Shkruar nga: Anonim
« Nuk e dija çka ndodhte, nuk e dija përse kisha përshtypjen që më duhej të takoja dikë por nuk e dija kë, nuk e dija ç’ishte të takohesh me dikë, nuk e dija kë të takoja, nuk e dija përse duhej të takoja dikë që nuk e njihja, ai e dinte që ai duhej të më takonte, e dinte përse duhej të më takonte, e dinte që takimi nuk është i lehtë, që lehtësia është më tepër të kryqëzohesh me dikë pa folur fare, dhe unë ecja dhe nuk e dija ç’ndodhte, vështroja të gjitha fytyrat, të gjitha fytyrat që ecnin dhe ato dhe më vështronin duke ecur vështrimin përballë, dhe nuk isha rehat që nuk e dija cili, cili duhej të më takonte dhe të më thoshte përse duhej të takoheshim, e hutuar isha në siklet të shihja fytyrat që më vështronin fytyrën time pa këtë që të mundem të shmang sytë sepse unë duhej të vështroja të gjitha fytyrat për të njohur nuk e di kë, nuk ndihesha mirë në fytyrën time me të gjitha këto fytyra, me të gjithë ata sy që shumëfishoheshin për që unë t’i vështroj dhe që unë të zbuloj cilin duhej të takoja, sytë ktheheshin tentakulare, një masë e paformë e vështirë për ta fiksuar, por takimi nuk vinte, takimi po vonohej në sipërfaqen e fytyrave që kryqëzoja, dhe sikleti shtohej në masën e këtij vëzhgimi, fytyra ime donte t’i shmangte vështrimet, megjithatë sytë e mi duhej të vazhdonin gjithashtu vëzhgimin e tyre, dhe fytyrat e kryqëzuara e ndjenin që unë i vëzhgoja dhe ato dyfishonin gjithashtu hulumtimin e tyre, nganjëherë sidoqoftë shmangeshin, duke vështruar këmbët ose dhe trotuarin, ndërsa qetë-qetë sytë e mi e detyronin fytyrën time për të ndjekur vështrimin tim, dhe akoma askush që më njihte dhe akoma asnjë për çka unë të vazhdoja dhe akoma askush për të më thënë përse vazhdoja të vështroja »
Pėrgjigju Duke Cituar
Krijoni Kontakt