Dritë mbi katakombet e sigurimit .

[Xhuxhumaku]

Dritë mbi katakombet e sigurimit

Dita e sotme meriton të futet në histori. Që nga kjo datë “Express” fillon botimin serial të dokumentave të Sigurimit famëkeq të Shtetit, të nxjerra nga në një monografi “Sekret” që i ka rënë në dorë redaksisë. Shtysat e botimit nuk kanë të bëjnë aspak me ndonjë komercializëm apo ekzibicionizëm gazetaresk, as për të prishur paqen sociale dhe marrëdhëniet ndërvetiake, por ky akt frymëzohet thjesht dhe vetëm nga synimi fisnik për t’i dhënë fund burgosjes të së vërtetës, hipokrizisë shoqërore dhe mbi të gjitha, për transparencë, vlerë aq e domosdoshme në një shoqëri demokratike. Në këtë aspekt ne u kërkojmë ndjesë lexuesve: Ndokujt për ringjalljen e kujtimeve të hidhura, ndokujt për shokimin që do të pësojë kur të marrë vesh se tradhëtari i tij ka qenë pikërisht ai të cilit i ka besuar më shumë, dikujt tjetër do t’i neveritet vetja për ato që ka bërë. Kjo galeri tmerresh që tejkalon imagjinatën e “Big Brother” të Xhorxh Oruellit, fillon më 20 mars 1943 dhe mbaron disa muaj para shpalljes së pluralizmit politik. Ajo është edhe galeri personazhesh të errësirës, të fshehur nën pseudonime informatorësh si “Aparati”, “Liqeni”, “Karafili”, “Elektricisti”, “Shpata”, “Zenithi”, “Poeti”, “Jeta” etj. Që ua kthyen jetën në tragjedi shumë njerëzve dhe brezave. Do të parakalojnë në arenën e turpit individë që kanë spiunuar anëtarët e familjes, deri edhe bashkëshorte që kanë denoncuar burrat e tyre oficerë në Ministrinë e Punëve të Brendshme dhe në Ministrinë e Mbrojtjes Popullore, individë që kanë spiunuar kolegun, komshiun, shokun e dhomës së hotelit. Do të shpaloset në përbindshmërinë e vet armata amorfe e Sigurimit të Shtetit: Drejtorë ndërmarrjesh e portierë, kryetarë fronti e përgjegjës shkalle, shefa kuadri dhe ushtarë reparti, mjekë me emër dhe librashitësa, policë shërbimi dhe të burgosur, kamarierë të 15-katëshit dhe shoferë taksie, kryetarë kooperative dhe shofera të “Albturizmit”, zyrtarë ministrie dhe shoqërues të huajsh, sportelistë hoteli dhe banakierë, pedagogë dhe mësues. Gama e profesioneve është e larmishme, por ka si emërues të përbashkët denoncimin e tjetrit, vullnetarisht ose me materiale shtërnguese. Gjithçka do të botohet, është kuintesenca e një katastrofe të vërtetë humanitare, kulturore, morale dhe etike. Fytyra e vërtetë e “njeriut të ri” që trumbetohej me aq potere në diktaturën komuniste. Është disfata dhe falimentimi i vlerave njerëzore. Natyrisht që syrit vigjilent të Sigurimit të Shtetit nuk i kanë shpëtuar as të huajt, qofshin këta edhe artistë të mëdhenj. Si p.sh., këngëtarja e famshme Mariza Koh. As vizitorët e huaj me origjinë shqiptare që mikpritësit u pranonin plaçkat dhe dollarët, por edhe i përgjonin dhe i spiunon në Degë. Duke shkelur kështu edhe Kodin e Mikpritjes. “Shtëpia e shiptarit është e Zotit dhe e mikut”. Siç do ta konstatoni në botimet seriale, jo gjithnjë Sigurimi i Shtetit punonte si orë zviceriane. Madje në monografi kritikohen rreptë edhe disa situata tejet joprofesionale që arrijnë shkallën e groteskut. P.sh., bashkëpunëtorë me sëmundje psiqike, bashkëpunëtorë që arratisen jashtë shtetit, kombinacione idiote me shtrim të detyruar dhe urgjent në spital “për shkak se të janë thyer syzet optike”, ose futje me çelës kopje në shtëpinë e tjetrit të punëtorëve operativë për heqjen e përgjuesve dhe përballimi me të zotin e shtëpisë që ndodhej brenda, etj, etj. Nga monografia do të përzgjidhen përveç dosjeve e fashikujve të panumërt, edhe kujtimet e shumta të veteranëve të Sigurimit të Shtetit që i japin një ton pothuaj folklorik këtij “punimi shkencor”. Çdo serie botimi nuk do t’i mungojë edhe grafika e rekrutimit sipas rretheve dhe viteve, përfshirë edhe grafikën e shpërblimeve në para nga fondi sekret. Në finale qëllimi i “Express” me këtë akt përmblidhet në një mesazh universal, të zbërthyer në dy porosi: “Nuk ka varr aq të madh sa të marrë brenda të gjithë të kaluarën” si dhe “Askush nuk është aq i pasur sa të blejë të kaluarën e tij”…

Ekspress.

[Xhuxhumaku]

Sigurimi, Pseudonimet edhe emrat ne 46 vite

Si e spiunoi Eduard Ypin M.T. në Mat

“Express” ka arritur të sigurojë studimin shkencor të një eksponenti të Sigurimit të Shtetit me temë “Gërshetimi i Punës Operative me vijën e masave – një nga kërkesat kryesore për realizimin e detyrave nga organet e Sigurimit të Shtetit”. Studimi përbëhet prej 209 faqesh dhe është përgatitur në vitin 1989. Ai përfshin periudhën e veprimtarisë së Sigurimit të Shtetit në vitet 1943-1988. Ky studim është cilësuar “monografi” dhe ka patur si udhëheqëse shkencore gjithë katedrën e Sigurimit në Shkollën e Lartë të Ministrisë së Punëve të Brendëshme si dhe dy oponentë. Studimi analizon gjithë veprimtarinë dhe metodat e Sigurimit të Shtetit duke u ndalur në raste dhe operacione konkrete si dhe duke evidentuar pseudonime bashkëpunëtorësh shoqëruar dhe me emrat ose inicialet e tyre. Në serinë e parë të shkrimeve përzgjodhëm të dhënat që shkruhen në këtë studim për Eduart Ypin, si personin më publik që përmendet si dhe për faktin se rasti i zbulimit dhe arrestimit të tij referohet tri herë në këtë studim, si nga më të arrirët. Eduart Ypi pas rrëzimit të komunizmit u emërua Ministër i Punës dhe Përkrahjes Sociale dhe më pas Drejtor i Bankës Kombëtare Tregtare. Në zgjedhjet e fundit parlamentare kandidoi për deputet nën siglën e LZHK-së, por nuk fitoi.
Eduart Ypi, banor i Tiranës ishte emëruar me punë në Burrel, duket të arsye të mbiemrit të tij (Xhaferr Ypi, ishte kryeministër në kohën e Mbretërisë). Degëdisja nga kryeqyteti në provincë ishte fatkeqësia e parë që i solli mbiemri, pasi e dyta do të ishte më e hidhur. Ajo do ta çonte deri në shtërngimin e prangave të ftohta dhe plasjen për një kohë të gjatë në burg. Që me mbërritjen e tij në Burrel, ai u vu në shënjestër të Degës së Punëve të Brendëshme të Burrelit. Duke mos patur mundësi t’i gjenin ndonjë kleçkë në punë (ai ishte shef llogarie në ndërmarrjen komunale të rrethit), u ndryshua taktika. U identifikua një burrelas autokton me të cilin si jabanxhi dhe si beqar kalonin një pjesë të mirë të kohës së lirë. Eduard Ypi nuk e dinte që ky mik i tij (dhe ndoshta akoma nuk e di) ishte një bashkëpunëtor i regjur i Sigurimit të Shtetit dhe i ngarkuar për të zbuluar “veprimtarinë armiqësore” të tij. Bashkëpunëtori, me inicialet M.T., (gjithnjë sipas asaj që shkruhet në monografi) arriti të fitojë besimin absolut të Eduart Ypit. Kjo nuk ndodhi rastësisht. U arrit në sajë të instruksioneve diabolike të punëtorëve operativë të Sigurimit të Shtetit dhe të sinqeritetit të tepruar të vetë Eduartit. Aq sa ky i fundit i besoi M.T., jo vetëm planin e arratisjes jashtë vendit të tij dhe të dy shokëve të tjerë, por edhe parrullën e kontaktimit me ta. M.T., kontaktoi dy shokët e tjerë të Eduartit dhe pasi u tha parrullën, këta i zbuluan të gjithë planin konkret të arratisjes, përfshirë dhe detaje kohore dhe vendore të këtij veprimi. Në bazë të informacioneve të M.T., Dega e Punëve të Brendëshme Mat, arrestoi menjëherë Eduart Ypin dhe dy shokët e tij. Ypi u dënua si kryetar grupi dhe shokët e tij për tendencë arratisje.
Për të qenë korrekt me lexuesit dhe profesionalisht të saktë, po citojmë disa të dhëna të marra nga dosja NR 1455, e përbërë nga 55 faqe, hapur nga Dega e Punëve të Brendëshme, Burrel, në bazë të faqeve të monografisë:
(Faqe 45-46)
“Dega e Punëve të Brendëshme, Burrel, në vitet 1980-1981 zbuloi grupin armiqësor me tendencë arratisjeje të Eduart Ypit. Kjo u arrit me ndihmën e bashkëpunëtorit M. T., me anë të të cilit u vërtetua plani i arratisjes dhe aktiviteti i përbashkët armiqësor i këtij grupi të përbërë nga tre persona”
(Faqe 64)
“D.P.B, Burrel. Në vitin 1981 mbi bazën e informacionit të bashkëpunëtorit M.T., mori në përpunim për tendencë arratisjeje Eduart Ypin, shef-llogarie në NRSH- Komunale Burrel, me banim familjar në Tiranë. Nga orientimi i mirë që iu bë bashkëpunëtorit, ai arriti të mësojë se objekti (Ypi) kishte në plan të arratisej me dy shokë, një në Tiranë dhe një në Peshkopi. Më tej bashkëpunëtori fitoi besimin e Ypit, aq sa arriti të marrë porosi prej tij për të takuar lidhjet e tij duke i dhënë edhe parrullën e lidhjes. Kështu u sqarua krejt plani që kishin këta persona për arratisje jashtë shtetit dhe të gjitha shprehjet e tyre për urrejtjen që kishin ndaj PPSH-së dhe Pushtetit Popullor. Në sajë të këtij zbulimi, të gjithë u arrestuan”
(Faqe 126)
“Bëshkëpunëtori duhet të bëhet njësh me armikun. Të mos i lejë atij asnjë farë dyshimi. Që të kuptojë arsyen e pikëpamjeve armiqësore dhe kundërrevolucionare të objektit, rrethin e tij familjar dhe shoqëror si dhe tendencën për veprimtari të mundshme armiqësore. Këtë arriti ta bëjë më së miri bashkëpunëtori M.T.”
Monografia shoqërohet edhe me grafiqe të rekrutimit të bashkëpunëtorëve të Sigurimit të Shtetit, sipas rretheve. Në rastin e Ypit, i referohemi grafikut të pasqyruyar në tabelën numër 2, faqe 180, për Degën e Punëve të Brendshme të rrethit Mat. Pra në kohën kur u arrestua Ypi (në vitin 1981), Sigurimi i Shtetit në këtë rreth kishte 620 bashkëpunëtorë, nga 285 që kishte në vitin 1975 dhe 980 në vitin 1984.

Ekspress.

[Xhuxhumaku]

Gjumi i prishur i sigurimsave

Sekretarja e redaksisë sonë ka patur dje ditën më të ngarkuar në karrierën e saj profesionale. Ka mbetur “non stop” me receptor në vesh. Korrespondentët e saj telefonikë kanë qenë të larmishëm. Ngarkesë e rëndë për një vajzë të thajme dhe pa eksperiencë psikologjike për të përballuar kërcënime.
“Express” disponon tashmë të gjitha tabulatet e thirrjeve telefonike nga aparate fiks, nga aparate publike dhe në celular. Për ne kjo ka pak rëndësi. Rëndësia qëndron te mesazhet. Dërguar nga burra kundër një gruaje, një femre, një zonjusheje. Sigurisht që ne nuk mund t’i lejojmë vetes të hamë bar. Nëse morëm mbi vete riskun e zbulimit para shoqërisë shqipare të spiunomainsë dhe të pasojave të saj, nuk e bëmë për aventurë, as për komercializëm. Por që të gjithë bashkëkombasit tanë të marrin vesh të vërtetën dhe vetëm të vërtetën.
Jo me thashetheme, jo me dëshmi gojore, me materiale dokumentare e zyrtare të Sigurimit të Shtetit.
Për profesionalizëm dhe etikë ne nuk heqim dorë nga ky proces, edhe pse ai shpalos para publikut përbindshmërinë e veprimtarisë së Sigurimit të Shtetit si dhe të ngjarjeve konkrete që shfuqizojnë mitin e kësaj arme të besuar të ish-partisë Komuniste dhe shpatë të Diktaturës së Propletariatit.
Impotentë për të reaguar publiksht ose për të dhënë versionin e tyre, persona të ndryshëm bombarduan dje sekretaren e redaksisë sonë, deri në kërcënime dhe intimidim. Katalogu i tyre është kërcënues dhe një reagim dëshpërimi vetëmbrojtës për të mos patur pasoja. Mjafton të citojmë disa tekste komunikimi dhe mesazhesh në celular. “Mos u kruani me Sigurimin e Shtetit!”. “Sigurimit të Shtetit i dihet koka por jo rrënjët!”. ”Hiqni dorë!”.
Sigurisht që këto mesazhe i morëm seriozisht. Jo thjesht për përmbajtjen, por edhe për autorësinë e tyre. Nuk dëshirojmë kurrësesi të dekonspirojmë entet telefonike me të cilat bashkëpunuam, por na tërheq vëmëndjen një fakt tragjik. Telefonuesit më të zellshëm na rezultojnë oficerë aktualë të SHISH, të Policisë së Shtetit dhe të Prokurorisë së Përgjithshme. Sipas verifikimeve tona, që të gjithë ngrënës të çorbës së Sigurimit të Shtetit, në kohën e shkollës dhe të punës. Të frikësuar nga e vërteta, vetëm nga e vërteta, mundohen të fshihen nën alibi të pabesueshme as nga ata vetë. “Bejruti”, “Gjembi” etj, janë persona me grada dhe me funksione të larta në Policinë e Shtetit. Ashtu si dhe “Korabi” është një ish-Ministër shumë i rëndësishëm dhe sot predikon moral politik dhe njerëzor. Le të mos flasim për “Voglin”, “Koromanen”, “Çiftelinë”, “Stilografin” etj, që sot japin kontributin e tyre në qeveri, parlament, shoqëri civile dhe në shtyp.
Deri më sot askush nuk ka guxuar të prekë kështjellën e Sigurimit të Shtetit, historikisht dhe në planin njerëzor.
Meqë ra fjala, përveç rrogëtarëve zyrtarë të Sigurimit, sekretarja jonë ka pritur dhe ka duruar edhe të klonuarit e tij - në Prokurorinë e Përgjithshme- por sidomos bashkëpunëtorët dhe informatorët e Sigurimit të Shtetit. Nuk duhet t’ia hamë hakun, pasi sekretarja jonë i ka duruar me vetëmohim dhe ka dëshmuar një gjakftohtësi të admirueshme ndaj kërcënimeve, provokimeve dhe sharjeve banale.
Sido që të jetë, sido që të vërtitet muhabeti, të shkolluarit, zyrtarët, të devijuarit, drejtuesit e të gjitha niveleve dhe bashkëpunëtorët e Sigurimit të Shtetit, kanë disa llogari për të dhënë:
Së pari, nga erdhën, kush i zgjodhi, pse dhe çfarë bënë.
Së dyti, sa herë i kanë shkelur edhe ligjet e periudhës komuniste.
Së treti, me çfarë aktivitetesh gri u morën gjatë periudhës 1992-1997?
Së katërti, pse u riintegruan në punë shtërore dhe ç’bënë me aktivitetet e mëparshme?
Së pesti, si sillet sot një ish-bashkëpunëtor i Sigurimit me viktimën e tij të dikurshme?
“Express” nuk tërhiqet dhe nuk do të tërhiqet nga rruga për të hedhur dritë mbi kapitullin më të
errët dhe më të panjohur të periudhës komuniste.
Në mënyrë që të njohim, më në fund, njëri-tjetrin.





Sigurimi Lista e Dosjeve dhe Emrave qe Publikojme



“Express” sjell me faksimile për lexuesit të gjithë titujt e fashikujve dhe personazheve që do të publikohen. Kush fshihet pas pseudonimeve “Kafka”, “Lura” “Lugina”, “Balta”, “Nëmërçka” etj. Në numrin e nesërm do të lexoni: “Si e ka survejuar Sigurimi Enver Hoxhën”. Në vazhdim edhe grafiku i bashkëpunëtorëve të Sigurimit në të gjitha rrethet e vendit

Dossier 2

SIGURIMI I SHTETIT

Lista e dosjeve dhe emrave që publikojmë

Në numrin e sotëm “Express” ka vendosur të publikojë listën e plotë të dosjeve të Sigurimit të Shtetit që disponon, të emrave, inicialeve të tyre si dhe të pseudonimeve të një pjese të personave, ku përfshihen jo vetëm viktimat por edhe ekzekutorët e tyre. Në materialet që “Express” disponon do të sillen në dritë hetimet e bëra për çështje të ndryshme në gjithë Shqipërinë nga ish-struktura famëkeqe. Përgjatë ditëve në vazhdim do të mësoni se si kanë funksionuar dhe cilët kanë qenë spiunët e Sigurimit në përballje me pothuaj të gjithë të huajt që vizitonin Shqipërinë, rezidentë grekë, amerikanë etj, të gjithë punonjësit e ambasadave, por edhe ndërmarrjet si p.sh., Azotiku apo Ferrokromi, Hidrocentrali “Karl Marks”…
Si dhe nga kush është përgjuar këngëtari grek Sava Siatro, i cili thënë të vërtetën e vazhdon “profesionin” duke ardhur ende shpesh në Himarë e hedhur parrulla të tipit “Himara është greke!”.
Pra këto janë vetëm emrat e fashikujve apo dosjeve, ndërkohë që nëpër faqet e tyre përmenden edhe shumë emra të tjerë personash konkretë, të cilat sipas një vendimi të redaksisë së “Express”, do të serviren të gjitha të shoqëruara me faksimile të materialit origjinal.

Ekspress.

[Xhuxhumaku]

Ndoka: Publikimi ndihmon në pastrimin e politikës

Deputeti i PDR-së konfirmon propozimin për hapjen e dosjeve të spiunëve


Deputeti reformator Nard Ndoka e ka cilësuar nismën e gazetës “EXPRESS” për të publikuar listat orgjinale të bashkëpunëtoreve të ish-sigurimit të shtetit, si një ndihmë të rëndësishme në pastrimin e politikës nga njerëzit e inkriminuar dhe me një të kaluar negative. Gazeta “EXPRESS” ka nisur një cikël publikimesh lidhur me ish-bashkëpunëtorët e Sigurimit të Shtetit, shumica e të cilëve vazhdojnë të kryejnë funksione të larta shtetërore.

Nga ana tjetër kreu u grupit parlamentar të Partisë Demokrate të Re është një nga iniciatorët e nismës për hapjen e dosjeve të zyrtarëve të lartë dhe politikanëve aktivë me qëllim pastrimin e politikës. Lidhur me këtë zhvillim Ndoka pohoi: “ Kjo është një nismë që do përshëndetur pasi mendoj se ka ardhur koha që politika të pastrohet nga bashkëpunëtorët e regjimit të kaluar, të cilët kryejnë aktualisht funksione si zyrtarë të lartë apo pilitikanë me peshë në vend. Ndihma që jep shtypi në këtë drejtim dhe konkretisht gazeta juaj është një ndihmesë e vyer në përpjekjen për ta pastruar politikën nga bashkëpunëtorët e regjitmit të kaluar”.
Ndoka ka qenë edhe hartuesi i një projektligji, të cilin legjislatura e mëparshme e parlamentit nuk e ka miratuar për një numër të vogël votash. Në prononcimin për “EXPRESS” Ndoka theksoi gjithashtu se ka ardhur koha që të hapen dosjet e bashkëpunëtoreve të Sigurimit në ish-regjimin komunist, në mënyrë që shoqëria të njihet me pastërtinë e figurave që janë përfshirë në administratën e lartë shtetërore si dhe në qeverisjen politike të vendit. “Unë së shpejti do t’i paraqesëKuvendit një relacion të ri në të cilin do të kërkohet hapja e dosjeve me qëllim pastrimin identifikimin e atyre zyrtarëve të lartë, që kanë një të kaluar të dyshimtë mbi shpatulla”, sqaroi më tej Ndoka. Sipas tij, ndikimi në politikë nga njerëz të regjimit të kaluar ka krijuar pengesat e veta në zhvillimin e shoqërisë.

Ekspress.

[Xhuxhumaku]

MIRËMËNGJES SPIUN!

Nga Armir SHKURTI

“Kemi parë e s’kemi parë / Shkon i vdekuri me të gjallë”. Këto vargje nga Kostandini dhe Dhioqina më kujtohen sa herë mendoj se as komunizmi e aq më pak sigurimi i shtetit nuk kanë vdekur, por përkundrazi, jetojnë për bukuri mes nesh e madje kanë edhe pushtet. Sidomos pushtet ekonomik. Edhe në Bibël madje Apokalipsi pikërisht kështu përshkruhet: Do të ngrihen të vdekurit nga varret e do të përzjehen me të gjallët. Ne besuam se e varrosëm njëherë e mirë atë sistem. Por ata sot i kemi kudo e sidomos i kemi me pushtet. Që prej të enjtes “Express” ka filluar të kruaj koren e Sigurimi dhe “bp”-ve (bashkëpunëtorëve). Duket se i erdhi radha gazetarisë t’ia hyjë kësaj valleje pasi politika e ka varrosur një herë e mirë këtë çështje. Nëse “Express” do t’ia dalë mbanë, vërtet do të zëmë me dorë hundët nga era e qelbur që do të shpërthejë, por më pas, më besoni se të gjithë do të jemi shumë më mirë. Kështu mund të mësojmë kë kemi në krah, kë kemi në shtrat, kë kemi në shtet. Pas skenarit të hartuar nga Gorbaçov në Katovice, rrjeta gjigande e spiunëve edhe tek ne u lëshua për të mbërthyer pushtetin ekonomik, mediat, drejtësinë e paralelisht edhe politikën. Duke patur brumosje, shkollim, stërvitje e veprimtari thuajse identike, duke patur lidhje e organizim, e mbi të gjitha informacion shumë më të madh se pjesa tjetër e shqiptarëve, ata u shpërndarën si metastaza në politikë, media e biznes. Për pasojë sot vëren se shqiptari i zakonshëm, prej ndërrimit të sistemeve ka fituar veç lirinë e të folurit sipas qejfit, ose, siç perifrazoi Ramiz Alia, Sali Berishën: “Pluralizmin e mendimit, pasi për pluralizëm politik nuk jemi të përgatitur”. Për rrjedhojë ende nuk kemi zgjedhje sipas standarteve demokratike, ende mbetemi të izoluar e s’lëvizim dot lirisht, ende vuajmë varfërinë ndërsa pasuria kombëtare u nda vetëm në disa duar, ndërkohë, ata që qeverisën Shqipërinë komuniste sot qeverisin Shqipërinë demokratike. Nëmos vet, përmes bijëve a shërbëtorëve të dikurshëm, ku vend nderi zënë edhe “bp”-të. Ky rrjet duket se ka një ngjashmëri të hatashme me dy ish aleatët tanë: Jugosllavi e Bashkim Sovietik. Pas shpërbërjes së Bashkimit Sovjetik, strukturat e KGB vunë kontroll mbi ekonominë, politikën dhe krimin e organizuar, duke e bërë “Mafian Ruse” një prej më famkeqeve në botë. E njëjta histori edhe me Serbinë. “Klani i Zemunit” – që e kemi njohur prej fjalimeve të zotit Berisha- është një organizatë mafioze me qendër në lagjen Zemun në periferi të Beogradit, ku krimi i organizuar lulëzon falë një gërshetimi mafie – UDB. Me një hesap të shpejtë, në kuvend, qeveri, drejtësi, biznes e media deri në ambasada, përfaqësi të organizatave ndërkombëtare e fondacione prestigjioze më dalin plot djem e vajza të Byrosë e të figurave të larta të shtetit, më shfaqen ish-punonjës të Institutit të Studimeve M-L, drejtues e gazetarë të Zërit të Popullit, Bashkimit, aparatçikë e funksionarë të Komitetit Qëndror të Partisë dhe të Komitetit Qëndror të Rinisë, ish hetues, gjykatës, prokurorë, etj etj etj... E përkrah tyre e gjithë armata e “Heronjve të Heshtur”. Thjesht për të kuptuar se kush e ka vërtet pushtetin në këtë vend mjaft të lexosh editorialin e djeshëm të “Express”-it e të mësosh se “Bejruti” dhe “Gjembi” punojnë në kupolën e policisë, se “Korabi”, “Vogli”, “Koromania”, “Çiftelia”, “Stilografi” e y-hyyy sa të tjerë! janë ligjvënës të zgjedhur nga ne në parlament apo ministra të kabineteve në të dy krahët e politikës, se “Çorapja”, “Bozhuri” e “Korani...” bëjnë ligjin në kupolën e mediave duke manipuluar opinionin sipas interesave të caktuara, se “Duhani” me shokë janë bizesmenët më në zë që kontrollojnë jo vetëm tregjet e politikën, por shumë më tepër. Për këtë arsye hapja e dosjave a mbyllja përfundimtare e tyre mbetet një çështje shumë më e madhe nga kureshtja se kush fshihet pas atyre pseudonimeve. Është çështje lëngate a shpëtimi, vazhdimësie a ndryshimi. Nëse largohen spiunët (të paktën nga politika) ka gjasa të çohet deri në fund revolucioni i dimrit ’90-91, revolucion i mbytur në djep. Në të kundërt rrezikojmë të mbetemi përjetësisht peng i kufomave që na shoqërojnë ngado që prej 15 vitesh.

Ekspress.

[Xhuxhumaku]

Enver Hoxha:SI ME NDOQI SIGURIMI I SHTETIT

Keni të drejtë, keni ngitur supet nga habia që kur keni dëgjuar lançimin e lajmit në televizione dhe sidomos kur keni blerë gazetën tonë. Një reagim i natyrshëm ky. Edhe ne kur na e vunë në dispozicion materialin, nuk besuam dhe lexuam dhe rilexuam.
Për këtë arsye dhe sidomos për faktin se bëhet fjala për “Zeusin” e Shqipërisë për 45 vjet, thjesht si “antipastë” gjendemi të detyruar të botojmë faksimilen e monografisë së Sigurimit
të Shtetit për të konfirmuar publikisht dhe me prova materiale kredibilitetin e duhur të të gjitha dokumenteve të ndryshme që kemi botuar deri tani dhe që do të botojmë në të ardhmen.







Si lindi Sigurimi i Shtetit dhe cili ishte roli i Enver Hoxhës në këtë proces? Data zyrtare e krijimit të Sigurimit të Shtetit mbahet 20 marsi 1943. D.m.th., katër muaj para se të krijohej Shtabi i Përgjithshëm i Ushtrisë Partizane! Kjo dëshmon për përparësitë që i kishte vënë vetes Enver Hoxha dhe shpura e tij në luftën II botërore. Krijimi i shërbimit informativ u bë nën shtytjen dhe nën këshillat teknike të ekspertëve jugosllavë. Si mënyra më e mirë për të kontrolluar partinë dhe të gjitha strukturat partizane. Është për t’u nënvizuar fakti se në krye të këtyre strukturave u vunë njerëz me besim fetar ortodoks, të preferuar nga këshilltarët jugosllavë. Një ndër në kryesorët e atyre viteve ishte Gogo Nushi, i cili nga kasollja e tij buzë Lanës drejtonte gjithë veprimtarinë zbuluese dhe kundërzbuluese për qarkun e Tiranës. Është për t’u shënuar që kontributi i tij i parë substancial qe letra informative që i drejtoi Enver Hoxhës për reagimet e Babë Myslimit kur mori vesh vrasjen e Mustafa Gjinishit. “Baba akuzoi drejtpërsëdrejti Partinë për vrasjen e Mustafait”. Ky ishte kontributi i parë i shefit të shërbimit informativ të Tiranës. Çka u shpërblye me tërheqje të Babës nga mendimi i dhënë publikisht dhe arkivimin e tij në detyra honorike.
Por nuk ka asnjë dilemë. Krijimin e Shërbimit informativ e noterizoi Enver Hoxha. Për të mos shfaqur asnjë ndikim ose pozicionim të caktuar, ftojmë lexuesit të analizojnë dy faqet e mëposhtme:






Nga përvoja në Francë dhe nga leximet e tij të herëpashershme, Enver Hoxha arriti të pozicionojë politikisht dhe teknikisht organet e Sigurimit të Shtetit. Por filozofia e tij nuk është origjinale në këtë fushë, vetëm kopjon artin e lashtë ushtarak kinez.



Se ç’bëma dhe gjëma ka kryer Sigurimi i Shtetit, drejtuesit dhe specialistët e tij në qendër dhe në rrethe, të deleguarit e tij në Prokuri, gjykata, polici dhe administratë, pa harruar edhe bashkëpunëtorët e tij vullnetarë dhe të detyruar, për ironi të fatit i ka provuar mbi supe edhe vetë Enver Hoxha. Po, po. Themeluesi i PKSH, drejtuesi i Luftës, Kryeministri i parë, Ministri i Jashtëm i parë, Sekretari i parë i KQ të PPSH, etj, etj. Me gojën e tij, ose me saktë me dorën e tij, ai shkruan të zezë mbi të bardhë se ç’ka hequr nga Sigurimi i Shtetit. Për të mos ndikuar në gjykimin e lirqë të lexuesit, po japim faksimilen e materialit përkatës.



“Pozita ime, - shkruan ai, - në këto situata ishte shumë e rëndë. Isha në izolim dhe në vëzhgim të pandërprerë. Në radhë të parë, kisha besim tek Partia dhe te Komiteti Qendror i saj… Së dyti edhe sikur Partia të arrinte të bënte gabimin tragjik, të pranonte vendimet e shtrëmbëra të një udhëheqjeje të çorientuar, këtë gabim nuk do ta pranonte populli… Ishin këta, partia dhe populli dy faktorët themelorë, dy shtyllat e fuqishme, të cilat më jepnin forcën dhe më thoshin të veproja me kujdes, me dituri dhe maturi… I bindur se pranë tyre e në krye të tyre s’kishte forcë të na mposhtëte”.

Çdo koment do të ishte i tepërt. Edhe vetë shoku Enver rezulton i mbërthyer nën darën e Sigurimit të Shtetit. Rast pa precedent në të gjithë historinë komuniste të vendeve lindore, nga Uralet në Adriatik. Kjo situatë shpjegohet edhe nga rrjeti informativ sekret që kishte ngitur personalisht vetë Enver Hoxha, me italianë, argjentinas dhe francezë, në sajë të të cilit sfidonte edhe Sigurimin e Shtetit dhe MPB. Nga ana tjetër, nuk duhet mohuar se një dozë intelektualiteti, e fituar me lindje dhe me shkollim, e bënte dyshues ndaj shërbimit sekret shqiptar. Çka është provuar edhe me spastrimet sistematike që ai ndërmerrte sipas kursit dhe humorit politik ndaj armës së Sigurimit të Shtetit. Duke burgosur Ministra të Brendshëm dhe shefa Sigurimi, në qendër dhe në bazë.
Megjithatë Enver Hoxha është shprehur dhe ka shkruajtur më shumë sesa vetë Stalini për Sigurimin e Shtetit. “Sigurimi kontrollon armiqtë e Republikës dhe të Partisë sonë dhe për armiqtë ai është tmerr”. “Në vijën dhe nën udhëheqjen e drejtë të Partisë dhe në mbështetjen te populli qëndron forca e armës së Sigurimit të Shtetit”. Kështu shkruhet edhe në faqen e parë të monografisë mbi Sigurimin, nga e cila ne vazhdojmë të “mjelim” materiale për të njohur këtë strukturë të lemeritëshme, për ta demitizuar nëpërmjet anti-profesionalizmit, anti-ligjit dhe anti-humanizmit të saj si dhe për t’u dhënë mundësinë të gjithë shqiptarëve, burra e gra, fëmijë e pleq, të marrin vesh dhe të kuptojnë një të vërtetë të hidhur.
“Gota e helmit duhet pirë deri në fund”, thoshte Shekspiri i madh. Dhe ne jemi një popull i vogël, por kozmik në tragjedi...

[Brari]

thuhet mes tjerash aty lart:

Kjo situatë shpjegohet edhe nga rrjeti informativ sekret që kishte ngitur personalisht vetë Enver Hoxha, me italianë, argjentinas dhe francezë, në sajë të të cilit sfidonte edhe Sigurimin e Shtetit dhe MPB.


--


ckuptim ka kjo?

[Xhuxhumaku]

Të publikohen sigurimsat që kanë dënuar njerëz”

Flet ish-drejtori i SHISH, Fatos Klosi


Me gjuhën e një eksperti, ish-kreu i njohur i Shërbimit Sekret shqiptar, SHISH, Fatos Klosi, jep qëndrimin e vet për fenomenin “Sigurimi i Shtetit”. Mendon se jo të gjithë bashkëpunëtorët e ish-Sigurimit duhet të ndëshkohen, pasi ka patur nga ata që vërtet i kanë shërbyer vendit të tyre. Nga ana tjetër pohon se duhet të hapen dosjet për ata ish-sigurimsa, të cilët janë përfshirë në veprimtati antihumane.

Në të njëjtën kohë Klosi mendon se çështja është duke u bërë pjesë e lojave të politikës. “Interesi për të përfituar në politikë i disa njerëzve, bën që hapja e dosjeve të përdoret si presion për ti mënjanuar nga pushteti”, është thelbi i mendimit të ti. Ja intervista e plotë.

Zoti Klosi a mendoni se ka ardhur koha që të hapen dosjet e ish- bashkëpunëtorëve të Sigurimit të Shtetit e të publikohen në shtyp emrat e tyre ?

Çështja e hapjes së dosjeve të ish-bashkëpunëtorëve të Sigurimit është komplekse dhe nuk duhet konceptuar si e thjeshtë. Pyetja që ngre unë është pse duhet të hapen këto dosje, cila është arsyeja e vërtetë e publikimit të dosjeve të gjithë bashkëpunëtorëve të Shërbimit Informativ si në kohën e regjimit të kaluar ashtu edhe pas viteve 1990? Edhe pse mund të duket se unë dal kundër gazetës suaj, duhet të them se jam kundër hapjes së dosjeve për disa arsye që lidhen me veçantësinë e këtij shërbimi. Pra dua të them se kanë qenë shumë të paktë burrat, që i kanë rezistuar thirrjes së Partisë së Punës për të bashkëpunuar me sigurimin e shtetit, sepse në të kundërt ata do të konsideroheshin si armiq të partisë. Nga qindra bashkëpunëtorë të Sigurimiti të Shtetit, shumica e tyre kanë kontribuar realisht në mbrojtje të interesave të vendit. Në këtë aspekt nuk më duket me vend diskretitimi i emrit të tyre nëpërmjet hapjes së dosjes apo publikimit në shtyp. Me këtë që them dua të mbroj dhe bashkëpunëtorët e mi, me të cilët kam punuar gjatë kohës kur drejtoja SHISH, sepse atëherë ç’farë drejtuesi mund të kesh qenë kur nuk mbroj ish-bashkëpunëtorët e mi.

Një pjesë e bashkëpunëtorëve të ish-Sigurimit të Shtetit kanë kryer detyra në dëm të qyetatarëve të këtij vendi. A është me rreziki publikimi i emrave të tyre?

Jam plotësisht dakort që jo të gjithë bashkëpunëtorët e ish-Sigurimit të Shtetit duhet të futen në një thes, madje e theksoj se duhet të dalin të gjithë ata që kanë kontribuar për dënimin e njerëzve dhe po ashtu duhet të mbajnë mbi shpatulla mëkatet e tyre. Krijimi i një ngarkese pezhorative për ta kuptohet që zgjon interes tek lexuesit dhe tek shoqëria në përgjithësi. Një punë të tillë e ka nisur Komisioni i Verifikimit të Figurave i kryesuar nga Nafiz Bezhani, i cili kërkoi të ndajë bashkëpunëtorët e vërtetë të regjimit nga njerëzit që kishin ndihmuar ose kishin kontribuar në kryerjen e krimeve. Por përsëri unë dua të ngre një pyetje. Pse synohen vetëm informatorët e thjeshtë dhe nuk është tentuar të investigohet mbi ish oficerët e Sigurimit që kanë dhënë urdhëra të cilat kanë zbatuar punonjësit? Pse nuk është marrë njeri me togat e pushkatimit? Kur merret një nismë për publikimin e dosjeve pse nuk publikohet edhe veprimtaria e plotë e ish-sigurimsave, por nënvizohet vetëm fakti që ata kanë qenë të tillë.

Si e vlerësoni nismën e disa deputetëve të djathtë për t’i propozuar parlamentit miratimin e një projektligji për hapjen e dosjeve të-ish bashkëpunëtorëve të regjimit ?

Për këtë dua të them se është pjesë e një loje të turpshme politike që zhvillohet kryesisht në partitë e djathta. Si Partia Demokrate e Re ashtu edhe Partia Demokratike kanë në radhët e tyre njerëz që kanë qenë bashkëpunëtorë të regjimit. Pas ndërrimit të sistemit shumë prej bashkëpunëtorëve të regjitmit kaluan djathtas me shpresën se do të ishte më e vështirë të identifikoheshin aq më shumë kur bënin pjesë në partinë që përmbysi sistemin. Interesi për të përfituar në politikë i disa njerëzve bën që hapja e dosjeve të përdoret si presion për ti mënjanuar nga pushteti. Në këtë kuadër edhe nisma që ka kaluar një herë në parlament dhe që do të risillet është pjesë e po kësaj loje politike që zhvillohet në vend edhe pse kanë kaluar 15 vjet nga ndryshimi i sistemit. Madje sapo ka ardhur në pushtet Berisha ka eliminuar shumë nga dosjet e ish-bashkëpunëorëve të Sigurimit të Shtetit duke u lënë vetëm një kartelë nga e cila është e vështirë të identifikohet se çfarë funksioni kanë patur këta bashkëpunëtorë.

Cila ka qenë arsyeja, sipas jush, që ish-presidenti Berisha ka ndërmarrë një veprim të tillë?

Nuk di të them arsyet pse e ka bërë Berisha një gjë të tillë, por mund të sqaroj se në ligjin për funksionimin e SHIK-ut është kompetencë e kryeministrit që të përcaktojë objektivat e këtij institucioni, në ndryshim nga sistemi i kaluar ku ishte Byroja Politike që bënte një gjë të tillë pasi Sigurimi, si strutkurë, ishte një departament në Ministrinë e Brendshme. Mosidentifikimi i saktë i funksionit që ka patur një bashkëpunëtor i regjitmit e bën shumë të vështirë përcaktimin e saktë se me se është marrë ai njeri gjatë punës së tij. Nga ana tjetër mund të konfirmoj se ka me dhjetra dosje në SHIK që janë të hapura dhe ku nuk dëshmohet asnjë punë e dëmshme e punonjësve të shërbimit sekret. Pra në këtë kuptim eleminimi i dosjeve është praktikë e SHISH-it, por kur ndërmerret me nismë nga kryeministri, atëherë është e qartë që është pjesë e luftës politike. Kjo histori është përsëritur shumë herë dhe vërtetë nuk e kuptoj pse duhet që njerëzit të merren me një çështje të tillë, e cila nuk duhet keqpërdorur.


Intervistoi: Leonard Mitro

Ekspress.

[Xhuxhumaku]

Ç’farë thoshte Sigurimi për CIA-n, KGB-në, UDB-në

Express publikon me faksimile pikëpamjet e Sigurimit të Shtetit për shërbimet sekrete më të famshme të Botës. Prapaskenat dhe loja mes tyre në përpjekjet për rrëzimin e komunizmit dhe injorimi i rolit të ish-agjentit legjendar i GKB-së sovjetike, Kim Filbi, në operacionin që u quajt “masakra shqiptare”. Në numrin e sotëm edhe grafikët e bashkëpunëtorëve të sigurimit në Tiranë e rrethe

Vlerësimi i Sigurimit për shërbimet sekrete më të forta të Botës

Si injorohet CIA, KGB-ja, UDB-ja, SIS-i anglez dhe roli i Kim Filbit në atë që u quajt “masakra shqiptare”

“Organet e shërbimit informativ të vendeve borgjeze-revizioniste – organe shtypëse të popujve”. Kështu nis gjykimi apo paragjykimi për kolegët e huaj në monografinë e Sigurimit të Shtetit që “Express” ka vendosur të publikojë. “Krejt e kundërta e realitetit tonë ndodh në vendet borgjeze-revizioniste, ku organet e tyre të Shërbimit Informativ janë thjesht organe agjenturiste, të shkëputura nga masat punonjëse… veprojnë kundër interesave të popujve… qëllimi i tyre ka qenë e do të jetë kurdoherë shtypja e çdo lloj lëvizjeje, teorie dhe praktike revolucionare, mbrojtja e rendit dhe aparatit shtetëror në fuqi…”
Ky është syri me të cilin shihet roli i shërbimeve sekrete të shteteve më të zhvilluara të Botës nga Sigurimi i Shtetit.

Shpërfillja që nga CIA

Fillimisht nxihet kontributi i CIA- amerikane. “…në vitin 1974 u ekspozuan fakte që akuzonin CIA-n se kishte hapur dosje e kartela për 7.5 milion njerëz, apo që në Nju Jork u manipuluan 4 350 000 letra dhe u ekzaminuan 2 300 000 prej tyre”. Më tej një shembull për SDB-në jugosllave: “… (SDB) kanë të drejtë të ndërtojnë punën agjenturore-operative në të gjitha strukturat; të kontrollojnë organet e zgjedhura…”. “Edhe për Bashkimin Sovjetik kuptimplotë është fakti që vetëm për vitin 1984 numri i arrestimeve të përkohshme arriti në 12 milionë vetë. KGB survejon jetën personale të qytetarëve. Aktualisht në të gjithë vendin numërohen 357645 arkiva elektronike me 270 milion skeda personale të qytetarëve”.
Sipas hartuesit të monografisë shifrat tregojnë se këto organe janë shtypëse ndaj popullit, ndaj klasës punëtore… Veprimet e tyre janë repressive, që janë presioni, shantazhi, ndjekja, përgjimi, çensurimi, arrestimi, deri edhe zhdukja fizike e kundërshtarëve, kanë krijuar jo vetmë frikë, por edhe urrejtje për këto organe në masat punonjëse…

Kim Filbi i injoruar

Superagjenti sovjetik Kim Filbi, i cili është i njohur edhe si njeriu që sabotoi të gjitha tentativat me serioze të SIS-it anglez dhe CIA-s amerikane për të përmbysur regjimin komunist në Shqipëri, injorohet dhe kuptohet që mburrjet apo meritat për këto suksese i kalojnë Sigurimit të Shtetit. Në monografi hidhet poshtë fakti që kishin publikuar disa gazetarë anglezë, sipas të cilëve agjenti sovjetik Kim Filbi, që ishte infiltruar në radhët e shërbimit sekret anglez, kishte bërë të mundur shkëtarrimin e të gjitha grupeve diversioniste në Shqipëri, duke shkaktuar atë që rëndom epitetohet si “masakra shqiptare”. “Kjo u kushtoi jetën shumë njerëzve dhe për 17 vjet kishte mbetur një nga sekretet më të fshehta të Luftës së Ftohtë. Për perëndimin “çështja shqiptare” ishte një operacion katastrofe poshtëruese. Për rusët ishte një operacion triumfi”, shkruhej nga gazetarë anglezë. Dhe në fund të këtyre informacioneve vjen vlerësimi i hartuesit të monografisë: “Pra jo vetëm që mohohet faktori i brendshëm, lufta e PPSH, OSSH dhe e popullit shqiptar, të cilat as i përmendin fare, por edhe disfata i dedikohet një personi agjent i rusëve dhe suksesi quhet i tyre dhe jo i shqiptarëve”. Më tej pason një tjetër vlerësim fantastik: “Këto janë mendime që e kanë bazën në ideologjinë borgjeze të mbivlerësimit të rolit të individit e të nënvlerësimit të rolit të masave në histori… E vërtetë është se nga të dhënat e Kim Filbit nuk është zbuluar e goditur asnjë bandë diversantësh, asnjë agjent i këtyre zbulimeve që vepronte kundër RPSSH”. Sipas hartuesit të monografisë, “diversantët kudo që binin me parashutë ose lëviznin në territorin shqiptar ndeshnin në popull, në patriotizmin dhe dashurinë e tij për Partinë dhe në vigjilencën revolucionare…”
Express

Grafikët e Sigurimit të Shtetit, Dibra numër kampion spiunësh

Në fund të monografisë për Sigurimin e Shtetit, janë të rreshtuar një sërë grafikësh që ilustrojnë numrin e denoncimeve të bëra nga ivdividë të ndryshëm në Sigurimin e Shtetit dhe njëkohësisht ato të bëra nga bashkëpunëtorë të tij, të cilët normalisht që kanë qenë më prodhimtarë. Kështu sipas grafikëve, në Elbasan në vitin 1975 ka patur 56 denoncime nga qytetarë, 241 nga bashkëpunëtorë, ndërkohë që në vitin 1984 ka patur 153 nga qytetarë dhe 657 nga bashkëpunëtorë. Një shifër që tregon se në 10 vite numri i spiunëve pothuaj është trefishuar. Shifra fantastike, që përafrohen vetëm me Tiranën, por që kalojnë të gjitha rrethet e tjera, janë për rrethin e Didrës. Kështu nëse në vitin 1976 ka patur 114 denoncime nga qytetarë, nga bashkëpunëtorë ka patur 1700. Ndërsa gati dhjetë vite më pas, më 1984 ka patur 568 denoncime nga qytetarë dhe… 3200 nga bashkëpunëtorë. Ndërkohë që në Tiranë në vitin 1984 ka patur 611 denoncime nga qytetarë dhe 4287 nga bashkëpunëtorë.

Express

[Toro]

14 vjet pas renies se diktatures ne Shqiperi dhe akoma vendit tone i mungon ajo qe i mungonte edhe perpara 1992. LIRIA! E qena i lire te vendosesh per veten tende. Perseri do te jete shteti ai qe do ti diktoje qytetarit se cfare duhet te dije, cfare duhet te lexoje, cfare eshte e demshme per te, per "shoqerine" etj.

Sot , kur shtrohet tema e hapjes se dosjeve te Sigurimit, jane pra politikanet, pushtetaret, ata qe vendosin per fatin e secilit prej nesh, a thua se eshte e drejta e tyre te fshehin te verteten, te diktojne se cfare duhet te dije secili prej nesh.

Ata jane ne pushtet ne saje te votes sone, paguhen ne saje te taksave qe na mbahen ne dhe na jane mbajtur me vite te tera , por refuzojne te na tregojne se cfare kane shkruajtur per ne ne dosjet e sherbimeve sekrete. Na refuzojne te drejten te dime se per cfare na pergjonin, kush ishin ata qe na pergjonin , si na vinin ne kurthet e tyre. Dhe me e keqja akoma eshte se na refuzojne te drejten tone legjitime te jemi PERGJEGJES perpara vetes sone per veprimet tona.

Na mohojne sensin e pergjegjesise si individe. Flasin per "hakmarrje", per "gjakra" qe do te mirren etj ( thua se gjaku qe derdhen per 50 vjet nuk ishte gjak por uje), dhe vazhdojne te ofendojne ndjenjat e cdo qytetari te Republikes si te "papergjegjshem", "te pazote", "te paafte per te kontrolluar veten" etj etj.

Sepse ashtu sic nuk lejuan te behen gjyqe ndaj krimineleve qe mbanin ne kembe diktaturen, ashtu nuk duan qe secili prej nesh te bej "gjyq" ndaj vetvetes, komshiut, shokut, gruas, burrit, vellait, motres, kusheririt etj. Sepse na duan te jemi te varur prej tyre. Ashtu si deri dje drejtoheshim tek "ata" per cdo gje. Per te gjetur pune, per te marre shtepi, per te blere nje bufe, televizor etj. dhe mjaftoheshim me ate qe na jepnin ata, ashtu si e shikon ata dhe kur ta shikon ata te arsyeshme. Ata pra duhet te vendosin per ne, jo ne per veten tone.

Praktikisht Shqiperia jeton akoma nen diktaturen e shtetit te centralizuar! Fatkeqesisht kjo eshte e verteta.