përfaqësues i komunitetit Mysliman-Niman Baliqi, pastaj atij goran, që pakicat nuk ndjehen te sigurte ne Kosovën e pa varur, dhe bojkoti i romëve që të vendosen përkosisht ne Qendrën e KFOR-it Francez në Mitrovicë , ne kushte më te mira, por edhe shumë shembuj tjerë, janë shembuj te mjaftueshëm se pakicat jo serbe, kanë filluar të instrumentalizohen.

Sikur ne kohen e tre gishtave , si në kohën kur si vullnetar apo me zor, ndihmuan makinerinë vrastare te Millosheviqit që të bejnë pastrim etnik, deh ëndrra e tyre e rreme që ndoshta një ditë Kosova do tu mbete vetëm këtyre pakicave.

Kosova vërtetë është e gjithë banorëve te sajë, dhe si e këtillë të gjithë
banoret e sajë kanë obligim moral dhe kushtetute që të angazhohen ne
avancimin e vlerave demokratike të shtetit te Kosovës. Nëse ketë e bëjnë ,
atëherë nuk ka vend "frika" nga shqiptaret. Por, pakicat ne Kosovë nuk duhet
që të instrumentalizohen nga premtimet e ndryshme te hegjemonistëve serb.

E kjo në prag te zgjidhjes se statusit përfundimtar të Kosovës, me ç`rast
ultranacionalistet serbe, kinse po na u "kujdeseshin" edhe për zgjidhjen
"fatlume " të problemit te pakicave jo serbe , duke i mbrojtur ato nga
"nacionaliste e terroristet "shqiptar.

Lidershipi pakicat jo serbe në Kosovë duhet që sa më parë të distancohet nga grupe dhe individ , ne mesin e tyre që mund te jene te manipuluar nga politika destruktive e Beogradit.

Sepse Kosova është shtet i te gjithëve , që e njohin dhe dëshirojnë si shtet
te pavarur. Që e pranojnë realitetin e ri. E të gjithë atyre që nuk i kanë
te zhytur duart ne gjakun shqipatr. Për të tjerët faljen e vet duhet ta
thotë gjyqësia dhe shteti I se drejtës.

[Arb]

Koment

VRASESIT... apo Vrasesit e lirisë se Kosovës ..

Vrasësit e lirisë së Kosovës, nuk duhet të gjejnë mbështetje të askush.
Ata që vrasin, nuk kanë askënd..! As komb e as atdhe..! As familje e as
farefis...! As fe e as Zot..! Si të këtilla, të zhveshur nga këto elemente
njerëzore dhe ndjenja humane, kjo farë e keqe dinë vetëm të shkatërroj...!
Të sjell te keqe, të prirë vetëm të shkatërrojë.! Këta keqbërës, lehtë e me
pak lek mund te rekrutohen në mercenare shërbimesh , duke krye shërbime të politikave ditore, nder më të ulta, veprime të liga, ndaj bashkombasëve e
kundërshtarëve ideologjik...! Kjo ka bërë që jeta e qytetarit të Kosovës te
jetë me e lirë se çdokund tjetër, e për siguri mos të flasim...!
Institucionet e Kosovës le që nuk duhet dhëne hapësirë këtyre grupeve dhe
individëve keqbërës qe paraqiten si "shpëtimtarë të kombit", por duhet berë
izolimin e tyre, dhe sjelljen para drejtësisë.

Rrok BERISHA
rrokberisha@hotmail.com

Sfida më e madhe dhe më e vështirë për Institucionet e Shtetit të Kosovës ,
e në veçanti e dy ministrive në formim e sipër , duhet te jenë , zbardhja
e krimeve dhe vrasjeve enigmatike , si atyre gjatë e veçmas pas lufte. Pra,
lypset një përkushtim i madh në formësim e vetëdijes se krimit të
organizuar politik e ekonomik dhe vrastarvë politik e të popullit të pa
fajshëm duhet ti shpallet luftë e pa kompromise.

Kjo,është ma se e domosdoshme, sepse këto vitet e kaluar, krim i organizuar, dhe shërbimet sekrete që qarkullojnë nëpër Kosovë, është bërë një gjendje alarmues që ka kaluar edhe kufijtë e Kosovës.

Duke u bërë shqetësues edhe për rajonin, dhe për të gjitha shtetet aleate e miqetë e Kosovës. Me formimin e ministrive te rendit dhe asaj te drejtësisë, Institucionet e Kosovës, duhet te jenë te gatshme që këto dy dikastere ti lajnë të pa politizuara , duke u garantuar pavarësi ne vendime. Sepse institucionet nuk gazojnë që të involvohen në mbrojte të krimit dhe të kriminelëve, as të krimit të organizuar politik e ekonomik, qe gjithnjë e më shumë po ngulfat çdo nismë ,çdo iniciativë, që sjellin progresi e zhvillim.

E ,kjo faze është vertetë e rendë dhe e pa mundur nëse nuk i shpallet luftë e pa kompromis krimit te organizuar politik e ekonomik, i cili udhëhiqet dhe
mbikëqyret nga individ që kanë ndikim në disa subjekteve politike. Shi
për ketë , individ të pa meritushem ne sajë të kësaj devize, pa ndonjë
kriter moral e njerëzore e të mos flasim ngritje intelektuale, kanë mberri
deri në poste kuq e me rendësi shtetërore.

Dhe jo rrallë , kur u lëkundet karrika, nga ajo pozitë me lehtësi ne emër te kombit dhe kohesh në të cilën gjendemi shantazhojnë te vërteten duke u bërë pengës e shtyrjes përpara të proceseve, pozitive.

Dhe shpresa për rende e rregull, për qetësi dhe rahati të Kosovës , janë formimi i dy ministrive te reja, të pa varura nga politika. Kjo jepe shpresë se të gjithë aktoret e krimit do te dalin para drejtësisë , duke iu dhëne dënimi meritore. Kjo do ta stabilizonte gjendjen ne Kosovë. Kjo do ishte bazë e mirë e shendosh edhe për ngritjen e një baze të shendosh ekonomike dhe për investimet e kapitalit te huaj në Kosovë.

Vrasësit e lirisë së Kosovës, nuk duhet të gjejnë mbështetje të askush.
Ata që vrasin, nuk kanë askënd..! As komb e as atdhe..! As familje e as
farefis...! As fe e as Zot..! Si të këtilla, të zhveshur nga këto elemente
njerëzore dhe ndjenja humane, kjo farë e keqe dinë vetëm të shkatërroj...!

Të sjell te keqe, të prirë vetëm të shkatërrojë.! Këta keqbërës, lehtë mund
te rekrutohen si mercenare, që politika me pak lek mund ti përdore për
veprime te liga, kundër kundërshtarëve ideologjik, dhe atyre që mendohet
së mund te pengojnë në realizimin e qëllimeve të tyre të pista..!

Këto elemente të veçanta,dinë të metamorfozohën ne vend e kohë, duke mbajte ne shënjestër e të sulmojnë, burimin e të vërtetës dhe të vlerave..!

Njerëzit e ndershëm dhe ata që kanë kontribuar shumë për çështjen shqiptare
e Kosovën. Ata që kontribuojnë për mirëqenën , rritje dhe zhvillim të kombit
të vet. Këta njerëz ushqim e kanë vetëm të keqen , gënjeshtrën ,
shkatërrimin dhe dhunën.

Gëzimi dhe lumturia e tyre ngritët përmes të keqes
që i sjellin dikujt, ne dhembjen dhe mjerimin e të tjerëve. Nuk ndalën,
gjithnjë duke shkuar "nga vepra ne vepër ", nga e keqja në të keqe. Më ketë
ata edhe mburren, se po bëjnë punë të mëdha, se janë ma të fuqishmit, me të mençurit që janë mbi ligjin e Institucionet e shtetit të Kosovës.

Është punë e shenjët , nëse mblidhen dhe vrasësit, te gjithë kryesit e veprave te krimit , pra keqbërësve të u mbyllet hapësisra e veprimit. Të paraqiten brenda grillave.

Dhe mu për ketë, shumë më rendësi është se kush do të vij në krye të këtyre dy ministrive, dhe sa do te kompeletohe ato me staf profesional. Pra duhet te jen njerëz që nuk i ka prek virusi i korupcionit, bajraktarizmit...!

Që ka fuqi dhe guxim që të luftoi krimin dhe vrasësit...të keqën., që ne vend
te dhunës dhe plumbave të sjell ne rend te ri të shtetit demokratik. Mbetem
te presim dhe shpresojmë, se a kanë fuqi dhe arsye qe elita politike e
Kosovës ta ndërmerr një hap me kaq rendësi e psesh, ne ketë moment te
historik.