Dritaret e mia kane buze
Bota jashte rrjep lekuren.
Njerez te avullt dalin
nga brazdat e ujeta,
brazdat krifebardha
kullojne deshira si tulipanet kokeprere.
Sendet rrjedhin nga zemra e mjegulles
pastaj thyhen brenda mundesise
per te qene me shume se sende
Dritaret e mia kane buze
Buze qe puthin gjithe boten
Shtepia dhe koha
duan te me nxjerrin jashte perralles qe po jetoj.
Folklori urban
Shtepine e ka ne nje cep te huaj.
Heret ne mengjes
madje para se te lind djelli ajo del ne dritare.
Floket e grinjte nden ne rrasat e ajrit,
qeteson syte ne ngjyrat e reja te dites.
Pastaj zbret ne rruge,
kerrusur brenda mendimit te saj,
shkon ne bark te qyteterimit,
kaluar mbi rrugen e gurte.
Ne duar ka nje shkop qe jeton,
e nder buze nje kenge te vjeter
qe ska me emer.
Ecen ecen ecen,
drejt vijes se holle te horizontit,
shnderrohet ne nje njolle qe jeton.
Laget nga shiu Folklori i gjalle i qytetit.
Ndryshuar pėr herė tė fundit nga nitROSHI : 16-11-2005 mė 15:53
Folklori urban skicuar bukur me nje simbolike te zgjedhur....me pelqeu
Mua me rendon ne fundbark.
E di se cfare eshte tundimi???
Nuk eshte thjeshte kureshtje, as dialog qe e interpreton me femijen qe ti je, nuk eshte deshire per te patur, per te bere, per te ndjere.
Eshte shume me shume se kaq.
Eshte nje gjendje qe nuk rrjedh, por merr forma te genjeshterta qe vdesin sapo ti u afrohesh.
Tundimi eshte mpiksje, brenda se ciles ne plotesisht te pambrojtur vallezojme te zhveshur, nje valle frike qe e krijojme aty per aty.
Tundimi mekohet nga frika, e sa me shume rritet aq me shume i dridhen gjunjet.
E kam te veshtire te qendorj ne kembe!!!
Me thuaj ku mund ta thyej gjendjen time, e pastaj pergjumshem te rrjedh bashke me te.
Postuar mė parė nga nitROSHI
Fli dhe ti!!! kur te hapesh syte, nuk do te qorrohesh/ verbohesh me nga bukuria e iluzioneve--do te te kete lene pak shenja dhe ato-- atje tek siratri i enderave..
Niti, kjo firma ime, eshte e uritur)))
P.S. kenaqesi te te rilexoj....simbolika e buzeve te dritares, eshte shume, shume e gjetur --
Ndryshuar pėr herė tė fundit nga Larsus : 18-11-2005 mė 14:11
TBD
o Nito, je i madh, je i madh,
kete e jetojme te gjithe, dikush me pak e dikush me shume, po me siguri e jetojme kete gjendje te gjithe,
te pakten keshtu mendoj.
te pershendes shume. do doja te kisha gjetur ndonjehere ne linje.
Fjalet e embla jane si nje huall mjalti,
embelsi per shpirtin dhe ilac per kockat.
Fjalet e Urta 16:24
R 2
......................
Ajo mbyll syte.
Perplas barkun e saj mbas timit.
Nga fundi i tij nxjerr nje klithme.
Dhe kur ndjen te ndizet,
i jep vetes lirine te marr gjerat e mija.
Gjinjte i ka te mbushur me enderra.
Hyn brenda hapesires sime,
zhvishet ne nje cep te saj.
E shikoj tek kthehet ne objekt
Pa permasa, pa forme.
Dhe s’mund te me bind,
E s’mund te me vrase
Heshtur jeton brenda meje,
por une ndihem vetem.
Si ne nje panair dhembesh
qetesia kafshon shqisat.
Ajo me shtyn t’i kerkoj dicka
Qe ende s’di se c’eshte
Si besojme kohes
E prape jemi te vdekshem
Jemi me shume se njerez
Jemi me pak se vete
Gjithcka qe duam eshte brenda nesh
Ndersa ne kultivojme mohimet
Ajo eshte e imet si vesa
E imet si drita buze-mbremjes
Pafajsisht vesh me avull muret e shikimit tim
Pastaj me kerkon nje pale buze
Qe te puth kete pellg te marre
Te mbushur me pika te virgjera shiu
Ndjen nje trup te huaj ne bark
E ledhaton me hojezat e frymes se saj
Kur tingujt perserisin veten
Nis kengen e saj te heshtjes
beson ne syte e mij.
E une lus zotin te me fale verberine
Ska me kohe!
Edhe pse jemi te vdekshem,
dielli lind e perendon vec per ne.
Me gugatjet e drites
behemi serish femije.
Koha fillon nga e para numerimin e enderrave
Regullat e Postimit
Pėrgjigju Duke Cituar
Krijoni Kontakt