Postuar më parë nga
Xhuxhumaku
Ne mbeshtetje te c'eshte shkruar me siper mbi Gazetat dhe gazetaret tane, po postoj kete artikull
STOP Athina!
Dorina topollaj
Athinë. Disa vite më parë, një flamur amerikan digjej nga mijëra ekstremistë grekë, të cilët ulërinin kundër presidentit amerikan, Bill Klintonit. Por kjo nuk ia mbushi mendjen këtij të fundit ta ndërpriste vizitën në Athinë.
Dje, Sarandë. Një pankartë me shkrimin “Mirë se erdhe president, mik i madh i shqiptarëve!” Maksimumi i maksimumeve 2 mijë çamë të heshtur, që sipas policisë, s’kaluan centimetrin nga zona për të cilën kishin marrë leje, bashkë me 30 policë dhe drejtorin e tyre, pritën ardhjen e presidentit grek para hotel “Butrinti”. Desh harruam një detaj të vogël. Edhe presidenti, Alfred Moisiu po priste gjithashtu.
Ndërsa shikonim skenën e pritjes në televizion, na u kujtua padashur skena e shkeljes së këmbës së kinezit në librin e Kadaresë “Koncert në fund të vitit”, i cili shkaktoi incident diplomatik. Jo se kanë lidhje kinezët me grekët. Ata janë shumë larg gjeografikisht dhe numerikisht. Por preteksti ka po të njëjtën shije qesharake. “Autoritetet shqiptare s’kishin marrë masa”, thanë mediat greke, duke fajësuar policinë shqiptare, që me të drejtë ky lajm i la të habitur. Por “barsoleta” s’mbaroi me kaq. Gjithmonë duke iu referuar mediave greke, çamët e paqtë, të lodhur nga pritja na paskan qenë “elementë ekstremistë”. Përveç protestuesve, qeveria helene “ua shkul veshin” edhe autoriteteve shtetërore. “Sjellja e autoriteteve është e papranueshme”, citohet në mediat greke deklarata e Presidencës. Dhe fshikullimet vazhdojnë sërish. Qeveria helene autorizon ambasadorin grek në Tiranë të dërgojë edhe notë proteste pranë qeverisë sonë.
Por prapë nuk mbaron me aq. Sipas qeverisë greke ky incident, “është shembull i keq për një vend që duhet të hyjë në BE”.
Është invers dhe njeriu i ka të vështira të perceptojë dhe jo më të bindet nga ngjarje të tilla. Aq më tepër për një shqiptar, biri i të cilit ishte nderi i shkollës greke, por që s’e lanë të ngrinte flamurin shqiptar veçse ishte i tillë. Aq më tepër për një baba, të cilit ende nuk i janë tretur kockat e të birit që u vra nga një grek, pse kombëtarja e tij humbi në një ndeshje futbolli. Aq më tepër për ato dhjetëra e qindra familje shqiptare, të cilat kanë gjetur emrat e familjarëve të tyre të vrarë nga ushtria greke në raportet e Helsinkit, por ende s’u kanë gjetur varret. Aq më tepër për rreth 20 mijë çamë që u zgjuan ato net të errëta të 44-ës, nga klithmat e dhimbjeve të të afërmve që shkaktonte gjenocidi grek. Ikën si refugjatë nga vendi i tyre që u la jashtë Shqipërisë, kur u përvijua kufiri në vitin 1913.
Dje, qeveria greke, në një deklaratë tha se “ndien keqardhje që hidhen në diskutim çështje që nuk ekzistojnë”. Por edhe “pse s’ekzistojnë”, vetëm disa ditë më parë, kryeprokurori grek tha se pronat e çamëve duhet të shiteshin. (pra, çuditërisht, tani ekzistuakan!!).
Nuk e dimë se si do të reagonte qeveria greke, nëse do ta konsideronim “çështje që nuk ekziston”, prezencën e minoritetit grek në Shqipëri?! Që falë së vërtetës ata janë veçse ca ish-argatë të Ali Pashë Tepelenës që mbetën aty ku janë edhe sot. E megjithatë, ne i quajmë minoritarë. Mirë bëjmë se ashtu janë. Por ama kurrë nuk janë autoktonë apo etnikë siç janë çamët. E shihni sa larg janë me njëri-tjetrin?
Si mund të reagojë në këtë mënyrë, një vend që është anëtar i Bashkimit Evropian, i cili para së gjithash ka si kusht kryesor, zbatimin e të drejtave të pakicave etnike? Apo pikërisht për t’u hedhur hi syve organizmave kombëtarë për këtë problem, ngre një farsë të tillë, absurd mbi absurd dhe madje, na kujton edhe anëtarësimin në BE?
Nuk e dimë se si do të reagonte qeveria greke, nëse ne nuk do të lejonim biznesmenët e tyre të investonin në Shqipëri, të mos i ngrinin kompanitë e tyre apo bankat?! Servet Mehmeti, kryetar i shoqatës “Çamëria”, na tregoi disa ditë më parë, që atij dhe çamëve të tjerë s’u japin as vizë për të shkuar në Greqi si vizitorë të thjeshtë, sapo në pasaportën e tyre shohin vendlindjen e jo më të lejohen të investojnë atje.
Për pretekste vërtet që s’ua merr kush. Ligji i luftës është “Kali i tyre i Trojës”. Nga barku i tij dalin lloj-lloj çudirash e marrëzirash që përmjerrin dinjitetin shqiptar.
Vetëm presidenti Moisiu është një ndër të paktët përfaqësues të Shqipërisë, që reagon ndonjëherë ndaj incidenteve. Dje, ai dhe ministri i Jashtëm, Besnik Mustafaj, reaguan ndaj anulimit të vizitës, edhe këtu duke theksuar me kujdes, se për ta kjo nuk do të ndikojë në marrëdhëniet mes dy vendeve. Por tashmë, ky reagim s’është i mjaftueshëm. Nuk bëhet fjalë thjesht për një anulim qesharak vizite që la në pritje me orë të tëra presidentin e Shqipërisë e dymijë çamë. Bëhet fjalë për dinjitetin kombëtar. Sado patetike të tingëllojë kjo frazë, ajo ka të bëjë me dinjitetin e çdo shqiptari.
Qeveria shqiptare duhet t’i drejtohet BE-së dhe OKB-së për këto reagime të qeverisë greke. Dhe duhet ta bëjë sa më parë. E dimë të gjithë që Greqia e ndërton shpejt “Kalin e Trojës” dhe nuk dihet se ç’do sajojnë këtë radhë.
Tirana-Observer.
Përgjigju Duke Cituar
Krijoni Kontakt