Frederik Ndoci

[Xhuxhumaku]

Jeta në emigracion, suksesi dhe njohja e vetvetes

Autori i Lajmit: Klajd Kapinova Manhattan New York

Historia e një artisti e rrëfyer imtësisht për herë të parë në New York. Është një pjesë e jetës së njeriut që përshkon vite e shekuj. Quhet Frederik Ndoci, aktori me diplomë… këngëtar, poet, instrumentist, piktor dhe krijues i lindur.

Trashigimia

Me një buzëqeshje fisniku, më fton të ulem në lokalin italian “Aurora”. Pronarët e lokalit, me buzëqeshje e përshndesin lehtë me kokë, duke i uruar mirëseardhjen mikut të tyre. Të duket vetja, se je në mes të Romës. Bisedat në gjuhën italiane me humor tradicional, e bëjnë atmosferën më të këndshme. Kamarieria e lindur në New York, përshëndet e shënon në bllok porosinë. Muzika italiane, depërton lehtë në veshin tonë. Biseda jonë nisi shtruar. Në qendër ishin të parët e familjes Ndoci, në të cilën, ndërthureshin trashëgimia e muzikës, fatkeqësia e humbjes së jetës në një ditë të gjyshit e gjyshës… Markun dhe Katerinën, Frederiku nuk i ka parë kurrë.

Instrumentisti

Ai do të ndërpresë daljen në skenë si këngëtar e merret me artin dramatik si aktor e instrumentist me orkestër. Në bankat e shkollës, vjel edukatë për kulturë të përgjithshme. Në Liceun Artistik “Prenk Jakova” në Shkodër për 4 vjet, krahas studimit teorik mjaft të thellë, mbi artin klasik botëror e shqiptar njihet me kryeveprat e muzikës botërore, duke u përpjekur të jetë vetë sa më pranë tyre. Ai merret me veglën e frymës oboe dhe ushtron veglat sekondare: piano, kitarrë, fizarkonikë etj. Për 5 vjet, mori pjesë në Orkestrën Filarmonike të Shkodrës e Orkestrën Teatrin “Migjeni”. Për të ndihmuar ekonominë familjare e patur ndonjë para ekstra, filloi krijimin e grupeve muzikore (orkestrat e vallzimit), duke argëtuar të rinjtë nëpër mbrëmjet e vallzimit, në shkollat e mesme e Insitutin (sot Universitetin) e Shkodrës. Filloi aktiviteti i dasmave, gjë që ndikoi mjaft në pasurimin dhe mbështetjen e tij më pas në muzikës së kultivuar popullore qytetare shkodrane. Për te ndryshon bota brendshme shpirtërore. Fillojnë të zgjohen dëshirat rinore për muzikë e art. Tashmë nis udhën e saj krijimtaria…

Vdekjet e artistit

Si vdes një artist!? Atëherë aktori i vogël sapo kishte filluar klasën e 8-të. Vdekja e parë, u shfaq në kinoprovat, për xhirimin e një filmi shqiptar: “Nga mesi i errësirës” (1973). Rriku fiton kinoprovën në Kinostudion “Shqipëria e Re” (Tiranë), ku nga 100 pikë mori 96. Më afër tij ishte “aktori”, i cili, arriti deri në kuotën 51 pikë. Konkurentit të afërt, iu besua roli, sepse prindërit e tij punonin në dikasteret më të larta. “Komisarët” e Kinostudios, nuk vonuan e filluan të punojnë, për të bindur aktorin “humbës”, si i përshtatshme për rolin.

E dini vetë biografia

Rriku, detyrohet të braktisë instrumentin e oboe-s, mbasi mundësitë, për të pranuar oboistët të aftë ishn shumë të kufizuara. E ndjera Violeta Deda, me një dashamirësi si dinte ajo, i tha: “Rrik! Të ka falë Zoti një fuqi hipnoteze dhe magjie në art! Unë jam e mendimit, që të provosh një konkurim në Artin Dramatik. Unë të ndihmoj sa të mundem”. Kështu filloi puna me materialet për konkurs. Frederiku, i vetmi shkodran fiton me vizë të kuqe, përballë 25 të tjerëve. Rriku, vijon konservatorin në Artin Dramatik. Mbas pak grupi muzikor “Na bashkoj kënga popullore”, një grup të rinjsh, i propozojnë të marrë pjesë me ta, meqenëse ishte i kompletuar si muzikant e vokalist. Një ditë pranë grupit vjen një përfaqësues i Ministrisë së Arsimit dhe Kulturës, i cili, sjellë lajmin e keq: “Ju Frederik, Filip, Fatmir, Nikolin dhe Pirro, nuk do të merrni pjesë aksionin e madh ndërkombëtar, për një aktivitet të rëndësishëm politik, jashtë shtetit.” Arsyeja: “E pyeta personin, se çfarë kemi bërë ne, që nuk duhet të shkojmë jashtë shtetit!? Dhe përgjigjja e tij ishte troç: “E dini vetë, seç keni një latë të hequr në biografi…”

Rehabilitimi

Frederikut iu dha transferimi në Shkodër. Mbas një muaji, e emëruan në Estradën e Shkodrës. Ishte një ambient i ri. Ai nuk e njihte mjedisin artistik, që gëzonte një emër të madh. Gjatë vitit të parë, punon shumë dhe dallohet në takimin e estradave profesionale. Të gjitha gazetat e kohës shkruajnë për artistin e ri mjaft fjalë të mira. Ai i falënderonte Zotin në heshtje, për të mirën që i kishte dhuruar. Tipe e natyra të ndryshme, gjendeshin në Estradë. Atij, iu desht të bënte punën me heshtje dhe të kalitet me një tip tjetër komisarësh. Falë Zotit, ata nuk ishin me nivel të lartë intelekti. Atë vit në dhjetor aktorët e Shkodrës, do të bënin rregjistrimet për natën e Vitit të Ri. Udhëheqësit artistik të RTVSh etj., sapo shohin fytyrën e Frederikut, i drejtohen direkt me arrogancë: “Kush të ka lejuar ty të futësh këmbët në TV. Ti duhet të dalësh menjëherë jashtë nga RTVSh. Çfarë pret, lëviz, shpejt, shpejt!” Letra e vendimeve të Komitetit të Partisë, kundër artistave për Frederikun ishte shumë e freskët, në turrën e letrave për të mos shkelur në TVSh. Shumë e madhe ishte dosja e artistave të dënuar si: Sherif Merdani, Françesk Radi, Justina Alia, Alida Hisku, Besnik Taraneshi, Zija Saraçi, e qindra të tjerë. Artisti i ri shqetësohet shumë, por nuk shprehet dhe ruan gjakftohtësinë. Me humor, ishte e pamundur t’a kalojë “keqkuptimin”. Vendosmërisht drejtuesit politikë në RTVSh, këmbëngulin, që Shkodra këtë vit, s’do të ketë asnjë shfaqje të rregjistruar për natën e Vitit të Ri ose të zevendësohet Frederik Ndoci!? Pjesëtarët e grupit, gjenden para një situate të papritur. Si duhet zgjidhur problemi i zmadhuar artificialisht!? Shkurt… Rriku, nuk është fytyrë, që duhet të dalë në televizion. Ata urdhëruan që t’i kthente dietat e të rikthehet në Shkodër me tren!… “Ka qenë një kohë kur fillova me “sabotu”. Për herë të parë fillova me fut në Teatër lojën e shahut. Dhe aktorët harronin materialet (kishte raste që partneri priste me minuta të tëra në skenë partnerin tjetër, i cili, ishte habitur pas lojës së shahut) e merreshin mbas kampionatit të shahut, ku, në ambientet artistike ekzistonin 25 kuti shahu…”, kujton me humor artisti.

Phoenix

Fillon një përsekutim i ri. “Armiku”, s’duhet lënë të livadhiste shumë. Erdhi urdhëri suprem: “Të dërgohet menjëherë në prodhim”. Alibia (shkaku) krijohet lehtë artificialisht ose ishte e gatshme në tryezat e boss–ëve që mbanin shtetin e kuq përmes metodave të survejimeve. Dhe pasojat ishin përpiluar e dekretuar tashmë… Artisti, dënohet nga organizata e partisë në ish “Fabrikën” e Tullave në Shkodër për 6 muaj. Këtu ishte hapur dega e internimeve. Puna ishte me mëditje sikurse në shek. XII. Gjithçka (procesi i punës) bëhej me dorë, pa asnjë kusht higjene, mbrojtje e sigurimeve sociale. Ky ishte një kamp i ri i vdekjes me hap të përshpejtuar… Nuk e donte TV-ja, ndërsa Kinostudioja po i afron kinoprova, të cilat, pa problem, i fiton falë talentit të lindur. “Shokët” e estradës xhelozë, e dënojnë. “Dashuria”, për të riun bashkëqytetar kishte dalë sheshit. Frederiku, fillon të debutojë në kinematografi me shtatë filma. Ai ia var pak punës në Estradë. Dënimi i dytë (nga organizata e partisë), do të vijë menjëherë. Ai vonohet 3 ditë më shumë nga leja, që i kishte dhënë drejtoria për dublime (zëri me figurën). Edhe pse kur u kthye solli me vehte letrën e firmosur nga zv/drejtori i Kinostudios, ku, vertetonte, se: “Frederiku mbaroi mbrëmë dublimet”. Ata nuk donin t’ia dinin, se ishin “vetë Ligji e vetë Maliqi.” Në prodhimin primitiv të tullave edhe një herë, por vetëm dy ditë mbasi drejtori Kel Rreshpja (mjaft kurajoz) me keqardhje, i thotë Frederikut: “-A kanë luajt mendsh ata!? Rrik, je i lirë për 6 muaj, shko ku të duash. Më fal, se para nuk të paguaj, por je i lirë”. Kjo botë ka edhe njerëz të mirë. Sapo rikthehet ne Estradë, tjetër sulm. Tani strategjia e tyre, arrin kulmin. Çdo ditë të hëne në mëngjez, ai thirrej në Komitet Partisë së Rrethit (K.P.R.) duke e kërcënuar, se do t’i vinte prangat, nëse këndonte ndër dasma muzikë të huaj. Ishte kërcënuar të mos këndonte as këngët e huaja, që jepte Radio “Tirana”. “Tirana ka politikë tjetër”, i thanë, “ndërsa ne tjetër politikë!” Pas pak kohësh në një mbrëmje me “Peco grosso”, i propozohet të këndojë një këngë e bukur nga ato që dinte ai. “Jo s’mundem, me fusin ne burg”, i përgjigjet artisti, duke shtuar, se “S’më lejohet, as edhe këngët që jep Radio Tiranës. Si bëj dot, mbasi Tirana ka politikë tjetër, e ne si artistë shkodran kemi tjetër politë më tha shoku…”. Pasi qeshën me cinizëm, i bënë me shenjë të këndonte pa frikë të gjitha llojet e muzikës botërore. Ai këndoi i lirë deri në orët e para të mëngjezit. Të nesërmen sh…, e thërret në zyrë si zakonisht. Këtë rradhë, me pupla të lagura, i drejtohet: “Unë kam dashur, të mos lodhesh me këngë të huaja, se janë të vështira, e kam frikë se të dëmtojnë vokalin. Unë për të mirën tëndë e kam.”

“Nigjo Frederik: Nuk prishet partia me një *** si ti”

Mbas disa ditësh, një aktor i propozon në emër të organizatës së partisë (e cila, kishte marrë dy vendime dënimi për Rrikun) për t’u pranuar kandidat partie. Pas disa ditësh i ktheu përgjigje aktorit: “Nuk e meritoj të hyj në parti, se jam shumë i padisiplinuar e pastaj partia prishet sapo të hyj unë. Vetëm pas një muaji, ju do të bëni mbledhje me orë të tëra, që të më perjashtoni prap!” Përgjigja e tij ishte “Ashtu ë!? Do ta shohim nesër!” Të nesërmen, bëhet mbledhje që në mëngjez. Një i dërguar i K.P. dhe dy policë të Degës së Punëve të Bredshme, ishin të pranishëm në sallën e madhe, ku, mbas dy minutash merret vesh tema. “Një artist, refuzon një ditë më parë hyrjen në parti.” Artisti rikujton: “Rrik thashë, erdhi edhe një herë koha e prangave. Megjithëse kishte rënë Muri i Berlinit, kishte akoma propozime të tilla nga komisarët tanë. Por shansi i madh, më deshti Zoti kaq shumë. Mbasi foli aktori, në fund e mbylli me fjalët: “Nigjo ti Frederik: Nuk prishet partia me një *** si ti”. Unë qëndrova gjakftoftë, megjithëse i derguari kishte ardhur me mision të paracaktuar. Ishte aktori, që më ndihmoi. Kur m’u dha fjala, fola vetëm kështu: Unë e kam ditur vetën tamam ashtu siç tha ai. Por meqenëse, e dua partinë me shumë se ai, i thashë, se nuk hyj. Ndërsa ai, që pretendon, se e don fort: Pse ka dashtë me fut një *** partisë suaj!?” Tonin Ujka, u ngrit në këmbë me të qeshur dhe tha: “No comment!”

Largimi

Artisti kërkoi transferim në Tiranë. Thirret në K.P. prej sekretarit të parë asokohe. Pushtetari e pyet: “A ishte e vertetë, se kishte kërkuar transferim dhe ne si komitet jemi të shqetësuar. Një artist me kaq talent dhe vlera e ka vendin këtu.”, i thotë. Për t’a zënë ngusht i drejtohet: “Frederik, kam sinjalizime, se të kanë parë një herë në Kishën e re, në ditët e para të nëndorit 1990.” Të kanë rrejtë, përgjigjet artisti. “Nuk kam qenë një herë, por për çdo ditë. A ka ndonjë gjë të keqe?!” “Jo, - i thotë sekretari, asgjë, por me që je katolik, ty të takon të mos largohesh nga Shkodra!!!”. Artisti i përgjigjet: “S’kam vend edhe si katolik, sepse kur kanë zbarkuar turqit në Shkodër, ka fluturuar si mrekulli fugurja “Zoja e Shkodrës”. Kur ka ikur Ajo, po ne çfarë duam, që rrimë pa Zojën tonë.? Ikën vitet që kalova, kur ishe ti sekretar, e unë dënohesha dhe më vinin shqelmin. Unë i përkas gjithë Shqipërisë.” Nga zyra e tij, artisti u nis në Tiranë. Sërisht kujton: “Natën e parë, e këndova këngën: “Hapni dritaret Europë”, ku, u ngrit e gjithë salla në këmbë. Xhaketat fluturonin sipër njerëzve, fishkëllimat me urime bravo, më dhuruan suksesin e parë. Kënga nuk ishte aq e bukur sesa ishte mendimi i saj. Kur shkova në shtëpi për të parë këngët e Festivalit në TV, nuk u shfaq kënga ime. Spikerja tha: “Dëgjuat e shikuat këngët e natës së parë të Festivalit.” Të gjithë në shtëpi kishim ngrirë para monitorit të televizionit, që vijonte të jepte sinjalin e lajmeve…. Të nesërmen shkova në RTVSh, e u thashë çfarë keni bërë kështu!? Menjëherë mora përgjigje të parapërgatitura: “Pse tha Partia pluralizëm, u bë deti kos!? U bë Amerikë këtu, që të kërcesh ti ula up!? Çfarë u bërë t’i Frederik Ndoci, duke kënduar e këcyer në skenë!? Çfarë të duket vetja ty!? Ne të fusim edhe në burg! Ti mendon, se burgjet nuk kanë një dhomë për ty!?” Iu përgjigja, menjëherë se nuk ka çelsa më. Ato tashmë kanë humbur në det. Ju faleminderit, për këshillat e kërcënimet, por mos keni hallin tim, se unë një copë bukë e ha ku të dua në të gjithë botën, sepse kam 20 viza në passaportë. Ika në mënyrë demostrative…”

Mes fansave në Maqedoni e Kosovë

Frederiku, sëbashku me motrat Rita dhe Julin, kishin oferta artistike në Zvicër e Maqedoni. Ata morën rrugën në këmbë deri në postën kufitare të Qafë Thanës. Një shqiptar nga Maqedonia, i mori me makinë. Gjatë rrugës po dëgjonin një këngë në kasetë të këngëtares Shkurte Fejza: “Ndalo njëherë o burrë i dheut, mos ia kthe shpinën Atdheut”. Ishin vertetë emocione, të forta, ku, atij e motrave, u rrëshqasin lotët e dhimbjes, pse po lënë më keqardhje atdheun, ku, u lindën dhe rritën. Shkodrani, tregon çastet e dhimbjes, duke përshkuar rrugën për dy orë, që i dukeshin sikur ishin 200 vjet nga ajo këngë. “Aq lot derdhëm, saqë na falt Zoti. Të njëjtën dhimbje emocionale, kam përshkuar kur kam parë në TV eksodet biblike të mijëra shqiptarëve në anije drejt Italisë, eksodi kosovarëve që erdhën në Shqipëri… Kam ndjerë dhimbje në shpirt, kur u rrëzuan (11/9/01) dy Kullat Binjake në Manhattan... Natyrisht kam qarë edhe herë të tjera për humbjen e pjesëtarëve të familjes tonë. Dhimbjes i shtohej edhe dhimbja e dytë e pamundësisë për ti përcjellë në funeral, për arsye të burokracisë së pajisjes me dokumente etj. Mbas 9 viteve, për herë të parë, kam parë nënën time (Marien) në Gjermani…”, përshkruan dhimbjet artisti.

Murator në Itali

Frederik Ndoci, ikën me autobuz në Itali. Ishte koha, kur në korrik të vitit 1990, shqiptarët kishin shpërthyer kangjellat e ambasadave të huaja në Tiranë. Në mars 1991, ndodh eksodi biblik drejt Perëndimit. Europa, ishte bërë shpresa e vetme. Ishte një goditje vdekjeprurëse për diktaturën komuniste në Shqipëri, që jetonte grahmat e fundit të jetës fizike… Ai Italinë e kishte parë në televizion dhe gjuha për komunikim nuk ishte problem. Atje, fillon të punoj në periferi qytetit Bergamo, si ndihmësmurator 14 orë në ditë.

Udhëtimi drejt Amerikës…

Frederik Ndoci and Friends, do të nxjerrin albumin e ri: “Good News of love” realizuar në Califonia në vitin 1996. 11 janë këngët më të bukura kristiane, që Frederiku realizoi për Kishën e një College në San Diego. Pranë kolegjit, ai fillon kursin “English intensive” dhe koncerte në kisha të ndryshme në të gjithe pjesën Perëndimore të Amerikës. Këtu, ai jeton e punon për 1 vit e gjysëm…

Fillimi i një jete të re: njohja me Aiden

Ai falënderon sërisht Zotin, që në kulmin e problemeve t’a gëzon zemrën. I depresionuar këndonte vetëm, për të paguar jetën. Zoti i bjen pranë Aiden… Ajo i ka qëndruar pranë në të gjitha kohërat më të vështira prej vitit 1998 deri me sot. Aida, është besimtare e devotshme në fenë e Krishtit. Ata janë martuar me kurorë në Kishën “Zoja e Shkodrës”, më 3 tetor 1999. Famullitar ka qenë At John Gibson, irlandez, djalë xhaxhai me aktorin e producentin Mel Gibson. Prifti flet shqip mrekullisht, është me të vërtetë mjaft i pasionuar mbas doktrinës së fesë e dashuron me shpirt pasardhësit e Nënë Terezes d.m.th. shqiptarët. Ata sot jetojnë të lumtur e këndojnë sëbashku në të shumtën e rasteve.

Ky lajm është publikuar: 10/10/2005

[Xhuxhumaku]

Akuza: “Ish i fejuari im agjent i CIA-s”

Autori i Lajmit: Red.

Një “suprizë” e papritur, e shqetëson shpirtin e brishtë të talentit dhe përfundon orvatjet tashmë 3-vjeçare të komisarëve të I.L.A-së. I kishte ardhur radha të goditej jeta private e artistit. Përmes një plani të detajuar, arrijnë që të përfitojnë nga vrullet rinore e mosmarrëveshjet më intime të jetës private. Në mes të vitit 1983, disa ish-persona të njohur, kishin hartuar një letër anonim në tre kopje: një për K.P. Tiranë, Organizatën e Partisë në Insitutin e Arteve dhe për Teatrin e Operës dhe Baletit, përmbajtja e së cilave, ishte: “Armik i popullit, spiun i KGB-së, CIA, UDB-së, Vatikanit, sepse gjatë gjithë kohës flet për fenë dhe Krishtin kundër regjimit, Enver Hoxhës etj…”. Letra mbante emrin dhe firmën e X-t. Përfundimi ishte i qartë. Kjo letër, ishte e njëjtë me ato shprehje bajate standarte, me të cilat, u dënuan shumë njerëz të pafajshëm në Shqipëri… “Ç’ke bërë mo i uruar!”,-i tha Thimi Suli, ish n/Drejtori i T.O.B. “Shko e gënjeje atë ish-tënden, se do përfundosh keq. Janë familje komunistash ata, të bëjnë gjëmën dhe do të të djegin si Xhordano Brunon”. Artisti i ri, u ndodh i braktisur nga të gjithë. Kush guxonte t’i rrinte pranë, përveç Zotit e familjes, kur diskutoheshin probleme të tilla. Ditën e parë, u thirr në hetuesi nga punonjësi i Drejtorisë së P.B. të Tiranës. Fundi ishte i qartë. Tashmë “armiku” dhëndër, do të përballej me Nenin 55, që nënkuptonte “…Agjitacion e Propagandë për përmbysjen e pushtetit popullor në Shqipëri…”. Vendimi i dënimi mban datën 4 gusht 1983... Njerëzit “dashamirë”, kishin përfituar nga njohja e jetës private dhe përpiluan letrën anonime kundër artistit, në shenjë hakmarrje për ish të fejuarën “D”. Ndonëse e hidhur, ai e rrëfen historinë: “Të gjitha letrat, ishin përpiluar në emër të ish-të fejuarës time. Letrat shkuan në Drejtorinë e Brendshme, e cila, i përcolli ato menjëherë në gjyq. U dënova penalisht, gjë që ishte krejt e lehtë. Nuk kishte aspak rëndësi dënimi penal, sesa ai moral. M’u hoqën të gjitha materialet nga televizioni, që kisha bërë me mund e djersë. Kisha gati të inçizuar mbi 60 këngë, me grupin “N.B.K.P.”, kisha fituar çmim dekade të Klasit II–të. Midis tyre kishte këngë solo e duete.” Çfarë i mbetet pemës, kur ia shkulin rrënjët!? Frederiku sqaron: “Sot pas kaq vitesh, konkluzioni im është, se ky dënim, vinte gjoja si masë ndëshkimi fill pas Koncerteve të Dekadave të Majit të vitit 1982. Unë debutova me këngën: “Kjo Kosova ka adet nga një pashë me mbyt përvjet”.

Ky lajm është publikuar: 10/10/2005

[PINK]

Oh Riku , e kam taku ne Ny , ne nje koncert per vitin e ri para nja 4 vjetesh ...

Na kendoi dhe nje here ate kengen ... Syte e tu , syte e tu me gjithe dritat qe kam pare .. me gjithe lum liqene blu shembellejne syte e tuuuuuuuu .. lol

Po ndonje sukses ... eh si gjithe kengetaret shqipo ne USA .

[PINK]

Ju pershendes te gjitheve njehere

Meqe skam kerkuar shume ndihme apo ju kam rene ne qafe me kerkesa ketu ne forum , kisha dhe nje kerkese te fundit lol

Si ka mundesi qe as ketu ne albasoul/ muzika apo fajtori , apo faqe te tjera shqiptare se kam hasur ndonjehere kengetarin Frederik Ndocin .
Do kisha deshire te ridegjoja dhe njehere disa nga kenget e tij , pasi eshte bere nje kohe shumeee e gjate dhe sikur me ka shku mendja me degju dhe njehere ate kengen Syte e tu .
( dhe disa kenge te tjera )

E kam degjuar kete Syte e tu ketu ne albasoul/muzika por te kenduar nga nje kengetar tjeter ( qe nuk me pelqeu fare ) .

Ndonjeri nese di apo ka ndonje link ku mund ta degjojme do ishte nice dhe do e vleresoja shume .

Flmd ne advance

[Tulipani Zi]

E kam degjuar kete Syte e tu ketu ne albasoul/muzika por te kenduar nga nje kengetar tjeter ( qe nuk me pelqeu fare ) .

Une pata fatin ta degjoj live javen e kaluar "Syte e tu". Frederiku eshte vertete i talentuar edhe mban cdo party gjalle.

[KACAKU]

Me gjithe mend,pse nuk ka asnje kenge nga Frederik Ndoci ne asnje faqe?!
S'kam lene vend pa kerkuar edhe hic..

[DuPI_I_KeQ]

Frederik Ndoci ka pas keng shume te bukura sic e thate dhe juve mesiper po une sme ka rene rasti te degjoj ndonje kohet e fundit!
Shpresoj te na vendosni ndonje link!
Flm!

[niku-nyc]

Edhe Frederiku e meriton te quet si nje nga kengetaret me te medhenj, dhe cuditem si nuk ka faqe ne internet per muziken e tij...

Nejse un kam vetem 3 kenge te tij ne mp3 gjithsej, ne qofse dikush do ti duen mund tua dergoj me e-mail, keto kam:

1. Syte e tu
2. Pramvera do lule shume (Dhe kjo e bukur eshte)
3. Hapet e tuaj ndjej (Kenduar bashk me Ermira Babaliu)

[Ard]

Rreth albumit te tij te fundit,klikoni ,degjoni kenget e tij dhe.......te ndihemi krenare

www.lamusica.com

[ajolina]

Se di nese ju ka rene rasti te degjoni albumin e ri te Frederikut, "Canterina".
Nese jo, beni nje kerkim ne internet dhe mund te gjeni pjese nga kenget. "Zonja Shkoder" eshte e mrekullueshme.