Grekët: Berisha u keqkuptua në vitin 1997!

[DYDRINAS]

Grekët: Berisha u keqkuptua në vitin 1997


Athina i ka shtrirë dorën kryeministrit Berisha duke pranuar se ai është keqkuptuar në vitin e trazirave të vitit 1997, në prag të vizitës së kryeministrit Karamnlis në Tiranë dhe vetë Berishës më pas në Athinë. Një prej gazetarëve të spikatur të medias greke, Terenc Kuik,(aktualisht gazetar kryesor tek STAR CHANELL në Greqi) në një intervistë me kryeministrin e Shqipërisë para pak ditësh i ka komunikuar atij se nga kontaktet që ka patur me palën greke, i është bërë e ditur se Berisha është keqkuptuar në periudhën e '97. Këtë fakt ai nuk ka ngurruar që t'ia paraqesë Z. Berisha gjatë intervistës së tij, në një mënyrë që linte të kuptohej se kryeministrit shqiptar po i kërkohej ndjesë nga opinioni i shëndoshë i shtetit fqinj dhe të gjitha rrethet apo kanalet që lidhen qoftë me diplomacinë, apo me borën intelektuale për kundërvënien masive në vitin e trazirave në Shqipëri. Megjithatë, kryeministri shqiptar është shfaqur shumë miqësor gjatë intervistës me gazetarin grek duke anashkaluar këtë moment, por duke premtuar se një gjë do të jetë e sigurtë për të ardhmen, respektimi i plotë i minoriteteve në Shqipëri dhe si dëshmi të kësaj qeveria e Berisha po përgatit hapjen e një shkolle greke në Himarë. PSr sa i takon vizitës së tij në Athinë, ajo do të bëhet pas vizitës që Karamanlis do të bëjë në Tiranë në një kohë të afërt, por që nuk është fiksuar ende. Gazeta 55 e vëmendshme ndaj të gjitha zhvillimeve që lidhen me tendencat pozitive të fqinjëve tanë, apo edhe rritjes së rolit të Shqipërisë në rajon po boton të plotë inhntervistën që gazetari grek i mori kryeministrit Berisha në zyrën e këtij të fundit, ditën kur ai festonte ditëlindjen e tij.



Keni premtuar se jeni kryeministri që do të qeverisni me duar të pastra, që do të luftojë korrupsionin dhe do të ndërtoni një Shqipëri të re. Është e vërtetë?



Plotësisht. Jam i vendosur të crrënjos sistemin e korrupsionit. Ju e dini që korrupsioni është fenomen, por në Shqiperi është kthyer në sistem. Ky është sistemi që ne ndërtuam. Mjafton të shihni vetëm administratën që është e ndërtuar mbi konfliktin e interesave. Vetë ish ministri i bujqësisë ishte importuesi më i madh i ushqimeve në vend. Ne filluam punën duke parandaluar konfliktin e interesave në administratën qeveritare. Po kufizojmë në minimum korrupsionin, po miratojmë ligjin e lëshimit të prokurave, po organizojmë një fushatë të gjerë kombëtare kundër barbarive. Po rrisim transparencën duke përfshirë edhe autoritetet qevritare, mbi të gjitha shpenzimet publike. Kështu po e crrënjosim sistemin. Nuk do të ketë më monopole. Ato u krijuan nga njerëz të pushtetshëm që përdorën pushtetin për qëllimet e tyre.



Cfarë mendoni për rikthimin e minoritarëve në Shqipëri dhe investimet që ata duan të bëjnë për vendin e vet?



Për të gjithë ata që kthehen në Shqipëri për 3 vjet, nuk do të ketë ansjë taksë. Në mënyrë absolute për të gjithë ata që emigruan nga Shqipëria dhe duan që kursimet e tyre t'i investojnë të punësojnë të afërmit e tyre apo të përmirësojnë jetën e tyre, do të jetë kënaqësi dhe së shpejti ne do të hartojmë një projekt që të nxisim kthimin e tyre në vendin e vet.



Kam mësuar se do t'u bëni grekëve një dhuratë të bukur, do të hapni një shkollë në Himarë. Si qëndron e vërteta?



Po shkolla do të hapet.



Ky është një vendim shumë i rëndësishëm z. kryeministër ...



Është në programin e partisë sime, që të respektohen të gjitha standartet që kanë të bëjnë me minoritete. Jam plotësisht i vendosur që të realizoj ato që kam thënë para shqiptarëve.





Kam takuar z. kryeministër edhe palën greke, ata kanë deklaruar se jeni keqkuptuar në vitin 97...?



Për një gjë mund t'ju siguroj. E konsideroj cështjen e minoritetit si një cështje thelbësore për ballkanasit, sepse sidoqoftë ju mund të thoni: "Kombet e privuara nga liritë kanë vuajtur shumë, por shumica e tyre janë minoritete". Në këtë kuadër duhet vepruar për të siguruar të drejtat e tyre njerëzore dhe si minoritete. Jam pro minoriteteve do të punoj shumë për të siguruar të drejtat e tyre duke respektuar kulturën dhe identititetin e tyre, jam i lumtur që në qeverisje është një parti njerëzore, që fitoi zgjedhjet e që e ka të pasqyruar këtë në programin e vet.



Keni ndonjë datë në lidhje me vizitën tuaj në Athinë apo të z. Karamanlis në Tiranë?



Z. Karamanlis do të vijë i pari.



Pse jo, ju i pari?



Unë e kam ftuar dhe ai më premtoi kur ishim në Nju Jork. Është e njëjta gjë, por unë ia lashë radhën atij të vijë i pari. Më pas do të punoj me ambasadorin dhe ministrin e jashtëm për të përcaktuar datën.



Si janë marrëdhëniet tuaja me arqipeshkopin Anastas?



Janë të shkëlqyrera. E vlerësoj dhe kam shumë respekt për të.



A keni një axhendë, se kur do të jeni gati për integrimin në Europë, për një vit pas pesë apo kur?



Hapi i parë do të jetë fillimi i bisedimeve dhe kam shpresë se do të bëhet kjo vitin tjetër. Pas kësaj do të bëhet një punë e madhe për të ndryshuar imazhin dhe jetën e shqiptarëve me qëllim përshpejtimin e procesit. Afati është deri në vitin 2015-2016, sidoqoftë kjo do të ndodhë pas reformave shumë të thella, që mendoj se do të përshpejtojnë procesin.



Të flasim edhe për futbollin. Herën tjetër tregohuni më të mirë me grekët. Ishte një mundje e keqe...



Problemi me futbollin është ky. Gjithmonë më ka pëlqyer t'i shoh skuadrat shqiptare të fitojnë. Por gjatë ndeshjes ndryshoj mendje disa herë dhe bëhem tifoz në përfundim me ata që luajnë më mirë, me ata që kanë peformancvën më të mirë dhe bëjnë lojën më të bukur. Unë jam me ta.

[Albo]

Politika e shtetit grek ndaj Shqiperise ka plot 3 vjet qe ka ndryshuar. Ndryshimi erdhi me ardhjen ne pushtet te Demokracise se Re ne Greqi. Qeverise se re greke i duhej te vleresonte jo vetem politiken e ndjekur nga kundershtarja e vet politike, PASOK, ndaj Shqiperise, por i duhej te vleresonte edhe njehere maredheniet e veta me fqinjet Ballkanike ne driten e tre ndryshimeve te medha ballkanike:

- ri-faktorizimi i pashmangshem i faktorit shqiptar ne Ballkan me pavaresine e Kosoves dhe mareveshjen e Ohrit.

- roli qe duhet te luante Greqia si shteti i vetem ballkanik me te drejta te plota ne BE ndaj kerkesave te gjithe fqinjeve te vete ballkanike per tu integruar ne BE.

- problemi i emigracionit ne Greqi ku emigrantet nga Shqiperia tashme perbejne grupin me te madh te emigranteve te huaj, 5% te gjithe popullsise se Greqise. Ne 100 greke qe jetojne ne Greqi 5 jane shqiptare.

Krahas ketyre tre ceshtjeve madhore per politiken jashtme te qeverise se re greke, nje tjeter ceshtje per tu adresuar ishte edhe roli qe duhet te mbante qeveria e re greke ndaj qeverise socialiste Nano ne Shqiperi. As qe behej fjale per qeverine e Karamanlis qe te mbeshteste pa kushte qeverine Nano, pasi Nano ishte nje beniamin i PASOK dhe krahas kesaj, ai ishte nje karte e djegur ne politiken shqiptare i implikuar ne trafiqe kriminale dhe korrupsion. Nese qeveria greke do te vazhdonte te mbeshteste me verberi te majtet shqiptare sic kishte bere PASOK deri ne ate dite, atehere maredheniet shqiptaro-greke do te ishin peng te fatit politik te Fatos Nano.

Kthimi i syve te qeverise greke nga lideri i opozites Berisha erdhen per dy arsye te thjeshta kuptimplota: a) Njihej mbeshtetja qe Berisha gezonte jo vetem ne rradhet e elektoratit shqiptar ne Shqiperi, por ne mbare boten shqiptare si ne Ballkan edhe ne diaspore. b) Berisha i perkiste te njejtit spekter politik te djathte si partia qe erdhi ne pushtet ne Greqi. c) Pendesa e Berishes ndaj "mekatit" ndaj Kishes Orthodhokse dhe Kryepeskopit Anastas, me kushtetuten famekeqe te vitit 1995 qe si qellim kish edhe largimin e Kryepeskopit Anastas nga kreu i Kishes Orthodhokse. Pendesa e Berishes erdhi me mosperzierien e KOASH ne ngjarjet e 1997 dhe ndihma e madhe dhe e pakursyer qe KOASH dha per refugjatet nga Kosova ne vitin 1999. Thyerja e akujve Berisha-Kryepeskop Anastas, u vleresua jo vetem nga qeveria greke por nga mbare populli grek.

Persa i perket liderit te atehershem te opozites Berisha, 8 vjetet ne opozite e ndihmuan ate te reflektoje mbi shume bindje dhe qendrime te gabuara te tij kur vinte fjala tek politika e jashtme. Ndihmen me te madhe ne kete drejtim ia dha gjendja e mjeruar ne te cilen u katandis vendi ne 8 vjetet e pushtetit socialist, qe nxorri ne pah jo vetem ngritjen e krimit dhe korrupsionit ne vendin e tij, por nxorri ne pah edhe qendrimin e shteteve fqinje ndaj qeverive socialiste. Shteti fqinj italian, shteti me i fuqishem rajonal, jo vetem qe nuk i erdhi ne ndihme opozites shqiptare per ta sjelle ne pushtet (ndryshe nga cfare parashikohej nga opozita e djathte ne Tirane), por perfitoi nga situata e krijuar ne Tirane per te parashtruar disa projekte te medha qe ishin kryekeput kunder interesave tona kombetare. Midis tyre ato qe bien ne sy jane projekti gjigand per marrjen e ujrit te Syrit te Kalter ne Sarande, dhe furnizimin e rajonit te Puglias me uje ne Italine e Jugut; kompleksi gjigand i perpunimit te plehrave italiane afer qyteteve bregdetare shqiptare. Projekte me interes per palen shqiptare si ai i Korridorit 8, u anashkaluan ose nuk u shtyne me forcen e duhur nga italianet.

Kurse thela tjeter e madhe e ekonomise shqiptare, u mundua te gllaberohej nga telekomi turk, ku edhe turqit, duke perfituar nga izolimi i Athines zyrtare per qeverine Nano, u munduan te perfitojne nga situata e krijuar per te vendosur monopolin e tyre ne tregun telefonik shqiptar, duke privatizuar pa tender Telekomin. Vizita e kryeministrit turk ne Tirane Erdogan, shenoi edhe divorcin e Berishes me qeverine turke, nje divorc ky i diktuar nga prekja e interesave jetike kombetare shqiptare. Nje nga nismat e para te kuvendit te ri shqiptar ishte rrezimi i mareveshjes per shitjen e Albtelekomit tek turqit.

E perbashketa e interesave italiane dhe turke karshi Shqiperise eshte e bazuar ne dy pika: a) kundershtia ndaj idese se nje Kosove te pavarur b) deshira per te ruajtur me cdo kusht status-quo ne Ballkan. Ardhja ne pushtet e Berishes ne Tirane jo vetem qe e prisht status-quo por e ben gati te pandalshem pavaresine e Kosoves. Edhe nese Kosova perballet me kundershtimin e vazhdueshem te vendeve si Italia apo Turqia, zeri i shqiptareve nuk do te mbytet dot per aq kohe sa shteti shqiptar do te njohe pavaresine e Kosoves.

Nje tjeter pike mbi te cilen Berisha ka reflektuar eshte qendrimi qe duhet te mbaje qeveria shqiptare ndaj pakicave kombetare dhe minoriteteve ne vend. Duke u perballuar me "realitetin e Himares", ku socialistet ne dy zgjedhjet e fundit vendore elektorale e fryne me qellim situaten ne Himare, si karta e vetme qe i mbeti ne dore qeverise socialiste per te perligjur ndihmen e Greqise, Berisha si shume te tjere e kuptoi qe tensionimi i situates ne lidhje me minoritetet nuk i sherben jo vetem maredhenieve Shqiperi-Greqi, por nuk i sherben as sigurise kombetare shqiptare. Ata qe perfitonin nga fryrja e problemit te minoriteteve ishin qarqete ekstremiste ne te dy anet e kufirit, si ne Shqiperi edhe ne Greqi.

Afrimi i partise se Berishes ne zgjedhjet lokale te 2003 me PBDNJ ne Himare, dhe insistimi i Berishes per te perfshire me cdo kusht ne koalicionin e tij qeverises kete parti ne 2005, vetem sa deshmuan edhe njehere bindjen e tij se ai ishte i pergatitur qe te neutralizonte problemin e paqene te minoriteteve ne Shqiperi, jo duke mohuar prezencen e minoriteteve ne shtetin shqiptar, por duke i njohur dhe respektuar ato. Kjo levizje e Berishes ka per qellim jo vetem mbylljen e gojes se qarqeve ekstremiste greke mbi shkeljen e te drejtave te minoritetit grek ne Shqiperi, por ka si qellim edhe dhenien e shembullit te tij per shtetin grek qe te beje te njejten gje me emigrantet e shumte shqiptare atje. Ne fund te fundit, numri i emigranteve shqiptare ne Greqi eshte 2dish me i larte se edhe vete numri me i ekzagjeruar (300,000) qe japin qarqet ultranacionaliste greke. Gjithashtu, mbase per here te pare ne jeten e tij politike, Berisha e kupton se me i rendesishem se nderi apo integriteti i tij personal eshte mireqenia e atyre 600 000 shqiptareve qe mendohet se jetojne e punojne ne Greqi prej vitesh.

Hapja e rrugeve te komunikimit te qeverise greke me opoziten shqiptare te udhehequr nga Berisha erdhi fale punes se ambasadorit grek ne Shqiperi dhe ambasades amerikane ne Tirane dhe Athine. Vizita e Nicholas Gage ne Tirane per te takuar liderin e opozites Berisha u ndermjetesua nepermjet ambasadorit amerikan ne Tirane, i cili plotesoi deshiren e Gage. Kurse per Berishen ky takim ishte nje takim prej triumfanti ne aspektin politik personal, dhe jo fort nje levizje e mire ne aspektin e gjere politik. Fale mediave shqiptare, plaku Gage ishte portretizuar ne po te njejten menyre sic portretizohej gogoli Berisha nga mediat greke ne 1997! Megjithate, takimi i Berishes me Gage ishte i frytshem pasi demoralizoi ultranacionalistet e rruges si ne Shqiperi edhe ne Greqi. Takimi i tyre dramatik vetem sa deshmoi seriozitetin e te tri paleve, opozites shqiptare te udhehequr nga Berisha, qeverise greke pa pelqimin e se ciles takimi nuk do te behej dot i mundur, dhe diplomateve amerikane qe bene takimin e mundur.

Ne po kete linje levizjesh diplomatike, sinjali tjeter i fuqishem qe administrata amerikane leshoi ishte emerimi ne Tirane dhe Athine i nje cifti diplomatesh amerikane. Bashkeshorti i ambasadores amerikane ne Tirane eshte ambasador ne Athine. Edhe pse me nje vlere simbolike, keto dy emerime vulosnin edhe deshiren e SHBA per te pare zgjidhjen e te gjitha problemeve midis dy fqinjeve jugore te te gjitha problemeve qe mbajne peng maredheniet Shqiperi-Greqi. Mbeshtetja amerikane per arritjen e mareveshjes se Ohrit qe u njeh te drejta te barabarta kushtetuese te gjithe komunitetit shqiptar ne Maqedoni, njohja e emrit te shtetit Maqedon nga Washingtoni, nuk kane per qellim qe te demtojne politiken e jashtme greke, por kane qellim qe te sensibilizojne ate qe te pranoje realitetin e ri ballkanik dhe te rishikoje maredheniet e saj me fqinjet shqiptare.

Qeveria greke ka ndryshuar me nje kthese 90 grade politiken e saj karshi Kosoves. Nese qeveria e PASOK ishte kategorikisht kunder njohjes se pavaresise, qeveria e Demokracise se Re e ka zhvendosur veten ne nje linje me faktorin nderkombetar duke vendosur te njejtat kushte si grupi i kontaktit: a) jo kthim te Kosoves nen Serbi sic ishte para 1999, b) jo shkrirje te kufijve shqiptare. c) respektimin e te drejtave te minoriteve ne Kosove. Ky eshte nje hap i madh per qeverine greke qe vertet eshte nje hap me prane interesave shqiptare, por eshte edhe nje hap me larg interesave serbe. Greket e kane te qarte qe cdo afrim i tyre me faktorin shqiptar, do ti alienizoje ata me faktorin sllav ne Ballkan.

Misioni i qeverise Berisha dhe kurorezimi i maredhenieve shqiptaro-grek do te vije vetem pas shpalljes se pavaresise se Kosoves dhe qendrimi qe do te mbaje qeveria greke ndaj saj. Nese qeveria greke do te njohi pa hezitim pavaresine e Kosoves, duke permbushur keshtu nje kthese 180 grade, ai do te jete nje ogur i bardhe per te ardhmen e te dy popujve te vetem autoktone ne Ballkan. Ne te njejten kohe, do te jete nje clirim nga ankthi per te gjithe diplomatet dhe analistet nderkombetare, qe e kane te veshtire te kuptojne se si eshte e mundur qe Greqia ka favorizuar interesat sllave ne Ballkan deri me sot, kur keto interesa jane ne vetvete nje kercenim per pozitat e saj ne rajon; ashtu sic e kane te veshtire te kuptojne se si Shqiperia vazhdon te ngelet peng e maredhenieve Turqi-Greqi.

Albo

[edspace]

Hapja e rrugeve te komunikimit te qeverise greke me opoziten shqiptare te udhehequr nga Berisha erdhi fale punes se ambasadorit grek ne Shqiperi dhe ambasades amerikane ne Tirane dhe Athine. Vizita e Nicholas Gage ne Tirane per te takuar liderin e opozites Berisha u ndermjetesua nepermjet ambasadorit amerikan ne Tirane, i cili plotesoi deshiren e Gage. Kurse per Berishen ky takim ishte nje takim prej triumfanti ne aspektin politik personal, dhe jo fort nje levizje e mire ne aspektin e gjere politik. Fale mediave shqiptare, plaku Gage ishte portretizuar ne po te njejten menyre sic portretizohej gogoli Berisha nga mediat greke ne 1997! Megjithate, takimi i Berishes me Gage ishte i frytshem pasi demoralizoi ultranacionalistet e rruges si ne Shqiperi edhe ne Greqi. Takimi i tyre dramatik vetem sa deshmoi seriozitetin e te tri paleve, opozites shqiptare te udhehequr nga Berisha, qeverise greke pa pelqimin e se ciles takimi nuk do te behej dot i mundur, dhe diplomateve amerikane qe bene takimin e mundur.

Çfarë lidhje ka Gage, një shkrimtar/gazetar greko-amerikan të takojë Berishën? Si mund të ndërhyjë në politikën e jashtme shqiptare një anti-shqiptar i njohur si Gage i cili nuk ka ndonjë pozitë as në qeverinë greke, e as në atë amerikane?
Si mund të jetë i frytshëm një takim me një person të tillë?


Unë mbaj mend letrën në vazhdim në kohën që Gage bëri vizitën e tij në Shqipëri:

------------------------------------------------------------------------------------------------

Coalition of Albanian American Organizations
C/O 2021 L Street, N.W., Suite 402, Washington, DC 20036

Letter to Secretary Powell Regarding Nicholas Gage from the Coalition of
Albanian American Organizations

Washington, January 10, 2003: Through the initiative of the National
Albanian American Council (NAAC) and the Albanian Heritage Foundation (AHF),
the overwhelming majority of the Albanian American organizations
contributed, signed and sent the following letter to the US Secretary of
State Colin Powell and the National Security Advisor to the President, Ms.
Condoleeza Rice, the Chairman of the US Senate Committee on Foreign
Relations, Senator Richard Lugar, the Chairman of the US House Committee on
International Relations, Congressman Henry Hyde and the Chairman of the
Albanian Issues Caucus, Congressman Eliot Engel. Please note that an
Albanian version of this letter is also released along with this statement.
The full text of the letter reads as following:

January 9, 2003

The Honorable Colin Powell
United States Secretary of State
US Department of State
2201 C Street, NW
Washington, DC 20520

Dear Secretary Powell,

We the undersigned, as Albanian Americans and as members of Albanian civic,
religious, cultural and humanitarian organizations, are writing to protest
in the strongest possible terms the United States of America Department of
State’s (DOS) official endorsement and support of the recent visit to
Albania by Nicholas Gage - a.k.a. Nikos Gatzoyiannis.

Nicholas Gage is a well-known opponent of Albanians’ interests in the
Balkans. It is a matter of public record that the Panepirotic Federation of
America, Canada and Australia, the organization Mr. Gage represents, refers
to Southern Albania as “Northern Epirus” and considers it to be occupied by
Albania, an obvious provocation and a direct renunciation of Albania’s
sovereignty. Nicholas Gage (i) greatly, intentionally and publicly
misrepresents the population of Albania’s Greek minority up to an astounding
30% of Albania’s population of three million, compared to the official
Albanian government number of 58,000, approximately 2% (ii) implicitly
portrays all of the Albanians of the Orthodox faith in Albania as Greeks,
thus offending the Albanian Orthodox Church and its congregation throughout
the world, and (iii) in an effort to vilify Albanians, has aggressively
campaigned in Washington and elsewhere with his fabrications about the lack
of human rights of Albania’s Greek minority. These false claims are in
direct conflict with the conclusions reached by DOS, the Council of Europe,
the European Commission, and other international human rights organizations
in their various positive assessments. The facts are that the Greek
minority lives side by side with the Albanians, has several media outlets
which communicate and publish only in the Greek language, has a
three-times-better teacher/student classroom ratio when compared with
Albanians in a system that provides education in Greek from elementary
school to university, and has a disproportionately high representation in
Albania’s government.

In addition, Gage publicly opposed the US/NATO intervention in Kosova even
as innocent Kosovar civilians were being massacred by the thousands,
including American citizens of Albanian descent. Furthermore, as recently
as May 22, 2001, he stated in the Washington Post that the thousands of
Greeks in Albania should receive the same treatment as the nearly two
million Kosovar Albanians, clearly implying that when Kosova attains its
independence, Southern Albania should secede and follow step. These
positions serve only to fuel tensions and threaten the progress of improving
Albanian-Greek relations while undermining overall stability in the Balkans,
an area where the U.S. has made a significant strategic investment of its
human, political, financial and military assets.

We are outraged by the fact that during his visit to Albania, and while
being hosted in an official capacity by our Embassy in Tirana, Mr. Gage (i)
reiterated all of the above-mentioned views, including the fabrications
about the number of the Greek minority and the analogy of their situation
with the Albanian Kosovars, (ii) downplayed the plight of the several
hundred thousand ethnic Albanians residing in Greece, who are subjected to
the Greek form of ethnic cleansing known as Hellenization, and (iii) had the
audacity to malign all of the Albanian Chams who used to live in Greece as
Nazi collaborators. As highlighted in a 2001 press release of the Turkish
Foreign Ministry, Mr. Gage’s thesis is not only a blatant fabrication but it
is a political and historical crime against Albanian Chams, since, in fact,
many Albanian Chams died in Greece’s liberation struggle during WWII. The
malicious characterization of Albanian Chams as Nazi collaborators is
particularly appalling in light of the fact that Albanians and Albania saved
100% of the Jews who sought refuge from Nazi persecution in Greece (as well
as in other Balkan countries), while, according to Harvey Sarner, the author
of “Rescue in Albania,” - an account of how Albanians saved Jews - of the
total population of approximately 72,000 Jews who lived in Greece prior to
the beginning of the war, 60,000, fully 83% of the Jewish population, became
victims of the Holocaust. In addition, Mr. Gage conveniently “forgets”
that, as described in the words of Joseph Jacobs, Head of the US Mission in
Albania in 1945-1946, only “in the fall of 1944 and during the first months
of 1945 the [Greek] authorities in north-western Greece perpetrated savage
brutality by evicting some 25,000 [Albanian] Chams - residents of Chameria -
from their homes” and by killing over 5,000 men, women and children in a
clear attempt to establish an ethnically pure border region with Albania.
These events marked the culmination of genocidal and ethnic cleansing
efforts that Greek ultranationalists had commenced since 1913. By 1945, the
Greek nationalists had cleansed the area of ethnic Albanians of Muslim faith
and also stripped them of their properties, valued at well over $2.5 billion
at the current market prices. The tens of thousands Albanian Chams have
lived in exile ever since. Thus, we would like to remind Nicholas Gage, as
well as those who share or support his views, that, despite the
manipulations, Mr.Gage cannot use history as a justification for his
destabilizing agenda.

As Americans and representatives of the Albanian American community, we are
deeply disappointed and disturbed that during his visit to Tirana, Mr. Gage
was hosted and publicly accompanied by Ambassador James Jeffrey. In ex post
facto efforts to justify this grand-scale reception, DOS representatives in
the U.S. and Tirana have stated that Mr. Gage’s visit and endorsement was
necessary in order to foster dialogue and enable Mr. Gage to have his
“hearing day” before the Albanian authorities. The Albanian-American
community is very supportive of dialogue regarding respect for minority
rights, friendly relations with neighboring countries, Albania’s integration
in Euro-Atlantic structures, and its economic development. Indeed, dialogue
with the proper forums such as Euro-Atlantic institutions, human rights
institutions, and the neighboring governments, has been an important part of
Albania’s development as a democracy. However, we do not understand what
dialogue DOS is seeking to foster, and for the benefit of whom, when Mr.
Gage is a private citizen who has a documented public record as one of the
most fervent adversaries of Albanian interests and who, to our knowledge,
does not have any standing either from the Greek government or from the
American government.

We are certain that DOS is aware that, for historical and more recent
reasons, Albanians view Americans as their truest friends. Everything that
is endorsed by the United States, in the Albanian public’s perception,
becomes worthy of attention and support. Therefore, by publicly hosting and
endorsing Nicholas Gage, the American Embassy in Tirana and DOS willingly or
unwillingly have tacitly endorsed his views, and thus they have breached the
trust of Albanians and Albanian-Americans. We believe that as
Albanian-Americans, we have the right to demand that DOS and the U.S.
Embassy in Tirana serve as instruments for the furtherance of democratic
principles and economic development in Albania, rather than becoming
facilitators of the interests of individuals with chauvinist agendas.

DOS’s silence that preceded Mr. Gage’s trip to Albania, as well as the
events during his visit on the ground, have demonstrated that there is a gap
in communication and perception between DOS representatives and the American
citizens of Albanian descent. It has been clearly evidenced through words
and deeds that America’s truest and best friends in Europe, and possibly in
the world, are the Albanians; therefore, we believe that the time has come
for joint efforts to establish a qualitatively different relationship
between the Albanian-American community and DOS. We request that the first
step toward bridging this gap be for DOS to issue a full public disclosure
pertaining to the nature and agenda of Gage’s meetings in Albania, as well
as render a public explanation about how Albanian and U.S. interests were
served by supporting a “dialogue” with Mr. Gage, an individual whose views
on the region serve only to stoke the fires of ethnic tension.

Notwithstanding the above, DOS can and should indeed serve as a facilitator
for true dialogue with respect to minority rights and other issues in the
Balkans. As it relates to Greece, we urge DOS to pressure the Greek
government to recognize all ethnic minorities within its territory,
including more than 40,000 remaining Albanian Chams of the Orthodox faith,
and grant them the same rights that Albania provides to an approximately
equivalent number of existing Greeks in Albania. As Greek human rights
groups and many international human rights organizations state clearly,
Greece's policy of nonrecognition of the existence of ethnic minorities is
no longer permissible. In addition, dialogue is needed to address the
grievances of the hundreds of thousands of Albanian immigrants living in
Greece, who are being subjected to different forms of “Hellenization” as
well as societal and institutional discrimination. Furthermore, we urge DOS
to do all it can in order to, once and for all, seek a just resolution to
the proprietary and other legal claims of the Albanian Chams, including
their right to repatriation and Greek citizenship. Of paramount importance,
and as a complementary and preliminary step to achieving the resolution of
these issues, we ask DOS to pressure the Greek government to abolish the
Status of War Law with Albania dating back to then Italian-occupied Albania
of 1940. By still maintaining a Status of Law of War with Albania over 60
years later, while at the same time signing a Treaty of Friendship, Greece
not only has created an absurd situation, but is in clear violation of the
U.N. Charter, which requires “[a]ll Members [to] refrain
from the threat or
use of force against the territorial integrity or political independence of
any state
”, as well as of other provisions of International Law.

Finally, a drastic improvement in communication channels and cooperative
efforts between the U.S. Government and the Albanian-American community is
necessary for a plethora of other Albanian issues in the region. Since the
fall of communism, Albania has made considerable steps towards the
establishment of a democracy and market economy. However, as evidenced by
several reports, Albania’s progress, economic development, and integration
within the Euro-Atlantic institutions has been constantly impeded by
high-level corruption, lack of political transparency, ineffective election
reforms, and limited results in the fight against organized crime and human
trafficking. In Kosova, while tremendous progress is clearly evident,
further delays in the resolution of its final independent status are
impeding investment and economic development as well as creating a fertile
environment for destabilization. Furthermore, despite the relative
stability achieved in the Former Yugoslav Republic of Macedonia, the
Macedonian authorities have a long way to go in order to fully comply with
the internationally brokered and the U.S.-endorsed Ohrid Agreement and
recognize and accept Albanians as equal and respected Macedonian citizens.
Last, but not least, much more can be done for the rights of Albanians in
Montenegro, as well as those of the Albanians in the Presheva Valley of
Southern Serbia. The Albanian-American community stands ready to offer its
expertise, knowledge, experience, and contacts in the region in order to
work toward the resolution of these issues and the achievement of a
sustainable and real stability in the Balkans.

Albanians consider the United States to be their best friend. At a time
when our country is engaged in a global war against terrorism, at a time
when many have tested their true feelings toward the United States, big or
small, true friendships such as the one the Albanians offer to Americans,
must not be neglected or forgotten. Let us use the most recent Gage debacle
as a learning experience and a steppingstone toward the establishment of a
true partnership for the advancement of the common U.S. and Albanians’
interests.

A similar letter was sent to the National Security Adviser to the President,
Ms. Condoleeza Rice, the Chairman of the US Senate Committee on Foreign
Relations, Senator Richard Lugar, the Chairman of the US House Committee on
International Relations, Congressman Henry Hyde and the Chairman of the
Albanian Issues Caucus, Congressman Eliot Engel.

Respectfully submitted by,


Albanian American Community of Illinois – Ilaz Kadriu, President
Albanian American Cultural Foundation – Cafo Boga, President
Albanian American Islamic Center - Imam Vehbi Ismail, Religious Leader of
Albanian Muslims in the US and Canada
Albanian American Society Foundation – Esad Rizai, President
Albanian Center of New York – Drita Kokalari, President
Albanian Heritage Foundation – Gary Kokalari, President
Albanian League of Prizren – Ismet Berisha, President
Albanian Media Group – Vera Mjeku, President
Alba Soul – Ilirjan Papa, President
Ana e Malit - Xheladin Zeneli, President
Atlantic Association – Arber Muriqi, Head Representative
Dede Gjo Luli Foundation – Prele Sinishtaj, Head Representative
Democratic League of Kosova U.S.A. – Agim Rexhaj, President
Forumi Shqiptar - Ilirjan Papa, Director
Friends of Kosova Protection Force – Shefki Mexhuani, Head Representative
Frosina Network – Van Christo, Owner and Director
Human Rights Association "Chameria"
Illyria Newspaper – Ekrem Bardha, Publisher
Malesia-Humanitarian Fund – Gjon Ivezaj, President
National Albanian American Council – Richard Lukaj, Chairman
Pan Albanian Federation, VATRA – Agim Karagjozi, Chairman
Patriotic Association of Dibra – Lavdrim Cami, President
Peja Association – Agim Cavderbasha, Head Representative
Plave and Guci Foundation – Xhevat Kukaj, President
St. Paul’s Albanian Catholic Church – Father Anton Kqira


------------------------------------------------------------------------------------------------