Humor nga Davius

[Davius]

Fut Zeqir qit Sotir!

Shkoi Zeqiri m'Greqi me punu ke Vasili me Vasiliqinë, qi ishin i çift greknish ka ato qi nuk i rrjedh çesmja (=nuk pjellin). Vasili i tha se pa u bo kaurr e pa nërru emnin nuk kishte për ta morë m'punë. Kshuqi Zeqiri, gjithë siklet, shkoi ke qisha me u pagzu. E kapi prifti, e xhëveshi n'mes t'miletit ene e zhyti tre herë mei kazon me ujë "të beku" tu i thonë për çdo herë: "Fut Zeqir, qit Sotir! Fut Zeqir, qit Sotir! Fut Zeqir, qit Sotir!" Masi u bo Zeqiri Sotir, filloi punë ke Vasiliqija ne ke Vasili.
Erdh' kreshmja ene, simas adeteve t'kaurrve, Sotiri nuk duhet t'hajte mish. Po a mun rrite "Sotiri" pa mish?! Kshu qi, boni ç'boni e u nrejt notën e poqi i pulë t'modhe. Mirpo erdh' era deri nolt ke Vasiliqija, qi u nre e fugoi për m'guzhinët. E kapi "Sotirin" gjallë ene i tha: "Sotiiir! Po mëkaton, more i paudhë! C'është ajo pulë që ke vënë në zjarr?!" "Po nuk o pulë, mi, se o pras!" Vasiliqija u shkëly sysh: "Uëëë, more mavri, po ç'thua, mo?" "Pras, mi, pras!" njulte komë "Sotiri". "Me kë tallesh, more malukat?! Si u bëka pula presh?" "Po bohet, mi zoje, bohet! E shtje tre herë n'ujë ene i thu: fut pulë, qit pras, fut pulë, qit pras, fut pulë, qit pras..."

Punët e beut
Ca gazetarë shkun ke beu me bo i anketim, ene e pysin: çere osht seksi, qef apo punë? - Punë, - i dha xhevap beu. Masnej gazetarët shkun ke argati ene e pytën ene ate: çere osht seksi, qef apo punë? - Qef mre qef! Tha argati. Po no beu na tha qi o punë. - Heee, - vazhdoi argati, - po t'kishte pas qenë punë ma jepte mu beu, nuk e bojte vetë.

[Davius]

Bandilli

Njoni, tu hec m'rrugët, pa njonën qi kishte dalë m'dallapt' (= penxhere) ene po ia bojte me sy e me lloj lloj isharetesh e nozesh. Burri huj hypi nolt tu iu morë shpirti pri vrapit ene ajo e shtjeu mrena. Sa kishin myllë derën e u bonë hazër për t'iu vu punvet, u nigju e ramja derës ene, si përherë m'ksi rastesh, u nigju ene gruaja qi tha: "qyqa, burri!" Robi huj s'dite çere me bo e ka me hy, po gruaja, ksaj rradhe, nryshe ka herët qera, nuk e futi as m'dallap, as poshtë minerit, po u tregu mo e qut ene i tha: "Kap shpejt at' hekër e bo sikur po hekuros kto lëvere!" Ai nuk e zgjati, po kapi hekrin e iu vu punës tu hekuros. Kur burri hyni mrena, pa rob'n e huj ene pyti: "Kush o ky, mi gru?" "E kom mor una me m'hekuros lëveret, se m'ra bretku e s'kom takatë me ia dalë punëve vetëm". E hongri Zavalli. Nërkohë robi huj, masi i boni lëveret palë, lo hekrin ene thyu xëverkun e dul përjashta. Rrugës për shpi shef i shok'n e vet ene i kallxoi se ç'i kishte bo vaki. Shoku vet vu dorën m'ballë e i tha: "Cere thu ti, mër jahu! Po ti paske hekuros ato qi lava u' gje(=dje)!"

[Davius]

Patkoi

Ca rob kishin bo i shpi t're ene, si e kon bo zanot kto koh't e funit, dojshin me i varë i patku kali ke dera, po para se me bo kët' punë, menun me shku i herë ke hoxha e me pyt se a vi a s'vi ky muhabet.
-Çare,mre? Doni me varë patku m'derë t'shpisë e? E pse?-i pyti hoxha.
-Po thonë se o sevap e t'hec mirë kur var i patku m'derë, o hoxhë.
-Sa budallej qi ini!-vazhdoi hoxha,-po kali ka katër copë si ato ene ha dajak për ditë, ju doni t'ju heci marë me nji.

PS:
Keto ishin disa barcoleta alla tironce te postuara nga kolekcioni im offline qe kam qe disa vite, besoj se ju kane pelqyer edhe nese i keni lexuar me para ja vlen edhe njehere definitivsht.

Hajt shnet deri ne barcoleta tjera...

[Davius]

Gomari

Nastradinit i ngordhi gomari. "Pa gomar s'bëjmë dot, - i tha gruaja, - shko e bli në pazar një gomar, ja ku i ke gjashtë pjastra."
Nastradini bleu në pazar një gomar dhe pa u kthyer mbrapa, e tërhoqi atë prej kapistre. Duke ecur kështu, i dolën dy vagabondë, të cilët, pa u ndjerë, ia hoqën kapistrën gomarit. Njëri prej tyre e çoi gomarin në pazar dhe e shiti, për t'i ndarë pastaj paratë, kurse tjetri vuri kapistrën në kokë dhe kështu shkoi me Nastradinin në shtëpi. Sapo Nastradini u rrotullua dhe pa njeriun në vend të gomarit, ngriu menjëherë.

"C'më shohin sytë kështu! Kush je ti ore?" - e pyeti Nastradini. Hileqari, pasi gërhiti dhe u mblodh, tha me keqardhje: "E gjithë kjo erdhi nga injoranca; njëherë unë bëra çamarrokllëqe dhe e mërzita shume nënën. Nëna më mallkoi, "U bëfsh gomar!", - tha ajo. Dhe unë u bëra përnjëherësh gomar. Mua më çuan në pazar dhe më shitën; ju më bletë, kurse tani nga dora juaj e lehtë u bëra përsëri njeri". Njeriu e falenderoi Nastradinin dhe Nastradini e lëshoi atë, duke e këshilluar që tani e tutje të sillet mirë. Ditën tjetër Nastradini shkoi përsëri në pazar për të blerë një gomar, por shikon që agai tërheq po atë gomar të cilin ai e bleu dje. Atëherë Nastradini iu përkul te veshi gomarit dhe duke qeshur i tha:
"Ah ti qerrata! Duket që nuk më dëgjove mua dhe përsëri e ke zëmëruar nënën tënde."

[Davius]

A te te puth?

A te te puth? Dërguar nga ICE ditën 23-Mar-2004
745 Sa persona e kan shiqu ket barcolet.

Nastradini sheh nje vajze te bukur ne dasem, e pelqen dhe i afrohet afer:
- A mund t'ju puth qofte edhe nje here? - e pyet vajzen.
- Perse jo - pergjigjet vajza - Vetem se do te duhet te paguani 5000 leke...
Nastradini nxjerr menjehere 5000 lekeshin dhe pasi ja jep, ngjitet pas buzeve te vajzes dhe mbas nje puthje te gjate i thote vajzes:
- Hmmm nuk me pelqeu e puthura jote po e kthej mbrapsh....

[Davius]

BËJ ÇKA E KAM NË MENDË!

Në një fshat të Gollakut Nastradini i mblodhi fshatarët dhe u tha:
— Ose më jepni ushqim, ose e bëj çka e kam në mend!
Fshatarët u trembën dhe i dhanë gjithë ç'patën. Kur u ngop Nastradini mirë e mirë, ata s'u du-ruan pa e pyetur ç'kishte pasur ndër mend t'i bënte fshatit. Ai tha:
— Kam pasur ndër mend të shkoj në fshatin tjetër — në Llap!

[Davius]

Byreku


Ishte nje dite Nastradini me nje shok te vetin duke punuar ne nje banese shume kateshe. Duke punuar i bie ne mend Nastradinit qe nuk kishin ngrene buke dhe i thote shokut te vete qe te shkoje te bleje byrek. Kur ai shkon te blej byrekun i bie ndermend se nuk e dinte se a donte me mish apo me djathe dhe fillon me ze te bertas:
- O Nastradin a e do burekun me mish apo me djathe?
Por Nastradini nuk e ndigjoi sepse ishte ne katin e fundit, dhe cfare ben ky shoku, i merr dylbite dhe e shikon Nastradinin siper dhe me nje tone te ulet te zerit e vet:
- Nastradin a e do byrekun me mish apo me djathe

[Davius]

Litari i Nastradinit

Na ishte Nastradini dhe e mbanin ne fshat per kernac te madh. Nje dite i vjen nje fqinj aty afer dhe i thote:
- O Nastradin, ma jep pak litarin e gomarit sa ta lidh per nje gjysem ore.
- Po une nuk kam litar - i thote Nastradini.
- He me Nastradin se e di qe ke - i thote fqinji - po ma jep sa per nje gjysem ore.
- Po nuk kam o vlla, po ik tani.
Edhe iken ai shoku kur mbas nje gjysem ore. Shikon Nastradinin qe po lidhte gomarin dhe del i thote:
- He Nastradin e shikon qe ke litar? Pse s'ma dhe pak qepare?
Ja kthen Nastrdini:
- Po ti o vlla, i beson litarit apo mua?

[Davius]

Nastradini shkencetar


Nastradini megjithese nuk dinte te shkruante dhe te lexonte merr pjese ne nje konference shkencore. Nje shkencetari, qe ishte ulur afer Nastradinit, i bie ne sy sjellja e tij dhe me nje ton talles e pyet:
- Cfare ndryshimi ka ndermjet teje dhe gomarit?
Nastradini ia kthen:
- Ka vetem nje pellembe largesi...

[Davius]

Nastradini kerkon pune


Nastradini i mbetur pa pune shikon ne nje lajmerim te varur ne nje peme se kerkohej nje kopeshtar. Nastradini i gezuar se po gjente pune, aplikon menjehere per pranim.
Pronari:
- Nese e ndihmon edhe sherbetoren tone atehere do te te jap edhe vend per te fjetur ne hambar.
Nastradini:
- Me pare me duhet te shoh punen.
Pronari duke pare kopeshtin e madh nga dritarja i thote:
- Ja sic e sheh vete...
Nastradini:
- Jo jo, me pare sherbetoren...